FMï
mmm
v;
Een
ieder
wil de
heilige
koe
,-< wsimm
I ;'m
mm
wÈÈm
Den Tuinderi We spelen
VAKANTIE KERMIS
i&f?;
*5*
]#S#
KERMIS
KERMIS
KERMIS
Trammuseum
zoekt
alternatieven
Stichting
Bessen zijn nu spotgoedkoop
POPULATE
DAS
VERMAAK
ZAKEN
maar
1 betalen
OP HET ERASMUSPLEIN
Hg BEZOEK DEZE KERMIS
POPULAIRE
DAG
VERMAAKZAKEN
maar
Inspreker: geen plaats voor groen
Op gang
Met bewoners plannen maken
DONDERDAG 14 JULI 1977
vu/sc,w 3
'Mf »>PJ«mt>.»l>fU» -
Penningmees
ter P. den
Tuinder: „De
mensen zullen
nu wel
begrijpen, dat
we hier geen
trammetje aan
het spelen
zijn".
geen trammetje"
Hellevoetsluis Hijgende
oude stoomlocomotie
ven, knarsende remmen
en grote wolken stoom
en rook, dat is het decor
op het emplacement van
de Stichting Rijdend
Tram Museum aan de
tramhaven in Hellevoet-
sluis.
Vrijwilligers en bestuur
sleden van de stichting
tonen aan bezoekers ou
de foto's, tekeningen en
ander trammateriaal.
Daarnaast vervoeren zij
per oude rijtuigen, ge
trokken door stoomlocs,
passagiers over een tra
ject van tweeënhalve ki
lometer.
Wat bezielt dergelijke mensen
om erg veel vrije tijd en finan
ciën in trammetjes te steken.
Willen zij in bet groot treintje
spelen of zit er iets anders
achter?
Penningmeester P, den Tuinder
van deze stichting brengt de
doelstellingen van de stichting
goed onder woorden: „Wij wil
len het njdend materiaal van
de RTM bewaren voor de toe
komst. Het publiek moet kun
nen zien hoe men rond de
eeuwwisseling de Zuidholland
se eilanden heeft ontsloten".
bron financierden zij een be
drag van vijftigduizend gulden
om al het materiaal op te ko
pen.
Een terrein aan de tramhaven
kon men huren van de RTM en
dat werd het onderkomen van
de Stichting.
Ais eerste doel had men voor
ogen om alles te restaureren en
zoveel mogelijk in oude staat te
herstellen. In het achterhoofd
tekende zich al het beeld van
een Rijdend Tram Museum af.
Dat moest de exploitatie beter
rondmaken. In 1970 kon het
plan verwezenlijkt worden.
Men kreeg van Gedeputeerde
Staten de toestemming om een
traject van ruim twee kilometer
aan te leggen van de tramhaven
naar Vlotbrug.
Vrijwilligers
Midden zestiger jaren hief de
RTM de tram op om hem te
vervangen door de bekende
busdiensten. Leden van de Ne
derlandse Vereniging van Be
langstellenden voor Spoor- en
Tramwegwezen wilden graag
het materiaal van de Rotter
damse Tramwegstichting be
houden. Zij verenigden zich in
de Tramwegstichting. Uit eigen
Vrijwilligers uit alle lagen van de
bevolking én uit vele beroepen
hebben de taak op zich geno
men om het bedrijf rijdende te
houden. Met steun van enkele
grote bedrijven kan men de
stoomlocs, motorrijtuigen en
personenrijtuigen in bedrijf
houden. Naast de bestuursleden
zijn er meestal vijftien tot twin
tig medewerkers op het empla
cement te vinden.
Den Tuinder: „Er wordt met gro
te inzet gewerkt. De éne zet
zich in bij laswerkzaamheden,
een ander schildert een rijtuig.
Kortom iedereen is bezig. Iede
reen kent ook zijn taak binnen
dit „bedrijf. Men waardeert
eikaars werk en dat levert een
goede onderlinge sfeer op".
Gemeente
Het Rijdend Tram Museum is
niet afhankelijk van de ge
meente. Van Provinciale Staten
kreeg men de toestemming
voor de trambaan en voor de
huur van het emplacement en
de loods moet men naar de
Rotterdamse Tramweg Maat
schappij,
In het begin van het bestaan van
het Museum lagen de verhou
dingen ietwat scheef, „Iedereen
had zo zijn ideeën over het
trammetje", aldus Den Tuinder,
„sommigen zagen hem met tra
nen in de ogen vertrekken,
maar anderen verkeerden in
een hoeras temming. Later kon
den we beter overleggen met de
gemeente over diverse proble
men. Zo ook met de moeilijkhe
den rond de Struyten".
Deze nieuwbouwwijk lijkt roet
in het eten te gaan gooien van
het museum. Het lijntje kan
gehandhaafd blijven, maar
door het stadscentrum moeten
we de baan inkorten. Dat bete
kent een verlies voor de toch
al moeilijk draaiende stichting.
„We kunnen zonder moeilijkhe
den de lijn handhaven. Ook de
gemeente stelt zich positief op.
De wegen, die de lijn doorkrui
sen, leveren geen moeilijkheden
op. We kunnen de veiligheid
van het overige verkeer en onze
passagiers waarborgen.
Ondertussen hebben we ons
hoofd gebogen over verlegging
van de tramlijn. Als eerste mo
gelijkheid zien we een lijn van
de werkhaven naar de tweede
slag in Hellevoetsluis. Zo kun
nen we badgasten gaan vervoe
ren en geeft de lijn meer effect.
Een andere mogelijkheid is een
lijn langs de zeedijk richting
Oudenhoorn. We passen dan
goed in het plan van enkele
beleggers, die een boulevard
willen leggen langs het Haring
vliet"
Het Rijdend Tram Museum is
duidelijk in beweging. Ze zijn
geen treintje aan het spelen,
maar zoeken een oplossing om
economisch zo goed mogelijk te
draaien. Bovendien kan Helle
voetsluis als recreatiegemeente
een dergelijk museum goed ge
bruiken.
Vrijwilligers houden het materiaal rollende.
t suikfi^ Maak er zelf gezonde en overheerlijke
S-rl jam van. Met van Gilse gelei suiker.
Lukt iedereen altijd.
MAANDAG
25 JULI
TOTS UUR
2 penningen halen
Bezoek vsn 22 ju!! t/m 30 juli 1977
Alle dagen gezellige drukte.
Vele attracties!!! Waaronder nieuw voor
Vlaardingen de MINI ACHTBAAN
OPENING VRIJDAG 22 JULI 2 UUR
ANDERE DAGEN 10 UUR
DONDERDAG
28JUU
TOT S UUR
2 penningsn
halen
Tandarts W. G. L. de K. te O.
'Toen tk mijn oude, nogal vertroetelde, auto
wilde inruilen, ze» de verkoper zelf. als u *m m zo'n
rubriekadvertentie van de krant zet, knjgt u er vee!
meer voor dan ik u kan geven.
Gelijk had ie. Ongeveer duizend gulden meer!
En hrj kwam in goede handen
Uw dagblad t» een ekonomiacfi kOfttaMadrea.
In September komt de in
spraak rond de wijkverbe te
ring goed op gang in bet
deel van Groenoord-Midden
ten oosten van de Eduard
van Beinnmlaan. Het gaat
om de pleinen tussen deze
hoofdweg en de Willem An-
driessenlaan, alsmede de
ATvTrfpggJT^gan tp1(_
In het westelijke deel van de
Van Beinum is de gemeente
momenteel bezig met het ge
ven van inspraak; in het
„oosten" lijkt de belangstel
ling gebrekkig. De gelegen
heid die tot nu toe weid
gegeven, hebben de bewo
ners nauwelijks benut, zegt
inspraak-ambtenaar Co Don
kers. Daarom wordt deze
keer bij wi£e van uitzon
dering eraan gedacht voor
enkele pleinen op bet stads
kantoor alvast een plan In
grote lijnen op te stellen
(dat is dus verstrekkender
dan een schetsontwerp,
waarmee iedereen nog alle
kanten op kan) en in septem
ber de bewoners daarover te
laten praten.
Uit onze krant van vrij
dag 1 juli.
De inspraak is afge
lopen,
„Punt uit Niks meer
aan te doen. Dade
lijk krijgen de be
woners de tekenin
gen in de bus. En
als bet dan nog
niet bevalt? Pech
gehad. Of de raad
zou natuurlijk
moeten insprin
gen" dat ver
zuchten enkele le
den van de werk
groep voor het
Cornelia van Zan-
tenplein.
Voor deze groep is het
overleg roet de gemeen
te verleden tijd, op an
dere pleinen in Groe
noord-Midden is men
nog bezig ot moet zelfs
nog worden begonnen.
Het gaat in dit wijk-
deel in de Schiedamse
hoogbouw om recon
structie, een term die
in de hedendaagse ver
nieuwingsprocessen
erg in zwang is ge
raakt Met opknapbeur
ten is de gemeente on
dertussen in elke wijk
van de stad al druk
doende.
Inspraak in verbeteringen en
herinrichting van gebieden le
vert veelal tevreden gezichten
op. Dus is het logisch, dat ook
mensa» het oneens zijn met
plannen zoals deze nó de in
spraak uit de bus komen. „Ie
dereen blij maken, dat is no
gal lastig waar te maken",
weet Co Donkers, de in-
spraakdeskundige van ge
meentewerken die de straten
van de stad op ajn duimpje
kent
Iemand met ernstige kritiek op
de inspraakprocedure rond
het Cornelia van Zantenplein
is Ton van Balveren, zelf
woonachtig op dat plein op
nummer 143. Hij heeft met
moeite kunnen aanvaarden.
dat opmerkingen van de
werkgroepsleden niet in notu
len waren terug te vinden (zo
dat deze leden iets zouden
hebben om naar terug te grij
pen bij latere besprekingen),
maar dat de gemeente zich
beperkt tot het maken van
notities die eventueel in de
plannen worden verwerkt
Van Balveren spreekt zelfs van
handig manipuleren door de
gemeente: irAI op de eerste
bijeenkomst op donderdag 14
april besliste de gemeente de
stenverhouding over het
schetsontwerp in eigen voor
deel door simpel de stemmen
van de niet opgekomen leden
voor zich op te eisen. Tijdens
e volgende vergadering op
dinsdag 17 mei bleek in het
verslag daarvan te staan, dat
het ontwerp positief was ont
vangen ondanks heftig ver
zet van enkele leden".
Van Balveren, werkzaam bij
een projectontwikkelings
maatschappij, noemt zichzelf
een tegenstander van de hei
lige koe voor de deur en een
voorstander van veel groen,
maar wil desondanks meer
parkeerplaatsen dan de ge
meente in het plan aan
brengt. „In de tegenwoordige
tijd wil men de auto in de
directe nabijheid hebben en
als dat niet kan, verhuist
men gewoon naar elders. En
voor veel groen is door de
dichte bebouwing nauwelijks
plaats, vandaar de kritiek
binnen de werkgroep op veel
groen met hoge populieren
vlak boven de geparkeerde
auto's", aldus Van Balveren.
Zijn kritiek heeft voortdurend
te maken met autoverkeer of
parkeerplaatsen. Speeïgele-
genheden en een hondentoilet
omzoomd door geparkeerde
auto's zijn situaties, die hij
afraadt Een ander argument
om aan groen minder aan
dacht te besteden op het
plein: „De ervaringen van de
laatste tien jaar leren dat de
bloemperken op het plein een
troosteloze aanblik geven
door vernielingen en weinig
onderhoud", vindt Ton van
Balveren.
„Het plein heeft een parkeer be
zetting van vijfenzestig 4 ze
ventig auto's", zegt hij, „en
dat blijkt uit een recent on
derzoek van de gemeente. In.
het schetsontwerp breidt de
gemeente de norm met tien
procent uit naar zevenenze
ventig plaatsen, maar zoveel
zijn er in de huidige toestand
ook al. Bovendien klopt die
norm nieL Tel zelf maar. In
deze vakantieperiode, waarin
een kwart van de bewoners er
niet 'ls, kom je op een totaal
van rond de tachtig wagens".
Diep geschokt is zijn vertrou
wen in de gemeente, waar het
gaat om de bereikbaarheid
van het plein, zoals die zal
zijn na de herstra ting van de
Eduard van Beinum]aan. „In
de richting van de Laan van
Bolnes vindt een ontsluiting
plaats door een weg van
drieëneenhalve meter breed,
die aan de westzijde van de
busbanen loopt en daaraan
evenwijdig is geprojecteerd.
Net zo'n weg loopt er straks
aan de oostzijde van de bus
baan voor de ontsluiting van
het Henriëtte Bosmansplein,
aan de andere kant van de
Van Beinum]a an. recht tegen
over het Van Zantenplein. Le
vensgevaarlijk wordt de laan
dan, als je bedenkt dat aan
beide zijden scholen staan".
Van Balveren kan rich niet
voorstellen, hoe de wensen
van bewoners om andere op
lossingen in het uiteindelijke
plan positief worden uitge
werkt Ook nept hij over de
bereikbaarheid van de plei
nen door de brandweer, die
volgens hem nu al veel last
ondervindt om bij de brand
haard te komen. Door smalle
vluchts traten, groengazons,
haakse bochten en parkeerbe-
3emmeringen rijn de flats aan
de Jozef Oreliosingel en het
Cornelia van Zantenplein aan
de voorzijde voor brandweer
wagens onbereikbaar, stipt
Van Balveren aan.
Jdet de verkeersluwheid, die de
gemeente wil toepassen,
wordt alleen maar in de hand
gewerkt dat meer mensen ver
huizen of de stad verlaten.
Mensen willen nu eenmaal die
auto in hun nabijheid Daar
uit is bijvoorbeeld de norm
voortgevloeid van 1,2 parkeer
plaats per woning, maar daar
aan valdoet het plan van de
gemeente helemaal niet Door
al die toestanden duurt de
leegloop uit Schiedam voort,
en het inwonersaantal ligt al
zover beneden de tachtigdui
zend". redeneert Ton van Bal-
De plannen voor een straat staan helemaal nog niet vast, wanneer de inspraak begint, maar
het is ontzettend moeilijk om de bewoners dat duidelijk te maken. Dat segt Co Donkers,
inspraakleider van de gemeente Schiedam die vanuit bet stadskantoor informatieavonden regelt
en op die avonden de bewoners aanhoort en hen opmerkelijk bedaard toespreekt.
„Zoveel mensen deukte, dat in een lade op bet stadskantoor de plannen en tekeningen al kant
en klaar liggen, en dat rij dan voor niets naar een inspraakavond komen. Het is niet so. Die
plannen willen wij echt maken in samenwerking met de betrokkenen, de bewoners, dus wij
hebben echt geen redenen om een gedachte van ons door te drukken ten koste van de wensen
van die bewoners. Maar wat de gemeente natuurlijk wel moet doen, is al die verschillende
wensen op een rijtje zetten en afwegen en dan moet er worden gekozen", vertelt Donkers.
In de onjuiste gedachte, dat de gemeente niet echt luistert maar toch wel baar eigen rin doordrijft,
riet Donkers een verklaring voor de gebrekkige belangstelling die er vaak is voor inspraakavon
den of voor deelname aan werkgroepen, waarin bewoners met ambtenaren rond de tafel ritten
om hun straat onder de loep te nemen.
„Het is toch wel vreemd als je, na een enquete te hebben gebonden, een werkgroep in het
leven wilt roepen en je van pakweg tweehonderd bewoners maar een handjevol reacties krijgt?
Die betrokkenheid lijkt dan niet zo groot, maar daf zal wel komen omdat mensen denken; Ja,
die plannen zijn «UaTig klaar om te worden uitgevoerd. FooL Nogmaals, dat is niet zo", zegt
Donkers.
Dat kritiek van bewoners niet in notulen wordt opgenomen, maar dat daarvan slechts notities
worden gemaakt, ls volgens hem logisch omdat er altijd zoveel verschil lende wensen leven in
een straat, die na rnimanl niet allemaal kunnen worden waargemaakt „Een kwestie van afwegen
dus, en daar mee begint de werkgroep, daarna is het aan de gemeente om het uiteindelijke
plan temaken".
