Tuinders op zoek 3 naar twee culturen I m y DINSDAG 29 NOVEMBER 1977 Voordelen Hans Dalmeijer Kritisch oog Proef Tour Rome Wie naar Rome gaat, gaat niet alleen naar de stad die sinds 1870 de hoofdstad van Italië is, maar ook naar de stad die de bakermat vormt voor de hedendaagse Westeuropese cultuur. Een groep tuinders, voornamelijk uit het Westland, maar ook uit andere delen van ons land, is een week geleden in en om Rome een heel ander soort cultuur gaan bekijken: de anjercultuur. Daarnaast echter niet voorbijgaand aan hetgeen Rome dè toerist heeft te bieden.' De Romeinse bloemenveiling, die eigenlijk meer eet markt is. De reis naar Rome werd georganiseerd door de Honselersdijkse import export- en preparatie- handel J. van den Bos en zonen. Het hoofddoel van het studiebezoek was de uitgebreide rond leiding in het selectiebe- drijf Selecta Klemm Ita lia dat in Latina, even ten zuiden van Rome, is gevestigd. De directie van de firma Van den Bos, die als enige anjer- stekken van dit bedrijf importeert, wilde de Ne derlandse tuinders laten zien waar hun beginpro- duct vandaan komt en hoe het daar wordt be handeld. Het gezelschap, mensen van de firma "Van den Bos, tuin ders en een aantal echtgeno tes, in het totaal 49 man, ver trok op woensdag 2 november van Schiphol per DC-9 naar Rome. Dat was vierentwintig uur eerder dan oorspronkelijk de bedoeling was, maar dat kwam doordat er de volgende dag op de Italiaanse vliegvel den zou worden gestaakt en er daardoor geen vliegtuigen zou den kunnen landen. Na in Ro me te zijn geland, per bus in het hotel te zijn aangekomen en te hebben gedineerd, na men de meesten die eerste ex tra avond de kans te baat om aan het Romeinse nachtleven deel te nemen. Ook de volgende dag werd er nog niet aan tuinbouw of an jers kweken gedacht, 's Mor gens kreeg iedereen de kans om goed uit te slapen, 's Mid dags, na de lunch, is de hele groep per bus en met uitleg van een Nederlandse gidse de cultuur-historisch zeer interes sante omgeving van Rome gaan bekijken. De tocht eind igde in een Frascatti-wijnkel- der, waar het gezelschap aan lange tafels plaatsnam om de witte wijn uit deze streek uit gebreid te proeven. De directie van Selecta Italia is in handen van een compag non van Klemm, de heer W. Bock, eveneens een Duitser. De uitleg tijdens de rondlei ding in het bedrijf werd door Klemm en Bock zelf gegeven. Klemm heeft indertijd zeer goede redenen gehad om vesti gingen in Italië en Israël op te richten. Hij was een van de eersten die inzag dat hij in die landen met veel meer zonuren anjerstekken sneller kon be- wortelen en laten opgroeien. Daardoor kan hij tussen half december en half januari nog anjerstekken planten die dan voor moederdag bloeien, ter wijl in Nederland door de don kere winter in de eerste week van oktober daar de laatste kans toe is. door Het zachte klimaat in Italië heeft nog meer voordelen. De vele zonuren en het feit dat de grond in Latina zeer geschikt is, leveren een betere produc tie op. Stoken in de kassen is bijna niet nodig en dat is eco nomisch erg voordelig. Boven dien kan men daar gebruik maken van plastic warenhui zen die aan de zijkanten kun nen openslaan. Daardoor wordt er beter geventileerd, hetgeen de kwaliteit ten goede komt. Daar staat wel tegen over dat onder glas de lucht vochtigheid beter te regelen is. Selecta Klemm Italia verhuis- de vier jaar geleden vanuit Noord-Italié naar Latina om dat daar de omstandigheden nog beter zijn. Het bedrijf telt nu ongeveer 50.000 vierkante meter aan kassen. Daarvan zijn 32.000 meter in glas en 18.000 meter in plastic uitge voerd. Het grootste probleem is de schaarste aan water. Door het aanslaan van bron nen en het bouwen van reser vetanks is dat probleem echter ondervangen. Het voordeel van het water is dat het niet 2out is. Er zit alleen veel zand door, maar dat is door filtre ren makkelijk eruit te halen. De moederplanten van de an jerstekken die uiteindelijk in Nederland terechtkomen staan in het bedrijf van Klemm in Stuttgart Daar worden de moederplanten in tweeduizend vierkante meter virusvrije kas sen gekweekt Dat zijn in feite de kraamkamers van de stek ken. De pluk van die moeder planten gaat naar Italië om daar beworteld te worden, op te groeien en vervolgens te worden getopt De hele cyclus in Latina duurt vijftig dagen- Daarna worden de stekken uitgevoerd. Na de rondleiding op het be drijf van Selecta Klemm Ita lia, werd 's middags in de buurt waar anjers worden ge kweekt. Het eerste bedrijf waar de Nederlandse groep aankwam, bleek één van de grootste tuinderijen van de provincie Latina te zijn. Daar werden 350.000 grootbloemige anjers. 150.000 gerbera's en De Nederlandse tuinders bekijken de nylon netten onder toeziend oog van de heer S. Klemm. veertig ton eucalyptusbomen geproduceerd. Zeventig pro cent van de totale anjerpro ductie werd door een vaste klant in Duitsland afgenomen. De Italiaanse tuinder vertelde dat hij zijn vaste klant twee kwaliteiten leverde. De eerste bracht hem negentien twin tig cent per stuk op, de tweede kwaliteit twintig procent min der. Die prijzen stelde hij per jaar van te voren vast Daar mee is hij dan in verhouding tot andere Italiaanse tuinders goed af, want op de veiling in Rome, negentig kilometer van zijn bedrijf, blijven de prijzen stijgen en dalen als een koorts- thermcmeter bij een patiënt met malaria. Hij is altijd zeker van een afzet en van zijn prijs. Bovendien scheelt het hem de transportkosten naar de vei ling toe. De Nederlandse anjerkwekers bekeken de bloemen van hun Italiaanse collega met een kri tisch oog. Zij merkten op dat de anjers aan bladpunt en aan residu op het blad leden. Ver der vonden zij de prijs die hij voor zijn bloemen kreeg nogal aan de lage kant. Het ant woord was dat de Duitse afne mer het niet zo heel nauw neemt met de kwaliteit, maar dat de eerste kwaliteit anjers op de veiling als tweede kwali teit wordt verkocht wanneer hij ze daar zou moeten slijten. Voor wat de lage prijs betrof antwoordde de Italiaan dat dat te verklaren viel uit het feit dat zijn kostprijs veel la ger lag dan in Nederland het geval zou zijn, aangezien hij het afgelopen seizoen slechts één week in de kassen had hoeven stoken. Bij het bezoek aan dit tuin bouwbedrijf kwam ook de kwestie van de nylon netten aan de orde, Om de opgroeien de anjerstek te steunen, heb geen nodig is omdat wanneer een anjer door zijn gewicht op een gegeven moment krom gaat hangen hij niet meer ver der groeit, worden deze door netten die over de anjerbed den zijn gespannen geleid. De anjers vinden dan steun in de grote mazen van de netten. In Nederland is het gebruikelijk dat op vier verschillende hoog ten netten boven elkaar wor den gespannen om de stam men recht te houden. Boven dien gebruiken de Nederland se tuinders daar metalen net- '-en voor. In Italië daarentegen wordt erg veel gebruik gemaakt van nylon netten, die wanneer een bed wordt ontruimd voor nieu we stekken, worden wegge gooid. De Italiaanse tuinders zijn over deze nylon netten erg te spreken, terwijl de Neder landse tuinders er aanvanke lijk nogal huiverachtig tegen- den blijken, en een derde ge vaar zagen zij erin, dat de netten door de zon of de hitte zouden vervormen, waardoor de anjers zeker krom getrok ken zouden worden. Zowel de Italiaanse tuinders als de vertegenwoordigers van de firma die de nylon netten produceert en verkoopt bestre den echter de bezwaren van de Nederlanders. Door de gro te trekkracht waaraan het ny lon net kan worden blootge steld (20 kilogram) was het volgens hen mogelijk om de mazen ervan even recht boven elkaar te krijgen als de meta len netten. „Het per ongeluk doorsnijden van een maas van een nylonnet", zo verklaarde een vertegenwoordiger, „is we liswaar niet geheel onmoge lijk, maar toch wel erg moei lijk omdat het materiaal erg taai is". Tot slot bleek dat de nylon netten zon-gestabiliseerd zijn, zodat ze bij veel zon of hitte niet gaan vervorm en- Wanneer de tuinder dat zou wensen, kan een dergelijk net cok meermalen worden ge bruikt als men het bij het aan leggen van een nieuw bed an jers maar ontsmet. De bedoe ling is echter dat door een grote afname de netten zo goedkoop gaan worden dat ze. zonder probleem weggegooid kunnen worden. Een nylon net kost nu 25 cent per vierkante meter. Een gedeelte van het Nederlandse gezel schap tijdens de rond leiding bij Selecta Klemm Italia. over stovden. Zij waren h *ig dat de netten van ku isistof minder steun aan dc planten zouden geven dan de door hen gebruikte metalen netten. Voorts meenden zij dat de net ten bij het afsnijden van de bloemen al te kwetsbaar zou- Druppeibevloeiing van anjerstekken bij Se lecta. De Nederlandse tuinders wa ren na alle, toch overtuigende, uiteenzettingen nog niet hele maal zeker of het voordeel inderdaad 20 groot is dat het verstandig wordt om van me taal op nylon over te schake len. Toch zegde een aantal toe in gedeelten van hun kassen de proef op de som te zullen nemen. Het bezoek aan de tweede, kleinere anjerkwekerij leverde Nederlandse tuinders een aar dig beeld op van de Italiaanse werkwijze. In een ruimte van zesduizend vierkante meter plastic kassen werden daar van mei het ene jaar tot mei het andere jaar 100.000 trosan- jers gekweekt Het was het tweede jaar pas dat ze daar met trosanjers werkten. Die werkwijze was overigens be duidend minder intensief dan in Nederland te doen gebrui kelijk. is. Eén maal per week worden de bloemen daar van boven af met de hand begoten. Dat hoeft niet zoals in ons land per se 1s morgens te ge beuren, want doet men het 's middags dan zijn de planten de volgende morgen toch droog en is er geen gevaar voor condenswater, De totale kosten, arbeid niet meegere kend, bedroegen daar ruim 50.000 gulden en de opbrengst werd geschat op, althans daar hoopte de eigenaar op, 120.000 gulden. De volgende dag, zaterdag, bracht het Nederlandse gezel schap *s morgens in alle vroegte een bezoek aan een bloemenveiling en een groen teveiling in Rome zelf. Van veiling is overigens nauwelijks sprake, want er wordt niet met een klok en een veilingmeester gewerkt zoals hier. De veilin gen zijn daar eerder markten waar koper en verkoper door middel van bieden en afdingen tot een overeenkomst trachten te komen. Lukt dat, dan wordt er meteen betaald en neemt de koper de handel onmiddellijk mee. Aan het einde van de „veiling" voor de handelaren, kan de bevolking van Rome ook binnenkomen en kopen. Dit geldt zowel voor de bloe men- als voor de groentevei ling. De Nederlandse tuinders merkten op dat de kwaliteit van de aangeboden producten over het algemeen goed is te noemen. Opmerkelijk was wel hoe ver schillend van in Nederland de waren op de veilingen werden aangeboden. Dat was vooral op de groenteveiling te zien. Bij ons zitten aan vruchten als sinaasappels of mandarijnen geen steeltjes en bladeren meer. In Italié zitten die steel tjes en. die blaadjes er echter nog wel aan. Als reden geven zij daarvoor op dat daaraan te zien is dat de vruchten goed vers zijn. "Voorts werden som mige groenten en vruchten zeer luxueus verpakt, terwijl andere juist in slordige en gro te hopen bij elkaar liggen. Toen de tuinders bij de twee veilingen waren uitgekeken, was het tuinbouwprogramma van de reis afgelopen. De za terdagmiddag werd besteed aan het op eigen houtje in Rome rondkijken, waarbij ve- len naar de St. Pieter trokken, 's Avonds volgde een tour per bus door het verlichte Rome, Na afloop daarvan gmg de hele groep achtereenvolgens naar een in catacomben geves tigde wijnkelder en naar een nachtclub. Zondagmorgen was er nog maals een tour langs de meest bezienswaardige punten in de eeuwige stad, onder andere ui teraard het Colosseum en het St. Pietersplein waar de paus op dat moment zijn zegen over de aanwezigen uitsprak. Na de lunch was het tijd om naar het vliegveld te gaan en te vertrek ken. Dat gebeurde onder luid keels gezang van het bekende lied „Arrivederci rivedecci Ro ma", want de lust om uit het steeds zonnige Rome te ver trekken en de gecombineerde studie- en vakantiereis door de firma Van den Bos georgani seerd, te beëindigen was niet groot. Maar iedereen kreeg 's morgens de kans om nog een muntje in de Trevi-fontein te gooien. Het bijgeloof wil dat wie dat doet, in Rome weer keert. Als dat bijgeloof uit komt, gaat de hele groep op een mooie dag weer terug.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1977 | | pagina 6