Ik ben Bert
Coma, vandaag
of morgen?
Klaver Drie
V roti wencabaret
in De Hoekstee
Djamila speelt
in De Quibus
Beton van twee kanten
en een potloodlijntje
Ridder van de
bolle bellen
Boekillustraties
in het museum
Don Quishocking in de Teerstoof
s
I
:gg
tm
iili
-1
Paalman: tot de laatste snik.
„Kapitein van Köpenick": de grap van de eeuw
gsm
SIS
VRIJDAG 2 FEBRUARI 1979
fc III
f H
iM
t--ym
>r
JSKk'
Een
wekelijkse
pagina vol
informatie
over muziek,
toneel,
theater en
andere
culturele
zaken in het
Nieuwe
Waterwegge
bied.
Aankondigin
gen dienen
uitertijk
dinsdagoch
tend binnen
te zijn.
Wie bellen
wil:
010-343229.
Ik ben Bert Krauwinkel, geboren 22 april
1935 in Rotterdam, één meter zeventig lang,
en ik exposeer in, zoldertheater In de
Teerstoof aan de Nieuwstraat 12 in Schie
dam.
Bert liet zich overhalen om iets over
zichzelf te vertellenen maakte er toen maar
een epistel van drie vellen van. Op die
drie papiertjes probeert hij uit te leggen
hoe hij zich voelt, hoe hij tot tekenen is
gekomen, enzovoorts.
Over zijn vlekken (die hij niet wegwerkte).
collectief bewustzijn, arehé-typen, arbeids
intensieve technieken, al dan niet christelij
ke iconografie-
Misschien had de beste Bert beter gewoon
een foldertje uit kunnen geven met één
van zijn werken erop, want de opdracht
was toch om iets duidelijk te maken aan
de kijker. Soms kan goed kijken gewoon
genoeg zijn. Want de gemiddelde lezer zal
van bovenstaande „uitleg" mets meer van
de ware Bert Krauwinkel te weten komen.
Maar Bert wil zoals zo veel kunstenaars
misschien tegoed begrepen worden.
Huiveringwekkende tone
len en futuristische toestan
den in een wereld van van
daag de dag. We praten
over de film Coma, die da
gelijks om twee uur, zeven
uur en half tien te 2ien is
in het Passagetheater aan
de Passage in Schiedam.
Dinsdagavond kan jong en
oud er genieten var. een
avondje toneel, woensdag
middag komen de clowns
Bassie en Adnaan de boel
om half twee en vier uur
op stelten zetten. Zondag
middag om twee uur draait
er speciaal voor onze Turk
se medemensen een span
nende Turkse film.
In het Bio-zaaltje zal dage
lijks de spektakelfilm Ben
Hur te zien zijn, een impo
nerend gebeuren waaraan
duizenden hun medewerk
ing hebben verleend. Deze
film is voor alle leeftijden.
Om half twee en half acht
draaien de projectors. Za
terdag- en zondagmiddag
kunnen Schiedammertjes
genieten van Pinocchio, het
kleine houten mannetje dat
het tang met makkelijk had
in de grote-mensen-wereld.
De ridder van de bolle bellen. Dat is de
titel van het programma dat poppetejater
Bloeps zaterdagmiddag om half drie zal
brengen in het zoldertheater In de Teer
stoof aan de Nieuwstraat 12 in Schiedam.
Voor drie piekies mogen alle kinderen
meekijken, als ze tenminste geloven in
dappere kabouters, lieve tante Lies, Wam
mes en de Bolle BeL
De toneelgroep Marmouzet brengt woens
dag 7 februari weer een speciale voorstel
ling in de Stadsgehoorzaal, die bestemd
is voor de Vlaardingse jeugd. Het stuk gaat
over drie totaal verschillende personen, de
clown Floep, hofnar Hyronymus en winkel-
bediende Doortje, die door het lot zijn
samengebracht en die, ondanks verschillen
van stand, verstand en afkomst, op het
einde toch een drie-eenheid vormen. Een
Klaver Drie dus, om het eens anders te
zeggen.
De jeugdvoorstelling van volgende week
woensdag is overigens een ingelaste voor
stelling. Het kinderspel komt in de plaats
van de voorstelling, die op 3 januari gege
ven zou worden, maar die door de gladheid
niet door kon gaan.
Kaarten kosten vier gulden per stuk en
zijn dagelijks tussen 10 en 13 of 19 en
21 uur te koop aan de kassa. Houders van
een jeugdabonnement hebben gratis toe
gang.
Het Vrouwencabaret van
Natascha Emanuels komt
naar Hoek van Holland. Na
meer dan 100 voorstellin
gen in het gehele land komt
de groep volgende week
zaterdag, 10 februari, naar
De Hoekstee aan de Merea-
(orweg om ook daar het
programma „Een traan
voor elke roos" op de plan
ken te brengen.
In het programma wordt
geprobeerd, de verschillen
de vormen van verzet bij
vrouwen aan te tonen, va
nerend van het gevoel van
onbehagen over het vaste
rolpatroon in het privéleven
tot en met uitingen van
bewust maatschappelijk en
politiek verzet. De voorstel
ling is een cabaretesque col
lage van muziek, proza,
poezïe en andere uitingen,
die tegelijkertijd satirisch
en persiflerend zijn.
De vrouwen die het pro
gramma samen maken zijn
Natacs Natascha Ema
nuels, Cilly Dartell, Carla
Delfos, Corrie van Kessel
en Aletta de Vries. Er werkt
ook een man aan het pro
gramma mee: pianist Fred
Hekket
De voorstelling in de Hoek
van Hollandse zaal begint
om kwart over acht. De
toegangskaarten kósten vijf
gulden.
De Schiedamse groep Djamila speelt 4
februari voor eigen publiek. Op die avond
is de formatie, die sinds 1977 actief is en
die langzamerhand toch een zekere regio
nale bekendheid heeft opgebouwd, te gast
in De Quibus aan de Lange Haven 28.
De groep presenteert zich die avond in
een nieuwe bezetting aan het Schiedamse
pubhek: de solo-gitarist uit de beginperio
de, Paul Boon, heeft definitief de plaats
van Jasper de Koster overgenomen. Het
repertoire van de groep is daar wel op
aangepast, maar blijft onveranderlijk ge
baseerd op jazz-rock en funk.
Het optreden van Djamila in De Quibus
begint om 21 uur. De toegang is gratis.
Ook wat deze maand in het Schie
damse museum hangt, is volgens
directeur Hans Paalman„het zout
in de pap dat wij moeten bedeien
tot de laatste snik". In het slot
van zijn officiële rede, vorige
week vrijdagavond tijdens de
opening van vier tentoonstellin
gen, sprak hij zich fel uit tegen
aantasting van de regeling voor
de beeldende kunst (BRK) en te
gen verloedering van het brui-
kleensysteem, zoals dat in Neder
land dreigt.
Zonder in details uit te weiden maakte
Paalman duidelijk dat er alle ruimte moet
blijven voor, bijvoorbeeld, het werk dat
tot 4 maart in het stedelijk museum te
zien is. „Anders dwalen wij af naar een
grauwe, gnjze wereld zoals deze al een
beetje daagt in het werk van Paul de
Vilder", aldus Paalman in een onverwacht
drukke museumaula. Zelfs de museumdi
recteur had verwacht dat hij zijn officiële
woorden enkel aan de kunstenaars plus
aanhang had moeten richten, maar de
opkomst vxei mee (al blijft het aardig om
af en toe te vermelden dat er maar één
gementeraadshd was, in dit geval Ton de
Vos, ook lid van de museumcommissie).
Om met Paul de Vilder te beginnen: hij
is óen van de vier kunstenaar die in
Schiedam zijn samengebracht en onder
scheidt zich van de andere drie, Itta
Smeets, Ane Berkuhn en Ane de Groet,
door met meer realisme voor de dag te
komen. Dat het om beton gaat, is meteen
zo klaar als een klontje. Lege flatkamers
beeldt hij uit in olieverf, of in aanbouw
zijnde flats, balkonnen en gangen - alle
maal beton, waarmee hij door verschillen
de tmten grijs of beige vrobjk speelt om
een bepaalde lichtval te suggeren. Dat geeft
het beton een sfeer, waar Paul de Vilder
echter wat dubbehvaardig tegenover staat.
Aan de ene kant Iaat hij de zonnige kant
van beton zien, met zijn lichtspel in verf;
aan de andere kant is er de harde onmense
lijkheid van het materiaal, een dreigend
aspect. Daarop legt Paul de Vilder de
nadruk, waar hij schildert op het beton
zelf in plaats van op een doek, en vooral
waar hij delen ervan verbrokkelt - soms
tot op de bewapening - is er een heen en
weer schommelen tussen twee ideoen- „Met
ai dat koude spul gaat de wereld naar de
knoppen", maar ook: „Joepie, 't kan geluk
kig kapot".
Paul de Vilder is een 37-jarige Amsterdam
se kunstenaar, die zich onentererde m
Amenka, Japan en Argentinië en door
beton geobsedeerd raakte tijdens een lange
Olieverf op beton, van Paul van
Vilder.
tijd samenwerking met architecten.
Heel anders dan het „beton" van Paul de
Vilder is het werk in de aangrenzende
museumruimte, van de 36-jange Itta
Smeets uit Haarlem. Kleurpotlood gebruikt
zij. Haar tekeningen bestaan elk uit een
enkel lijntje, waaraan een zekere betekenis
wordt gehecht- dat lijntje moet gezien
worden als een grens, waardoor het teken-
vlak m twee partjes wordt verdeeld. Die
grens moet echter met zo vast begrepen
worden, als zijn getekend is - want mets
is bepaald, zegt Itta Smeets, en de roze
kleur van die lijntjes (met rood en met
wit) moet dat accentueren. Ook het feit,
dat hier en daar de grens vervaagt achter
matglas (bij de tekeningen in serie), speelt
hierin mee In Schiedam heeft Itta Smeets
haar vijfde tentoonstelling. Volgens Paal
man vraagt het begnjpen van haar werk
veel tijd en aandacht, met andere woorden,
snap je het met, kijk dan nog eens. Maar
op 4 maart is de expositie afgelopen.
Over een week meer zout m de pap: dan
aandacht voor Ane de Groot en Ane
Berkuhn.
Kor Kegel
Toneelgroep Theater brengt
volgende week dinsdag, 6 fe
bruari, het vermaarde toneel
spel van Carl Zuckmayer, „De
kapitein van Köpenick" op de
planken van de Vlaardingse
Stadsgehoorzaal. De hoofd- en
titelrol wordt gespeeld door
Bernhard Droog.
Het toneelspel is gebaseerd op
Bernhard Droog en Hans
Pauwels in „De Kapitein
van Köpenick".
IX- schurk greep het kooitje
In opdracht van het ministerie
van CRM heeft de Nederlandse
Kunststichting een expositie ge
maakt van tekeningen en ander
illustratiemateriaal, zoals dat
door de jaren heen is gebruikt
in boeken en andere uitgaven.
De tentoonstelling, die een bij
zonder goed beeld geeft van wat
zowel m als buiten ons (and op
dit gebied wordt gepresenteerd,
is momenteel op tournee door
Nederland. Van 2 tot en met 25
februari zal de expositie te zien
zijn m het Gemeentemuseum
van Maassluis, Zuid dijk 16. De
illustrator Victor Bouter zal
vrijdag 2 februari om 20 uur,
bij de officiële opening van de
tentoonstelling, een inleiding
houden.
Eén van de afgebeelde
boektekemngen: een illus
tratie van de Engelsman
Hugh Loftmk uit 1920 uit
zijn boek „De woonwagen
van Dr. Doolittle".
de „grap van de eeuw", een
voorval uit 1906. Een klem,
werkloos schoenmakertje, ver
kleed m het uniform van een
lege rkap item, bezette het stad
huis van het Duitse stadje Köpe
nick en het vervolgens de burge
meester arresteren en afvoeren,
waarna het stadhuis weer werd
verlaten, met medenemen van
de stadskas. De kleermaker
voerde dit plan uit om een
werkvergunning te krijgen, iets
waar hij a! jarenlang vruchte
loos mee bezig was.
Met zijn grap, die hem overigens
niet in dank werd afgenomen,
maar hem wel in een klap over
de gehele wereld bekend maak
te, legde schoenmaker Wilhelm
Voigt de vinger op twee zere
plekken in de toenmalige Duitse
samenleving: de blinde gehoor
zaamheid voor uniformen en de
ondoordringbaarheid van de
bureaucratie. Zeker vanwege
deze factoren kreeg het toneel
stuk, dat Zuckmayer m 1931 van
het voorval maakte, meteen een
enorme populariteit Hot stuk
werd inmiddels verschillende
malen verfilmd.
Toneelgroep Theater heeft het
aloude stuk, dat aan actualiteit
nog wemig heeft ingeboet, weer
op het repertoire genomen. Het
wordt op de planken gebracht
onder regie van René Lobo in
een vertaling van Gerrit Bus-
sink. Vrijwel het gehele gezel
schap van Theater speek er in
mee. De belangrijkste rollen
zijn voor Bernhard Droog, Eg-
mond Classen, Trees van der
Donck, Gees Lmnebank, Arthur
Boni en Wim Kouwenhoven.
Het decor-ontwerp is van de
hand van Frank Raven,
De voorstelling in de Vlaar
dingse stadsgehoorzaal begint
om 20.15 uur. De toegangsprij
zen variëren van 17,50 tot
12,50. Kaarten zijn dagelijks
van 10.00 tot 13.00 en van 19.00
tot 21,00 uur aan de kassa's van
de Stadsgehoorzaal te koop.
Cabaretgroep Don Quishocking
is eigenlijk zo overbekend, dat
er met veel over gezegd hoeft
te worden. Anke de Groot,
George Groot, F red Florusse,
Jacques Kloters en Willem-Jan
Gevers brengen zaterdag 3 fe
bruari weer een maatschappij
kritisch programma op de plan
ken van het Zoldertheater In do
Teerstoof aan de Nieuwstraat
12 in Schiedam. „Trappen op"
heet het, en kost vijftien gulden
per persoon. CJP-ers en 65~-ers
mogen er voor dertien gulden
in.
Het jaar van het kind, het fami
liebedrijf, de Hollandse zeil
vaart en zelfs de psonasis-pa-
tienten worden stevig aange
pakt, juist omdat het allemaal
verschijnselen m onze samenle
ving zijn, die niemand eigenlijk
meer kan wegdenken. Een voor
beeldje van bizarre humor kan
nu wel gegeven worden, maar
het is veel leuker om dat zelf
maar te gaan zien.
Nog even: Don Quishocking al
leen op zaterdag, vrijdag houdt
het theater de deuren gesloten.
Don Quishocking met
de samenleving op de plan
ken.
