I
Paul ran
over
-t Stort:
Kritiek
IJzerdraad
Bed op
overloop
e Solide ge
bouwde
stenen of
houten
SC 4 VOV
0 De geëmotioneerde Paul van Buuren: „Ik
strijd niet alleen voor mezelf, maar in het be
lang van alle ondertekenaars".
'De bijl
staat
i
Bij het gezin Van der Meijden in de Esserstraat slapen ouders en twee van hun kinderen in dezelfde kamer.
achter de deur'
Maassluis - „Aan de heren, die zo nodig Het
Stort (Kapelpolder) willen renoveren", luidt
de aanhef van een door Paul van Buuren op
gestelde en door 240 gezinnen in de Maas-
sluïse wijk ondertekende petitie, die verder
luidt: „Ondergetekende bewoners van Het
Stort (Kapelpolder) wensen geen renovatie,
in welke vorm dan ook. Er is door ons voor
tienduizenden guldens zelf gerenoveerd,
meestal met goedvinden van de woningstich
ting. Velen van ons hebben dit zwart op wit
in de vorm van vergunningen".
Het aan de direkteur van
het gemeentelijk woningbe
drijf, Jan Barendregt, over
handigde verzoekschrift
vervolgt: „Wel wensen wij
dat het onderhoud - ver
plicht voor een huisbaas -
beter wordt uitgevoerd en
dat er niet met noodver
band en ijzerdraad gewerkt
wordt",
Paul van Buuren besloot
met bovenstaande tekst
langs de 277 huizen van de
Ka pel polder te gaan en
medestanders te laten on
dertekenen, omdat de be
woner van het Maekayplein
eindelijk zekerheid wenst
over de gemeentelijke plan
nen tot renovatie van zijn
wijk. Plannen, waarover al
meer dan twee jaar ge
praat wordt Plannen, die
ook steeds weer gewijzigd
worden. „We zijn het zat
nog langer aan het lijntje
gehouden te worden hier
in 't Stort. We willen zeker
heid; wel of geen renova
tie. Zo niet dan hebben we
eindelijk rust Indien wel,
dan kunnen ze bij de ge
meente op acties rekenen",
legt Paul van Buuren uit.
„We zijn zo'n twee-en-een-
half jaar terug naar de Ko
ningshof gelokt om te pra
ten over de verbetering
van onze woonomgeving,
woonerven en beplanting
dus. Je kon wat tekeningen
bekijken, maar de kans om
vragen te stellen, heb ik
niet gekregen. Nee, er
moest ineens gepraat wor
den over renovatie van de
wijk. Ik wist niet wat ik
hoorde". Hij vervolgt: „We
zijn al jaren bezig onze
woningen zelf op te knap
pen. Menigeen heeft zijn
spaarcenten besteed om
een douche aan te leggen,
een schuurtje achter het
huis te bouwen, de keuken
grondig op te knappen, een
nieuw plafond te timmeren.
Als ze gaan renoveren en
op de plaats waar je bij
voorbeeld de douche hebt,
een kast willen, dan wordt
die douche mooi wegge
haald".
Gemeenteraadslid L. de
Zeeuw (WD) heeft ook
kritiek op de hearing van
twee-en-een-half jaar gele
den in de Koningshof.
„Lang niet alle bewoners
uit 't Stort waren daar
aanwezig, wat ook als oor
zaak had, dat niet vooraf
bekend was, dat er over
renovatie gesproken zou
worden. Wel is er toen. uit
de aanwezigen, een bewo
nerscommissie gevormd, en
dat die commissie niet alle
bewoners van de wijk ver
tegenwoordigd is wel geble
ken. Na twee jaar is het
niet gelukt een goed con
tact tot stand te brengen
tussen bewoners en com
missie. Op verzoek van de
Raad voor de Volkshuis
vesting worden daarom -
sedert de laatste zes maan
den - afschriften gestuurd
van de vergaderingen tus
sen bewonerscommissie en
het dagelijks bestuur van
het woningbedrijf aan be-
Gemeente
raadslid Leen
de Zeeuw
(WD): „Elke
bewoner
moet het
voor het zeg
gen hebben
of er bij hem
wel of niet
gerenoveerd
moet worden,
en wat er ge
renoveerd
moet wor
den".
woners van *t Stort", aldus
L. de Zeeuw, die zitting
heeft in de Raad voor de
Volkshuisvesting.
Paul van Buuren gaat ver
der met zijn verhaal: „We
willen met een gerust hart
Door
Jan Schrijver
verder gaan de huisjes zelf
op te knappen. Trouwens,
een aantal mensen gaat
ook, met de bijl van de re
novatie boven hun hoofd,
onversaagd verder". Jos
van der Zee - lid van de
bewonerscommissie - on
derstreept het laatste. „Bij
ons in de Esserstraat bij
voorbeeld zijn de laatste
zes maanden niet minder
dan zes huizen van een
badkamer en een grotere
keuken voorzien". „Hoe
lang willen de heren van
de gemeente nog doorgaan
ons in angst te laten.
Houdt de gemeente er dan
geen rekening mee, dat ne
gentig procent van de be
woners tegen renovatie
is vraagt de 58-jarige
Van Buuren zich af. „Met
mijn pirvé-enquête, heb ik
wethouder Hummelen wil
len bewijzen, dat die ne
gentig procent de waarheid
is. Bij 240 van de 255 hui
zen, waren de bewoners te
gen renovatie in welke
vorm dan ook. Duidelijker
kan het toch niet", vindt
hij. „Ik weet in ieder geval,
dat bijna het gehele Stort
achter mij staat. Ik strijd
dan ook niet alleen voor
mezelf, maar in het belang
van alle ondertekenaars".
De petitie werd op de laat
ste vergadering van de be
wonerscommissie en de di
rectie van het Gemeentelijk
Woningbedrijf aan de di
recteur, Jan Barendregt,
overhandigd. Paul van
Buuren heeft echter angst
dat het door hem opgestel
de geschrift in de doofpot
gestopt wordt. „Om er ze
ker van te zijn, dat wet
houder Hummelen het ook
te lezen krijgt, zullen we
het nog persoonlijk bij
hem gaan brengen".
Volgens Van Buuren is er
wel sprake van achterstal
lig onderhoud aan de hui
zen. „Als er iets kapot is
en je belt de woningstich
ting, dan staan ze zo voor
de deur om de schade op
te nemen. Alles wordt ge
repareerd, maar je moet
niet vragen hoe. Met ijzer-
draad of noodverband
wordt alles onder de mom
van „Ach, er moet hier
binnenkort toch gereno
veerd worden" in elkaar
gezet. Een vrouw in de
Talmastraat bijvoorbeeld,
kwam er achter toen ze
het behang aftrok, dat er
een losstaande muur was.
Met twee latjes tegen het
plafond is dat toen „gere
pareerd". Bij sommige hui
zen is er ook achterstallig
onderhoud aan fundamen
ten of muren, die vocht
doorlaten. En natuurlijk
moet de gemeente daar
wat aan doen. Maar niet
onder de mantel van reno
vatie, zodat via huurverho
gingen de subsidie van het
Rijk indirect in de gemeen
tekas terecht komt", aldus
Paul van Buuren,
„Inderdaad", zegt raadslid
L. de Zeeuw, „Het is moei
lijk te onderscheiden wat
renovatie is, en wat tot het
achterstallig onderhoud
hoort. En ik begrijp, dat
de bewoners de kosten van
achterstallig onderhoud
niet via een huurverhoging
terug willen zien. Er is
daar zeker sprake van een
achterstand in onderhoud,
al ontkent de heer Baren
dregt het in een brief en
noemt hij het een gevolg
van „het knagen van de
tand des tijds". Ik vind
daarmee echter niet ver
klaard, dat er geen achter
stallig onderhoud is. Er
zijn werkelijk reparaties
verricht van tijdelijke aard.
Onderhandelingen over re
novatie zijn steeds op de
lange baan geschoven-
mede in verband met het
renovatie-project Weverska-
de". L. de Zeeuw vervolgt:
„Ik kan me goed voorstel
len, dat daardoor onrust is
ontstaan bij de bewoners.
Om die onzekerheid weg te
nemen - moeten er nu za-
W.-0.V.f
V
•V
Eert voorbeeld van de fraaie interieuren, die de
mate van zelfwerkzaamheid konden scheppen.
ken gedaan worden. Het
plan is, dat tekeningen met
suggesties voor renovatie
door leden van de bewo
nerscommissie bij de bewo
ners gebracht worden. De
bewoners moeten dan zelf
kiezen, wat ze willen reno
veren in hun huis. Ik vind.
dat de bewoners ook zelf
moeten uitmaken of ze wil
len renoveren. Een huurdif-
ferentiatie moet dan moge
lijk maken, dat de mate
van renovatie overeenkomt
met de huursverhoging".
Een voorbeeld van de hul
zen waar behoorlijk wat
aan op te knappen valt, is
het huis van het gezin Van
der Meijden in de Esser
straat Op de kleine boven
verdieping slaapt het echt
paar samen met twee van
hun kinderen op één ka
mer, terwijl twee zonen in
een klein kamertje respec
tievelijk op de overloop
hun bed hebben staan.
„Wij schietn niet zoveel op
met de renovatie plannen",
zegt Lenie van der Meij
den, „Op de overloop wil
len ze bijvoorbeeld een
douche bouwen. Dat kost
me dan echter een slaap
plaats. En wat heb ik nou
aan een open keuken. We
knappen liever zelf op". De
plannen ten aanzien van de
renovatie zijn de laatste
twee jaar gewijzigd. „Werd
in eerste instantie over in-
gr r-—
inwoners door een grote
terieurveranderingen ge
sproken, nu wordt er ge
praat over fundamentele
verbeteringen. Door steeds
te veranderen probeert de
gemeente de bewonerscom
missie om de vinger te
winden. We hebben ook en
quêtes van de gemeente
thuisgekregen, waarin we
mochten omcirkelen, wat
we wilden renoveren, niet
of we wilden renoveren",
lucht Paul van Buuren zijn
hart. „En hoe het ook af
loopt", vervolgt hij geëmo
tioneerd, „Ik heb tijdens
mijn enquête gemerkt, dat
sommige bewoners echt
met geweld uit hun huis
gehaald zullen moeten wor
den, als ze gedwongen wor
den tot renovatie. De bijl
staat achter de deur, reken
maar".
schuren wor
den in De
Kapelpolder
afgewisseld
met bouwval
lige keten.
0 Lenie van
der Meijden:
„Wat heb ik
eraan als de
gemeente
hier een
douche laat
bouwen. Dat
kost me toch
een slaap
plaats".
