Op kamers
wonen, dat
kt mij
hartstikke gezellig
Binnenkort beslissing over gezinsvervangend tehuis
Een apart staand gebouw
benadrukt de apartheid
Dijane:
Kind en één-
ouder-gezin'"'
Jongeren
pastoraat start
activiteiten
Elf drempels
in de Hoek
Vader
Abraham
in de Passage
Burgemeester
bezoekt
zestigjarig
bruidspaar
Orgelconcert
Grond gereserveerd bij Koningshoek
Lou Koppejan
over gezins
vervangend
tehuis
WOENSDAG 19 SEPTEMBER 1979'
VD/SC;WW
11'
Maassluis— De Maassluise
Vrouwenraad houdt voor de
derde maal in het Jaar van het
Kind een thema-avond met als
onderwerp „Kind en het één-
ouder-gezin". De avond wordt
gehouden in het-ontmoetings
centrum Koningshof aan de
Uiverlaan 20, aanvang 20 uur.
Onder êén-ouder-gezinnen
worden gezinnen verstaan,
waarvan één van de ouders is
overleden of waar sprake is
van echtscheiding. De federa
tie van Eén-Quder-Gezinnen
leidt deze thema-avond en zij
zal trachten door onderlinge
discussies de problemen be
spreekbaar te maken. Ook is
de federatie bereidt adviezen
te geven en hulp te verlenen.
Voor appashulp en nadere in
formatie kunt u de volgende
nummers draaien: 01899-
12600,17840, 14679 en 18747.
De entree bedraagt twee gul
den en voor niet-leden 2,50
gulden.
Vlaardingen Het Jongeren
pastoraat Vlaardingen start
deze maand alweer voor het
elfde seizoen zijn activiteiten.
Ook dit jaar hebben jongeren
van twaalf tot negentien jaar
de kans elkaar te ontmoeten
eri van elkaar te horen, wat
hen bezighoudt. Dat kan gaan
in de vorm van spelavonden,
allerlei activiteiten, een
strandwandeling, kortom een
uitgebreid programma waar
iedereen aan zijn trekken kan
komen.
Voor de twaalf- en dertienjari
gen zijn er avonden in groep
jes bij gastechtparen thuis.
Deze. groep heet Icarus. Voor
veertien- tot en met zeven
tienjarigen is er de groep Ha-
bakuk, terwijl voor de groep
zeventien- en achttienjarigen
gespreksavonden worden ge
organiseerd, ook weer bij gas
techtparen thuis.
Het is binenkort mogelijk een
jaarverslag van, het afgeloper
jaar, waarin jongeren en lei
ding aan het woord komen, te
verkrijgen. Voor belangstel
lenden geeft dat wat meer in
formatie. Een exemplaar van
dat jaarverslag ligt binnenkort
klaar bij een van de onder
staande adressen: Bart Ding
jan, Dwarssteeg 12, telefoon
357213 en Else Mersch, Van
Hogendorplaan 42a, telefoon
346521.
Hoek van Holland Niet
minder dan elf drempels wil
het dagelijks bestuur van de
deelgemeenteraad Hoek van
Holand aan laten leggen in de
's Gravenzandseweg "en de
Schelpweg. Daarmee wordt
het advies opgevolgd van de
verkeerscommissie en de Ver
keersdienst Rotterdam.
Vier drempels komen in de
ventweg van de Schelpweg.
Tussen de Ruijterstraat en de
Schelpweg komen in de
's Gravenzandseweg vier
drempels en drie drempels
-.uilen worden aangelegd tus
sen de Ruijterstraat en de Dirk
van den Burgweg, eveneens
dus in de Gravenzandseweg.
Schiedam Pierre Kartner
^treedt op 25 september met
zijn showorkest op in hei Pas-
sagetheater. Zijn Vader Abra
ham Show zal het eerste ar
tiestenoptreden 2ijn na enkele
vernieuwingen aan de arties
tenaccommodatie en de toneel
vloer van het theater.
Met Vader Abraham treden
ook op het accordeonduo De
"Kermisklanten, de jonge zan
geres Mieke en Imca Marina.
De voorstelling begint om
20.15.
Vlaardingen Burgemeester
W.A. Kieboom en zijn vrouw
hebben gisteravond een be
zoek gebracht aan het zestigja
rig bruidspaar Van Loon-
Schuppers, woonachtig aan de
Dr, Brugsmastraat 3. Namens
de gemeente Vlaardingen
heeft het burgemeestersecht
paar hen een mand met fruit
overhandigd. De heer Herma-
«us van Loon is geboren in
1891 te Vlaardingen en zijn
vrouw Wilhelmina Schuppers
m 1898 te Brieile.
Maassluis Jan J. van de
Berg zal zaterdag 22 september
een orgelconcert geven op het
orgel van de Grote Kerk in
Maassluis. Op het programma
van deze avond zijn werken te
vinden van de componisten
Bach, Krebs, Guilmant, Men-
delssohn-Bartholdy en
Schuurman. De toegang voor
het concert bedraagt vijf gul
oen, de kerk is geopend vanaf
half acht en het concert begint
om kwart over acht
Maassluis Het is alweer enige tijd gele
den dat de gemeente Maassluis de bereid
willigheid uitsprak om binnen haar gren
zen tot de realisering van een gezinsver
vangend tehuis te komen. De bereidwillig
heid werd in een besluit omgezet: er werd
grond gereserveerd tussen de van Beetho-
venlaan, de Haydnlaan en de Koningshoek.'
Het tehuis zou plaats moeten bieden aan
ongeveer 25 geestelijk gehandicapten. Me
vrouw Gré van Eck-Grootveld, wethouder
van Sociale Zaken, gaf als haar persoonlij
ke visie: „een zo open mogelijke instelling,
met het minimum aan betutteling en het
maximum aan privacy voor de bewoners
en deskundige begeleiding waar dat nodig
is". Er waren twee aanvragen binnengeko
men van geïnteresseerde ouderverenigin
gen: cén van neutrale en één van protes
tants-christelijke signatuur. Bovendien
bleek dat in de regio behoefte bestond aan
twee gezinsvervangende tehuizen waarvan
er één in Maassluis zou moeten komen.
De tellingen en normen over de signatuur
ontliepen elkaar niet zoveel. Binnen de ge
meente bestaat een lichte voorkeur voor
een neutraal tehuis en het aantal aanvra
gen voor Maassluis alleen al bedraagt 45.
Voor de regio werden bijna honderd aan
vragen geregistreerd. Het gaat niet alleen
om mensen die n u nog bij de ouders thuis
wonen maar men heeft ook te maken met
pupillen die nu in een inrichting verblijven
maar die in een gezinsvervangend tehuis
beter op hun plaats zouden zijn.
Het „doorstromen" van deze categorie zou
'weer de broodnodige ruimte kunnen schep
pen voor diegenen die beter in een inrich
ting kunnen verblijven.
De'provincie zal binnenkort een uitspraak
moeten doen over de vraag: „welk tehuis
moet in Maassluis komen en welk elders in
de regio?" Mevrouw Elly Coenen, die be
halve de gemeenteraadslid ook lid is van de
Commissie Volksgezondheid van Provinci
ale Staten zegt: „Het allereerste dat moet
gebeuren is dat dit punt in de eerstvolgende
commissievergadering in oktober wordt be
handeld. Er moet een uitspraak komen op
korte termijn. Als de Gedeputeerden het
niet op de agenda zetten zullen we er van
uit de PvdA cn de VVD op aandringen dat
dit toch gebeurt. Het is dan een politieke
zaak geworden, maar we moeten dit vanuit
een andere invalshoek bekijken en reke
ning houden met de mensen over wiens
hoofd die strijd wordt uitgevochten".
Als men binnen het Provinciaatbestuur zo
ver is dat men een „planningsverklaring"
wil afgevet. moet deze zaak nog binnen het
Ministerie van CRM behandeld worden.
Vanuit die hoek moet de benodigde „garan
tieverklaring" komen.
De vragen die bij de ouders leven zijn ech
ter niet in de eerste plaats gericht op het
„neutraal" of „protestants-christelijk" as-
pekt. Wat belangrijker is, is het antwoord
op de vraag: „wanneer zal het gezinsver
vangend tehuis in Maassluis geopend kun
nen worden".
Maassluis Dijane Okkerse is 22 jaar. Een struise,
sterke meid en gezegend met ee^i onverwoestbaar
zonnig humeur. Met haar ouders en een jonger
zusje woont ze aan de Maassluise Merellaan. Op
haar kamertje hangen de popidolen van het ogen
blik aan de muren en op haar bureautje ligt, tus
sen de andere spulletjes, het boekje met bankafre
keningen dat ze zelf beheert en bijhoudt.
Pas is daar een aardig be
drag van afgegaan om een
nieuweplatenspeler te ko
pen, „maar", zegt Dijane,
„ik heb nog genoeg geld
over, hoor!" Ze laat de
koekjes proeven die ze
heeft gebakken en laat het
handwerk zien waar ze mee
bezig is. Ze vertelt van haar
werk op de Sociale Werk
plaats in Delft waar ze het
„hartstikke leuk" vindt.
Tandpasta of chocoladelet
ters inpakken aan de lopen
de band en ondertussen
hand- en spandiensten ver
richten voor haar collega's
die, zoals Dijane het uit
drukt, „niet zo goed kunnen
lopen als ik of niet zo goed
kunnen zien".
Sinds kort heeft Dijane één
grote wens: zelf op kamers
gaan wonen in een gezins
vervangend tehuis. Want
helemaal zelfstandig functi
oneren in onze maatschap
pij zal voor haar nooit zijn
weggelegd. Een lichte her
senbeschadiging maakt dat
onmogelijk. „Wil je weten
waarom ik in een gezins
vervangend tehuis wil wo
nen?", vraagt Dijane en zegt
dan streng: „Je begint al om
m'n naam verkeerd te
schrijven. Het is géén Diane
maar Dijane-met-een-j-er-
tussen. En ik vind dat je
maar moeilijke vragen stelt,
daar ga ik eerst eens over
nadenken".
Terwijl Dijane denkt vertelt
haar moeder. Over Dijane,
uiteraard, die op haar vijf
tiende jaar bij het BLO niet
vei der kwam met rekenen,
schrijven en lezen, maar
een uitgesproken voorkeur
en handigheid voor huis
houdelijk werk aan de dag
legde plus een groot verant
woordelijkheidsgevoel ten
aanzien van de kleine buur-
kindertjes over wie ze
'waakt en moedert. Over de
wanhoop van ouders: als je
niet weet wat je verder met
die dochter aanmoet en
géén van de instanties met
wie je te maken krijgt, je
kan adviseren. Uiteindelijk
was het een vriendin van
de familie, als lerares ver
bonden aan de „Angela-
Stichting" in Den Haag, die
Dijane op het goede spoor
zette. Op die school, waar
aan ook een internaat is
verbonden, wordt buitenge
woon voortgezet onderwijs
gegeven. Dijane leerde er
eenvoudig koken, huishou
den en iets over kinderver
zorging.
Pispaaltje
„Ze heeft er een fijne tijd
gehad en veel geleerd", zegt
mevrouw Okkerse. „Maar
dit soort onderwijs is „het
pispaaltje" als de subsidies
verdeeld moeten worden,
dat heb ik wel gemerkt. Je
leest in alie kranten en je
hoort van alle kanten wat
er aan gold nodig is voor
onderwijsdoeleinden. Be
grijp me goed, ik gun ieder
een een goede opleiding,
maar het blijft voor mij een
onbegrijpelijke zaak dat een
lading speelgoed, waar onze
kinderen waren „uitge
groeid" op de Angela-school
als leermateriaal werd ge
bruikt. We hebben er eens,
na een verhuizing, een kar-
revracht aan fornuisjes, ser
viesjes, poppenhuizen en
winkeltjes afgeleverd, ei
genlijk voor de kinderen
van het internaat bedoeld,
als speelgoed. Tot onze
stomme verbazing vonden
we op een ouderavond die
spulletjes als lesmateriaal in
de lokalen terug. Dan deugt
er toch niets niet in de ver
deling van het geld?"
Over de vragenlijst van de
Sociaal Pedagogische Dienst
die ingevuld moest worden
toen de wenselijkheid van
een gezinsvervangend te
huis in Maassluis aan de
orde kwam, zegt zij: „Ach.
wat ze allemaal vroegen
weet ik niet meer, het is al
weer zo*n tijd geleden dat
we die formulieren kregen
toegestuurd. Maar ergens
kon je op een enkel stippel
lijntje invullen waar je
voorkeur naar uitging, een
neutraal of een protestants-
christelijk tehuis.
„Neutraal" hebben we toen
geloof ik ingevuld. Maar
achteraf bedacht ik dat we
eigenlijk hadden moeten
opschrijven: „Het zal ons
een zorg zijn als het tehuis
er maar gauw komt en als
het er maar goed is zodat
Dijane er zich gelukkig zal
voelen".
Maassluis Bij het horen
van de teym „gezinsver
vangend tehuis" rijzen al
meteen een paar vragen.
Voor wie is zo'n huis be
doeld en aan welke voor
waarden moet het vol
doen?
Lou Koppejan is waarne
mend directeur van Socia
le Zaken in Maassluis. Nog
maar kort: in een aantal
van de specifieke proble
men die er zijn gerezen
zoals de „neutrale" of de
„protestants-christelijke"
signatuur heeft hij zich
nog niet of nauwelijks
kunnen verdiepen. Wél
kan hij vertellen voor wie
het tehuis bestemd zal zijn:
16 24 bewoners, zowel
mannen als. vrouwen in de
leeftijd van achttien tot
vijfenzestig jaar. De bewo
ners dienen te werken in
een Sociale Werkplaats of
de' dag door te brengen in
een dagverblijf voor oude
ren. Het gezinsvervangend
tehuis is het nest waarop
je 's avonds of gedurende
het weekend kunt terug
keren.
Er dienen éên-persoonska-
mers te komen {ongeveer
80%) en minimaal twee
kamers met speciale voor
zieningen voor dubbel-ge-
handicapten. Binnen het
tehuis moet gediplomeerd
personeel aanwezig zijn
(Z-opleiding) dat geassis
teerd wordt door een be
geleidingsteam van des
kundigen, onder andere
met een vertegenwoordi
ging uit de Sociaal Paeda-
gogische Zorg. Behalve de
„eigen" kamers zijn er ook
ruimtes voor gezamenlijke
activiteiten en hobby's
vereist.
Een gezinsvervangend te
huis heeft als één van de
eerste voorwaarden dat
het centraal moet zijn ge
legen in een stad of buurt
zodat openbaar vervoer,
winkels en artsen gemak
kelijk bereikbaar zijn.
Er dienon waarborgen
voor de veiligheid te wor
den geschapen,
„Maassluis heeft gekozen
voor een apart staand ge
bouw" zegt Lou Koppejan.
„Het zal best mooi worden
en daar vlak bij de Ko
ningshoek voldoet het aan
alle voorwaarden. Maar
vanuit mijn persoonlijke
filosofie voel ik toch het
meest voor een andere op
lossing. Stel een paar hui
zen beschikbaar die ge
woon in een rijtje tussen
de andere 'woningen in
staan en die van buitenaf
hetzelfde beeld geven.
Sloop van binnen een paar
muren en maak een dus
danige indeling dat het
aan het gestelde doei vol
doet. Dan heb je oen eerste
stap gezet tot een wezenlij
ke integratie van de bewo
ners met de „gewone"
maatschappij. Want een
apart slaand gebouw, hoe
mooi ook, benadrukt de
„apartheid".
Uitgedacht
Dijane is inmiddels uitge
dacht over de moeilijke
vraag. Ze zegt: „Ik wil op
kamers in een gezinsver
vangend tehuis in Maas
sluis. Dat lijkt me harstikke
gezellig. Dan zie ik m'n
vrienden en vriendinnen
van de Sociale Werkplaats
's avonds ook en dan kun
nen we met elkaar praten
en lol maken en sjoelen en
bingoën,. Want m'n broer is
nu getrouwd en m'n zusje
gaat ook op kamers wonen
en dan is het thuis maar stil.
*s Avonds kan ik bijna ner
gens naar toe. Als ik in
Maassluis in een tehuis ga
wonen kan ik zo naar m'n
moeder en vader toe als ik
dat wil. Maar ze kunnen
ook naar mij toekomen. En
m'n kamer ga ik heel leuk
inrichten. Waarom wil je
dat eigenlijk allemaal van
me weten?"
Dijane's moeder zegt: „Om
dat dat tn de krant komt en
omdat je nu niet alleen voor
jezelf praat maar ook voor
de andere mensen die wil
len dat er in Maassluis een
gezinsvervangend tehuis
komt!" Daar moet Dijane
even van zuchten. „Goeie-
dag", zegt ze peinzend, „dat
i§ niet gering.
Dljana (op voorgrond) in gezelschap 0
van haar vader, meder en zus (loto
boven), onder Dijana: zonnig humeur.
