De kleine wereld van Winifred Halls (Te) esthische aquarellen Cultuur deze week In een stoel door de ruimte exposities theater muziek Botanische studies in Koningshof Peter Dumas in galerie De Duig Wat heet mooi? Novakarta zondag in Quibus Een etmaal achter een: sieraden en stenen UONDERDAU 15 XOVEMBEH 979 SO VD u-w - stedelijk museum schiedam. hoogstraat 112, lot 26 november, expositie 80 jaar stedelijk mu seum, schilderijen van henri plaat, documentaire tentoonstel- ling günther wall raff, heden daagse amcrikaansc quilts flap pen dekens), dagelijks van 10.00 tot 17.00 uur. zondag vanaf 12.30 uur. - artoteek vlaardingen, oostha ven kade 8, vanaf zaterdag 17 november, ed van zanden, teke ningen, litho's en gouaches, maandag t/m vrijdag x'an 12.00 tot 17.00 uur, vrijdagavond tot 21.00, zaterdag 10.00 tot 17.00. - galerie de duig vlaardingen, smalle havenstraat 13, peter du- mas, aquarellen, donderdag 19.Ü0 tot 21.00. vrijdag 14.00 tot 17.00 en zaterdag 13.00 tot 17.00 uur - gemeentemuseum maassluis, zutddijk 16, verkoopex positie van o.a. babs haenen en peter schenk, dinsdag t/m zondag 14,00 tot 17.00, donderdagavond 10.00 tot 21.00 uur. - koningshof maassluis, Wini fred halls, schilderijen met bota nische onderwerpen. - intrige hofsingel 37 vlaardin gen. 20.00 tot 20.00 uur, 16-17 november, 24-uursexpositie wieke vree en corrie willemsen. - visserijmuseum vlaardingen, westhaven kade 53, vanaf 9 no vember, expositie over het ne- der'andse visserskind van 1860 tot 1920. - de noordmolen, schiedam, noord vest 38, schilderijen van bert van der nagel, maandag t/m vrijdag 12.00 tot 22.00 uur, zaterdag 16.00 tot 23.00 uur. - permanente expo?5'ties verder in vlaardingen: archeoruimte (oosthavenkade 42). streekmu seum jan anderson (kcthelweg 50) en visserijmuseum (westha- venkade 53/54); in maassluis: nationaal sleepvaartmuseum (hoogstraat 1) en gemeentemu seum (zuiddijk 16); in schiedam; cooper alien? use um (kethelstraat 10) - de teerstoof schiedam. nieuw- straat 12, 16 en 17 november, 21.00 uur, kabaret monkau, mok, meeberg, we staan er ge kleurd op - stadsgehoorzaal vlaardingen, 15 november, 20.15 uur, toneel groep theater, het belang van ernst, 17 november, 20.00 uur, toneelgroep varia met „acht vrouwen". - openpodium theater de kweek- bak. hoek van holland, harmo niestraat 17, 21 november, 20.30 uur, chansons, cabaret, jazz - stedelijk museum, 16 novem ber. 12.45 - 13.15 uur. lunch concert arno bons (viool) en addie de jong (orgel), onder meer bach en handel; 22 no vember, 20.15 uur, nederlands klarinetkwartet - grote kerk vlaardingen, 16 november. 20.00 uur, orgelcon cert van kamiel d'hooghe, bach. - b'bwana vlaardingen, 16 no vember, hof laan 12, 22.00 uur, sail joia. - grote kerk maassluis, 17 no vember. 20.15 uur, orgelcon cert johann th. lemckert - de quibus schiedam, lange haven. 18 november, 21.30 uur, novakarta. - geref. kerk maasland. 17 no vember, 20.00 uur, orgelcon cert addie de jong - grote kerk vlaardingen, iede re donderdag 12.45 tot 13.15. lunchconcert Een wekelijkse pagina vol infor matie over kunst en cultuur in de regio. Re acties en be richten graag Voor dinsdag; telefoon 010 - 352066 visie die verder gaat dan de es thetiek. Soms levert dat werke lijk prachtige dingen op (zoals „Bergse Waas" dat herinnert aan een mooie scène uit Hollands landschapschrijver Nescio), vaker echter blijven zijn aquarellen iets oppervlakkigs houden. Dat laatste zou het gevolg kun nen zijn van een te gemakkelijk realisme. Peter Dumas voegt niet iets van eigen interpretatie toe aan dat wat hij schildert, iets wat het boven het gewone plaatje uit tik, Soms neigen ze naar het sen timentele. veel van zijn aquarel len komen mijns inziens nèt niet boven hc-t gewone, zij het ook prachtige, plaatje uit. Peter Du mas is een overtuigde estheet- Of Peter Dumas, Bergse Maas I, aquarel. dat dan niet mag, is een vraag die ik graag aan de bezoeker over laat. In Galerie De Duig, Smalle Havenstraat 13, Vlaardingen, hangen zijn aquarellen nog tot 14 december. Jan Hendrik Bakker langs de Schiedamsedijk in Vlaardingen ongeveer zestig on bekende planten vond met prachtige lila-blauwe bloemen die niemand kon thuisbrengen? Door één of ander merkwaardig toeval heeft hier wat zaad uit een ander werelddeel wortel gescho ten en de planten bleken hier te kunnen aarden. Maar die zomer kwamen de mensen met de mo to rmaaiers. niet één maal maar een keer of vijf. Toen was het ge beurd met die mooie onbekende bloemen want ze kregen geen tijd om zich uit te zaaien. Hetzelfde gebeurde in de Steendijkpolder waar ik vorig jaar de laatste wil de orchideeën vond. Dit jaar wa ren ze er niet meer. Ook door het aanleggen van de nieuwe dijk verandert veel; moeras- en wa terplanten worden teruggedron gen. En ik houd m'n hart vast als de recreatie gaat toenemen in het laatste natuurgebiedje bij de plas sen onder Maasdijk". Even bescheiden als de planten die zij in kaart brengt en schil dert is Winifred Halls ten aan zien van het werk dat zij ver- rricht. Haar aquarellen be schouwt ze als illustratie-materi aal en waar het haar meer dan zevenhonderd aantekeningen be treft hoopt zij dat een toekomstig ecoloog daar z'n voordeel mee zal kunnen doen. „Het enige wat ik nu doe is laten zien wat verloren dreigt te gaan door de invloed van de mensen op het milieu. Want overal waar de mens z'n voeten neerzet ver andert er iets, de mensen zijn de „killers" zegt ze. Ze knikt instemmend bij de stel ling dat mensen nu eenmaal Winifred Halls:,,Het enige wat ik doe is laten zien wat verloren dreigt te gaan..." moeten werken, wonen en re creëren. En ze is - alweer - onna volgbaar Engels als ze zich har dop afvraagt of dat niet een beet je zorgvuldiger zou kunnen ge beuren.... Tot eind november is het werk van Winifred Halls te bewonde ren in „De Koningshof" Tineke Diepenhorst Alsof er een groot complot gaan de zou zijn van de landschap schilders tegen de rest van hun kunstbroeders, overal in de regio vinden we exposities van land schappen. Ook in galerie De Duig nu landelijkheid. Tot 14 decem ber exposeert Peter Dumas er zijn aquarellen. Rustige, heldere en ontegenzeggelijk Hollandse landschapjes. De Vlaai dingL-i Peter Dumas stu deerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotter dam. Naast zijn aquarellen maakt hij ook gouaches en grafiek. In galerie De Duig echter hangen uitsluitend aquarellen met het landschap als onderwerp (op een drietal tekeningen na). Midden- Delfland, Terschelling en de om geving van Nederhentert. Dumas* aquarellen ademen, het is al gezegd, rust, zij spreken nogal direct aan en doen je soms den ken aan de sfeer van de aquarel letjes uit de oude Verkade-al bums. Het rustige, heldere effect kan toegeschreven worden aan het veelvuldig gebruik van groen in diverse toonaarden. Polder landschapjes. ue. Maas die zich daar als een glinsterend lint doorheen kronkelt, een paar duingebiedjes op Terschelling. Dat dit soort aquarellen enorm aanspreekt blijkt uit de grote verkoop die de tentoonstelling Dumas a! opgeleverd heeft. Veel mensen blijken dit werk, dat vooral esthetisch is, enorm te waarderen. Nergens geeft de ma ker zijn publiek een persoonlijke Kabelbaan...Tussen m'n schoenen door glinstert het meer.. Op de hoofden van de bergen argeloze sneeuw. Aan de voet van de bergen plakt het dorp. Het is stil. doodstil, een zilveren boom met vleugels kruipt bijna waakzaam door de wattige wolken on der mij. Hoog ben ik, hoger nog. Achter mij fladdert een gekleurde vogel. Vin gers van geluid graven een graf van stilte. Ik kijk naar m'n trui, hij is nat. m'm haren ook. Overal schitteren spel- deknopjes van dauw. Tussen m'n schoenen door glinstert het meer, het heeft nauw'lijks nut om te zeggen dat het op gestold maanlicht lijkt, woorden zijn overbodig, als je tus sen hemel en aarde de weg naar om hoog zoekt. Maar grote handen van wind grijpen me vast, smijten me in een kuil van lucht. Als een krijsend katje- hang ik in de grote wrede klauw van het verdrinken, steeds sneller zak ik meters en meters totdat ik blijf hangen boven een gigantische bergtop, langs haar dijen stort zich klagend een pijls nelle watermassa omlaag in de diepte. Bibberig steek ik m'n handen in de hoed van de aarde, trachtend mezelf wat meer armslag te geven, maar ik kan werkelijk geen kant op, wat willen ze toch van me? ..Hallo," roep ik, „wie zijn jullie!" „Wij zijn de elementen van wat men le ven noemt!"brullen de stemmen. Ik hoor hen giechelen, ze worden alsmaar groter, de fladderende votgels achter mij. De één heeft een rode puntmuts op, de ander een groene. „Mooi w-as het, hè?" piept een ijle kinderstem. „Ja,"zeg ik het was tot nu toe het allermooiste wat is ooit gezien heb." Ineens sta ik op de grond, de sneeuw snuffelt opdringe rig aan m'n broekspijpen, de aarde voelt goed. Lekker vast, ja, ja. Matty Langbroek Maassluis Met een typisch Brits understatement licht Wini fred Halls het motief van haar schildermanic toe: „Omdat ik zo'n verdraaid slecht fotografe ben, begon ik maar om planten en bloemen te schilderen." Die aquarellen zijn de gehele maand november nog te bezichtigen: in de hall van De Koningshof aan de Uiverlaan. De verfijnde wa ter ver fschi 1de rijtjes zijn in tere kleuren en met gevoel voor hei kleinste detail uitgewerkt. Ze hebben allen één onderwerp gemeen: de wilde planten die in en rondom Maassluis groeien en bloeien. Soms tussen de straatste nen of de keurig onderhouden plantsoentjes maar vooral in de polders en langs de dijken. Bij haar speurtochten naar de flora van hel Rijnmondgebied laat Wi nifred Halls zich niet weerhou- I den door gemeentegrenzen. Ook de duinen van Hoek van Holland en „de eilanden" krijgen haar aandacht. Het resultaat is een verzameling van meer dan drie honderd wilde planten die zij re gistreerde en die gemeenlijk on der de noemer „onkruid" worden gerangschikt. De liefde voor de natuur kreeg zij van haar vader mee die haar als kind meenam op zijn botani seert och ten door de districten die worden aangeduid als „tho gar den of England". Naderhand, toen zijj zelf in het zuiden van Frankrijk woonde, legde zij de uitbundige bloemenpracht van de subtropen vast in tekeningen en aquarellen. De meer bescheiden en onopvallende planten rondom Maassluis zijn haar echter even lief en worden met zorg gedeter mineerd, in kaart gebracht en ge schilderd. „Biologie, of beter gezegd ecolo gie is m'n grootste hobby" aldus Winifred Halls, Ik houd me bezig met de relatie tussen de verschil lende organismen en hun milieu, hun levens- en voort planting skansen. Wat me voornamelijk interesseert is de beweging van de wilde planten. Het is het zoe ken naar het antwoord op de vraag waarom je ze het ene jaar wel vindt en het andere jaar niet meer, waarom ze de ene hier op duiken en na verloop van tijd op een heel andere plek; waarom sommige soorten geheel verdwij nen en andere spontaan verschij nen. Weet je dat ik vorig jaar Magna Carta heet nu Novakarta (let op de k). Na het ver trek van Chris Simpson besloot de rest de lier nog niet aan de wilgen te hangen. Er werd naarstig omgezien naar verdere ont plooiingskansen. Aan de groep werd onder andere toege voegd de Algerijnse bassist Dahmane Mesbahi (speelde met Archie Shepp). De kans is groot dat het van oorsprong Engelse gezelschap zich mettertijd blij vend in Nederland zal vestigen. Zon dagavond 21.30 uur treedt de groep op het Schiedamse „cultuur-"café De Quibus. Lange Ha ven 28. de naam gaat de Vlaardingsc Trix Gerih schuil. Mor genavond vanaf acht uur start in haar woonhuis aan de Hofsingel 37, Vlaardingen. een vierentwintiguur- sexposihe on eindigt derhalve zaterdag de zeventiende even eens te twintig uur. Exposanten zijn Wieke Vree en Cor rie Willemsen, Eers tgenoemde zal een aantal van haar be schilderde stenen la ten zien. Corrie Wil lemsen exposeert sieraden. Beide kun stenaressen zullen persoonlijk aanwe zig zijn. V ïeren twjmiguu r- sexpositïe, nooit van gehoord? De bedoe ling za! duidelijk zijn: kunst perma nent tentoongesteld, gedurende één om wenteling van de aarde om de zon. „Intrige" noemt de organiserende in stantie zich. Achter

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1979 | | pagina 4