''Hard werken aan goed
beleidsplan jeugdwerk
Hoofd
inspecteur
II. W. Offreins
neemt
afscheid
Kunst
schilder
Wiegman
vondsten
BésMurs
leden
JOOM:
\yr\A- •*-. "fl'irr'fli#:
WOENSDAG 19 DECEMBER 1979
VD'SC/WW 5
- v.*9:,7
Hoofdinspecteur Offreins: de verhuftering is aan de gang...
„Ja, hoe kom je bij de politie? Vanzelf eigen
lijk. Ik zat op de fiets, kwam uit mijn werk en
werd toen achterop gereden door iemand die
ik kende. Die zei: weet je dat er een vacature
administratief bij de politie is? Ja. zeg ik, dat
weet ik. Heb jij geen zin? vroeg hij toen. Ja,
waarom niet?"
Dus zodoende. Offreins be
gon zijn poliiiecarrière rond
de tweede wereldoorlog op
de schijnbaar stomvallige
manier waarop hij dat zelf
vertelde. Een kennis en een
fiets. Als volontair. Na de
oorlog soHiceerdc hij naar
een administratieve functie
in Deventer („Soms kwam je
sollicitanten tegen met drie-
diploma's die nog nooit had
den gewerkt: zo lag dat
toen.") Hij werd aangenomen
en behaalde rond 1950 zijn
inspeeteursdiploma. In 1952
werd hij bevorderd lot in
specteur. bleef die functie
precies achttien jaar lang in
het Overijsselse stadje uitoe
fenen en trad toen in dienst
van de Vlaardingse gemeen
tepolitie.
Vandaag neemt hoofdinspec
teur H.W. Offreins (60) af
scheid van het Vlaardingse po
litiekorps. waar hij haast tien
jaar lang werkte. Functioneel
leeftijdsontslag, want „Hip"
Offreins gaat met pensioen. Of
hij het politiewerk zal missen.,
of het werk hc-m? Formulerin
gen die ongetwijfeld veel ge
sproken zullen worden deze
week. Een ding is zeker: Of
freins heeft een uitgesproken
filosofische kijk op het leven
over gehouden aan het werk.
waaraan hij een groot deel van
zijn leven wijdde.
Politiewerk is mensenwerk. In
een redelijk overzichtelijke ge
meenschap als Vlaardingcn
nog steeds is komt het voor
een groot deel gelukkig nog
steeds neer op sociaal werk.
MaassluisHet Jongeren
Overleg Orgaan Maassluis
(JOOM) gaai een drukke
tijd tegemoet. De komende
maanden moet er, zo vin
den de bestuursleden Hans
Ploeg en Arjan Korthout,
hard gewerkt worden aan
het realiseren van een com
pleet beleidsplan voor het
jeugd- en jongerenwerk in
de stad. Een taak die voort
komt uit het zogenaamde
motivatieplan en -pro
gramma, opgesteld in het
kader van het sociaal cul
tureel plan. De resultaten
van de bezigheden rond
dat plan kunnen volgens
het JOOM uitstekend wor
den gebruikt als uitgangs
punt om verder op te wer
ken.
Het JOOM staal nogal ter
discussie, de laatste tijd. Be
gin november heeft wethou
der Koos Smit. die jeugdza
ken in zijn portefeuille heeft,
een notitie gemaakt waarin
de nodige kritiek op het
functioneren van hel over
legorgaan werd geuit. Die
kritiek kwam ook tot uit
drukking in een interview in
deze krant met de wethou
der, enkele weken geleden.
Zijn belangrijkste bezwaar:
er zou bij de achterban van
de vertegenwoordigers van
M het JOOM nau' - 'ijks enige
belangstelling voor het or-
•tgaan bestaan, zodat het func-
I tioneren op slechts enkele
I Personen zou neerkomen.
|Hans Ploeg, vice-voorzitter
van het JOOM, heeft het wat
moeilijk met die kritiek. ..We
zijn de afgelopen maanden
bijzonder druk geweest bin
nen het werkblok jeugd
werk. dat aan het werk was
in het kader van dat sociaal
cultureel plan. Daar ging
vrijwel al onze tijd in zitten.
De laatste periode is dat
werkblok stil komen liggen:
door Paul Houkes
eind augustus is die groep
voor het laatst bijeen ge
weest. Maar dat geldt voor
511e werkblokken. dus dat
kan ons niet worden verwe
ten."
Probleem schijnt te zijn, dat
er niet voldoende begelei
ding is vanuil de gemeente
secretarie. Daar moet nu ver
andering in komen: por 1 de
cember is een nieuwe kracht
aangesteld op de afdeling
jeugdzaken, die zich intensief
met zaken als het JOOM zal
gaan bezighouden.
Coede accommodaties
Men gaat er dus, als de jaar
wisseling voorbij is, weer flink
tegenaan. Hel maken van dat
beleidsplan zal een van de eer
ste taken worden. Hans Ploeg:
„Daarnaast zal in de komende
tijd ook aaridaf 'i moeten wor
den gegeven aat» knelpunten,
zoals die in het motivatieplan
worden gesignaleerd. Wat
huisvesting betreft zit het alle
maal wel redelijl in Maassluis:
er zijn heel wat «de accom
modaties voor het jeugd- en
jongerenwerk. Een probleem
blijft wel de kadcrwerving en
-vorming: daar zal nog heel
wat aan moeten verbeterd. En
daarnaast zijn er ook zorgen
om de financiële middelen, die
voor het jeugd- en jongeren
werk beschikbaar zijn. Het
lijkt best aardig: 190.000 gul
den op de begroting, maar
daar gaat al meteen 142.000
gulden voor personeelskosten
voor het pand aan de Lange
Boonestraat en voor Ozobltu
vanaf. Dan is er ook nog een
flinke post voor vakantie-acti
viteiten. Al mei al blijft er
voor de andere jeugdvereni
gingen maar zo'n 12.000 gul
den over. Men blijft dus toch
hoofdzakelijk op de eigen mid
delen en inkomsten aangewe
zen."
De nieuwe rijksbijdragerege
ling. zoals die van toepassing is
geworden, zal daarin r' veel
veranderen. Wehswa; is het
nu de gemeente, die -u vertel
len heeft hoe de gelden ver
deeld worden, in plaats van
hei ministerie van CRM. zoals
tot voor kort het geval was.
Maar, meent Aijan Korthout:
„Het maakt helemaal niet uil,
wie of de centen uitdeelt. Een
echte herverdeling kan nau
welijks plaatsvinden, uus alles
blijft zon beetje bij ht-t oude.
Nee, er zijn met die rijksbijds-
rageregeling en met het wer
ken aan het sociaal cultureel
plan verwachtingen gewekt,
die men nooit kan waarma
ken. Het is allemaal erg mooi,
als je zo n vragenformulier in
cfe bus krijgt. Vul maar precies
in, wat je behoeften zijn en
wat je in de toekomst graag
zou willen realiseren. Maar er
is niks méér te verdelen dan
vroeger, dus er verandert zeer
weinig."
Samenwerking
Als het aan de vice-voorszitter
van het JOOM ligt. dan moet
or de komende tijd ook aan
heel andere zaken gewerkt
worden. Aan de samenwer
king lussen de diverse vereni
gingen kan volgens Hans
Ploeg nog veel verbeterd wor
den. „Wat ik graag zou willen
is dat we daarmee nog eens zo
ver kunnen komen, dat be
paalde dure materialen geza
menlijk gebruikt kunnen wor
den, Je kunt veel beter één
filmprojector kopen van twee
duizend gulden dan vier van
vijfhonderd. Dat geldt ook
voor de gebouwen die in de
stad voor het jeugdwerk ter
beschikking zijn: eigenlijk is
het te verwerpen, dat die al
leen op bepaalde avonden ge
bruikt worden en verder leeg
staan. Het is toch te gek dat
sommige van die dure accom
modaties een rendement van
niet meer dan 15 tot 20 pro
cent hebben? Het is heus mo
gelijk om gezamenlijk van een
ruimte gebruik te maken. Het
vrouwen-ontmoetingscentrum
Sten bijvoorbeeld: dat maakte
eerst gebruik van De Toverbal
en zit nu in het gebouw van
Özobleu. Dat gaat toch uitste
kend? Ik hou niet van die
hokjesgeest: dat moet worden
doorbroken. En juist daarom is
het nodig, dat er een echt be
leid moet komen. En het komt
er ook. dat garandeer ik
'De show
gaat
gewoon
door'
„Zorgen dat de show blijft
draaien", noemt Offreins het.
..De politieman kan je wel ver
gelijken met de scheidsrechter
op het voetbalveld. Natuurlijk
gebeuren er altijd wel om egel-
matigheid jes, dat is normaal:
maar bij de grote moet je voor
door Jan Hendrik Bakker
buitenspel fluiten. Alleen kun
je het als politieman niet ma
ken om net als de scheidsrech
ter dan met je buik legen de
boosdoener op te lopen en zo
met je vingertje te zwaaien."
De sociale kant van het werk
ligt Offreins na aan het hart.
„We hebben het altijd als ge
rms gevoeld dat je op een poli
tiebureau ingeblikt zit. geen
direct contact hebt met de
mensen, merkt hij op, wan
neer hel gesprek op de terug
keer van de wijkagent komt.
Toch valt het wel mee met dal
contact, blijkt later.
„Kleine" misdaad
„Voor mij is het voordeel van
een plaats ais Viaardingon en
Deventer altijd geweest, dat
het aanbod nel niet te groot is.
Hier kan je nog aandacht be
steden aan sociale hulp. Aan
de kleine misdaad," Want in
Offreins' visie is de kleine
misdaad hauw verbonden met
menselijke achtergronden.
Niet alleen ten opzichte van de
„kleine" misdadiger, maar
vooral met betrekking tot de
gedupeerden zelf. Die schrik
ken vaak vreselijk van zo'n
plotselinge gebeurtenis.
„Dat gaat nooit over. Ik heb
kennissen gehad die thuis
kwamen van vakantie en toen
het hele huis overgehoop ge
haald aantroffen. Sindsdien
durft de vrouw nooit meer als
eerste het huis binnen. Thuis
komen en merken dat iemand
i:i je lingerie heeft zitten spit
ten; dal is, ook is er niets ge
stolen, een verschrikkelijke
„Een politieman kun je
vergelijken met een
scheidsrechter op het
voetbalveld. Je kunt het
alleen niet maken met je
vingertje te zwaaien."
ervaring. Het is een inbreuk
op je privacy, Ook al is het een
klein in braak je. of alleen een
poging: jc moei er altijd heen
gaan. Vanwege de sociale pro
blemen."
„Je kunt zeggen: je hoeft niet
bang te zijn, maar zo'n slacht
offer zit niet die angst. En
angst kan jc niet weg praten.
Als je niet komt. 'olijven ze
zich onveilig voelen, denken,
wan n ee r er s t ra ks echt iets ge -
beurt komen ze ook met. ik
heb het meegemaakt met
mensen die 's morgens voet
stappen in de sneeuw rond het
huis vonden en meteen bel
den. Dat gebeurt, het is dc pri
vacy van mensen dte wordt
aangetast."
Verhuflering
..Jc ziet dat het de laatste jaren
steeds erger wordt. Tientallen
inbraakjes om nog geen hon
derd gulden. Pure verniel
zucht. Als je voor duizend gul
den breekschade aanricht en
nog geen twintig gulden mee
neemt, waar ben je dan mee
bezig? De verhuftering is aan
de gang." Offreins laat cijfers
z»en die die verhuftering af
doende illustreren: in 1966 lag
het aantal inbraakjes op 126;
twaalf jaar later zijn dat er
925. Een groot deel daarvan
behoort niet eens tot de echte
vermogensdelicten, maar is
het gevolg van pure verniel
zucht.
Offreins constateert een alge
mene verruwing. Heeft hij
enig idee over de our zaken'.'
Bij die vraag blijkt zijn wijsge
rige kant. Voorzichtig slaat hij
aan het bespiegelen. „Ik denk:
overprikkeling. Mensen zoe
ken bewust een prikkel. Men
kent niet meer het plezier van
zomaar leven en bewegen, van
gewoon een beetje in loven
blijven. De meeste mensen
hebben het niet meer. In het
water plonzen en er aan de
andere kant weer uit klim
men. Zomaar een beetje zwer
ven en een wonderlijke ge
beurtenis meemaken. Een
snoek die een vis pakt. Dat is
er af. mensen hebben een ster
ke prikkel nodig."
„Vanuit mijn werk heb ik me
altijd voor menselijk gedrag
geïnteresseerd. Wat is woede,
wat is agressie? Ais je ziet hoe
dat bij dieren werkt, dat daar
degene met het meeste lef de
leider is. degene die do groep
door gevaren heen haalt. Als je
ziet dat. wanneer zo'n groep
opgesloten zit twaardoor alle
natuurlijke gevaren verdwe
nen zijn), die leider de ander
gaai koeioneren. Dat automa
tisme. je zou je eens af kunnen
vragen hoe het dan met onze
eigen cumputer Zit."
Voetstuk
„Door onze christelijke cultuur
is de mens altijd te veel op een
voetstuk gezet." concludeert
Offreins steeds weer. Wat hij
er mee bedoelt is, dat we de
mens niet te hoog moeten heb
ben in die zin. dat we onder
ogen moeten durven zien dat
de mens in heel veel opzichten
ook een dier is. Dus sorns ook
zo functioneert. Zeker als het
om heel primaire gegevens
gaat als woedt? en agressie. Als
het gewone dagelijkse leven
niets meer te bieden heeft,
zoekt men spanning en risico
op een andere manier. Bij
voorbeeld in de criminaliteit,
druggebruik of alcoholisme."
Schiedam Opnieuw
heeft kunstschilder Theo
Wiegman de opdracht ge
kregen twee zeer bescha
digde schilderijen tc res
taureren, die zijn gevonden
in de kelders van een van
Schiedams oudste panden.
Het gaat om twee bergach
tige landschappen van een
onbekende schilder uit de
middeleeuwen. Zij zaten
onder bijna drie centime
ter dik behang, toen Willi-
brord Hosman, mede-eige
naar van de bistro op de
hoek van Korte Dam en
Nieuwe Sluisstraat, de
v ndst in zijn oude kelders
deed.
Beide schilderijen hebben
een grootte van meer dan
een halve deur; het zijn ook
deurschilderingen en ver
moedelijk zijn de beide,
kunstwerken enkele eeuwen
terug niet op waarde geschal.
Dat verklaart het duimdikke
behang: bij een van de vele
verhuizingen, die de geschie
denis van Hosman s oude
pand kent, moet de nieuwe
bewoner het schilderwerk
hebben verwaarloosd. Ook
ijzerhandelaar Post. die vroe
ger in hot pand zijn zaak
had, moet gezien de vele la
gen behang mets van de
schilderijen hebben afgewe
ten.
door Kor Kegel
Dat Willibrord Hosman de
deurschilderingen ontdekte,
was puur toeval. Eigenlijk
had hij een heleboel „oude
troep" uit de kelders willen
wegmikken. maar per onge
luk werd een van de twee
deuren tegen een deurpost
kapotgestoten. Een heel
klein stukje linnen met verf
kwam daardoor bloot. Hos
man aarzelde niet en liep
meteen naar de Korte* Haven
w aa r .Doop" W i egrna n
woont, om hem om advies te
vragen. Eerder al, in 1974,
had Wiegman een ander pa
neel opgelapt dat bij de ver
bouwing van het pand tol
bistro was gevonden
Toen de lagen behang van de
deuren al kwamen, bleken er
twee berg landschapjes te voor
schijn te komen. Aan een Hol
landse schilder hoeft daarom
al niet gedacht te worden,
meent Wiegman, die met grote
moeite heeft kunnen vaststel
len wat allemaal op de schilde
rijen moet hebben gestaan. In
beide werken zaten namelijk
honderden gaatjes en andere
beschadigingen, ontstaan door
de inwerking van het behang
sel op de verf. Toch is Doop
Wiegman erin geslaagd het
werk geheel te reconstrueren
en momenteel hoeft hij nog
slechts hier en daar de schild e-
Offreins heeft er veel over na
gedacht. vaak gedwongen door
du maatschappelijke proble
men waar hij als politieman
mee te maken kreeg. Hij lijkt
een laconiek man, een pessi
mist die de wereld langzaam
aan haar eigen te kon en te
gronde ziet gaan. Maar schijn
bedriegt. In werkelijkheid is
het zijn enorm relativerings
vermogen. een gave die niet
iedereen bezit. Uit zijn opmer
kingen over zijn archeologi
sche hobby („Wat is hobby?
Het kan ook levensbehoefte
zijn!") spreekt dat levensge
voel misschien wel het duide
lijkst.
„Als je mei jc pikhouweel staat
te hakken en dan zo'n fossiel
van miljoenen jaren oud vindt,
dan sta ik wel eens in mezelf
te grinniken. Ik heb niet het
idee dat ikzelf zoveel sporen
na zal laten als die ammoniet.
Wat is een mensenleven op die
geologische afstanden? De
show gaat gewoon door. Het is
een lopende band. Op een ge
geven moment stap je erop en
na een tijdje stap je er weer af.
Maar de band draait gewoon
door."
Toevalstreffer
vao
historisch
belaag?
Doop Wiegman bij de
gerestaureerde
deorechilderingen.
„Misschien zijn werken
van dezelfde kunsienaar
in meer oude Schiedamse
penden gevonden," zegt
hij.
rijen met een fijn kwastje iets
aan ie tippen.
Wiegman zelf schat de waarde
van de twee schilderijen op
ongeveer vijfduizend gulden
per stuk. Dat is niet al te veel
voor schilderijen van du-
groove, maar de historische
achtergrond maakt volgens
hem de zaak belangwekkend
genoeg voor de historische
vereniging of het gemeentear
chief. „Misschien zijn er van
dezelfde schilder wel meer
werken in Schiedam gevon
den." vraagt hij zich af. „Die
Italiaan, Giudici. heeft vroeger
wel enkele gebouwen in
Schiedam ontworpen en mis
schien zijn er ook Italiaanse
schilders bijgehaald. Maar dat
is slechts een theorietje!"
Deze week nog maakt Wieg
man lijsten om de schilderin
gen en dan gaan zij terug naar
Hosman, die overigens nog
niet weet of en waar hij de
werken in zijn zaak zal han
gen.
