HONDEN, KATTEN, KONIJNEN, MARMOTTEN, RATTEN:
MILJOENEN SLACHTOFFERS PER JAAR VAN DE
VIVISECTIE EN COSMETICA-INDUSTRIE
Frisse adem
Marmotjes
Alternatief
B. vrijdag
14 novomber 15S0
VD/SC/WW
Aandoenlijk,
wit en wollig.
Maar de zeep-
p roe ven vin
den ze minder
prettig.
Schoonheid is
ook mogelijk
zonder de
wreedheid van
dierproeven
bij de vervaar
diging van
cosmetica-
prodLikten.- In
Engeland
wordt een
„menselijk"
alternatief ver
vaardigd dat
ook in Neder
land verkrijg
baar is.
i
.4--
-,y,.
*y
Schoon 1 teid
zonder
wreedheid:
een „menselijk" alternatief
De rekken in de winkels staan er
vol mee: tientallen soorten shampoo's, zeep,
deodorants, badschuim en andere toiletarti
kelen. Het moet voor de consument prettig
zijn te weten dat er voor ieder type „pro-
bleemhaar" een eigen shampoo te vinden is.
Een minder behaaglijk gevoel krijgt men
wanneer er een tipje van de sluier wordt op
gelicht. Een sluier waarachter rond 1 miljoen
dieren per jaar het slachtoffer blijken te zijn
van proeven die moeten uitwijzen, hoe giftig
of schadelijk een bepaalde stof is in midde
len die onze „schoonheid" moeten ondersteu
nen, dan wel vergroten.
Die proeven, ook bekend als vivi
sectie, zijn verschillend van aard: op
de huid, pp de slijmvliezen, In de
ogen en via het voedsel.
De actiegroep „Stop Dierenmoord"
doet er een gruwelijk boekje over
open. We willen niet nalaten enkele
bloedstollende voorbeelden te ge
ven. zodat de lezer niet met goed
fatsoen kan zeggen „wij hebben het
niet geweten".
De onderzoekers dan, schrijven in
een rapport over een zeepproef: „le
dereen weet hoe pijnlijk het kan
zijn zeep in de ogen te krijgen en
deze irritatie kan zelfs een paar da
gen aanhouden. Daarom maakten
we een vrij sterke zeepoplossing en
brachten dit aan in het konijneoog.
Er volgde onmiddellijk een reactie,
het oog sloot zich en er kwam een
lichte tranenvloed". De onderzoe
kers spreken hier over een „lichte"
reactie, die echter al pijnlijk is. Wat
zou dan een gemiddelde of ernstige
reactie zijn? Men kan aanvoeren dat
konijneogen minder gevoelig zijn
dan mensenogen, daarom juist is de
waarde van de proef maar betrek
kelijk en nogal twijfelachtig. De on
derzoekers vervolgen In hun ver
slag: „We besloten een andere be
kende irritatieveroorzaker aan het
menselijk oog, ethyl alcohol, op de
dieren te testen. Opnieuw werden
we teleurgesteld, omdat de konijnen
onderling verschilden in hun reac
ties. Maar waarom dierproeven als
het als het effect op het menselijk
oog al bekend is, zo vragen de te
genstanders van deze proeven zich
- af.
Speciaal voor ademverfrissers, tand
pasta en deodorants, beweren de on
derzoekers, dat de vagina van de
hond betrouwbare resultaten ver
schaft voor beschadiging van bet
slijmvlies.
Voor het testen van deodorants
worden ratten, op hun rug met de
achterpootjes omhoog, vastgezet De
pootjes worden in nauwe op schoe
nen lijkende rubber buisjes gewik
keld, zodat zweetafscheiding ver
hinderd wordt te verdampen. Het te
testen middel wordt op één pootja
aangebracht, dat woidt later verge-
Duizenden
honden en an
dere huisdie
ren verdwijnen
jaarlijks en
worden het
slachtoffer van
de vivisectie
en de cosme-
tica-industrie.
leken met het andere niet behandel
de pootje. Verschalende wijzigingen
in deze testen konden de omvang
van de beschadigingen beter aanto
nen zoals: de huid van het dier ge
voeliger maken met formaldehyde,
en kleurstoffen inspuiten die de om
vang van het beschadigde huid-,
weefsel sneller aangeeft.
Wanneer men de proef één maal op
een dier toepast bedekt men de huid
met een pleister. Wanneer herhaal
de proeven nodig zijn, wordt het
dier onbeweeglijk vastgestel om te
voorkomen dat het dier de test-sub
stantie wegkrabt of aflikt. Dergelij
ke proeven worden op één dier her
haaldelijk gedurende een jaar of
langer gedaan.
Nog een methode is de huid proef-
klaar te maken door afschaving of
door het afscheuren met plakband.
Hierbij wordt de plakband stevig in
de huid gedrukt en er dan vlug af
gescheurd, dit wordt net zo lang
herhaald tot de vereiste huïdlaag is
bereikt. In weer een andere tech
niek wordt de veerkrachtigheid van
de huid gemeten na het aanbrengen
van de te testen substantie. Huidrin-
gen worden met parallel lopende
scheermesjes van rattenstaarten ge
sneden. De kracht die men moet
aanwenden om de huidring af te
scheuren wordt dan gemeten.
De eenvoudigste methode om hui
dirritatie te meten is: marmotjes on
der te dompelen in oplossingen van
de te testen substantie gedurende
twaalf uur- Deze test wordt ook ge
bruikte voor het testen op lichaams
vergiftiging, omdat de substantie
geabsorbeerd wordt, voornamelijk
door de rectale slijmvliezen. Deze
testen zijn nodig voor haar- en oög-
cosmetica; gezichtspoeders, crèmes
en lippenstiften, nagellak, ontha-
ringsmiddelen, parfums, zonnebran
dolie, lotions en de al genoemde
anti-transpiratiemiddeien.
Wanneer men nu wil vaststellen
hoe groot de schadelijkheid is wan
neer bepaalde middelen in het li
chaam te recht komen, wordt de zo
genaamde orale test toegepast. De
dieren krijgen of wel grote hoeveel
heden van de te testen substantie te
slikken (gezichtspoeder, verf voor
make-up, haarspoeling e.d.)t dan
wel bepaalde middelen gedurende
vier uur in te ademen.
De bedoeling hiervan is dat men
weet, - Ike dosis nodig is om de
helft van de dieren binnen veertien
dagen te doden. Chronische vergif-
testen worden gedurende maanden
en zelfs jaren uitgevoerd. De uit
werking wordt waargenomen en ais
de dieren dan eindelijk dood zijn
worden er analyses gemaakt.
Elk cosmeticaprodukt waarvan ver
ondersteld wordt dat het een gene
zende werking heeft, moet op deze
manier getest worden. Maar ook an
dere produkten, die geen genezende
werking propageren, worden op
deze manier beproefd, zonder enige
noodzaak. Een voorbeeld is: een
zeep waarvan, wordt aangenomen
dat ze goed is voor de huid en een'
bactericide bevat (irgasan), wordt in
enkele en in herhaalde dagelijkse
doseringen tot drie maanden toe, bij
ratten, konijnen, honden en apen
door gedwongen voeding getest. De
toxicoloog (vergifkundige) begint
met een dodelijke dosis en gaat dan
verder met kleinere hoeveelheden.
Je kunt het je nauwelijks voorstel
len, hoe iemand en dit zal zeker
grote spierkracht vereisen ontza
glijke hoeveelheden cosmeticapro-
dukten in de kelen van de worste
lende en naar adem snakkende die
ren perst om er zeker van te zijn dat
ze sterven. Toch wordt dit als „nor
maal" en „raadzaam" beschouwd.
Wanneer de laatste stuiptrekkingen
geëindigd zijn, wat is dan de kennis,
die met grove en wrede proeven ge
wonnen is? Een feit zonder enige
andere betekenis, dan dat een grote
hoeveelheid van een bepaald pro-
dukt een gemiddelde kans heeft een
Beagle, Retriever of rat te doden.
Het heeft geen werkelijke weten
schappelijke waarde. Zoals een En
gelse regeringstoxicoloog zei: „Het is
slechts een wrede maatregel1'.
Een aantal Engelsen en ook een
heel enkele Nederlandse fabrikant
hebben al toegegeven dat de ingre
diënten voor hun toiletartikelen op
dieren zijn getest op oog- en hui
daandoeningen en op giftigheid.
In juni Ï973 werd vastgesteld dat
wekelijks ongeveer honderd nieuwe
cosmetische produkten op de Britse
markt verschenen om aan de (ver
meende) vraag van meer dan 21
miljoen kopers te voldoen. Alleen in
Engeland sterven elk jaar meer dan
1 miljoen dieren in (alleen nog
maar!) cosmetische laboratoria.
Maar ook in Nederland worden
jaarlijks honderdduizenden dieren
opgeofferd.
Ofschoon de onderzoekingen steeds
weer bewijzen, dat dierproeven wei
nig of geen waarde hebben voor het
„menselijk" dier voor wat betreft
cosmetische produkten, zal dit de
fabrikanten niet beletten onverhin
derd door te gaan met de proeven.
Zij vormen immers het bewijsmate
riaal, mocht een middel toch eens
een zeer schadelijke uitwerking
hebben en ze voor de rechter wor
den gedaagd.
Toch zijn er veilige methoden voor
het testen van cosmetica: op de
menselijke huid, bovendien het eni
ge betrouwbare middel. Men heeft
al met succes wasmiddelen getest op
de huid van menselijke vrijwilli
gers, FRAME (Engelse afkorting
voor Fonds voor Vervanging van
Dieren in Medisch Onderzoek) stelt
vast dat op het gebied van cosmetica
testen op de menselijke huid er rap
porten zijn, die al van 3954 dateren
en die vooral de uitwerkingen van
uitwendige medicijnen die huidaan-
ddeningen kunnen veroorzaken, be
treffen.
In Brussel wordt een EEG-richtlijn
besproken met het doel een lijst van
gevaarlijke stoffen, die in cosmetica
niet gebruikt mogen worden, te ver
vangen door een lijst waarop alleen
veilige en volledig uitgeteste stoffen
vermeld staan. Dit zal er zeker toe
leiden, zo vreesd men, dat nog gro
tere aantallen van proefdieren het
slachtoffer zullen worden van cos-
metica-experimenten. De Raad van
Europa zal dit jaar verslag uitbren
gen over het testen van cosmetica.
In dit verhaal hebben we alleen nog
maar gesproken over giftige stoffen
in schoonheidsprodukten. Een
hoofdstuk apart zou worden de par
fumindustrie, waartoe van dierlijke
produkten gebruik wordt gemaakt,
terwijl vervangende grondstoffen
gemakkelijker, winstgevender en
esthetisch verantwoorder zijn.
Wie nu mocht denken dat voortaan
cosmetische produkten taboe zijn,
wil men een gerust geweten heb
ben, kan er zeker van zijn opdat
toch uit artikelen gekozen kan wor
den waarvoor geen dieren hebben
geleden. Het zijn de zogenaamde
„Schoonheid zonder wreedheïd"-
produkten, die voldoen aan de
hoogste normen en 2ijn vervaardigd
uit eerste klas geselecteerde noten,
plantenoliën en kfuidenextracten.
Ze worden in Nederland eïmpor-
teerd uit Engeland onder het toe
ziend oog van de Nederlandse Bond
ter Bestrijding van Vivisectie en de
actiegroep „Stop Dierenmoord",
waavan het bestuur in Den Haag
zetelt (postbus 95966, 2509 CZ). Dit
bestuur en haar adviserende en uit
voerende medewerkers bestaat uit
o.a. huisartsen en dierenartsen.
Bovendien kan men de artikelen
van „Schoonheid zonder wreed
heid" zelf zien op vrijwel iedere,
braderie of ander evenement, waar
veel publiek wordt verwacht en in
de stands van de Dierenbescher
ming. Oogmake-up, lippenstift, deo
dorants, parfum, dag- en nachtcrè
me, shampoo's, zeep: het is er alle
maal en van een noodzakelijk zeer
goede kwaliteit Noodzakelijk omdat
de grondstoffen wel hoogwaardig
moéten zijn omdat ze niet eerst op
dieren getest kunnen worden.
Wie nog andere verkoopadressen
wil weten kan contact opnemen met
Anjer 35, 2678 PC De Lier,
telefoon 01745-3844.
