STAD/STREEK
s
Piet j e Pluk knipt gewoon door
Politie ging niet
buiten haar boekje
I
J ulianabrug gesloten
voor brede voertuigen
KJV laakt beleid
j ongerenhuisvesting
Culturele raad
tegen opheffen
van BKR
m
m
III
Dat zijn jongens
Expositie
over
Paralympics
hui
lilllllli!
Vl'1 m
Blokje
donderdag
20 mnrvmbor 1930
VD/SC/WW
Schiedam Er zitten
leren riemen aan de
stoel, die er uit zien als
of hij er zijn klanten
mee vast kan binden.
„Nee," maant hij, „daar
vijl ik mijn mesjes
mee," De stoel heeft een
dubbele zitting; na één
Uant wordt de door
het bilwerk warmge-
worden zitting verwis
seld voor een verse,
koele. Hij oliet regel
matig rijn schaar waar
mee hij de patiënt, om
huld met een wit tafel
kleed, bewerkt. Een
vampier? Nee, gewoon
een barbier.
Piet van Beurden (67) is sinds
mensenheugenis kapper in
Kethel. Zijn kappers- en si-
garenzaakje is niet meer weg
te denken uit het oude cen
trum. Alom bekend als Pietje
Pluk: een naam waar hij
geen prijs op stelL „Ja, wan
betalers noemden mij Pietje
Pluk, Vroeger werd er na
tuurlijk veel opgeschreven
en als er niet betaald werd,
was ik de kwaaie Piet, Piet
de Plukker."
Piet is bekend. Op de lagere
school zag je altijd precies
wie van de jongens er naar
'Pietje Pluk' geweest was:
van voren een kuif, achter
bijna kaal. En nóg knipt hij,
in precies dezelfde stoel, de
zelfde gezichten en wie weet
met nog steeds dezelfde
schaar. Scheren doet hij niet
meer.
„Nee, het scheren is eruit.
Toen die rare sluitingstijden
kwamen en de elektrische
apparaten konden de boeren
's avonds niet meer terecht.
door Karin Kuijpers
foto: Jaques Zorgman
Vaak kwamen ze alleen
maar voor de gezelligheid ef-
fuh naar het dorp, borreltje
halen, scheren en knippen en
als de tandarts toevallig in
mijn zaak was, ook nog een
kies laten trekken. Nu.zijn er
geen boeren meer; ze zijn of
dood of vertrokken uit Ke
thel."
2,50 gulden
Het is stil. Vier mannen op
houten stoeltjes wachten op
hun beurt. Piet knipt en
rookt, de lange sigaar boven
het hoofd van de klant. Ge
spannen wacht ik op het val
len van het gloeiende as. Nee
hoor, als een ingebouwde
wekker slaat hij op tijd zijn
sigaar af. Hij is spraakzaam,
mompelt wat binnensmonds
op gestelde vragen en ik durf
ze nauwelijks te herhalen uit
angst om de serene rust te
verstoren.
Een vergeeld blaadje op de
spiegel vertelt in geschreven
schrift dat haarknippen 2,50
gulden kost. De sigaren en si
garetten hebben wél de prij-
zen van 1980. De kosten van
snoepwaren staan geschreven
op een wit kartonnetje; ree
pen, babelaars en melkywai.
Tot de nok toe staan sigaren
dozen opgestapeld.
Rookt hij de sigaren alle
maal zelf op, of verkoopt hij
ze ook?
Gegrinnik onder de mannen.
Piet: „Nee, ik rook ze niet al
lemaal op." Een aanwezige
klant:„Ik heb de kapper nog
nooit zonder een sigaar ge
zien."
Hoeveel rookt hij er per
dag?
„Och, da's elke dag ongelijk.
Als ik het druk heb rook ik
meer en 's avonds as ik een
kaaretje leg in de familie-
cluppies steek ik er ook graag
een op." Het knippen is klaar
en Piet peutert in het oor
van de klant om daar de aan
wezige haargroei in te kor
ten. Het is net of de sterk
veranderde kappersnormen
en de woelige harde maat
schappij hem voorbij gegaan
zijn. Verbazingwekkend
geeft hij direct antwoord op
Piet van
Beurden (67):
sinds mensen
heugenis,
barbier in
Kethel.
de vraag of hij ook wel v-ens
punks knipt. „Nee, die ko
men hier niet" Stilte. Een
halve minuut later vraagt
1
.-en klant „Wat zijn dat, die
waar je het net over had?
Piet „Dat ziin jongens met
stekelkoppen.
Piet, hoe speel je het klaar
om in een tijd waarin de
kappersnormen zo veran
derd zijn nog haar te knip
pen voor ƒ2,50?
„Och, je ben het gewend, dus
je blijft gewoon doorgaan. Ik
heb mijn handeltje er ook
no£ bij en zolang d'r mensen
blijven komen, ga ik gewoon
door. De mensen komen hier
gewoon binnenwaaien en als
het te druk is gaan ze ge
woon weer weg, da's nogal
makkelijk."
Vind je de tijden veranderd?
„Vroeger was het gezelliger,
je had de bakker en de krui
denier bij elkaar in het dorp
en iedereen kende elkaar.
Kethel was toen nog een uit
gestrekt dorp. Tot Tinus Ker-
klaan was het Kethel en bij
de Nieuwe Damlaan begon
Schiedam pas. Dat is nou niet
meer."
Moest jij nou als kapper
vroeger ook de doden in het
dorp knippen?
„Nee, knippen niet, wel sche
ren maar dat was geen leuk
karwei hoor, ze schreeuwden
altijd zo." De mannen en ik
kijken hem ongelovig aan en
lachen wat. Wat een fantast,
zie je ze denken. Piet heeft ze
door en zegt:1(Nee, het is
waar wat ik zeg, hoor! Je
moest dan in een kamertje
zonder elektrisch licht bij een
kaarsje de dode scheren met
een mes. Als je dan aan de
adamsappel kwam dan gor
gelden ze nog wat na. Je
schrok je dan het ape... en zei
dan: humm, U kunt het ze
ker wel alleen af, hè?"
En vakantie, ga je wel eens
op vakantie?
„Nee," gromt hij,'' „nooit, 't is
toch altijd slecht weer. Ach,
ik zit hier best en ik ga ge
woon door."
Vlaardingen De brigadier van de Vlaardingse poli
tie die de fotojournalist Roel Dijkstra op nogal hard
handige wijze van de afgezette spoorbrug heeft gezet
op de middag na het treinongeluk heeft geen strafbaar
feit gepleegd. De Rotterdamse hoofdofficier van justitie
De Jong, door wie de klacht van Dijkstra is onder
zocht, is van oordeel dat de politie in haar recht stond
door de fotograaf van het afgezette terrein te. verwijde*
ren. Van mishandeling, waarvan de Vlaardingse foto-1
graaf de brigadier beschuldigde is geen sprake, volgens
e hoofdofficier. -
Dijkstra was, evenals een aan
tal collega's, op de spoorbrug
aan het werk toen hij werd ge
sommeerd het afgezette ter
rein te verlaten en. achter de
dranghekken te gaan staan.
Toen hij aan dat bevel niet di
rect voldeed werd hij tot twee
maal toe dermate hardhandig
aangepakt dat hij zich onder
doktersbehandeling moest la
ten stellen. Ook zijn camera
liep ernstige schade op.
Volgens de politie is niet al
leen aan Dijkstra verzocht het
terrein te verlaten, maar ook
aan alle andere fotografen, die
op dat moment het gekantelde
treinstel aan het fotograferen
waren. Dijkstra blijft echter bij
zijn standpunt dat hij de enige
was die het terrein moest ver
laten. De fotojournalisten
moesten het terrein voor hun
eigen'veiligheid verlaten, om
dat juist een begin was ge
maakt met het weer in de rails
zetten van het treinstel, aldus
de politie.
Schiedam In de cliëntenhal
van de AMRO-bank in Schie
dam leeft de typische sfeer
van de Paralympics nog voort.
In de hal is namelijk een expo
sitie te zien van foto's die tij
dens de Olympische Spelen
voor gehandicapten zijn ge
maakt in 1976 in Toronto. De
expositie is te zien van maan
dag 24 november tot vrijdag 28
november van 9.00 uur tot
16.00 uur. Ook op donderdag
avond kunnen liefhebbers de
foto's bekijken. Van 18.30 tot
20.00 uur is de hal dan geo
pend. Iedereen die de expositie
wil bekijken is welkom in de
Gerard Verboonstraat 15.
Vlaardingen De cultu
rele raad van Vlaardingen
is van mening dat de beel
dende kunstenaarsrege
ling (BKR) niet moet wor
den afgeschaft. Afschaf
fing zou volgens de raad
inhouden dat de toch al
niet rooskleurige positie
van beeldende kunste
naars verder zou worden
aangetast. Van de huidige
slechte economische toe
stand moeten niet de beel
dende kunstenaars de
dupe worden.
Op het functioneren van de de culturele raad aanbeve-
regeling voor beeldende ling om in de opzet zoals die
kunstenaars is nogal veel er nu is verandering aan te
kritiek. Het verdient volgens brengen. Zonder meer af
schaffen van de regeling zou
niets oplossen. Beeldende
kunstenaars kunnen vari de
regeling gebruik maken in
plaats van het aanvragen
van een WW-uitkering. Er
moeten wel kunstzinnige
prestaties tegenover staan.
Ook het opheffen van so
ciaal-culturele activiteiten
voor werklozen acht de cul
turele raad een heilloze weg.
Juist in situaties waar hel
gaat om ontplooiingsmoge
lijkheden voor burgers in
achterstandssituaties moeten
zulke activiteiten worden be
vorderd.
„rond^
Steffie, een fel foxterriër-
tje, is in de Hargahoeve ge
bracht, omdat hij de nieuw
komers in zijn huls direkt
aanvalt Niet zo erg prettig
voor de baas en bazin als
de visite op deze wijze door
de hond verwelkomd
wordt Ik kan mij dit wel
voorstellen, maar toch
vind ik het jammer dat
deze mensen nooit om raad
gevraagd hebben. Het is
echt geen onoverkomelijk
probleem en kan zelfs vrij
eenvoudig opgelost wor
den.
Maar ja, dat is natuurlijk ach
teraf praten en nu verblijft
Steffie in een voor hem rui
me asielkennel. Hij krijgt al
snel de naam van „klein, fel
opdondertje" wat toch wel
typisch terriërachtig is. Een
grote mond met een klein
hartje, een soort mannetjes
putter. Bij het water geven
niet een gieter is Steffie de
enige hond in het asiel, die
een felle aanval doet op de
tuit en een mooi, rond gaatje
erin bijt. De voerbak in de
kennel plaatsen is ook een
groot probleem en. wordt al
tijd gecontroleerd of ze alle
tien de vingers nog bezit. Je
zult wel denken: Wat. is daar
nu allemaal zo grappig aan?
Natuurlijk is het niet grappig
als er gebeten wordt, maar
Steffie is zo'n fel knapie en
daarentegen toch ook weer
erg aanhalig. Nu snap je het
zeker helemaal niet meer?
Een bijter en toch lief, daar
klopt niets van. Daar is na
tuurlijk wat op te zeggen. Al
lereerst moeten we goed be
seffen, dat Steffie een hond
js. Een gedomesticeerd (tot
huisdier geworden) beest,
waarin zich toch nog wel oe-
rinstincten kunnen manifes
teren. Zoals territoriumdrift;
«en eigen stukje grondbezit,
dat te allen tijde beschermd
dient te worden tegen even
tuele indringers. Zo'n territo
riumdrift kan bij verkeerde
opvoeding zich lekker uitle
ven met alle gevolgen van
dien. Dan is het echter nog
niet te laat, mits er conse-
door Wim Haslinghuis
beheerder Hargahoeve
Signalement:
Naam: Steffie
Ras: foxterriër
Kleur: tricolor
Geslacht: mannelijk
Leeftijd: 2 jaar.
quent en op de juiste manier
gecorrigeerd wordt. Het blaf
fen bij binnenkomende gas
ten kan, nooit afgeleerd wor
den, dat is de natuur van de
hond en zou veel straf ver
gen, overigens onrechtvaar
dige straf. Maar als de hond
echt aanvalt, heeft hij ge
woon lak aan zijn baas, gaat
zijn eigen gangetje en wordt
steeds agressiever in zijn ter
ritorium be w a ki ng.
Wel kan aangeleerd worden
om het blaffen onder contro
le te houden en op het juiste
moment de hond op zijn
plaats te laten blijven. Dit zal
de eerste tijd wel met straf en
veel overwicht gepaard moe
ten gaan, hetgeen de snelste
resultaten zal opleveren. De
hond moet op commando stil
zijn, maar je moet hem niet
het recht ontnemen om zijn
territorium te verdedigen.
Dus een soort tussenoplossing
door een beetje te laten blaf
fen als compensatie, daarna
eisen dat hij rustig in zijn
mand gaat liggen. De hond
zal zijn baas gaan waarderen
en hem als leider accepteren,
die de bewaking van de hond
overneemt.
Nu even terug naar het ge
drag van Steffie. Kwispelend
laat hij zich aanlijnen en gaat
uiterst tevreden mee met zijn-
begeleider. Geen problemen
onderweg en bij het benade
ren van een vreemde hond
gaat Steffie plat liggen om
hem uit te dagen voor een
spelletje. Dus gewoon een
vriendelijk hondje, helemaal
niets aan de hand. Dag gaan
we weer terug naar de ken
nel. Even de lijn eraf, kennel
open en Steffie wordt naar
binnen gestuurd. De kennel-
deur gaat dicht en Steffie
vervalt met veel verve weer
terug in zijn oude rol. De
kennel is zijn gebied, hij zal
en moet het verdedigen. Ik
doe de kenneldeur weer open
en Steffie is weer een aanha
lig hondje. Deurtje open,
deurtje dicht, iedere keer de
zelfde reactie. Dan gaat de
schuif tussen binnen- en bui
tenkennel open. Steffie gaat
naar buiten en valt met vaste
overtuiging de tussenschuif
aan. Dan doe ik de schuif
weer open en staat Steffie
weer in de binnenkennel.
Plotseling kom ik op een idee
en laat Steffie weer naar bui
ten, maar nu zonder de
schuif naar beneden te laten.
Steffie schiet naar buiten
draait zich bliksemsnel ora
en wil de schuif weer aanval
len. Zijn pootjes krabbelen in
het niets, zijn kaken klappen
luchthappend dicht, dan pas
heeft Steffie het door. Er is
geen schuif en hij heeft zich
druk gemaakt om niets. Zijn
koppie draait vragend naar
links en weer naar rechts. Hij
kijkt echt bedonderd en weet
met zijn figuur geen raad. De
kleine opschepper is ontman
teld en Steffie weet het zelf
ook. Om hem toch een ge
noegen te doen, laat ik de
schuif weer zakken en kan
Steffie ab een Don Quichotte
zijn schuif als vermeende
vijand weer bestormen. Dat
bedoel ik nu met een grappig
hondje en ik ben blij om als
een Sancho Panza te funge
ren, de metgezel van deze
toch wel ridderlijke hond.
Steffie is echt niet zo kwaad
als hij zich voordoet, maar
moet een beetje ingetoomd
worden in zijn verdedigings-
drang. Sta als baas op het
recht van leiderschap en ie
dere hond zal een gemakke
lijke, lieve huishond worden.
Dat willen onze honden nu
eenmaal, dus daar moeten we
gehoor aan geven. Wordt dit
echter niet gedaan, dat is de
baas in de ogen van de hond
een zwakke leider en zal hij
zijn eigen gangetje gaan. Dat
is nu juist niet de bedoeling
van velen.
Als je belangstelling mocht
hebben in deze olijke kwa
jongen, kom dan gerust langs
in de Hargahoeve aan de
Schiedam se Sportlaan 2. Na
tuurlijk mogen we de poe ze
nafdeling niet vergeten,
vooral niet omdat daar eigen
lijk de nood het hoogst is. Dat
wil nuchter zeggen: er is veel
meer aanbod dan vraag, het
geen een ongezonde situatie
Vlaardingen De strijd
van de gemeente Vlaar
dingen tegen vrachtver
keer, dat nog steeds pro
beert via de Prinses Julia-
nabrug over de Oude Ha
ven te rijden, duurt nog
steeds voort. Er zijn al
heel wat steeds verder
gaande maatregelen geno
men om het het vracht
verkeer inderdaad onmo
gelijk te maken, over de
brug te rijden. De nood
zaak om zwaar verkeer te
weren is dringend aanwe
zig, omdat de brug in een
dusdanig slechte staat ver
keert dat het risico van
instorten niet geheel
denkbeeldig is.
Het plaatsen destijds van een
simpel verkeersbord, waarmee
de brug gesloten werd ver
klaard voor zwaar verkeer
hielp niet zoveel: tal van
chauffeurs trokken zich „er
niets van aan. Daarom ging de
gemeente er toe over, de af- en
aanvoerwegen drastisch te wij
zigen. Er werden verkeersheu
vels in de vorm van geleiden
de druppels gemaakt, die dus
danig waren opgesteld dat
vrachtauto's er niet meer tus
sendoor zouden kunnen. Ook
die maatregel was echter niet
afdoende: het vrachtverkeer
reed eenvoudig over.de ver
keersheuvels heen en kwam
op die manier toch aan de an
dere kant
De laatste aanval van gemeen
tewerken, die onlangs werd
De laatste aanval van de gemeente op het vrachtverkeer lijkt aldoende: een stalen balk mid
denin en ijzeren paaltjes moeten verhinderen, dat te brede voortuigen over de brug rijden.
plaatsen van het betreffende met inbegrip van hun lading
^ord wordt de Prinses Juliana- een breedte van 2 meter te bo
brug binnenkort gesloten ver- v*n gaan. Verder worden de
klaard voor voertuigen die fietsstroken aan weerszijden
van de brug door middel van
een ander bord als officiële
verplichte fietspaden aange
wezen.
ingezet, lijkt meer resultaat te
hebben. Midden op
een grote, stalen balk aange
bracht waar het slecht over
heen rijden is, terwijl fietsstro
ken aan weerzijderi van de
brug van de normale rijbanen
zijn gescheiden door stalen
paaltjes, die het uit do baan
komen verhinderen. Tot nu
toe lijkt het er op. dat die
maatregelen wel afdoende
zijn. Het college van B en W
heeft nu besloten, de ontstane
situatie aan te passen aan de
verkeerswetgeving. Door het
Vlaardingen Het Komité Jongerenhuisvesting Vlaardingen
(KJV) blijft ageren tegen het gebrek aan huisvesting voor jonge
ren. „Er wordt in Vlaardingen wel gewichtig gedaan over de
verbouwing van het pand Elkerlyek aan de Oosthavenkade,
maar het staat in geen verhouding tot de behoefte aan jongeren
huisvesting," is de mening van het-KJV. Uit een recent Rijn-
mondonderzoek Is vast komen te staan dat 60 procent van de
nieuwbouw bestemd zou moeten zijn voor 1 en 2 persoonshuis
houdens. Een groot deel van X en 2 persoor.shuishoudens zijn
jongeren.
Het KJV: „Onze wethouder
voor stadsvernieuwing Gou-
driaan zwaait wel met een
aantal wooneenheden in het
centrumgebied Holy-noord,
maar dit zijn Van Dam-eenhe-
den bestemd voor bejaarden
huisvesting." Het KJV ver
wacht niet dat de gemeentel
het beleid snel zal verbeteren..
Ook niet via de stuurgroep 1
en 2 persoons huishoudens, die
geen bevoegdheden heeft en
waarin volgens het KJV de
verkeerde wethouder zitting
heeft. In de stuurgroep zit de
wethouder voor woonruimte
verdeling (Wijnstok) en niet
de wethouder van stadsver
nieuwing (Goudriaan). Het
KJV wil met hardere acties en
voorlichting aan politieke par
tijen verandering brengen in
de bestaande situatie. Het KJV
gaat tevens verder met de
hulpverlening aan woningzoe
kenden.
