STUB/STBEEKl
Ik heb mijn hart aan Ylaardingen verloren9
istorische vereniging zet architectuur op een rijtje
Drie sterren
kunnen
Gusto niet
meer redden
'doemen-Guus:
dinsdag
23 december T93C
VD/SC/WW
oek moet sloop
an historisch
ezit voorkomen
hiedam „Moge de
*k terug via deze invert-
isatie meer leiden tot
herkenning van wat
houden bleef, dan tot
t betreuren van hetgeen
rloren ging." Dat
hrijft burgemeester
hn te Loo in het boek
uwkundig bezit van de
meente Schiedam', een
tgave Viin de Historische
reniging, die vandaag
n het publiek wordt ge-
esenteerd. Niet betreu-
n van hetgeen verloren
ng... Het zijn wrange
oorden bij het overzicht
waardevolle architec-
ur in Schiedam. Want
n onrechte staat op de
adzijde 63 nog het fa-
iekscomplex van de
ormalige scheepswerf
usto vermeld. De
heepswerf kreeg van de
istorische Vereniging
ie sterren, en dat bete
nt d het gaat om een
- door Richard Stomp
nadrukkelijk het belang van
een inventarisatie van Schie
dams waardevolle architectuur
aan. Veel panden worden
verbouwd of zelfs afgebroken,
zonder dat voldoende aan
dacht wordt geschonken aan
het historische of architectoni
sche belang. Dat gebeurde met
Gusto, maar dat gebeurt veel
geruislozer op andere plaatsen
in de stad. Vaak is een eige
naar niet eens op de hoogte
van de waardevolle elemen
ten. Met de inventarisatie van
Schiedams waardevolle archi
tectuur is in !eder geval een
eind gekomer» aan de onwe
tendheid. De gegevens liggen
nu vast. Niemand kan meer
"zeggen „Ik wist er niet van."
Iedereen kan nu ook duidelijk
voor ogen hebben om welk
Eand het gaat als hij een
ouwplan onder ogen Krijgt.
De Historische Vereniging
hoopt dan ook dat met het
boek in de hand waardevolle
zaken voor sloop of andere
vormen van aantasting behoed
kunnen blijven.
Met Gusto was dat waarschijn
lijk toch niet gelukt, ook al
was het werk van de Histori
sche Vereniging eerder ge
schreven. Ruud Poels, de
schrijver van de tekst in het
boek, is daar van overtuigd:
„Economische belangen heb
ben de doorslag gegeven bij de
Gusto-panden. Nou, als er zul
ke economische belangen
meespelen, kan ons boek zoiets
als de sloop van Gusto niet te
genhouden. Andere factoren
blijken toch belangrijker dan
de historische, daar moet je je
uiteindelijk bij neerleggen."
Het boek van de Historische
Vereniging is, ondanks de
machteloosheid in het geval-
Gusto toch bedoeld om histo
risch waardevolle zaken voor
de stad te behouden. Volgens
een doelstelling waarmee de
Historische Vereniging vijf
jaar geleden aan het project
begon, kan het zelfs dienen als
een uitgangspunt voor het ge
meentelijk stedebouwkundig
beleid.
Vijf jaar geleden, op 24 maart
1976, na een lezing door Ir
H. J. F. de Roy van Zuyde-
wijn, werd een werkgroep van
de historische vereniging ge
vormd, die het architectoni
sche bezit van Schiedam moest
gaan inventariseren. De werk
groep werd aanvankelijk ge
leid door De Roy van Zuyde-
wijn, die eerder al dergelijke
pstuk voor Schiedam,
jeldbepalend op archi-
ctonisch of historisch ge-
ed. Maar op het moment
it de tekst voor het boek
in de Historische vereni
ng werd geschreven,
and Gusto nog op de
Hirlöpige monumenten-
st. In de tussentijd is het
unplex van die lijst afge-
lald en inmiddels zijn de
opers aan de gang ge-
lan. Een driesterrenpand
gen de vlakte dus.
st gebeuren met Gusto toont
Schiedam en Kethel staan
sart in het werk vermeid
mvvege het verschillende
irakter. Het hek voor de
arvormde dorpskerk staat
ider meer afgebeeld.
Voormalig weeshuis de tin-
denhof met de weeskinderen
Jan en Kaat: twee sterren èn
op de monumentenlijst,
projecten in Rotterdam en in
Scheveningen had uitgevoerd.
Vijftien mensen namen zitting
in de werkgroep die de werk
zaamheden moest gaan uitvoe
ren. Ze trokken met z'n vijf
tienen alle wijken van Schie
dam door en noteerden hun
bevindingen. Op bijeenkom
sten werd dan per object gedis
cussieerd. Is het de moeite
waard? Moet het soms een spe
ciale vermelding krijgen?
Die speciale vermelding of
waardering wordt gegeven
met een sterrensysteem. Drie
sterren slaan voor topstukken,
twee sterren zijn beeldbepa
lend of waardevol voor Schie
dam en één ster is waardevol
voor het straatbeeld. Objecten
die geen sterretje krijgen zijn
'slechts' een vermelding
waard.
Nu, na vijf jaar hard werken
(volgens Poels duizenden wer
kuren per man) is het onder
zoek klaar. De resultaten zijn
op een overzichtelijke manier
opgenomen in het rapport van
de werkgroep dat in boekvorm
is verschenen en als titel
draagt 'Bouwkundig bezit van
de stad Schiedam'. Een deel
van de drukkosten is door de
gemeente en door het anjer
fonds gesubsidieerd. Door die
bijdrage is de prijs van het
werk erg laag gehouden. Het
rapport moet veertien gulden
negentig op gaan brengen.
Volgens Ruud Poels, die be
halve tekstschrijver ook secre
taris van de werkgroep was,
heeft de vereniging een be
langrijk en vrij uniek docu
ment vervaardigd: „Normaal
moet iedereen die over pand
jes praat de boer op om die
pandjes te gaan bekijken. Nu
hoeft dat allemaal niet. Waar
devolle dingen staan mét foto
in ons rapport vermeld. Zo
kan iedereen ook weten om
welke pandjes het gaat. Het is
een naslagwerk, dat onder
meer kan worden gebruikt bij
het toetsen -van bouwaanvra-
gen."
Maar de historische vereniging
ziet nog meer mogelijkheden
voor het werk. Poels: „Het zou
uitstekend als uitgangspunt
kunnen dienen voor een ge
meentelijke monumentenlijst
cn bijdragen aan het tot stand
komen van een beschermd
stadsgezicht Zo'n gemeenteüj-
Ruud Poels, de schrijver
van de teksten.
ke monumentenlijst biedt wel
geen wettelijke bescherming,
maar het kan wel een richtlijn
zijn voor gemeentelijk hande
len. Ook de Rijksmonumen
tenlijst kan op basis van onze
gegevens worden uitgebreid."
Het Bouwkundige bezit van
Schiedam omschrijft 1300 ar
chitectonische objecten in de
gemeente Schiedam. Elk ob
ject, en het gaat niet alleen om
pandjes,maar ook om om
bruggen, hekken en gehele
straatbeelden, staat op een foto
die in het boek is opgenomen.
Om hét snel opslaan te verge
makkelijken is alles in alfabe
tische volgorde opgenomen. Zo
begint het boek met de Abben-
broekscstraai en eindigt het
met de Zijlstraat. Hot snelle
opzoeken is volgens Poels be
langrijk. want het is een wer
krapport: „we hopen dat het
zoveel mogelijk wordt ge
bruikt."
aardingen Tijd om te
aten heeft Guus Roden-
ïrg (alias Bloemen-
uus) eigenlijk niet. In de
igen voor de kerst heeft
j het veel te druk met
n handel. Het moet er
aar even tussen door. De
ederlanders kopen 'nog
eds kerstbomen. De
mstboom is de afgelo-
n jaren weliswaar in op-
ars, maar legt het nog
yaal af tegen de popu-
ire groene den. Bloe-
en-Guus is er uiteraard
et rouwig om. In de vijf
ir dat hij nu in Vlaar-
ngen zijn handel heeft,
reft hij het best naar zijn
tl „Echt, ik zou niet
eer uit deze .stad weg
liern Ik kom oorspron-
lijk uit Den Haag, maar
heb mijn hart verloren
n VIaardingen. Ik woon
de Bleekstraat, een
rel gezellige straat Als
bij wijze van spreken
p in de nacht met de
igen weg moet en hij
et het niet, dan kan ik
stig iemand uit bed bel-
om te helpen. Hele-
lal geen probleem."
rstbomen verkopen Is een
k apart, als we Guus mo
ra geloven. „Een Neder-
ïdse boom zal ik van mijn
en niet verkopen, Nee,
ef mij maar de Duitse
om» die zijn mooier en
an veel langer mee. Joh,
je eenmaal zo'n boom in
ïs hebt wil je van je leven
niet anders meer." Guus Ro
denburg heeft plezier in zijn
werk. Gaat vriendschappe
lijk om met zijn klanten, al
tijd in voor een geintje. „Ook
af regent hel de hele dag,
wat natuurlijk slecht is voor
mijn handel, ik ben altijd
vrolijk. Voor mij is iedere
dag een feestdag."
De Vlaardingse bloemenver
koper heeft een merkwaar
dige levensloop gehad. „Ik
heb geloof ik alle beroepen
al gehad die er bestaan.
Vroeger moest ik mijn vader
helpen met zijn melkwijk, ik
ben groot gebracht tussen de
koeien, machinist geweest.
Zelfs nog een tijdje touring
car-chauffeur geweest omdat
ik in het eerste jaar dat ik de
bloemenhandel had geen
rooie cent verdiende."
Hij zit nu acht jaar in het
vak. Begon met tuinen aan-
door
Chris Woerts
leggen in Rotterdam Alexan-
derpolder. Had daar aardig
succes mee. Specialiseerde
zich in het aanleggen van
rotstuinen, waar hij zelfs een
klein prijsje mee verdiende.
Een tip van een vriend
bracht hem er toe om een
bloemenhandel in Vlaardin-
gen te beginnen. Hij heeft
echter heel wat jaartjes moe
ten wachten alvorens hij zijn
standplaats naast de Visbank
mocht innemen. „Als het aan
mij ligt blijf ik hier voor al
tijd zitten. Of er moet geen
geld meer mee te verdienen
zijn, want dan stap ik er ge
lijk uit. Daar heb ik in het
geheel geen moeite mee. Dan
ga ik gewoon weer wat an
ders doen."
Humor ligt op de straat,
Guus Rodenburg kan er over
mee praten. „Ik zal je eens
een mooi verhaal vertellen.
Een paar jaar terug kwam er
een dronken vrouw bij mij
een bloemetje kopen. Een
zwagertje van mij hielp die
vrouw. Niets aan de hand
dacht ik, maar die vrouw
wilde korting. Om precies te
zijn 2,50. Ik moest weg voor
een boodschap en dacht: die
is wel weg als ik terug kom.
Dat had, ik dus mooi mis.
Staat dat mens nog steeds te
zeuren. Nou moet je weten
dat ze op zo'n automatisch
brommertje was. Dat ding
liep nog te ronken. Ik heb
dat vervelende mens opge
pakt en op de brommer ge
zet. Met een vaart ging ze er
van door. Nooit meer gezien.
Nee, van zulke mensen houd
ik niet."
De kerstbomen die worden
aangevoerd liggen allemaal
opgeslagen naast de visbank.
Veel gestolen wordt er ge
lukkig niet. „Eén keer heb ik
dat meegemaakt. Het was
zo'n klein pest ventje. Dat
joch komt thuis met de boom
en zijn vader vraagt heel be
grijpelijk waar zijn zoon met
die mooie boom vandaan
kwam. 'Bij Bloemen-Guus,'
antwoordde dat ventje toen
heel bedremmeld. Je begrijpt
dat de boom onmiddellijk
moest worden terugge
bracht"
Eloemen-Guus: „Voor mij
is iedere dag een feestdag."
