a5l
Museum ruilt
kunstenaars in
Coco: het jongeren
centrum wil vooruit
Met
stip
Donald Evans
opent deur naar
droomwereld
r 3
t
-
4 -.
t* ftfsjf V^"j,
beel
Organist aan vooravond van nieuwe carrière
vrijdag
27 maart 1981
VD/SC/WW
4
/'f'-.V;>'iA^;
"T -V V'A'
>l' V
4K
MV
y,r.
wr*
Jt>
Toonbeeld, een
wekelijkse
pagina vol
informatie over
kunst en cultuur
In de regio.
Samenstelling:
Kor Kegel.
Reacties graag
voor woensdag
12 uur op de
redactie van
deze krant.
Telefoon
35.05.57.
Een bonte veelvoud van schilderijen, plastie
ken en obiccten komt je tegemoet wanneer je
een bezoekje gaat brengen aan het stedelijk
museum op de Hoogstraat. Drie zalen 2ijn be
steed aan kunst uit Bremen. Schiedamse en
Bremer kunstenaars exposeren bij eikaar om
elkaar te tonen waar ze mee bezig zijn. Een
stukje bewustzijnsverruiming misschien.
Het initiatief tot deze ruil kwam aanvankelijk
van galerie lm Winter te Bremen. In Schie
dam zagen museumdirecteur en graficus/teke
naar Sjef Henderickx daar wel brood in, en zo
konden Schiedamse kunstenaars de afgelopen
maanden exposeren in Bremen, terwijl het nu
de beurt is aan de gastheren om hun kunsten
ons te komen tonen.
Er waren veel gegadigden om naar Schiedam
te komen. Paalman en de zijnen hebben de 3Q0
kunstenaars, die aanvankelijk wilden, aan een
strenge selectie onderworpen. Het resultaat
zijn deze zeventien mensen, onder wie Otto
Volker, Jörg Spettstösser. Thomas Recher,
Günter Tolman en Louis Niebuhr, Voor de
meesten onder ons onbekende namen, maar ze
zijn een bezoekje wel waard.
Of de2e expositie een totaaloverzicht geeft van
de kunstbezigheden in de uitwisselstad valt te
betwijfelen. Verder is het moeilijk een bepaal
de eenheid te ontdekken. Benadering en wer
kwijze van de kunstenaars zijn totaal verschil
lend. Zo kom je in de ene zaal expressieve, drie
meter hoge beelden tegen van Waldemar Otto,
in een andere zaal ingetogen zilverstiftteke
ningen en gedichtjes, dit alles omgeven door
meest kleurige schilderijen, van elkaar toch
heel verschillend.
Geen baanbrekend werk, maar wel mooi om
naar te kijken, zoals de marmeren Ramses-kop
van Louis Niebuhr of de zwangere vrouw van
Christa ËaumgSrtel. De expositie duurt tot 3
mei.
Oude man. Beeld van Waldemar Otto.
Kijk, postzegels in het
Schiedamse museum!
Nou, nou, dat zal Paal
man wel leuk vinden:
zijn 't geen dahlia's,
dan zijn 't wel postze
gels. Hé. maar kijk
eens good: dat zijn he
lemaal geen echte post
zegels... en dan gaat er
een droomwereld voor
ie open.
Want Donald Evans,
geboren m 1945 in
Amerika, heeft de
hobby uit zijn kinder
tijd, postzegels, op een
prachtige wijze ontwik
keld. De laatste vijf ja
ren van zijn leven (nij
kwam in '77 om bij een
brand) heeft hij zich
volledig gestort op dit
kleine stukje papier.
De postzegel had een
symbolische waarde
voor hem gekregen,
het was voor hem het
middel geworden om
uiting te geven aan
hetgeen waarnaar hij
op zoek was. Een
droomwereld, mooier
dan de werkelijkheid,
die hij toch maar moei
lijk kon aanvaarden.
De zachte kleuren,
waarmee hij zijn post
zegels aquarelleerde,
zijn prachtig gerang
schikt. De postzegels
vormen fraaie series.
De kleine^afbeeldingen
van bloemen, vlinders
of mooie cijfers doen
denken aan de kinder
tijd en ongemerkt heeft
hij je aan in zijn
droomwereld gelokt.
Er is ook een boek ver
schenen: The world of
Donald Evans', dat in
het museum te zien is.
Postzegel of minia
tuur? Fraai werk van
Donald Evans.
Sem Braun gaat 't opnieuw proberen.
Sem Braun
uit de put
Sem Braun is zijn artiesten
naam.
„Simon de Bruin? Ik hoor mij
zelf zo al aangekondigd worden,
SimÖn de Bruin! Dat klinkt toch
niet? Neu, neu. Sem Braun, dat
is korter, da's af."
Simon de Bruin woont in Schie
dam. nu ruim twee jaar. Bart
Verhallenplein 179. Hij is een
buurman van Radio Veronica
Schiedam, de piratenziekenom- Bi
roep die een tijdje terug uit de tii
lucht werd geplukt. Sem Braun Jc
was vaak in de uitzendingen te Ti
beluisteren. En wij dachten toen
al: Sem Braun, waar kennen wij
die naam toch van?
De krant erop nageslagen. Wat
vermeldt het Nieuwsblad De'
Bloembollenstreek v^n-7 augus
tus 1969? Dat vermeldt: „Sem
Braun bleek zijn Thomas-orgel
met de vele mogelijkheden
technisch en gevoelvol te be
heersen." Voorts opmerkingen
als 'waar virtuoos', vol overga
ve spelend'. Hetzelfde vermel
den die dag het Bennebroeks
Weekblad en de Heemsteedse
Koerier. Korte tijd later in
Groot-Utrecht: Sem Braun, rus
tig en ingetogen spelend, maar
met een persoonlijk stempel. De
jonge organist wordt eerst afge
wezen bij een talentenjacht van
Dorus. Kort daarna echter
schrijft hij muziek voor een mu
sical van Alfred Wenborn in
Engeland; maakt hij een lang
speelplaat met liedjes voor moe
der; treedt hij op in de Mar
griethal in Schiedam; schrijft hij
een spoed brief aan de PTT met
het verzoek om snelle aanslui
ting een artiest kan immers
niet zonder telefoon. De invloed
van zijn leraren Cor Steyn en
Joop Walvis is merkbaar. De ja
ren zeventig breken aan. Sem
Braun, die dan in Rotterdam
woont, is bezig met een carrière
als organist in het Artiesten pa
let, een gezelschap reizende ar
tiesten onder leiding van Victor
Conselman. Opgetreden wordt
in gevangenissen, psychiatri
sche inrichtingen en ziekenhui
zen. Ook voor de radio. Sem
Braun wordt prof, vol verwach
ting van succes. Treedt cp in
Jeugdland van de NCRV. De
Thomas ruilt hij in voor een
Hammond-orgel, het instrument
waarop hij ook begonnen is. Hij
verzorgt een half jaar nachtclu-
door Kor Kegel
boptredens in Saarbrücken
ook daar leent het orgel zich
voor! reist mee op cruises
door Scandinavië waar hij de
ganse dag speelt, werkt in op
dracht van de Kunstier dienst
van Hannover en Frankfurt.
Sem Braun is een weg op die Si
mon de Bruin doet vergeten. En
dan, 1972, is het ineens fini.
Echtbreuk. Maagzweer. Diepe
ellende, waar Simon de Bruin
doorheen gaat. Honderd procent
arbeidsongeschikt. Schulden.
Sem Braun houdt op te bestaan
als zijn orgel verpatst moet wor
den. 28 jaar is Simon de Bruin
dan en zijn leven een crisis.
De man, die dinsdagmiddag in
café 't Vierkantje zit, is een o
keurig heer. Net in 't pak, be
leefd. beetje bedeesd. Is muzie
kleraar in Delft, voor zestien
uur in de week. Heeft zich door
de telefoon, thuis nog, aange
meld met: De Bruin. Maar is
door Max Miller van Radio Ver
onica Schiedam getipt als: Sem
Braun. Die keurige heer in 't
Vierkantje is een man die aan
de vooravond van mogelijk een
tweede carrière staat. Sem
Braun treedt morgenavond voor
het eerst in negen jaar weer life
op. Tijdens het bingo-dansant in
de Blauwe Brug verzorgt hij een
optreden achter het vermaarde
Ham mond-orgel. En het is niet
uitgesloten dat Sem Braun daar
kind aan huis wordt: maande
lijks zijn er in het wijkcentrum
van Schiedam-Noord zulke bin
go-dansavonden en bovendien
is er een kansje dat hij op zon
dagochtenden de koffieuurtjes
mag vullen met relaxte orgel
muziek.
,,Het is moeilijk geweest," zegt
hij. „Ik heb het heel moeilijk
gehad, maar ik heb het weer
langzaam opgebouwd. En dat is
gelukt. Oh, ik heb er zin in. dat
kan je je misschien voorstellen!
De laatste tijd jeuken mijn han
den weer enorm. Dat vindt mijn
vrouw ik ben voor de tweede
maal getrouwd wel eens las
tig."
Zo?
„Ja, telkens als er visite is, dan
speel ik weer. Meestal omdat de
visite 't vraagt, toe, Sem, speel
eens wat? Doe ik dan graag. Je
kunt van alles uit zo'n orgel ha
len. Psalmen, swingen, operette,
ouverture. Van semi-xlassiek
tot populair speel ik. Op optre
dens meest makkelijke muziek.
Nee, niet om te spelen. Goed in
het gehoor liggende muziek.
Eerst zaterdagavond eens af
wachten, en dan... Oh, als Vic
tor Conselman hoort dat ik
weer bezig ben, hangt ie zó aan
de telefoon!"
Loek van der Saus samen met Luuk Pleiier achter de nieuwe bar van het
Jongerencentrum.
'Coco en de vliegende knorre
pot' slaat nieuwe egen in. Na
een jaar kwakkelen zal met de
feestelijke ingebruikname van
de bar en de nieuw gecreëerde
ruimte de activiteiten nieuw
leven in worden geblazen. Ac
tiviteiten die gericht zijn op
kleinschaligheid. Aanders dan
in andere jaren het geval was.
Toen gokte het Maassluïse jon
gerencentrum, onder de naam
Toverbal, op de grootschalig
heid: bekende Nederlandse
popformaties gaven toen acte
de présence. Al snel bleek ech
ter dat dat te hoog gegrepen
was. Financieel kwam het >on-
ge ren cent rum in de proble
men. Daar willen de jongeren
echter niet meer aan herin-
nerd worden. Vol frisse moed,
blijmoedig en opgewekt doet
Loek van der Saus het relaas
van een jongerencentrum dat
vooruit wil.
„In de toekomst komen hier
alleen nog maar groepen die
echt betaalbaar zijn voor ons.
Er zijn genoeg bands die wat
minder kosten en toch een
heel goed programma bren
gen. Daar gokken we op. Stel
je voor dat we weer van die
dure groepen naar Maassluis
halen, zijn we weer zo failliet."
De woorden komen uit de
mond van Loek van der Saus,
de nieuwbakken voorzitter
van Coco. Hij praat bedacht
zaam. Kiest zijn woorden zorg
vuldig eh neemt de tijd om
een antwoord te formuleren.
Het image van het jongeren
centrum is al jaren slecht. De
bevolking van Maassluis loopt
met een grote boog om Coco
heen, als zou er al jarenlang
een besmettelijke ziekte heer
door Chris Woerts
sen. Loek van der Saus weet
het maar al te goed: „De men
sen zijn er nog steeds niet aan
gewend. Er gaan talloze rare
verhalen in de ronde. Ze den
ken dat hier alleen maar
werklozen en druggebruikers
komen. Die groep wordt ook
steeds naar voren gehaald. Vo-
komen onterecht. In Coco ko
men verschillende groepen:
Een groep vrij jongen mensen
tussen de 15 en de 18. Veel
scholieren die overdag ook ko
men aanwaaien en in de vroe
ge avond hier komen. Een
groep die nergens anders in
Maassluis tereent kan. Dan is
er een grote groep buitenlan
ders, vooral Engelsen. Die in
tegreren goed hier. Hebben
zelfs meegeholpen aan de ver
bouwing. De vaste kern va
rieert in de leeftijd van 18 tot
30 jaar. Een groep die hier al
jaren komt en waar de Maas
sluïse bevolking Coco mee in-
dentificeert. Er gebeurt hier
echter veel meer. Dat zouden
de mensen eens onder ogen
moeten zien."
Tegen de rol die de politieke
partijen in het bestuur spelen
heeft Loek van der Saus zo
zijn bedenkingen: „Het CDA
heeft al jaren geleden laten
weten Ozobleu als jongeren
centrum te willen zien. Zij zet
ten zich dus ook niet helemaal
in. De linkse partijen moeten
alleen al om het image ons
steunen. Het i3 echter de VVD
die de boel draaiende houdt.
Penningmeester Leo van der
Pols van de VVD doet er wer
kelijk alles aan om ons te hel
pen. Van de overige partijen ts
er een gezonde belangstelling,
meer niet. Het meest linkse
blok, de PPR/PSP laat het
echter volkomen afweten. Die
doen werkelijk helemaal niets.
We hebben in feite nog meer
aan het CDA dan aan de twee
linkse partijen."
'Kollaboratie en verzet',
zo luidt het nieuwe pro
gramma van het Natio
naal Hekelcabaret. Van
avond en morgenavond in
de Teerstoof (Nieuwstraat,
Schiedam). Het hekelen
begint op beide avonden
om negen uur. Heeft u er
een hekel aan op het aller
laatste nippertje binnen te
vallen: de foyer is al om
acht uur geopend.
Uno Grosso, volgens
een persbericht een swin
gende jazz-rockgroep die
muziek brengt voor zowel
de pure jazzliefhebber als
de uitbundige swinger.
Een ieder kan dat chec
ken, vanavond in B'Bwa-
na (Hoflaan 12, Vlaardin
gen). Sologitarist, drum
mer, pianist, saxofonist en
bassist moeten volgens
contract om tien uur gaan
spelen.
Doodzonde al die kerken
die alleen maar op zondag
worden gebruikt voor de
eredienst. Vinden ze bij de
Emmauskerk (Kethelweg-
/van Hogendorplaan) m
Vlaardingen ook. Vana
vond wordt daar het eer
ste concert gegeven op het
fraaie orgel van de kerk.
De vaste organist Guus
Korpershoek zal een pro
gramma brengen met wer
ken van Bach. Handel,
Mendelssohn, Muddc en
Van de Berg, Zangeres
Truus van de Hoeven-
Groeneveld en de CJV-ba-
zuingroep verlenen mede
werking aan het concert
dat om kwart over acht
begint.
Ozoblue, het Maasluise
OJC aan de Pres.Sleyn-
straat 2 brengt morgen
avond de Rotterdamse for
matie Dolbles. Het vijf-
masorkest speelt eigen
nummers die zijn geïnspi
reerd door het moderne
(Maassluïse?) stadsleven.
Negen uur precies gaan de
Doïbies van start, als teeh-
no-brains Jurgen (Spliff)
Brouwer tenminste het
stopcontact kan vinden.
Rood Vlaardingen heeft
voor morgenavond de film
'Kagamusha' op de kop
getikt. Vorig jaar is de
film in Cannes bekroond
met de gouden palm. De
Japanse regisseur Kurosa
wa was wel aan de Rivièra
om een toelichting te ge
ven, maar zal dat morgen
in het Weeshuis (Wees
huisplein 18) niet doen. De
projector begint om acht
uur te draaien.
In Q.T!, het Schiedamse
weekendcafé in de Teer-
stoof, wordt morgen een
optreden verzorgd door
Lang Johns. De groep die
een mengsel van new
wave en rock brengt be
gint om half elf te spelen.
4 Varia, de toneel- en let
terlievende Vlaardingse
vereniging, heeft morgen
avond de Stadsgehoorzaal
afgehuurd. Op de planken
zullen zes acteurs van het
gezelschap het stuk De
Locomotief van Roussin
opvoeren. Bal na! Het
doek gaat op om kwart
over acht precies.
De Blijdorpse toneelve
reniging laat morgen
avond ook zien wat hun
leden de afgelopen maan
den hebben gerepeteerd.
De Laatste Strohalm is
de titel van het stuk; een
kluchtig spel in drie be
drijven. Toegang gratis.
Ook hier gaan na afloop
de voetjes van de vloer. In
de Rank. Schiedamseweg
122, Kethel; aanvang acht
uur.
Swingen in de kerk.
Zondagmiddag om drie
uur in het dienstencen
trum De Valkenhof,
Frank van Borselenstraat
95, Vlaardingen. De volle
evangelie Bethel kerk be
staat 2even jaar en daarom
zal de dienst worden opge
luisterd door zeven zang
en muziekgroepen uit ei
gen kerk, waaronder de
gospelgroep New Spirit.
De Vlaardingse filmliga
((Hoflaan 12) draait zon
dagavond Die Blechtrom-
raeL Het zal dringen wor
den om binnen te komen.
Kom tijdig! De film begint
om half negen.
Het Schiedamse jonge-
rencafé de Quibus (Lange
haven 28) heeft voor zon
dagavond het quintet
Maaike Nicola gecontrac
teerd. Ballads en jazzy mu
ziek. Of zijn het jazzy bal
lads?
