m
PQV gaat toontje hoger zingen
De Strombus-schelp
levert uitstekende
expositie op
SP
mi
Hét
stedelijk
rand-
gebeuren
I
De menselijke
maat van
Gerard Lageman
Toonbeeld, de enige
kunstpagina voor de regio
Nieuwe Waterweg-Noord.
Redactie: Kor Kegel. Acties
en reacties graag voor
woensdag—rond het
middaguur—op de
Viaardingse redactie van
deze krant Telefoon
350557.
pnr'1
Vijtig min tien
is in Vlaardingen
een heleboel meer
Mensen: greep
uiteigen
collectie
Goed werk van galerie De Kattenbeker
31 jutf 1331
VD/SC/WW
I
Zakkendragershuls
Maandag zal Addie de Jong j
weer de toren van de Grote
Kerk van Schiedam beklim-
men om aan zijn beiaard aan
te-zitten. Hij verzorgt het vier- «tT-C
de zomeravondconcert dat de- «W
zer maanden vanuit de klok- 'L*-
ketoren wordt 'uitgezonden'.
Er volgen er nog drie, de
maandagen daarop. Gerard de tLY<'v*f\!
Waardt speelt op de tiende au- liTvCl
gustus, daarna bespeelt Addie 5**3X4
de Jong tweemaal het carillon, f
waarbij hij achtereenvolgens
begeleid wordt door hoboïst
Han Kapaan en dwarsQuitist f
Kees Alers.
Wandelconcert
Leo Lommers op orgel en Jan-
nie van der Kreeke op alt
brengen morgen, zaterdagmid
dag om drie uur, het wandel
concert in de Grote Kerk te
Vlaardipgen. Afgewisseld door
twee wandelpauzes speelt het
duo werken van Francois
Couperin, Hendrik Andries-
sen, Antonin Dvorak en voorts
Dupré, Franck, Weckmann,
Kerll, David, Bruhns en de
onvermijdelijke Bach.
Derde Grote Kerk
Dit bericht kon niet uitblijven.
Hadden we het boven over de
Grote Kerken van Schiedam
en Vlaardingen. in zo n geval
wil Maassluis ook wat In de
Grote Kerk aldaar verzorgt
stadsbeiaardier Jan van der
Zwart vanavond om half acht
het zesde Maassluise beiaard-
concert, wat composities op
het- programma heeft staan
zoals de fraaie aquariummtma-
turen van Gerard Boedijn en
de 'Ronde d'été' van Kors
Monster.
Het is niet netjes om erop vooruit te lo
pen. want pas aanstaande maandag
geeft Walter van Ginneken als direc
teur van de Stadsgehoorzaal een toelich
ting op bet Vlaardings theaterprogram
ma voor het komende seizoen en wie
weet, misschien valt het tegen. Maar
toch: j^en advertentie, die de Stadsge
hoorzaal onlangs in de kranten deed
verschijnen, suggereert al zoveel meer
dan; er in Schiedam met het Passage-
theater gebeurt. De vraag rijst weerom:
ugïaröm kan het toch in Vlaardingen
Wel'en in Schiedam niet? Jaar na jaar
peinzen wij hierover tot het diepst van
onze dromen.
Wat leert de advertentie? De gevraagde
leerling-toneelmeester komt te werken
in een complex met 700 zitplaatsen,
waar naast een programma van circa
vijftig voorstellingen de meest uiteenlo
pende activiteiten zullen plaatsvinden.
Wat de leerling-toneelmeester betreft,
hjtikrijgt een streepje voor als hij een
LTS-diploma heeft en tenminste twintig
jaar is en kan pakweg 2400 gulden in de
maand gaan verdienen. Dat doet er ver
der niet zoveel toe. Maar dat andere:
circa vijftig voorstellingen en
daarnaast de meest uiteenlopende acti-
►ÏVlaa
krijgt!
>pei.
viteiten! Alsof Vlaardingen Hollywood-
se neigingen
Vergelijk dat
ge week sch:
dat nu eens met Passage: vori-
schreven we al, dat daar een
ondermaats beleid wordt gevoerd. Ook
op de oorzaken werd ingegaan. Die zul
len we deze keer even laten rusten, het
gaat alleen even om de getalletjes. Tien
voorstellingen zijn er in het Passage
theater gepland. Tien. De Stadsgehoor
zaal, staande in een vergelijkbare ge
meente, een buurstad, heeft het in zijn
advertentie over circa vijftig. Circa, dat
Is om en nabij. Rond de vijftig voorstel
lingen. Dat zijn er geen tien, zo ruim
kunnen we 'circa' niet nemen. Noteert u
het verschil? Tien of vijftig!
Het verschil is voor Schiedam al zo de
primerend, dat we het maar niet meer
zullen hebben over die meest uiteenlo
pende activiteiten, die de Stadsgehoor
zaal daamAést nog eens houdt.
KK
Met negen bij de stich
ting aangesloten bands is
het popoverleg Vlaardin
gen (POV) eigenlijk nog
klein, een nootje in de
dop. Nu is pop geen pop
als het niet van de daken
geschreeuwd wordt en
daarom, daarom gaat 't
POV zich met meer na
druk presenteren. Op 15
en 29 augustus worden
openluchtconcerten gege
ven op het Liesveld, wat
ijdelgewijs als tegenhan
ger gezien wordt van het
ft
Plantage-festival in
Schiedam. Wordt het
POV daarmee een reus?
Dat zit er nist in. De op
zet van de stichting is zo
heel anders dan bijvoor
beeld die vari het popo
verleg in Schiedam, dat
in feite een boel groepen
uit de boot vallen, groe
pen waarvoor het POV
weinig kan doen. Voor
zitter John van Velzen
erkent dat. „Het POV
werkt alleen voor groe
pen, die hun eigen zaak
jes voor elkaar hebben,
die het instrumentarium
en de oefenruimte al
hebben en de muziek
naar buiten willen bren-
Zeven leden van het
POV: gitarist Reinier
Kramer en drummer Pe
ter Herwig van de groep
Reis, loslopend bassist
Aad van der Ster („de
missionair minister van
baszaken en bekend
van radio en café"),
drummer/voorzitter
John van Velzen, Long-
johns-bassist Aad Zon
neveld, Sprouts-drum
mer Sjaak en gitarist-
/zanger/secretaris Bas
Plaisir van de groep
Wyvern.
gen, We doen het niet
zoals in Schiedam, waar
ze zeuren om oefenruim
te; het is in Schiedam
meer op die manier van,
ja, we willen een groep
oprichten, maar we heb
ben geen geld om instru
menten te kopen en daar
moet de gemeente dan
iets aan doen. Dat doen
wij dus niet Het POV
houdt zich niet bezig met
oefenruimte voor groe
pen, want dat is het pro
bleem van de groepen
zelf. Wij zijn er meer
voor de muziek en voor
optredens."
Het verschil in activitei
ten tussen Schie-pop en
Vla-pop mag blijken uit
de subsidie: duizenden
guldens minder voor het
POV, te weten slechts
1700 gulden voor het ge
hele jaar. Wil het feit dat
POV geen betere repeti
tieruimte in Vlaardingen
bepleit nu zeggen, dat
alle groepen riant gehuis
vest zijn en als kanaries
in gouden kooitjes flui
ten? Neenee. Allerminst
is dat het geval. Reinier
Kramer bijvoorbeeld zou
op den duur best hulp
willen bieden aan Ojo-
chies van pakweg 14, 15
jaar" die in ruimtenood
zitten. Maar ja, Reinier is
dan ook Schiedammer, al
zit ie in 't POV (dat mag,
want hij zit in een Viaar
dingse popgroep). Vol
gens hem kan het best
zijn dat het POV zich
over onbepaalde tijd ook
hiervoor hard gaat ma
ken. Maar vooralsnog
ziet POV-voorzilter Van
Velzen dat niet zitten. De
groepen zorgen maar
voor zichzelf, het POV
kan dan voor de organi
satie van festivals en der
gelijke zorgen.
Uiteraard is het ook dan
zaak zoveel mogelijk
Viaardingse bands te
bundelen. Dan sta je ster
ker. De popbelangen
worden beter behartigd
als men een indruk heeft
van de mogelijkheden.
Aad Zonneveld denkt
daarbij niet aan beroeps-
muzikanten, die doppen
hun eigen boontjes wel
(kijk maar naar Fred
Piek), maar bijvoorbeeld
wel aan loslopende
Viaardingse musici. Het
POV zou voor hen kun
nen dienen als een be
middelingsbureau met als
doel die eenlingen samen
te brengen tot natuurlijk
supergroepen.
Een ander plan betreft
het meedingen naar
plaatsjes op het komende
New Pop Festival in Rot
terdam. In die richting
gaat dus de belangenbe
hartiging. Het POV zal
vaker van zich doen ho
ren.
Een mensje, kieln maar fijn. Bronzen beeld,
Gerard Lageman.
Frêle, hups en parmantig zijn de meeste beeld
jes van Gerard Lageman, kunstenaar uit Am
sterdam. De figuren die hij maaktkhebben een
tederheid in zich, haast te bros om naar te kij
ken, die veel verraadt van het gevoelsleven de
maker. Lageman is een lieve jongen, soms ook
heel gespannen en geëmotioneerd, maar met
sympathie voor milde warmte. Ook met zijn
kunst tracht hij te strelen, op een vriendelijke
manier, in de trant van 'wij horen toch bij el
kaar'. De ziekenhuisgalerie van Nólet, Stad
houderslaan 98, laat momenteel zijn werk zien
(tot eind augustus).
Gerard Lageman (1346, Amersfoort) heeft kijk
op de menselijke maat. Hij was in de leer aan
de Volksuniversiteit in de hoofdstad; kreeg les
sen van Annet van den Akker en Hans Sassen.
Het resultaat is geen kosmopolitisch, wereld
omvattend gedoe, maar reinheid, fijnheid tot
in de porie, zo moet het min of meer gezien
worden. Zet Gerard Lageman 'bijvoorbeeld
neer middenin de hal van het Centraal Station
in Den Haag en het poppetje zendt dezelfde
sferen uit als zijn beeldjes in het Nolet. „Mijn
werk laat situaties zien, waarin mensen zich
prettig voelen of met plezier bezig zijn. Dat
zijn meestal heel gewone dingen," zegt Lage
man er zelf van. Zijn portretten in brons of
keramiek probeert hij klem te houden, zo
dat het voor iedereen toegankelijk blijft. Een
tikje Mokums?
KK
Best een aardig idee om gedu
rende de vakantieperiode in
het Maassluise gemeentemu
seum een expositie m te rich
ten onder de noemer 'Men
sen...'. Aardig omdat dit onuit
puttelijk, veelzijdige en her
kenbare onderwerp velen zal
aanspreken: dubbel aardig om
dat het museum een greep kon
doen uit de eigen collectie. En
passant wordt daarmee op
nieuw duidelijk gemaakt dat
men daar aan de Zuiddijk in
middels beschikt over een im
posante verzameling eigentijd
se kunst.
De tentoonstelling 'Mensen...'
bevat werk van tijdgenoten en
had derhalve ook 'Mensen van
nu' kunnen heten. De mensen
van nu, ze werden geportret
teerd in hun poses of terugge
bracht tot hun meest wezenlij
ke kenmerken: ze werden be
spied in hun slaap of betrapt
in hun spel. Naast de schilde
rijen, gouaches, tekeningen en
zeefdrukken, gesigneerd met
de in Maassluis overbekende
namen van Paul Citroen,
Sierk Schroder en Herman
Berserik en van de Maassluis
zeer goed gezinde Jan van
Heel, ook werk van andere
Nederlandse kunstenaars. Het
flamboyante doek met de in
trigerende titel 'Between the
devil and the deep blue sea',
van de hand van de junior in
dit gezelschap Hans van der
Lek, werd niet ten onrechte
uitverkoren om de tentoon
stelling 'Mensen-.* te affiche
ren. Het bevat alle elementen
om een breed publick te trek
ken.
Tot eind augustus in het ge
meentemuseum aan de Zuid-
dijk, dagelijks geopend van
14.00 tot 17.ÜG uur, behalve op
maandag.
T.D.
Between the devil and the deep blue sea, 1974. Olieverfdoek,
Hans van der Lek.
Als u onze krant
goed gelezen
hebt, dan wist u
het al: de VVV
had het in
Vlaardingen
"lekker druk'.
Veel toeristen
overspoelden de
stad en het zijn
vooral mensen
uit de
kustplaatsen, die
door het slechte
weer het
binnenland
intrekken. Er
waren dus weinig
Duitsers, maar
vooral Engelsen,
Fransen en
andere mensen
die het
zeeklimaat
doorgaans
verkiezen. En zo
is er nu ook de
familie
Strombidae,
afkomstig uit de
tropen.
De Strombidae zijn
schelpen. De
Kattenbeker, de
Viaardingse galerie
van Joop van Dorp,
heeft er op het moment
200 exemplaren van in
huis. Het is een
ongekend grote
familie, waartoe ook de
Tibia, Lambis en
Aporrhais kunnen
worden gerekend. De
formaten lopen uiteen
van kleiner dan een
duim tot groter dan
een voet Veel soorten
hebben griezelige
uitsteeksels, maar als
toeristen zijn zij niet
gevaarlijk, schijnt het
De Kattenbeker laat
doorgaans ,veel mooie
dingen zien. Veelal
gaat het om handwerk
uit arme landen, die
eerder gebruikskunst
zijn dan alleen om het
mooi gemaakt zijn,
hoewel dat uiteraard
vaak samen gaat
Galeriehouder Van
Dorp is nu een stapje
verder gegaan. De
schelpen zijn tenslotte
geen handwerk. In
onze herinnering ligt
geen tentoonstelling,
die puur natuur liet
zien: geen kunst geen
handwerk, maar
gewoon, zoals de zee ze
levert; schelpen. Dat is
voorwaar uniek.
Toch gaat de expositie
wel verder dan een of
andere private
verzameling van
schelpjes. Want
behalve als
natuurverschijnsel zijn
de Strombidae er ook
in die andere vormen:
óók als kunst, óók als
gebruiksvoorwerp. Het
kwalificeert de
tentoonstelling als
toeristische trekpleister
van de eerste orde.
Want wat heeft Joop
van Dorp gedaan?
Hij kende Leo Man in
*t Veld. Deze
Viaardingse
kunstenaar is een
natuurvriend, hij
schildert en tekent er
graag over. Hij maakte
veel werk van de
tropische schelpen en
ook in zijn surrealisme
liet hij de Strombus en
de Lambis vaak een rol
spelen. Nu zijn
schelpen door hun
eigenaardige vormen
"en hun geheimzinnige
holten, waarin behalve
mosselen er zijn
weer verse! de meest
vreemde diersoorten
huizen, bij uitstek
geschikt voor
mysterieus surrealisme
en Leo Man in 't Veld
heeft daar fraai
gebruik van gemaakt
Bovenal, voor een
simpele galerie haast
nog aardiger om te
melden dan het
voornoemde, is er in
De Kattenbeker het
feit dat de schelp er te
zien is op: postzegel.
Meer dan honderd
verschillende schelpen
op postzegels
completeren de
expositie op het
Liesveld en hierdoor
sluit deze heel nauw
aan bij de expositie die
de komende maanden
in het Viaardingse
Visserijmuseum te zien
is: de visserij op
postzegels, ook al zo'n
aardige attractie. Joop
van Dorp van De
Kattenbeker en Joop
van Dorp van het
Visserijmuseum zeggen
niets van eikaars
plannen te weten, toen
zij met de opzet van
hun exposities
begonnen. Het toeval,
voor leken zo
ondoorgrondelijk,
brengt beide expo-
ruimten nu samen.
Schelpen en visserij, de
schelp in al haar
vormen en de visserij
in al zijn facetten, dat
maakt Vlaardingen
deze tijd de moeite
waard.
Tot 5 september.
KK
