ROTTERDAM Winkelier op de Kaap moet blijven GRAAGGEDAAN ;bon Prins Alexander wil geld voor migranten IRENERRUG WORDT BREDER Anne Krill runt een schip Demonstratie vlot prima PROJECTGROEP MIKT OP NIEUWE WINKELCONCENTRATIE: Rotterdams Nieuwsblad maandag 8 februari 1982 fIn begin vielen de mannen bijna flauw van verbazing' Rotterdam Anne Krill laat er geen twijfel over bestaan: „Ondanks mijn mannenberoep voel ik me op en top vrouw. Als vrouw heb je in de harde schipperswereld juist tal van voordelen. Mannen zijn snel van je gechar meerd, Pas op, ik ben be slist niet zielig of zwak. Wanneer ik een goede la ding kan krijgen, ben ik gehaaid. Zaken zijn za ken". In de Leuvehaven ligt sinds drie weken het schip Wij nand 1, bewoond door de 22- v jarige Anne Krill, haar man Hans en zoontje Wijnand van twintig maanden. Bijna een jaar is het echtpaar in boztr van tie 'spits', een klein binnenvaartschip. Anne Krill regelt de zakelijke be slommeringen. Ze bezoekt de beurs, waar vraag en aanbod elkaar ontmoeten, om lading te krijgen en legt contacten met mogelijke opdrachtgevers. Tijdens de vaart is ze vooral in de stuurhut te vinden, terwijl haar echtgenoot de huishou ding doet, „Wal een kleine kamer heb ben we hier, hè", verontschul digt Anne zich. Met z'n drieen bevolken de Zeistenaren een sober ingerichte ruimte van twee meter hoog en vier meter in het vierkant. Een aanrecht, een koelkast en een stoel vor men het meubilair. „Toch zijn we blij, dat we een schip hebben", zegt het echt paar. „Toen we eenmaal van Anne Krill aan het roer van haar Wijnand 1 Op de wal voelde ik me niet thuis plan waren te gaan varen, hadden we binnen een maand deze schuit. Goed, hij is dan wel van 1923. We hebben alle soorten pech al gehad. Op de Westerschelde is eens midden in de nacht het motorblok los- getrild", Anne Krill wilde persé gaan varen: „Ik ben dol op binnen schepen, en vooral op spitsen. Deze boten verdragen relatief veel vracht, 256 ton, en passen op elke Europese rivier. Op de wal voelde ik me niet meer thuis, Eerst stond het schoolsysteem me niet aan, la ter werd ik maf op kantoor. Overal ja en amen op zeggen is niets voor mij. Ik wist wel iets van schepen, omdat mijn va der motoren repareert". Aanvankelijk voelde Hans, met wie de schippersvrouw tweeënhalf jaar geleden trouwde, niet veel voor de bin nenvaart: „Ik heb altijd op zee gevaren, dan lijkt het een flin ke stap terug. Maar ik was ontslagen, en bovendien al 37. Dus de kans dat ik ooit nog werk zou krijgen was gering. Uiteindelijk leek het me wel wat eigen baas te zijn. Ik vind het prima, dat Anne de zaken runt". Conserva tiet Op de internationale beurzen trekt Anne Krill veel bekijks: „In het Limburgse Maasbracht kwam ik voor het eerst op de, nogal conservatieve, beurs. De schippers vielen bijna flauw van verbazing, toen ik het woord voerde. Normaal ge sproken kunnen vrouw en kinderen wel mee naar de beurs, maar mogen ze niets 2eggen. Bevriende schippers en ik kennen in Europa ver der geen vrouw, die zaken doet. Met een 54-jarige kennis reed ik in Frankrijk eens naar een beurs. Daar weigerden de aanwezigen te geloven, dat ik zelfstandig opereer. Ze zagen in ons een getrouwd stel. Ik heb nooit zoveel kritiek ge hoord als toen, Hoe durfde de beursleiding die dame toe te laten!". De familie Krill is aangesloten bij de Noord- Zuid, een belan genvereniging van spitsschip- pers in Nederfand, België en Frankrijk. „Wij handelen al leen via de beurs.^ Van de vrije markt houden we niet. De concurrentieslag is daar groot, en de schippers kunnen onder 'het bord', dus onder de prijs, werken. Vooral degenen die zand en grind vervoeren den ken aan zichzelf. Alleen in tij den van nood kloppen ze bij ons aan, Een minimumprijs is belangrijk, het is een inko mensgarantie. Behalve zand en grind nemen we alle soor ten goederen mee. Overigens kan Noord- Zuid geen sancties heffen op de enkele spits, die te goedkoop werkt. Daarom zie je vooral in Belgie weieens schepen, waarvan de zijkant is opengeramd door boze colle ga's". Onder spitsen, zegt Annie, heerst verder solidariteit. „Vo rig jaar augustus was de ha venblokkade", herinnert ze zich. „Die was vooral bedoeld het probleem van de vrije markt bekend te maken. En hoe reageren pers en publiek? Negatief, enkel het spectacu laire karakter krijgt aandacht. En de eigenaars van de grote schepen kijken ook niet naar ons om. Pas nog hebben we in de Volkerak in Zeeland een spits geholpen, die zinkende „Ik wilde persé varen...." was. Het ruim stond bol van het water, we waren nog bang. dat de naden zouden springen. Het personeel van de grote'" schuiten keek toe, maar hel-< pen, nee". J De toekomst ziet het echtpaar Krill niet somber in: „We heb- ben nu een lading van een f zeeschip overgenomen en wachten op een seintje van de eigenaar om het verder te ver voeren. In de loop van de ja ren hopen we voor elk kind dat we hebben een schip te krijgen. Wijnand 56 zullen we wel nooit bereiken, maar drie spitsen toch wei". Elk ondernemend kind droomt er wel eens van een vlot te maken, om daarmee het avontuur tegemoet te va- ren. Avonturen op het water zijn, vooral in ons dichtbe volkte land, vaak gevaarlijk. Een goed vlot kan dan een redder in de nood zijn. Zaterdagmiddag demon streerde de brandweer in de Veerhaven een aantal nieuwe vlotten. Er was een vlot te zien, dat geschikt is voor het vervoer van acht personen en beter 'watertent' genoemd zou kunnen worden. Een an der vlot was zelfopblaasbaar. Deze en andere vlotten zijn later te zien in een informa tieve uitzendingen van de stichting Televisie-Academie (Teleac), die dit weekeinde opnamen maakte van de de monstraties. Rotterdam De deelgemeente Prins Alexander wil van het college van Ben W weten op hoeveel geld zij kan rekenen om het spreidingsbeleid voor migranten uit te voeren. Volgens de deelgemeente is er na het verschijnen van de nota Leegloop en Toe loop een gat ontstaan. Het is volgens het dagelijks be stuur nog volstrekt ondui delijk hoe het daarin uitge stippelde beleid uitgevoerd moet worden. Eén van de problemen die het dagelijks bestuur signa leert is dat er in het volume beleid voor de wijkwelzijns- voorziening totaal geen re kening wordt gehouden met het voornemen om migran ten evenwichtiger over de stad te spreiden. „In dit be leid wordt alleen rekening gehouden met gegevens uit het grijze verleden en zeker niet met toekomstige ont wikkelingen zoals het mi grantenbeleid", aldus het da gelijks bestuur. De deelgemeente vindt dat het geld voor het uitvoeren van het spreidingsbeleid op genomen moet worden in het budget voor de wijkwel- zijnsplanning. Op die ma nier kan de deelgemeente, al naar gelang de plaatselijke omstandigheden, het geld naar eigen inzicht besteden. Het dagelijks bestuur heeft er geen bezwaar tegen als de gemeente het budget voor voorziening voor migranten tijdelijke een doelbestem- ming geeft Voor de Projectgroep Prins Alexander Migranten heeft de deelgemeente een subsi die van tweehonderduizend- gulden aangevraagd. Rotterdam De project groep Katendrecht is van plan wat te gaan doen aan de 'teloorgang' van de middenstand. In de Tol huis- en Rechthuislaan moet een winkelconcen tratie komen. Het plan is reeds vorig jaar met de - nog overgebleven - win keliers van het steeds stil ler wordende schiereiland besproken. De Katendrechtse winkeliers zitten op dit moment behoor lijk in de put. Dat komt, omdat de stads vernieuwingstrein door de Kaap dendert. En dat heeft natuurlijk zijn gevolgen: De meeste grote bedrijven worden verplaatst. De werk nemers van deze bedrijven waren voorheen doorgaans goede klanten van de Kaapse winkeliers. Thans zijn het nog maar een handjevol ar beiders, die tussen de middag brood of drank kopen. De overlastgevende prostltu- tie verdwijnt eveneens. On danks, dat de wijkbewoners jarenlang hebben geijverd om het zover te krijgen, ver- liezen .de winkeliers ook hièrdoor een fiks deel van hun klantenkring. In verband met de stadsver- nieuwingsactiviteiten reno vatie, sloop, nieuwbouw) is het onvermijdelijk, dat wo ningen tijdelijk leeg blijven staan en dat merkt de win kelier eveneens in zijn porte- monnee. Daarnaast geldt uiteraard de aanwezigheid van superkmi- denier Famila bij metrosta tion Rijnhaven als een ge duchte concurrent Op voorhand lijkt dit alles geen rooskleurig toekomst beeld voor de kleine zelfstan dige te bieden. Niet zo somber Toch hoeft men het niet zo somber in te zien. Want over een aantal jaren zullen er hon derden nieuwbouwwoningen langs de Katendrechtse havens gebouwd worden. De bewo ners van die nieuwe woningen zullen hun boodschappen bij voorkeur zo dicht mogelijk bij hun eigen huis willen doen. De projectgroep - die zich be zighoudt met het begeleiden van het stadsvernieuwingspro ces in de wijk - hoopt de sehïe- reilanders zodoende te kunnen helpen met hun plan voor een winkelconcentratie bij de Tol huis- en Rechthuislaan. Op dit moment liggen de resterende winkels nogal verspreid. Als. ze allemaal bij elkaar gecon centreerd zouden zitten, dan scheelt dat de wijkbewoners in ieder geval een hoop gesjouw. Bakker Het begin is er trouwens al. Bakkerij Van de En de is druk m ue wea om het pand op de hoek van Tolhuislaan en - straat te verbouwen. Als het klaar is, vertrekt de bakker uit zijn huidige onderkomen in de Atjehstraat. Daarmee slaat de projectgroep twee vliegen in één klap: de renovatie in de Atjehstraat is geholpen èn een start is gemaakt met het ver wezenlijken van de winkel concentratie. Op het projectbureau wordt onderzocht hoe het plan ver der ontwikkeld moet worden. De winkelier uit Katendrecht krijgt de eerste keus, als er een nieuwe ruimte wordt gevon den. ten wens van vele fietsers gaat in vervulling: de Irertebrug wordt breder gemaakt Aan beide kanten van de brug worden aan weerszijden anderhalve meter brede voetpaden 1 gehangen, De huidige voetpaden worden dan fietspaden. Het werk is begonnen met het slopen van de muurtjes op beide landhoofden. In juli hoopt men klaar te komen met de verbreding van de Irene brug, Rotterdam De dienst van gemeentewerken is bezig met de verbreding van de Irenebrug. Deze brug —over de Rotte tussen de Terbregse- weg en de Mol en laan'verkeert nog in goede staat, maar is in feite al jarenlang veel te smal voor een goede verwerking van het verkeer tij dens de spitsuren. Voor de automobilist was dat altijd een ongemak; voor de fietsers was het echter een gevaar. Er zijn mensen die onze krant nog niet lezen. Uw beste vriend of vriendin misschien. Breng daar even g baan verandering in. - Adres- Maak hem of haar abonnee. Zo gefikst ?o*f en goed beloond! Want voor die kleine» Co<*e moeite krijgt u een verzilverd O0nPTaats; miniatuur van de sagÊSSk ^"uralsd*.., Laurenskerk. o"ler^'v. «licht "COrin 7aIe/ooo; deLa"reaskerl

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1982 | | pagina 3