11
Verdachte kan zich fatale
messteek niet herinneren
^/rijbaan-
experiment
is nu al geslaagd
'Geen slaaf van
m'n duiven'
Vier jaar geëist
na zoveelste
ruzie met broer
Ifhin
Hanegraaj
nog vot\
planned
Jubilerende.
Rook
van de
Meeberg:
j Rotterdams Nieuwsblad
vrijdag
19 februari 1982
Rotterdam „Ik weet echt niet of ik heb gesto
ken." Telkens weer zegt de 23-jarige Hagenaar
voor de rechtbank zich niet te kunnen herinneren
of hij zijn broer (17) de fatale messteek heeft toe
gediend. De jongen werd in augustus voor de deur
van zijn ouderlijke woning in Hoogvliet met een
stiletto eenmaal in het hart geraakt en overleed
kort hierna.
Ook tegenover de politie en de rechter-commissa-
ris heeft de verdachte, keuken bediende in een be
jaardentehuis, verklaard dat hij niets afweet van
een messteek; „Ik heb het mes gepakt, meer weet.
ik niet."
De twee broers lagen al jaren met elkaar over
hoop. De verdachte werd er altijd mee gepest, dat
hij een andere achternaam heeft dan zijn broer.
De oudste werd geboren, voordat zijn ouders wa
ren getrouwd. Hierdoor kreeg hij de naam van de
eerste man van zijn moeder. Omdat de ruzies de
sfeer verziekten, was hij al een tïj£ uit huis. Hij
woonde in Den Haag met zijn verloofde, die in
middels in een brief naar het Rotterdamse Huis
van Bewaring heeft laten weten, dat het uit is tus
sen hen.
Op zaterdag 22 augustus ging de verdachte voor
het eerst sinds tien maanden weer op bezoek bij
zijn ouders in Hoogvliet om de verjaardag van een
oom te vieren. Bij het laatste bezoek hadden de
twee broers gevochten.
Thuis zou de Hagenaar de bewuste stiletto bij zich
hebben gestoken. „Dat was zomaar een impuls",
aldus de man gisteren. Op de verjaardag ging hij
even naar het huis van zijn zus in de buurt. Toen
hij samen met haar terugliep, stond er een groepje
ageren bij de portiek van de woning. Hij liep de
in, zijn zus bleef staan. „Ik herkende de stem
van mijn broer, waarna ik terugliep om hem ge
dag te zeggen."
Zijn broer voegde hem toe; „Je kunt beter weg
gaan. Het zijn mijn ouwelui. Je.kunt een_pak slaag
krijgen." Er ontstond een vechtpartij tussen di
broers, waarin de oudste net als in het verleden
dreigde het onderspit te delven.
„Ik moet hierdoor dermate zijn opgeladen, dat ik
het mes heb gepakt", verklaarde de verdachte
eerder. „Maar ik heb er toen nadrukkelijk bij ge
zegd; als het tenminste zo gegaan is", zei hij giste-
door
Robert van de Roer
ren. Een jeugdige getuige heeft verklaard, dat hij
de man een stekende beweging heeft zien maken.
Na de steek ging de oudste de woning binnen.
Even later kwam de vader met het slachtoffer
binnen. „Heb jij dit gegaan?", vroeg de man.
„Nee", antwoordde hij. Meteen liep hij naar de wc,
waar hij de stiletto doorspoelde.
„Die gedragingen duiden er op, dat u heel goed
"wist, wat er was gebeurd", merkt rechtbankpresi
dent mr, P.W.M. Broekhoven op. „Ik weet het
niet", luidt het antwoord. „Wie zou het anders ge
daan moeten hebben?" „Ik weet het echt niet",
antwoordt hij opnieuw.
'De psychiater in het Pieter Baan Centrum, waar
de Hagenaar is onderzocht, heeft geconstateerd,
dat er geen sprake is geweest van een black-out
De daad is hem vrijwel volledig toe te rekenen,
aldus de psychiater. Hij ziet geen aanleiding voor
terbesehikkingssteiling van de regering (tbr), ook
al omdat hij de kans op herhaling klein acht. Hij
verkiest een therapie in de reclasseringsgemeen-
schap Groot-Batelaar, die de man na het uitzitten
van zijn gevangenisstraf zou moeten ondergaan.
Resocialisering
Officier van justitie mr. P. J. Wurzer eist vier jaar
gevangenisstraf wegens doodslag. Hij verwijst on
der meer naar de verklaringen van de verdachi
bij de politie en de rechter-commissaris. „Die kul
je niet echt een ontkenning noemen.'' De officiil
houdt rekening met de 'gevoelige naamkwesticl
|De opstelling van het slachtoffer is volgens ml
j Wurzer van invloed geweest op de uiteindelijk
'afloop. „Het slachtoffer heeft steeds pijnlijke i
'minder tactvolle opmerkingen geplaatst."
De officier zegt terloops nog, dat hij het meenl
men van het mes een aanwijzing voor mooil
vindt, maar dat hij dat niet hard kan maken.
I Raadsman mr. P. Struijk bepleit de gevangenil
straf zo laag mogelijk te houden, „Hij moet strall
nog verder met zijn familieleden, de enige meil
sen, die hij nog heeft, Na zijn straf is deze zaal
heus nog niet voor hem afgedaan." Hij vraagt cl
rechtbank in het vonnis niet de nadruk te leggel
lop vergelding, maar op resocialisering. 1
jDe uitspraak is op 4 maart.
Hein
Hanegraaf
...Vrijbaan
nu al
een succes...
Rotterdam De federatie Vrijbaan heeft
na ruim een half jaar bewezen, dat het ex-
periment met projecten van jonge werklo
zen geslaagd is. Dat is althans de mening
van Provinciale Staten van Zuid-Holland.
Vrijbaan, opgezet en uitgevoerd door de
consulenten Hein Hanegraaf en Bas van
Meggelen, heeft inmiddels de toezegging
gekregen dat de staf uitgebreid zal wor-
den met drie mensen: twee consulenten
en een administratieve kracht. De sollici
tatie-procedure moet medio mei voltooid
zijn.
„Wij zien het in de eerste plaats als een
waardering voor ons werk", zegt Hein
Hanegraaf tevreden. „Maar verder is het
een kleine aanduiding dat het experiment
nu al geslaagd is. We kregen twee jaar de
tijd om aan te tonen dat projecten voor
jongere werklozen te realiseren zijn. In
een half jaar tijd hebben we dat bewezen.
Alle kosten worden door de provincie be
taald, aangevuld met een subsidie van het
"Koningin Julianafonds".
Vrijbaan stelt als doel de jongeren zonder
baan weer aan het werk te krijgen. Dat
gebeurt via het opzetten van kleinschalige
projecten, waar jongeren op vrijwillige ba
sis werken tegen een kleine onkostenver
goeding, maar met behoud van de uitke
ring.
„Toen wij begonnen draaiden al enkele
projecten in voornamelijk de grote ste
den", zegt Hanegraaf, onder meer betrok
ken bij de oprichting van het Burc Alter-,
natief Werk. „Momenteel draaien in Zuid-
Holland 120 projecten. Wij wilden echter
ook dat de wat kleinere steden bij het
project betrokken werden. Ons doel is be
staande projecten te ondersteunen, advies
te geven aan gemeentelijke instanties, het
behartigen van belangen, praktische on-'
dersteuning bij de projecten en we hebben
ook een eigen krant".
Door bet enorme succes, met name in
Rotterdam, werd het allemaal te veel voor
de twee consulenten. „We zijn gaan pra
ten met instanties, omdat we het werk
niet meer aan konden. Het probleem van
de jeugd-werkloosheid wordt steeds gro
ter. Vooral omdat de meeste jongeren ge
woon de handjes willen laten wapperen.
Geen bijscholing of iets dergelijks, ze wil
den werken. En met name in de grote ste->
den is die tendens heel duidelijk merk-,
baar".
,,We hebben ook gesprekken gevoerd met
het ministerie van crm, waar onze plan
nen positief ontvangen zijn. We hebben
een rapport ingediend, gespiegeld aan de,
situatie in Rotterdam en Den Haag. We'
willen namelijk met zoveel mogelijk in
stanties en betrokkenen samenwerken.
Maar wel onder bepaalde voorwaarden.
De belangrijkste is, dat de vrijwillige basis
van de jongeren gehandhaafd blijft. Dat is.
namelijk de enige manier om de motivatie
er in te houden. De projecten moeten
daarom ook zinvol, leuk en leerzaam zijn
vinden wij. Op die manier kan je werken
naar het gevoel van eigen verantwoorde
lijkheid bij de jongeren die meewerken".
Vandaar dat Vrijbaan startte met plannen
voor nieuwe projecten. De meest in het
oog lopende op dit moment is het project
'Sociaal Culturele Accommodaties'.
„Ik richt me maar even op Rotterdam
omdat die stad een kilometer voor ligt op
andere steden", zegt Hein Hanegraaf.
„Rotterdam is een stad die duidelijk voor
wonen kiest. Vandaar dat veel huizen zijn
gerenoveerd of afgebroken voor nieuw
bouw. Prima, maar als je daar voor kiest
moet je ook voor werk kiezen".
„Nu is het zo dat er geen geld is uitgetrok
ken voor klein onderhoud. Ze zetten
nieuwbouw neer, laten het acht jaar of
langer voor wat het is, waardoor de hui
zen weer net zo verpauperen als bij de
oude woningen het geval was. Vandaar
dat wij een project willen opzetten waarbij
de werkloze jongeren worden ingezet
door Martijn Verwaaijen'
voor dat klein onderhoud. Bij het arbeids
bureau staan ongeveer drieduizend jonge
ren ingeschreven die de bouw in willen
maar niet aan het werk komen. Mensen
genoeg dus".
Vrijbaan zocht contact met het Algemeen
Verbond Bouw Bedrijven (AVBB), omdat
men wil dat de begeleiding geschiedt van
uit de bouwbedrijven. Hanegraaf; „Via dat
klein onderhoud kunnen die jongeren een
hoop ervaring opdoen en zich verder
scholen. Maar het belangrijkste is dat ze
iets te doen hebben wat ze ook leuk vin
den. Ik denk daarbij aan schilderwerk,
wat nieuw metselwerk, het nazien van
kozijnen, deuren en noem maar op".
Hulpverlening
De plannen van Hanegraaf en Van Meg
gelen strekken zich echter veel verder uit.
Zo is het project 'Uw zorg onze zorg' in;
voorbereiding. Centraal staat de hulpver
lening aan bejaarden. j
„Er wordt behoorlijk bezuinigd op de be-j
jaardenzorg terwijl er een enorme wacht-
lijst bestaat van urgente gevallen. Voorj
eenvoudig huishoudelijk werk zouden ook:
jongeren zonder baan worden ingezet.
Maar tevens kunnen ze een praatje ma
ken, boodschappen doen en advies geven,
bij het medicijngebruik. Ik denk dat die
jongeren dan ook veel meer begrip op
kunnen brengen voor de problemen van
de ouderen. Het mes snijdt dus aan twee
kanten".
Bovendien is, in samenwerking met de
Stichting Landschapsbeheer, het project
in behandeling waarin jongeren zich gaan
toeleggen op het onderhoud van natuur
en landschappen. „Zet maar een oude
schipper met zijn schuit in de Biesbosch
en plant daar twintig jongeren op die het
zaakje weer eens onder begeleiding gaan
opknappen. We moeten nog gaan praten
met de gemeente Dordrecht, maar ik
denk niet dat van die kant veel bezwaar
zal bestaan".
Samen met de Bond voor Buurt- en Speel
tuinwerk wordt tevens bekeken in hoe
verre Vrijbaan het onderhoud en toezicht
van speeltuinen kan gaan verzorgen. Ha
negraaf verwacht, dat als ook dat project
door zal gaan, zeventig jongeren zich
dienstbaar kunnen maken in dit onder-
houds-project.
'Voor en door de wijk" is eveneens in
voorbereiding. Hanegraaf trekt hierbij het
vergelijk met de Amsterdamse Jordaan,
waar de bewoners hun eigen straat of
wijk hebben opgeknapt. „Heel eenvoudig
en concreet: laten wat grote bedrijven
tonnen, autobanden en andere troep af
staan aan de werkgroep en je kunt aan
het werk gaan. In de Jordaan hebben jon
geren de straten opgefleurd met bloem
bakken van dit materiaal. In Rotterdam
kan je beginnen in het Oude Westen en
Feiienoord, in Den Haag in de Schilders
wijk en Transvaal. Ik denk ook dat het
voor de wat oudere bewoners van de wijk
een heel andere indruk op de jongeren
oplevert. Die mensen zien dan dat er best
nog bereidwilligheid onder de jongeren
bestaat".
Al deze plannen zijn echter nog in voor
bereiding. En dat er meer zullen volgen
lijkt wel duidelijk, zeker nu Hein en Bas
respons hebben gekregen van provinciale
staten. „Plannen genoeg", zegt Hanegraaf.
.Binnen de gemeente is ook nog het nodig
te doen volgens ons. Neem de vervoers
sector. Waarom nemen we geen conduc
teur meer terug op de tram? Per jaar
wordt voor miljoenen guldens vernield in
de tram omdat de bestuurder in z'n eentje
zit. Dat geld moet de gemeente betalen,
aan de RET. In plaats van dat geld geeft je
werkloze jongeren een kleine onkosten
vergoeding en je zet ze op de tram als con
ducteur. Is nog gezellig ook."
Vrijbaan, sinds september vorig jaar aan
de slag, heeft inmiddels met 120 projecten'
in Zuid-Holland bewezen dat de interesse
onder de werkloze jongeren groot is. De
projecten die nog in de planning zitten
zijn eigenlijk al weer een beetje opzij ge
zet. „Iedere dag komt er wel wat bij", ver
klaart Hein Hanegraaf. „Want ais je je
hersens een beetje laat werken dan wordt!
wel duidelijk dat er nog enorm veel aan;
de werkloosheid kan worden gedaan. Als
het maar op vrijwillige basis is".
Kan loorru i mtd
in binnenstad
wordt schaars
.Rotterdam De ruimte in nieuwe kan
toorgebouwen in het centrum van Rotter
dam wordt schaars. Vestiging van bedrij
ven met meer dan 2500 vierkante meter
•wordt daar een probleem.
De huurprijzen voor eerste klas ruimte
zullen binnen niet al te lange tijd dan ook
stijgen. Waarbij wel dient te worden opge
merkt, dat de huurprijzen in Rotterdam
zich al geruime tijd op een laag niveau be
vinden in vergelijking met andere grote
steden.
Zelfstandige kantoorruimte boven twee
duizend vierkante meter in of nabij het
centrum is nauwelijks beschikbaar Een
heden van vijfhonderd tot duizend vier
kante meter zijn er sporadisch en uitslui
tend buiten het centrum.
Volgens Zadelhoff Makelaars, dat een on-
door
Ger Bestebreurtje
derzoek naar de situatie heeft ingesteld,
heeft de kantorenmarkt in Rotterdam
zich vorig jaar, na een inzinking in 1980,
hersteld. Er is alleen een overschot in
kantoorruimte kleiner dan duizend vier
kante nieter, gevestigd in oudere verz.1
meigebouwen in onder meer het Wiinhl
venkwartier en aan de Westblaak. 2iadej
hoff Makelaars meent, dat dit soort gebo!
wen eerst na ingrijpende renovatiJ
verhuurd kan worden.
Zadelhoff zegt, dat door het stopzette
van grootschalige ontwikkelingen in c
binnenstad men als het ware wordt gi
dwongen zich in nabij gelegen gebieden
vestigen. Zoals Centrum Oost, waar hoi
derdduizend vierkante meter kantoo;
vloer voor de vrije markt is gepland e
(verder Capelie aan den IJssel, Hoogvlii
)en Schiedam. 1
Rook
van de
Meeberg...
verantwoordelijk
voor
duizenden
duiven...
Rotterdam Feest in de
Rotterdamse duivensportwe
reld. Rook van de Meeberg,
vijftig jaar lid van de post-
duivennoudersvereniging
Feïjenoord en vijfendertig
jaar bestuurder van de Rot
terdamse bond, werd deze
week tijdens een receptie in
gebouw Rustburg nadrukke
lijk in het zonnetje gezet. De
Rotterdammer mocht zich
verheugen in een grote
belangstelling.
In het huis van z'n broer in de
Beverstraat, waar Van de
Meeberg 67 jaar geleden werd
geboren, staat nog steeds het
duivenhok. Twaalf gevleugel
de vrienden begroeten hem
die middag. Een niet te groot
aantal overigens voor een lief-'
hebber, hetgeen Van de Mee
berg toegeeft
..Ik ben nooit een slaaf van
m'n duiven geweest Je kan de
hele dag wel in zo'n hok ver
toeven, maar ik begin er niet
aan. Op deze manier heb ik
een aardig overzicht. D'r zitten
een paar prijsvliegers bij. AJs
je een uitschieter hebt bij een
door
Pieter van der Laan
wedvlucht, ben je soms "weer
voor een jaar gedekt in de kos
ten. Maar ik doe de sport be
slist niet vanwege het gokele-
ment".
Daar lijkt Rook van de Mee
berg het type ook niet voor.
Als bestuurslid van de RPB
(Rotterdamse Postduivenhou-
ders Bond) treedt hij nog wel
eens in alle rust op als om
budsman. En dat gebeurt de
laatste tijd steeds vaker, „Post-
duivenhouders, die door sane
ring gedwongen zijn te verhui
zen, krijgen van Woningtoe
zicht de mededeling dat ze
geen duiven meer mogen hou
den. Of er klagen buren bij de
woningbouwvereniging. Dan
ga ik met die mensen praten
en proberen een oplossing
voor het 'geschil' te vinden.
Dat lukt menigmaal. Deson
danks loopt het aantal postdui-
venhouders behoorlijk terug.
Behalve degenen, die er nood
gedwongen mee moeten stop
pen, zijn weinig jongeren nog
geïnteresseerd in de sport.
Vroeger was het een traditie
die van vader op zoon werd
voortgezet, maar nu is er zo
veel afleiding".
Wedvluchten
Rotterdam kent momenteel
ongeveer duizend leden die
deelnemen aan nationale con
coursen en wedvluchten. In
het seizoen, dat van april tot
september duurt, worden de
duiven elke vrijdag door de
convoyeur ingeladen en na;
zuidelijke streken gebraph
Vaak gaat het er in wedstri
den fanatiek aan toe. Roe
'van de Meeberg is daarbij ve
antwoordelijk voor het losse:
„Ik bel 's zaterdags met ee
man uit Zwolle over de ween
omstandigheden. Daarna oi
derhoud ik me met de convm
eur op de plek van het vel
i trek. Dat is soms ondankba;
•werk. Je bent verantwoordt
lijk voor duizenden duiven. I
dubieuze gevallen neem i
contact op met andere bi
stuursleden. Toch kun je ed
rampvlucht niet altijd voork<
men. Het weer kan plotselin
omslaan. Dat is vorig jaar g<
beurd met de wedvlucht u'
Orléans. Tussen haakjes, ii
had daar niets mee te makes
Dat heeft sommige postdu
venhouders veel duiven e
d^ geldgck^Ee. de,
staan".
