ROTTERDAM
23
Voortbestaan
Taalschool vooi
Vluchtelingen
is in gevaar
CBMCISEPAAN
-mn-
ooijman
Cursisten en
docenten diep
in de zorgen
Rotterdam te groot
voor het kleine
STAD
I
I
Alles voor uw eigen lente paradijsje
"•'/vindt u veel voordeliger in onze V
570j
V^-
245; {OTfe
•TUINCENTRUM
met Qus van Barnevelö
DE CHILEENSE vluchtelinge Isabel (47) vraagt als laatste nog even
het woord. In wat moeizaam, maar uitstekend verstaanbaar Neder
lands wil zij graag benadrukken dat het vooral ook de cursisten zijn,
de vluchtelingen, die zich ernstig zorgen maken over de toekomst van
de school.
,,De school", dal is de sinds
1978 in het Salvador Allende
Centrum aan de Wijnhaven
gevestigde Taalschool voor
Vluchtelingen; een instituut
dat in vier jaar lijd een so
ciaal trefpunt is geworden
voor ontheemden van veler
lei nationaliteiten.
Het voortbestaan van d«,t in
stituut. gedragen door vier
jonge vrouwen, de docenten,
is nu in gevaar. Het ministe
rie van CRM heeft vorig jaar
besloten de subsidiestroom
aan de Vereniging voor
Vluchtelingenwerk Neder
land (VVN) drastisch te ver
minderen. Gevolg: sluiting
van alle opvangcentra en
ontslagen voor enkele hon
derden taaldocenten.
In Rotterdam besluiten de
vier docenten dan maar door
te gaan als vrijwilliger met
een werk loosheid kering in
de hoop op een alsnog te vin
den structurele oplossing. De
taalschool dient bij de ge
meente Rotterdam een subsi
dieverzoek in. De raadscom
missie voor onderwijs, jeugd
werk en vorming zal het 14
april aanstaande behandelen.
In het oude, ha veioos ogende
en doolhofachtige gebouw
aan de Wijnhaven, vergane
glorie uit andere tijden.
wacht men gespannen af. In
tussen echter iverken de vier
gewetensvol door en dat in
de wetenschap dat hiermee
de werkloosheidsuitkering in
gevaar kan komen,.
Erica Griffioen (34). lerares
Nederlands: „Dat risico ne
men we maar. Via de be
drijfsvereniging is er een
vergunning aangevraagd om
te mogen blijven werken. Je
kunt ai die mensen niet op
straat gooien. Dit is meer dan
een school, 't Ts een sociaal
contactcentrum".
Haar collega Wil ma van der
Westen (27) geeft van dat
laatste een navrant voor
beeld: „Toen de school we
gens vakantie een week ge
sloten was, heeft een jongen
die hele week in trams door-
Rotterdam gereden. Om on
der de mensen te zijn. Hij
kon het alleen zijn niet ver
dragen".
Met dit voorbeeld en dat van
een zelfdoding voor ogen
heeft Rita Rut ten (28) over
wogen om op tweede Paas
dag zo mogelijk le gaan wer
ken.
Rita beheerst Russisch,
Spaans en Engels. Aafje de
Veld (27) heeft m.o. Frans en
Engels.
Dit viertal heeft een geheel
eigen, op de belevingswereld
van de vluchtelingen afge
stemde lesmethode ontwik
keld. Sinds de start heeft de
Taalschool aan zo'n 265
vluchtelingen les gegeven.
Er waren steeds vijf tot zes
groepen van gemiddeld elf
deelnemers elk. De cursisten
zijn afkomstig uit Latijns
Amerika, Eritrea, Ethiopië.
Turkije, Marokko, Iran,
Vietnam, Oost - Europa en
Indonesië.
Eigen benadering
„Vluchtelingen vragen een
eigen benadering", zo hr>h-
ben de vier zich gerealiseerd.
Daarom hebben zij hun les
methode aangepast aan de
belevingswereld van de cur-
s.;ien, redenerend: ,,Een
tCKst over ene mevrouw De
Vries, die het eten klaar
maakt en haar kinderen
vraagt of ze hun huiswerk al
af hebben, is vreemd aan
hun situatie. Een tekst van
een van de cursisten, die
vertelde over zijn kraakhuis
en bang is voor uitzetting,
krijgt natuurlijk aanzienlijk
meer aandacht van de ande
re leerlingen. Dat is erg be
vorderlijk voor het eoncen-
tra tie ver mogen
De vier docenten voor „hun" taalschool. V.l.n.r. Wilma van der Westen, Aafje de Veld, Erica
Griffioen en Rita Rutten.
Er zijn mensen die onze krant nog niet
lezen. Uw beste vriend oi vriendin a
misschien. Breng daar even -Naam.-,
verandering in. Adres.-.
Maak hem of haar abonnee. Zo gefikst I Postcod
en goed beloond! Want voor die kleine* ur„ e'
Hou
O
kwa"^bo„^h"'»ng;
aoeite krijgt u een verzilverd
miniatuur van het Rotterdamse
Stadhuis.
Adres;
een vezzif^ vo°r de
ve*2ilverd rnin
MjQj'af
«adhuis
I *"oc®PJaa(S:_
e'Pi0C!:
m Stuur de hD
...in de klas...
Aan dit werk moet wel een
sterke sociale bewogenheid
ten grondslag liggen...
Wilma van der Westen:
„Noem het liever politieke
solidariteit. In de beginfase,
met de strijd om de bevrij
ding van Latijns Amerika.
Rita Rutten: „Bovendien
speelde bij ons allemaal na
tuurlijk de professionele
kant ook een rol. 't Belang
van het Nederlands geven op
een professioneel vlak". Eri
ca Griffioen: „Want er wordt
door vrijwilligers, buren en
anderen, wat rondgeklun-
geld. Met een warm hart, dat
wel, maar zonder scholing".
Rita: „En dan zit je toch op
een verkeerd spoor".
Ze hebben er kennelijk
enorm veel plezier in. Wat
zijn de resultaten
Eensgezind verwijzen ze
naar Isabel, de Chileense,
ooit in haar land studente in
de geschiedenis van de archi
tectuur. Zij getuigt dat zij
zich, na een kleine twee jaar
niet altijd regelmatig de les
sen te hebben gevolgd, nu
goed in het Nederlands ver
staanbaar kan maken, zegt:
„Ik kan nu ook de televisie
volgen, een beetje de krant
lezen en zo de actualiteit vol
gen".
Zij spreekt ook Frans en een
beetje Engels. Was gewend
om te studeren...
Erica, aangevuld door Rita:
„Dat maakt bij onze methode
echt niets uit. *t Resultaat is
ook bij analfabeten goed".
Wilma voegt er aan toe dat
de methode» waarin veel tijd
is gestoken om haar te ont
wikkelen, in feite naar twee
kanten werkt: ,,'t Is meer
dan een gewone taalles.
Daarin wordt verzuimd wat
wij wel doen. 't Leren con
tact te maken en te zeggen
wat je voelt". Rita: „Na een
week praten ze ai met elkaar
in de pauze. In het Neder
lands".
Isabel, sprekend uit ervaring:
„Dit project heeft veel meer
te maken met onze eigen
problematiek. Ik heb ook
een cursus gevolgd aan de
Volksuniversiteit. Die was
te... (zoekend naar het juiste
woord) schoolachtig".
Te schools
Ze knikt verheugd „ja",
voegt er aan toe: „Stond te
veel buiten onze realiteit.
Hier gaat het contact met de
docenten verder dan alleen
de les. 't Is hier een open
huis".
'Doorgeefluik'
Rita Rutten gaat even door
op de sociale aspecten van
het werk» meent: „De taaldo
centen zijn vaak de eerste
contacten voor de vluchtelin
gen. Wij signaleren snel pro
blemen en vormen dan als
het ware een doorgeefluik
naar het maatschappelijk
werk".
De Taalschool is een van de
drie poten van de Vereniging
Vluchtelingenwerk Rijn
mond; de beide andere zijn
het opvangcentrum in de
Pauluskerk en een „rechts
kundige", gevormd door ad
vocaten van om. het Bureau
Rechtshulp. Voor het onder
komen in het gebouw aan de
Wijnhaven, eigendom van de
gemeente, is huur verschul
digd aan het Salvador Allen
de Centrum; er is nu even
respijt, maar 't Centrum zit
ook in de financiële proble
men cn binnenkort zal er
weer huur betaald moeten
worden. Erica: ,.'t Belang
rijkste is nu dat de gemeente
Rotterdam ons bestaansrecht
geeft. Op het ogenblik beta
len we alles zelf. De cursis
ten geven een bijdrage in de
materiaalkosten. Onze reis
kosten betalen we zelf". Ria:
,,'t Vrijwilligerswerk kan
niet eeuwig duren".
De Taalschool heeft intussen
een subsidieverzoek, com
pleet met stukken, werkplan
en begroting bij de gemeente
ingediend. In een aan de le
den van de raadscommissie
OJV gericht verzoek om on- i
dersteuning vragen de vier j
docenten onder meer: „Vindt j
de gemeente niet, dat het tot j
haar verantwoordelijkheid
behoort zorg te dragen voor
op zijn minst een passende
taal voorziening, waarbij de
vluchtelingen als groep te
recht kunnen
Hun ervaringen m dit werk
hebben de vier vrouwen on
der meer ais volgt verwoord:
„Vluchtelingen zoeken een
toevluchtsoord omdat ze in
hun eigen land hun leven
niet zeker zijn. Als ze aange
komen zijn in het toevluchts
oord, verkeren ze in voort
durende onzekerheid over de
situatie van hun familiele
den, vrienden, de toekomst
van hun land en ook over
hun eigen toekomst. ..Ook de
woonsituatie is vaak een blij
vende onzekerheid. Bij al
deze problemen spelen com
municatieproblemen een erg
centrale rol. Taalproblemen
maken deze communicatie
extra moeilijk. Voor deze
vluchtelingen zijn vrijwilli
gers en docenten een verïÜyi-
Foto's Hans Gebuis
dingsschakel met de Neder
landse samenleving".
Hebben zij hun problemen al
persoonlijk aan de betrokken
wethouder, de heer Van der
Ploeg, voorgelegd
Ze kijken alle vier verrast
op. Erica: „Daar hebben we
nou nel niet aan gedacht",
pakt een pen, maakt een no
titie, zegt zakelijk: „Elke sug
gestie is welkom".
Intussen wordt er aan de
Wijnhaven nog dagelijks vier
uur les gegeven aan vluchte
lingen, vreemdelingen voor
wie elk woord nieuw is. Op
dc vraag of de docenten
moeten beschikken over een
onuitputtelijk geduld, ant
woordt Erica: „Geduld Ja.
maar voor alles interesse in
mensen".
Vooral vanuit die interesse
vechten de docenten, samen
met de cursisten, voor het
voortbestaan van de Taal
school voor Vluchtelingen in
Rotterdam, 't Gaat hierbij
ook om het behoud van een
in vier jaar verzamelde hoe
veelheid deskundigheid op
het gebied van onderwijs in
het Nederlands aan andersta
ligen.
Maar met name om een
uniek staaltje van blijmoedig
verricht sociaal werk, waar
van de waarde zich niet in
kille cijfers laat uitdrukken.
Rotterdam is te groot
om te kunnen denken in
kleine oplossingen. Als
een buurtcomité komt
vragen een paar contai
ners op de Westpunt te
zetten omdat de mensen
thuis geen ruimte heb
ben die zakken huisvuil
op te slaan, dan kan dat
natuurlijk niet ineens.
Dan moet zo'n proef
worden uitgebreid over
enkele aanpalende wij
ken, waarin de bewoners
helemaal niet op die con
tainers zitten te wach
ten. En omdat die wij
ken dar* tegen zijn, kan
het in de Westpunt ook
niet. Dan wordt het alle
maal te duur. Zo werkt
dat.
De bewoners van de
Westpunt zijn nu twee
volle jaren bezig begrip
voor hun probleem te
vinden. Ze wonen in zes
tien flatgebouwen met
elk vijftig woningen
voor grote gezinnen. Het
zijn al wat oudere hui
zen, waarin er geen reke
ning mee is gehouden,
dat het huisvuil maar
één keer in de week
wordt opgehaald. Berg
ruimte zit er niet in.
Grote gezinnen zitten
soms met vier, vijf zak
ken huisvuil in de week.
Die moeten ze in tuintjes
of op de galerij bewaren.
Dat stinkt niet alleen, er
komen ongedierte en rat
ten op af.
Als de bewoners er zelf
niets aan doen, verpau
pert het in Hoogvliet te
gen de Oude Maas aan
liggende wijkje. Ze wil
len die zakken huisvuil
kwijt. Maar ze lopen op
het stadhuis met de kop
tegen de muur. Aan tech
nische argumenten over
de voor- en nadelen van
4.4 en I.I jii3- cuniainers
hebben ze niets. Het zal
hen een zorg zijn hoe
groot die bakken zijn-
Met psycholigische argu
menten als zouden bewo
ners van naastliggende
wijken ook hun vuil
erin storten komen ze
geen steek verder. Fi
nanciële argumenten
zeggen hen ook niets: in
de oude wijken van Rot
terdam wordt het huis
vuil ook twee keer in de
week opgehaald en zeg
gen ze: als we zelf niets
aan onze eigen omgeving
doen, wonen we binnen
de kortste keren zelf in
een nieuwe oude wijk.
De raadscommissie voor
de bedrijven, waaronder
de Roteb valt, heeft de
kwestie gisteren weer
behandeld. Bewoners en
deelraad Hoogvliet zijn
nog eens precies komen
vertellen waarom het
gaat. Behalve dan bij de
commissieleden van
SGP en CDA vonden ze
opnieuw nauwelijks be
grip.
Want dat is het opmer
kelijke hij dit soort dis
cussies: de zakelijkheid
waarmee de argumenten
van de bewoners worden
afgedaan. Het is te inge
wikkeld om voor buur
ten uitzonderingen te
maken, het is te duur, je
weet niet waaraan je be
gint en al dat soort op
merkingen meer. Maar
waarover het gaat hoor
je niemand aan tafel: de
bewoners van de West
punt zitten met rommel
waarvan ze af moeten.
Dat hoef je dan wel niet
tegen elke prijs te ver
wijderen, maar een beet
je begrip en indenken in
de situatie mag jc toch
wel verwachten?
Dit lezend zal wethouder
Henk van der Pols intus
sen wel boos zijn gewor-
door Koos de Gast
den, want hij heeft in de
raadscommissie gisteren
toch toegezegd dat er, als
het even kan, een proef
met containers in de
Wsstmsnt zal werden "2*
nomen? Nou dan, dan
gaat dit hele verhaal
toch niet op?
Zo blij kunnen de bewo
ners met het experiment
niet zijn. Laat de wet
houder de proef nemen
omdat hij begaan is niet
de zorg va,i de bewoners
van de Westpunt? Nau
welijks. Hij doet het in
de hoop dat de proef zo
goed slaagt, dat hij de
hele stad er mee kan la
ten zien, dat containcri-
sering bij de huisvuilop-
haaldicnst een uitste
kend bezuinigingsplan
is. Hij heeft er uitdruk
kelijk bij gezegd, dat
zelfs een geslaagde proef
na een half jaar niet be
tekent, dat de containers
in de Westpunt kunnen
blijven staan.
En dat leidt onvermijde
lijk tot de vraag, waar
mee men nu eigenlijk be
zig is: met het zoeken
naar een oplossing voor
de bewoners van de
Westpunt, of met het er
door drukken van een
ombuigingsplan, dat in
tussen alom verfoeid is.
Van tweeën één: óf de
klachten van de bewo
ners van de Westpunt
zijn reëel en dan moet er
wat aan gedaan worden,
(hetzij door de Roteb,
hetzij door de huiseige
naar omdat de wroning
kennelijk onvoldoende
opslagruimte biedt), óf
de wensen zijn overdre
ven en dan hoeft er niets
te gebeuren.
Daarbij moet men er
niet mee aankomen, dat
er meer gezinnen in Rot
terdam met dezelfde pro
blemen kampen. Per slot
van rekening wordt het
huisvuil bij zestig pro
cent van de Rotterdamse
gezinnen tweemaal per
week opgehaald omdat
de woonomstandigheden
dat noodzakelijk maken.
Voor die twee keer in de
week betalen ze evenveel
als de Rotterdammers,
waar de Roteb maar één
keer ïn de weck langs
komt.
De bewoners van de
Westpunt kunnen het
niet helpen dat er aan de
rand van Hoogvliet een
buurt ligt, die in de cate-
grorie van twee keer in
de week valt. De Roteb
zal 2Ïch moeten aanpas
sen aan de eisen, die de
volksgezondheid aan de
manier van vuil ophalen
stelt. Het is de wereld
omkeren van de bewo
ners te eisen, dat zij zich
neerleggen bij de (on-
)mogetijkhede« van de
Roteb.
Het gaat daarbij niet
aan te zeggen, dat een
extra voorziening voor
de Westpunt één of twee
ton kost. De kosten van
de reinigingsdienst
dik honderd miljoen
vallen twee promille ho
ger uit.
Het zijn allemaal Rot
terdammers.
ADVERTENTIE
1e KLAS TUINHOUT
De besle houtsoorten, onder
hogedruk geïmpregneerd,
beschermd tegen her built
20 joc
GROOTSE XOLUKTIE
TUINMEUBE1EN
- tT; Veel bekende
merken. Show op
-WjJï-' Heiit 1000 m't
Prachtige wit geëpoxeerde stalen
VOUWMEUBELSET
van rechthoekige bui s
- 4 ;gn. Jottenstaelen in 5 ston
den verstelbaar, voorrien van
S cm dikke acryl kussens met
sierrand
- tofel P 90 cm. kunststofbiad,
poten inklapbaar, met parasol-
gat
- tafelkleed 0 120 cm
Van 710,- voor
builenleven
voor 15 rot 2u jaar, voor;>en van
een intensie-verklaring
SIERHEKKEN
SCHUTTINGEN
PERGOLA'S f
BAKKEN
HUISJES
rrc
:VV tK
I passende
parasol 115
inklusief
wgraafmstrucTies
en beplonlinassthemo.
met gratis voet
*oftrimc
POLYESTER
TUINVIJVERS
Zo'n glinsterende waterplas
maakt uw tuin veel boeiender!
- Waterinhoud 550 Itr.
wateroppervlak 0,98 m'
vart 325,- voor
- Waterinhoud 300 ttr^"^
wateroppervlak 0,98 m'
von!63,-voor Q.
- Waterinhoud 500 Itr.
wateroppervlak 1,90 m'
van 39tvoor 291;
ZMCOtWCKMM.«K!
SCHAAPHERDERWEG 15 RIDDERKERK (RIJ500RD)
Telefoon 010 - 829200/828482.
■^Geopend: ma. 13.00 - 17.45, di. t/m vr. 8.45 - 17.45, zo. 8.45 - 17.00
_"Wsoin«sciji_txvu^if£>rrj
ïjdagovond tot 20.45 uur.
