ROTTERDAM 21 Slachtoffer van de. 'eenarmige bandiet' jKOgfri BOTH Centrum voor Vrijwilligers heeft nieuwe groep tSFnïeulers Bpstan - VZ-ms wmm Informatie TOT 50% KORTING Rotterdams Nieuwsblad vnjdag 3Z/RV/EY/RW/RS 2 apnl 1982 ■jdS ppriri -L" a sa - De 'eenarmige bandiet', ongemerkt van kwaad tot erger Rotterdam 'Ze worden wel het grootste ge vaar van deze tijd genoemd. De 'eenarmige bandiet' oftewel de fruitautomaat. Miljoenen guldens worden er ingestopt, ons land kent enkele honderdduizenden verslaafden. Verslaving aan de gokkast is een fenomeen wat nog vrij wel niet is onderkend. Deels omdat het vrijwel niet te constateren is, deels omdat de verslaving pas echt ont dekt wordt als de gokker of gokster in handen van de po litie komt. Meestal wegens kleine diefstallen om de go klust in elk geval te bevredi gen. Sinds kort probeert het Cen trum voor Vrijwilligers in Rotterdam iets te doen aan de opvang van verslaafden. Hoeveel er in Rotterdam zijn is niet te bepalen maar dat het in de duizenden loopt is wel zeker. Henny en Paul, in dienst van het centrum, heb ben al zes weken lang een groep verslaafden om zich heen verzameld die op vrij willige basis probeert de au tomaat zo snel mogelijk te doen vergeten. De gtoep 'ueslaat uil ueu mensen. Kleine en grote pro blemen, vooral op financieel gebied maar ook in de relatie tot anderen. Mensen die in enkele jaren tijd 300.000 gul den vergokt hebben, anderen waarbij het 'beperkt bleef' tot vijf maanden lang een volledig maandsalaris. Dat het verslavingsprobleem nog altijd in de volledige anonimiteit zit, komt volgens Paul omdat niemand het tij dig weet te onderkennen: „Maar de uitwerking is het zelfde als bij drugs of alco hol. Iemand die gokt ziet dat pas in als het al te laat is. Er zijn voldoende instellingen voor opvang van verslaaf den, maar de gokker voelt zich niet thuis tussen ver slaafden aan hero'tne of alco hol. Vandaar dat wij nu een aparte opvang hebben ver zorgd". Tegen de wet Het grote probleem bij de fruitautomaat is dat in feite tegen de wet wordt gehan deld, maar dat daar niets aan gedaan wordt. Paul: „De go kautomaat wordt gezien als amusement. In. feite is het verboden om geld uit te beta len raaar het gebeurt overal. Als de regering daar maatre gelen tegen zou nemen zou ADVERTENTIE. Een extra voordelige aanbieding... douche hoekstangen in een wip heeft u deze stang zelf aangebracht in arie maten en drie kleuren Afm 90 x 90 cm in bruin, groen of blauw Afm 170 x 70 cm in groen of blauw Afm 90 x 90 x 90 cm in brum, groen of blauw^ Nu voor de verslaving oen stuk min der zijn. Alleen, het is vrij wel niet te controleren en voordat de regering met maatregelen zal komen zijn we ook weer een paar jaar verder". Bovendien wordt volop mo gelijkheid geboden om met de gokkast te spelen. „Het verbaast ons dat die dingen nog niet op postkantoren en dergelijke staan. We hebben zelfs gehoord dat ze in kanti nes op scholen staan tegen de verveling. Niemand die be seft dat ze in de meeste ge vallen een enorme financiële misère achterlaten". Vrijwillig „Waarbij' we niet moeten vergeten dat de mensen vrij- eer. zaa*; binnenstap pen om te gokken", vult Henny aan. „Die mensen achter de bar staan er ook voor hun brood, zij krijgen door Martijn Verwaaijen meestal ook provisie. Daar om geven ze allemaal gul dens ais iemand een tientje wil wisselen. Dat is zakelijk, niet kwalijk". „Maar het grootste probleem vormt de verstoorde relatie thuis", vervolgt Paul. „Tij dens het gokken gaat alles stiekem, er wordt heel wat af gel ogen en er worden schulden gemaakt zonder dat de andere partij er iets van afweet. Ze gaan aan alle kanten geld lenen. Bij fami lie, vrienden, kennissen. Op het laatst hebben ze geen le ven meer omdat iedereen die centen terug wil hebben". Bep is één van die mensen die zich uit de verslaving probeert te worstelen. Ze heeft een andere naam opge geven omdat 2e hoe dan ook wil voorkomen dat ze her kend wordt. „Alles bij elkaar heb ik mij en mijn gezin (man en nog thuiswonende zoon) voor 50.000 gulden in de schuld gestoken. Alleen al aan achterstallige leningen was dat achtduizend gulden. In één jaar tijd". 'Je gooit er tweemaal zoveel in als eruit komt..." Sensatie „Bij ipij is het begonnen als een soort sensatie", zegt ze. „Ik gooide af en toe eens wat geld in die kast en al bij de eerste keer lukte het gewel dig. Dus ging ik de volgende dag weer. Toen lukte het dus niet, waardoor ik de dag daarop probeerde het verlo ren geld weer terug te ver dienen. Op die manier ben ik eigenlijk verslaafd geraakt en is de ellende begonnen". Bep ging dagelijks naar de fruitautomaat, eerst steeds op een andere plaats, later steeds in dezelfde gelegen heid. „Ik verwaarloosde alles om me heen, ook mijn gezin omdat ik hoe dan ook mijn verloren geld wilde terug hebben. Maar erger was dat ik ten opzichte van mijn man allerlei zaken ging verbloe men. Ik maakte schulden, hield post achter en meer van dat soort stiekeme din gen. Mijn man vermoedde wel dat er iets mis was maar dacht meer aan een relatie met een andere man omdat ik zoveel van huis was. Er waren dagen bij dat ik iaat thuiskwam en mijn man en zoon op het eten zaten te wachten". Politie De spanning in het gezin werd steeds groter maar om dat zij al zo in de nesten zat werd het alsmaar moeilijker om alles te vertellen. „Totdat 'In het begin ontken je de verslaving....' Hulp nodig om van de verslaving af te komen ik voor een klein vergrijp door de politie werd opge pakt. Ik had 92 gulden van iemand gestolen. Dat gebeurt als je geen geld meer hebt en toch wilt gokken. Toen kwam alles er uit. Heb ik mijn hart gelucht en eigen lijk was ik enorm blij dat het eindelijk kon. Eerst bij de politie en later bij mijn man. Momenteel interesseert die kast me niets meer. Sterker nog, als ik iemand dag in dag uit zou zien spelen zou ik hem of haar wel aan de ha ren mee willen slepen naar onze gespreksgroep". Zes weken draait ze nu mee in de groep, die zich R.A.G. (Rotterdamse Anonieme Gokker) noemt. „In eerste instantie was ik erg onzeker toen ik voor hei eerst kwam. Maar dan merk je dat je mensen om je heen hebt met allemaal hetzelfde probleem. Dat wordt het net een open bare biecht, alles gooi je eruit, je foetert soms een an der uit, een heerlijk gevoel om je weer goed te kunnen uiten". Het doel van de leiders van de gespreksgroep is niet de mensen geld toe te stoppen om op die manier van de vaak immense schulden af te komen, Paul: „Wel gaan we praten met de schuldeisers om tot een redelijke afbeta lingsregeling te komen. Het blijkt dan ook dat geen enke le eiser het plan heeft ie mand kapot te maken. Ver der stellen we een soort huis houdboekje op voor net 'slachtoffer' en dat nemen we dan eens in de zoveel tijd door. Het blijkt dat dat enorm rustgevend is voor de betrokkenen". Ook Constantijn geeft een andere voornaam op. Hij wil eveneens niet bekend wor den, maar vertelt wel over zijn verslaving. Hij maakte het in mindere mate mee dan zijn 'collega' maar raakte ondanks dat toch veel geld kwijt aan de eenarmige bandiet. Zwaar werk „Ik ben een jaar geleden be gonnen. De oorzaak was ei genlijk mijn werk waar ik het totaal niet naar mijn zin had. Het werk was zwaar en ik had helemaal geen contact met mijn collega's. Ik raakte overspannen en zocht mijn heil in de gokkast. Een erg kostbare hobby is het gewor den". Ook hij toonde vanaf dat moment totaal geen interesse meer in vooral zijn vrouw. „Ik dacht alleen aan mezelf en de fruitautomaat. Als we vakantieplannen maakten dan praatte ik wel met haar mee, maar hel liefst bleef ik thuis. Zij wist niet dat ik zo- vee! geld stopte in die gok kast dus daardoor werd het extra moeilijk om duidelijk te maken dat we ons die va kantie eigenlijk helemaal niet konden permitteren. Dus ging ik maar weer met vakantie, wat toch ook flink wat geld kootte". Hij verkeert in de gelukkige omstandigheid dat hij op tijd bij het Centrum voor Vrij willigers terecht kwam. „Daardoor heb ik geen echte schulden gemaakt. Wel heb ik ongeveer vijf maanden lang mijn salaris van die maanden in die kast gestopt. Vreernd eigenlijk, want ik wilde zo ontzettend graag mooie kleren kopen, maar als ik dan geld op zak had verdween het toch weer in de fruitautomaat. En dat ter wijl mijn vrouw van niets Mooi op tijd Ook in zijn geval moest de politie aanleiding zijn om 'af te kicken'. „Ik kwam ook door diefstal in aanraking met de politie Eigenlijk moot op tijd, want daardoor kwam ik uiteindelijk bij Paul en Henny terecht. Eindelijk kon ik mijn probleem kwijt, kon ik er openlijk over praten en hoefde ik niets meer stiekum te doen". De relatie met zijn vrouw is duidelijk verbeterd. Een fruitautomaat raakt hij niet meer aan, hij heeft het uit stekend naar zijn zin op z'n werk en ze maken nu wel gezellige vakantieplannen. „Die hulp heb ik erg hard nodig gehad wam alleen was ik er nooit uitgekomen", zegt hij. „Ik ben ook als een blad aan een boom omgeslagen. Ik raak die dingen nooit meer aan, sterker nog, ik verafschuw die dingen". Hij heeft duidelijk zijn rust gevonden. „Ik ben niet meer nerveus, ik ben veel eerlij ker, ook op mijn werk, en als ik nu mijn salaris krijg be steed ik dat aan leuke dingen die ik samen met mijn vrouw bespreek. Ik denk dat ik in totaal ongeveer tiendui zend gulden in die kast ge stopt heb. Nu gebruLk ik dat geld wel even verstandiger". De verslaving op 2ich is een kwestie van zelfkennis. De verslaafde zelf zal zijn eigen grens moeten bepalen. En dat blijkt in de praktijk ont zettend moeilijk. Paul: „Dat hangt van erg veel factoren af. Maar vooral van hetgeen ADVERTENTIE.. TOONBEELD IN VIDEOAPPARATUUR. Bergselaan 318a - Rotterdam (nrd) - tel.010-65 51 63 de betreffende persoon ver dient. Iemand met een goed salaris heeft er geen pro bleem mee als hij dagelijks vijfentwintig gulden in die kast stopt. Dat ligt uiteraard anders met iemand die toch al van een minimum moet rondkomen. Bovendien is een verslaving pas echt on derkend als de betrokkene zich er zelf aan toegeeft". Opvallend is wel dat iemand, die eenmaal van zichzelf weet dat hij of zij verslaafd is, zich enorm kan ergeren aan zaken die een ander niet ziet. Zoals bijvoorbeeld de fruitautomaat bij de VARA, die bij iedere uitzending de jackpot geeft, overigens zon der uit te betalen. Constantijn: „Zit je lekker met je vrouw naar de tv te kijken, probeer je toch alle ellende een beetje te verge ten, komt ineens dat ver domde ding weer in beeld. Zij doen dat natuurlijk onbe wust omdat ze niet weten hoe groot de problemen van ons zijn, maar het irriteert op dat moment behoorlijk. We gaan waarschijnlijk ook een brief naar de VARA sturen". Maar hoe kan je een versla ving als deze tegengaan? Ei genlijk weet niemand daar een concreet antwoord op. Henny: „Het probleem is dat iedere verslaafde, op wat voor gebied dan ook, ontkent dat hij verslaafd is. Het moet dus uit eigen initiatief gaan. En wat die gokkers betreft* Rotterdam Eén middag in de week konru de RAG (Rotterdamse Anonieme Gokkers) bijeen. Deelna me aan de groep gaat op basis van volledige vrijwil ligheid. Informatie is te verkrijgen bij het Cen trum voor Vrijwilligers, Schiekade 105 in Rotter dam bij Henny of Paul. te lefoon 652722. i ze staan met oogkleppen acn- ter die kast en zullen pas in het uiterste geval onderken nen dat ze in de problemen zitten. Daarom hopen %vij dal de mensen die drempel eens over durven, niet bang zijn om in te zien dat ze nog ge holpen kunnen worden". In de meeste gevallen blijkt de gespreksgroep vruchten af te werpen. Slechts een klein percentage van de deelnemers haakt vroegtijdig af of gaat toch weer gokken. Henny: „Die gevallen zijn niet meer te helpen. Dat zijn ook meestal de mensen waarbij de problemen thuis uit de hand gelopen zijn. Echtscheidingen en dat soort zaken. Die mensen zitten in zo'n diep dal dat ze zelfs door ons niet meer geholpen kun nen worden". Te laat reageren en ontken nen. Daardoor zit een nog vrij jonge knaap in de ge spreksgroep die 300.000 gul- 1 den in de kast stopte. Komen mensen die her en der schul- 1 den hebben staan die nor- maal gesproken niet terugbe taald kunnen worden. Zijn er ook die hun pnvéleven op het spel hebben gezet en el lendige tijden hebben moe- ten doormaken. „Gewoon omdat de mensen te laat een beroep op ons doen", benadrukt Henny nogmaals. „Pas als de politie er aan te pas komt of de t moeilijkheden nauwelijks nog zijn op te lossen gaan ze op zoek naar hulp. De ver- slaafden moeten gewoon bij- tijds komen maar probeer ie mand maar eens wijs te ma ken dat hij verslaafd is". Constantijn en Bep hebben er in ieder geval baat bij ge had. Zij heeft een baan geno men om zo snel mogelijk van de schuld af te komen, haar relatie tot haar man is uitste kend. Hij werkt weer vol overgave, maakt samen met zijn vrouw plannen en heeft wat spaarcenten voor de na derende vakantie. Twee voorbeelden van men sen die zich konden herstel len. Of dat bij iedereen lukt lijkt vrijwel onmogelijk. Ze ker zolang de automaten grif uitbetalen maar twee keer zo hard weer innemen. En ei genlijk is het niemand kwa- j lijk te nemen dat de moge lijkheid geboden wordt. „Dat is waar", klinkt het uit de mond van de beide slacht offers. „Alleen, wij raken die 1 kast nooit meer aan. Want in het begin is het leuk maar het veroorzaakt een hoop ei- lende als je je niet in de hand kan houden. En eigenlijk te laat hebben wij ingezien dat het dat toch niet waard is..." 1 ADVERTENTIE. schoenen tassen ALEXANDRIA BARKER BOTH BRUNO MAGLJ TESTONI en vele andere TOPMERKEN maten van klem tot zeer groot en van smal tot zeer breed. op inkomptete series en div. luxe tassen Schiedamsevest 63 bij de Coolsïngel Van Oldsnbarneveltpl. 25 I bij de Lijnbaan Weisccnbruchlaan 1&6 Hillegersberg Rotterdam WIJ KUNNEN 5 AKTIEVE SCHOOLVERLATERS PLAATSEN

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1982 | | pagina 5