14
ROTTERDAM
9 Vandalen willen zelf
consequentere straf'
Omscholingscursus maakt van
werkloze een kantoorassistent
Contact
'Huisjeskwestie'
contra
'kamertjeszonde'
Vier mil joen zegels
voor fibrose -kin deren
Actie
voerders
als lijken
Voor drie
miljoen
aan
video's
gestolen
Cursisten leren wie meneer puppelup is
Opnieuw celstraffen
in zaak verstekeling
Reorganisatie
bij Internatio-
Muller
Rotterdams Nieuwsblad
dinsdag
20 apnl 1982
Rotterdam De meeste jongeren, die zich schuldig
maken aan vandalisme, willen zelf consequenter wor
den gestraft. Gemiddeld zestig procent van hen vraagt
om een strengere aanpak.
Dit blijkt althans uit een rap
port van de ortopedagoog drs.
H. van Dullemen en de crimi
noloog dr. A.R. Hauber, die
verbonden is aan de rijksuni
versiteit in Leiden. Zij nebben
in opdracht van de gemeente
vorig jaar het vandalisme in
Rotterdam onderzocht.
„Vaker straffen en consequent
optreden mag niet worden
vertaald in agressief optreden,
noch door het onderwijzend
personeel, noch door de poli
tie", waarschuwen de onder
zoekers meteen. „Immers,
agressie roept altijd agressie
op. Je kunt heel goed iemands
gedrag afkeuren zonder hem
in zijn nekvel of keel te hoe
ven pakken. Met consequente
straffen bedoelen wij, dat de
jongeren er van overtuigd
moeten zijn, dat wat zij verme
len, ook zelf weer zullen moe
ten opknappen. Een kind
vindt het achteraf vaak hele
maal niet zo leuk en vindt het
vreemder, dat het vernielen
wordt getolereerd dan dat het
niet wordt getolereerd."
Een van hun aanbevelingen
geen uitgewerkte plannen
overigens, maar veelal losse
door
Robert van de Roer
Onder tromgeroffel en omringd door spandoeken bleven de actievoerders zeker een uur liggen.
Rotterdam Maar liefst
vier miljoen gebruikte post
zegels zullen op 24 april wor-
Rotterdam Internatio-Mul-
ler wil aan de hand van een
zogenaamd comourenplan een
aantal verliesgevende werk
maatschappijen in de industri
ële sector reorganiseren. De
consequenties daarvan zullen
zo spoedig mogelijk met de
bonden en de ondernemings
raden worden besproken. De
Industriebond FNV heeft al
laten weten, zij een nadere uit
werking van het plan wji. Op
26 april overleggen bonden en
directie.
den geveild om geld bijeen te
krijgen voor kinderen die
aan fibrose lijden. Fibrose-
patiënten lijden aan een. aan
doening aan de slijmklieren
en worden ten gevolge van.
die ziekte zelden ouder dan
twintig jaar. De behandeling
van fibrose-kinderen is 20
intensief dat er geen gele
genheid overblijft voor ont
spanning en uitgaan, laat
staan voor vakantie.
De postzegelveiling vindt
plaats om toch een vakantie
mogelijk te maken voor der
gelijke kinderen. Zaterdag
komen de zegeltjes die
stuk voor stuk zijn afge
weekt door vrijwilligers
onder de hamer in het
Groothandelsgebouw aan het
Weena. Het eerste bod kan
om 13.00 uur worden uitge
bracht.
Rotterdam Besprenkeld met
'bloed' hebben negen actie
voerders gistermiddag bij de
ingang van De Doelen slacht
offers uitgebeeld van cle 'on
menselijke dictaturen in La
tijns-Amerika'. Dictaturen, die
worden gesteund door de Ver
enigde Staten, aldus het Gua
temala-, El Salvador- en Nica-
raguakomitee.
Vertegenwoordigers van deze
groeperingen lieten voor en
tijdens het handelsseminar, dat
in het kader van 200 jaar
vriendschappelijke relaties
tussen Nederland en de Vere
nigde Staten in De Doelen
werd gehouden, 'een krities
geluid horen'. „Want ondanks
aie vriendschappelijke ver
houdingen is er het nodige
mis. Je kunt je afvragen of ze
er nog wel zo hard zijn, die
hartelijke banden."
De actievoerders verwezen
naar de opiniepeilingen in ons
land, waaruit blijkt, 'dat ons
volk zich steeds meer bewust
is van de rol van de Verenigde
Staten in Midden Amerika en
ook dat we daar niets van
moeten hebben'.
De demonstranten, die veel
belangstelling trokken van
Bij handelsseminar
in De Doelen
voorbijgangers, verkondigden,
dat het 'wat vreemd en kunst
matig' aandoet, dat de 200 jaar
vriendschap uitgebreid wordt
gevierd. „Het is een klap in
het gezichtvan de volken van
Midden-Amerika, die op leven
en dood voor hun vrijheid
vechten en voor wie de Vere
nigde Staten hetzelfde is als
destijds Nazi-Duitsland voor
ons."
Rotterdam De Antwerpse
politie heeft twee Rotterdam
mers (27 en 32 jaar) aangehou
den, die met nog enkele ande
ren de afgelopen maanden in
de haven van Antwerpen voor
ruim drie miljoen aan video
installaties hebben gestolen.
De politie zoekt nog drie
mede-daders, eveneens afkom
stig uit Rotterdam.
De verdachten maakten het
geld op aan onder meer een
feest, waarbij voor negen mille
aan champagne werd geschon
ken. Ook werden er plezier
reisjes gemaakt naar Hawa'i en
Miami.
De vijf Rotterdammers stalen
ongeveer 1200 video-apparaten
en stereo-installaties uit lood
sen. Meestal kwamen zij bin
nen via de daken. De goede
ren werden met een vracht
wagen afgevoerd en op diverse
plaatsen in ons land aan de
man gebracht.
ideeënis om de jeugd zelf de
aangerichte schade weer te la
ten opknappen. Geen nieuw
idee, want de RET begon vorig
jaar zelf al in samenwerking
met justitie met alternatieve
straffen.
Dezelfde opzet moet, zo raden
de wetenschappers aan, wor
den gehanteerd bij andere ge
meentediensten, waar vernie
lingen plaatsgrijpen. Zoals o-
penbare gebouwen, tunnels,
straten en plantsoenen. „In die
gevallen, waar schadevergoe
ding in natura, door werken
bij gemeentebedrijven, op be
zwaren stuit, dient door de be
trokkene de schade geheel of
gedeeltelijk te worden ver
goed."
Ruitenschade
Scholen zouden, adviseren de
wetenschappers verder, als
deel van hun onderwijs, 'waar
toe ook een stuk opvoeding
wordt gerekend, het bijhouder
en verzorgen van de school
moeten bevorderen'. „Gedu
rende het hele schooljaar zou
den jongeren elke dag de
school moeten bijhouden en
deze ontdoen van bekladdin
gen. Als dat niet gebeurt, zou
den deze scholen hun ruiten-
schade niet vergoed moeten
krijgen."
De categorie jongeren, die
daarentegen veelvuldig ver
nielingen pleegt, handelt uit
verveling, hebben de onder
zoekers ondervonden. Het gaat
hier veelal om jongeren, van
wie de opvoeding en meestal
ook de schoolopleiding is mis
gegaan.
Rotterdam De vijftien
toekomstige kantoorassis-
;enten zaten gisterochtend
iog wat onwennig bij el-
saar. Van school maakten
tij enkele jaren geleden
/ol goede moed de over
stap naar de arbeidsmarkt
m nu zitten zij wéér op
school. Toch is het dit'
■teer anders. De vijftien
lijn de eerste leerlingen
/an het omscholïngspro-
ect voor kantoorperso-
leel, dat gisteren is be-
jonnen in het Rotterdam.
}ver negen maanden ver-
vachten de leerlingen, die
dien tevergeefs naar uit-
•enlopende banen hebben
[esolliciteerd, gediplo-
neerd kantoorassistent te
ijn. Met grote kans op
en baan.
)e maatschappij
reemd in elkaar.
zit soms
AI 35 jaar
bestaan er omscholingsmoge
lijkheden voor technisch per
soneel. Mensen die lasser of
proces-operator willen worden
kunnen op maar liefst 27
plaatsen in Nederland terecht
om de vereiste vaardigheden
op te doen en het bijbehorende
diploma te behalen. Maar een
willekeurige werknemer die
wil worden omgeschoold tot
een kantoorbaan zocht ver
geefs naar een manier om
kennis en ervaring op te doen.
Het ministerie van Sociale Za
ken heeft daar nu verandering
in gebracht. Na een experi
ment in Utrecht en cursussen
in Maastricht, Groningen en
Haarlem is nu ook in Rotter
dam een Centrum gestart voor
Administratieve vakopleidin
gen. Het omscholingscentrum
is gevestigd in het kantoren
complex Cometon aan de
Westblaak. De ruimtes in de
kantorenreus zijn nog zo
nieuw dat elk spoor van gezel
ligheid er ontbreekt. Maar
daar zal spoedig verandering
In komen, hoopt projectleider
Werklozen die belangstelling hebben voor een om
scholing tot kantoorbediende worden geadviseerd
contact op te nemen met het gewestelijk arbeidsbu
reau in Rotterdam (143488). De kandidaat-cursisten
worden dan getest op motivatie en geschiktheid. Bij
het Centrum voor Administratieve Vakopleiding
van Volwassenen (CAVV) zoals de cursus officieel
heet, wordt nu alleen nog een algemene opleiding
kantoorbediende gegeven. Binnenkort kan echter
ook worden omgeschoold tot typiste, stenotypiste,
secretaresse. In een later stadium denkt men ook
aan het praktijkdiploma boekhouden.
L.L. Blok die de opleiding
heeft opgezet.
In één van de lokalen zit nu
de eerste groep van vijftien
leerlingen. „Op tien mei komt
de tweede groep en op 7 juni
de derde. Als er voor de va
kantie vijfenveertig cursisten
in de gebouwen rondlopen zal
het heel wat minder steriel
aandoen" zegt de projectleider.
Het is zijn bedoeling om bin
nen een jaar te groeien naar
honderd cursisten. „Dat is
voorlopig het maximum; wij
zouden er wel meer kunnen
door
Richard Stomp
hebben, maar de financsele
middelen zijn beperkt. Je moet
rekenen: het zijn moeilijke tij
den en ook op het ministerie
moet flink worden bezuinigd."
Meneer Puppelepup
De omscholingscurus voor
kantoorpersoneel is volgens de
projectleider hard nodig.
„Neem alleen al zoiets als tele
foneren. Dat lijkt heel simpel,
maar het blijkt toch behoorlijk
tegen te vallen, Ik zie het
thuis, als mijn vrouw de tele
foon heeft aangenomen. Dan
heeft zij niet voldoende geluis
terd naar de naam van degene
die heeft opgebeld. Vertelt zij
dat meneer puppelepup heeft
gebeld. Vaak vinden mensen
het rot om voor de tweede
keer iemands naam te vragen
als de eerste keer niet vol
doende is verstaan."
De werklozen die deelnemen
aan het project leren hoe zij
wel met de telefoon om moe
ten gaan. Daartoe worden
voortdurend telefoongesprek
ken gesimuleerd. Op die ma-
Alweer een maand geleden
gniffelden we op dit Stad
huisplein wat over de extra
vagantie, waarmee de wet
houders Vermeulen en Rie-
zenkamp hun kamers in het
stadhuis hebben laten in
richten. Intussen heeft de
hele vaderlandse pers zich
van dit onderwerp meester
gemaakt en is wethouder
Vermeulen hoogst persoon
lijk naar Amsterdam geto
gen om Sonja uit te leggen
dat er niets aan de hand is.
Maar VARA's ombudsman
Frits Bom slaat alles: hij
chanteert het college open
lijk met het dreigement, dat
'als je niets doet aan de hu
ren voor de kampeerhuisjes
iiï Hoek van Holland, ik
heel Nederland die kamers
wel even zal laten zien'.
Je kunt je gaan afvragen of
de hele kwestie niet op oud-
Hollandse wijze overtrok
ken wordt. Die wethouders
hebben politiek en psycho
logisch een tamelijk onhan
dige zet gedaan. Maar dat
betekent nu ook weer niet
dat men ze, voorzien van
een pakje Van Rossums
troots, aan het schandblok
dient te nagelen.
Het is nuttig de uitglijder in
zijn juiste proporties te blij
ven bekijken. Goed: de ver
bouwing en de inrichting
van die kamers hebben
goed anderhalve ton gekost.
Maar wanneer dat recht op
en neer op orthodoxe wijze
zou zijn gedaan, zou het
nauwelijks of niet goedko
per zijn geweest. Aan de
verbouwing was - in het ka
der van de 20 miljoen kos
tende restuaratie van het
stadhuis - niet te ontkomen
en een beetje representatie
ve meubilering is vandaag
de dag echt niet goedkoop.
Het punt van kritiek blijft,
dat de inrichting zo naar de
persoonlijke smaak van de
wethouders is geschied, dat
iedere opvolger er zich als
een kat in een vreemd pak
huis in moet voelen. Déér-
om gaat het. Als een wet
houder na vier jaar (of vier
weken, zoals in het geval
van Rïezenkamp) opstapt is
zo'n investering afgeschre
ven omdat zijn opvolger
wat anders zal willen. En
dan is zo'n inrichting pure
verspilling.
Neem wethouder Linthorst.
Om do rel niet nog verder
aan te wakkeren, heeft hij
zich laten 'veroordelen' de
kamer van Riezenkamp te
betrekken. Hij kan het zich
gewoon niet veroorloven
wat anders van die kamer
te laten maken. Maar of hij
zich er gelukkig bij voelt
Zeker weten van niet.
En nu kan wethouder Ver
meulen bij Sonja wel vin
den, dat het college juist ge
prezen zou moeten worden
omdat het kunstenaars in
schakelt bij de inrichting
van het stadhuis, alleen
Sonja stuur je daarmee het
bos in. Want een logische
vraag zou 2ijn geweest of
kunstenaars niet een dood
gewone wethouderskamer
cunnen ontwerpen, die wat
langer meegaat dan de wis
selvallige 'levensduur' van
een wethouder. Vergis ik
me nu zo als ik meen te we
ten, dat op voorspraak van
Van der Louw indertijd een
binnenhuisarchiteete is aan
getrokken om het stadhuis
wat meer bewoonbaar te
maken?
Daarom: toen er wat ru
moer rondom de wethou
derskamers ontstond had
het college beter kunnen
besluiten te kiezen voor
uniformiteit bij de inrich
ting, dan door te gaan op
deze utopische weg. Van
deze excentriciteit is het
eind zoek.
Want hoe moet dat nu ver
der? Omdat Vermeulen ten
tijde van de inrichting van
zijn kamer wethouder van
financiën was, zitten er nu
dubbeltjes in de tegeltjes op
de vloer. Vermeulen doet
stadsvernieuwing. Wel
beschouwd zou nu Lint
horst zijn kamer moeten be
trekken.
Riezenkamps kamer bevat
allerlei elementen, die wel
bij een wethouder voor de
haven passen, maar niet bij
zijn collega voor financiën.
Zo bezien dient niet Lint
horst er te gaan zitten, maar
Den Dunnen, die Riezen
kamps winkel overneemt.
Dat bewijst toch, dat Utopia!
dat de ontwerpers leverde!
geen enkel gevoel heeft ge
had voor de realiteit in de
politiek.
Waartoe dat kan leiden be
wijst de brief van Frits
Bom, VARA's ombudsman,
aan het college. Het begint
met de flink verhoogde hu
ren van de kampeerhuisjes
in Hoek van Holland en het
eindigt met die wethouders
kamers. Men kan er vergif
op innemen, dat deze rel te
pas en te onpas zal worden
'aangeroepen' als men van
het Rotterdamse stadsbe
stuur iets gedaan wil heb-,
ben dat geld kost. Het grote-^
publiek pleegt nu eenmaal
geen onderscheid te maken?
tussen wat formeel kan en
praktisch eigenlijk niet zou
moeten mogen. Voor de pu
blieke opinie heeft het col
lege zelf boter op het hoofd
en als het woord 'bezuini
gen' maar wordt genoemd.
Dat krijgt het zelfs op de
boterham van de ombuds
man. toch afkomstig uit een
politiek goed bevriende
club. Dat Frits Bom zo on
geveer alle voorhanden
zijnde planken misslaat,
doet er niet zoveel meer toe.
Het feit, dat hij kan dreigen
door Koos de Gast
met behandeling van de
'kamerkwestie' maakt, dat
hij in veler ogen met zijn
'huisjeskwestie' al gelijk
heeft.
Want Bom heeft natuurlijk
niet met 'de gemeente' ge
sproken als hij alle ambte
naren (al was het tot aan de
hoogste toe) over de Hoek
aan de telefoon heeft gehad,
zoals hij schrijft. Als je een
stadsbestuur aan de kaak
stelt, zul je je wederhoor
moeten halen bij de betrok
ken wethouder zelf. Die is
politiek verantwoordelijk,
niet die ambtenaar.
Niet die ambtenaar, noch de
wethouder heeft de tarie
ven van de huisjes in de
Hoek verhoogd, maar de
hele gemeenteraad. Wat
Bom wil -het aanstellen van
een bemiddelaar- kén hele
maal niet. Een gemeente
raad kan het zich niet ver
oorloven een bemiddelaar
achteraf te laten vaststellen
of een besluit redelijk is.
Een raad die daaraan begint
blijft nergens.
Het enige advies, dat Bom
de bewoners kan geven is:
praat met gemeenteraadsle
den en als dat niet helpt (en
te verwachten is dat het
niet helpt) ga dan in beroep:
span een arob-procedure
aan.
Maar dat is Bom kennelijk
veel te omslachtig. 'Ga nu
maar akkoord met mijn
plannetje voor die bemidde
laar, anders maak ik een
programma over die wet
houderskamers van jullie'
schrijft hij zo ongeveer, in
hakend op het verweer van
het college 'dat het gelet op
de budgetaire situatie van
de gemeente niet langer
verantwoord is slechts een
beperkt aantal Rotterdam
mers gebruik te laten ma
ken van de faciliteiten'.
Voor VARA's ombudsman
een schot voor open doel:
Tachtigduizend gulden dus
voor eén Rotterdammer',
schrijft hij honend, wijzend
op de verbouwing van de
wethouderskamers.
Weet hij veel, dat hij bui
tenspel staat.
De eerste cursisten die worden omgeschoold tot kantoorassistent begonnen qisterochtend
met rekenen.
nier leren ze ook bestellingen
op te nemen. Blok: „Hoe vaak
gebeurt het niet in een bedrijf
dat wel de bestelling wordt op
genomen, maar dat men ver
geet te controleren of het be
treffende artikel wel in voor
raad is. Als dat gebeurt kan
een bestelling maanden blij
ven liggen zonder dat er iets
mee gebeurt." Het zijn prakti
sche problemen die vaak ont
staan door een gebrek aan er
varing.
Op het omscholingsproject
wordt aan die ervaring de no
dige aandacht besteed. Na een
theoretische periode gaan alle
leerlingen het geleerde in de
praktijk brengen in een gesi
muleerde bedrijfssituatie. In
het gebouw van de opleiding
wordt een kantoor ingericht,
dat door de vijftien cursisten
gezamenlijk moet worden ge
rund. Op die manier leren ze
over het werk in het magazijn,
de in- en verkoopafdeling en
de boekhouding. Als die perio
de van simulatie op het oplei
dingsinstituut is afgerond gaan
de leerlingen 10 dagen stage
lopen bij een bedrijf. Vaak
blijkt dat bedrijf ook de toe
komstige werkgever te zijn, als
men tenminste tevreden is
over de stageaire.
De ervaringen in Utrecht en
de drie andere plaatsen rijn
volgens Blok gunstig. „Onge
veer tachtig procent van de
cursisten is voor het diploma
geslaagd en kreeg een baan als
kantoorassistent."
Amsterdam Wegens het
medeplegen yan doodslag op
een verstekeling voor de kust
van Nigeria heeft het ge
rechtshof in Amsterdam giste
ren drie bemanningsleden van
het koelsc-hip Emmely veroor
deeld, Een van hen, de eerste
stuurman kreeg een jaar,
waarvan de helft voorwaarde
lijk, de twee anderen (matro
zen) werden met geheel voor
waardelijke straffen van een
half jaar veroordeeld.
Eerder waren de mannen In
Rotterdam veroordeeld tot
vier maanden cel veroordeeld.
Het drietal had, zo meent het
gerechtshof in het arrest, in
t oktober 1979 voor de kust van
'Nigeria een twintigjarige ver
stekeling uit Ghana overboord
gezet. De jongen moet kort
daarna zijn verdronken. Zijn
lichaam is niet gevonden.
Vorig jaar reisde een man naar
Nederland, die beweerde de
verstekeling te zijn en inder
tijd naar de kant was gezwom
men. Een zwem test door de
Rotterdamse politie wees toen
uit, dat hij nauwelijks een me
ter kon zwemmen.
