rotTeMm
'Nooit spijt
gehad van
sprong naar
de vrijheid'
Popm uziek, geld
en idealisme
Nieuwe aanwinst voor Blij dorp
i
Cornelis van Doornprijs
voor J.P. Strijbos (91
Stichting Ska en muziekcafé In C:
Prins Bernhard opent
Henri Martinhuis'
Prins Bernhard
opent het Henri
Martinhuis door
het wegschuiven
van een gordijn.'
Rotterdam „Wij zijn be
zig onszelf te vernietigen,
maar dat proces kunnen
we nu nog tegenhouden.
Daarom moeten we niet
doemdenken, maar zien
de natuur in stand te hou
den en te conserveren".
Dat waren de woorden van de
heer J.S.C. Schoufour, voorzit
ter van het bestuur Stichting
Koninklijke Rotterdamse
Diergaarde, bij de officiële o-
pening van het gerenoveerde
'Henri Martinhuis' in Dier
gaarde Blijdorp. Prins
Bernhard opende gisteren de
overdekte aanwinst voor de
jubilerende diergaarde met het
wegschuiven van een gordijn.
Het nieuwe onderkomen om
vat dertig verblijven waarin
ongeveer veertig diersoorten
zijn gehuisvest. Nieuw is, dat
geen enkel verblijf voorzien is
van tralies en dat bij de inrich
ting gebruik gemaakt is van
de modernste materialen. Bij
het dierenbestand van het
'Henri Martinhuis', genoemd
naar de eerste directeur van
de Rotterdamse dierentuin,
wordt de aandacht gevestigd
op een vijftal hoofdthema's.
Allereerst de apen en halfa
pen, daarnaast de buideldie
ren, de Zuïdamerikaanse die
ren, de nachtdieren en hun
klimmende collega's. De reno
vatie van het onderkomen
voor zovele diersoorten is
mede te danken aan de in-
breng van de 'Vrienden van
Blijdorp', een vereniging die
zich bezighoudt met het finan
cieel steunen van de diergaar
de. Volgens Ben Swaep, voor-
zitter van de vereniging, is het
volgende 'project' de renovatie
van het mensapenhuis. Nog al
tijd staat de gemeente Rotter
dam garant voor het exploita
tietekort van Blijdorp. Wet
houder Van der Have zette
daar, voordat hij voorzitter
Schoufour symbolisch een
'knuffeldiertje' overhandigde,
zijn vraagtekens bij. „Eigenlijk
zou het de taak van de rijkso
verheid moeten zijn om in dit
soort gevallen bij te springen",
aldus de wethouder. „Maar on
danks de toch al behoorlijke
kosten wil de gemeente Rot
terdam het feit, dat Diergaar
de Blijdorp 125 jaar bestaat en
dat vandaag viert, graag luis
ter bijzetten. Vandaar dat wij
de diergaarde speelwerktuig
ter beschikking stellen tot een
bedrag van 25.000 gulden."
In het gerenoveerde Henri
Martinhuis is tevens plaats
voor een biologisch laboratori
um. Twee stichtingen, de
'Henri Martinstichting' en de
'Stichting ter Bevordering van
Volkskracht' hebben zich be
reid verklaard zorg te dragen
voor de inrichting van het la
boratorium, waar vooral aan
dacht besteed zal worden aan
bedreigde diersoorten.
Prinselijke belangstelling voor nachtdieren.
Wethouder W. van der Have overhandigt voorzitter J.S.C. Schoufour een
'knuffeldier', symbool voor het gemeentelijk geschenk waarvan vooral de jeugd
plezier zal beleven.
Rolferdams Nieuwsblad
vn cuag
RV/RY, 5W/RS
De voorzitter van de Stichting Diergaarde Blijdorp, de heer*
J.S.C. Schoufour, overhandigt de onderscheiding aan dan. P.j
Strijbos.
Rotterdam Voor het verbreiden van de kennis op het ge
bied van vogels en de inzet voor bescherming van enkele na
tuurgebieden, is gisteren de Cornelis van Doornprijs uitge
reikt aan Jan P. Strijbos. De 91-jarige autodidactisch bioloog
ontving de onderscheiding genoemd naar de man die
meer dan 52 jaar aan de Diergaarde Blijdorp verbonden is
geweest uit handen van de voorzitter J.S.C. Schoufour
van de Stichting Koninklijke Diergaarde Blijdorp.
Tijdens zijn toespraak schetste
de voorzitter de loopbaan van
Jan Jjjjtnjbos, die aanvankelijk
werd opgeleid tot meubelma
ker, later bouwkunde ging stu
deren en als tekenaar werkte
voor verschillende architec
tenbureaus. In 1928 vestigde
hij zich in Haarlem als archi
tect. Drie jaar later ging Strij
bos zich als filmer en fotograaf
bezighouden met het onder
werp dat hem altijd al had ge
boeid; de natuur en in het bij
zonder de vogels. Strijbos om
schrijft deze ommezwaai als
,.de stap naar de vrijheid". Een
stap waarvan h|j, zo zei hij gis
teren, nooit spijt heeft gehad.
Natuurgebieden
In zijn nieuwe hoedanigheid
bezocht hij talloze natuurge
bieden, zoals de Camarque, de
Rhone-delta in Frankrijk, met
Bert Garthof naar IJsland,
doorkruiste het Donaugebied
en bezocht in 1939 Spitsber
gen. Daar was het, dat naar de
bewoonde wereld het bericht
werd overgeseind dat Jan
Strijbos tijdens een van zijn
onderzoekingstochten om het
leven was gekomen. Het enige
dat men na een zoekactie te
rugvond, was zijn kano. Na
drie dagen en vier nachten
over gletschers te hebben ge
klauterd kwam Strijbos echter
onverwacht weer boven wa
ter.
Na de tweede wereldoorlog
maakte hij een reis mee met
dc walvisvaarder Willem 3a-
rentsz naar de Zuidpool, be
zocht via Kaapstad de Kaap
"Provincie en ging in 1955 in
gezelschap van Nico Tinber
gen naar de Faroer eilanden
ten noorden van Schotland
Hierna volgden nog reizen
naar Lapland, Amerika, Tur
kije, Kenia, Tanzania en Oe
ganda. Zijn laatste trip maakte
hij in 1971 naar de Galapagos
eilanden.
Andere
onderscheidingen
Voor zijn vele werk met be
trekking tot de natuur en d«
vogels in het bijzonder, ont
ving Jan P.Stnjbos reeds dt
Jac. P. Thijssepnjs, een onder
scheiding van de ANWB, d<
door prins Bernhard ingestel
de Gouden Ark, terwijl hij ook,
benoemd werd tot Ridder ir{,
de orde van Oranje Nassau.
De gisteren uitgereikte Corne
lls van Doornprijs werd reedi
aan vier personen toegekend
Voor hel eerst gebeurde dit ir
1973 aan de heer H. Hooger
werf te Bakkum (N.H.) vooi
zijn verdiensten op het gebiec
van de natuurbescherming ïr
Nederlands Indie, twee jaar la
ter aan Rotterdammer E.J
Nieuwenhuis voor zijn werk
op het gebied van vlinders,
1977 aan W.F.J. Morsei
Bruyns te Bussum voor de be
scherming en het behoud var
zeevogels, walvissen en dolf ij
nen en m 1979 aan J. Vlas
blom te Rotterdam voor zijr
verdiensten op het gebied vat
de aquariumliefhebberij.
Rotterdam Het verhaal
heeft twee hoofdrolspelers.
De een zegt over zichzelf:
„Ik heb al zo'n beetje alles
gedaan wat er te doen was."
De ander benadrukt bij her
haling; ,,'t Lijkt misschien
alsof ik een hele grote jongen
ben, maar da's heus niet zo."
Ze hebben echter één ding
femeen: ze geven allebei
oog op over idealisme; heb
ben het bjj voortduring over
'onze hobby' en laten zich
openlijk nogal geringschat
tend uit over de fiscus. Want
die maakt daar heb je het
weer hun hobby bijna on
mogelijk.
Bij toeval zo wil het verhaal
troffen ze elkaar. „Enkele
maanden geleden, in een
kroeg", zegt Ron Heimans
over die eerste ontmoeting. Hij
lijkt de meest avontuurlijke
van de twee. Was beeldend
kunstenaar, musicus, fotograaf
en had veel zo niet alles
te maken met het modellenbu
reau Star Models, De ander,
Wil van Noorloos, moet in
verband worden gebracht met
het jazzcafé B 14 en het café In
den Twijfelaar. Maar om met
een elke veronderstelling in
de richting van een poenig
rondstappend duo de grond in
te boren, zegt de een: „Ik rijd
in een oud eendje dat al zolang
stilstaat dat 'ie 't misschien
niet eens meer doet", terwijl
de ander zelfs helemaal geen
automobiel bezit. Ron Hei
mans en Wil van Noorloos,
ogenschijnlijk twee doorsnee
Rotterdammers dus.
Muziekcafé
Op 3 november vorig jaar
opende Heimans in de voor
malige Pipo Club aan de Een-
drachtsweg 27 een h oreca-eta
blissement, dat hij omdoopte
in muziekcafé "In C". Van
Noorloos moest hij doet er
wat vaag over zijn bemoeie
nissen met B 14 staken, maar
riep, om de ruimte aan de
Mauritsstraat 113 toch voor
muzikale doeleinden te kun
nen blijven benutten, de Stich
ting Kulturele Aktiviteiten in
het leven. En dus bracht die
toevallige ontmoeting van en
kele maanden geleden ook
SKA en In C bij elkaar. Al
blijft het onduidelijk wie er nu
eerder was, de kip of het ei.
Maar er ontstond wel een ge
zamenlijke hobby: idealisme
op commerciële grondslag.
Wil van Noorloos coördineert
voor de stichting popconcer
ten. Hij zorgt ervoor dat pop
groepen, die zich bij SKA aan
melden, op de weinige podia
in Rotterdam en omgeving te
rechtkunnen. Zo ontstaat een
soort circuit: Het Berenei, De
Goudsbloem, BH, In C... „'t
Werkt als een tam-tam", ver
duidelijkt Ron Heimans. „We
bellen elkaar, zo van: Ik heb
hier zo'n verrekt goeie groep,
die moeten jullie ook eens la
ten optreden." Zo werden er.
door SKA sinds november vo
rig jaar al zo'n vijftig concer
ten geregeld. Met als hoogte
punt het optreden van James
White in De Doelen.
Vergoeding
Al noemt het tweetal idealis
me de belangrijkste drijfveer,
door
Hans Soeters
als 't enigszins kan mag er best
wel een cent aan verdiend
worden. „We zijn niet echt
commercieel bezig", weerlegt
Wil van Noorloos, „maar als
door een concert de bar vol zit,
vinden we dat heus niet erg."
En Ron Heimans daarover:
„Soms blijft er wel wat geld
over, maar om het heel eerlijk
te zeggen; meestal niet. Heel
vaak komen we tekort. Da's
jammer, maar niet het ergste.
Bij ons krijgen de groepen een
onkostenvergoeding. mogen
onze installatie gebruiken, gra
tis drinken, en krijgen als
er aan de bar aardig verdiend
is misschien nog wat meer.
Maar in de praktijk blijkt dat
er meestal geld bij moet."
Toch gelooft het tweetal dat
het runnen van een muziekca
fé en niet te vergeten: de
stichting op deze basis een
haalbare zaak is. „Het moet
mogelijk zijn om te voorzien in
de behoefte van de popgroe
pen en er tegelijkertijd finan
cieel uit te springen", meent
Ron Heimans. In dit kader
passen ook de wekelijks jam
session op dinsdagavond en de
Ron Heimans en Wil van Noorloos lussen de muziek, die hen zo bezighoudt.
voor Rotterdamse popgroepen
gereserveerde donderdag
avond. Op die avonden komen
er muzikanten van diverse
pluimage naar het muziekcafé,
pakken er hun instrumenten
uit en beginnen te spelen,
soms solo, soms als groep,
maar in veel gevallen voor
het eerst met elkaar.
„Dat is onze hobby", verklaart
Heimans ten overvloede.
„Daar willen we ook veel
meer voor gaan doen", vult
Van Noorloos aan. „Daarom
willen we hier beneden ook
een ruimte maken waar pop
groepen kunnen komen oefe
nen. Ook daar is in Rotterdam
een schreeuwende behoefte
Misschien dat in de toekomst
ook de bovenverdieping, die
nu nog door de aankomende
mannequins van Star Models
in gebruik is, in het plan
wordt betrokken. „Achterin
de zaal een podium zie ik wel
zitten", filosofeert Ron Hei
mans „Welnee", reageert Wil
van Noorloos, „een nachtres
taurant waar je *s nachts goed.
maar niet al te duur kan gaan
eten, lijkt me een beter plan."
De bovenste verdieping van
het statige pand in vroeger
jaren een door de politie geslo
ten gokhuis speelt in ck
muzikale plannen geen ro]
van betekenis. „Want daar
wonen we", zegt Ron Hei
mans, „als een soort commune,
heel gezellig.". Alles hangt
echter af van de beslissing of
het modellenbureau nu wel ol
niet naar elders moet verkas
sen. „Ik denk van wel", zegt
Heimans erover, „want mu
ziek is mijn hobby, daar wil ik
me volledig voor gaan inzet
ten. En de combinatie model
lenbureau/muziekcafé zie ik
toch niet 20 zitten..."
En zo probeert het tweetal een
ideaal gestalte te geven. Ge
heel belangeloos concerten or
ganiseren in de hoop dat de
opbrengst uit de bar de onkos
ten dekt, „We zouden best nog
meer willen doen, maar er is
gewoon geen poen", zegt Van
Noorloos. De mogelijke oplos
sing subsidie schuift hij
resoluut ter zijde „Dat hebbei
we, ook ai omdat we nog maa
zo'n jonge stichting zijn, noj
niet aangevraagd. En m pnn
cipe vragen we het ook me
aan, want dan krijg je te ma
ken met de kunststichting, ei
dat willen we met. We probe
ren de zaak zelf wel rond t«
krijgen. Ik geloof er heilig 11
dat het mogelijk moet zijn hie
in het centrum van Rotterdan
iets van de grond te krijgen
De popgroepen hebben er be
hoefte aan, want wat voor mo
gelijkheden hebben die muzi
kanten nu eigenlijk? Niet
toch... En dat wij dan tegehj
kertijd proberen er een een
aan te verdienen is toch zeke
geen schande? Wij willen e
gewoon een boterham aai
overhouden, meer niet. Rijl
worden doe je er niet van..,"
Tot slot nog een vluchtige bill
in het muziekcafé, 't Is disn
dagavond, jamsession. Rond d«
grote ovale bar luisteren circi,
dertig mensen naar een groep
je muzikanten, 't Lijkt gewooi
een sfeervolle kroeg met le
vende muziek, waar een pilsj<
twee gulden kost. Het caf<
roept, qua opzet, een herken*
ning oj» met het meer bekend*
jazzcafé Dizzy aan de 's-Gra
vendijkwal. Nieuwe muzikan
ten komen binnen en verdwijn
nen, wachtend op hun beurt
naar een hoek van de donken
ruimte. De meeste gesprekker
hebben muziek als onderwerp
„Gezellig hè", zegt Wil vai
Noorloos op het moment da
de popmuziek even wegebt
„Ze komen hier graag. En da',
ook het leuke van dit werk; jf
hebt er zelf veel lol in en j<
voorziet tegelijkertijd in 'eer
behoefte..."
J
