12
EXTRA
I
Zelfbouwers schieten aardig op
i K
Sotlerdems Nieuwsblad
zaterdag
i7 juli 1982
'Gelukkig staan
mijn handen goed'
i Peter van Duyvenbode ploetert voort. Hij hoopt in september zijn huis op te leveren.
Botterdam De
bouwplaats in Zeven
kamp lijkt op de Sa
hara. Veel zand, een
felle zon en een tem
peratuur, die in een
sauna aantrekkelijk
izou zijn. Aan een
iuwhoutenvlaggemast
hangt de vlag van een
•Bekend biermerk. Li-
ters moeten de bou
wers er van nuttigen
in deze verzengende
hitte.
Hier zijn sinds januari de
'zelfbouwers' bezig, een
groep van 28 vee] al jonge
mensen, die voor de aantrek
kelijke prijs van 83.000 gul
den eon premie A-womng
hebben gekocht. Onder één
voorwaarde, de gelukkige ei
genaar moet het stulpje zélf
bouwen.
Het project startte op 26 ja
nuari, toen de toenmalige
-.minister van volkshuisves
ting, Marcel van Dam. de
eerste paal de grond in sloeg.
- De voorbereidingen waren
toen echter al lang getroffen.
De gemeente coördineert en
heeft ook de bewoners van
de patio-woningen geselec-
teerd.
Aan de rand van het eigen
I' wijkje is Jaap de Kramer
-met ontbloot bovenlijf aan
-het ploeteren. Hij bouwt het
.buis, waar hij aan het eind
Van dit jaar samen met zijn
vrouw Truus en zijn jongste
- zoon gaat genieten van de
'.vrijheid.
Hij is controleur van brand-
blusapparaten en heeft dus
nauwelijks bouwervaring als
^hij geselecteerd wordt. ,,Dat
- wij uitgekozen werden ver-
baasde ons eigenlijk. Het idee
1 sprak me enorm aan, maar
ik ben al 50 jaar en ik vrees
de dat men zich vooral zou
- richten op jonge mensen. Ge
lukkig hebben ze dat met ge
daan. Ik ben dolblij dat ik in
dit project ben opgenomen."
Nog afgezien van de gezellig
heid is het bewonen van
.deze in hout opgetrokken pa-
lio-woningen financieel erg
'aantrekkelijk. Omdat er een
■'.premie op zit betalen de be
woners, met een belastbaar
.inkomen van 28.000 gulden,
rond de ƒ250,- per maand. En
dat is zeker te overzien.
Jaap de Kramer benut vanaf
januari ieder vrij uurtje voor
„d^ bouw. „We hebben met
'alle bewoners vaste tijden
«dat we aanwezig moeten 2ijn.
.Woensdag-, donderdag- en
vrijdagavond van half zeven
tot half elf en zaterdag de
De 'modelwoning' in aanbouw. Een snelle jongen, die binnenkort zijn wandmeubel kan plaatsen
hele dag van acht tot vijf
uur. Dan zijn we er allemaaJ.
de rest van de tiid zijn altijd
wel mensen op de bouw
plaats te vinden. Ik ook, als
ik overdag wat uurtjes vrij
door Marlijn Verwaaijen
Foto's: Ben Blumers
ben ga ik meteen weer aan
de slag."
Sfeer
In de maanden dat de doe-
het-zelvers nu bezig zijn
groeide de sfeer. Bouwer
Jaap: „Iedereen helpt elkaar.
Er heerst een enorme homo
geniteit. Er zijn bijvoorbeeld
mensen die ergens min of
meer in gespecialiseerd zijn.
Die komen dan even helpen
als je daar mee bezig bent.
Als ik alleen ergens mee be
zig zou zijn en ik heb hulp
nodig is het geen enkele pro
bleem."
..Gelukkig staan mijn han
den goed, ik ben best we!
handig", zegt Jaap de Kra
mer. „En als ik iets niet weet
dan kan ik altijd een beroep
doen op de opzichter, Frans
van Dijk. Een duizendpoot.
Volgens zeggen loopt hij per
dag 38 kilometer af. Hij is de
man die alles controleert en
inspecteert."
En die controle blijkt streng
te zijn. De Kramer- „Als je
ergens mee klaar bent mag je
niet doorgaan met het vol
gende als het met door de
opzichter is goedgekeurd. En
dal gaat er streng aan toe.
Een spijker krom, dan moet
hij er uit. Ligt iets niet hele
maal waterpas dan gaat alles
weer uit elkaar."
,,Die man is inderdaad on
misbaar", zegt Peter van
Duyvenbode, die met zijn
vrouw Bernadette en hun
toekomstige kind in de nieu
we wijk komt te wonen.
„Overal vindt hij een oplos
sing voor en als dat niet het
geval is dan moei hei afge
broken worden. En terecht
want het is duidelijk dat het
allemaal wel solide in elkaar
moet zitten."
„Bovendien ben je bezig aan
je eigen huis. dat wil je toch
wei mooi hebben", vult Jaap
de Kramer aan. „Uiteraard
ben ik ook razend nieuwsgie
rig hoe het gaat worden. En
ik heb daarbij het voordeel
dat ik één van de laatste hui
zen heb en de kleine foutjes
die in het begin gemaakt zijn
nu niet meer gemaakt wor
den."
Zwaar jaar
„Toch zal dit een zwaar jaar
gaan worden", verzucht
Jaap. „Geen vakantie en je
moet ieder vrij uurtje in je
huis steken. Mijn vrouw gaat
meestal wel mee. Zorgt voor
een broodje, wat koffie en
een pilsje op z'n tijd. DaPheb
je hard nodig, zeker in deze
periode. Want het is onvoor
stelbaar heet."
Via inspraakvergaderingen
hebben de bewoners min of
meer 2elf kunnen bepalen
hoe met name de buitenkant
van de huizen er uit gaat
zien. Voor het overgrote deel
was men het wel met elkaar
eens. Alleen de kleur aan de
buitenkant, dat leverde enige
problemen op.
Jaap de Kramer: „Op een ge
geven moment kwam een
kleurdeskundige ons advise
ren, Maar die wilde de re
genboogkleuren aan de bui
tenkant. Dat zagen wij in
eerste instantie niet zo zitten.
Nu zijn we toch overeenge
komen dat mijn huis groen
wordt, dat van de buurman
een tintje lichter en dan
wordt het steeds minder fel.
Het laatste huis is dan uitein
delijk oranje. Op zich is dat
best aardig. Bovendien is dit
een project dat, als het een
maal klaar is, best wel pu
bliek zal trekken. Dan mag
het er van mij best wat kleu
rig en anders dan anders uit
zien."
Avondstudie
Zo ver is het allemaal echter
nog niet. Er zal nog flink ge
werkt moeten worden.
Bouwkundig tekenaar Peter
van Duyvenbode, al aardig
gevorderd, beseft dat ook.
„Ik lig momenteel wat ach
ter op mijn schema, maar dat
is binnen een week ingelo
pen. In wezen zijn wij alle
maal fanaten, eigenlijk een
klein beetje gek. Hel is te
vergelijken met een avond
studie. Daar moet je ook ver
schrikkelijk veel vrije tijd in
steken wil je succes hebben.
Dat geldt hier ook voor.
Maar ik heb het er graag
voor over. Je leert de men
sen enorm goed kennen en
daarbij komt dat ik graag
loop te klussen. Een betere
combinatie is er niet."
Die onderlinge betrokken-
hied bij het 'produkt' blijkt
inderdaad vrij groot. Zet
twee zelf-bouwers naast el
kaar en de vaktermen vlie
gen je om de oren. En Jaap
de Kramer deinst er niet
voor terug een deskundige
uitleg te geven. „De eerste
vloerlaag is door een aanne
mer gestort. Maar dan moet
je zelf de grondregels leggen.
En alles natuurlijk wel wa
terpas, Want ga je eenmaal
scheef dan merk je dat wel
als het dak er op moet."
Waarbij hij zal beamen dal
het 'pannenbier' in dat geval
aanmerkelijk minder zal
smaken.
Isolatie
„Alles is ook meteen goed
geïsoleerd", vervolgt hij.
„Onder de vloer is speciaal
materiaal bevestigd. Het is
eigenlijk een soort proef van
een bedrijf dat het materiaal
gratis beschikbaar heeft ge
steld. Is trouwens nog een
heel werk om dat te bevesti
gen. Daar heb je zeker twee
man voor nodig."
Neen, wat dat betreft zijn de
toekomstige bewoners er ze
ker van dat het allemaal
piekfijn in orde is. En vol
gens de regels van de bouw.
„Want", zegt Peter van Duy
venbode, je kan echt niet zo
maar doen wat je zelf leuk
vindt. In de bouwkeet hangt
een schema en een tekening
en je moet precies doen wat
de voorschriften vermelden.
Dat kan ook niet anders
want, tenslotte moet het huis
wel aan alle bouwvoorschrif
ten voldoen."
Daarom, als de bewoners
hun 'huiswerk' hebben ge
daan, komt de 'meester' het
allemaal nog eens goed con
troleren. Pas dan is de ople
vering een feit. Jaap hoopt
aan het eind van dit jaar, zo
rond november, de verhuis
wagen voor te laten komen.
Verbouwen
Peter is wat dat betreft een
snellere bouwer. „In septem
ber moet het opgeleverd
worden", klinkt het, alsof hij
echt een aannemer is. „Wat
ik dan ga doen? Dan ga ik
gelijk verbouwen. Want die
oplevering is leuk en aardig,
maar in de bouwtekening is
bijvoorbeeld in de badkamer
geen ligbad gepland. Dat ga
ik er meteen inleggen."
Halverwege de houten wijk
heeft één van de zelf-bou
wers het tempo nog eens ex
tra opgeschroefd. Zijn huis is
'dicht', de aluminium-kozij-
nen zitten er in, de schuif
wand ook en nog even en
het wandmeubel kan ge
plaatst worden. Een snelle
jongen, die met erg veel hulp
zijn eigen 'model-woning'
heeft neergezet. „Dat huis
wordt ook als voorbeeld ge
steld", klinkt het ietwat be
wonderend uit de mond van
Jaap de Kramer. „Die is zo
razendsnel, dat is haast niet
bij te benen."
Maar geen mens die met ja
loerse blikken naar een an
der kijkt. Het is eigenlijk een
klein dorpje in de gestaag
groeiende wijk Zevenkamp,
waar op een steenworp af
stand betonnen blokken in
een mum van tijd omgeto
verd worden tot huizen.
Maar de zelf-bouwers zullen
in dat geheel een heel aparte
plaats innemen. Een homo
gene groep, boordevol erva
ring, die met gemengde ge
voelens de oplevering zal be
leven. Maar het mag niet te
veel tijd in beslag nemen,
want er is nog voldoende te
doen. De naam van de straat
is nog niet bekend, maar
daar vinden ze ook wel wat
op. Misschien 'Een fluitje
van een cent'? Desnoods ma
ken ze zeli het straatnaam
bordje...
S
r.
„Het wordt een zwaar jaar", zegt Jaap de Kramer, 2elf-bouwer en van beroep controleur van brandblusapparaten.
i De houten wijk in Zevenkamp, waar bouwers zelf hun huis neerzetten.
