ROTTERDAM
11
GRAAG .GEDAAN.
Gemeenten en vakbonden: één
strijdplan tegen werkloosheid
Mansjoerijsc kraantjes in
stf( ut ge&cheidcn
Zo'n Witte de
Withstraat heb je
nu eenmaal nodig
Woede om verbroken
relatie leidt
tot verkrachting
Overleg o ver splitsing
provincie in najaar
Dit najaar conferentie
Rotterdam legt
conflict voor aan
Raad van State
W<x>np!aats.
f
Acht maanden geëist
U
Rotterdams Nieuwsblad
woensdag
RZ/RV/RY/RW 21 juli i982
piiiiniiiiiiiUiiiiiiiiiiiiiNiiiiMHiiiNKiiiimiiiiitiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiitiiiiiiiijiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiruiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiifitiiiiiiiiiiiiminiiiitiiiiiiiiiiiiiiniiiitiiiiiiiHiiiiiiiiiiiHiuiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiitiiiiiiiiHU
Rotterdam Gemeenten,
s FNV en CNV in Rijnmond
gaan samen een strijdplan
S opstellen tegen de sterk toe-
S nemende werkloosheid in
de Rotterdamse regio.
Dit najaar houden verte-
3 genwoordigers van de zes-
3 tien gemeenten, het open-
j§ baar lichaam Rijnmond als
I coördinerend orgaan en de
S bonden een conferentie, die
H moet leiden tot een gezame-
lijk lokaal werkgelegen-
1 Jieidsbeleid. Aan de ge-
S meentebesturen is inmid-
p dels gevraagd de bestaande
economische beleidsplan-
3 nen op tafel te leggen.
H Deze aanpak is het resultaat
van een studie naar een aan-
3 pak van de werkloosheid-
5 sproblematiek, waarbij alle
bij de FNV aangesloten vak-
bonden in Rijnmond zijn be
Mi trokken.
j§. Van die studie zijn volgens
bestuurder Wim Vijgh van
de FNV geen wonderen te
verwachten. „Een heilsplan
wordt het niet. Omdat wij er
nooit in zullen slagen de in
ternationale economische we
reldcrisis om te draaien in
een herstel. En ook bepalen
wij in deze regio het nationa
le beleid niet en de investe
ringsbeslissingen van onder
nemingen." Maar door ken
nis en ervaring te bundelen
kunnen overheid en vakbon
den toch een belangrijk
steentje bijdragen, aldus
Vijgh.
Concurrentie
Onder meer willen de vak
bonden in het overleg met de
gemeentebesturen bereiken,
dat de onderlinge concurren
tie tussen de verschillende
gemeenten verdwijnt. Bij hef
aantrekken van ondernemin
gen bieden de lokale overhe
den verschillende voordelen.
In de visie van de vakbonden
moeten die voordelen gelijk
getrokken worden, zodat
heel Rijnmond geldt als een
aantrekkelijke vestigingsmo
gelijkheid voor het bedrijfsle
ven. „Hoewel de economi
sche marges klein zijn, kan
een aantrekkelijk beleid op
tafel komen te liggen. Daar
voor is kennis van de betrok
kenen nodig, maar bovenal
veel creativiteit", aldus
Vijgh.
In samenspraak met vooral
het Gewestelijk Arbeidsbu
reau dient er een betere toe
passing te komen van de be
staande subsidieregelingen.
Daarbij gaat het onder meer
om alternatief werk en om
baantjes, waarbij de werkne
mer zijn uitkering behoudt.
Met name de gemeenten
kunnen daarvan profiteren.
Korter werken
Verder willen de vakbonden
onderling komen tot arbeids
tijdverkorting bij sterke be
drijven in het Rotterdamse
industriegebied. Daarbij staal
de uitbreiding en handha
ving van de werkgelegenheid
voorop en niet de verbete
ring van de arbeidsomstan
digheden. Over de invulling
van dat plan wordt nog over
leg gevoerd.
Voor kaderleden stelt de stu
diegroep een draaiboek op,
waarbij op de werkvloer ge
zocht kan worden naar ver
beteringen van produktiepro-
cessen. Ook dat moet werk
opleveren.
Overigens is het voor de ver
schillende vakbonden niet
makkelijk om op één lijn te
komen. Vooral tussen de or
ganisaties voor ambtenaren
en de vakbonden van werk
nemers uit het bedrijfsleven
bestaan er verschillen v.an
inzicht. „Maar iedereen zie!
de dwang tot het doen van
keuzen in, zodat over en
weer geslikt wordt en het ei
gen belang niet prevaleert",
aldus Vijgh.
^fiiiiiiimiiiiiiiiiiMiiimiiiiimiiwmiiiiiiiiMiiiMiiiimiiifjjiiiijiffluijinjitiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiijifiiiiiiiiiiiiiimiiiiii^
'Rijnmond wil Pernis
laten uitsterven'
Rotterdam De gemeen
te Rotterdam ligt over
hoop met het openbaar li
chaam Rijnmond. Strijd
punt is,.een woningbouw
plan voor 213 woningen in
Pernis.
Rijnmond heeft zijn toe
stemming daarvoor ge
weigerd: er zouden maar
53 van de 213 woningen
gebouwd mogen worden,
omdat anders de milieu
hygiënische omstandighe
den te onverantwoord
zouden zijn.
Rotterdam vindt de houding
van het hogere overheidsor-
Rotterdam De Mansjoorij-
se kraanvogel is niet bepaald
een lid van de fauna, waar
van er velen in de vrije na
tuur en in dierentuinen
rondvliegen of -lopen: Inte
gendeel, zowel vrij als aan de
denkbeeldige leiband van de
mens, is deze vogelsoort nog
al zeldzaam. Wanneer er dus
kuikens uit het ei kruipen,
zoals kortgeleden in Dier
gaarde Blijdorp het geval
was, achten deskundigen dat
iets om zich in bijzondere
mate over te verheugen. Dat
doet dan ook vooral de heer
J.A. Assink, één van de twee
Blijdorpchefs Levende Have.
Hij heeft namelijk de vogels
in zijn 'pakket'.
Zo lang als zijn drukke werk
zaamheden dat .maar toelaten
verwijlt'hij enkele malen per
dag bij het verblijf van de
Mansjoerijse kranen. Ongeveer
anderhalve meter hoge haan
en hen vormen, indien de
dood niet als spelbreker op
treedt, een paar voor het le
ven. Zo trouw en vriendelijk
nian en vrouw meestal met el-
Kaar omgaan, zo lelijk kunnen
de okerbruine kuikens van de
tweede tot en met ongeveer de
zesde levensweek tegen elkaar
doen. Men noemt deze agressie
'chicken-killing', wat je het
beste zoudt kunnen omschrij
ven met 'ze gunnen elkaar let
terlijk het licht in de ogen
niet'. Vrijwel altijd worden er
twee eieren gelegd; dat was re
cent ook in de Diergaarde het
feval. Wanneer er twee kui-
ens zijn, gaat pa er na een
week met één aan de sjouw en
neemt mg de andere onder
haar vleugels. Maar die duvels
.van minikranen weten elkaar
soms op kilometers afstand
toch nog te vinden en dan ont
staat er een enorme heisa. Ge
woon niet leuk meer, want ze
knokken net ,zo lang tot er
vaak de dood van een kuiken
ÓP volgt.
In Blijdorp heeft men dit ge
vaar resoluut bezworen, door
vader met een jong en moeder
met een jong door een stevig
traliehek van elkaar te schei
den. Na zo'n week of vijf, zes
behoort chicken-killing meest
al tot het verleden en kan de
familie worden herenigd.
Stamboek
Hoe zeldzaam de statige wit-
zwarte van een rode kap voor
ziene Marisjoerijse kraanvogel
wel is, toont "Assink aan de
hand van tabellen uit het
stamboek aan. In 25 dierentui
nen over de gehele wereld,
maar voornamelijk in Japanse
en Chinese, bevinden zich in
totaal 109 exemplaren.
Assink vertelt verder, dat de
hen in Blijdorp hier reeds 25
jaar verblijft. De haan is ech
ter niet dezelfde als die-van-
het-eerste uur.
„Die .haan is bij een zware
storm weggeblazen en tegen
een hek te pletter geslagen,"
antwoordt de levende-have-
chef. „We hebben toen een
haan gekregen, die uit het
Wild afkomstig was, maar die
Moeder en kind. Van de als de spreekwoordelijke kool
groeiende jongen is het geslacht nog niet bepaald.
vrucht afgestorven. Inmiddels
echter, misschien wel gestimu
leerd door de handelingen
voor het verkrijgen van de
k.i.-sperma, groeide er toch
iets moois tussen het paar. Dat
heeft dan nu geresulteerd in
de geboorte van twee gezonde
kuikens."
door mensen was grootge
bracht. Het klikte totaal niet
tussen de weduwe en haar
nieuwe echtgenoot. Een jaar of
vier geleden zijn we begonnen
het sperma via kunstmatige
inseminatie bij de hen in te
brengen. Vorig jaar was er een
ei bevrucht, maar helaas is de
gaan aan het Vasteland onver
teerbaar: Pernis is. tot uitster
ven gedoemd, wanneer er bij
Rijnmonds gratie slechts 53
woningen bij mogen komen.
Er zijn volgens de bestuur
ders van de Coolsingel
meer woningen nodig om na
renovatie en afbraak het hui
dige woningbestand gelijk te
houden.
Tijdens de vergadering van de
raadscommissie voor ruimtelij
ke ordening en verkeer kreeg
wethouder mr. Hans Mentink
gisteren een volledig fiat van
alle politici om het dwarslig
gen van het openbaar lichaam
bij de Raad van State aan te
vechten. Dat betekent, dat een
kroanprocedure zal worden
gestart.
Mentink uitte gisteren pittige
kritiek. Hij verweet Rijnmond
woordbreuk te hebben ge
pleegd. Volgens de wethouder
zou de huidige gecommitteer
de voor ruimtelijke ordening,
Johan de Jong, een afspraak
van het dagelijks bestuur uit
'75 vergeten zijn. In '75 werd
De Jongs portefeuille nog be
heerd door Cees Roozemond,
die nu burgemeester van Alk
maar is.
Geboren en getogen
Tot het bouwen van de 213
woningen werd besloten bij
het aannemen van het voor
ontwerp-bestemmingsplan
Pernis. In juli '80 ging de
raadscommissie met dat be
stemmingsplan akkoord.
De woningen waren dringend
nodig. Het woningbestand in
Pernis moest aangepakt wor
den. Deels zouden woningen
gesloopt moeten worden; deels
gerenoveerd. Door deze maat
regel zou het aantal woningen
verminderen. Maar door er
213 bij te bouwen zou voorko
men worden, dat er voor de
geboren en getogen Pernisser
geen plaats meer zou zijn in de
vertrouwde woonomgeving.
Maar... De Planologische Com
missie Rijnmond kon zich niet
verenigen met het plan. De
PCR keek naar het streekplan
Rijnmond en las daar uit af,
dat de onveranderlijke slechte
milieuhygiënische situatie zo
zwaarwegend was dat woning
bouw in Pernis met uiterste
terughoudendheid benaderd
zou moeten worden.
Het dagelijks bestuur van
Rijnmond nam het advies van
de PCR over. Het besloot wo
ningbouw op de plek ten zui
den van de Ring en de locatie
gasfabriek te schrappen. Ge
volg was, dat er nu nog maar
53 van de oorspronkelijke 213
woningen gebouwd mogen
worden.
Rijnmond wil zelfs nog een
stapje verder gaan. Binnenkort
wil het openbaar lichaam het
streekplan herzien. Het ziet er
op dit moment naar uit, dat als
gevolg van die herziening ge
heel Pernis in een vermeende
gevarenzone komt te liggen.
Men wil namelijk in het
streekplan vastleggen, dat wo
ningbouw binnen een straal
van twee kilometer van ha
ven- en industriegebieden niet
toelaatbaar mag worden ge
acht. Heel Pernis ligt op een
afstand van twee kilometer of
minder van haven- en/of in
dustriegebieden
Doodbloeden
Wethouder Mentink toonde
zich gisteren, behalve veront
waardigd, ook verbaasd over
de nieuwe gedragslijnen van
Rijnmond. „Het wordt ons on
mogelijk gemaakt om maatre
gelen te treffen om te voorko
men, dat de woonkern van
Pernis zal doodbloeden", zei
hij. Een suggestie om alsnog
met het openbaar lichaam te
gaan praten, wees Mentink
van de hand met de opmer
king: „Ik ontmoet Rijnmond
wel bij de Raad van State."
Er zijn mensen die onze krant nog niet
lezen. Uw beste vriend of vriendin
misschien. Breng daar even g
verandering in. m AdIe$.
Maak hem of haar abonnee. Zo gefikst I pDsf
en goed beloond! Want voor die kleinef -
moeite krijgt u een
kruidenwijzer.
n0'eer">.i.v
n
9
-^dres;
^osfeode;
^/Uurdei>n -
Rotterdam Ook gisteren kwam bij de Rotterdamse recht
bank weer het bekende probleem bij verkrachtingszaken
naar voren: de verklaring van het slachtoffer staat tegenover
die van de verdachte en verdere getuigen ontbreken. Boven
dien kunnen de meeste slachtoffers het emotioneel niet op
brengen om in het openbaar voor de rechtbank te getuigen,
zodat tijdens een rechtszitting alleen de verklaring van de
verdachte wordt gehoord.
Gisteren moest een 22-jarige
automonteur uit Den Haag te
rechtstaan, omdat hij op 13
met een 18-jarige vrouw in
haar woning in Rotterdam had
verkracht. De Hagenaar kon
het niet verkroppen, dat de
jonge vrouw de relatie, die
twee maanden had geduurd,1
had verbroken.
Advocaat mr. G. Spong daar
over: „Hij was tot nu toe altijd
gewend het initiatief te nemen
met vrouwen. Nog nooit had
door Dirk Mellema
iemand de relatie met hem
verbroken. Hij heeft nooit ge
leerd een teleurstelling te ver
werken."
Op 13 mei drong de automon
teur de woning van zijn ex-
vriendin binnen. De sleutel
van de buitendeur had hij eni
ge weken daarvoor weggeno
men. De binnendeur trapte hij
in. Vooral de geruchten dat zij
een andere vriend had, kon hij
moeilijk verkroppen. Eenmaal
binnen gaf hij haar enkele
harde klappen. „Ze antwoord
de niet, zoals ik dat wilde",
verklaarde de monteur zijn ge
drag. Rechtbankpresidente
mw. R.C. Len5ink-Bosman
daarop: „Voordat deze rechts
zaak begon heb ik u verteld,
dat u niet verplicht bent mijn
vragen te beantwoorden. Dat
kun je volgens mij nooit ie
mand verplichten". De Hage
naar zweeg.
Mishandeld
Volgens zijn verklaring trok
hij de huilende vrouw na de
klappen de slaapkamer in en
verkrachtte hij haar. Volgens
de verklaring van het slacht
offer tegenover de politie, lag
de zaak anders. De Hagenaar
was volgens haar niet alleen
geweest, maar met een vriend.
Ze zou over haar hele lichaam
met een mes zijn bewerkt,
plukken haar zouden uit haar
hoofd zijn getrokken en een
brandende sigaret zou op haar
huid zijn uitgedrukt.
„Dat heb ik niet gedajui. Ik
was alleen en heb alleen wat
harde klappen gegeven, meer
niet. Een andere man, ik denk
haar huidige vriend, moet dat
hebben gedaan", verweerde de
monteur zich tegen de be
schuldigingen.
De rechercheur van de zeden
politie, die de zaak had behan
deld, schreef in zijn rapport
over de feiten: „Toen het
slachtoffer op het politiebu
reau verscheen, was ze erg
overstuur. Het duurde min
stens een uur voordat we een
gesprek met haar konden voe
ren. Moreel en geestelijk was
ze kapot. Ze was helemaal toe
getakeld. Haar ogen waren
dichtgeslagen." Volgens het
medisch rapport had de vrouw
snijwonden en bloeduitstortin
gen op haar lichaam. Naast het
bed van de vrouw werd een
haardos gevonden, waaraan de
haarwortels nog zaten.
Getuige
Officier van justitie mw.
C-M.P. Flint-Van Noort achtte
bewezen, dat de verdachte
schuldig was aan de verkrach
ting en eiste acht maanden ge
vangenisstraf. Ook raadsman
mr. Spong achtte de verkrach
ting bewezen, maar voegde
daaraan toe, dat hij geen be
wijs zag voor de mishandeling
met het mes en de sigaret. Ook
meende de advocaat dat zijn
cliënt alleen was geweest en
niet in gezelschap van een an
dere man, zoals het slachtoffer
beweert. Hij pleitte voor een
lagere straf.
Om zijn pleidooi kracht bij te
zetten, had de raadsmen een
getuige uitgenodigd, die voor
de rechtbank verklaarde, dat
hij het slachtoffer op de avond
van de verkrachting bij zijn
buurman had gezien. Deze
buurman is de huidige vriend
van de vrouw. Volgens de ge
tuige had de vrouw die avond
een hevige ruzie gehad met
haar vriend en zouden daarbij
ook klappen zijn gevallen. Mr.
Spong ging hier direct op in.
Hij sloot de mogelijkheid niet
uit, dat een deel van de ver
wondingen niet door zijn
cliënt was toegebracht, maar
door de buurman van zijn ge-„
tuige. Uitspraak 3 augustus. 11
Als stadsbestuur kun je
sturen wat je wilt, er zijn
van die dingen, die toch
hun eigen loop nemen.
Het prostitutiebeleid is
het sterkste voorbeeld: je
kunt als overheid regelen
wat je wilt, prostitutie
zoekt zelf haar weg door
de mazen van wet en ver
ordeningen.
Katendrecht Ls krachtda
dig schoongeveegd, maar
Cool en het Oude Westen
worden er nu mee gecon
fronteerd op een wijze,
die opdringiger is dan Ka-
tendrechters het ooit heb
ben ervaren.
De automobilist, die 's
avonds laat nog even
langsrijdt bij Capri om
voor thuis een ijsje mee te
nemen, loopt een goede
kans op de Karei Door
manstraat door de politie
te worden aangehouden
omdat hij zogenaamd te
weinig afstand houdt in
de 'file' langs de portie
ken. Dat is dan zo onge
veer het enige dat de poli
tie aan de overlast daar
kan doen: voortdurend op
zichtig aanwezig zijn, op
slakken zout leggend om
automobilisten te kunnen
aanhouden.
Met alle respect overigens
voor de gemoedelijke wij
ze, waarop de politie tij
dens deze lange hete zo
mer opereert. Het neemt
niet weg, dat er een enor
me afstand ligt tussen be
doelingen en beleid.
De beroepscommissie uit
de gemeenteraad levert er
een ander voorbeeld van.
door Koos de Gast
Sinds buurtgebonden pro
jectgroepen in het kader
van de stadsvernieuwing
zelf bepalen hoe hun wijk
er uit moet zien, zijn be
grippen als woonstraat en
overlast welbekende be
grippen. De Verordening
op inrichtingen en verma
kelijkheden is speciaal
uitgevonden ter bescher
ming van de nachtelijke
rust in de woonstraat.
Want, zo leest men bij
herhaling in de stukken,
juist in de nachtelijke
uren komt het karakter
van de woonstraat tot uit
drukking.
En wat zegt nu de be
roepscommissie over de
Witte de Withstraat? 'Het
in de Verordening op in
richtingen en vermake
lijkheden neergelegde
streven om de woon- en
leeffunctie te handhaven
en waar nodig te herstel
len blijkt in de praktijk
voor wat betreft de Witte
de Withstraat niet goed
uit de verf te zijn geko
men. Ondanks het streven
er een woon- en leefstraat
van te maken heeft deze
straat het karakter van
een 'uitgaans'straat gekre
gen. Er zijn zoveel 'inrich
tingen', waaronder een
niet gering aantal met
nachtvergunning, dat niet
langer gesproken kan
worden over de woon
functie van de Witte de
Withstraat'.
Uit die constatering trekt
de beroepscommissie een
voor de hand liggende
conclusie: het gaat niet
aan bedrijven, die in de
Witte de Withstraat hun
Sluitingstijd willen uit
stellen van één naar vier
uur de vergunning te wei
geren.
In dit geval ging het om
een shoarma-grill. B en W
hadden de nachtvergun
ning geweigerd omdat zij
menen, dat de leef- en
woon-situatie in de Witte
de Withstraat op ontoe
laatbare wijze nadelig zou
worden beïnvloed. De be
roepscommissie zegt nu
min of meer: de Witte de
Withstraat is ondanks
alle overlast beperkende
maatregelen toch al 'ver
knold': één shoarma-grill
meer of minder doet er
dan ook niet meer toe.
Te meer niet omdat de
overlast in de Witte de
Withstraat meer afkom
stig is van de omliggende
cafébedrijven dan van dit
soort broodjeszaken. Er is
al zo'n grote concentratie
van horecabedrijven, die
als geheel voor de bewo
ners zeker overlastgevend
zal zijn, dat het niet wel
doenlijk is nog enig on
derscheid te maken tus
sen de verschillende vesti
gingen. Op basis waarvan
kun je dan het ene bedrijf
wel en het andere geen
nachtvergunning verle
nen?
Burgemeester en wethou
ders hebben kennelijk de
grootste moeite met die
opvatting. De beroeps
commissie bracht al in fe
bruari het advies uit, vijf
maanden later bereikt het
nu de raad. Sterker: uit
het stuk blijkt, dat al in
november vorig jaar in
een andere zaak een gelij
kluidende uitspraak is ge
daan en dat heeft de raad
nóg steeds niet bereikt.
Het college schikt zich
ook met de grootste moei
te in de uitspraak over de
shoarma-zaak. Het berust
erin, ervan uitgaande, dat
de beroepscommissie er
geen precedentwerking
aan zal toekennen. Maar
dat zal dan bij de behan
deling in de raad, volgen
de week, juist het punt
worden: in feite heeft de
beroepscommissie nu in
twee gevallen op grond
van dezelfde overweging
beslist: eenvoudig omdat
zij de Witte de Withstraat
niet meer als een woon
straat beschouwt. En
daarin heeft ze natuurlijk
gelijk.
Opvallend is de overeen
komst met het prostitutie
beleid. Dat faalt, doordat
men van gemeentewege
geen plek kan aanwijzen,
waarop de prostitutie zich
kan concentreren. De
Raad van State heeft dat
zo beslat. Krachtdadig
optreden heeft in Cool en
het Oude Westen geen zin,
zolang geen alternatief
kan worden geboden. In
grijpen zal er alleen toe
leiden, dat de prostitutie
zich over een nog groter
stadsgebied zal spreiden.
Rotterdam is nu eenmaal
een grote stad. met alle
lusten en lasten van de
nacht in de grote stad.
Daarbij hoort ook een
straat met café's en brood
jeszaken, die tot laat in de
nacht open zijn. Ver
schrikkelijk voor de be
woners van die straat^
maar zo'n concentratie
punt moet er nu eenmaal
zijn.
Dat is, op natuurlijke wij
ze de Witte de Withstraat
geworden. Het getuigt
van realiteit het beleid
daarop af te stemmen. De
beroepscommissie gaat
daarin terecht verder dan
het college van B en W.
Het is een voorwaarde om
de vestiging van dit soort
nachtbedrijfjes uit de aan
palende zijstraten effec
tief te kunnen weren.
Want dat doet de beroeps
commissie ook conse
quent: ze weigerde een
zelfde vergunning voor
een shoarma-grill in de
Eendrachtsstraat.
Rotterdam De dagelijks besturen, van Zuid-Holland én
van het openbaar lichaam Rijnmond willen in september een;
gesprek met de nieuwe minister van binnenlandse zaken,
Rood, over de voorgenomen splitsing vgn de provincie.
De Zuidhollandse gedeputeerde J. Hoek van Dijke, die bln-v
nen het college van GS als coördinator optreedt op het ge-Jf
bied van de splitsingsproblematiek, verklaarde gisteren dat
het provinciebestuur blijft vasthouden aan het standpunt dat
de splitsing twee 'provincies-nieuwe'stijl' moet opleveren.^
Dat wil zeggen: provincies met een versterkt en bovendien!!
duidelijk afgebakend takenpakket.
„De splitsing van het huidige provinciegebied in een nieuweL
provincie Midden-Holland en een nieuw Zuid-Holland mag
geen doel op zichzelf zijn. De operatie moet in onze ogen ëen?
onderdeel zijn van de algehele reorganisatie van het binnénL
landse bestuur", zei Hoek van Dijke. j.:
De gedeputeerde blijkt er niet helemaal gerust op te zijn, dat!
Rijnmond er nog altijd ook1zo over denkt.