ROTTERDAM 11 GRAAG .GEDAAN. Gemeenten en vakbonden: één strijdplan tegen werkloosheid Mansjoerijsc kraantjes in stf( ut ge&cheidcn Zo'n Witte de Withstraat heb je nu eenmaal nodig Woede om verbroken relatie leidt tot verkrachting Overleg o ver splitsing provincie in najaar Dit najaar conferentie Rotterdam legt conflict voor aan Raad van State W<x>np!aats. f Acht maanden geëist U Rotterdams Nieuwsblad woensdag RZ/RV/RY/RW 21 juli i982 piiiiniiiiiiiUiiiiiiiiiiiiiNiiiiMHiiiNKiiiimiiiiitiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiitiiiiiiiijiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiruiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiifitiiiiiiiiiiiiminiiiitiiiiiiiiiiiiiiniiiitiiiiiiiHiiiiiiiiiiiHiuiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiitiiiiiiiiHU Rotterdam Gemeenten, s FNV en CNV in Rijnmond gaan samen een strijdplan S opstellen tegen de sterk toe- S nemende werkloosheid in de Rotterdamse regio. Dit najaar houden verte- 3 genwoordigers van de zes- 3 tien gemeenten, het open- j§ baar lichaam Rijnmond als I coördinerend orgaan en de S bonden een conferentie, die H moet leiden tot een gezame- lijk lokaal werkgelegen- 1 Jieidsbeleid. Aan de ge- S meentebesturen is inmid- p dels gevraagd de bestaande economische beleidsplan- 3 nen op tafel te leggen. H Deze aanpak is het resultaat van een studie naar een aan- 3 pak van de werkloosheid- 5 sproblematiek, waarbij alle bij de FNV aangesloten vak- bonden in Rijnmond zijn be Mi trokken. j§. Van die studie zijn volgens bestuurder Wim Vijgh van de FNV geen wonderen te verwachten. „Een heilsplan wordt het niet. Omdat wij er nooit in zullen slagen de in ternationale economische we reldcrisis om te draaien in een herstel. En ook bepalen wij in deze regio het nationa le beleid niet en de investe ringsbeslissingen van onder nemingen." Maar door ken nis en ervaring te bundelen kunnen overheid en vakbon den toch een belangrijk steentje bijdragen, aldus Vijgh. Concurrentie Onder meer willen de vak bonden in het overleg met de gemeentebesturen bereiken, dat de onderlinge concurren tie tussen de verschillende gemeenten verdwijnt. Bij hef aantrekken van ondernemin gen bieden de lokale overhe den verschillende voordelen. In de visie van de vakbonden moeten die voordelen gelijk getrokken worden, zodat heel Rijnmond geldt als een aantrekkelijke vestigingsmo gelijkheid voor het bedrijfsle ven. „Hoewel de economi sche marges klein zijn, kan een aantrekkelijk beleid op tafel komen te liggen. Daar voor is kennis van de betrok kenen nodig, maar bovenal veel creativiteit", aldus Vijgh. In samenspraak met vooral het Gewestelijk Arbeidsbu reau dient er een betere toe passing te komen van de be staande subsidieregelingen. Daarbij gaat het onder meer om alternatief werk en om baantjes, waarbij de werkne mer zijn uitkering behoudt. Met name de gemeenten kunnen daarvan profiteren. Korter werken Verder willen de vakbonden onderling komen tot arbeids tijdverkorting bij sterke be drijven in het Rotterdamse industriegebied. Daarbij staal de uitbreiding en handha ving van de werkgelegenheid voorop en niet de verbete ring van de arbeidsomstan digheden. Over de invulling van dat plan wordt nog over leg gevoerd. Voor kaderleden stelt de stu diegroep een draaiboek op, waarbij op de werkvloer ge zocht kan worden naar ver beteringen van produktiepro- cessen. Ook dat moet werk opleveren. Overigens is het voor de ver schillende vakbonden niet makkelijk om op één lijn te komen. Vooral tussen de or ganisaties voor ambtenaren en de vakbonden van werk nemers uit het bedrijfsleven bestaan er verschillen v.an inzicht. „Maar iedereen zie! de dwang tot het doen van keuzen in, zodat over en weer geslikt wordt en het ei gen belang niet prevaleert", aldus Vijgh. ^fiiiiiiimiiiiiiiiiiMiiimiiiiimiiwmiiiiiiiiMiiiMiiiimiiifjjiiiijiffluijinjitiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiijifiiiiiiiiiiiiiimiiiiii^ 'Rijnmond wil Pernis laten uitsterven' Rotterdam De gemeen te Rotterdam ligt over hoop met het openbaar li chaam Rijnmond. Strijd punt is,.een woningbouw plan voor 213 woningen in Pernis. Rijnmond heeft zijn toe stemming daarvoor ge weigerd: er zouden maar 53 van de 213 woningen gebouwd mogen worden, omdat anders de milieu hygiënische omstandighe den te onverantwoord zouden zijn. Rotterdam vindt de houding van het hogere overheidsor- Rotterdam De Mansjoorij- se kraanvogel is niet bepaald een lid van de fauna, waar van er velen in de vrije na tuur en in dierentuinen rondvliegen of -lopen: Inte gendeel, zowel vrij als aan de denkbeeldige leiband van de mens, is deze vogelsoort nog al zeldzaam. Wanneer er dus kuikens uit het ei kruipen, zoals kortgeleden in Dier gaarde Blijdorp het geval was, achten deskundigen dat iets om zich in bijzondere mate over te verheugen. Dat doet dan ook vooral de heer J.A. Assink, één van de twee Blijdorpchefs Levende Have. Hij heeft namelijk de vogels in zijn 'pakket'. Zo lang als zijn drukke werk zaamheden dat .maar toelaten verwijlt'hij enkele malen per dag bij het verblijf van de Mansjoerijse kranen. Ongeveer anderhalve meter hoge haan en hen vormen, indien de dood niet als spelbreker op treedt, een paar voor het le ven. Zo trouw en vriendelijk nian en vrouw meestal met el- Kaar omgaan, zo lelijk kunnen de okerbruine kuikens van de tweede tot en met ongeveer de zesde levensweek tegen elkaar doen. Men noemt deze agressie 'chicken-killing', wat je het beste zoudt kunnen omschrij ven met 'ze gunnen elkaar let terlijk het licht in de ogen niet'. Vrijwel altijd worden er twee eieren gelegd; dat was re cent ook in de Diergaarde het feval. Wanneer er twee kui- ens zijn, gaat pa er na een week met één aan de sjouw en neemt mg de andere onder haar vleugels. Maar die duvels .van minikranen weten elkaar soms op kilometers afstand toch nog te vinden en dan ont staat er een enorme heisa. Ge woon niet leuk meer, want ze knokken net ,zo lang tot er vaak de dood van een kuiken ÓP volgt. In Blijdorp heeft men dit ge vaar resoluut bezworen, door vader met een jong en moeder met een jong door een stevig traliehek van elkaar te schei den. Na zo'n week of vijf, zes behoort chicken-killing meest al tot het verleden en kan de familie worden herenigd. Stamboek Hoe zeldzaam de statige wit- zwarte van een rode kap voor ziene Marisjoerijse kraanvogel wel is, toont "Assink aan de hand van tabellen uit het stamboek aan. In 25 dierentui nen over de gehele wereld, maar voornamelijk in Japanse en Chinese, bevinden zich in totaal 109 exemplaren. Assink vertelt verder, dat de hen in Blijdorp hier reeds 25 jaar verblijft. De haan is ech ter niet dezelfde als die-van- het-eerste uur. „Die .haan is bij een zware storm weggeblazen en tegen een hek te pletter geslagen," antwoordt de levende-have- chef. „We hebben toen een haan gekregen, die uit het Wild afkomstig was, maar die Moeder en kind. Van de als de spreekwoordelijke kool groeiende jongen is het geslacht nog niet bepaald. vrucht afgestorven. Inmiddels echter, misschien wel gestimu leerd door de handelingen voor het verkrijgen van de k.i.-sperma, groeide er toch iets moois tussen het paar. Dat heeft dan nu geresulteerd in de geboorte van twee gezonde kuikens." door mensen was grootge bracht. Het klikte totaal niet tussen de weduwe en haar nieuwe echtgenoot. Een jaar of vier geleden zijn we begonnen het sperma via kunstmatige inseminatie bij de hen in te brengen. Vorig jaar was er een ei bevrucht, maar helaas is de gaan aan het Vasteland onver teerbaar: Pernis is. tot uitster ven gedoemd, wanneer er bij Rijnmonds gratie slechts 53 woningen bij mogen komen. Er zijn volgens de bestuur ders van de Coolsingel meer woningen nodig om na renovatie en afbraak het hui dige woningbestand gelijk te houden. Tijdens de vergadering van de raadscommissie voor ruimtelij ke ordening en verkeer kreeg wethouder mr. Hans Mentink gisteren een volledig fiat van alle politici om het dwarslig gen van het openbaar lichaam bij de Raad van State aan te vechten. Dat betekent, dat een kroanprocedure zal worden gestart. Mentink uitte gisteren pittige kritiek. Hij verweet Rijnmond woordbreuk te hebben ge pleegd. Volgens de wethouder zou de huidige gecommitteer de voor ruimtelijke ordening, Johan de Jong, een afspraak van het dagelijks bestuur uit '75 vergeten zijn. In '75 werd De Jongs portefeuille nog be heerd door Cees Roozemond, die nu burgemeester van Alk maar is. Geboren en getogen Tot het bouwen van de 213 woningen werd besloten bij het aannemen van het voor ontwerp-bestemmingsplan Pernis. In juli '80 ging de raadscommissie met dat be stemmingsplan akkoord. De woningen waren dringend nodig. Het woningbestand in Pernis moest aangepakt wor den. Deels zouden woningen gesloopt moeten worden; deels gerenoveerd. Door deze maat regel zou het aantal woningen verminderen. Maar door er 213 bij te bouwen zou voorko men worden, dat er voor de geboren en getogen Pernisser geen plaats meer zou zijn in de vertrouwde woonomgeving. Maar... De Planologische Com missie Rijnmond kon zich niet verenigen met het plan. De PCR keek naar het streekplan Rijnmond en las daar uit af, dat de onveranderlijke slechte milieuhygiënische situatie zo zwaarwegend was dat woning bouw in Pernis met uiterste terughoudendheid benaderd zou moeten worden. Het dagelijks bestuur van Rijnmond nam het advies van de PCR over. Het besloot wo ningbouw op de plek ten zui den van de Ring en de locatie gasfabriek te schrappen. Ge volg was, dat er nu nog maar 53 van de oorspronkelijke 213 woningen gebouwd mogen worden. Rijnmond wil zelfs nog een stapje verder gaan. Binnenkort wil het openbaar lichaam het streekplan herzien. Het ziet er op dit moment naar uit, dat als gevolg van die herziening ge heel Pernis in een vermeende gevarenzone komt te liggen. Men wil namelijk in het streekplan vastleggen, dat wo ningbouw binnen een straal van twee kilometer van ha ven- en industriegebieden niet toelaatbaar mag worden ge acht. Heel Pernis ligt op een afstand van twee kilometer of minder van haven- en/of in dustriegebieden Doodbloeden Wethouder Mentink toonde zich gisteren, behalve veront waardigd, ook verbaasd over de nieuwe gedragslijnen van Rijnmond. „Het wordt ons on mogelijk gemaakt om maatre gelen te treffen om te voorko men, dat de woonkern van Pernis zal doodbloeden", zei hij. Een suggestie om alsnog met het openbaar lichaam te gaan praten, wees Mentink van de hand met de opmer king: „Ik ontmoet Rijnmond wel bij de Raad van State." Er zijn mensen die onze krant nog niet lezen. Uw beste vriend of vriendin misschien. Breng daar even g verandering in. m AdIe$. Maak hem of haar abonnee. Zo gefikst I pDsf en goed beloond! Want voor die kleinef - moeite krijgt u een kruidenwijzer. n0'eer">.i.v n 9 -^dres; ^osfeode; ^/Uurdei>n - Rotterdam Ook gisteren kwam bij de Rotterdamse recht bank weer het bekende probleem bij verkrachtingszaken naar voren: de verklaring van het slachtoffer staat tegenover die van de verdachte en verdere getuigen ontbreken. Boven dien kunnen de meeste slachtoffers het emotioneel niet op brengen om in het openbaar voor de rechtbank te getuigen, zodat tijdens een rechtszitting alleen de verklaring van de verdachte wordt gehoord. Gisteren moest een 22-jarige automonteur uit Den Haag te rechtstaan, omdat hij op 13 met een 18-jarige vrouw in haar woning in Rotterdam had verkracht. De Hagenaar kon het niet verkroppen, dat de jonge vrouw de relatie, die twee maanden had geduurd,1 had verbroken. Advocaat mr. G. Spong daar over: „Hij was tot nu toe altijd gewend het initiatief te nemen met vrouwen. Nog nooit had door Dirk Mellema iemand de relatie met hem verbroken. Hij heeft nooit ge leerd een teleurstelling te ver werken." Op 13 mei drong de automon teur de woning van zijn ex- vriendin binnen. De sleutel van de buitendeur had hij eni ge weken daarvoor weggeno men. De binnendeur trapte hij in. Vooral de geruchten dat zij een andere vriend had, kon hij moeilijk verkroppen. Eenmaal binnen gaf hij haar enkele harde klappen. „Ze antwoord de niet, zoals ik dat wilde", verklaarde de monteur zijn ge drag. Rechtbankpresidente mw. R.C. Len5ink-Bosman daarop: „Voordat deze rechts zaak begon heb ik u verteld, dat u niet verplicht bent mijn vragen te beantwoorden. Dat kun je volgens mij nooit ie mand verplichten". De Hage naar zweeg. Mishandeld Volgens zijn verklaring trok hij de huilende vrouw na de klappen de slaapkamer in en verkrachtte hij haar. Volgens de verklaring van het slacht offer tegenover de politie, lag de zaak anders. De Hagenaar was volgens haar niet alleen geweest, maar met een vriend. Ze zou over haar hele lichaam met een mes zijn bewerkt, plukken haar zouden uit haar hoofd zijn getrokken en een brandende sigaret zou op haar huid zijn uitgedrukt. „Dat heb ik niet gedajui. Ik was alleen en heb alleen wat harde klappen gegeven, meer niet. Een andere man, ik denk haar huidige vriend, moet dat hebben gedaan", verweerde de monteur zich tegen de be schuldigingen. De rechercheur van de zeden politie, die de zaak had behan deld, schreef in zijn rapport over de feiten: „Toen het slachtoffer op het politiebu reau verscheen, was ze erg overstuur. Het duurde min stens een uur voordat we een gesprek met haar konden voe ren. Moreel en geestelijk was ze kapot. Ze was helemaal toe getakeld. Haar ogen waren dichtgeslagen." Volgens het medisch rapport had de vrouw snijwonden en bloeduitstortin gen op haar lichaam. Naast het bed van de vrouw werd een haardos gevonden, waaraan de haarwortels nog zaten. Getuige Officier van justitie mw. C-M.P. Flint-Van Noort achtte bewezen, dat de verdachte schuldig was aan de verkrach ting en eiste acht maanden ge vangenisstraf. Ook raadsman mr. Spong achtte de verkrach ting bewezen, maar voegde daaraan toe, dat hij geen be wijs zag voor de mishandeling met het mes en de sigaret. Ook meende de advocaat dat zijn cliënt alleen was geweest en niet in gezelschap van een an dere man, zoals het slachtoffer beweert. Hij pleitte voor een lagere straf. Om zijn pleidooi kracht bij te zetten, had de raadsmen een getuige uitgenodigd, die voor de rechtbank verklaarde, dat hij het slachtoffer op de avond van de verkrachting bij zijn buurman had gezien. Deze buurman is de huidige vriend van de vrouw. Volgens de ge tuige had de vrouw die avond een hevige ruzie gehad met haar vriend en zouden daarbij ook klappen zijn gevallen. Mr. Spong ging hier direct op in. Hij sloot de mogelijkheid niet uit, dat een deel van de ver wondingen niet door zijn cliënt was toegebracht, maar door de buurman van zijn ge-„ tuige. Uitspraak 3 augustus. 11 Als stadsbestuur kun je sturen wat je wilt, er zijn van die dingen, die toch hun eigen loop nemen. Het prostitutiebeleid is het sterkste voorbeeld: je kunt als overheid regelen wat je wilt, prostitutie zoekt zelf haar weg door de mazen van wet en ver ordeningen. Katendrecht Ls krachtda dig schoongeveegd, maar Cool en het Oude Westen worden er nu mee gecon fronteerd op een wijze, die opdringiger is dan Ka- tendrechters het ooit heb ben ervaren. De automobilist, die 's avonds laat nog even langsrijdt bij Capri om voor thuis een ijsje mee te nemen, loopt een goede kans op de Karei Door manstraat door de politie te worden aangehouden omdat hij zogenaamd te weinig afstand houdt in de 'file' langs de portie ken. Dat is dan zo onge veer het enige dat de poli tie aan de overlast daar kan doen: voortdurend op zichtig aanwezig zijn, op slakken zout leggend om automobilisten te kunnen aanhouden. Met alle respect overigens voor de gemoedelijke wij ze, waarop de politie tij dens deze lange hete zo mer opereert. Het neemt niet weg, dat er een enor me afstand ligt tussen be doelingen en beleid. De beroepscommissie uit de gemeenteraad levert er een ander voorbeeld van. door Koos de Gast Sinds buurtgebonden pro jectgroepen in het kader van de stadsvernieuwing zelf bepalen hoe hun wijk er uit moet zien, zijn be grippen als woonstraat en overlast welbekende be grippen. De Verordening op inrichtingen en verma kelijkheden is speciaal uitgevonden ter bescher ming van de nachtelijke rust in de woonstraat. Want, zo leest men bij herhaling in de stukken, juist in de nachtelijke uren komt het karakter van de woonstraat tot uit drukking. En wat zegt nu de be roepscommissie over de Witte de Withstraat? 'Het in de Verordening op in richtingen en vermake lijkheden neergelegde streven om de woon- en leeffunctie te handhaven en waar nodig te herstel len blijkt in de praktijk voor wat betreft de Witte de Withstraat niet goed uit de verf te zijn geko men. Ondanks het streven er een woon- en leefstraat van te maken heeft deze straat het karakter van een 'uitgaans'straat gekre gen. Er zijn zoveel 'inrich tingen', waaronder een niet gering aantal met nachtvergunning, dat niet langer gesproken kan worden over de woon functie van de Witte de Withstraat'. Uit die constatering trekt de beroepscommissie een voor de hand liggende conclusie: het gaat niet aan bedrijven, die in de Witte de Withstraat hun Sluitingstijd willen uit stellen van één naar vier uur de vergunning te wei geren. In dit geval ging het om een shoarma-grill. B en W hadden de nachtvergun ning geweigerd omdat zij menen, dat de leef- en woon-situatie in de Witte de Withstraat op ontoe laatbare wijze nadelig zou worden beïnvloed. De be roepscommissie zegt nu min of meer: de Witte de Withstraat is ondanks alle overlast beperkende maatregelen toch al 'ver knold': één shoarma-grill meer of minder doet er dan ook niet meer toe. Te meer niet omdat de overlast in de Witte de Withstraat meer afkom stig is van de omliggende cafébedrijven dan van dit soort broodjeszaken. Er is al zo'n grote concentratie van horecabedrijven, die als geheel voor de bewo ners zeker overlastgevend zal zijn, dat het niet wel doenlijk is nog enig on derscheid te maken tus sen de verschillende vesti gingen. Op basis waarvan kun je dan het ene bedrijf wel en het andere geen nachtvergunning verle nen? Burgemeester en wethou ders hebben kennelijk de grootste moeite met die opvatting. De beroeps commissie bracht al in fe bruari het advies uit, vijf maanden later bereikt het nu de raad. Sterker: uit het stuk blijkt, dat al in november vorig jaar in een andere zaak een gelij kluidende uitspraak is ge daan en dat heeft de raad nóg steeds niet bereikt. Het college schikt zich ook met de grootste moei te in de uitspraak over de shoarma-zaak. Het berust erin, ervan uitgaande, dat de beroepscommissie er geen precedentwerking aan zal toekennen. Maar dat zal dan bij de behan deling in de raad, volgen de week, juist het punt worden: in feite heeft de beroepscommissie nu in twee gevallen op grond van dezelfde overweging beslist: eenvoudig omdat zij de Witte de Withstraat niet meer als een woon straat beschouwt. En daarin heeft ze natuurlijk gelijk. Opvallend is de overeen komst met het prostitutie beleid. Dat faalt, doordat men van gemeentewege geen plek kan aanwijzen, waarop de prostitutie zich kan concentreren. De Raad van State heeft dat zo beslat. Krachtdadig optreden heeft in Cool en het Oude Westen geen zin, zolang geen alternatief kan worden geboden. In grijpen zal er alleen toe leiden, dat de prostitutie zich over een nog groter stadsgebied zal spreiden. Rotterdam is nu eenmaal een grote stad. met alle lusten en lasten van de nacht in de grote stad. Daarbij hoort ook een straat met café's en brood jeszaken, die tot laat in de nacht open zijn. Ver schrikkelijk voor de be woners van die straat^ maar zo'n concentratie punt moet er nu eenmaal zijn. Dat is, op natuurlijke wij ze de Witte de Withstraat geworden. Het getuigt van realiteit het beleid daarop af te stemmen. De beroepscommissie gaat daarin terecht verder dan het college van B en W. Het is een voorwaarde om de vestiging van dit soort nachtbedrijfjes uit de aan palende zijstraten effec tief te kunnen weren. Want dat doet de beroeps commissie ook conse quent: ze weigerde een zelfde vergunning voor een shoarma-grill in de Eendrachtsstraat. Rotterdam De dagelijks besturen, van Zuid-Holland én van het openbaar lichaam Rijnmond willen in september een; gesprek met de nieuwe minister van binnenlandse zaken, Rood, over de voorgenomen splitsing vgn de provincie. De Zuidhollandse gedeputeerde J. Hoek van Dijke, die bln-v nen het college van GS als coördinator optreedt op het ge-Jf bied van de splitsingsproblematiek, verklaarde gisteren dat het provinciebestuur blijft vasthouden aan het standpunt dat de splitsing twee 'provincies-nieuwe'stijl' moet opleveren.^ Dat wil zeggen: provincies met een versterkt en bovendien!! duidelijk afgebakend takenpakket. „De splitsing van het huidige provinciegebied in een nieuweL provincie Midden-Holland en een nieuw Zuid-Holland mag geen doel op zichzelf zijn. De operatie moet in onze ogen ëen? onderdeel zijn van de algehele reorganisatie van het binnénL landse bestuur", zei Hoek van Dijke. j.: De gedeputeerde blijkt er niet helemaal gerust op te zijn, dat! Rijnmond er nog altijd ook1zo over denkt.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1982 | | pagina 3