WATERWEG
'Koudstaaltjes' vloeren PPSC
Excelsior: genoeg
aan tien minuten
Schiedammers nu al in onderste regionen
R WH weer met lege handen
Zwaluwen vij ftien minuten agressief
Derby zonder winnaar
UVG niet opgewassen
tegen Aktief
Vlaardingers vergeten door te drukken
ft
j
I&jföÊs&K: fe.
51 -rr
DSS '26 en Satelliet
boeien publiekmaar...
RotterdamsNieuwsblad
maandag
27 september 1982 RW
i Nieuw Lekkerland Twee jaar geleden kwam Kees
Koudstaal (23) van vierdeklasser Schoonhoven de
groen-witte gelederen van Nieuw Lekkerland verster
ken. Dit seizoen werd blonde Kees met de stijlvolle
haardos gevolgd door zijn neefjes Erik-Jan en Jeroen
Koudstaal, die de eerste beginselen van de voetbal
kunst eveneens bij Schoonhoven hadden geleerd.
Nieuw Lekkerland mag zich gelukkig prijzen met de
komst van 'de Koudstaaltjes'. De PPSC-verdedigers za
gen de NL voorwaartsen regelmatig langs zich flitsen
zonder dat ze er een passend antwoord op hadden. NL
won vooral door de inbreng van Kees Koudstaal ver
diend van PPSC (2-0)
Na twee nederlagen was het water Nieuw Lekkerland welis
waar nog niet tot de lippen gestegen, maar oefenmeester Ton
de Hoop gaf na de wedstrijd wel toe dat hij blij was dat de
eerste punten binnen waren. „Temeer daar we een maand
niet meer thuisspelen is zoiets ontzettend belangrijk."
Het voert te ver de zege van op de Schiedammers direct als de
grote ommekeer te tekenen. Want daarvoor was PPSC toch een
te zwakke tegenstander. „We zakten op bepaalde momenten In
door Jos Pak
de wedstrijd veel te ver weg", zo gaf Ton de Hoop hèt manco
van zijn ploeg feilloos aan. NL was duidelijk beter, maar had
veel te veel tijd nodig om de snel verkregen 1-0 uit te bouwen
naar een veiliger marge.
Voor de toeschouwers goed en wel hadden plaast genomen op de
tribune, kon PPSC-doeiman Ruud Spierings de leren stuiter al
uit zijn 'hok' halen. Erik-Jan Koudstaal schoof broer Jeroen de
bal toe en vervolgens mocht neef Kees het familiefeestje com
pleet maken door, 1-0.
'Dat belooft wat' dacht' ledereen, maar dat viel tegen in die eers
te vijfenveertig minuten. NL was wel sterker en kreeg via Erik-
Jan Koudstaal en Kees Koudstaal nog een paar hele fraïe kan
sen die niet werden benut. Aan de andere kant moest het gevaar
namens PPSC voor het grootste gedeelte van Ron Carli komen.
De aalgladde spits van de Schiedammers kon het alleen echter
ook niet aan. Zijn subtiele passes werden door Erik van harme
ien, Peter van der Mijden en Ron de Bruyn lang niet altijd be
grepen. In het persoonlijke duel kwamen de voorwaartsen van
Arle Kurver er behoudens Carli niet aan te pas. En dat terwijl
de NL-defensie de laatste weken toch verre van waterdicht was
gebleken. De aanvallen van PPSC werden veelal van achteruit
opgezet, waarbij meestal gewacht werd op de lange pass yan
laatste man Coen Winkelman, NL had dat spelletje al snel door.
Bij Schiedams balbezit trokken alle spelers zich op eigen helft
terug om via de counter steeds gevaarlijk uit te breken.
Uitbarstingen
Op de momenten dat er weinig van het voetbal te genieten viel
zorgde Ton de Hoop er met één van zijn bekende vocale uitbar
stingen voor dat niemand in slaap sukkelde. Want hoewel PPSC
dus nauwelijks doelrijpe kansen creeeyde, viel er in die tweede
rondgang wel een droomkans voor de Schiedammers te noteren.
Ron de Bruyn kreeg hem en wist hem tot ontzetting van trainer
Kurver niet te benutten.
Vervolgens deed Ton de Hoop een prima zet. Hij wisselde de
terugvallende Arie van de Ham voor Bram Smit. Even later be
tekende dat de verlossende treffer. Een snelle uitbraak bracht
de bal bij genoemde Smit die direct Kees koudstaal lanceerde
die de bal beheerst langs Ruud Spierings prikte. Hoewel al een
aantal keren vermaand, vloog Ton de Hoop de dug-out uit om
ter hoogte van de middenstip eerst met een gebalde vuist in de
lucht te zwaaien en vervolgens zijn spelers op een luid applaus
te tracteren. En daar bleef het bij.
..Maassluis Excelsior M had
-< aan tien flitsende minuten in
de beginfase genoeg om
RWH op de knieën te krij-
gen. De achterhoede van de
Ridderkerkers leefde nog in
hoger sferen en tot tweemaal
toe profiteerde de thuisploeg
dankbaar. Het werd uitein-
1 delïjk een 2-1 overwinning
voor Excelsior, dat RWH in
de tweede omloop verbeten
zag jagen op de gelijkmaker.
Het elftal van Hans van der
'c Wekke liep zichzelf evenwel
over de kop en dus bleef
RWH wederom met lege
- handen achter.
„De jongens waren er in het
begin niet bij," mopperde Hans
van de Wekke na afloop. „Ze
door
Chris Woerts
lieten de -spitsen van Excelsior
rustig hun gang gaan en toen
was het met ons snel afgelo
pen. Ik weet niet waar het aan
ligt, dat het bij ons nog niet
loopt. Misschien zijn we vooraf
wel te veel als titelkandidaat
afgschilderd. Ik weet wel dat
er voor mij nog een hoop werk
te doen is."
Excelsior profiteerde dank
baar van zoveel verdedigende
onmacht bij RWH. Al in de
tweede minuut was het raak.
Frank Vork schoot een vrije
trap zeker niet zuiver in, maar
doelman Ce es van Vliet kon
de bal niet onder controle krij
gen en toen was het voor Paul
Husslage een koud kunstje om
de bal alsnog binnen te tikken:
1-0. „Goed, Cees ging in. de
fout, maar waar was Patrick
Janssens. Die veroerde geen.
vin toen die speler van Excel
sior meekwam," orakelde
Hans van der Wekke op som
bere toon.
Acht minuten later lager num
mer twee al achter Cees van
Vliet. De doelman moest ver
zijn doel uit om Henk Booms-
ma van scoren af te houden,
maar was evenwel niet op tijd
in het doel terug. De terug
springende bal kwam voor de
trapgrage voeten van Ron van
Straten, die met een fraaie lob
Van Vliet van zeker 35 meter
kansloos liet: 2-0.
RWH herstelde zich na de
twee onfortuinlijke tegentref
fers opmerkelijk. Excelsior
Paul Husslage (links) trekt
weer ten aanval. De vleugel
verdediger van Excelsior
Maassluis scoorde tegen
RWH het eerste doelpunt.
moest achteruit, maar slechts
tot aan de zestienmeterlijn
konden Louis Le Noble, An-
dré van der Spoel en Patrick
Janssens vrij opkomen. Toen
ook ontbrak de intelligentie
om het hechte verdedigings-
blok van Excelsior te doorbre
ken.
Moeilijk
Na een half uur, doelman Roel
Jan Abbas had nog geen enke
le moeilijke bal te verwerken
gekregen, vond RWH even-
lwel aansluiting. Ad "Bossers
deponeerde een afdraaiende
hoekschop direct bij de inko
mende Rob van Luik die Ab
bas met een keihard kopstoot
kansloos liet: 2-1.
In de tweede helft had RWH
optisch dan een groot veldo-
verwicht, tot uitgespeelde kan
sen kwam het niet. Integen
deel, als de voorwaartsen van
Excelsior M meer het over
zicht hadden gehouden in de
slotfase van de wedstrijd, zou
de score aanzienlijk hoger zijn
uitgevallen. Nu bleef het bij de
2-1 stand.
De thuisploeg treurde er ech
ter niet om. Aanvoerder Roel
Jan Abbas: „We hebben toch
drie punten gepakt van ploe
gen die vorig jaar nog speel
den voor promotie naar de
eerste klasse (De Zwerver en
RWH, CW). De start van de
competitie had voor ons niet
beter kunnen verlopen."
De Lier Het feit dat een kwartier agressief voetbal
voor Zwaluwen Vlaardingen voldoende bleek te zijn
om het beoogde resultaat, een gelijkspel, te behalen,
was kermerkend voor de wedstrijd LyraZwaluwen:
1-1. In dat aantrekkelijke kwartiertje direct na rust,
kwamen de bezoekers op gelijke hoogte met het veel
- beter gestarte Lyra. Jammer voor het publiek staakte
Zwaluwen tezamen met de gelijkmaker de aanvallende
daden, terwijl in de jonge Lyra-ploeg de onrust was ge~
slonen.
Hierdoor viel er tijdens het
laatste half uur slechts zelden
iets opwindends te bespeuren.
I - Slechts één speler, Aad van
I j Bergenhenegouwen, wenste
Izich niet neer te leggen bij het
gelijke spel, dat door Pim Vis
ser als een verliespunt werd
beschouwd. „Zeker gezien de
- kansen hadden we kunnen en
moeten winnen", merkte de
Lyra-traïner na afloop terecht
I- op. „In die eerste helft hadden
we het af moeten maken,
maar als dat niet lukt weet je
dat je het na rust moeilijk
krijgt".
Onnodige problemen dus,
want voor de pauze kreeg
I - doelman Arie van de Caay to-
J taal geen moeilijk werk te ver-
I richten terwijl Lyra aanval-
T-ï. lend vaak goed bezig was. Met
I- Johan Voskamp als spelbepa-
Ier op het middenveld zocht
Lypa goed en regelmatig de
beide flanken op. Vanuit die
posities moest John Teunissen
■-.-.het karwei afmaken, hetgeen
|-Kvooralsnog niet lukte, al kreeg
^.de sterke spits al snel wat klei-
K 'ne kansen., v
L'; Eén keer wachtte zelfs ieder-
een «op het fluitsignaal van
I ^scheidsrechter Henk Wolthuis
I vvtoehj Teunissen^ de bal over
^doelman Peter. Eikelenboom
I vj'wist, - werken. Het net be-
woog maar de verwaente reac
tie kwam niet, ook niet van
grensrechter Voogd die in te
genstelling tot Wolthuis in een
prima positie stond. Maar ja,
eigenlijk wordt een dergelijk
sportlef gedrag door niemand
meer verwacht van een club-
grensrechter.
Gezien die kansen en het veel
beter verzorgde spel was het
volkomen verdiend, dat Lyra
nog voor de rust op voor
sprong kwam. Nadat Nico
door
Jan den Brabander
Vermeer (later gewisseld voor
Arie in *t Veld) zijn goede ac
tie nog had zien strandden op
de vuisten van Eikelenboom
was het Paul Fransen die, op
nieuw via de vleugels, de vrij
staande Van Bergenhenegou
wen wist te bereiken. Die be
dacht zich niet en het was 1-0.
mmm
ÜB
Knullig
Ook na dit doelpunt kwam
Zwaluwen niet tot aanvallen
toe. Met name op het midden
veld werd er vaak knullig bal
verlies geleden terwijl ook de
isluiting ontbrak. Daarnaast
ite vrijwel de gehele ploeg."
de nodige agressie waarmede
de matheid is verklaard. Pas
na de pauze kwamen de bezoe
kers goed terug. Plotseling
werd er wel met pressie ge
speeld. Toen bleek ook dat het
jonge Lyra-centrum (Ton Soi-
leveld en Marc van Poucke
tellen samen net 40 jaren) snel
de rust verliest
Daarbij was ook op het mid
denveld het overleg zoek, het
geen resulteerde in de gelijk
maker door Aat Biesheuvel na
een fraaie solo van laatste man
Dick Keizerwaard. Het zou de
laatste keer zijn dat een van
de verdedigers van Vlaardin
gen mee op zou komen. Doel
was nu die 1-1 stand tot het
laatste fluitsignaal vast te hou
den. Dat lukte dus prima,
want, ook Lyra ontbeerde de
rust ./en de overtuiging voor
Peter Eikelenboom en Pe
ter Romeijn zijn net op tijd
om eenb Lyra-aanvaller van
scoren te weerhouden..
een beter resultaat Ook Aad
van Bergenhenegouwen kon
daar in zijn eentje (nét) niets
meer aan ^ran deren.
Ronald Schotel (DSS'26)
gaat een luchtduel aan met
Satrelliet's Peet van der
Hoek. De rossige aanvalslei
der werd uit de wedstrijd ge
speeld door Dick Quak en
werd later zelfs vervangen...
Vlaardingen-De traditioneel met veel sentimenten om
geven derby tussen DSS'26 en Satelliet heeft geen win
naar opgeleverd en daar hadden beide ploegen gezien
het spelbeeld ook geen recht op: 0-0. Dat er echter ook
geen doelpunten te bewonderen waren, kwam ener
zijds doordat Wim Poulus na het wegvallen van Marcel
Zeebrechts (voorlopig geschorst) wel erg krap in zijn
(pure) aanvallers zat en anderzijds door het feit dat ae
aanvalslinie van DSS'26 een volslagen off-day bleek te
hebben.
Daar leek het in het begin
echter nauwelijks op, want al
na vijf minuten kreeg Ro
nald Schotel namens DSS'26
een 'dot' van een kans, maar
doelman Henk Kloppenburg
ranselde de van dichtbij hard
ingeschoten bal stijlvol uit
zijn goal.
Dat was ook de enige keer dat
Schotel echt goed los kwam
van bewaker Dick Quack.
Daarna zat hij in de 'binnen
zak' van de jonge voorstopper.
De roodharige aanvalsleider
werd dan ook in het tweede
bedrijf gewisseld voor Martin
Bos. DSS-trainer Dirk Hoog-
enboom: „Ronald is een speler
die je als trainer niet snel 2ult
wisselen, omdat hij altijd wel
zijn doelpuntje meepikt, maar
vandaag zat hij volledig vast,
evenals mijn andere twee aan
vallers Bongers en Klein".
Collega Wim Poulus noemde
de wissel van Schotel 'een mo
rele overwinning voor Dick
Quack" die Inderdaad een pri
ma wedstrijd speelde.
Agressief
De duels tussen de twee
'youngsters' waren intussen
een afspiegeling van de hele
wedstrijd: interessant, agres
sief, met gebruik van armen
en benen, en soms tegen de
grens van het ontoelaatbare
aan, maar scheidsrechter Von-
delen uit Delft voelde de apar-
te, typisch een derby eigen,
sfeer prima aan en kon zich
goed staande houden in het fy
sieke en verbale geweld.
Hoogenboom had daar zo zijn
eigen gedachten over: „Per
soonlijk vond ik dat de
scheidsrechter het spel te kort
hield, waardoor het tempo uit
de wedstrijd werd gehaald. .We
hadden' anders die ouwe knar
ren van Satelliet helemaal
zoek gespeeld". Hij had trou
wens wel veel waardering
voor de oude garde van Wim
Poulus, van wie vooral Ton
Kemper liet zien dat hij hog
makkelijk meekan op dit'ni
veau. „Hij speelde als ,een
grootvorst*genoot Poulus nog
na.
Ondanks het feit dat er gedu
rende de hele wedstrijd weinig
echte doelkansen gecreerd
werden bleef het spel van!be
gin tot eind boeien, vooral
door de ongekende inzet waar
mee gestreden werd. Ook de
beide trainers lieten zich niet
onbetuigd en leefden fel mee
met hun ploeg, waarbij Poulus
het zekere voor het onzekere
nam en niet op de bank plaats
nam, maar tussen hét publiek
langs de lijn ging staan. „Om
ellende te voorkomen", lachte
hij.
Vlaardingen Het was voor de regionale hanbal-
teams gisteren een zwarte dag. Slechts de dames
van WIK en de heren van Unitas kwamen tot
winst. De dames van WIK klopten Hermes in Den
Haag met 4-10, terwijl de heren van Unitas thuis
Atomium met 13-11 de baas bleven. Verlies was er
voor beide teams van UVG en DWS en de heren
teams van Hollandiaan en WIK. De UVG-heren
kwamen niet verder dan een 16-19 nederlaag tegen
Aktief, terwijl de dames met 16-8 kansloos verloren
bij MMO.
De heren van DWS kregen
met 17-12 klop van Ancora
en de dames trokken met
12-6 aan het kortste eind
tegen Westlandia. Voorts
verloren de Hollandiaan
heren met 13-18 van Wings
en de heren van WIK lie
pen met 15-12 tegen hun
eerste nederlaag aan. Olga
Saturnus is door deze zege
op WIK naast de Vlaardin
gers gekomen. In de afde
ling de volgende uitslagen:
Roda-Wilton (h) - Atomi-
um-HVK (d) 4-5, DWS2-
Wilton (d) - en WIK 2-
Unitas (d) - De Hollandi
aan dames waren vrij in
verband met een toumooi
in Vlissingen.
UVG-Aktief (h) 16-19
UVG, met de routiniers Jos
Loch en René Bos weer in
de gelederen, heeft het niet
«kunnen bolwerken tegen
Aktief uit Rotterdam. Nadat
beide teams elkaar hadden
afgetast en de stand op 4-4
was gekomen, liep Aktief bi-
nen tien minuten uit naar 4-
7 door een sprongschot, een
benutte break-out en een
doelpunt gescoord vanaf de
hoek. Vlak voor de pauze
schoot Berry Rens UVG
naar een 5-7 ruststand. In de
tweede helft bleef Aktief de
betere ploeg. Vooral door
het verwoestend harde schot
van Aktief's Wouter Kraaij-
-enstijn bleven de Rotter
dammers aan de leiding.
Via 6-9 en 8-13 haalde UVG
door drie treffers op rij van
Rene Bos op tot 11-13. Om
dat UVG in deze fase van de
strijd twee strafworpen on
benut liet kon Aktief uitlo
pen tot 11-16. Door een ople
ving van Jimmy Malcorps,
hij scoorde drie fraaie doel
punten in even zovele minu-
ten, werd de eindstand 16-19
in het voordeel van Aktief.
UVG haalde bij lange na
niet het niveau van het vo
rig seizoen. Door een arm-
blessure kon eerste doelman
Martin Draer niet in aktie
kon komen.
Hollandiaan-Wings (h) 13-
18 Het is lang geleden dat
Hollandiaan heeft kunnen
winnen van het Haagse
Wings. In de eerste helft
ging het lange tijd gelijk op,
al had Wings wel steeds een
kleine voorsprong. Via 2-4
en 5-7 werd de eerste helft
afgesloten op 7-9. Beide-
teams wisselden na de pauze
van doelman. Het verschil
van twee doelpunten bleef
in de tweede helft lange tijd
op het scorebord staan. Pas"
nadat Hollandiaan door een
foute beslissing van scheids
rechtster van Keulen, Rob
Mooi kreeg én een twee mi
nuten straf én een strafworp
tegen voor een lichte over
treding, op 9-12 kwam
Wings verder uitlopen. Toen
De Hollandiaan ook nog
Wijnand Geerlings voor
twee minuten naar de kant
zag gaan was het gebeurd
met de Vlaardingers. Via 11-
16 won Wings tenslotte ver
diend met 13-18. Door deze
bijna traditionele nederlaag
zakte Hollandiaan van de
derde naar de vijfde plaats.
