10
WATQtWi
Vertrouwd met het verstrekken
van leningen. Hoe dat zo?"
bondsspaarbank
Alcantara
en zomer
mantels
'We zijn nu
bij de hele
problematiek
betrokken'
IÉ i
Hoeveel u ook wilt lenen en
om welke reden dan ook - uw
Bondsspaarbank heeft het alle
maal al heel wat keren meege
maakt. Als gezinsbank van
oudsher kunnen we u beter dan
wie ook verantwoord adviseren.
In rustig overleg maken we de
zaak snel en op discrete wijze
voor u in orde.
En de voorwaarden zullen u
bijzonder meevallen
zeer gunstige tarieven
snelle afhandeling
Persoonlijke Lening
of Doorlopend Krediet
deskundig advies van de
gezinsbank bij uitstek
vraag voor meer informatie
de folder bij uw kantoor in
de buurt
Doe meer met de spaarbank die meer doet
Schiedam
Roller-dams Nieuwsblad
dinsdag
5 april 1983 RW
De sterke arm en de
Rotterdam Vrijwel
onopgemerkt is de in
vloed van de politie de
laatste tien jaar op het
gemeentelijk beleid erg
toegenomen. Veel beslui
ten worden tegenwoor
dig in Rotterdam geno
men nadat het advies
van de politie zwaar
heeft meegeteld in de be
sluitvorming. In een
aantal commissies zitten
vertegenwoordigers van
de politie.
Een decennium geleden was
dat ondenkbaar. Hermandad
en democratisch gekozen
stadsbestuurders stonden ver
van elkaar. Dat hoorde ook
zo in beider ogen. Ze hebben
elkaar ook bepaald niet di
rect liefdevol omarmd. Poli
tici wantrouwden die 'recht
se rakkers' en stonden al
snel klaar mei het woord
politiestaat, als er een geüni
formeerde politieman door
de gangen van het stadhuis
liep.
Politie-ambtenaren op hun
beurt meenden dat politici zich
niet met hun werk moesten
bemoeien, want daar hadden
buitenstaanders toch geen ver
stand van. Daarnaast was er
de voortdurende vrees voor
betutteling vanuit de gemeen
te en de traditionele angst bij
de politie om naar buiten te
treden.
De2e vooringenomen stand
punten zijn geleidelijk aan het
verdwijnen. Rotterdam heeft
de meest ervaren hoofdcom
missaris van Nederland, die
deze ontwikkeling vanaf het
prille begin heeft meege
maakt.
Superbromsnor
-„Het is zeker zo", zegt hoofd
commissaris A. Vermeij „dat
de politiek nu veel beter naar
de politie luistert. Volgens mij
is de rol van de politie de afge
lopen tien jaar veranderd. Er
is misschien wel enige arg
waan geweest legen die politie,
een soort superbromsnor, die
altijd met kritische opmerkin
gen kwam. Nu is het toch ei-
gen!ijk zo, dat wij bij het hele
gemeentelijk beleid zijn be
trokken- Of je nu praat over
verkeer, minderheden, de ha
ven, het milieu, vandalisme,
'hoererij, drugs of noem maar
op, er zit altijd wel een deelne
mer van de politie tussen."
Na deze constatering stelt de
korpschef zichzelf een vraag.
„Hoe vaak gebeurde het nou
vroeger, dat een hoofdcommis
saris contact had met zijn bur
gemeester?" Hij kijkt even
vragend om zich heen, dan:
„De burgemeester zei dan
meestal; 'Als je me nodig hebt.
hoor ik het wel, ik sta achter
je' en daar hield hei mee op."
HOOFDCOMMISSARIS
VERMEIJ:
En tegenwoordig
„Nu ben je bij de hele proble
matiek betrokken. Ik geloof
dat de maatschappij ons daar
toe heeft gedwongen."
De politie heeft haar invloed
'voor een groot deel verwor
ven, omdat zij vaak dreigende
problemen als eerste signa
leert. Er is nou eenmaal geen
enkele andere gemeentelijke
instantie, die 24 uur per dag
een groot aantal mensen conti
nu op straat heeft en noodge
dwongen allerlei contacten
legt met de bevolking. Daar
komen nog andere diensten
zoals recherche, inlichtingen
dienst en wijkagenten bij. De
politie kan de gemeente dus af
en toe waardevolle informatie
verschaffen.
Nieuwe wijken
Soms blijft het niet alleen bij
een advies aan de stadsbe
stuurders, maar spreekt de po
litieleiding nu in het openbaar
haar zorg uit over bepaalde
maatschappelijke kwesties. Zo
waarschuwde de hoofdcom
missaris in zijn nieuwjaarsrede
voor spanningen tussen bevol
kingsgroepen m de nieuwe
wijken Zevenhuizen, Ooster
flank en Beverwaard. De wij-
korgamsatïes vonden deze
waarschuwing overdreven en
waren boos om de uitlatingen
van de politiechef. Ondanks
de kritiek blijft Vermeij bij
zijn waarschuwing.
„Je moet niet vergeten", zegt
hij „dat die wijken zijn opge
bouwd uit mensen, die elkaar
niet kenden. Er heerst geen
traditie, zoals in oude stadsge
bieden. Er zijn mensen met
een verschillende achtergrond
wat betreft ras, geloof en af
komst bij elkaar gezet. Er zijn
bewoners die met eigen geld
m eenzelfde huis zitten als an
deren met huursubsidie. Wij
hebben de indruk dat degene,
die de woonruimte verdeelt,
zich met heeft gerealiseerd,
dat sommige groepen beter
niet bij elkaar gezet konden
worden."
Vermeij wil hierop beslist niet
kwijt wélke bevolkingsgroe
pen elkaar niet zouden verdra
gen. „Dan krijg ik weer ieder
een over me heen. Kijk. het
plaatsingsbeleid in de nieuwe
wijken vereist zorg. Je moet
kijken wie je plaatst en waar.
Zo'n nieuwe wijk is een sa
menraapsel van allemaal nieu
we mensen. Er zijn veel bewo
ners, die het er om wat voor
reden dan ook niet naar hun
zin hebben. Mensen, die uit de
-vr*
Hoofdcommissaris Vermeil over jonge agenten: 'Er zijn twee grote handicaps. Het gebrek aan vaktechnische handigheid
en daarnaast ontbreekt het ze aan ervaring in het maatschappelijk leven.'
stad zijn verplant naar die wij
ken en zich daar niet thuisvoe-
len. Vaak hebben ze ook fi
nanciële zorgen." U waar
schuwde ook voor vandalisme
in die wijken, maar dat is toch
ook in de oude stadsgebieden
een probleem?
„De nieuwe wijken hebben
geen voorzieningen voor de
jeugd en die zijn wel nodig. Ik
bedoel hiermee geen speeltuin
of zo, maar een onderkomen
waar ze muziek kunnen ma
ken, waar ze zich kunnen uit
leven. Nu krijg je de explosie
op straat in de vorm van van
dalisme, diefstallen, noem
maar op.
Als politie worden we met een
geheel nieuwe problematiek
geconfronteerd. We moeten
proberen als een soort praat
paal tussen die verschillende
groepen te fungeren. Het is ge
woon een fenomeen, dat er in
zo'n wijk allerlei spanningen
optreden."
Prostituliebeleid
Zoals Vermeij al zei, heeft de
maatschappij politie en stads
bestuur bijna gedwongen om
meer met elkaar in contact te
treden. Vaak gebeurde dit on
der druk van actiegroepen, die
bij de politici met bepaalde ei
sen aanklopten, die recht
streeks te maken hadden met
het politiebeleid in de desbe
treffende wijk. Een gevolg is
dat de sterke arm regelmatiger
wordt ingezet om het beleid
van burgemeester en wethou
ders uit te voeren. De uitvoe
ring van de overiastverorde-
ning. het drugs- en het prosti-
tutiebeleid zijn daar voorbeel
den van.
Agenten moeten junkies en
prostituées arresteren, bepaal
de cafe's en hotels sluiten, de
ME moet bordelen dichtspijke
ren enzovoorts. Dat massale
door Dirk Mellema
foto: Ben Blumers
optreden leidt nogal eens tot
klachten over de politie.
Vermeij: „De overheid kan
niets doen of de politie moet
als instituut ter beschikking
staan van die overheid. Dat
wilde ik nu eens graag zeggen.
Een democratie is niet te
handhaven, als zij niet een in
strument heeft om de beslui
ten uit te voeren. Omdat je een
handlanger van het gezag
bent, krijg je als politie nogal
eens de zwartepiet toege
speeld."
Ergert u zich wel eens aan de
besluiten, die u moet uitvoe
ren
De hoofdcommissaris kijkt
even naar de punten van z'n
schoenen en zegt dan zachtjes:
„Nee".
Dus ook niet aan het prostitu-
tiebeleid?
„Nee, eh nee. Als ik me daar
aan zou ergeren, zou ik tekort
zijn geschoten in de communi
catie daarvoor. Ik vond, zon
der dat ik het achterste van
mijn tong laat zien, dat ik vol
doende de gelegenheid kreeg
het standpunt van de politie te
laten horen. De uitvoering van
het beleid gebeurt overeen
komstig de afspraken en dan
erger ik me daar niet aan."
Het blijft weer even stil en
dan praat Vermeij verder.
„Maar ik ben wel een normaal
mens, die normaal reageert. Ik
zeg wel: toch is het jammer,
dat we met het enorme prostï-
tutieprobleem zitten opge
scheept. Door allerlei omstan
digheden, zoals juridische pro
blemen, is het beleid niet rea
liseerbaar. Ik kan daarnaast
nog heel stout zeggen: dat heb
ben we toch voorspeld? Dat
hebben we toen toch gezegd?
Maar dat heeft nu geen zin.
Die discussie is geweest"
U doelt nu op het verwijderen
van de prostitutie van Ka ten-
drecht? Een besluit waar de
politieleiding tegen was.
Grinnikend:,,Zo zou je het
kunnen uitleggen."
Politiecommissie
De plaatselijke politici inclu
sief de burgemeester vergade
ren sinds enkele jaren regel
matig met de hoofdcommissa
ris en andere kaderleden van
het Rotterdamse korps in de
zogenaamde politiecommissie.
Met de fractieleiders van de
politieke partijen wordt dan
het politiebeleid besproken.
Mede omdat de linkse partijen
allemaal nieuwe fractieleiders
hebben en CDA,VVD en SGP
zoals bekend ontbreken, zijn
alle politici, inclusief de burge
meester, nieuw in de politie
commissie.
Alleen de hoofdcommissaris
en zijn 'gevolg' zitten vanaf
het begin in de commissie en
hebben op dit gebied dus meer
politieke ervaring, dan de
'echte' politici. Dat is goed te
merken. Vermeij, die eerst
wantrouwend tegenover de
politiek stond, domineert de
vergaderingen meer dan vroe
ger. Hij kan dit ook doen, om
dat de anderen weinig of niets
van de politie afweten.
U heeft de taal van de politiek
leren spreken. In de politie
commissie praat soms, alsof
u al jaren in de Tweede Ka
mer zit.
„Ik ben er in geïnteresseerd,
ook al hebben ze andere poli
tieke kleuren dan ik. Ik vind
het wel een gemis, dat niet alle
politieke partijen meer zijn
vertegenwoordigd. Je hoort nu
alles maar van één zijde. Daar
door mis je toch een stuk in
formatie. De waarde van zo'n
commissie is, dat de partijen
elkaar tot vragen aanzetten en
kritiek op elkaar hebben."
Heeft u buiten de commissie
om. toch nog contact met
VVD, CDA en SGP?
„Dat is nou precies het moeilij
ke. Het is ingewikkeld om nu
de andere partijen te informe
ren. Je moet bijzonder omzich
tig te werk gaan, omdat je die
partijen niet meer informatie
moet geven, dan ze in de poli
tiecommissie zouden hebben
gekregen en daar rijn we dus
erg voorzichtig mee.
Ik heb de drie fractievoorzit
ters bij herhaling gezegd, dat
ik het gewoon een gemis vind,
dat zij er niet bij zijn en dal
heeft niets met mijn politieke
aanhankelijkheid te maken. Ik
zou graag zien, dat ze onmid
dellijk weer terug kwamen."
Klachten
Commissaris Tamboer, die
Vermeij ook altijd in de poli
tiecommissie vergezelt, mengt
zich even in het gesprek. „Nu
er allemaal nieuwe politici in
de commissie zitten, krijgen
we weer dezelfde vragen als
een paar jaar geleden. Dat
bleek de laatste vergadering,
toen er vragen over de klach
ten kwamen. De eivaren poli
tici zijn weggevallen."
Vermeij: „Het is geen verwijt,
dat we weer dezelfde vragen
krijgen als een paar jaar gele
den. Dat is gewoon een consta
tering."
De klachtenprocedure bij de
politie staat momenteel ter dis
cussie. Ieder kwartaal worden
de klachten tegen de politie in
de politiecommissie doorgeno
men. De politici krijgen de re
sultaten van de onderzoeken
onder ogen. Die onderzoeken
worden verricht door een
hoofdinspecteur uit het Rotter
damse korps, die daarvoor spe
ciaal is vrijgemaakt. Deze re
geling is ongeveer vier jaar ge
leden door politie en gemeente
ontworpen en functioneert re
delijk, al blijft het een nadeel,
dat een politieman uit hetzelf
de korps, onderzoeken tegen
spaarbank
zijn collega's verricht, in plaats
van een onafhankelijke in
stantie.
Anderhalf jaar geleden kwam
er een kink in de kabel. Het
instituut de nationale ombuds
man kwam op gang en wat zei
de kersverse ombudsman
drJ.F. Rang: „Wij gaan de
klachten tegen de politie be
handelen, want dat moet vol
gens de voorschriften." Zo ge.
zegd, zo gedaan. Met het ge-
volg dat nu zowel de klachten
inspecteur van de Rotterdamse
politie als de nationale om
budsman dezelfde klachten
onderzoeken. Voor de politie
man op straat betekent dit, dat
hij aan twee onderzoeken
moet meewerken,
Vermeij: „Mijn bezwaar tegen
de afhandeling van de om-
budsman is, dat ze zo ver
schrikkelijk lang duurt. Er is
door hem nog geen enkel on
derzoek afgerond, terwijl de
rechtszekerheid om een snelle
afhandeling vraagt.
Sommige klachten heeft de
ombudsman al anderhalf jaar
in behandeling. Waarom duurt
dat zo lang
„Naar mijn mening heeft hij
onvoldoende middelen, Wij
hebben er bezwaar tegen dat
hij alles schriftelijk afhandelt.
Hij praat niet persoonlijk met
de agenten. Als je elkaar brie
ven schrijft over zulke zaken,
blijf je steeds nieuwe proble
men opwerpen. Het ligt aan de
werkwijze."
Dit is toch je reinste geldver
spilling. Twee duur betaalde
ambtenaren, die hetzelfde feit
onafhankelijk van elkaar on
derzoeken?
De hoofdcommissaris: „Dit zijn
vragen, die je aan de ombuds-
man moet stellen. Het verraste
ons, toen hij zich met de
klachten ging bemoeien. Het
was eerst onze bedoeling een
Onderzoek stil te zetten, zodra
de ombudsman dezelfde klacht
ging behandelen. In de prak
tijk kan dat niet, omdat zijn
afhandeling te lang duurt."
Lopen veel klachten niet vast,
omdat agenten elkaar toch al
tijd dekken? Ze vormen nu
eenmaal een gesloten, solidaire
groep.
'„Ik kan hoogstens gevoelsma
tig zeggen: dat lijkt me zo,
maar ik kan het niet bewijzen.
De kans dat men elkaar dekt
is natuurlijk altijd aanwezig.
Als je mensen uit een geslote??
cultuur tegen elkaar in stellin|
brengt, zullen die snel geneigi
zijn om begrip te tonen voor
de omstandigheden.
Ontstaan er niet veel klachten,
door gebrek aan levenserva
ring bij de jonge agenten?
„Ja..., ik zeg altijd dat er twee
grote handicaps zijn. Het ge
brek aan vaktechnische han
digheid en daarnaast ont;
breekt het ze aan ervaring in
het maatschappelijk leven. Hei
begrip hebben voor de om
standigheden."
Mensen uit uw naaste omge
ving zeggen, dat u zich wel
eens zorgen maakt over de
mentaliteit van de jonge poli
tieman
De hoofdcommissaris kijkt nu
verbaasd op. Uit zijn toon ei)
antwoord blijkt, dat hij deze
constatering te ver vindt gaan.
„Ik zou niet weten waaraan
men dat gegeven ontleent. Ik
zeg wel vaak bij een beëdiging
tegen zo'n knul van 21 jaar:
weet wat je zegt jongen, want
je zal het moeten waarmaken.
Maar ik heb geen speciale zorg
over de jonge politieman. Inte
gendeel, je zult mij er nooit
iets van horen zeggen."
De korpschef zet vervolgens
alle goede eigenschappen van
zijn jonge personeel op een rij-
tje.
Een aantal jongeren vindt, dat
een politieman een bepaalde
opdracht moet kunnen weige
ren.
Afwachtend: „In beginsel sta
ik daar nou niet zo positief te
genover. Ik vind wel dat ik
naar de argumenten moet luis
teren."
Een agent, die niet tegen een
sehippersblokkade wil optre
den, omdat zijn vader ook
schipper is?
„Dat ts de humane kant, waar
je als chef rekening mee moet
houden. Veronderstel nou, dat
iemand getrouwd is met ie
mand uit een heel andere be
volkingsgroep en hij zou juist
tegen diezelfde bevolkings
groep moeten optreden. Zo'n
man moet je het niet te moei
lijk maken,"
Een agent weigert naar de
kroning te gaan, omdat hij hel
koningshuis niet ziet zitten.
„Ik zal een dergelijk argument
zeker niet als gewetensbe
zwaar accepteren. Het is zijn
goed recht om dat te zeggen,
maar dan moet hij ook de con
sequenties eraan verbinden.",
Grote keuze m
Ie*fOOn0l0-26 7A 16
Coroef Ooq koopovooö
