16
Bureau Alternatief Werk wil
ruimere toeslag voor werklozen
GRAAG .GEDAAN.
'f»*»»./
Charlois claimt
aandeel in
stadsvernieuwing
Griezelen in disco
Verslag
van
een Poolse
honger
staking
KLeding
maken
én showen
n Z
I
Rotterdams Nieuwsblad
woensdag
15 juni 1983 R2/RV/RY/RW
'De buiken worden
steeds kleiner'
Rotterdam Edyta Pacek (19) demon
streerde negen dagen met zeventien
Poolse landgenoten voor de Poolse am
bassade. Een hongerstaking om uitreisvi
sa af te dwingen voor familieleden in
Polen. Gisteren kregen de in Rotterdam
wonende Polen in her bijzijn van journa
listen van de Poolse ambassadeur te ho
ren dat hun familieleden naar Neder
land kunnen komen. De ambassadeur
verklaarde gelukkig te zijn. Edyta ook.
Leek ze tijdens de actie onderkoeld en
zonder emoties, nu biggelden de tranen
over haar wangen. Binnenkort ziet zij
met haar broer, die ook aan de actie
meedeed, haar moeder terug. Op ver
zoek van deze krant hield ze tijdens de
hongerstaking een dagboek bij.
Maandag 6 juni
Om 10.30 uur ziuen we op
onze plek op de hoek van de
Javastraat tegenover de Poolse
ambassade Het uitdelen van
pamfletten aan automobilisten
en voetgangers volgt direkt.
Niets wordt weggegooid- Bij de
ambassade wordt portiers-
dienst gehouden. Niemand
komt binnen zonder legitima
tie. Vol goede moed en en
thousiast staan we de schrij
vende pers en de NOS te
woord. De ambassadeur. Bar-
toszek, wil niet met ons pra
ten. Tijdens de jour naai uitzen
ding. die wij kunnen volgen
via een kleine tv, maakt de
ambassadeur zich belachelijk
door ie zeggen dat hij niets te
gen familiehereniging in Po
len heeft. Er zouden dan geen
harde maatregelen worden ge
nomen. Hij wil geen ongeluk
kige mensen binnen of buiten
Polen zien.
Edyta Pacek
Dinsdag 7 juni
Eén van de hongerstakers is
gestopt, waarop er prompt drie
man bijkomen. Later nog één.
Er zijn nu ongeveer 3000 pam
fletten uitgegeven. De straat is
nog steeds schoon. Rabbijn
Soetendorp heeft ons een be
zoek gebracht en belooft elke
dag even te komen.
Woensdag 8 juni
Vanmorgen heeft een afvaar
diging van ons een gesprek
met de ambassadeur gehad.
Het levert niets op. Vanavond
is er weer contact geweest,
waarbij Bartoszek mondeling
toezegt dat de Poolse politiebu
reaus in alle steden waar ach
tergebleven familie verblijft,
worden verzocht zo snel moge
lijk paspoorten in orde te ma
ken. Hij weigert echter een
schriftelijke verklaring te ge
ven, zodat we gewoon door
gaan. We laten ons niet weg
sturen. 's Avonds laat brandt
er nog licht in de ambassade.
Wij gaan met honger de vierde
dag in.
Donderdag 9 juni
Vandaag hebben leerlingen
van het Aloysiuscollege (Edyta
zit op die school m de vijfde
klas van het VWO. red.) 791
handtekeningen en een petitie
naar de ambassadeur gebracht.
Hij is er zelf niet, maar een
ambassadelid belooft de hand
tekeningen aan hem te zullen
overhandigen. Sommigen van
de groep beginnen 2ich niet
lekker te voelen. Ze hebben al
een paar keer om een dokter
gevraagd. Niet omdat ze ziek
zijn, maar voor de zekerheid.
Vrijdag 10 juni
Een stel vandalen gooit 's
nachts onze hekken om. Een
politieke delegatie (leden van
de Tweede Kamer en de
Haagse gemeenteraad, red.)
heeft een gesprek gehad met
Bartoszek. We hebben onze
twijfels over het resultaat.
Audnej Binkowski krijgt via
de ambassade een telegram
van zijn vrouw. Ze vraagt hem
te stoppen. Hij blijft bij ons.
Rabijn Soetendorp krijgt van
Bartoszek de mededeling dat
voor drie mensen een regeling
wordt getroffen wat betreft de
uitreisvisa voor familieleden.
Maar we besluiten om samen
door te gaan. De mensen wor
den steeds zwakker en zijn
snel geïrriteerd. Het wordt
steeds moeilijker.
Zaterdag 11 juni
Vandaag is er een arts geko
men. Dokter Stevens. Hij
spreekt met iedereen en ver
klaart dat de groep nog in goe
de conditie is. Dit geeft moed.
Mare Neyts en Hanneke Gel
derblom organiseren een tent
van het Rode Kruis. De politie
helpt bij het opzetten. Ieder
een krijgt thee en het is heel
erg fijn. De groep heeft weer
moed en vooral energie. In de
ambassade waren ze al een
feestje aan het bouwen. Ze
dachten zeker dat we weg
moesten. Om een uur of twee
komt een jongen met een
trompet langs. Hij speelt mooi.
Blues en Oh, when the Saints
etc.
Zondag 12 juni
Al zeven knopen op onze gal
gen (We dragen ze allemaal;
het is een symbool voor onze
actie, elke ,dag komt in 't
touwtje een knoop meer). In
alle Haagse kerken wordt voor
ons gebeden. Van veel kerken
kregen we bloemen. Onze
hekken zijn er helemaal mee
versierd, net als in Gdansk in
1980 tijdens de stakingen.
Dokter Stevens meet de bloed
druk van iedereen. Volgens
■hem gaat het goed met ons.
We zijn nog sterk genoeg om
nog een of twee weken te blij
ven. Maar we hopen wel dat
het veel sneller afgelopen zal
zijn. We dromen allemaal over
onze familie en eten. De ge
sprekken over lekkere dingen
zijn eindeloos, De buiken wor
den steeds kleiner. Misschien
horen we morgen wat. Het
moreel is in ieder geval hoog.
Maandag 13 juni
Een week geleden begonnen
we de actie en nog steeds heb
ben we geen concrete ant
woorden van de Poolse ambas
sade. Vanmorgen hebben we
plannen gesmeed voor het be
zoek aan de vaste kamercom
missie voor buitenlandse za-
kep. Rabbijn Soetendorp en
Hanneke Gelderblom hebben
hiervoor contacten gelegd met
kamerleden. De media zijn in
gelicht. Een delegatie van de
groep heeft op zijn verzoek
een gesprek met de eerste se
cretaris van de ambassade. We
krijgen te horen dat onze fa
milie nu snel Polen mag verla
ten. Een schriftelijke verkla
ring wordt weer geweigerd.
Ws gaan later nog een keer
naar binnen en eisen dat we
zwart op wit krijgen wanneer*
onze familïe's weg mogen en
wat voor visum ze krijgen.
Een uitreisvisum of een uit-
wijsvisum. Jacek Serwinski
krijgt een telegram van 2ijn
vrouw waarin staat dat ze een
paspoort heeft gekregen. Tele
fonische navraag in Polen
leert dat zijn vrouw weliswaar
op het politiebureau is ge
weest, maar nog steeds geen
paspoort heeft.
Hier eindigt het dagboek van
Edyta.
Het einde van haar dagboek is
bijna htt einde van de honger-
periode.
Het is dinsdagmiddag twaalf
uur. De hongerstakers ver
trekken naar het Binnenhof.
Allen een kilo of zeven lichter
dan bij het begin van de actie.
Het CDA-kamerlid Jan, Nico
Scholten, ondervoorzitter van
de vaste kamercommissie voor
buitenlandse zaken, verklaart
dat hij na een lang telefonisch
gesprek met de Poolse ambas
sadeur zeker weet dat de fami
lieleden een visum krijgen.
Even later bevestigt de Poolse
ambassadeur dit in het ge
bouw. Nog steeds niet zwart op
wit. Maar de Polen zijn dolblij,
het woord van een Nederlands
politicus telt zwaar. Edyta
huilt.
De laafste jaren is de be
langstelling voor het zelf ma
ken van kleding enorm toe
genomen. Bij Berzie's Naai
school aan de Noordsingel
zijn elke week zo'n honderd
mensen bezig om de edele
kunst van het naaien machtig
te worden. Vrouwen, jong en
oud, maar ook mannen. De
jaarlijkse modeshow is voor
velen een absoluut hoogte
punt.
Daar kunnen ze trotse fami
lieleden en bekenden laten
zien wat ze hebben gemaakt.
Dit jaar deden 52 leerlingen
mee aan de show in Lom
merrijk, want het is geen ver
plichting of een soort eind
examen. Wie het leuk vindt
doet mee en wie er niet van
houdt om op te vallen die
doet dat niet, aldus de en
thousiaste directrice van Ber
zie's Naaischool.
ADVERTENTIE
Rotterdam Werklozen, die in een alternatief project
werken, zouden een grotere toeslag moeten krijgen
dan de vijf gulden onkostenvergoeding die ze nu ont
vangen. Een toeslag van 150 gulden per maand zou de
deelnemers meer motiveren om langer en intensiever
met de projecten bezig te zijn. Nu worden de alterna
tieve projecten nog gezien als een opstapje naar een be
taalde baan.
Dit zegt coördinator van hei
bureau Alternatief Werk, Ge
rard van der 'Zalm. Deze toe
slag zou uit de kostendekken
de projecten kunnen worden
gehaald en bij gesubsidieerde
projecten uit de subsidiegel
den.
Het Bureau Alternatief Werk,
dat drie jaar geleden startte
met een aantal alternatieve
projecten voor werklozen, is
inmiddels aan een ingrijpende
reorganisatie toe. Zeventien
kleinschalige projecten telt het
bureau nu, waarvan ruim de
helft kostendekkend werkt
Op een aantal projecten moet
worden toegelegd, maar dit
jaar wordt ernaar gestreefd de
meesten kostendekkend te
maken.
De doorstroom van de alterna
tieve projecten, waaronder
werkwinkel Jet, de Swindle,
klussen project de Bever en en
kele fietsprojecten, ts groot. De
meeste werklozen werken on
geveer één jaar in een project
en verdwijnen dan.
De' laatste maanden heeft het
Bureau Alternatief Werk zich
gebogen over een nieuwe
structuur. De veelheid aan
projecten ging steeds meer
werk eisen en het bureau
Gerard van' der Zalm....'dat
Is geen beleid'....
vroeg zich af in hoeverre zij
nog kleinschalig kon werken.
„Die kleinschaligheid, maar
niet bekrompenheid, moet
doorgaan, ook al is het een
druppel op een gloeiende
plaat", zegt Gerard van der
Zalm. „Wij willen er naar toe
om nieuwe projecten direct
zelfstandig op ie zetten. Dat
houdt in dat ze gelijk een
rechtspersoon in de vorm van
een coöperatie of een stichting
krijgen en ze gaan vallen on
der eeh andere organisatie in
de wijk. Het bureau zal waar
nodig begeleiden en adviseren,
maar na het opstartjaar moe
ten wij ze los kunnen laten.
Op die manier krijg je meer
doorstroming."
Voorop staat nog altijd dat de
in datieven van de werklozen
zelf moeten komen. „Een
groot deel neemt nog een af
wachtende houding aan",
vindt Van der Zalm. „2e den
ken nog te veel dat de over
heid het wel regelt Maar zelfs
als de economie aantrekt, hou
den we een permanent leger
werklozen. Bij ons gaan negen
op de tien mensen op een be
paald moment weg. Het zijn
vaak de beter geschoolden die
een betaalde baan vinden.
Waar de rest naar toe gaat
willen we onderzoeken."
Het bureau Alternatief Werk
wil de wijken inschakelen om
het aantal projecten uit te
breiden en te begeleiden. „Het
welzijnswerk wilde er eerst
niet aan", aldus Gerard. „Wer
ken met behoud van uitkering
vonden ze niets, maar die kun
nen er ook niet meer omheen.
Stadsvernieuwing is natuurlijk
ook belangrijk in een wijk,
maar de werkloosheid heeft
dit probleem inmiddels over
troffen."
De werkloze ontvangt nu vijf
gulden onkosten per dag. De
Werkgelegenheidsverruimen-
de maatregel (WVM), waarbij
werklozen met het minimum
loon maximaal een jaar aan de
slag kunnen, zet volgens Van
der Zalm geen zoden aan de
dijk, „De aantallen zijn te mi
niem. De een heeft mazzel en
de rest heeft pech. Dat is geen
beleid. Daar komt bij dat je na
een jaar weer op straat staat
en dat is dodelijk. Je mag ei
genlijk alleen even aan werk
ruiken."
Verder wil het bureau Alter
natief Werk leegstaande fa
briekspanden opsporen en
daarin projecten huisvesten.
Dat is goedkoop en er zal weer
ruimte komen om meer pro
jecten te starten. Binnenkort
zal het eerste projectenpand
aan de Oostzeedijk worden ge
opend.
Politiek bedrijven bete
kent macht uitoefenen en
als politici op ongelijk be
stuursniveau het over de
verdeling van die macht
niet met elkaar eens kun
nen warden, wordt de dis
cussie al gauw narrig. De
één begrijpt voor de ander
niet, waarom de ander de
één niet begrijpt En dat
terwijl kwesties, die nu In
een rellerige sfeer worden
opgeklopt, bij een strikt
zakelijke benadering toch
vrij eenvoudig moeten
kunnen worden opgelost.
Een lange aanloop om te
recht te komen bij de zo
veelste discussie over de
betrokkenheid van de
deelgemeenten bij de
stadsvernieuwing. In feite
is dat gevecht maar een
onderdeel van een proces,
dat gericht is op optimali
sering van de bevoegdhe
den van de deelgemeen
ten. Maar het is tekenend
voor de politieke sfeer in
Rotterdam, dat het tot
hoofdzaak uitdijt. Het
komt doordat twee poli
tieke dogma's met elkaar
in botsing komen.
Het is sinds jaar en dag in
Rotterdam een bijna hei
lig streven de besluitvor
ming over wat voor de
burgers van deze stad be
langrijk is, zo dicht moge
lijk naar de basis te bren
gen: zo dicht mogelijk bij
de bewoners zelf. Dat
heeft tót nu toe negen
deelgemeenten opgele
verd.'Met vallen en op
staan hebben de deelge
meenteraden hun eigen
plek veroverd. Ze verke
ren in het stadium, dat
men moet besluiten óf zo
veel mogelijk bevoegdhe
den en bestuursmogelijk-
heden aan de deelraden te
geven, óf ze maar moet af
schaffen. Alles daartus
sen in blijft een bron van
voortdurende conflicten
en weerkerend gehannes.
Hoewel een coalitiegenoot
als de CPN best de route
naar .de afschaffing op
wil, is dat een onbegaan
bare weg. De deelgemeen
ten zijn er, men kan niet
meer terug. Politiek wil
de 'grote' gemeenteraad in
meerderheid ook niet te
rug.
Dat vaststellend dient
men consequent te zijn.
Strevend naar optimalise
ring van de bevoegdheden
van de deelraden, zal de
vervolmaking van de Ver
ordening op de Deelraden
voorrang dienen te krij
gen op andere, op zichzelf
ook gewichtige politieke
belangen.
Maar hier begint de ellen
de. Indertijd heeft oud
wethouder Van der Ploeg
uitgevonden, dat de stads
vernieuwing alleen op
gang te krijgen was door
de instelling van project
groepen, waarin bewoners
en ambtenaren samenwer
ken. Korte bestuurslijnen
tussen projectgroepen en
Coolsingel zorgden er
voor dat de stadsvernieu
wing, aangepast aan de
behoeften van de wijk,
doelmatig kon worden
aangepakt.
De invloed van de project
groepen op het wijkge-
bonden gebeuren werd
steeds groter. Ze eigenden
zich meer macht toe en be
gonnen zich met meer za
ken bezig te houden dan
het eigenlijke saneren en
renoveren.
Wethouders als Van der
Ploeg, en nu ook Vermeu
len, vonden dat allang
best. Ze zijn ingehuurd
om oude wijken te ver-
nieuwen en alleen resulta
ten tellen. Het zal hen een
zorg zijn of projectgroe
pen daarbij in het vaan
water van deelgemeenten
zitten.
Naarmate project- en
buurtgroepen zich meer
tegen deelgemeenten ver
zetten, gToeide ook hue,
aversie tegen het deelge
meen ten bes tel. Invloed
van de deelgemeenten oj
de stadsvernieuwing be
perkt de vrijwel autono
me macht van de wethou
der en dat kan hij, poli
tiek op resultaat gericht
als hij is, niet hebben.
Vandaar het conflict, dal
nu weer volop oplaait. In
de visie van de deelge
meenten is overheveling
van een aantal bevoegdhe
door
Koos de Gast
den van de Verordening
op de Stadsvernieuwing
naar de Verordening op
de Deelgemeenten (van de
VOS naar de VOD dus, zo
als het in het jargon heet)
onvermijdelijk. Maar
voor de stadsvernieuwers,
zowel ten stadhuize als in
de projectgroepen, is de
Verordening op de Stads
vernieuwing onaantast
baar.
In de discussie gaat het
niet zachtzinnig toe. Wet
houder Vermeulen verge
lijkt de onwrikbaarheid
van voorzitter Franken
van de deelraad Charlois
met 'een kuub grof zand',
die niet te verplaatsen is.
De deelgemeente op haar
beurt is, wat overdreven
emotioneel, 'geschokt en.
verontrust'.
Toch geeft zo'n discussie
wel het hiaat aan, dat er'
tussen de opvattingen van
betrokkenen zit. De wet
houder van Volkshuisves
ting en Stadsvernieuwing
is en blijft deel ra ads be
stel of nietde bestuur
der in het stadhuis.
Maar een deelraad als
Charlois is hard bezig
zich te ontwikkelen tol
een autoriteit op de Lin
ker Maasoever. Vergeet
even niet, dat de deelge
meente Charlois 85.000 in
woners heeft en wat om
vang betreft vergelijk
baar Is met een stad al$
Dordrecht. Als men
streeft naar optimalise
ring van haar bevoegdhe
den, is men ook bezig met
de versterking van een
stukje wijkgebonden au'
tonomie.
In die filosofie valt niet
in te zien, waarom de
macht van de projectgroe
pen onaangeraakt moet
blijven. En dat geldt ze
ker in gebieden, waarin
het werk (dus de macht),
dat de projectgroepen zich
toegeëigend hebben, om
vangrijker is dan oor
spronkelijk de bedoeling;
is geweest.
Rotterdam In de disco
theek Bluetiek-In aan de Ka-
rel Doormanstraat 12 in Rot-
Er zijn mensen die onze krant nog niet
lezenUw beste vriend of vriendin
misschien. Breng daar even f-^aaoi;
verandering in. s Adres-
Maak hem of haar abonnee. Zo gefikst I P0stc
en goed beloond! Want voor die kleinef - e;
moeite krijgt u een verzilverd
miniatuur van de
Laurenskerk.
K'00=Pi-,a;s
Sh
Adres: r,
I Pa'tcode;
T*le/oon.
^'"urdeJjo
terdam wordt vrijdagavond
17 juni het eerste nationale
horror/griezelfestival gehou
den. De deelnemers aan dit
festival, dat door de organi
satoren wordt omschreven
als een griezelgebeuren met
heksen, vampiers, spoken en
andere macabere sujetten,
dingen mee naar verschillen
de onderscheidingen: de na
tionale horror-cup voor de
beste griezel-act van het jaar,
Miss Vampirella en de b?ste
pop/disco-act Het festival,
wordt opgeluisterd coor
science fiction-kunsten ears,,
kaartlegsters en helderzien
den.
Tot de deelnemende 'dui
velskunstenaars' behoren
Roberto uit Breda met een
slangen-horrorshow, het
Theater Amsterdam met een
grafkelder-act, Ger Schollen
uit het Noordhollandse Op-
dan met een Jack the Rip
per-act, terwijl Otto Karsner
en Mantra de bezoekers zul
len laten griezelen bij een
magische operatie, temidden
van vuurfakirisme, voodoo-
rituelen en opzwepende mui
ziek. De show in de Hue-
tiek-In begint om 22 uur.
De winnaar gaat naar de Eu
ropese kampioenschappen in
het Westduitse Frankenstein.
