KUNST/RTV 13 t. Céline 's noten vals gekraakt Optimisme uit een sobere tijd Sovjet-pop aan banden te Fascinerende gaig van eer balling •SU'. Rotterdams Nieuwsblad woensdag 27 juh 1983 2!MiiiniiiiiiMiiiiiiiniiiiiiMWMiiiiMmmimiiMiHHiiiiiitiuwiuMiimmiwuMuuMiMimiiiiiiiMni>tiMii!iiiiiin:miiimiUMifflii!i<iiii[MHiMMiMiiMnMiiiiiiiwuiiiiiiiiiiijiiiimniMNiiiiMiiimHinmNn^^^ 'In september bestaan de Star Sisters niet meer' j Hilversum Als de Andrew Sisters dat nog j eens hadden mogen meemaken. Hun bijna i vergeten hits worden nu gezongen door de kinderen en kleinkinderen van 1983. En dat allemaal doordat de zusjes Paay en hun i moeder voor de grap een I jaar geleden bij de TROS een paar van die j nummers zongen. Jaap I Eggermont, altijd goed voor een commercieel I succeqe, rook een nieuw 'Stars on 45-project en zo i ontstonden de Star j Sisters en hun medley i van geïmi:eerde Andrew I Sisters-nummers. Die medley heeft momen* teel een ongekend succes. De single prijkt trots bo- i venaan <fc Top 40 en ook i het buitmland lijkt plat te gaan voor de Zusjes i Paay en hun buurmeisje, Sylvanavan Veen, die de I plaats wn moeder Paay j inneemt I Iemand lie het succes deson- danks ruchter onder ogen ziet is J<hn van Katwijk, raa- j nager vin de dames. „De plaat Wïrdt wereldwijd uit- gebrach, Er worden al over- j al perconferenties voorbe- reid. T veel om op te noe- I men. Cf het inderdaad lukt I weten ve in september. Maar I het is natuurlijk helemaal een poject van Jaap Egger- mont,3e meisjes zijn gewoon i De Star Sisters, succesvol intermezzo. ingehuurd als Studiozange ressen, net als bij eerdere 'Stars on 45'-pIaten. Mis schien heeft hij volgend jaar wel weer iemand anders. Wat is de oorzaak van deze plotselinge Andrew Sisters- re v/vaf? Hij: „Dat dit de ou deren aanspreekt hadden we verwacht, wegens de emotio nele waarde. Maar de jonge ren, dat is echt een verras sing, Mogelijk omdat je te genwoordig alleen wegwerp- muziek hoort. Er worden geen evergreens meer ge maakt. Wie zingt over drie jaar nog een nummer van The Pohce? Er wordt nu veel met elektronische effecten gedaan. Maar in de tijd,van de Andrew Sisters moest al les gewoon goed zijn. Die muiiek en het promotie filmpje stralen het optimisme uit dat er ondanks de toen moeilijke tijd toch bestond. Misschien dat juist dat zo aanspreekt. Die tijd was ook vrij sobertjes". Het filmpje over die 'sobere* tijd is anders helemaal niet zo sobertjes, met 160.000 pro- duktiekosten. Van Katwijk: „Ja, maar in Hollywood wer den juist in die crisis-periode de duurste produkties ge maakt. Kijk, voor de Vere nigde Staten is zo'n filmpje een nationaal item. Dat spreekt iedereen aan die daar tijdens de oorlog in dienst heeft gezeten". Yvonne Zusje Yvonne had met 'If I had words" al eerder interna tionaal succes, maar Patricia Paay kwam hier nooit verder dan tweede en derde plaat sen. Van Katwijk: „Er komt een nieuwe single van Patri cia en de nieuwe elpee is ook klaar. We moeten nu zien hoe dat gaat in het kielzog van de Star Sisters, ook in ternationaal. Misschien kun nen we refereren aan het succes van "Tomorrow". Ja, Patricia Paay kan zeker veel meer dan je nu alleen maar van haar ziet. Een echte theaterproduktie zou wel leuk zijn, maar we hebben geen zin om binnen een half jaar failliet te gaan. Haar gro te voorbeeld is Liza Mineili, maar als die hier zou wonen, liep ze nu in de WW". De Star Sisters treden niet in het openbaar op. Volgens de manager is het onbetaalbaar om met deze 'act' op toernee te gaan. Optreden betekent dat de dames een groot or kest nodig hebben. Van Kat wijk: „Je kunt ze niet laten optreden bij een orkestband en een spandoek met bierre- clame als dekor. En ach, in september bestaan de Star door Hans Visser Sisters niet meer. Moet je eens kijken hoe gauw de mensen het dan vergeten zijn. Vorige zomer stond June Lodge negen weken op nummer één. Weet jij nog wie dat is?" Maar nu is er nog succes, dus maakt Eggermont een elpee met nog veel meer werk van de Andrew Sisters, afgewis seld met Glenn Miller-reper toire, Handige jongen, die Eggermont: al eerder oogstte hij wereldsucces met werk van anderen. Toch stort de ij- zersterk lijkende opzet met een daverende discodreun als een kaartenhuis in elkaar. Het ene nummer ts te lang zaam, het andere te snel. Als het maar past in hel disco- keurslijf. De tweede kant van de plaat is echt een beledi ging. Met wat onhandig jat werk zette Eggermont die vol instrumentale stukken, slecht namaak-antiek, dat zelfs door een leek als een slechte ver valsing wordt herkend. Origineel Gelukkig laat het publiek zich niet helemaal voor de gek houden. Immers: de ver koop van de originele opna men van de Andrew Sisters loopt uitstekend. „We kun nen ze nauwelijks aansle pen**, zegt Bert Meyer, gene ral manager voor MCA-re- cords in Haarlem, specialist in dit soort platen. „Van het succes van de Star Sisters pikken we twee graantjes mee. Er liggen nu twee elpees m de winkels, waarvan er één nog geen tientje kost. Op dit moment is dat zelfs onze beste verkoch te elpee. Ja, hoe is het moge lijk. Je hebt te maken met impulse buyinghet 'pak- mee'-effect. Het is een kwes tie van even een tienje uit je zak halen en kopen. Vooral de jongere kopers doen dat, maar toch ook veel ouderen, die du mooier vinden dan de muziek van vandaag. Ik schat dat die plaat straks een oplage bereikt van tussen de twintig en veertigduizend exemplaren. Opvallend is ook de belangstelling van boekenclubs. De ECI heeft er voor het volgend kwartaal al tussen de vier- en zesduizend besteld." Buitenland Bert Meijer's bedrijf heeft dit overigens al eens eerder meegemaakt. „Dat was toen Veronica 'Heroes of Rock and Roll' uitzond. Van vier elpees zijn er samen hon derdduizend verkocht. Tijd loos repertoire, waarvoor je toch soms een actuele situatie kunt creeren. Zo gaan we nu ook de elpee 'The Glenn Mil ler Story" weer uitbrengen. De Andrew Sisters, lang geleden. net als de Mills Brothers en Al Jolson". Een tweede jeugd voor de Andrew Sisters in Neder land. Wat het buitenland be treft is het nog even afwach ten. Meyer; „De collega's heb ik al ingeseind. In Engeland kan meteen een plaat op de markt worden gebracht met een montage van de originele opnamen, zoals die nu door de Star Sisters worden gezon gen. In Nederland heb ik die niet willen uitbrengen, om dat ik niet wilde concurre- Een er» ander lijkt een leuk opstekertje te zijn voor de oorspronkelijke tekstdichters en componisten, of anders hun erfgenamen. Maar dat blijkt toch tegen te vallen. Gewoonlijk moet acht pro cent worden afgedragen van de netto opbrengst per plaat. In het geval van de Star Sis ters moet dat bedrag worden gedeeld door een groot aantal rechthebbenden, zodat die een enkele cent per plaat krijgen. De man die er uit eindelijk het meeste aan ver dient is Jaap Eggermont zelf. ^iiiiuimtiiutiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiimiimiiiMiimitmmiimimuiwiummimitiiiiiiiiiimiiiuiuimiuimmuMmimiwimmiiiumiiiiiiinmm'Hiiiuiimimmim^ TetevM, zondagavond, VARA, Ned. 20.45 23.10: 'Cfirietu» ging an Eboli voorbfj' ('Cristo ai s Mnalo e Eboli'). Speelfilm van rancoaco Roti (uil 1978) naade roman van Carlo Levi. Median Maria Volonte, Paolo aoreelli, Alain Cuny, Lea Maa- aarilrene Papas en Francoia Sinn. Hiltrsum Het boek 'Crio si e fermato a Ebo li' 'Christus ging aan Ebd voorbij') van de Tu- rijrs auteur, schilder, arts emolitiek activist Carlo •Le was bij de verschij nt in 1947 direct een beselier, weldra ook buen Italië. Het is een aobiografie, waarin zo- w een politiek essay als ei sociologische verhan- dtng is verwerkt. Li werd namelijk in 1935 (Iwas toen 32 jaar) als tegen- door J.A. Frenkel nder van Mussoüm verban- -j, n naar het dorp Gagliano in armoedige streek Luciania. ier mocht hij alleen in een '.-'paalde wijk vertoeven en oest hij zich dagelijks bij de Plitie melden, terwijl hem cr boden werd gesprekken *et andere ballingen te voe- en, Maar hij gaf zyn ogen en >ren goed de kost, zodat de lorpsbewoners bij hem men- •en van vlees en bloed zijn ge worden in plaats van platte ro manfiguren De verfilming heeft geruime tijd op zich laten wachten, al z,jn er na de oorlog plannen genoeg geweest. Carlo Levi was kieskeurig en gaf pas zijn bat toen Francesco Rosi, die bekend was geworden door films als Tl Caso Mattef, 'Le Mani sulla Citta', 'Cadaveri Eceellenti' en 'Salvatore Giuli- ano'. zich kandidaat stelde. Financiële problemen werden opgelost door de televisie bij net project te betrekken en zo niaakte Rosi een lange versie yan drieeneenhalf uur voor de beeldbuis en één van een uur korter voor de bioscoop. De patste, bekroond in Cannes en Moskou en zondagavond op net scherm, sluit duidelijk aan de jongste passie van de Ita- banen: het omspitten van het Gian Maria Votonte als Carlo Levi in de film 'Cristo si e fer mato a Eboli*. landleven, Bertolucci deed het met '1900'. de Taviani's met "Padre, Padrone* en Olmi met 'De Klompenboom'. Qua sfeer doet Rossi's film daar zeker niet voor onder, vooral ook dankzij het schitterende came rawerk van Pasquahno de Santis, die deze desolate uit hoek van Zuid-Itahé bijna te veel eer bewijst. Maar het sterke punt van 'Eboli' is het mensenmateriaal, met Gian Maria Volonte voor op als Carlo Levi en verder Paolo Bonacelh als een oppor tunistische fascistische burge meester en Francois Simon als drankzuchtige pastoor. Het is fascinerend de gang van de balling, die dorpsheid wordt, te volgen. De bevol king, die van zijn artsenbul hoort, wil graag zijn medische kennis benutten, want de art sen in het dorp en het naburi ge ziekenhuis van Matera ver trouwt men niet. Tenslotte wordt hij in deze kleine sa menleving onmisbaar en wan neer de balling na enige jaren mag vertrekken, hebben alle inwoners zich verzameld'voor een groots afscheid. Moskou Nog deze zomer moet de bezem door de popscene in de Sovjet-Unie. De vice-minister van cultuur, Georgi Iva- nov, heeft aangekondigd dat veel van de daar bestaande pop groepen zowel ideologisch als'artistiek nogal wat te wensen overlaten. Als ze daar vóór oktober geen verandering in we ten te brengen, zullen ze niet mogen voortbestaan. De laatste jaren was Cr sprake van een redelijke vrijheid op het gebied van popmuziek in de Sovjet-Unie. Behalve enkele zeer populaire formaties, ïoals Vesjolye Rebjatta (Vrolijke Jongens), bestaan er op lokaal niveau vrij veel groepjes die, als ze flink hun best doen, redelijke kansen krijgen om hun eigen muzikale ideeen uit te dragen. Maar de vice-minister heeft nu in het tijdschrift Sovjetskaja Koeltoera aangekon digd dat ze scherper in dc gaten gehouden zullen worden. „Het gebrek aan discipline en de lage kwaliteit van de optre dens is schadelijk voor de morele en esthetische opvoeding van de werkende klasse", aldus Ivanov, die verder gewag maakt van 'vervorming van de Russische volksmuziek'. Congr«»g*bouw, D«n Hug: To- n**tgro«p C»rcl* spuit 'Voort schrijding' van Louis-Fsrdinsnd Cslins. Vsrtsling #n rsgis: Hsn- ny van Schalk. Tachnisch* vorm gaving: Marlijn Hitscha- mötlar. Mal oj.: Frsneoisa Du- parray. Tinaks Vaanama, Oik Goudsblom, Hsnny van Schayk, Msrja van Buran, an Gésiraa Schyns. Harhaling: vanavond In Dan Haag (Congrssgabouw). Den Haag „Ik luis ter en ik wacht op de valse noten, dat is het enige wat nog een beetje onverwacht komt", zo schrijft Louis-Ferdinand Cé line in zijn toneelstuk 'Voortschrijding'. De wereldpremière van dit stuk, zoals toneel groep Cercle het in het Congresgebouw verwoordt, heeft nau welijks iets onver wachts. Inderdaaad, omdat er zoveel valse nootjes in zitten, dat het stuk zelf bijna ge kraakt wordt Het leven en sommige werken van de beroemde Franse schrijver kunnen weieens krampachtig overkomen, maar toneel groep Cercle slaat in deze alles. Het stuk schrijdt in hun interpretatie inder daad voort, maar met een dusdanig gebrek aan ac centen dat we het gevoel krijgen geen stap dichter bij Céline te komen. En dat was in het teken van het internationale Céline- congres nou juist wel het uit gangspunt. Want dit nog nooit gespeelde stuk, dat in 1927 al geschreven werd, be vat zoveel autobiografische elementen en verwijzingen naar Céline's levensvisie dat de opvoering ervan de kroon op alle theorién óver deze schrijver had moeten zijn. De realiteit is echter niet meer dan een pet, waar door Cer cle veel ingegooid is, maar die geen enkele auteur met trots zou dragen. 'Voortschrijding' mag dan menselijke en maatschappe lijke leegte weergegeven, dat houdt niet in dat daarmee ook het acteertalent geoor- Gaston (Dik Goudsblom) laat zich bijna verleiden door één van de vele hoertjes uit 'Voortschrijding'. loofd is om absolute leegte te presenteren. In een doorsnee kleinburgerlijk huisgezinne- tje uit de jaren twintig heeft de moeder van 'de bruid' al les voor het zeggen. Actrice Tineke Veenema doet dat door Renèe de Haan ook letterlijk. Ze ratelt mei een diepe frons op het voor hoofd lappen tekst af als be trof het een goedkoop ka toentje dat de moeite van het dragen niet waard is. Af en toe onderbroken door haar dochter Marie die in zange rig Frans-Nederlands timide antwoordt op de klanken- trompet van haar moeder, zonder dat hiermee van een echte reactie sprake is. Ontrouw In deze dreunerige dialoog horen we dus niet wat Céline wezenlijk te zeggen heeft over zijn eigen tijd. En dat is toch nogal wat. In enkele bladzijden schetst hij zijn so ciale hersenspinsels over de nette burger. Artiesten wor den bewonderd, maar beta len doen ze niet. De moeder strooit handleidingen rond hoe haar kind met mannen moet omgaan, en zou het liefst de echtgenoot mogen uitkiezen. Ontrouw van de man hoort erbij: liever be drogen dan weduwe. Zo be licht Céline op cynische wij ze hoe het uiteenlopend ge dragspatroon tussen man en vrouw voortdurend gevoed wordt door de ingeslepen dogma's van de generatie er vóór. Dit wordt geïllustreerd aan de hand van het begrip lief de. Marie snakt ernaar, ter wijl haar echtgenoot Gaston daar niet verder mee komt in het leven. De vleselijke genoegens wil Gaston nog wel eens smaken, maar daar voor is de kuise Marie niet het geschikte object Zij trekt met haar been, en dat trekt hem niet aan. In deze sfeer vol onbegrip lapt moeder alle moreel aan de laars, roept de buurman erbij, en ontfutselt deze vrijgezel de naam van een aardig bordeel dat als lapmiddel voor het huwelijk kan dienen. De man is echter te lui ge worden voor dit actieve prostitutieleven. Alle klanten die dit (overigens door de to neelafmetingen veel te bre de) bordeel betreden, willen louter gluren. Désirée Schyns is als actrice vrij ze ker van haar zaakje, als hoe- renmadam staan de zaken er niet best voor. De al snel be keerde Gaston beticht haar van vele onzuiverheden die een rechtstreekse aanval van Céline op de parvenu vor men. Egoïst Tussen deze scènes wandelt op wonderbaarlijke wijze een engelachtige oude dame die iedereen wil bekeren. Met 2achte slem verkondigt het oudje de meest fantastische godsdienstige dingen, maar ze zijn nauwelijks te ver staan, of worden dusdanig monotoon 'uit het hoofd op gelezen' dat de eigenlijke portee verloren gaat. Ais ze eindelijk voor God zeLf ver schijnt wordt de bedoeling van Céline duidelijk: Onze Lieve Heer is een even grote gemakzuchtige egoïst als de mens. Met een werkelijk su blieme vondst heeft Cercle aangetoond waarom: Het ge zicht van God is niet meer dan een spiegel. Zodat de kuise Marie met hysterisch schateren aangeeft: 'Wie lacht niet die de mens be ziet'. Temidden van de dreuneri ge, vage acteerprestaties in 'Voortschrijding* wordt de opvliegende en brallende Gaston bijna een sterrol. In een kruising tussen Giscard d'Estaing en Louis de Funès weet Dik Goudsblom een ko- misch-realistisehe zelfkwel ler neer te zetten. En daar mee proeven we eindelijk sprankjes van de levensfarce zoals Céline die geschreven heeft. Want in 'Voortschrij ding' is het dagelijks leven een sinistere grap waarin de mensheid geen stap verder komt doordat schoonmoe ders, religie en kuisheidsre- gels de toon aangeven. Eén lange valse toon, die echter wel trefzekerder aangezet moet worden, wil hij door blijven klinken. Berlijn Het Goethe-mu- seum in het Oostduitse Wei- mar heeft een tot dusver on bekende tekening van Goe the uit particulier bezit ver worven. Het is een fantasie landschap, zoals de grote dichter en natuuronderzoe ker (17491832) wel eens aan vrienden gaf. De tekening meet 10 x 15 cm. Op de voorgrond is een berghui met drie bo nten te zien, terwijl op de achtergrond een in de verte vervagende reeks bergen is afgebeeld. Op de achterkant staan een hoofdletter 'G' en de datum 5 oktober 1806. ADVERTENTIE of a i i7 £*-5" -F S.S S.S-S b

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1983 | | pagina 5