Tob Jobs door vechtlust bekend
geworden
Nederlander bezuinigt radicaal
Liever om
de twee
jaar
een echte
vakantie
Spoorverkeer in de war door muisje
Presentatrice
cursus Spaans
in blootblad
0
Yredesvrouw
houdt vol
Leerlingen
vaak niet
beoordeeld
op prestaties
Terughollen
'I
MENSEN
Redactie:
Joke
Korving
Rotterdams Nieuwsblad
zaterdag
19 november 1983
Pilar Alcon
In volle schoonheid over
zeven pagina's: zo is de
actrice Pilar Aeon, die
voor Teleac de cursus
Spaans presenteert, in het
Kerstnummer van
Playboy te zien.
De Spaanse heeft eerst wel
even geaarzeld, voordat ze
tot dit besluit kwam.
„Maar", zegt ze, „de Teleac
kijkers zijn geen twaalf
meer. En de vrouwen
zullen hun mannen toch
niet gaan verbieden om
een cursus Spaans te
volgen?", voegt Pilar er
aan toe.
De cursus Por Favor heeft
zoveel belangstelling
gé trokken, dat veel
mensen het
cursusmateriaal niet op
tijd in huis hebben
gekregen. Daarom gaat
Teleac in januari alle
lessen herhalen.
Als de dag van gisteren
herinneren ze zich nog
hoe het begon. Vooral
het wachten op het aller
eerste telefoontje is hen
bijgebleven. De opluch^
ting ook toen het uitein
delijk kwam: de eerste
klant die zich meldde bij
het Rotterdamse advies
bureau Tob Jobs.
Het is deze maa.-d tien jaar
geleden dat directeur Zoë
Ouwehand-Reïd met haar
rechterhand Cis van Gelder
de sprong in het diepe
maakte. „Met geleende
meubels", lachen ze. „Al
leen de schrijfmachine van
ons".
Het werven en selecteren
van topsecretaresses en ma-
nagement-assistenten is het
specialisme van het bureau,
dat inmiddels is uitgebreid
met meer personeel en een
indrukwekkende klanten
kring heeft opgebouwd.
Hoewel de tijd tegen zit,
zeggen de vrouwen: „Wij
Hoewel de eerste
kruisraketten al in
Engeland zijn
gearriveerd, houden de
vredesvrouwen bi] de
luchtbasis Greenham
Common nog steeds de
wacht. Deze vrouw heeft
haar gezicht beschilderd
als protest tegen de
plaatsing van de
kernwapens.
Een ronddartelend muisje dat
op de zenuwen werkte van
een sein wachter heeft deze
week het Britse spoorverkeer
in de war gestuurd.
Sein wachter Trevor
Hockham sloeg op de vlucht
voor de muis die in zijn
seinhuis rondliep en legde
het belangrijke baanvak
Portsmouth-Brighton stil,
waardoor een vertraging van
twaalf uur ontstond.
Hockham is nu naar een
ander seinhuis gestuurd. De
Britse spoorwegen
overwegen
tuchtmaatregelen. „Het kan
zijn dat hij allergisch is voor
muizen of iets anders
mankeert. We zullen zien",
aldus een woordvoerder.
Hockhams vrouw Susan
verzekert dat haar man dol is
op dieren. 'Behalve muizen',
zegt zij.
zijn niet ontevreden. Je
moet wel meer doen om op
drachten binnen te halen,
nog meer vechtlust hebben.
Maar daar ontbreekt het
ons niet aan".
Zoë Ouwehand, Engelse
van geboorte, wilde na tal
van banen in het buiten
land in Nederland iets
nieuws beginnen. Ook Cis
van Gelder liep met ideeën
rond. Bij hun eerste toeval
lige ontmoeting kwam dit
ter sprake en een plan was
snel gemaakt.
Zoë: „Vanaf de eerste dag is
de combinatie goed ge
weest. We hebben alles zelf
gedaan en zijn nog steeds
zelf-doeners. In een klein
bedrijf als dit moet je bereid
zijn om naast je vak als ad
viseur ook andere dingen
aan te pakken".
Maar advies uitbrengen aan
de opdrachtgever blijft hun
belangrijkste taak. Zo'n op
drachtgever is op zoek naar
iemand voor de functie van
bijvoorbeeld chef de bu
reau, directie- of marketin-
gassistent of een topsecreta-
resse.
Cis van Gelder: „Wij gaan
er naar toe en praten uitge
breid over het bedrijf, hoe
het in elkaar zit. We vragen
een duidelijke omschrijving
van het werk. Ook willen
we precies weten aan welke
eisen iemand moet voldoen.
Vooral voor de baan van
topsecretaresse proberen we
van zowel de kandidaat als
de toekomstige baas een
goed beeld te vormen. Baas
secretaresse is een twee
eenheid. Er moet optimaal
worden samengewerkt op
die plaats".
Vervolgens maakt Tob Jobs
een profielschets en plaatst
een advertentie. De voorse
lectie doet het bureau, uit
de vier kandidaten die over
blijven moet het bedrijf zelf
kiezen.
Zoë Ouwehand (rechts) en Cis van Gelder
Op zo'n advertentie stro
men tegenwoordig de brie
ven binnen. „Toch is er bij
na nooit iemand bij die
werkloos is", vertelt Zoë
Ouwehand. „Meestal zijn
het mensen die een stapje
verder willen of al een poos
bij een bedrijf zijn en iets
anders zoeken". En: „Ik
vind het leuk om vrouwen
op bepaalde plaatsen te
krijgen. Maar er blijkt een
gat te zitten tussen topse
cretaresses en academisch
gevormde vrouwen. Het is
moeilijk om voor het mid
denkader vrouwen te vin
den".
Het adviesbureau is inmid
dels zo bekend dat zowel
Zoë Ouwehand als Cis van
Gelder geregeld worden ge
vraagd om cursussen te lei
den. „Het is belangrijk om
je gezicht te laten zien,
maar de factor tijd", zucht
Zoë Ouwehand. „Het werk
slurpt je op. Voor een klein
bedrijf als dit moet je een
soort duizendpoot zijn. Alle
elementen van een groot
bedrijf spelen hier ook in
beperkte mate een rol". Als
het beide vrouwen echt te
veel wordt, reageren ze het
af met een fikse lachbui,
vertellen ze. „Dat is vaak
onze redding geweest. Het
is goed dat je zoiets kunt in
een gespannen situatie".
Zoë tot slot: „Ik heb een
soort gedrevenheid. Het is
moeilijk voor mij om din
gen los te laten. Je moet
voortdurend keuzes maken
tussen werk en thuis, want
ook de kwaliteit van het le
ven is voor mij ontzettend
belangrijk".
Leerlingen worden
vaak niet beoordeeld
op hun prestaties. Al
in de eerste klas van
de lagere school gaan
leerkrachten bij
voorbaat van uit dat
jongens betere
leerlingen zijn dan
meisjes.
Dit concludeert de
Nijmeegse
onderwijssocioloog Peter
van der Kley die een
onderzoek heeft
gehouden naar de relatie
tussen onderwijs en
maatschappelijke
ongelijkheid. Van der
Kley schreef er een
proefschrift over, waarop
hij volgende week
donderdag promoveert.
Voor zijn onderzoek, dat
hij in 1976 is begonnen,
maakte de socioloog ruim
vierduizend video
opnamen van alledaagse
scènes in de eerste,
tweede en derde klassen
van verschillende lagere
scholen.
Volgens de onderzoeker
blijkt uit het video
materiaal onder meer dat
leerkrachten onderscheid
maken tussen 'goede' en
'slechte' leerlingen,
terwijl dit weinig te
maken heeft met
leerprestaties. De
leerlingen worden
volgers de socioloog
behandeld op basis van
geslacht en het milieu
waar ze vandaan komen.
Om de situatie in het
onderwijs te verbeteren,
moeten opleidingen
aankomende
leerkrachten beter op
hun taak voorbereiden,
zo meent de onderzoeker.
NBT-directeur J.A.T. Cornelissen: teleur
gesteld.
De Nederlandse vakantieganger be
zuinigt radicaal. Hij besteedt hetzelf
de bedrag als vorig jaar of hij gaat he
lemaal niet. Liever eens in de twee
jaar een echte vakantie, dan twee
keer karig op reis, vindt de Nederlan
der.
Dat is een van conclusies van het laatste
Continu Vakantie Onderzoek, dat het Ne
derlands Research Instituut voor Recreatie
en Toerisme (NRIT), samen met het bureau
Interact, vier keer per jaar houdt De laatste
"gegevens hebben betrekking op juni, juli en
augustus. In die periode worden ongeveer
tweederde van alle Nederlandse en buiten-
ies geh
„Veel mensen willen alleen maar een va
kantie zoals ze die gewend zijn geweest. Ie
mand die altijd naar een bungalow ging,
voelt er niets voor om in een caravan of een
tent te gaan zitten. Als de bungalow te duur
wordt, slaan we een jaartje over, is een veel
gehoord argument", aldus NRIT-dtrecteur
drs. J.A.M. Zom.
Zorgelijk
Hij is niet zo verbaasd over de reactie van
de Nederlandse vakantieganger op de eco
nomische recessie en de bezuinigingen. Zor
gelijker is hij over het feit dat in de zomer
maanden het aantal vakanties in Nederland
vzowel de korte (2 tot 4 dagen) als de lange
(5 dagen en meer) met I2Q.OOO, ofwel 2
procent, terugliep. Zorgelijk, ondanks het
gegeven dat aantal vakantiegangers iets toe
nam.
«Het zat er natuurlijk wel in als je weet, dat
in de zomermaanden de binnen- én buiten
landse vakanties afnamen met drie procent.
Vrijwel iedereen verwachtte dat er minder
"mensen naar het buitenland zouden gaan.
Dat is dan ook uitgekomen. Een daling van
8 procent, hetgeen vertaald in cijfers 370.000
vakanties minder betekent".
En hij vervolgt: „De recessie houdt niet op
bij de grens, dus het is logisch dat er op den
duur ook minder binnenlandse vakanties
komen. Maar het is maar de vraag of we die
- daling al dit jaar hadden mogen verwach
ten".
Zom noemt de oorzaak van die daling echt
.verontrustend: het aantal zomervakanties in
vaste stacaravans liep terug met niet minder
dan 20 procent „Want we praten hier over
een harde kern van vakantiegangers. Veel
Nederlandse kampeerbedrïjven zijn afhan
kelijk van deze groep. Als die nu afkalft,
ziet het er naar uit dat die bedrijven snel in
de moeilijkheden komen".
Oorzaken voor het uit de gratie raken van
de vaste stacaravans zijn vooral de reis- en
de stakosten. Het is wel leuk om ieder
weekeinde naar de caravan te gaan, maar
de benzine-kilometers moeten iedere keer
weer worden betaald.
„Het gevolg is dat steeds meer mensen min-
door
Rien van den Anker
der van de sta-caravans gebruik maken.
Andere jaren werd de caravan nog wel eens
uitgeleend aan familie of kennissen, maar
dat is ook aanzienlijk teruggelopen. De kos
ten voor een staanplaats blijven ieder jaar
stijgen en het gebruik wordt minder. Het zit
er dan ook dik in dat een grote groep besluit
om de stacaravans maar op te geven".
Twijfels
Onderzoekingen hebben al aangetoond dat
het aantal stacaravanbezitters dit jaar vijf
procent lager was dan vorig jaar. Bovendien
bleek aan het begin van het seizoen dat tus
sen de 20 en de 30 procent van die groep al
twijfels had 'of het nog wel zo leuk was om
het hele seizoen weer naar die vastgelegde
caravan te gaan'.
Al met al betekenen de cijfers een bittere
pil voor het Nationaal Bureau voor Toeris
me, dat op zijn minst zal moeten toegeven
dat de oproep 'Lekker weg in Nederland'
geen succes is geworden. Vorig jaar bleef 57
procent van de Nederlandse zomertoeristen
in het eigen land, dit jaar was dat percenta
ge 58 procent.
Een mager resultaat en directeur J.A.T-
Cornelissen van het Nationaal Bureau voor
Toerisme is dan ook teleurgesteld. „Het valt
zwaarder tegen dan we hadden gedacht Na
tuurlijk wisten we dat het zou komen, maar
in eerste instantie pas in '84/'85", aldus de
NBT-topman, die altijd nog positieve aspec
ten blijft zien.
„Dat verlies komt vrijwel uitsluitend door
de daling bij de stacaravans. De andere lo-
giesvormen komen er positief uit. Soms een
stijging van 10 procent. Bij de hotelover
nachtingen zelfs een stijging van 50.000".
Concurrentie
Volgens hem kunnen de jongste cijfers niet
zo maar terzijde worden geschoven. „We
zitten natuurlijk niet alleen op de wereld.
Ook andere landen stimuleren acties met
oproepen, dat je ook in hun land zo lekker
weg kunt gaan. Vooral de buurlanden zijn
erg concurrerend gaan werken en dus zul
len we hier ook eens iets aan de prijzen
moeten gaan doen".
NRIT-directeur Zom verder: „En bij dit al
les mogen we ook de invloed van de mooie
zomer niet vergeten. Als het weer minder
was geweest, waren de cijfers slechter uitge
vallen. Maar we hebben nu drie mooie zo
mers gehad en met een beetje kansbereke
ning zit dat er volgend jaai dus niet in".
Die mooie zomer 'verkleurt' trouwens ook
de statistieken, waarin het uitgavenpatroon
van de toerist wordt uiteengezet. In totaal
gaven alle Nederlanders 107 miljoen gulden
minder uit op de binnen- en buitenlandse
vakantie dan vorig jaar. De Nederlanders
die naar het buitenland gingen, bezuinigden
ruim 2Q0 miljoen, maar dit verlies werd ten
dele gecompenseerd door landgenoten die
aan ons strand bleven bakken. Zij brachten
in totaal 100 miljoen meer in hei laatje.
Badplaatsen
Ook de bestemming binnen de landsgrenzen
werd beïnvloed door vele dagen zonne
schijn. De belangstelling voor de Noordzee
badplaatsen steeg met drie procent en een
andere jaren zo aantrekkelijk gebied als de
Veluwe, arm aan water, kreeg vier procent
minder bezoekers.
In het buitenland stegen alleen België 3
en Denemarken 2 in populariteit.
West-Duitsland en Spanje bleven gelijk,
maar Oostenrijk (- 3 Frankrijk (- 2 en
Italië {- 2 hadden de afgelopen zomer
minder Nederlanders over de vloer.
NBT-topman Cornelissen meent dat de
overheid erg voorzichtig moet worden om
steeds maar weer groeiende bedrijfssectoren
aan te pakken. „Een toeristenbelasting is
zo'n voorbeeld. Maar dat is één kant van de
zaak; je kan je ook de vraag stellen: wie kan
Fred flacke
De mooie zomer 'verkleurde' de statis
tieken.
er staits nog 12UU gulden betalen voor een
week een bungalow voor zes personen?"
Keuze
Volgens Cornelissen zal de reiswereld zich
ook moeten beraden of er niet afgestapt kan
worden van all-in prijzen. „Geef de toerist
de kans om een basisprijs te betalen en laat
hem zelf een keuze doen over al dan niet
gewenste extra voorzieningen".
„Het binnenlands toerisme zal volgend jaar
moeilijke tijden gaan doormaken", conclu
deert drs. Zom droog, maar hij voegt er opti
mistisch aan toe, „algemene acties voor va
kanties in het eigen land blijven echter zin
vol, maar dan moet wel de seizoenrecreatie
op peil worden gehouden. Touroperators
zullen zich moeten gaan werpen op goedko
pere, kortere buitenlandse vakanties en ver
zorgde vakantie met als logiesmiddel de
tent".
Leuke cijfers allemaal. De een gaat een jaar
tje niet, de ander voor hetzelfde bedrag als
vorig jaar. Een derde gaat iets minder ver
en de vierde gaat gewoon een paar dagen,
korter. Schrijnender is dat de tendens van
Nederlanders die helemaal niet op vakantie
gaan, doorzette: deze zomer 43 van de 100,
vorig jaar waren dat er 42. Nog even, en de
helft van de Nederlanders blijft thuis.
Die Gullit woensdagavond.
Goed warm gehad natuur
lijk, maar misschien zit de
Feyenoord-dokter er van
daag wel mooi mee: shirtje
uitgetrokken bij drie graden
boven nul en meteen lichte
longontsteking omdat er ook
nog, midden op het veld
even een lezing voor de buis
moest worden gehouden.
Maar ja, Frankrijk vrijwel
gehaald, dat maakt het goed.
Je zal mij er niet over horen
hoor, over zo'n striptease.
Maar die Andere gewoonten,
die de camera óók zo meedo
genloos signaleert. Heb ik
het nou mis, of nemen ze
nog hand over hand toe, de
laatste jaren, die demonstra
ties?
Nou hebben we dat op-de-
knieën - voor-het-hek-na -het-
scoren al gehad, Willy of
Renê heeft zich met dat ge-
steiger ook al een vaste
plaats verworven, shirtje
wisselen na de zege, vreugde
betonen na het scoren, oké,
dat mag, deden ze vroeger
ook al en bovendiendaar zit
nog risico in voor jezelf.
Verkouden, of bedolven od
der medespelers en meteen
geblesseerd. Maar Hilversum
heeft nog een heleboel méér
zwak toneel op z'n geweten.
Vroeger, bij voorbeeld, stond
een keeper alleen maar te
schelden als hij er, na zwak
ingrijpen van verdedigers,
eentje door had moeten la
tenEn dat vonden we op de
tribune zelfs ook nog maar
zo zo, want ja, -iedereen
maakt wel eens een fout,
nietwaar? En als zo'n doel-
man nou helemaal foutloos
'Doelwachters', of 'trouwe
portiers' zo heetten ze in
die dagen nog bloosden
een beetje, of bleven nog een
paar tellen genietend in het
gras liggen ais ze een won
derbaarlijk mooie redding
hadden verricht (een zoge
naamde 'save') en trapten,
volstrekt van slag door de
glorie, de bal vervolgens
nogal zwak het veld weer in.
Nu niet meer. Zij plukken
met één hand een schot uit
de bovenhoek en zullen
daarom nog tientallen jaren
beroemd zijn, maar in plaats
van de uittrap slim te benut
ten, stellen ze zich in hun
doelgebied op en beginnen
als razenden te schelden en
te tieren tegen hun mede
spelers. Ik vrees, dat die
showmisplaatst als zij al is,
ook de bescheidener doellie-
den wordt opgedrongen als
Reitsma of Walker zich met
hun apparatuur hebben ge
ïnstalleerd.
Nu kan men tegenwerpen,
dat keepers op zich nogal
lichtgeraakte, aan heftige
gem ceds wisselingen ten
prooi vallende heerschappen
zijn, die ook nagelbijtend en
hun vrouwen uitscheldend
door het leven gaan ('het be-
staót niet, dat die man kee
per is', zei Ernst Happel
eens, toen hij de doodbe
daarde heer Pieters Graaf
land voor het eerst langer
dan vijf minuten meemaak
te), maar ook anderen zijn
sinds de tv raar gaan doen.
Dat zijn de degelijke verde
digers van vroeger, die thans
meer dan ooit tot oprukken
worden gedwongenomdat
er, op last van de oefenmees-
ters, voor hen 'gaten worden
getrokken' waar ze dan 'in
moeten duiken'. Die brave
jongens, shirt netjes in de
broek, kousen nog vlak on
der knie, stevig postuur,
goed kopwerk in de achter
ste lijn, schieten dan net
naast. En dan komt het: ze
lopen, nee hollen terug naar
hun plaats. Met een verbe
ten gelaatsuitdrukking, van
'jammerboys, maar er weer
tegenaan' of 'kijk, ik versaag
niet', zoiets.
De camera volgt ze, vele me
ters lang, en ze weten dat
natuurlijk. Want gewóón is
het niet. Wie net naast
schiet, pech heeft, door het
noodlot wordt getroffen, die
slaat van onbegrip de han
den voor de ogen of heft ze
ten hemel, kijkt nog eens
waar de bal nu precies in de
fotografen verdween, en
sloft terug. Ja, slóft, de eer
ste tien meter zéker.
Vroeger keek men nog eens
een paar maal nadrukkelijk
naar de schoen, die het wel
licht had begeven, maar met
het materiaal van tegen-i
woordig liikt dót wat over4
dreven. Net zo overdreven
als dat stoere terughollen]
Heren verdedigers, doe, ais
laatste overblijfsel van een
mooi verleden, gewóón...
