WATERWEG
ven'jongens'
op wachtlijst staan
Horeca zorgt weer
voor kloppend hart
Trainerswissel
kost SVV geld
THD nog
steeds in
onzekerheid
Ésêism
Frantse n-
huizeu
willen
uitbreiden
WÊËltÉ&Ê
Coenen
opent De
Luit
yjfi
De kroon op het werk
Leen Warnaar: 'De
groep is doodziek
Richard Dereks: 'Zo ging
het echt niet meer9
Vlaardingen Zolang de
Herman Frantsenhuizen
bestaan, is er een wacht-
lijst van geestelijk gehan-
dicapten, die in een ge
zinsvervangend tehuis
-moeten worden opgeno-
- men. In 1966 werd het
- eerste huis aan de Schie-
damseweg 129 geopend en
sindsdien is er vaak uitge
breid en verbouwd, maar
ïiog steeds staan er in
.-Maassluis en Vlaardingen
>.72 mensen op een wacht
lijst. Het bestuur van de
Frantsenhuizen is nu geld
- aan het inzamelen, waar-
,:i mee een dependance voor
,'^even geestelijk gehandi
capten kan worden geo-
,„j>eno.
>Éen aantal ouders van geeste
lijk gehandicapte kinderen
i^nam in de jaren zestig het int-
vtiatief voor een gezinsvervan
gend tehuis. Als de ouders de
kinderen niet meer konden
verzorgen was de enige moge
lijkheid die nog openstond
plaatsing in een inrichting.
Mevrouw Noordhoek zat. toen
£al in het bestuur. Ze herinnert
zich nog hoe het geld toen bij
elkaar werd gehaald. Er werd
gecollecteerd, er werden tom-
bol a's gehouden. „Toen heb-
:-ben we op eigen initiatief
vrittaar een pand,gekocht." Daar
plaats voor zeventien 'jon-
ygëns', zoals mevrouw Noord-
hoek en directeur A.C. van
/-Duijvenbooden de gehandicap-
•£ten noemen.
Herman Frantsen was hoofd
J van de Vlaardingse blo-school,
>die het initiatief nam om zijn
leerlingen, wanneer ze van
"school kwamen, op te vangen
?,in een beschutte werkplaats.
yOp die manier werd voorko-
^men, dat ze langs de straat lie-
■pen. Die werkplaats werd later
■v.het Toeleveringsbedrijf.
J.'Geen geld
^Eigenlijk is er in al die jaren
££piet veel veranderd. In de
•frantsenhuizen hebben nu 47
feestelijk gehandicapten een
MÉMÊÊiiê'.
Een van de Frantsenhuizen aan de Schiedamseweg.
plaats gevonden, de wachtlijst
is gegroeid. „Het ministerie
heeft geen geld", zegt Van
Duijvenbooden, „de pot raakt
leeg." In '82 en '83 was er bij
het rijk geld voor noodplan
nen, waar het bestuur van de
Frantsenhuizen een beroep op
deed. Er waren echter plaat
sen, waar de nood hoger was
en het Vlaardingse plan voor
een tehuis met ongeveer twin
tig plaatsen verdween in de la.
Dit jaar is er waarschijnlijk
niet eens geld beschikbaar
voor een noodplan.
door Aad Rietveld
Het bestuur doet nu een be
roep op de Vlaardingse bevol
king om geld te geven, zodat
weer een dependance kan
worden begonnen. Vrijwilli
gers zijn langs de huizen ge
gaan om namen en adressen
op te schrijven en vervolgens
om folders in de bus te doen.
Mevrouw Noordhoek: „De
mensen zijn ons altijd zeer ge
negen geweest Ze kennen de
tehuizen, die zitten in hun ei
gen stad."
Ellende
„Het is in veel gevallen een te
leurstelling voor de ouders als
hun kinderen niet naar een
gezinsvervangend tehuis kun
nen", aldus mevrouw Noord
hoek. In de Frantsenhuizen
kunnen ze meer doen. Ze ma
ken uitstapjes, doen gymnas
tiek, hebben een wandelclub.
En 's avonds zijn ze bij elkaar.
Van Duijvenbooden: „Het zijn
gezelschapsmensen. Je hoeft
geen medelijden met ze te
hebben hoor, de meesten zijn.
heel gelukkig."
Maar om ze thuis te houden is
in veel gevallen moeilijk, zegt
mevrouw Noordhoek: „Ze zijn
ontzettend lief, maar ze binden
je wel. Je moet geduld met ze
hebben, je moet. ze niet opja
gen, want dan kunnen ze
moeilijk worden. Dan hebben
ze het gevoel dat ze niet begre
pen. worden." Van Duijven
booden weet van mensen die
al jaren op de wachtlijst staan.
„Als hun ouders komen te
overlijden dan worden ze uit
hun omgeving weggerukt en
in een inrichting geplaatst."
TerwijL die mensen een 'twee
de huis' zouden kunnen vin
den in een Herman Frantsen-
huis, zegt Van Duijvenbooden.
Als er een dependance kan
wordc-n geopend „Je moet
maar zien hoe dat uitpakt", al
dus Van. Duijvenbooden
blijft de wachtlijst bestaan.
Maar daar heeft mevrouw
Noordhoek een optimistische
visie op: „Als er maar weer
een tehuis van start is gaan we
op dezelfde weg verder.".-©,
Maassluis Wethouder
Elly Coenen opent zaterdag
11 februari het gezinsver
vangend tehuis De Luit aan
de Haydniaan in Maassluis.
Zij zal 's morgens om elf uur
de naambordjes van alle 24
bewoners onthullen.
Het gaat om een formele
handeling, want het nieuwe
gezinsvervangend tehuis
wordt al sinds medio no
vember door een groep be
woond. Een maand later
hadden alle bewoners hun
intrek genomen. In De Luit
wonen 14 mannen en 10
vrouwen verdeeld over drie
woongroepen volgens een
verticale opzet. Dat houdt in
dat mannen en vrouwen tus
sen 20 en 56 jaar met elkaar
samenwonen. Alle bewoners
beschikken over een eigen
kamer.
Zowel met de bouw als in de
begeleiding is het uitgangs
punt geweest De Luit zo
weinig mogelijk buiten de
Maassluisse samenleving te
plaatsen.
De dagelijkse leiding van
het tehuis bestaat uit een
team van tien groepsleiders
en -leidsters. Tevens zijn
vier huishoudelijkse mede
werksters en een parttime^
kookster in dienst. Tino Si
mons, het hoofd van het ge
zinsvervangend tehuis, is na
drie maanden bijzonder te
vreden over het functione
ren van de bewoners in de
Maassluisse samenleving.
„Ze leren steeds beter ge
bruik te maken van allerlei
diensten. De contacten met
de buren zijn goed, het toe
komstperspectief voor de be
woners en het huis is dan ok
rooskleurig", zegt Simons.
Schiedam De Telefonische Hulpdienst Rijnmond (THD)
verkeert nog altijd in onzekerheid over haar lot. Het is niet
duidelijk, of de gemeenten Rotterdam en Schiedam de fi
nanciële hulp aan deze welzijnsïnstelling intrekken. Wel
heeft de Schiedamse wethouder Posthoorn uitgesproken,
dat de THD behouden moet worden, omdat Schiedam be
paald niet overbedeeld is wat maatschappelijke dienstver
lening betreft.
Hoewel er deze maand tussen de vertegenwoordigers van
de THD en wethouder Herman Posthoorn overleg zou
worden gevoerd over de afbouw van de Schiedamse vesti
ging van de THD, is het zover nog niet gekomen. Volgens
maatschappelijk werker Jaap Brouwer worden er pas spij
kers met koppen geslagen, nu de Schiedamse begroting is
behandeld.
„Wethouder Posthoorn verschiet zijn kruit nog niet", oor
deelt hij. CDA'er Aad van Lingen noemde de THD een
week geleden tijdens de algemene beschouwingen „het mi
nimale van een minimale crisisopvang".
Als de steun inderdaad definitief wordt ingetrokken, bete
kent dat onvermijdelijk het ontslag voor Brouwer, die tot
zijn pensionering nog tweeënhalf jaar heeft te gaan. Tot op
heden wordt hij door Rotterdam betaald, terwijl Schiedam
de huissvestingskosten voor zijn rekening neemt. Half de
cember besloot de Schiedamse commissie voor sociale za
ken de steun aan de THD stop te zetten als reactie op het
intrekken van de steun door de gemeente Rotterdam. De
laatstgenoemde wenste niet te betalen voor een welzijns
voorziening in de regio, hoewel de subsidie, die Rotterdam
voor es j.ïiu van net rijK Krijgt, voor uoei is gegeven.
Hierdoor zou alleen Schiedam opdraaien voor de perso
neelskosten van een maatschappelijk werker én de appa
raatskosten van het pand aan de Lekstraat. Posthoorn ad
viseerde daarom de comissieleden de Schiedamse subsidie
ook stop te zetten. De commissie ging overstag.
Volgens Brouwer is in Rotterdam het stopzetten van de
subsidie voor de regionale vestiging van de THD door de
gemeenteraad terugverwezen naar de commissie. Tot de
beide gemeenten een standpunt hebben ingenomen blijft
de THD in Schiedam normaal draaien. Volgens Brouwer ïs
de sfeer er onder de veertig vrijwilligers niet minder door
geworden.
Wel kampt de THD in Schiedam'met een groot tekort aan
vrijwilligers. Volgens Brouwer zouden er twee. teams van
acht vrijwilligers nodig zijn om weer op volledige sterkte
imen. Deze nieuwe vrijwilligers zouden viermaal per
,nd dienst moeten doen, waarvan eenmaal 's nachts.
Fijne kneepjes
Vrouwen die meer willen
weten over huidverzorging
kunnen donderdag terecht in
buurthuis de Heipaal in de
Vlaardingse wijk Holy-Zuid.
Een schoonheidsspecialiste
verhaalt vanaf 's middags
half twee van de fijne
kneepjes van het opmaken.
Muziek
De Green Forest Selection
onder leiding van Jeanne-
Marie Mens brengt vrijdaga
vond in dïenstencentruinJDe'
'Woudhoek aan het Heijer-
mansplein in. Schiedam een
gevarieerd muziekprogram
ma ten gehore. Het gezel
schap zingt gedeelten uit mu
sicals, opera's en operettes.
Solisten zijn de sopraan Thea
van der Riet en tenor Hans
Vogel. De toegangsprijs voor
het optreden, dat om acht
uur begint, bedraagt ƒ2,50.
Barend Wasman had gisteren een gelukkige dag: 't Vierkantje was weer rond. Achter hem
staat zijn zoon Barry. Aan de tapkast: stamgast Joop 'Hakkenbar'.
Schiedam De Schie
damse horeca heeft een
tijd van dalende koop
kracht (en dus consump
tie) ternauwernood over
leefd. In 1983 werd het
'culinaire hart van Rijn-
mond', zoals de VVV de
stad aanprijst, getroffen
door enkele faillissemen
ten, die voor een ernstig
'hartinfarct' zorgden.
Maar enige bedrust heeft
de patiënt goed gedaan.
In een lange rij schoten nieu
we, opzienbarende zaken in
enkele maanden tijd als pad
destoelen uit de grond. In het
Proveniershuis nestelde zich
Joy Eman met zijn Stadscafé,
aan de Lange Haven heropen
de Jaap Brussé een restaurant
en Frans van Rijsbergen jr. be-
f;on er in een verbouwde pof-
ertjeszaak zijn bar La Carous-
sel. Jan de Groot (van La Du-
chesse op de Maasboulevard)
ging werken aan de wederop
bouw van de Gouwe Geit aan
de 's-Gravelandseweg. Enkele
bekende exploitanten verhuis
den naar andere zaken en ga
ven er een nieuw gezicht aan,
zoals De Kleine Visser.
En gisteren zag de Schiedamse
horeca de kroon op het werk
gezet: Schiedams meest fameu
ze café 't Vierkantje ging weer
open, gerund door de vroegere
kastelein Barend Wasman en
zijn zoon Barry,
Politiek
„Ik was liever drie maanden
naar Benïdorm gegaan", zei
Wasman gisterochtend onder
een kopje koffie, „maar het
bloed kruipt waar het niet
gaan kan," Met lede ogen had
Wasman de afgelopen tweeën
half jaar gadegeslagen hoe zijn
etablissement, waar tot ver in
de jaren zeventig de Schie
damse politiek werd bepaald,
waar de pers zijn tipgevers
ontving en waar de intelligen-
tia op Schiedam studeerde, af
gleed tot het peil van een rom
melige buurtkroeg. En dat
middenin de stad, op de Koe
markt, in de omtrek waarvan
zeven andere horecazaken wel
goede zaken deden.
„Het ging mij aan het hart",
aldus Wasman, wiens vader,
Coentje Wasman, in april 1924
het café begon: enkele maan
den voor Barends geboorte.
Het café en Barend zijn allebei
zestig jaar. Maar die tweeën
half jaar, dat hij er tussenuit
was, telt Barend liever niet
mee. Liever praat hij helemaal
niet over de vorige pachter,
die in november failliet ging.
„Ik wil netjes en proper op
nieuw beginnen, rustig en be
scheiden", aldus de koning
van de Schiedamse café-eige
naars. Hij heeft de goede ele
menten in zijn zaak behouden
(de unieke gias-in-lood-wand
van de gebroeders Henderickx
en de tussenmuur die vroeger
de buitenmuur was), maar net
interieur is er sfeervoller op
geworden. De inventaris is
nieuw, het personeel is nieuw.
Nieuw is ook, dat 't Vierkantje
's avonds voorlopig dicht blijft,
alsmede op zondag, „Ik word
wat ouder en kan moeilijk ze
ventien uur per dag in de zaak
staan", zegt Barend Wasman,
„Overdag moet ik een boter
ham met beleg kunnen verdie
nen en waarom zou ik dan 's
avonds nog een boterham gaan
verdienen? Ik kan er toch
maar één tegelijk op."
Hij heeft de woorden 'petit
restaurant' van de ramen laten
verwijderen, ,,'t Vierkantje is
gewoon een café zonder ver
dere pretentie", aldus Was
man. Gisteren wemelde het er
weer van bekende Schiedam
mers en dat was lang geleden.
Het hart van Schiedam klopte
weer.
Rotterdams Nieuwsblad
woensdag
KW J februari 1984
Schiedam De commentaren van zowel
Huib Ruygrok als het bestuur van SV7
zijn, conform de tussen beide partijen als
een soort 'gentleman's agreement' ge
maakte afspraak, uiterst summier. De
veel geplaagde Ruygrok, die slechts moei
zaam een zeer timide indruk kan camou
flereni, wenst zelfs helemaal geen duit in
welk zakje dan ook te doen ('Ik wijd er
verder niet over uit We zijn met wededr-
zijds begrip uit elkaar gegaan, Meer zeg
ik eeht niet'), terwijl SVT's secretaris
Frans Eijkenbroek volstaat met enkele
weinig concrete mededelingen.
Officieel heet het dus, dat SW en Ruygrok gis
teren alle zaken nog eens op een rijtje hebben
gezet en tot de conclusie zijn gekomen, dat het
voor Ruygrok beter is nu al met zijn aktivitei-
ten te stoppen, Pim Visser, wiens naam al werd
geopperd als een 'redelijk alternatief' nadat
Ruygrok zijn op handen zijnde vertrek had
aangekondigd, is door het bestuur van de
Schiedamse eerste divisieclub bereid gevonden
tijdelijk de technische gang van zaken voor zijn
rekening te nemen.
In hoeverre deze afwikkeling SVV, dat voor
het eerst na meer dan 25 jaar betaald voetbal
zo'n verregaande beslissing heeft genomen, op
het financiële vlak extra hoofdbrekens bezorgt,
is nu nog niet te overzien. Wel liet Eijkenbroek
weten, dat SVV haar verplichtingen jegens
Ruygrok tot aan het. einde van het seizoen na
komt en dat de overlapping met Visser de
Schiedammers inderdaad meer geld kost dan in
de begroting op de trainerspost is verwerkt,
„Dat is inderdaad een probleem", was hot eni
ge, dat de secretaris kwijt wilde. Visser behoort
bovendien, zo benadrukte Eijkenbroek, niet tot
de vijf sollicitanten, die in de voorbije veertien
dagen hun geloofsbrieven hebben ingeleverd.
Zwijgen
Met deze dorre feiten had gemakkelijk volstaan
kunnen worden, waarmee dan in één klap de
buitenwacht het zwijgen zou zijn opgelegd.
Want, zo redeneren bestuur, trainer en spelers
niet eens ten onrechte, in de huidige situatie -
met SVV op een met SC Heerenveen en FC
VVV gedeelde 'bodemplaats' in het betaald
voetbalis niemand gebaat bij sensatie en ach-
door Donald Bax
groep. Trouwens, een slechte, hele slechte roep,
vind ik, SVV is in mijn ogen niet gewoon ziek,
maar doodziek", gaan de oer-SVV'er de turbu
lente ontwikkelingen zeker niet in de kouwe
kleren zitten.
Ofschoon Warnaar de tussentijdse verdwijning
van Ruygrok betreurt, denkt hij wèl, dat het de
emge opiCasing was, üïe SV V restte. „Het is
voor SVV het beste", zegt hij. „Het is natuurlijk
een belachelijke zaak, dat we maandagavond de
trainer ineens kwijt waren. Toen ik thuis
kwam, heb ik er echt over zitten piekeren. Ik
kart rne voorstellen, dat Ruygrok over z'n toe
ren is, dat'ie privé-moeilijkheden heeft, maar
dat is nog geen reden om de groep in de steek
te laten. Als hij was gebleven, dan was de ellen
de nog veel groter geworden. Misschien is ze
ventig procent van "de groep nu blij, dat Ruy
grok weg is". En Richard Dereks: „Het ging
echt niet meer".
Verrast
Pim Visser, de door de wol geverfde oude-
Spartaan, was op zijn beurt verrast door de
plotselinge toenadering van SVV. De Schie
dammer, die als speler nog tegenover Leen
Warnaar heeft gestaan, was dit seizoen zijde
lings betrokken bij het betaald voetbal op Har-
ga, waar hij regelmatig assistent-trainer Aad
Putters hij verzorgde gisteravond de training
voor de A-selectie— de helpende hand toestak.
„Ik had dit niet verwacht. Maandagavond heb
ik Putters nog gesproken en toen was er niets
aan de band. Nu zeg ik, dat het waarschijnlijk
voor alle partijen zo het beste is. Verder wil ik
me er niet mee bemoeien".
Visser, die drie-en-een-half jaar geleden ook al
de technisch verantwoordelijke mar» was .bij
SVV, heeft zich nog niet kunnen oriënteren op
de nieuwe situatie. Wel heeft hij SVV vrijwel
iedere twee weken aan het werk gezien, maar
de contacten met de spelersgroep bestonden uit
iniet meer dan een vluchtig 'dag trainer, hoe is
het'. Het is de bedoeling, dat Visser morgen
avond voor de training een eerste gesprek heeft
met de spelersgroep. „De spelers maken de trai-
Pim Visser
terklap. „We moeten", zegt ook Richard
Dereks, „de komende maanden minder praten,
maar de mouwen opstropen en punten pakken.
Op het veld moet er- nu geknokt worden. We
moeten van die laatste plaats vandaan zien te
komen*'.
De druppel die in dit geval de emmer heeft
doen overlopen, kwam maandagavond onder
meer uit de douche, waaronder Ruygrok spoor
slags was verdwenen, nadat op de traning de ir
ritatie tot een absoluut hoogte- dan wel diepte
punt was opgelopen. Ruygrok bestrafte een wel
vaker voorkomend incident tijdens een partijtje
met een duurloop van een kilometer of vijf,
wachtte hst einde daarvan niet af en meende
subiet aan zijn stutten te moeten trekken. Dus
liepen de spelers doelloos rónd, terwijl de Hage
naar 'flierefluitend' de zorgen van de laatste
weken van zich af trachtte te spoelen.
Doodziek
„Een trainer die bij SVV z'n geld verdient, die
kan het toch niet maken om zomaar weg te lo
pen", is aanvoerder Leen Warnaar nog steeds
verbouwereerd over hetgeen hij begin deze
week na twintig jaar betaald voetbal voor het
eerst meemaakte. „Ik wil deze man ook beslist
geen trap na geven", vervolgt de libero, „ik
blijf er bij, dat Ruygrok qua oefenstof een kei
is. Hij had alleen geen greep meer op deze
- Huib Ruygrok.
Leen Warnaar.
ner", is de stelregel van Visser. „Het ligt ook
aan hen wat hei verder wordt", meent de trai
ner, die zondag voor eigen publiek tegen koplo
per FC Twente z'n rentree maakt in de Schie
damse dug-out.
Ook Visser, die mede door enkele blessures
donderdagavond de oefenwedstrijd in Oost-
voorne tegen OVV heeft laten vervallen, kan
niet zeggen hoe lang hij in funktie blijft. Hij
heeft met het bestuur de afspraak gemaakt, dat
hij zich terugtrekt als het bestuur er in slaagt
een trainer voor volgend seizoen aan te trek
ken, die ook op dit moment geen verplichtin
gen heeft. Hetgeen voorzichtig aangeeft, dat dé
vijf officiële sollicitanten (Eijkenbroek: 'Neen,
we hebben afgesproken geen namén te noe
men') nu wel lieel erg snel voor een eerste gë-
spreksronde uitgenodigd zullen worden. Be
kend is inmiddels, dat Joop van Daele, die on
langs DS'79 verruilde voor Papendrecht, bij de -
spelers goed in de markt ligt.
„Maar", doet Eijkenbroek het voorkomen alsof
hij niet op de hoogte is van de clausule die Van
Daele iri zijn overeenkomst met PapendrecBt
heeft opgenomen, dat hij die club mag verlaten
als hij in het betaald voetbal aan de slag kan,
„die heeft toch net voor twee-en-een-half jaar
bij Papendrecht getekend?". Visser: „Ik zit er
zeker niet bij. Ik weet eigenlijk ook nog niét
wat ik volgend jaar wil doen. Bovendien hangt
het er van af welke vereniging zich meldt en
mocht da* zo zijn, dan zal dat toch een zatèr-
dagdub moeten zijn".
Het zal duidelijk zijn, dat bestuur en Visser met
geen enkele speler nog langer clementie mogen
hebben. Er moet een denkbeeldige streep wor
den getrokken en degene die daar ook maar
met een'teennagel overheen stapt, moet zonder
aanziens des persoons van het spèlersbestand
worden geschrapt. 'Wie niet luisteren wil, moet
voelen', ook al zijn de mogelijkheden, zeker na
de contractontbinding van Jan Kroos, nog klei
ner geworden.
Kortom, haalt SVV de zomer van 1984? Het be
stuur, dat zich geconfronteerd ziet met opnieuw
een financiële tegenvaller, een interim-trainer,
die mét een doodzieke groep wordt opgezadeld
en het publiek, dat ai voor de jaarwisseling
haar vertrouwen in SVV heeft opgezegd. Ga
daar maar eens aan staan. Leen Warnaar tót
slot: „En dan zullen we met de humor maar
even wachten tot we een stukje uit de buurt
van de laatste plaats zijn..."
