WATERWEG
SPORT
Met een natuurgids erbij
loopt het pas echt storm
Museum in zomer jas
met nieuwe aankopen
SAGHTERGROND
'Bruin' heeft er
een broertje bij
Luciënne Sigmond
blij ft bescheiden
a lal
Op de fiets door Midden-Delfland
VZC'ers
naar NK
Collectie uitgebreid dankzij WVC
Een opzienbarend kunstwerk...
Irene van der Laan
in training
Noorduin en
Van Loon
geselecteerd
Interessant
programma
wielerbaan
SPORTAGENDA
Rotterdams Nieuwsblad
vrijdag
RW 5 juli 1985
blad je!
Vlaardingen Niet dat zo'n veldleeuwerik hoog in de
lucht er last van heeft, een merkwaardig tafereeltje is
het wel: de Zuidbuurtseweg tegen vallen van- de
avond, dertig fietsen in de berm, dertig mensen aan de
kant van de weg, die allemaal met verrekijkers probe
ren om de vrolijke zangvogel dichterbij te halen. Want
met het blote oog lijkt het wel een mug, zoals hij daar
vlak önder de witte wolken staat te bidden. Het is een
tafereeltje dat hoort bij de fietsexcursie door Midden-
Delfland, die de sectie Natuurzaken van de plantsoe
nendienst in Vlaardingen één keer verzorgd heeft en
van plan is te herhalen. Wegens overweldigende be
langstelling.
Fietsen wordt sowieso steeds po
pulairder. Mevrouw Sonneveld
die met haar roeiboot 't Schouw
tje fietsers bij Schipluiden over de
Vlaardingse Vaart zet kan er
over meepraten. Zij krijgt het
steeds drukker. Bij lijd en wijle
komen hele scholen naar haar
toe om dat deel van de fietstocht,
het oversteken van de Vaart te
bespreken. Jammer, maar daar
kan zij niet aan beginnen. Met
passen ep meten kunnen er pre
cies drie fietsen met berijders in
de boot. Voor de excursie van Na
tuurzaken moet zij al tien keer
heen en weer roeien en al heeft
zij eelt op haar handen, dat is toch
een heel werk.
Als met zo'n fietstocht door Mid
den-Delfland ook nog twee ken
ners meegaan, die de hazen, de
zwanenbloem, de vogelwikke en
de reigerkolonie in de Vliet!an-
den kunnen aanwijzen en daar
iets over kunnen vertellen, dan
loopt het helemaal storm. Dat
hebben Marieke van der Pol en
Theo van der Werf van Natuur
zaken ondervonden. Zij moesten
al snel mensen op een wachtlijst
zetten en anderen adviseren om
het voorlopig maar helemaal te
vergeten: Er zouden veel meer
van die tochten moeten .komen,
vindt Marieke. Jammer, maar
daar kunnen zij niet aan begin
nen. Meer personeel zit er voor
de plantsoenendienst niet in en
de natuureducatieve medewer
kers hebben het al druk genoeg
met het onderricht aan de Vlaar-
dingse scholen.
De deelnemers aan de excursie
verzamelen op de fietsbrug over
de Vaart Een prachtig vergezicht
als je de kant van Schipluiden op
kijkt. Het spiegelgladde water
loopt kronkelend weg tussen de
struiken en bomen, hier en daar
staan plukken geel koolzaad in
door Aad Rietveld
de polder. Achter je het Holyzie-
kenhuis, het geluid van de auto's
over de A 20. Het zijn in meer
derheid vrouwen die met de
tocht meegaan. Misschien hou
den die er meer van om groeps
gewijs de natuur te verkennen.
,Jk had mijn man ook opgege
ven, maar die wou onder geen
beding mee", vertelt een vrouw
vrolijk. „Nou heb ik mijn nichtje
maar meegenomen." Ze deelt
snoepjes uit.
De Zuidbuurt, recreatiegebied
Lickebaert, onderdeel van het re
constructieplan Midden-Delf
land. „Hier gaat de komende ja
ren veel veranderen", vertelt
Theo van der Werf. Het polder
land wordt de komende jaren ge
schikt gemaakt voor de recreant.
Behalve over de Zuidbuurtseweg
kun je dan ook dwars door de
polder fietsen en wandelen. Hij
wijst de overwoekerde boerderij
aan die door de reconstructie
commissie is aangekocht om als
kantoor te dienen. Een bezoe
kerscentrum. zoals de sectie Na
tuurzaken in haar laatste rapport
bepleitte, wordt het niet.
De fietsers hebben meer belang-
De Zuidbuurtseweg.
stelling voor de zwaan die traag
en laag over het boerenslootje
een stukje meevliegt, voor de
zwermen kievieten in de verte,
een reiger die aan de. slootkant
staat, in het weiland in. de verte.
Je ziet alleen zijn kop. De bloe
metjes In de berm worden ook
bekeken. „Kijk, da's nou een
zwanenbloem", wijst Theo. Een
beschermde bloem, maar in Mid
den-Delfland is dat niet echt no
dig. Daar groeit de stengel met de
kleine, lichtpaarse bloempjes bij
wijze van spreken als onkruid.
Het onder water zetten van de
Foppenpolder zou weieens goed
kunnen uitpakken voor de vliet-
landen, bedenkt Theo van der
Werf op de terugweg langs de
Maassluisse trekvaart „Dan kun
nen die surfers daar terecht, gaan
ze niet meer in de vlietlanden
klojo'en." Hij rijdt voor op het
smalle pad en in de achterhoede
vertelt Marieke van der Pol pre
cies het tegenovergestelde, „D'r
komt meer waterrecreatie en dat
zal dit prachtige natuurgebied
meer belasten." Verwarring bij
de deelnemers, die daar eens snel
duidelijkheid in proberen te krij
gen. De natuurgidsen lachen:
„Tja, het zou allebei kunnen na
tuurlijk."
Nijlgans
Over de nijlgans die zich op een
meerpaal lui koestert in de
avondzon, zijn Van der Werf en
Van der Pol het wel eens. Een
prachtig beest, maar niet erg op
zijn plaats in die mooie vlietlan
den. Een paar jaar geleden ont
snapten er twee van een particu
lier uit Schipluiden en nu komen
er steeds meer. „Ze vreten alle or
chideeën op en ze zijn nog agres
sief tegen andere watervogels
ook", zegt Van der Werf. De
vrouw van de snoepjes vertelt dat
zij en haar man hier ergens een
bootje hebben liggen en dat zij
een boerderij hebben ontdekt
waar ze verse eieren en melk en
karnemelk en kaas en groenten
kunnen halen. „Heerlijk." Zij ge
niet. Andere fietsers mopperen
tegen Van der Werf over de aan
leg van rijksweg 19 naar Rijswijk,
die door Midden-Delfland komt
te lopen.
Als de fietsers over de Vaart zijn
gezet en in chfé Vlietzïcht een
kop koffie gaan drinken gaat het
nog over die rijksweg en over mi
lieu-actiegroepen. „Heeft toch al
lemaal geen zin", zegt een man
met een pils in de hand. „Denk
maar niet dat actiegroepen en zo
iets aan die plannen kunnen ver
anderen." Hij neemt nogeens een
slok en voegt er wijsgerig aan toe:
„En denk maar niet dat de beslis
sing in de Tweede Kamer wordt
genomen. Weet je waar dat ge-
Beurt? Hier, in de Broekpolder op
het golfterrein. Daar maken de
heren hun zaakjes af terwijl ze
een balletje slaan."
Schiedam Het Stedelijk Museum ziet een probleem
vanzelf opgelost. Onttrok wethouder Herman Post
hoorn vorig jaar 'nogal wat geld' aan het aankoopbud
get, toch kon de museumcollectie worden uitgebreid
met niet minder dan twaalf flinke schilderijen en een
object.
Het zat mee. Het kwam het mu
seum uiteraard ongelukkig" uit
dat Posthoorn met 'vreemd' geld
plaatselijke kunstenaars wilde
ondersteunen. Zij dreigden uit de
beeldende-kunstregeling (BKR)
te worden gestoten en met een fi
nanciële reddingsactie kon een
aantal hiervoor worden behoed;
het aantal ex-BKR-kunstenaars
kon tot vijf worden beperkt
Het museum werd er niet wfjzer
van, totdat het ministerie van
welzijn, volksgezondheid en cul
tuur (WVC) een tijdelijke uitke-
mee in zijn sas, want de expositie
duurt de héle zomer voort, tot 2
september. Het is geen tentoon
stelling, waarmee het museum
naam en faam wil verwerven*,
het Stedelijk heeft echt een ge-*
makkelijk zomeijaqe aangetrok
ken. Voor bijzondere projecten
heeft men momenteel geld noch
mankracht.
Dat is te zien aan de entreezaal.
De opstelling is weinig stijlvol.
Een werk, dat goed in de collectie
thuispast, is een titelloos en gro
tesk doek van Theo Kuijpers,
maar het hangt nogal slordig en
ringsregeling trof. Werd er op de* gekreukt en er is in de smalle
BKR bezuinigd, voor kunst met doorgang amper kijkruimte voor
vermeende hogere kwaliteit had
WVC wel geld over. Het Schie-
damse museum maakte dank
baar gebruik van de regeling: het
ging om koopjes uit de moderne
kunst
Voor het eerst zijn al deze aanko
pen ten toon gesteld, samen met
andere schilderijen uit het kunst
bezit Het museum is er kennelijk
het publiek. Aan de andere zijde
van de tussenwand doen de vier -
aankopen van-Adine Engelman
overdadig aan; niet weldadig,
door de schreeuwende drukte.
Dan is het verwante werk van
Hedwig van der Heiden iets mil
der voor het oog.
Elders in het museum hangen
drie "'schilderijen van de ex-
Vlaardinger Age Klink. Eén
doek had het museum al in bezit,
twee andere zijn er ter complete
ring bij gekocht Het is niet
Klinks beste werk. Hij maakte de
doeken in 1968 en wat hij daarna
vervaardigde, is interessanter.
Een paar minpuntjes dus op deze
toch al makkelijk in elkaar gezet
te expositie, maar wie wil blijven
volgen hoe de museumcollectie
zich ontwikkelt en of de nieuwe
aankopen nog sporen met de
reeds verzamelde kunstrichtin
gen, kan er wel een nuttige tijds-
spanne doorbrengen.
Er hangt van Itta Smeets werk
dat amper nog constructivisme is,
er zijn werken van Rob van Ko-
ningsbruggen, Jan Comman
deur, Jan van der Pol en Jaap
van den Ende. Van de nieuwe
aanwinsten zijn 'Verschuiving'
van Agnus, het porcelein varv
Netty van den Heuvel en een
'zonder titel' van Steven van der
Kruit (een ruil met ds BKR-
Delft) het vermelden waard. Een
opvallend werk is 'Rideaux'
('Gordijnen') van Erik Pape. En
natuurlijk blijven veel Cobra-
werken (zoals 'Habitants du dé-
sert' en 'Espace animé' van Cor-
neiUe) de moeite waard.
KK
Doek van Theo Kuijpers... slordig opgehangen.
Schiedam - Vooruit, wie biedt
er nu eens een knalgeel schil
derij te koop aan? Waar blijft
het egaal groene doek? Wie
houdt de stier een rode lap
voor? Immers, het Stedelijk
Museum in Schiedam spaart
kieuren.
Het "Bruin, bruin over bruin'
van Johan van den Berg werd
op 6 juli 1977 aangeschaft Een
gedenkwaardige dag, acht jaar
geleden, maar de discussie over
de aankoop staat ons bij als de
dag van gisteren. „Kunnen wij
er niet op tafeltennissen?"
met die begripvolle kunstui
ting gingstadsarchivarisdrs. G.
van der Feijst de geschiedenis
door Kor Kegel
in. Er is geen werk in de Schie-
damse museumcollectie, waar
over zoveel gepraat is als over
dat bruin.
Directeur Hans Paalman legde
er in die dagen de nadruk op
.dat de kijkers zich niet op de
bruine kleur moesten blindsta
ren. Hij wees op de tinten, op
de structuur die de verfkwast
erin had achtergelaten. Toch
werden sindsdien de kunstaan
kopen van het museum heel
wat kritischer bekeken. Er wa
ren meer gevolgen. Twee
PvdA'ers ontketenden een jaar
daarna een rel („verkoop de
collectie"), waar Berend Bou-
dewijn, Gerrit Komrij en Joap
den Uyl zich nog in mengden.
De 'Schiedamse Museum rel'
was een prikkel in de tamme
nadagen van de jaren zeventig.
De laatste tijd was het stil rond
het Stedelijk Museum van
Schiedam. Directeur Hans
Paalman tobt geregeld met
ziekte. In de kelder is het Na
tionaal Gedistilleerd- Museum
een tijd gesloten geweest we
gens verbouwing. De zondag
geopende zomertentoons telling
is eenvoudig van opzet. Vroe
ger werden er nog wel eens
speciale thema's voor de zo
merperiode bedacht ("Beest
achtig goed', 'Lucht'), maar nu
beperkt het museum zich tot de
uitstalling van een deel van de
collectie. Representatieve Co
bra-werken hangen in een bo
venzaal, recente aankopen in
de twee benedenzalen. In het
zaaltje schuin boven de entree
gaat vanavond een expositie
van start, waar gouaches en li
tho's van Herman Sey zijn te
zien. Het komt voorwaar niet
spraakmakend over...
...Ware er niet dat detail! De ar
geloze bezoeker zou eraan
voorbijgaan, afgeleid door Ag
nus' Verschuiving op ribcarton
en Tomas Rajlïchs acrylverf
die beide opgehangen zijn op
een in het oog springende plek,
meteen aandachttrekkers voor
wie de museumaula uitkomt
Het Detail valt erhlj in het niet
Het is een rechthoekig stukje
perspex, door Pons Brasser (41)
uit Haarlem in 1983 gemaakt
Te klein om op te tafeltennis
sen, maar let op de associatie
met Van den Bergs bruin.
Het is zwart. Het heet 'Zwart
multiple nr. 1'. Het museum
heeft het gekocht Acht jaar
lang is er geen spraakmakend
doek meer aangeschaft reden
voor I" vdA-raadslid Lou van
der Stel om te vragen waarom
'de eerste de beste Vlaardlngse
galerie meer in de publiciteit
komt dan het Schiedamse
kunstpaleis. Het bruin was bij
wijze van spreken al verscho
ten. Dus koopt het museum
zwart in. Het spiegelt, is egaal;
er kan deze keer niet eens ge
wezen worden op cle tinten, op
de structuur die de haartjes van
de kwast in de verf achterlie
ten. Zo bruin bakt het museum
het, dat het zwart ziet Het is
gewaagd, gedurfd; het getuigt
van stoutmoedigheid dat het
museum van deze kleurvlak
ken een nieuwe verzameling
begint.
Comeniusschool uit Capelle'.
Hadden jullie in 1972 niet een
geel schilderij hangen, ook ver
krijgbaar in blauw, rood, groen
en andere variaties? Is dat be
waard? Verkoop het aan Schie
dam!
Groen van Prinstererlyceum
uit Vlaardingen! Keurde te
kenleraar Henk van Viegen
daar in 1968 niet een wit vel af,
getiteld Sneeuw? Het lyceum
had het moeten bewaren: on
der de titel 'Wit over wit nr. 0'
was het grif van de hand ge
gaan.
Scholen! Bewaart voortaan de
produkten van al uwer leerlin
gen, want zij zijn kunstenaars
en als zij groot zijn, is de k van
hun kunst ook groot geworden.
Men heeft vanavond weer wat
om over te praten.
Vlaardingen Irene van der Laan. de Vlaar-
dingse specialiste op de (super)lange afstand,
bereidt zich momenteel in Maltha voor op de
verschillende zwemmarathons. Irene vertrekt
woensdag naar de Verenigde Staten, waar rond
het eiland bij Atlantic City een race over,38 ki
lometer op het programma staat. Deze wordt
deels in ae rivier en deels in de Atlantische
Oceaan verzwommen.
De 25-jarige Vlaardlngse zette vorig jaar een
tijd neer van II uur en 58 minuten- De weers
omstandigheden waren dusdanig slecht, dat het
haast niet te doen was tegen de sterke stroom
op te zwemmen. Van de twintig deelnemers
haalden toen uiteindelijk zeven de eindstreep,
onder wie uiteraard Irene van der Laan.
Na de marathon in Amerika reist zij door naar
Canada. Daar neemt zij deel aan een wedstrijd
over 52 kilometer, die in het Magog Lake
twee jaar geleden plaats van handeling voor de
alternatieve elfstedentochtwordt gehouden.
Irene doet voor de derde maal mee. Vorig jaar
werd zij tweede in Canada.
Vlaardingen Twee gehandi
capte sporters uit deze regio ne
men binnenkort deel aan belang
rijke internationale evenemen
ten.
De Vlaardinger Jeffrey van
Loon vormt samen met Shirley
Abels (Amsterdam), Henk Heij-
ners (Hoogeveen) en Wiico Stroet
(Wervershoof) de nationale
zwemploeg, die van 28 juli tot en
met 4 augustus wordt afgevaar
digd naar de Stoke Mandeville
Games in Engeland.
De atleet Willem Noorduin, in
1983 nog onderscheiden met de
prestatieprijs van de stad Schie
dam, maakt deel uit van de Ne
derlandse selectie, die meedoet
aan de Europese kampioenschap
pen. Deze titelstrijd heeft van 14
tot 18 augustus plaats in de Belgi
sche hoofdstad Brussel.
Vlaardingen Caby van Leenen, Dan
ny van Hees, Gertine van den Berg,
Astrid van Irsen en Wilma van Hofwe
gen vormen de afvaardiging van de
Vlaardingse Zwem Club (VZC), die
vanaf zaterdag In Amersfoort deelneemt
aan de Nederlandse kampioenschappen.
Naast hun gebruikelijke trainingsarbeid,
heeft trainer Theo Romeïjn niets aan
het toeval willen overlaten. In het Rot
terdamse zwembad West is extra ruimte
en tijd gecreëerd om het Vlaardingse
vijftal zo goed mogelijk voor de dag te
laten komen.
Astrid van Irsen, Danny van Hees en
Caby van Leenen duiken morgen al in
het water. De overige twee VZC-leden
komen op 7t 12, 13 en 14 juli aan bod.
Deze titelstrijd betekent tevens de af
sluiting van het zwemseï2oen.
Luciënne Sigmond..,'lk speel nu vaster op het achterveld'...
Schiedam De organisatoren
hebben voor zondag op de Zuid
hollandse Wielerbaan Schiedam
een programma in elkaar ge
draaid, dat klinkt als een klok.
Het geheel, dat om 12.30 uur be
gint, bevat drie hoofdmoten, die
bestaan uit het Nederlands kam
pioenschap sprint en aehtervol-
gingvoor dames-nieuwelingen,
wedstrijden voor profstayers en
een interbanen-toemooi.
Bij de dames-nieuwelingen geldt
regerend kampioene Nathasha
Faas als kanshebster op het on
derdeel sprint. Hetzelfde geldt
voor Renate de Haas op de ach
tervolging. Andere sterke re ri
ste rs zijn EUa Sebreehts, Monique
Brokking en Karin Stolzenbach.
Aan het interbanen-toemooi
wordt deelgenomen door teams
uit Sloten, Schiedam Alkmaar,
Hilverum, Oudenbosch en Apel
doorn. De profstayers hopen, dat
de weersomstandigheden het
hen ditmaal toe laten wêl van
start te gaan. Eerder werd hun
programma op 9 juni verregend.
Een omlijstend onderdeel is
voorts een omnium voor nieuwe
lingen.
Volwassenen betalen 3,50 gulden
toegang, jongeren onder veertien
jaar en 65-plussers de helft.
VRIJDAG 5 JULI
Tennia: Groot Rijnmond-toernooi bij
Spieringshoek en Overschle (A,
B2, Cl, C2. D-25, D+25, Jeugd
1f, huisvrouwen dubbels).
ZATERDAG 8 JULI
Tennia: Groot Rijnmond-toernooi bij
Spieringshoek en Overschle (A, B1,
B2, Cl, C2. 0-25, D+25. jeugd t/m
17. huisvrouwen dubbels); Honkbal:
14.30 DOS'32—Holy; Damescricket:
11.00 Excelslor'20—Hilversum; Da-
mesaoftbal: 15.00' CanadaSchie
dam (terrein Twins, Oosterhout),
17.00 Euro Stars—Holy.
ZONDAG 7 JULI
Tennis: Groot Rijnmond-toernooi bi}
Spieringshoek en Overschle (A, 81,
B2, C1, C2, D-25, D+25. jeugd t/m
17, huisvrouwen dubbels); Honkbal:
14.30 CA Zwijndrecht—-Schiedam;
Cricket: 11,00 HCC—ExcelSior'SO,
11.00 Hermes DVS—HCC 2, 11.00
Asvion—Excelsior'20/3; Wielrennen:
12.30 Zuidhollandse wielerbaan
Schiedam: finale Nederlands kampi
oenschap nieuwelingen-dames ach
tervolging en sprint, wedstrijden
profstayers, inierbanen-toernool en
omnium voor nieuwelingen.
Schiedam „Waarom ik", vraagt Luciënne Sigmond ver
baasd, als zij wordt benaderd voor een vraaggesprek. Het is
kenmerkend voor de blonde tennisspeelster. Ondanks het
•feit, dat een ieder, die enigszins thuis is in het tenniswereld-
jc, er van is overtuigd, dat zij samen met de Schiedamse
Joke Ritman en de jeugdige Caroline Vis tot de top van de
regio behoort, gelooft Luciënne nog maar weinig in eigen
kunnen.
„Ja", geeft zij naderhand toe,
„ik heb weinig zelfvertrou
wen. Ik denk altijd, dat ande
ren beter zijn. In toernooien
speel ik dan ook het liefst te
gen speelsters, die hoger zijn
geplaatst. Dan heb ik niets te
verliezen; valt het mee als ik
win".
De kans, dat de speelster van
KSVV niet hoog wordt ge
plaatst, is echter gering. De
vooruitgang, die Luciënne de
laatste jaren in haar spel heeft
geboekt, blijft niet onopge
merkt bij de diverse wedstrijd-
commissies van de tennisvere
nigingen, die een open toer
nooi organiseren. Tijdens het
toernooi van TSF, twee weken
geleden, maakte de 23-jarige
Lucienne in ieder geval duide
lijk weinig hinder te onder
vinden van haar rol als favo
riete.
Geheel volgens de verwach
tingen schreef zij het dames
enkel Bl op haar naam, terwijl
door
Martin Vermeulen
Luciënne in het gemengd dub
bel in gezelschap van Just
Palm ook de hoofdprijs greep.
Vooral in de laatste categorie
valt nog veel te verwachten
van het koppel Palm/Sig
mond. In de vorige jaargang
waren ze in acht toernooien
superieur en dit jaar lijkt het
koningsduo wederom z'n zin
nen te hebben gezet op een
groot aantal overwinningen.
„Het klikt erg goed met Just",
verklaart de administratief
medewerkster het succes van
het tweetal. „Niet alleen in
sportief opzicht, maar ook in
de persoonlijke sfeer. Dat is
misschien wel het belangrijk
ste bij dubbelen. Want, als je
de beste damesspeelster als
partner Iaat fungeren van de
beste herenspeler, garandeert
dat nog niet meteen succes.
Daarnaast staat" Just bekend
als een specifieke dubbelaar,
We spelen nog acht toernooi
en, Misschien halen we wel
het zelfde aantal zeges als vo
rig seizoen", blikt Luciënne
hoopvol vooruit.
Als het aantal te verwachten
eerste prijzen in de singles ter
sprake komt, toont Luciënne
zich wat onzekerder. „Bij de
toernooien in de omgeving
krijg je meestal wel te maken
met de zelfde tegenstanders,
maar het blijft toch altijd af
wachten, wie aan het langste
(find trekt. Het is heel moeilijk
te zeggen of ik de komende
toernooien vaak winnend zal
afsluiten".
Hoogkleurig
De toekomst lijkt er echter
rooskleurig uit te zien voor
Luciënne, die de tennissport
reeds iwaalf jaar beoefent en
al sinds acht jaar uitkomt in de
B-klasse. De laatste drie jaar
gaat haar spel met sprongen
vooruit. Hoe is die stijgende
lijn in haar prestatiecurve te
verklaren?
„Dat heeft twee oorzaken",
antwoordt zij resoluut. „Op de
eerste plaats ben ik er door an
deren op gewezen, dat ik meer
rust in mijn spel moest bren
gen. Vroeger ging ik vaak
naar het net, speelde ik veel te
aanvallend, waardoor het aan
tal fouten zich opstapelde. Nu
speel ik vaster op het achter
veld. Tennis ik veel geduldi
ger."
„En ten tweede train ik sinds
enkele jaren óók in de winter
iedere week een uurtje. Onder
leiding van René Koppe. We
werken dan heel gericht. Voor
die tijd verzorgde ik 's winters
zelf de training. Zoals ik dat
ook in de zomer doe. Ik spreek
dan af met iemand op de club
om aan bepaalde specifieke
onderdelen te werken. Meestal
train ik met jongens., omdat er
bij KSVV weinig dames zijn
om mee te oefenen".
Samenwerking
De samenwerking met Koppe
heeft dus z'n vruchten afge
worpen, want op alle toernooi
en heeft men thans terdege re
kening ie houden met Lucien
ne Sigmond. Heeft ze haar top
al bereikt of stoot ze nog ver
der door de komende jaren?
„In de A-klasse 2al ik nooit
belanden. Daar ben ik te oud
voor. Je moet, denk ik, als je
een jaar of zestien, zeventien
bent in die klasse komen,,wil
je kans hebben om definitief
de top te halen. Maar in de B-
klasse kan ik nog-wel beter,
hoewel je natuurlijk steeds
meer te maken krijgt met jon
gere speelsters."
Voorlopig echter staat Luciën
ne Sigmond, die van zich. zelf
zegt, dat haar loopvermogen
haar sterkste punt is, onbet
wist aan de top van de tennis
sters irj de Waterweg-regio,
hetgeen de komende maanden
ongetwijfeld nog enige malen
benadrukt zal worden met en
kele klinkende toernooizeges
