18
Taiwanezen in Schiedam
bli j ven liever anoniem
R0TTE10AM
Landhaaien noemden ze die vrouwen9
BOKS
SPORT
Tegen Renes nu
2¥> jaar geëist
Theo Huizenaar en
de waarheid
over de bokssport
THEO HUIZENAAR
DE WAARHEID OVER DE
Rotterdams Nieuwsblad
dinsdag
21 oktober J9Ö6
Schiedam Wen-Chung Kuo, Shu-Kuang Huang, Li
ang Tzu-Yu, alleen de postbode zal wel eens fronsen
bij het zien van al die uitheemse namen. „Chinezen?
Nooit op gelet. Er woont hier van alles", zegt een huur
der aan het Sibeliusplein in Schiedam onverschillig.
Anderen, met wat meer aandacht voor hun omgeving,
noemen onopvallendheid het belangrijkste kenmerk
van de groep Taiwanezen die al ongeveer een jaar in
de Z-flats bivakkeert, „Het ziin heel vriendelijke men
sen. Beleefd en voorkomend. Er valt niets op hen aan
te merken. Nederlanders kunnen er nog een puntje
aan zuigen".
De buren verwonderen zich
hoogstens over de gewoonte, dat
bij de Aziaten 's avonds de deur
wijd open staat. Of dat teken van
gastvrijheid ook voor hen geldt,
hebben ze nooit uitgeprobeerd.
Waarom niet? Drempelvrees?
Een buurvrouw haalt 'de schou
ders op. „Met hen praten kun je
toch niet. Ze spreken alleen een
beetje gebroken Engels".
Maar het taalverschil vormt niet.
de belangrijkste barrière. Hoe be
leefd deze Chinese Groenoordere
ook de liftdeur openhouden of
met minzame* knikjes de mede-
flatbewoners goedenmorgen
wensen, hun geslotenheid is on
miskenbaar. Die houding heeft
niets te maken met de spreek
woordelijke Aziatische ondoor
grondelijkheid. De oorzaak ligt in
een politiek delicate kwestie.
Afvallig
De Taiwanezen verblijven in
Schiedam wegens de bouw van
twee onderzeeboten bij Wilton-
Fijenoord voor hun land. Een
omstreden affaire, omdat die de
relatie tussen Nederland en com
munistisch China in gevaar kan
brengen. China slaat de produk-
tie van oorlogsschepen voor het
'afvallige' Taiwan argwanend
gade. De marinemensen uit Tai
wan mogen daarom niet al te dui
delijk blijk geven van hun aan
wezigheid. Ze dragen burgerkle
ren, verplaatsen zich in gewone
auto's en vertonen zich zelden in
grote groepen op straat.
Ook hun flats in Groenoord zien
er heel gewoon uit. Slechts een
oplettende voorbijganger
maar wie kiest de twaalfde ver
dieping van een woonblok uit
voor een wandeling? zou zich
hier en daar kunnen verwonde
ren over een doos Taiwan Food
naast de krat Heineken op de
keukentafel. Een collectie lege sï-
garettedoosjes in de vensterbank
doet misschien vaag denken aan
de eenzaamheid van het zee-
De drie Z-ffats in Schiedam-
Groenoord: een Chinese muur.
mansleven, maar je hoeft niet per
se matroos te zijn om je bezittin
gen op zo'n manier uit te stallen.
Je ziet op flats wel gekkere din
gen. Een hele serie pluche bees
ten bijvoorbeeld, of een verzame
ling drinkglazen.
Burgers
In het begin werd er wel eens ge
klaagd dat de Chinese buren een
Rotterdamse makelaar Zomer
hof, noch bij bureau huisvesting
bekend. „En dat zegt wel iets',
meent een ambtenaar. „Meestal
zijn wij de eersten die het horen
als buren het met elkaar aan de
stok krijgen".
Het Taiwanese marinepersoneel
komt niet graag in de publiciteit.
Een verzoek om een gesprek
over hun ervaringen in Schie
dam wordt eerst ingewilligd,
maar een dag later toch weer af
gewezen. De boot wordt afgehou
den uit vrees dat het onderhoud
een politiek tintje zal krijgen.
Wilton-Fijenoord houdt zich
eveneens op de vlakte. De
scheepswerf heeft twee secreta
resses aangenomen om de gasten
bij te staan, maar zegt verder wei
nig met hun aanwezigheid te ma
ken te hebben. „Voor ons gaat het
officieel om burgers", aldus een
woordvoerder.
Hoe discreet de werf en de Tai
wanese marine zich ook opstel
len, één detail is bij alle voorzich
tigheid toch uit het oog verloren.
Want zo moeilijk is het raden
naar de verblijfplaats van de per
sonae non gratae nu ook weer
niet. Toen het plan om de onge-
lelijke lap stof voor het raam had- veer honderd militairen te huis
den gespannen in plaats van een vesten in het voormalige broe-
fatsoenlijk gordijn- Als je bijna derklooster aan de Warande af-
900 gulden huur per maand be- ketste, werd een twintigtal flats
taalt, stel je allicht prijs op enig in Groenoord gehuurd. De dele
cachet. Maar toen bleek dat de galie kwam terecht, in de drie Z-
Chinezen zich keurig gedroegen, vormig gebouwde woonblokken
ebden de negatieve geluiden weg. die in Schiedam bekend staan als:
Klachten zijn bij de huisbaas, de de Chinese muur.
door JAN ROZENDAAL
Dordrecht Officier van justitie mevrouw mr. H.J M
van Maren-van der Kaaij eiste gisteren tweeënhalf jaar
gevangenisstraf tegen Willem Renes. De ex-scheepsma
kelaar (50), tegenwoordig woonachtig in Ridderkerk
wordt ervan verdacht het brein te zijn achter twee
transporten van verdovende middeien: in totaal ruim
4.000 kilo.
'Geniale Willem* zegt zelf on
schuldig te zijn, maar president
mr. J.H. Geertsema van de
Dordtse rechtbank wilde het ver
zoek om opheffing van de voorlo
pige hechtenis toch maar niet te
honoreren. Renes zit al bijna ne
gen maanden in voorlopige hech
tenis. De rechtbank deed dat con
form de wens van de officier. Zij
vond de kans op herhaling te
groot.
Renes werd in december vorig
jaar ook al veroordeeld tot vier
jaar gevangenis wegens een groot
aantal malversaties (Areneo). Hij
werd toen vrijgesproken voor
een poging tot invoer van ruim
duizend kilo soft drugs.
In juli vorig jaar kwam de doua
ne in Rotterdam 560 kilo hennep
op het spoor. Deze soft-drugs wa
ren verpakt bij tien scheepsmoto
ren. Dat was een retourzending
uit Ghana, omdat de motoren
(volgens opzet) niet deugden. Dit
plannetje zou zijn opgezet met de
verdachte als regisseur, om zo de
hennep in te kunnen voeren. Na
een wilde achtervolging in de Al-
blasservvaard werd de zending
door de politie onderschept. Vier
andere betrokkenen zijn vorig
jaar al veroordeeld tot gevange
nisstraffen tot anderhalfjaar.
IIIlllllllIllllllllllIlllltfffliIllllllllilll
Dinsdag 21 oktober
De Doelen: 20.15: Osaka Philharmo-
nisch Orkest o.l.v. Takashi Asahina.
Solist: Tomotado Sob, viool. Theater
Zuidplein: 20.15: Ned. Eurythmie En
semble. met scenes uit Agamemnon
en De Vogels. oJ.v. Werner Barfod.
LUKortheaten 20.15: 'Drie is teveel'
klucht geschreven en geregisseerd
door Jan Biaaser, mei in de hoofdrol
Joop Doderer. Bibliotheektheater:
12.30: Lunchvoorsteliing Het Zak
doek, een programma over een moe
der en dochter die in een absurdis
tisch variété-theatertje optreden. Ge
schreven en gespeeld door Loes Vos
en Maneke van Leeuwen. Muzikale
begeleiding: Tony Viola Trio met Fred
van Zegveld, accordeon. Willem
Kleinjan, bas, en Tony Viola, drums.
Zaal de Unie: 21.00; Lezing uit de se
rie A titre personal door Wim Crou-
wel, directeur van Museum Boymans
van Beunïngen, Jazzcafé Dizzy:
22.00: Jasper Blom en Rob van Ba-
vel.
Woensdag 22 oktober
A hoy': 20.00; Popconcert door Whit
ney Houston. De Doelen: 12.45;
Lunchconcert door Nederlands Gi
taartrio, Dick Hoogeveen, Wtm Spruyt
en Henk Westhiner. 20.15: Rob de
Nijs met zijn nieuwe programma 'Vrije
val'. Theater Zuidplein: 20.15: 'A
midsummer night's dream' van Sha
kespeare. Toneelstuk door Triad Sta
ge Alliance ui! Londen. 20.30: Woy-
cek. van Georg Suchner. Een voor
stelling voor mensen van 12 jaar. en
ouder (premlèrevoorstelllngen).
Luxortheaten 20.15: 'Drie Is teveei'
klucht geschreven en geregisseerd
door Jan Blaaser, met in de hooldro!
Joop Doderer. Zaal de Unie; 20.00:
Concert in het kader van het sympo
sion Fin de siecle, Sonja van -
sopraan, Mariken Zandvliet - qi-o.io.
Hal 4 /Utopia: 20.15: R 1-7floater
speelt 'Pravda' van David ."e.e en
Howard Brenton. Met Carol van Her-
wijnen, Pauline van Rhenen. Hubert
Fermm, Pieter Lulz, Huib Rooymans,
Marieke van Leeuwen e.v.a., onder
wie 9 amateurspelers uit Rotterdam.
Arena: 22.00: Film; 'Leila and the
wolves'. Poppentheater Belle Psas:
14.30; Lucia Sïes speelt 'Het heen en
weer beest'. Restaurant Zochers:
22.30: Sonja van Lier. sopraan, zingt
lideren van Debussy.
Bioscopen
Alhambra 1: 'Hannah and her sisters'
(al) 2-6.45 en 9,30. Alhambra-2: 'Fan
tasia' (al) 2-6.45 en 9.30. Calypso 1:
'The color purple' (al) 1.30 en 8. Ca
lypso 2: 'Top Gun' (al) 2-6.45 en 9.15.
Calypso-3; 'The jewel of the Nile' (al)
2-6.45 en 9.15. Centraal; 'Dixie Ray'
(18) 12.15 tot cs. 21.30. Cinema
NRC: 'A nightmare of Elmstreet' (16}
dl. 2-7 en 9.30. Cinerama 1: 'Aliens"
(12) 1.30 en 8. Cinerama 2'The man
with one red shoe' (al) 2-7 en 9.30.
Cinerama 3: 'Police Academy-3' 2-7
en 9.30. Cinerama 4: 'Karate Kid-2'
(al) 2-7 en 9.30. Cinerama 5: 'Big
trouble in Jittle China' (12) 2-7 en
9.30. Corso: 'Running scared" (al) 2-7
en 9.30. Lu mie re 1: 'F/X Murder by il
lusion' (12) 2-7 en 9.30. Lumiere 2:
'Wildcats' (all 2-7 en 9.30. Lumtere 3:
'PoItergeïst-2' (16) di. 1.45-6.45 en
9.15. Lumiere 4; 'Haunted honey
moon' (al) 1.45-8.45 en 9.15. Oscar:
'The secrets of love' (16) 2-7 en 9.30.
Rex: 'Talk dirty to me-3' ma. t/m.
woe. 10 tot 24, Thalia: 'Down and out
In Beverly Hills* (al) 2-7 en 9,30.
Venster-1: 'El amor brujo" (16) 7.30,
'Dood van een handelsreiziger 10. 't
Venster-2: 'Fords on wather' (16) 8
en 10.30. 't VBnster-3: 'Saraba hako-
bune" (16) 7.30 en 10. De Lantaren:
'A hora da estrella' (16) 8 en 10.30.
Kindervoorstellingen: Cinema-NRC:
'Sneeuwwitje en de zeven dwergen'
woe, 2. Lumiere-3: 'Assepoester'
woe. 1.45.
Hellevoetsluis
Tivo tit heater; 'Runaway Train' (12)
woe. 8,30. 'E.T.' (al) woe. 3. 'Out of
Africa' (al) di. 8. 'Police Academy-3'
(al) di. 8.30. 'The jewel of the Nile' (al)
woe. 8.
Brielle
Appolo Theater: 'Car Trouble' (al) di,
8. 'Highlander' (16) woe. 9.15. Kin
dervoorstellingen: 'Sneeuwwitje en
de zeven dwergen' woe. 2.
Dordrecht
Euro Cinema: 'Short Circuit* (al) 1.45-
6.45 en 9.30, dinsdag moviecyclus:
'Breathles' 6.45 en 9,30. 'The color
purple' (16) 8. Top Gun' (al) 6.45 en
9.30. Kindervoorstellingen: 'Asse
poester' woe. 1.45.
Diversen
Raad en Daad: Vragen kunnen schrif
telijk worden gesteld aan Redactie
Sijthoff Pers, rubriek Raad en Daad,
Postbus 16050, 2500 AA pen Haag.
GEB Voorlichtingscentrum Rotter
dam: (Burg, van Walsemweg 528, Tel:
010-4575859 en 4575040.) voorlich
ting over energie, besparing, cal, ta
rieven e.d. Openingstijden maand,
t/m vrij. van 9.00-16.45 uur. Telefoni
sche Hulpdienst Rijnmond: Rotter
dam 010-4362244,, Schiedam 010-
4731161. Voor hulp bij maatschappe
lijke en geestelijke noden. Telefoni
sche Hulpdienst voor jongeren: 010-
4552539, dag. van 17,00-24.00 uur.
ZON EN MAAN
Morgen:
Zon op 7.16 onder 17.31
Maan op 19.20 ander 12.46
HOOG- EN LAAGWATER
Hoek van Holland
Ie hw. 4,55 2e hw. 17.07
1e Iw. 0.40 2ö Iw, 10.24
De tweede zending betrof 3700
kilo hasj. d:e werd onderschept in
Antwerpen. Ook hier wordt Re
nes gezien ais (mede-)financier-
der en de man die het transport
heeft geregeld.
Uitgebreid gaven Renes zelf én
zijn raadsman mr. N.C. van Bel
len gisteren hun visie op de beide
transporten, tijdens de vijf uur
durende zitting. Daarbij viel veel
vuldig de naam van een bekende
Rotterdamse advocaat, van wie
Renes ex-cliënt is. Het betoog van
Van Bellen had een toon. dat de
operatie 'zo amateuristisch van
opzet' was, dat het nooit het werk
van Renes kon zijn, Waarom hij
dan toch terecht moest staan?
„Dat komt. omdat mijn client te
veel wist van de praktijken van
de Rotterdamse advokaat, die het
daglicht niet verdragen", aldus
Van Bellen en hij bepleitte vrij
spraak.
De zakenman is er volgend mr.
Van Bellen dus bij gelapt door de
Rotterdammer. Renes zelf, die
een betoog hield van één uur,
schetste het onderzoek van het
openbaar ministerie als 'een dra
ma'. „De verklaringen van de
dertien verdachten en negentien
getuigen lezen als een boek van
Agatha Christie. En als je het dan
hebt uitgelezen, dan blijft er nog
maar één oven ik", droeg Renes
voor uit eigen werk. Daarbij stak
hij ook zijn kritiek op het open
baar ministerie, dat 'sjoemelt met
getuigen', niet onder stoelen of
banken.
In haar repliek ging de officier in
op de stelling van Renes dat de
mede-verdachten, om zichzelf
(gedeeltelijk) schoon te praten,
anderen de sehuid geven. „U
bent daar zelf het beste bewijs
van door anderen de schuld in de
schoenen ie schuiven", aldus me
vrouw Van Maren, die bij haar
eis van 2,5 jaar gevangenisstraf
bleef.
De rechtbank doet op 30 oktober
uitspraak.
Ik ben op 12 maart
1900 geboren in 's-
Hertogenbosch. Mijn
vader was daar siga-
rehmaker. Ik heb de
goede man nooit ge
kend. want hij stierf
toen ik amper één
jaar oud was. Blijf je
je altijd afvragen:
'Wat was het voor een
man?' Maar goed,
niks aan te doen. Zo
is het leven. Mijn
moeder heette De
smet. Zij was een Bel
gische. Nog van adel.
Haar vader was baron
Desmet van Deurne.
Moet je geen kasteel
bij denken of zo,
hoor. De centen wa
ren allang op. Het
enige dat er van over
bleef, was een fami
liewapen.
Het was inmiddels wel een be
kende kermisfamilie, de Des
mets. De familie bezat een paar
kermisetablissementen, waar ze
mee rondreisde. Zij waren het
ook, die de eerste rondreizende
bioscoop in Nederland brachten,
In de beginjaren was de de bïo-
scoop een kermisattractie. Goud
hebben ze ermee verdiend.
Schatrijk zijn ze ervan geworden.
Eerst op de kermis, later met bio
scopen door het hele land. Plus
een, filmverhuurkantoor. Eén
bioscoop bewaart de familie
naam, theater Desmet in Amster
dam.
Pijpenla
Maar tehzake. Toen mijn vader
overleed, is mijn moeder met
haar twee" kinderen naar Breda
gegaan waar ze een café begon.
Daar ontmoette ze ook haarnieu-
we- man, mijn stiefvader dus,
- Kees Baarsgast Een moordvenL
Ik kan niet anders zeggen. Een
fantastische fijne kerel, waar ik
altijd erg dol op ben geweest- Hij
trouwens ook op mij, Dat café in
Breda heeft niet lang geduurd.
Toen zijn we naar Bergen.op
Zoom verhuisd. En pas daarna
zijn we in Rotterdam terecht ge
komen. Eerst nog een café gehad
'Jn de Beurssteeg en toen ik zon
iaar of zes was, opende mijn moe-
-„der eefi1-. danssalon in de Zarid-
straatDanssalon' Desmét
Aan de voora
vond van het Hol
land-
bokstoernooi,
waarmee de boks-
hond het 75-jarige
bestaan viert,
verschijnt op 5
november in
boekvorm het au
tobiografische
verhaal van de 86-
jarige boksken-
ner bij uitstek
Theo Huizenaar.
Gerard Rooïjak-
kers bewerkte
het boek, waaruit
deze krant de ko- Vandaag deel 1:
mende weken een De levensroman
aantal afleverin- van Theo Huize
gen publiceert naar.
Daar moetje je geen overdreven
voorstelling van maken. Het was
een lange pijpenla, waar achterin
een groot Belgisch orgel stond.
De zaak was open van acht tot
twaalf en al die tijd dreunde het
orgel. Twee orgeldraaiers wissel
den elkaar daarbij af. Altijd maar
draaien.
Die Zandstraat was zo'n beeqe de
uitgaansbuurt voor de gewone
man in die dagen. Een beruchte
buurt overigens. Vol hoeren en
pooiers. Berovingen aan de lo
pende band. Dan kwamen de
boeren naar de stad en die be
zochten in de Zandstraat zo'n
prostituee en terwijl ze daar mee
in bed lagen, werd hun porte
feuille gerold door de souteneur.
Ze hadden er hele systemen voor.
Kamerdeuren waar een los pa
neel in zat en dan de kleren van
zo'n klant op een stoel vlakbij die
deur. Landhaaien noemden ze
die vrouwen. Ja, het was een
mooie buurt Maar ik heb er een
fantastische jeugd gehad. Veel
gezien, veel geleerd.
D'r viel altijd wel iets te beleven.
Dag en nacht ging dat door, kun
je wel zeggen. Kooplui met hun
karretjes met handel. De beken
de straattypes. Centje Duikelaar,
ja, heb ik vaak naar staan kijken.
Zo'n bak voor zijn buik en dan
Het hij papleren poppetjes dansen
en duikelen en stond onderwijl te
roepen: 'Centje voor een duike
laar.'
Louis Davids
X)e familie Davids woonde ook irf
de Zandstraat Ik heb ze goed ge-
kencl. Dat wil zeggen, ik was nog
maar een kind natuurlijk en
Louis was veel ouder dan ik.
Maar ik zei hen altijd gedag en zij
kenden mij als 'het zoontje van
danssalon Desmet'.
Soms zag ik ze ook wel als ik met
mijn vader mee mocht naar het
artiestencafé van Charley Stok
op de Korte Hoogstraat. Maar ik
was nog te jong om echt mee te
praten. En er was zo veel te 2ien
dat ïk veel interessanter vond.
Zoals De Winter van de lompen
handel uit de Raamstraat. Die
man had een gedresseerde eend
en dat beest liep de hele dag ach
ter hem aan. Waar hij ook ging,
een paar meter achter hem volg
de dat beest. Dwars door de druk-
Diender
Met de zoons van De Winter heb
ik nog in mijn eerste voetbalclub
je gespeeld. The Caledonians'.
Vreemde naam, ja. Maar dat
kwam zo. Eén van die jongens
had een poosje gevaren en was
toen in Amerika geweest En
daar had hij die naam opgepikt.
Sloeg natuurlijk nergens op,
maar het kwam uit Amerika en
alles wat uit Amerika kwam, was
iets bijzonders. Dus noemden we
ons The Caledonians'. We voet
balden tegen andere buurten,
stelde niks voor natuurlijk. Maar
ik was stapelgek op voetbal. Al-
- - 7 __1.1 .«..mrnnc AT (Mi Vv~lLr_
tijd gebleven trouwens. Nee, bok
sen kwam veel later pas. In die
eerste jaren was het voetballen
en nog eens voetballen.
En zwemmen niet te vergeten. In
Theo Huizenaar op z'n praat
stoel over vroegen 'De bekende
straattypes. Centje Duikelaar, ja,
heb ik vaak naar staan kijken.
Zo'n bak voor zijn buik en dan
liet hij papieren poppetjes dan
sen en duikelen en stond onder
wijl te roepen: 'Centje voor een
duikelaar.'
de Coolsingel, waar nu het. stad
huis is. Eerst uitkijken of cr geen
diender aankwam, dan gauw
kleren uit en het water in. Ik heb
wel meegemaakt dat ik naar de
overkant zwom terwijl zo'n agent
stond te brullen: 'Hiér komen jij'.
En mijn vriendjes gauw mijn kle
ren wegrissen en over het draai-
bruggetje aebier me aan. Ja, de
politie was streng in die dagen.
Hoewel streng. Ik heb vele malen
meegemaakt dat er na sluitings
tijd nog klanten in de danssalon
waren en als mijn moeder dan
een agent zag aankomen, stuurde
ze my naar buiten met een kwar
tje. Dan moest ik achter die agent
gaan lopen, die liep dan met zijn
handen op zijn rug langs onze
zaak en dan stopte ïk snel dat
kwartje in die knuisten. Deugde
niet natuurlijk, maar als je het
niet deed, kreeg je een bekeuring.
Al was het maar vijf minuten na
sluitingstijd. Dus de keus was niet
zo moeilijk. En wat die agent be
treft; ach we zullen maar zeggen
dat de lonen laag waren in die
tijd.
Mijn ouders verdienden er goed
hun brood, altijd veel mensen om
ons heen. Mijn ooms kwamen
bodrclevol verhalen van de ker
mis terug als het seizoen was af
gelopen. Ajtijd cadeautjes bij zich
voor de kinderen. Nee, ik ben
niks te kort gekomen.
Toen ik zo'n jaar of twaalf was,
begon de afbiaak van de Zand
straat. Het danslakaal van mijn
ouders werd gesloten. Wij ver
huisden naar de Goudseweg,
waar mijn ouders een bioscoop,
'De Gezelligheid', kochten.
Maar voor het zover was, kreeg
ik voor het eerst van mijn leven
de kans iets te organiseren. In de
polder (zo noemden ze de buurt,
waar de Zandstraat lag) werden
de eerste huizen gesloopt om het
terrein gereed te maken voor de
bouw van het nieuwe stadhuis en
postkantoor. Overal lag hout en
ik kreeg opeens het idee om een
circus ie maken, een kindercir
cus. Ik was de baas van het spul.
Die rol heb ik mijn verdere leven
zo'n beeqe gehouden.
'De Gezelligheid'
Het mocht dan nog de periode
van de stomme film zijn, dat bete-
kende allerminst, dat het stil was
daar in die bioscoop. We hadden
een explicateur en die vent had
zo'n forse stem, datje hem buiten
op de Goudseweg met gemak
kon verstaan.
D'r kwamen veel visvrouwen bij
ons in de bioscoop, omdat we
vlakbij de markt zaten. Maar zij
niet alleen natuurlijk. We had
den zo'n driehonderd zitplaatsen
en een doorlopende voorstelling,
D'r zat ook een pianist, die de
voorstelling begeleidde en ikzelf
heb er nog; een poosje als violist
erbij gezeten. Betekende overi
gens niks, dat vioolspel van mij.
Maar die pianist was uitstekend
en wanneer ik er weer eens naast
zat, nam hij het over.
Toen ik van de lagere school
kwam, werd ik opgeleid tot ope
rateur. Dat vak stond toen nog in
hoog aanzien, want het hele film-
gebeuren was nog nieuw. Maar
d'r was geen pest aan. Als je een
beeqe oplette, kon je het zo. En
dan was het verder eigenlijk
maar een vervelend baantje. De
hele dag en avond films draaien.
Het enige waar je goed op moest
Ietten, waren de lampen. Dat wa
ren nog van die koolspitslampen,
die moest je van tijd tot tijd bijstel
len en als je dan eventjes niet op
lette, wat mij nog al eens gebeur
de, dan klonk er opeens gefluit
uit de zaal, want dan zagen ze al
leen maar vlekken op het doek.
Met scheppen
Mijn ouders hebben goud ver
diend in die bioscoop. Het geld
kwam met scheppen binnen. Het
was de eerste bioscoop waaropko
pers de kaartjes kochten en weer
zwart verkochten. Het was ook
de eerste bioscoop, waar een film
langer dan een week draaide. Dat
kende men toen nog niet. Een
film draaide een week en dan
kwam er een nieuw programma-
Wij waren de eersten die een film
prolongeerden. Ik weet nog goed,
hoe die film heette: 'Het kind van
Parijs'. Die heeft, geloof ik, wel
een week of vier gedraaid. Onge
looflijk voor die tijd.
In die zelfde periode is ook Tu-
schinski zijn eerste bioscoopje be
gonnen in de Raamstraat. Dood
eenvoudig zaaltje, waar de pro
jector nog op een stellinkje tussen
het publiek stond. En een grote
potkachel in het midden van de
Druk leven
Daarnaast hadden we ook nog
het feestgebouw 'Feyenoord' in
de Oranjeboomstraat Dat was
een groot houten gebouw met
twee zalen. Eén voor 300 man en
een grote waar 900 mensen in
konden. Geweldig veel feesten
werden daar gehouden. Bruilof
ten en partijen en zo. Mijn ouders
hebben de kleine zaal nog even
als bioscoop geëxploiteerd, maar
dat geen succes geworden. Als
feestgebouw was het geweldig.
Er was bijna iedere dag wel iets te
doen. Een bruiloft of een feest
van een of andere vereniging. En
dan moest ik helpen bij de bedie
ning.
Sommige avonden tapte ik wel
zo'n duizend pilsjes. En gelijk
Bioscoop 'De Gezelligheid' aan
de Goudseweg: jarenlang het
huisadres van de familie Huize
naar.
geld ontvangen en opletten datje
niet belazerd werd door de kel-
nei-s. Het ging me goed af, zo jong
als ik was. Maar het betekende
wel dat we een druk leven had
den. Altijd werken. Dat gold voor
de hele familie. Was het niet in de
bioscoop dan in het feestgebouw-
Maar goed, (veel) geld verzoette
de arbeid.
En als alles normaal was verlo
pen. dan zou ik waarschijnlijk in
het bioscoopbedrijf zijn gestapt en
net als mijn ooms schatrijk zijn
geworden. Maar ja, lang voor het
zo ver zelfs maar had kunnen ko
men, liep ik een ongeneeslijke
ziekte op die, mijn leven beslis
send zou beïnvloeden.
De naam van die kwaal?
Boksen!!
Donderdag de tweede afleve
ring: Theo ontdekt de boks
sport.
