ROTTERDAM
2t
Schiedamse huurders:
woningcorporaties zij n
achterhaalde instituten
F
'Amsterdam heeft
Rotterdam nodig'
STfiO»
HUIS
PUIN
Ontdek jezelf in
de natuur, en pas
het toe in de stad
Overdracht aan gemeente hard nodig
mms
Eerste Kerst-lp Excelsior voor burgemeester
De grote
lijn....
Outward City Bound School
blijkt een groot succes
sssw
C
iiiiiüiiiiiiiiüi
Oud-burgemeester Polak over "stedelijke
naijver
Rotterdams Nieuwsblad
zaterdag
22 november 1986
Ger Koekkoek.
door RICHARD STOMP
De Outward City Bound
School in Rotterdam is een
groot succes. Langdurig werk
lozen hervinden er hun kracht
en maken daardoor meer kans
op werk.
Outward City Bound is geen ech
te school, maar een cursus van
een paar maanden. Eerst tien da
gen een uitdaging in de natuur,
daarna uitdagingen aangaan in
de stad. Het resultaat is verbluf
fend.
Tak een uitdaging. Dat geeft je
nieuwe energie'. Het heeft iets
van een reclameboodschap voor
een chocoladereep, maar bet is
heel gecomprimeerd de bood
schap van de Outward City
Bound School.
Eigen hand
„Onze maatschappij", zegt coördi
nator Ger Koekkoek, „is te ver
zorgend. Alles wordt voor je ge
daan. Zelfs als je teveel geld uit
geeft, kom je met echt in proble
men. Mensen hoeven niet dood te
gaan van de honger. Op zich is
dat natuurlijk mooi, maar aan té
veel garantie kleeft bet gevaar
dat je je nergens druk om maakt.
Het is toch allemaal al geregeld".
„Ik zeg niet dat verzorging zoals
wij die kennen moet verdwijnen.
Maar ik vind wel dat de maat
schappij kan worden verrijkt
wanneer mensen het leven in ei
gen hand nemen".
„Veel langdurig werklozen solli
citeren een tijdje en roepen dan:
Er is geen werk. Maar zo is het
niet. Er is wel werk, maar de
baantjes worden meestal op een
"'^andere manier vergeven. Bedrij
ven blijken maar zelden in een
vacature te voorzien via de perso
neelsadvertenties in de krant"
„Wanneer werklozen zich crea
tiever opstellen, zichzelf actief
gaan verkopen, blijken 2e opeens
meer kans te maken op een baan.
Wij hebben eens iemand gehad
die een folder over zichzelf
maakte, en het ding in de mailing
stopte naar alle bedrijven waar
hij zou willen werken. Dat is een
veel creatievere manier om werk
te zoeken".
Passief
„In de moderne stad kun je zo
passief leven als je wilt. In het ui
terste geval kun je zonder ie
mand anders. Veel mensen leven
in de stad binnen een routineus
circuit Ze bezoeken wat vrien
den en doen een vaste kroeg aan.
Verrassing en uitdaging komen
in hun leven niet voor. Eigenlijk
is dat onvoorstelbaar: de stad
biedt zoveel mogelijkheden wan
neer je je ervoor open stelt!"
Outward City Bound laat de
mensen die mogelijkheden op
nieuw verkennen. Eerst in de na
tuur, daarna in de stad.
„In de natuur word je met jezelf
geconfronteerd. Je ontdekt din
gen die je van jezelf niet wist Je
wordt met moeilijke situaties ge
confronteerd en moet daar actief
op reageren".
„Neem als voorbeeld het beklim
men van een berg. Halverwege
ontdek je dat je wilt stoppen. Je
realiseert je plotseling datje nooit
iets afmaakt Maar je móet ver
der. In de natuur zijn. geen moge
lijkheden om te vluchten Je bent
ver van huis. waardoor de meest
voor de hand liggende ontsnap
pingsmogelijkheid terug naar
huiswegvalt".
„Als we na tien dagen terug zijn
in de stad worden de ervaringen
oesproken. We gaan na in de
groep hoe de mensen het geleer
de kunnen aanpakken. De cur
sisten gaan dan de stad in en wor
den geconfronteerd met nieuwe,
ongewone en uitdagende situa
ties.
'Verkopen'
Iemand die bijvoorbeeld moeite
heeft om zichzelf te 'verkopen',
krijgt de opdracht midden in de
stad een toneelstukje op te voeren
en zoveel mogelijk publiek te
trekken. De angst wordt opge
zocht, de confrontatie met de
angst wordt daarna besproken in
de groep.
Het leren gebeurt vrijwillig.
Mensen bepalen zelf tot hoever
de uitdaging gaat Wanneer ze
toch iets uit de weg gaan is dat
niet erg. We pakken het dan op
ais leersituatie.
„Er zijn ook mensen die zich la
ten dwingen. Dan vragen we of
ze zich altijd zo laten sturen. Het
kan zijn dat zo'n persoon zich te
weinig krachtig -opstelt om oppo
sitie te voeren. Hij kan dan erva
ren dat hij duidelijker moet 2ijn
en zich niet moet laten sturen.
Zo'n situatie doet een beetje den
ken aan cartoons van vroeger.
Sollicitanten die met de hoed in
de hand komen vragen of ze als-
tjeblieft werk kunnen krijgen".
„Maar als je dat doet maak je je
vooraf al ondergeschikt Het is
veel beter om je af te vragen: wat
heb ik een bednjf te bieden en
daarna een informatief gesprek
aan te vragen met de personeels
chef. Dan start je op een gelijk
waardig niveau. Dat is voor beide
partijen krachtiger".
Uitbreiding
Outward City Bound is volgens
Ger Koekkoek geschikt voor ie
dereen. Eigenlijk zou het een
normaal onderdeel van onder
wijs en opvoeding moeten zijn.
„Soms zie je de inzichten door
breken. Er is een schooi die een
actie startte voor een goed doel
door alle leerlingen een tientje te
geven en hun te vragen daar
meer van de maken. De een
kocht een spons en een zeem,
ging auto's wassen en haalde zo
veertig gulden op. Een ander
kocht meel, bakte cakes en ver
kocht die. In totaal heeft de
school zo 1750 gulden opgehaald.
Er wordt een uitdagende op
dracht gegeven die een beroep
doet op de creativiteit in de mens.
Daar zit heel veel van onze idee
„Het onderwijs is te eenzijdig.
Men maakt gebruik van kant- en
klare lessen, terwijl men de ont
stellende mogelijkheden die een
stad biedt laat liggen. De stad zit
boordevol met leermomenten;
wij gebruiken alleen de school
om te leren en doen het dan nog
eenzijdig ook".
In Amerika heb je het zogenaam
de Parcway-systeem. Een school
zonder gebouwen. Men huurt
een lokaaitje voor de theorie en
maakt voor de rest van de lessen
gebruik van de stad. Kunston
derwijs wordt gegeven in een
museumtuin, Engelse lessen wor
den gegeven door een schrijfster,
voor toneel bezoekt men een the
atergezelschap. De stad met al
zijn facetten is als het ware de
school. Leerlingen kiezen hun ei
gen programma, al zijn er voor
schriften voor het minimum. Om
de zoveel tijd zijn er toetsen om
de vorderingen van de leerlingen
te meten".
Toekomst
Koekkoek denkt dat daêr de toe
komst ligt. Hij voert nu voorbe
reidende gesprekken met de Rot
terdamse school 'De Beukelburg',
om daar voor een klas met niet
leerplichtige 16-plussers een bre
der pakket te maken. Een combi
natie van beroepenoriöntatie, Ne
derlandse taal en sociale vaardig
heden.
„Uitbreiding naar het onderwijs
aan leerplichtigen wil ik ook.
Maar eerst moeten de mogelijk
heden worden onderzocht het
onderwijs is tot in detail geregeld
en er moet worden bekeken hoe
de politiek er over denkt, de in
spectie enzovoorts, enzovoorts. Er
moet natuurlijk ook een schake
laartje om bij de leerkrachten.
Zodat ze ervaren dat ze hun eigen
beroep interessanter kunnen ma
ken. In feite gaat de leerkracht
ook zelf een uitdaging aan".
Schiedam Zes bewoners
verenigingen in Schiedam
dringen er bij de vijf plaatse
lijke woningbouwvereni
gingen op aan hun wonin
gen (4500 totaal) over te dra
gen aan het gemeentelijk
woningbeheer. „Dat is ten
minste een professionele,
bekwame organisatie, waar
bij via de gemeenteraad of
de provincie inspraak moge
lijk is", zei gistermiddag
Joop Huijsmans namens het
Schiedams Overleg van Be
wonersorganisaties (SOBO).
Woningcorporaties worden
door het SOBO beschouwd als
achterhaalde en ouderwetse
instituten, bestuurd door ama
teurs die absoluut onvoldoen
de zicht hebben op groot
scheepse en noodzakelijke on-
derhouds- en servicebeurten.
„Corporaties zijn miljoenenbe
drijven. Die mag je niet overla
ten aan ijdeltuiten en strebers",
aldus ex-ambtenaar J.A. Eb-
binge Wubben, tegenwoordig
actief in de bewonersvereni
ging Bachplein.
Geen hobby isme
Huijsmans wijst op de problemen
die er overal in het land rond wo
ningcorporaties bestaan, met
name in Rotterdam, Venlo,
Zwolle en Schiedam. „Volkshuis
vesting is geen hobbyisme meer
voor in de avonduren", zegt hij.
In Schiedam zijn vijf woning
bouwverenigingen in bespreking
over een fusie, maar voor de
huurders uit Woudhoek, Noord-
hoek, Bachstein, Zuid, Oost en
Centrum hoeft die fusie niet door
te gaan. „De vijf corporaties
worden door zo'n 40 leken be
stuurd. Wat helpt het als je daar
van, na fusie, tien leker over
houdt?" vraag Hu ijs man;, wi af.
Het idee van de bewonersvereni
gingen staat haaks opeen recente
brief van het ministerie van
volkshuisvesting, ruimtelijke or
dening en milieu (VROM) aan de
gemeente Schiedam. Daarin
dringt het ministerie er juist op
aan de woningcorporaties meer
invloed te geven. De gemeente
wordt verweten te laks nieuwe
complexen aan de corporaties
overgedragen te hebben. De be
wonersverenigingen zien hier
juist een bewijs in, dat de ge
meente 'het zaakje van de corpo
raties' ook niet vertrouwt.
De problemen rond de Schie
damse bouwverenigingen spelen
al jaren. In 1974 kwam de Natio
nale Woningraad met een ont
hutsend rapport, waaruit bleek
dat aannemers bevoordeeld wa
ren en huurders benadeeld. On
langs lekte een brief uit van het
ministerie, waarin bovendien
stond dat de personeelsleden al
lerlei voordeeldes hadden gekre
gen. Het betrof hier de stichting
Samenwerkende Schiedamse
Woningcorporaties (SSSW), de
'eigen aannemer* van de vijf cor
poraties. De directeur werd aan
de kant gezet, de functie werd
waargenomen door Cees Kam-
minga van de Nationale Woning
raad, er kwam een nieuw bestuur
voor de SSSW, maar de bewo
nersverenigingen constateren dat
er na 2,5 jaar nog immer dikke
problemen bestaan ten aanzien
van onderhoud en service.
„Kamminga zou er in één jaar de
bezem doorheen halen, maar nu
zit hij er nog. Had die bezem wel
haren? Van de Nationale Wo
ningraad verwachten wij ook
niets meer", aldus Gerrit de
Bruijne van bewonersvereniging
Schiedam-Noord.
De bewonersverenigingen ver
wijten de gemeenteraad de
SSSW-affaire te veel op zijn be
loop te hebben gelaten. Het hui-
zenbezit van de corporaties ver
paupert (waardoor op den duur
renovaties, dus extra huurverho
gingen onvermijdelijk worden),
maar bovendien zijn van de
grootste corporatie, volkshuisves
ting met 2500 woningen, de fi
nanciële reserves op. Ebbinge
Wubben: „Bij de SSSW is het nog
erger dan bij de ABP. Want Mas-
son was nog netjes: hij zorgde ten
minste nog dat er reserves wa
ren". Hij vergelijkt de corporaties
met appels. Als er een rotte of
meer lussen zitten (volkshuisves
ting) worden de andere in het fu
sieproces ook aangestoken. „Er
2ijn bij de SSSW talloze proble
men. Gaan ze over fusie praten!
Wat heeft dat er in hemelsnaam
mee te maken?"
Burgemeester Jan Hof van HiAmbaoht kreeg als eerste de Kerstelpee van het befaamde mannenkoor Excelsior.
H.LAmbacht Het befaamde Ambachtse mannenkoor Excelsior
heeft voor het eerst sinds jaren weer een deel van zijn oeuvre vastge
legd op een langspeelplaat. Gisteravond vond de feestelijke promotie
van de plaat, waarop een keur van bekende en onbekende Kerstliede
ren staat.
Excelsior is een koor dat alom wordt geroemd om zijn hoge kwaliteit-
De Kerstelpee vormt de bekroning van het zestigjarig jubileum, dat dit
jaar werd gevierd. Het eerste exemplaar werd gistermiddag overhan
digd aan burgemeester Jan Hof, beschermheer van het koor. De zan
gers zochten hem hiervoor op in het gemeentehuis, omdat hij verhin
derd was 's avonds de promotie bij te wonen.
De plaat heeft de titel 'Vrede op aarde' gekregen. De opbrengst zal
worden geschonken aan de Nederlandse Hartstichting.
Rotterdam „Amsterdam
kan niet zonder Rotter
dam", zei de Amsterdamse
oud-burgemeester W. Polak
gisteren tijdens een symposi
um over de naijver tussen
Rotterdam en Amsterdam.
Hij maakte daarmee al ge
lijk een eind aan wat mis
schien een felle discussie
had kunnen worden. Helaas
was zijn geprogrammeerde
opponent, oud-burgemees
ter W, Thomassen verhin
derd, zodat van een werke
lijke strijd nauwelijks sprake
was.
Het symposium was belegd
door het Rotterdamsch Ge
nootschap Gijsbert Karei van
Hogendorp ter gelegenheid
van het 75-jarig bestaan.
Voorzitter Roorda Boersma van
het genootschap: „Amsterdam
heeft het, maar Rotterdam maakt
het" en verwees daarmee naar
een video-film met dezelfde titel.
De film is gemaakt door studen
ten maatschappijgeschiedenis.»
'Daaro is de film te zien", aldus de
voorzitter, die de plaatsaandui
ding meende te moeten vertalen
voor niet-Rotterdammers.
Deelman
Dekaan prof. Frijhoff trok een
vergelijking van het verleden
naar het heden. Ook vroeger al
probeerden steden elkaar studen
ten en universiteiten af te snoe
pen, ook zou de overheid een be
slissende rol gespeeld hebben in
het reilen en zeilen van de uni
versiteiten. Dat is nu nog merk
baar aan de naijver tussen de uni-
versiteiten van Leiden en Rotter-
dam en de dreigende maatrege- I
len die minister Deetman heeft
aangekondigd: maatschappijge-
schiedenïs zelf heeft met moeite 3
het vege lijf kunnen redden.
Hij was nu door de "afwezigheid
van oud-burgemeester Thomas
sen uit zijn evenwicht gebracht".
Polak was ook niet echt tevreden
over de slagzin die Amsterdam
nu hanteert "Amsterdam heeft
het' is alles behalve origineel. Het
is al jaren de slagzin van de Bijen
korf. Maar dat krijg je als je tram
conducteurs afschaft en reclame
jongens in dienst neemt", mij-
rde de oud-burgemeester,
Oud-burgemeester Polak; „In een Rotterdamse winkel koop je een overhemd, waarvan de mouwen al zijn op
gestroopt".
„Maar desondanks ben ik toch
blij dat Amsterdam het al heeft
en dat Rotterdam het nog moet
maken".
Ajax-Feyenoord
Maar volgens Polak is 'stedelijke
rivaliteit' toch min of meer al ge
schiedenis. Het is niet meer zo dat
Amsterdam en Rotterdam elkaar
nog steeds naar het leven staan.
Stedelijke rivaliteit heeft zich
verplaatst naar waar het hoort:
het voetbalveld met Ajax-Feye
noord. Rivaliteit op andere ter
reinen beperkt zich eigenlijk al
leen maar tot wat gemopper over
„Rotterdam is een ongezellige
stad, de mensen moeten de ande
re dag steevast vroeg op om te
werken. In een Rotterdamse
winkel koop je een overhemd
waarvan de mouwen al zijn opge
stroopt En dan zeggen jullie weer
van ons dat wij zelfs niet in staat
zijn om onze parkeerproblemen
optelossen".
door Koos
de Gast
Laten we dit bij voorbaat
vaststellen: iedereen, die bij
het wel en wee in onze stad be-
trokken is, werkt met de aller
beste bedoelingen. De één., is
nog enthousiaster bezig mét
het Rotterdam van morgén
dan zijn collega. Er wordt t>p
alle fronten echt hard aan gé-
trokken. 'ft
Hoe komt het dan, dat je^go
weinig ziet gebeuren? Het zou
weieens zo kunnen zijn, datal
lerlei initiatieven smoren in
dat zojuist geroemde enthou
siasme. Als veel mensen tege
lijk aan het werk zijn, kan dat
alleen maar slagen als 'de gro
te lijn' vaststaat. Maar voor
alsnog bestaat die alleen nog
maar uit een idee, een fïloso-
fie.
Rotterdam moet weer een 5e-
vende stad worden voor bewo
ners en bezoekers. Prima. Wa
terstad, Parkteavenplan, npj-
sea. nieuwe schouwburg, Tfc£-
picana. We kennen de plan
nen.
Baltimore heeft de inspirajije
vooreen nieuwe aanpak opge
leverd. Gemeente en stadsge
meenschap moeten samen ami
de slag. Ook prima.
Het college van B en W he£ft
een bestuurlijk plan getrok
ken om uit het keurslijf van
vastgegroeide procedures, prfcj
tenties en prestiges te breken.-
Een subcollege begeleidt hés
gen topambtenaren, die als
breekijzers moeten dieném-
Een denktank, waarin tot'nii
toe versnipperde energie
wordt samengebald -tot
krachtstroom voor nieuwe
ontwikkelingen.
Wat kan er dan eigenlijk nog
misgaan? Niets en alles.
Niets, omdat waar zoveel
push achter een beweging zit
het eigenlijk niet meer stok
kan gaan.
Alles, omdat hef enthousiast
me voor en achter allerfel
plannen zo groot is, dat som
migen hun ideeën en plpq.
moeilijk kunnen loslaten. -
In 1990 wil het college Rotter
dam de eerste resultaten van
de nieuwe aanpak tonen. Men
zal er op bedacht moeten zijn.
dat het eerste resultaat in 1990
pas is, dat men het eens is over
'degrote lijn'.
Want neem nu de controverse
tussen het gemeentelijke Idee
over 'Waterstad' en de Park
haven-filosofie van 'Rotter
dam Morgen'. Voor het oog
van Rotterdam is er ovef-j
eenmstemming over, ja oéer
wat?
Over de waarde van ieders
plan. Betekent dat, dat zij et-
kaars initiatieven nu steu
nen? Daarvan is weinig 'te
merken. Het is veel meer een
kwestie van: ze werken elkaar
niet langer tegen.
Inderdaad, zo'n opmerking
doet afbreuk aan de vriende
lijkheid waarmee gemeente
en bedrijfsleven elkaar op'Eet
ogenblik bejegenen. Maar iel4
als het IMAX-theater blijft
echt op de kop van de Lcuver
haven staan, hoewel het ook;
en beter, bij Scïentopia op de
Müllerpier past.
Men zal elkaar niet vinden,
omdat beider filosofieën blij
ven botsen. De tegenstelling
zit tussen de spreiding van at
tracties in Waterstad, en de
concentratie van evenemeh;
ten in het idee van 'Rotterdam
Morgen'.
Daarbij hebben de mensen
achter Waterstad (de wethou
der, de ambtenaren) meer
macht om ideeën uitgevcrffrij
te krijgen dan 'Rotterdam
Morgen', Die kan alleen met
degeldbuidel rammelen. Maar
zolang Rotterdam werkt mei
een versnipperde uitvoeringtf-
structuur blijven grote inves
teringen uit
Dat zou niet zo erg zijn, als dij
filosofie achter Waterstad
sterk genoeg is om als beleid
voor de lange termijn te kurf
nen dienen. Maar meer en
meer ontstaat het gevoel, dat
het spreidingsidee achter Waj-
terstad een noodgreep is^gtr
weest. 1
Want voordat het idee Water
stad werd ontwikkeld was er
nauwelijks een opvatting
over hoe recreatief Rotterdam
moet worden. Met concentra
tie (op Weena, DWL-terrein,
Wilhelminapïer) was Rotter
dam zelf geen stap verder gr
komen. De Parkhaven had
men zelf in een eerder stadi
um al afgeschreven.
Wat moeten we nu?, zal wet
houder Laan (PvdA) aanzijn
stedebouwkundigen hebben
gevraagd. Hier komt dit en
dat komt daar. Zo wordt héï
een ratjetoe.
Toen hebben de stedebouwers
lijnen om de verspreide at
tracties getrokken. Kijk, heb
ben ze toen gezegd, het is een
mooie driehoek geworden, en
alles past er precies in. Laten
we dit voortaan 'Waterstad'
noemen. -£»■«
'De grote lijn'; wordt ver
volgd. -_•*
'7
