Jos Hachmang toont dat er
in 'n ruimte beweging zit
m
Piet Roozen wil een
dag tussen de tomaten
BIJ ONS KUNT U KIGZGN UIT
DUURZAAM GN DUURZAAM.
DE VOLVO 240 VANAF, F 39.360;
iinTrmiirn
IXffl 1 S-BIlHIB-lZ
lilHlIlfVVEtR
i
Levendige sferen
Paashaas bij bank
Breugheliaarise lente
'Formule 1 is mooier dan de meeste kunst, én serieuzer'
Beeld van de
kunstenaar als
bohémien was
altijd verkeerd
Hermes vergadert
Autobedrijf Landman Vlaardingen B.V
SPORTAGENDA
'NIET MIJN UITSPRAKEN ZIJN VAN BELANG, MAAR
MIJN W ERK ALS TRAINER'
Rotterdams Nieuwsblad llC
donderdag MII
24 maart 1988 U
SchiedamKlaarlichte dag, maar in de galerie van
Hachmang Moesman schemert het Dat hoort. Het
geëxposeerde werk van Diet Wiegman vraagt erom.
Enkele spotjes zorgen voor lichteffecten, die in een
vollegloed verloren zouden gaan.
Pas nog had de galerie een heel andere sfeer. Er ston
den ornamenten, die zo uit Atlantis hadden kunnen
komen. In de verder kale ruimte deden ze overwel
digend aan, zoals megalieten, afstekend tegen de ho
rizon. Stonehenge in Schiedam.
En bij de tentoonstelling daarvoor...
Ja, iedere keer oogt de voormalige distilleerderij an
ders. De nochtans sobere galerie van Jos Hachmang
en Martin Moesman is geen gemiddeld expositiezaal
tje. Er leeft iets, het zindert, het doet niet steriel aan.
Dat komt natuurlijk vooral door de tentoongestelde
kunst, die vaak verrassende kwaliteiten verraadt en
een bezoekje aan de galerie aan de Lange Haven 50
alleszins de moeite waard maakt. Maar het komt ook
door de ruimte of liever, door de manier waarop
Hachmang, Moesman en hun exposanten met die
ruimte omspringen.
Je kunt van die voortdurend veranderende atmos-
L feer al aflezen, dat de twee galeriehouders geen grij-
ze muizen zijn. Zij ontstijgen het klimaat van de dor
re beredeneerbaarheid van het handels rekenen, al
ontkomen zij niet aan de boekhouding die elke on
dernemersgeest aan de aarde bihdt Hachmang en
Moesman verraden een creatieve inborst. Daarom
•werden zij kunstenaar, maar daarom ook wilden zij
méér dan scheppend bezig zijn.
Het is vooral door de stemmingmakende tentoonstel-
lingen, dat galerie Hachmang Moesman in drie
jaar tijd een reputatie opbouwde. Het tweetal nodig
de Schiedammers uit als Sjef Henderickx, Albert
Verkade, Diet Wiegman en Henny van Leeuwen. Er
waren exposities van Engels talentneem Alexan
der McNeish en Harry Snook. Enkele Italianen be
leefden in Schiedam eveneens hun Nederlandse de
buut.
Hachmang en Moesman hebben hun atelier achter
de galerie, dus het ruikt hier altijd naar verf. Dat is
vaste prik. Die lucht is altijd dezelfde. Ook daarin
wijkt hun galerie af van doorsnee-kijkhuizen, waar
de weeö lucht van fondant en droge sherry over
heerst.
Als galeriehouders ontpopten zij zich als vormgevers
van ruimte, of liever, als inrichters van ruimte. Niet
zo'n rare vraag is dan deze: doen ze dat als kunste
naars ook? En vooral: waaruit moge dat wel blijken?
Met Jos Hachmang hebben we het er vaker overge
had. Dat leidde tot het verhaal hiernaast.
Vakman en leraar
Jos Hachmang, 30 jaar, geldt inmiddels als vooraan
staand figuur in de Schiedamse kunst. Hij zit nu tien
jaar in het vak en wordt, omdat hij zelf kunstenaar is,
niet beschouwd als een amateur die het galeriehou-
den louter als hobby heeft. Hij exposeerde onder
meer in galeries in Amsterdam en Den Haag, 't Hoogt
in Utrecht en de Westersingel in Rotterdam, twee
maal in Schiedams Stedelijk Museum, in Chelten
ham en Exeter (waar hij ook een iaar les gaf) en in
Aix-en-Provence, Citta di Castello: Piano Grande
Castellucio.
Sinds anderhalf jaar geeft hij les aan de Koninklijke
Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag.
„Reik handvatten aan, zeg ik altijd tegen mijn leer
lingen, maak je werk duidelijk, anders lopen de men
sen eraan voorbij".
Hij heeft een paar uur vrij genomen, ondertussen
werkt Martin Moesman aan een decorstuk voor het
Podiumgala, waaraan Jos 's avonds verder zal gaan,
want dit is typisch een van hun gezamenlijke werk
stukken. Niet alles doen ze hand in hand, ze hebben
ook hun individuele expressie. De verstandhouding
is te goed om elkaar in een eeuwige smeltkroes ge
vangen te houden.
Schiedam/Vlaardingeri De paashaas brengt 28,29
en 30 maart een bezoek aan alle kantoren van de
'Bondsspaarbank in Schiedam en Vlaardingen, De
paashaas deelt dan eieren uit aan kinderen die de
bank bezoeken. Een prachtige gelegenheid voor ou
ders om een leuke foto te maken, meent de PR-afde-
ling van de bank.
'Vlaardingen Het jaarlijks lentefeest in bejaarden
centrum De Meerpaal staat zaterdag in het teken van
de schilder Breughel. De Meerpaal wordt die dag dan
ook in de stijl van de zestiende eeuw aangekleed.
Ook de activiteiten zijn aan die periode aangepast.
Zelfs de schandpaal ontbreekt niet. Voor de muzika
le omlijsting van de feestdag, die om tien uur begint
en tot vier uur duurt, zorgt de accordeonist Karei Rij-
kuiter.
door KOR KEGEL
Schiedam Kunst moet iets met de ruimte doen; doet 2e dat niet,
dan is de kunst beneden peil. Laten we dit adagium van Jos Hach
mang eens betrekken op zijn eigen werk.
Wij zien nog zijn draperieën hangen voor de gevel van het Stede
lijk Museum lang voordat Christo de Pont Neuf inpakte. De
sfeer van het museumplein veranderde erdoor, 't werd bijna fees
telijk. Maar Jos kreeg van een voorbijganger op z'n kop: „Hoe
durft u zó met die statige architectuur om te gaan?" Welaan, dat
was aan het begin van zijn carrière en toen dééd het al wat.
3
Bekijken we voorts enkele wer
ken, die hij samen met Martin
Moesman maakte. De ingang van
sporthal Wielewaal in Charloïs
hebben ze in vrolijke, expressieve
kleuren gemarkeerd. Het veraan
genaamt de entree tot het gebouw.
„Op het laatst zat de hele gevel on
der de graffiti, behalve ons werk",
zegt Jos. Het dwong kennelijk een
heilig ontzag af bij ae Rotterdamse
verfspuitjeugd.
Een soortgelijke uitstraling heeft
ook de kubus van drie meter lange
stangen bij het stadhuis van Dor
drecht En de spiegelende drie
hoek met neonlicht in het Wessel
Gansfortcollege in Zoetermeer.
Ongecompliceerd wijzen ze de
weg, ze dirigeren je als het ware
een bepaalde kant op, terwijl er
toch geen pijltjes of zo aan te pas
komen. Het geheim schuilt in de
vormgeving. Het is onmiskenbaar
kunst die de ruimte gezaghebbend
beïnvloedt
Niet schreeuwend, ondanks het
expressieve kleurgebruik. Prettig
om naar te kijken? Het werk op
zichzelf niet eens zozeer, dat is ook
niet waar het om gaat. Het effect
van de kunstwerken is dat de
ruimte, waar ze staan, er lichter op
wordt. Stemmiger.
„Wat doet kleur met volumes?"
Een interessant onderzoeksgebied
voor kunstenaars. Maar we zien
een verschil tussen de 1-procents
opdrachten die Martin Moesman
en Jos Hachmang samen uitvoer
den (gebruikmakend van het be
faamde systeem, waarbij één pro
cent van de bouwsom voor kunst
opzij wordt gelegd) en het werk
van Jos Hachmang als individu:
vooral in zijn latere werk worden
de kleurpatronen soberder. „Ik
ben geen domineeszoon, maar ook
geen Weltschmerzkunstenaar",
vergoeilijkt hij. Een opvallend
werk bestaat ui t staande balken; de
dikke hebben een lichte kleur en
naarmate ze dunner worden,
worden ze ook donkerder. Dat
roept een spanning op, alsof de
ruimte in beweging is en uiter
aard is ze dat ook, alleen zien we
het meestal niet.
Aanslag
Ook café Podium vibreerde mét
Hachmangs Hoorn des overvloeds
anders dan zónder, en toch ging
het hier om een vrij vlak werk, of
schoon bestaande uit 29 onderde
len die samen een impressie van
een weldadige partij truffels ga
ven. In herfstkleuren leken die
truffels uit een hoorn geschud te
worden, maar de suggestie van
vallende beweging wej-d door de
gebroken lijnen behendig teniet
gedaan. (Er verdween trouwens
eén element van die 29 uit het café,
en dat was een aanslag op de kunst
die wereldwijd bepaald minder
aandacht kreeg dan een eenvoudi
ge messnede in het doek Who's af
raid of red. yellow and bluevan
Barnett Newman).
De bizarre Hoomdie enkele we
ken in Podium tentoongesteld was,
dateert van de periode dat Jos
Hachmang nog voornamelijk
schilderde. Later begon hij van al
les en nog wat op zijn schilderijen
te schroeven en te monteren en
sprong hij de derde dimensie in.
Die tendens heeft zich doorgezet.
Zijn nieuwste werk bestaat uit ob
jecten en hierin blijkt Jos Hach
mang door het technologisch tijd
perk geïnspireerd.
Het 2ijn reusachtige bouten, moe
ren, schroeven, los van elkaar ge
plaatst, maar zo gerangschikt datje
automatisch op een afstand blijft
om geen denkbeeldige constructie
om te trappen. Dat je op een af
stand blijft dat bewijst dat er een
kracht van zijn werk uitgaat. Dat
het dus geen niemendalletje is
waar je klakkeloos aan voorbij
loopt
Hieruit komt goed naar voren, dat
de kunstenaar in Jos Haehmang
Het industrie-
tijdperk, inspi
ratiebron voor
jos Hach
mang. De kleu
ren rijn grijzig,
roestbruin.
„Als je voor
zulke vormen
kiest, voor die
uitstraling,
moet je je er j?
ook qua kleur
aan houden". 2
nauw verwant is aan de galerie
houder in hem. Zoals de meeste
tentoonstellingen in galerie Hach
mang Moesman sfeerbepalend
zijn in de oude distilleerderij, zo is
Hachmangs werk even toonzet
tend in de ruimte. Dat hebben ze
gemeen.
Alleen, dat werk van Jos is nooit te
zienJe eigen werk ophangen in
je eigen galerie, dat doe je niet",
zegt Jos Hachmang. Dat is geen
valse bescheidenheid, legt hij uit,
en het heeft dan ook niets te ma
ken met kwaliteitsoverwegingen,
maar zo'n daad zou volstrekt
verkeerd worden begrepen. Men
zou het maar raar vinden, iemand
die zichzelf ophangt.
Maar tegelijkertijd geldt: „Als je als
kunstenaar tevens galeriehouder
bent, is het kennelijk heel vreemd
om in andere galeries te exposeren.
Je wordt daarvoor niet meer ge
vraagd. Vroeger wel. Je kunt over
de oorzaken theoretiseren. Het is
ten dele waar dat je ontwikkeling
een tikje stilstaat. De galerie kost
tijd. Een keuze maken is onvermij
delijk, je maakt minder werk, de
concentratie wordt opgebrokkeld.
Dat merkt Martin ook wel. Toch,
zeg ik tegelijkertijd, we gooien de
galerie er niet uit. 't Is leuk. En veel
galeries zijn gesloten voor kunste
naars die in het verkeerde circuit
zitten, al hebben ze nog zoveel ta
lent. Ook daarom is ons initiatief
aangeslagen".
Armslag
Dus werkt Jos Hachmang in de on
ontdekte ruimte achter de galerie
vrolijk verder, en uitgerekend nu
hij in de diepte werkt, ruimtelijk,
juist nu heeft hij er minder armslag
dan toen hij nog gewoon op het
platte vlak schilderde in de Som-
melsdijksestraafc dat was op zolder
van de oude bakkerij Van der
Meer Schoep; later een autohan
del, en inmiddels gesloopt.
Sinds ze de galerie aan de Lange
Haven hebben, wonen Hachmang
co er vlak boven en Moesman
co op de tweede verdieping. Het
uitzicht vanaf de eerste toont de
historische gracht, maar wat zou je
naar buiten kijken? Binnen heeft
Jos eer» prachtig schilderij van Al-
bert Ver kade aan de muur hangen.
Sprookjesachtig mooi, literair
noemt Jos het. De goede smaak
van de galerie zet zich in de wo
ning door: opvallende tafel, met
verschillende poten. Op de bank
ligt een kookboek opengeslagen bij
koude kipcouscous met limoen. Jos
schenkt een voorzichtig glaasje in,
wa nt het leven is ernstig.
„Als kunstenaars net zo serieus
waren als mensen die zo'n wagen
in elkaar zetten", zegt hij, een eer
dere uitspraak verklarend dat een
Formule 1 mooier is dan de meeste
kunst, „als ze net zo serieus waren,
zou er heel wat betere kunst zijn.
Dat wil niet zeggen dat wat ik
maak van Formule 1-kwalïteit is,
maar ik probeer in mijn werk wel
aansluiting te zoeken bij de tech
niek, het lasergeweïd, de nieuwe
technologieën van deze industriële
wereld. Door te kiezen voor nep-
machineonderdelen die net tegen
design aan zitten, probeer ik kunst
van deze tijd te maken".
Jos Hachmang maakt metalen ob
jecten, „Ik heb een grote techni
sche handigheid, ik wil dingen ma
ken. Ik begon tamelijk abstract,
maar mijn werk werd steeds figu
ratiever. Dat kon ik uiteindelijk
niet meer in verf kwijt". Hij komt
uit een technisch gezin. Zijn vader
was weliswaar bloembollenkwe
ker in Noordwijkerhout, maar
diens oudste 200n maakte een tel
machine voor de bollen; die heeft
er nu een machinefabriek, waar
ook de andere broers van Jos wer
ken.
Mentaliteit
Op de kunstacademie in Rotter
dam leerde Arie var» Geest hem
dat het er niet om gaat waf je schil
dert, maar hoe je schildert De
mentaliteit: daar ging het om. Wat
wil je ermee? Volgens Jos Hach
mang moet kunst het denken van
de toeschouwer stimuleren. In
Martin Moesman vond hij in meer
dan één opzicht een geestverwant
Geen van beiden hebben ze ooit
gebruik willen maken van de beel-
dende-kunstregeling (BKR), de
steunmaatregel die vorig jaar werd
afgeschaft.
„Ik wilde mijn werk niet op een
rommelzoldertje weggestopt heb
ben. Verstopte kunst heeft hooguit
als buffer een functie maar ik
zie toch liever één werk van hon
derd gulden aan de muur dan tien
werken van duizend gulden in de
kelder. Stel 3e nou eens voor dat er
te veel loodgieters zijn, en dat te-
Jos Hachmang in het ate!ier^£ÉJ Is
er een rommeltje, want er wffdt
hard gewerkt. Op de rug gezien
staat Martin Moesman, op eerrteap-
je, aan een decorstuk voor Poïaum
te werken.
veel laten we toch waterleidingen
maken en die slaan we allemaakpp
bovenin het stadskantoor- Bij-een
verbouwing kun je misschieriUPg
een stukje pijp gebruiken, menr
verder? De rest is overbodiglTSjPu
weet ik wel, een vergelijking-tas
sen kunstenaars en andere beroe
pen schiet vaak tekort, en het is
waar dat de BKR vanuit een goede
gedachte van start ging. De Rotter
damse Kunststichting gaf uit iden
tieke overwegingen stipendia, om
kunstenaars een tijdje op peil te la
ten komen, de kans te geven zich te
oriënteren. Maar later werd de
BKR steeds meer misbruikt, je kon
van de regeling een leven lang je
eigen ik gaan zoeken, met onaer-
tussenal je werk in een kelder".
Jos Hachmang is in artistiek op
zicht geen wildebras (.jonge kunst,
met die frisse ideeen, dat wordt
zo'n mode; dat leidt alleen maar tot
nog jongere, nog frissere ideeën, en
dat heeft weinig met kunst meer
van doen"). Nee, hij is vrij zakelijk
Ingesteld. „Ik vind dat je als kun
stenaar je zaakjes op een rij moet
hebben. Anders dan sommige col
lega's sta ik dan ook niet sceptisch
tegenover functionele kunst. Rem
brandt, Frans Hals, maaktenj-'al
toegepaste kunst, want ook datWas
vooral werk in opdracht. Daar- is
niets mis mee. Integendeel"""""'"
Opdrachten 2ijn toch een 1
ning? 21e zijn in feite een uitv
ting van wat je zou willen, verb
len".
Schiedam Het bestuur van Hermes DVS heeft voor
rtjdag 8 april de voorjaarsvergadering uitgeschreven.
In het clubgebouw van de Schiedamse voetbal-, cric
ket- en tennisvereniging zal vanaf 20.30 uur naast de
behandeling van de gebruikelijke punten tevens een
aantal leden wegens langdurige clubtrouw worden be
loond.
Voor een lidmaatschap van zestig jaar worden gehul
digd J. Keuzenkamp, D. Lubeek en H, Stolk; vooreen
halve eeuw zijn dat W.J. Dijks, J. Stegman en H.M.
van derTuïjn en voor 25 jaar F. Blok, L.J. van Gerdin-
gen, A. Giesselbach, T.C. Klijn, A. A. de Kwant, B.H.A.
Timmers en L.L. Willems.
Op het bestuurlijk vlak blijft alles bij het oude.
De duurzaamheid van de Vbko 240
Sedan en de Volvo 240 Stationcar is een
keihard gegev en. Welke andere auto kan zich
er op beroemen dat hij gemiddeld 20.7 jaar
actief meegaat?
Het is ook geen wan den vannee ru ziet
uit welke onverslijtbare materialen de Voh o
240 is opgebouwd.
Hoeveel voor- en nabehandelingen
hij op het gebted van anti-roest onde /ut.
Hoeveel lakingen hij* krijgt, iiefst I i in totaal.
Hoev eel zorg er worde besteed aan het
interieur. Duurzaamheid is naast veiligheid,
comfort en wegliggmg, spreekwoordelijk bij
een \blvo.
Een proefrit is een onvergetelijke er
varing. Het overtuigende bewijs van de supe
rieure klasse van de VoKo 240 Sedan en de
240 Stationcar. Pnj/en incl. 20% BTW, excl.
f 460.- aflevenngskosten. Wijzigingen voor-
behouden.
Neüenboeisterstraat 7 - Vlaardingen - Tel. (010)460 19 46
Tips voor deze rubriek kunt.
u doorgeven eanda sportre-
daktie van deze krant, post
bus 110, 3130 AC Vlaardin
gen. De sportredaktie ia
overdag telefonisch bereik
baar ondör nummer 010-
4345209 en in de avonduren
ender nummer 010-4056509.
ZATERDAG 26 MAART
KNVB-voetbal: 14.30 SW—
DS'79 (landelijke jeugd), 15.00
Excelsior M—DSVP, 14.30 Zwa
luwen VI—Excelsior P, 14.30
PP3G—HCl, 15 00 Be Fair—
HBSS. 14 30 Schavenrrigen—
HVO, 14 30 OEVJO—Hoekse
Boys, 14 30 SNS—DVO'32,14.30
Stellendam—MW27, 14.30
TSB—Werkingen, 14.30
DSS'26NTW. 14.30 Vlaardin
genGoudswaardse Boys: RVB-
voctbal: 14 00 FC Maluku—CSS.
14.30 ZW—CION, 14 30 Heinen-
oordSVDPW. 14 30 SC Zulder-
perk—WK, 1500 WFB—GTB:
Damesvoetbal: 11.00 MW'27—
Berkel. 14.30 HBSS—Ter Leede,
14.30 LMO—Vlaardingen, 16.15
PPSC~MVV'27/2, 1615
OVO'32—Zwaluwen V!; Basket
bal: Z1.15 Ftesti'62Elemfcnlum-
/Green Eagles (ft). 19.15 ËJemen-
1 urn/Green EaglesSea Devils
(d). 15.00 Groeneveld/Goba 2—
Juvenilis (fi). Volleybal: 17.00
Rijnmond 1-EAW (ft). 14.00
Rijnmond Z—Pancratius-
bank/VCH (h), 19 15 Keyzer/Va-
leas—MVC(d), 14.30 Rijnmond—
Vaiel/CW (d), 16.00 YUM 3—
Sunlight (d), 17.00 MVO-SV
Kwiek (h); Dameasoftbal: 14.00
CCS/Sch ledam—Brasschaat
(2x). Tafeltennis: 18.00 NOAD—
JCV. 18.00 NOAD 2—BOS Stars.
14 30 Never Despair 2—Oe Ko
renbeurs; Korfbal: 16 OC "t Wa
terschip—CKC Maassluis. 16.00
De Kapellen—Spint, 16.00 Van-
onta—ODI.
ZONDAG27 MAART
KNVB-voetbal: 14.30 S W—Tel
star. 14 00 Her mes DVS—Unitas,
14.00 Forluna VI—Spart aan'20,
14 00 OHveo—Hoek van Holland,
14 00 RFCSFC. 14.00 TOGB
DHS, 14-OC Excetsicr'20VFC,
14 00 Schiedam—Spoorwijk,
14 00 SEC—RKWIK. 14.30
DJS—De Hollarldlaan. 14.30
SCO'63Martinil. 14.30
FCN'66—OHW, 14 30 VDL—
DBGC; RVB-voelbal: 14.30
ASBDRZ, 14 30 Ursus—FCS,
14 00 Olympus Schiedam
WOH, 14 30 SVDPW—Passa
Sablm, 14.30 DemosHlllesluls,
14 30 MSV71—Schiedamse
Boys. Dameivoetbal: 14 30 Hil-
Iraluls— MSV71. 14.30 Laonf-
dasSatelliet, 15.00 VFC—VDL,
12.00 Hermos DVS—Poortugaai,
Waterpolo: 13.00 Shell—Sparta
(ft. Kofcabad Vlaardingen), Zaal
handbal: 13 30 UVG-Wings (d),
13 30 Holbox/Swltt—OWS (d);
Vel d hand b al: 16.00 WIK 2—LfVG
(ft), 12.30 walburg—OWS (ft),
11.15 WIK—HVK <d>, 14.45
WIK—Trefters (ft); Dameaaoft-
bal: 11,00 Wassenaar
CCS/Schiedam (2x). 14.30 Gop
hers— Braves (vrh Hockey: 14,45
Leonidas—Spirit (h). 14 45 As-
vionWarande (h), 14,45 Do
pje-Evergreen (h). 14.45 Pol
lux—Spijkenisse (h), 13.00 Fores-
catePollux (d), 13.00 Te Wer-
veSpirit (d). 13.00 Oude
Maas—Asvton (d), 1300 Ever
green—Reewijk Wh Basketbal:
15 00 Juventus—Bementum-
/Green Eagles 2 (d); Korfbal:
14.00 't Cap proao— Harga.
door LEON DE KORT
Schiedam De gelijke
nis met Ruud Gullit,
maar ook met Wolter
Bos, dringt zich op. Arri
verend als de baltove
naar bij de Italiaanse
amateurhoofdklasser
Mortara vergaapten een
dikke zevenhonderd
voetbalmaffe Zuideuro
peanen zich in 1974 bij
de eerste training aan
die Olandesi Piet Roo
zen.
En nu in 1988, zonder dat hij op
de hoogte is van de tuindersakti-
viteiten van zijn collega Bos,
geeft de nieuwe trainer van
Westlandia te kennen zich ook
aan een dag tussen de tomaten te
willen overgeven. Weliswaar
om een iets andere beweegre
den, feit is wel dat de 39-jarige
gymnastiekleraar onmiddellijk
dezelfde koers vaart als zijn
voorganger. En dat zal de Naald-
wijkse tweede kiasser ongetwij
feld veel goed doen.
De verbazing druipt van zijn ge
zicht af: „Is Wolter Bos ook m de
tomaten geweest?", vraagt Roo
zen. „Echt, daar heb ik niets van
gehoord. Ik zou dat heel graag
ook een dagje doen, want ik ken
het leven als tuinder niet. Het
kan alleen maar goed zijn om
ook een dergelijke wijze van le
ven van dichtbij te bekijken. Ik
ben c-r in ieder geval nog nooit
mee in aanraking gekomen. Zo
zie je maar: je bent nooit te oud
om te leren".
De onuitputtelijk lijkende woor
denstroom van Roozen dreigt
geen moment te verzanden in
een kant noch wal rakend ver
haal. Daarvoor bevat zijn tekst
teveel interessante uitschieters.
Bluf is Roozen vreemd, woorden
zijn slechts de basis van het werk
dat voor hem op het voetbalveld
ligt. „Niet mijn uitspraken zijn
van belang, maar ik word op
mijn werk als trainer beoor
deeld. De dingen die-je zegt, ke
ren zich alleen maar tegen je.
i
Praatjes, wat schiet daar nu mee
op? Ja. je valt wat eerder door de
mand", weet de nog altijd bij
DHS als voetballer actieve Roo
zen.
„In mijn ogen is Westlandia een
gespreid bedje. Het is een niet al
te jong team en er zit al een be
hoorlijk stuk voetbal in. Dank zij
het werk van Wolter Bos, die ik
van harte het kampioenschap
gun, maar eveneens door de per-
fekte organisatie die Westlandia
heeft. Maar in zo'n situatie kun
je niet gaan aanmodderen, inte
gendeel: juist nu moet het hele
maal waargemaakt worden".
„Ik ben bij de vorige clubs weg
gegaan op ogenblikken dat er
net iets aardigs was opgebouwd.
Mijn eerste werkkring was Ex
celsior '20, dat in de derde klasse
van de KNVB voetbalde. Er was
toen een hele verandering bin
nen die club gaande. De oudere
spelers vertrokken naar het vijf
de elftal. Met het overblijfsel en
spelers uit het tweede en derde
moest ik drie jaar hard werken
om er een beetje rendement uit
te halen. Ik ben nog een jaar ge
bleven en kwam vervolgens bij
Slikkerveer (tweede klasse zon
dag KNVB) terecht. Op de dag
dal ik tekende, leek alles in orde,
maar van die situatie was tijdens
de eerste dag dat ik daar eent be
gon, n iets meer over".
„Van het elftal, dat toen als een
klok klonk, waren zes jongens
door allerlei problemen opge
stapt. Opnieuw moest ik een
beroep doen op de jeugd, nu dus
die van Slikkerveer. Vijf wed
strijden waren we op weg en er
was nog geen jJunt behaald.
Toch behaalden we aan het ein
de van de rit een vierde plaats.
De twee seizoenen daarop waren
voor mij hele fijne jaren. We ein
digden als tweede in het tweede
seizoen en als derde in het laatste
jaar".
„Bij SHO zochten ze in die tijd
een trainer die goed met jeugd
kon werken. De vereniging
kwam in contact met mij en kort
daarna was de zaak rond. Einde
lijk een club waar het allemaal
goed in elkaar stak, dacht ik.
SHO besloot een geheel nieuw
beleid te gaan volgen. Dat bete
kende ondermeer dat aan geen
Piet Roozen
enkele speler meer een onkos
tenvergoeding zou worden be
taald. Van de 24 selectiespelers
zijn er vijftien opgestapt. Daar
om heb ik de hele Al-junioren
naar de senioren overgeheveld,
ook de jongens die pas zestien,
zeventien jaar oud waren".
„Ze hebben dat seizoen enorm
hard geknokt, maar het toch niet
gered. Voor de achterban van
SHO, ik bedoel daar vooral de
ouderen mee, gaf die degradatie
problemen. Want de club is toch
in een grijs verleden kampioen
van Nederland geweest. Maar ja,
ik kon niets anders dan op de
zelfde voet doorgaan en deze
competitie loopt het goed. Het
elftal heeft meer lef en kracht
gekregen en bovendien wordt er
veel constanter gevoetbald. Nee,
je zult mij niet horen zeggen dat
het sprankelend voetbal is, maar
wel degelijk".
„Eigenlijk is het heel tegenstrij
dig wat ik doe: het ene jaar de
gradeer ik met SHO en blijf ik
toch als trainer, het seizoen daar
op kunnen we kampioen
worden, maar ga ik weg. De ach
tergrond daarvan is simpel: ik
verdwijn bij SHO omdat ik zo'n
enorme berg werk heb moeten
verzetten. Niet dat ik dat zo erg
vind, integendeel, maar als ik in
de toekomst kijk, heb ik geen
hoge verwachtingen op het spor
tieve vlak. Daarbij komt ook dat
ik met de nieuwe, van buiten
Oud Beijerland gekomen, voor
zitter nogal eens bots".
„Ik vind dat er tussen een trai
ner en zijn werkgever een we
derzijdse basis van vertrouwen^
moet zijn. Die Is er in onze relatie
1£
duidelijk niet Het bestuur houdt
volgens mij ook veel te veel re
kening met de meningen van de
achterban, zo van 'Kunnen we
dat wel maken om die speler bui
ten de basis te laten'. Trouwens,
de spelers hebben dat zelf ook.
Een aantal wedstrijden terug
had ik een jongen gepasseerd,
die er al jaren in staat. Hij kwam
naar me toe en vroeg naar de re
den. Toen ik hem die gaf, ant
woordde hij. „Maar trainer, hoe
kun je dat nu doen? Wat denken
de mensen in het dorp nu wel
van mij. Mijn hele status wordt
hierdoor aangetast".
„Je moei bij SHO heel sterk inje
schoenen staan om aan die in
vloeden weerstand te kunnen
bieden. En dat is niet de meest
ideale werksituatie die ik me
kan voorstellen. Kort samenge
vat ben ik al die jaren bezig ge
weest met heropbouwen met be
hulp van de overgebleven res
ten. Maar bouwen op oude fun
damenten heeft tot gevolg dat
het zaakje binnen de kortste ke
ren weer in elkaar dondert.
EersL met de grond gelijk ma
ken, dan van voorafaan begin
nen. Wat dat betreft, zal het bij
Westlandia een hele nieuwe si
tuatie voor mij zijn. Het is zeker
geen 'oude' ploeg, waarbij veran
deringen in de opstelling door
blessures en schorsingen niet fu
nest zijn".
„Ik ben erg blij met Westlandia,
maar op dit moment is die club
nog niet aan de orde. Ik maak
eerst mijn werk af bij de andere
baas en dat zou ik graag willen
beëindigen met een kampioen
schap. Bovendien voetbal "ik zelf
op zondag, tijd voor Westlandia
is er dus niet eens. Ik ben 39, ei
genlijk te oud voor een eerste
elftal. Vreemd genoeg gaat het
me nog prima af in de derde
klasse met DHS. Begin dit sei
zoen ben ik op verzoek van de
trainer weer in het eerste elftal
begonnen als spits. Momenteel
ben ik met negen doelpunten de
topscorer van het team. Opval
lend is het dat ik geen voorstop
pers meer tegenkom zoals die
vroeger konden spelen. Mis
schien is dat wel tekenend voor
de huidige kwaliteit van."het
voetbal". v
K
