Frans Hoogendijk
is het slachtoffer
van de rancune
'Kunst is wat plezierig
is om naar te kijken'
MfRWEKassüi
HVK/Valerius-
combinatie
wil een
stabiele toekomst
New Reflex voor echte modernisten
Marian Harent: 'Dat zou ik ook thuis willen hebben'
Fietsen voor Kameroen
Gorzense schaaknacht
Turkse muziekavond
Wolletjes in Holy wood
Vrolijke Zuidbuurt
Oudere cursisten
Sport en spel
Ziekenhuisgalerie: Cor Hollaars troetelkind
M IBapak|agpfB Rotterdams Nieuwsblad 411
door RIK SAKKER
Vlaardingen Enkele
weken na de voor Frans
Hoogendijk verrassende
nederlaag tegen Haarlem
mer Jan Dompeling in de
verkiezingsstrijd tot voor
zitter van de Judobond
Nederland, blijkt de te
leurstelling voor de
Vlaardingse tapijthande
laar minder groot dan hij
aanvankelijk zelf ver
wachtte. Toch was de klap
die door 26 van de in totaal
50 kiesgerechtigde afge
vaardigden van de zeven
judodistricten die Neder
land telt, niet gering. Men
gaf de voorkeur aan een
onbeschreven blad in ju-
doland, nota bene pas drie
maanden lid van de JBN,
boven Frans Hoogendijk.
Hoogendijk, die al sinds een jaar
zitting heeft in het bondbestuur,
sinds een bijna net zo lange periode
belangeloos tijd stak in de werk
zaamheden van het dagelijks be
stuur ten einde zich zo goed moge
lijk voor te bereiden op zijn taak als
opvolger van voorzitter Henk van
Oosten, werd om onduidelijke re
denen weggestemd. En dat ten fa
veure van iemand die hoegenaam-
de géén affiniteit heeft met het
judo. Een inmiddels gepensioneer
de bijna-zestiger, die er naar eigen
zeggen lol in heeft om zich op welk
bestuurlijk gebied dan ook ver
dienstelijk te maken. En die kans
rook Jan Dompeling (57) ook met
een toen hij begin dit jaar door
Jaap Nauwelaerts d'Age werd be
naderd met het verzoek of hij zich
niet wilde opwerpen als tegenkan
didaat voor de ter opvolging van
Van Oosten door het bestuur voor
gedragen Hoogendijk. De actie van
Nauwelaerts d'Age nu, moet inder
tijd een alarmscbel hebben doen
rinkelen bij Frans Hoogendijk.
Onder het mom van 'een verkie
zing waarbij slechts één kandidaat
voorhanden is, is geen verkiezing'
werd Dompeling als kandidaat
naar voren geschoven, gesteund
door het college van dangraadhou-
ders binnen de JBN.
„Ik moet Nauwelearts d'Age om de
een of andere reden op zijn ziel
hebben getrapt", beseft Frans
Hoogendijk. „En ik denk dat ik
weet hoe. In de laatste maanden
onder het bewind van Van Oosten
heeft het bestuur een andere taak-
ïnvulling gegeven aan het gezel
schap van eerbiedwaardige hoog-
gegradueerden. De verwijten van
de mannen, die zich op een zijspoor
voelden gezet, hebben zich kenne
lijk ook op mij gericht. Maar de te
genstrijdigheid die erin hun tegen
actie zat. Het dangradencoilege
wilde inspraak in judotechnische
zaken en hebben nu een man aan
het roer van de JBN gemanoeu
vreerd die nul komma nul ver
stand van judozaken heeft"!
Wellicht de bedoeling van de ach
terban van Dompeling, want diens
onwetendheid vergroot slechts de
macht van zijn adviseurs.
Rancune
De onvrede van het dangradencoi
lege was echter niet voldoende om
Frans Hoogendiik van de voorzit-
tersstoel te houden. Daarvoor was
rancune nodig. In 1984 stapte oud-
wereldkampioene Anita Staps
over naar de sportschool van de
huidige heren-bondscoach Chris
de Korte in Hoogvliet en voor die
stap werd Hoogendijk verant
woordelijk gesteld door de oud-
trainer van Anita Staps, de Til-
burgse sportschoolhouder Peter
Ooms. Dat nu zou een rol gespeeld
kunnen hebben ïn de verrassende
voorkeur van de afgevaardigden
van Noord-Brabant voor Jan
Dompeling. Hoe anders valt te ver
klaren dat Peter Snijders, de enige
tegenkandidaat van Hoogendijk
voordat Dompeling ten tonele ver
scheen, zich terugtrok omdat hij
zich door zijn eigen district (in
principe zijn .achterban dus) niet
voldoende gesteund voelde. En dat
district was Zuid-Nederland
(Noord-Brabant en Zeeland)'..
Of Jan Dompeling zijn plannen
kan realiseren gedurende zijn
driejarige ambtstermijn, blijft de
vraag. De Haarlemmer is van zins
om binnen afzienbare tijd het le
denpercentage van de JBN met
veertig procent op te schroeven.
„Een loffelijk streven", aldus
Hoogendijk, „een streven waarin
hij van mij alle steun krijgt. Iedere
judoka vaart wel bij een krachtige
bond. Ais de ontwikkelingen die
nu gaande zijn maar niet worden
afgeremd. Ik vergelijk de JBN wel
eens met een trein, waarbij het be
stuur fungeert als locomotief. Het
is niet in het belag van een. sportor
ganisatie als de snelheid van die
trein wordt afgeremd. Dompeling
moet dus ook niet verwachten dat
de trein zal remmen om hem in te
laten stappen. Het is aan hem pm
zich in korte tijd dusdanig in te
werken dat hij in principe nog
sneller rijdt dan de trein. Alleen
dan kan hij hem trekken. Lukt
hem dat, dan zal ik me in alle rust
neerleggen bij mijn nederlaag!"
door PAUL VAN DEN BOSCH
Schiedam De handbalvereni
gingen HVK (160 leden) en Valeri
us (130 leden) verlaten met ingang
van het komend seizoen kwantita
tief gezien hun bescheiden plaatsje
in de marge. Beide Schiedamse
clubs zijn met een fusieplan geko
men om naast de 'bolwerken' UVG
en DWS een derde grote handbal
vereniging te creëren.
Het is de bedoeling dat de afdeling
clubs per september onder één en
dezelfde noemer gaan opereren.
Voorlopig wordt de naam HVK/
Valertus-combi natie aangehou
den, Behalve over de naam zal er
op korte termijn ook nog geen defi
nitieve beslissing worden geno
men over het speelveld. Zowel de
leden van HVK als van Valerius
hebben op hun afzonderlijke le
denvergaderingen hun voorkeur
uitgesproken voor handhaving
van hun huidige domicilie. Er zui
len aan de afdeling sportzaken van
de gemeente Schiedam twee
bouwtekeningen en begrotingen
worden aangeboden, waarna wet
houder Luub Hafkamp, die in juni
zal worden verkozen tot voorzitter
van het Nederlands Handbal Ver
bond, en chef-sportzaken Jan
Tjasssens een definitieve keuze
zullen moeten maken tussen de
Joppelaan (HVK) of de Valerius-
straat (Valerius).
„Maar", zet Valerius-voorzitter
Jan Teeuw een kanttekening, „als
de gemeente voor de Joppelaan
kiest, mag men niet van onze leden
verwachten dat zij veel aan de ver
bouwing gaan meebetalen. Zij zijn
niet ten onrechte van mening dat
er op de Valeriusstraat (achter
scholengemeenschap Ter Schie in
hartje Groenoord,, red) een goede
en gloednieuwe accommodatie
staat, Als de gemeente in dat geval
met een paar ton over de brug zou
komen, dan ziin er volgens mij
weinig obstakels die een verhui
zing van onze kant naar de Joppe
laan in de weg staan."
Toekomst
Door middel van de fusie proberen
HVK 'en Valerius hun toekomst
veilig te stellen. Teeuw; „Alle clubs
hebben te maken met een terug
loop van de leden en wij zijn daar
geen uitzondering op. Valerius is
in de loop der tijd vrij veel jeugd
kwijtgeraakt, waardoor er nauwe
lijks meer sprake was van een
i jeugdafdeling. Daarnaast is er na
tuurlijk de vergrijzing. Zonder
jeugd en met veel oudere leden, die
toch ook eens ophouden met hand
ballen, heeft een vereniging geen
toekomst Dan kun je op een gege
ven moment precies gaan uitreke
nen wanneer de vereniging op
houdt te bestaan."
Vandaar dat Valerius, dat gedu
rende vijf jaar nog Wiiton-Fije-
noord heette en toen op het terrein
van de scheepswerf zijn optrek
had, toenadering zocht met het
Kethelse HVK. „Beide verenigin
gen sluiten vrij goed op elkaar
aan", meent HVK-praeses Michel
van Leeuwen. „HVK heeft rede
lijk veel jeugd en een damesselec
tie, waar extra aandacht aan wordt
besteed. Valerius bestaat vooral uit
een aardige herenselectie. Die
twee factoren aan elkaar smedend,
moei dat toch een gezonde vereni
ging opleveren.
Ronselen
Teeuw en Van Leeuwen bena
drukken dat de fusie geen protec
tie tegen de grotere handbalbroe-
dere uit Schiedam, UVG en DWS,
tot doel heeft, hoewel de intonatie
van de Valerius-voorzitter aan fel
heid wint, wanneer dit punt ter
sprake komt. „Het is geen primaire
gedachte bij het aangaan van deze
fuste, maar ergens speelt het toch
wel mee. Er zijn tussen de besturen
van de vier handbalclubs in Schie
dam afspraken gemaakt. We zou
den eikaars spelers met rust laten.
Maar ondanks deze 'gentlemen-
agreement' worden er door DWS
toch leden van ons en ook van
HVK benaderd. Je kunt het nooit
helemaal voorkomen en we zullen
ook zeker niemand tegenhouden
om bij een betere club te gaan spe
len, maar het is een schending van
de afspraken. Scouten noemen ze
dat, wij noemen het gewoon ronse
len."
Maar HVK/ Valerius-combïnatie
(in de loop van komend seizoen zal
dus een orginelere naam worden
bedacht) zal geen concurrentie
gaan vormen voor UVG en DWS,
tiie zich de laatste seizoenen, wat
de damesafdelmg betreft althans,
naar de vaderlandse top hebben
gespeeld. Van Leeuwen: „Dat is
niet echt de bedoeling, nee. HVK is
en blijft een recreatie verening.
Voor prestatie-handbal hebben wij
niet het juiste spelersmateriaal en
zeker niet de vereiste mentaliteit
in huis."
i
Marina Harent toont zich tevreden over haar ontwerp. De hoge smalle deuren die inéén vlak schuiven maken het
dressoir zo bijzonder.
Voor een leuke zondagmiddag én voor de Bangwa's:
dat is het motto van een fietstocht, die zondag om
twaalf uur van start gaat in de Gorzen. Doel van de
tocht is geld bijeen te brengen voor een project, dat
Schiedamse jongeren hebben uitgezocht in Fontem
in Kameroen. Om de daar levende Bangwa-stam
voor uitsterven te behoeden is met de hulp van een
aantal vrijwilligers een ziekenhuisje gebouwd,
waardoor de kindersterfte (toen bijna 80 procent)
vooreen deel kon worden teruggedrongen.
De tocht start bij de Heilig Hartkerk in de Lekstraat
Met de zomer voor de deur maakt Het Zwarte
Paard/Schiedam zich al op voor een midwinter
spektakel én enkele andere evenementen, waarmee
de snelgroeiende schaakvereniging nog meer leden
probeert te trekken. Voor de langste nacht van dit
jaar, 21 december, organiseert HZP de Gorzense
schaaknacht in Klubhuis Zuid: non-stop schaken,
de hele nacht door, en iedereen kan meedoen.
Eerder in het jaar staat een toernooi op het program
ma van de Zwarte Paarden tegen 65-plussers in
dienstencentrum 4 Molens. De schaakvereniging
bestaat dit jaar 65 jaar en wil daarom partijtjes spelen
tegen schakende Schiedammers die minstens even
oud zijn als de club zelf. Dat toernooi wordt ïn sep
tember gehouden.
In de Stadsgehoorzaal vindt vrijdag een Turkse mu
ziekavond plaats. Voor de pauze treedt het ensemble
Calcija op onder leiding van Wouter Swets. Het en
semble bespeelt die avond circa 22 authentieke in
strumenten.
Na de pauze is het de beurt aan de Turkse Vlaardtn-
ger Semih Arikan met zijn Grup Baris. Deze speelt
traditionele en moderne Turkse mu2iek. Het pro
gramma bestaat onder meer uit traditionele volks
muziek en duetten.
Aanvang van de muziekavond is 20.15 uur.
Op het terrein van kinderboerderij Holywood
worden zaterdag de gemeentelijke schapen gescho
ren. Behalve het scheren zelf is ook te zien hoe met
behulp van een spinnewiel de wol verandert in een
stevige draad. Voor vijftig cent kan men een spintol-
letje maken en een lege spinnen krijgen. Men kan
ook een zakje ruwe wol of zelfs een hele vacht ko
pen. Dat laatste kost twintig gulden. Het scheren op
de boerderij aan de Amsterdamlaan duurt van twee
tot vier uur, de toegang is gratis.
Weer of geen weer houdt basisschool De Zuidbuurt
vrijdag voor de achtste maal de Vrolijke Kermis.
Net als andere jaren luidt dit feest voor de school het
begin van de zomer in. De dag houdt in dat de kinde
ren aan allerlei activiteiten kunnen deelnemen, zo
als grabbelen, blikcoien en het kopen van snuiste
rijen op de romme*. arkt.
Het feesi aan de Prof. Teldersstraat begint om 9.30
uur en eindigt om ongeveer 14 uur. Wijkagent L.
Buijnsters verricht om twaalf uur de trekking van
een loterij. Met de opbrengsten van de versnaperin-
i gen, loterij en de verkoop van oude spullen worden
i zaken voor de school aangeschaft, zoals audio-vi-
I sueel materiaal en buitenspeelgoed.
In de expositieruimte van het Zonnehuis is tot 9 juli
een expositie te zien van 60-plussers, die les hebben
op de Vrije Akademie in Vlaardingen. Het werk be
staat uit keramiek, tekeningen en schilderijen en is
afkomstig van de groep ruimtelijke vorming. Deze
ziet het als haar taak de kunstzinnige vorming van
haar cursisten te begeleiden en te bevorderen. Zij
geeft technische adviezen onder meer met als doel
de cursist gebruik te laten maken van andere, meer
moderne technieken. Op de expositie is door foto's
en begeleidende tekst te zien hoe de groep werkt
Het werk is tot 9 juli te zien in het Zonnehuis aan de
Dillenburgsingel 5 in Vlaardingen, toegankelijk van
dinsdag tot en met vrijdag van 10 uur tot 20 uur en
op de andere dagen van 14 uur tot 20 uur.
Voor het dertiende jaar staat Maasland de komende
dagen in het teken van Sport en Spel. De opbrengst
gaat naar Ghana, waar in het plaatsje Hkoranza een
drinkwaterproject wordt aangelegd door de stich
ting Orion (een afkorting van Orthopedie en Reva
lidatie in Ontwikkelingslanden).
Sport en Spel start vanavond meteen klaveijastoer-
nooi. Vrijdag staan een bingomiddag en een disco
avond op het programma. Het zwaartepunt van de
activiteiten ligt op de zaterdag, op het parkeerter
rein van MVV'27. In drie grote tenten zijn er kin
derspelen, schoolbrandweerwedstrijden, mini-voet-
bal, een springkussen, een paardentram, een poffer
tjeskraam, barbecue, een prestatieloop, schaakwed
strijden en het Maaslands kampioenschap stokhan-
Ter afsluiting van Sport en Spel is er vanaf acht uur
een feestavond, waarin ook de trekking van de gro
te loterij is opgenomen. Vorig jaar leverde Sport en
Spel 42.000 gulden on.
vrijdag 10 juni
Filmclub Schiedam, 'The
secret of my success',
21.30 uur.
zaterdag 11 juni
concert Dorpskerk Kethel,
twee Haagse koren, 20 uur.
vrijdag 10 juni
Vlaardlngs duo Jan
John, in My Way aan de
Oost havenkade.
zaterdag 11 juni
wandeiconcert Grote Kerk
op klarinet en orgel, 15 uur.
film Brewster's Millions [n
Vredeskerk, 19 uur.
zaterdag 18 juni
film When a Stranger
cait9, Triangel, 18.45 en
20.45 uur.
donderdag 9 juni
Film Blonde Dolly, Scftuur-
kerk. 14 en 20,30 uur.
vrijdag 10 juni
bui tan con eert Maasskils-
se Harmonie. Schuurhof,
19.30 uur.
zaterdag 11 juni
derde orgelconcert In se
rie, door Even de Kwant,
Immanuelkerk, 20.15 uur.
Staelduindag in binnen-
ad ter promotie van dat
bos.
postzegelruilbeurs Ko
ningshof, 13 tot 17 uur.
mlnt-playbackshow De
Kern, voor kinderen tot en
met 13 jaar, 14 uur.
belaardbespeling Jan van
de Zwart, Grote Kerk. 15
tct 16 uur.
overzichtexpositie van
Jan van Heel, ter gelegen
heid van zijn 90e verjaar
dag. Gemeentemuseum, 14
uur; tot 7 augustus.
orgelconcert door Jaap
Kroonenburg op het Garf el-
sorgel [n de Grote Kerk,
aanvang 20.15 uur.
door MARI TIMMERMANS
Schiedam „Ik vind het leuk
om zo af en toe eens tussen de
mensen op de tentoonstelling te
lopen. Dan hoor je soms de
merkwaardigste dingen: is dat
nou kunst?Dat kan mijn kleine
broertje ook en wat dat nou
moet voorstellen weet ik niet,
maar ik hoef het thuis niet aan
de muur. Maar ook heel en
thousiaste reacties of mensen
die me later opbellen omdat ze
iets willen kopen". Cor Hollaar
(57) kent aan kunst geen verhe
ven eigenschappen toe en mis
schien praat hij er daarom zo
gemakkelijk over.
Kunst is wat mij betreft alles wat
plezierig Is om naar te kijken",
luidt simpelweg zijn definitie.
Veertig jaar lang kende Schiedam
de ambtenaar C.J. Hollaar als de
man van de sociale dienst. „In die
functie kreeg ik ook te maken met
kunstenaars in de BKR en zo rolde
ik erin". Op den duur ging men
Hollaar als een autoriteit-in-de-
kunst zien en bijna vanzelfspre
kend werd hem het beheer over de
ziekenhuisgalerie aangeboden.
„Ik kende veel kunstenaars en ik
dacht dat zo'n baéntje er nog wel
bijkon". Hollaar ging vorig jaar in
de vut en pas sindsdien vindt hij
voldoende tijd voor 'zijn' galerie.
„In veel ziekenhuizen wordt geëx
poseerd en meestal zijn het kale
ruimten die wel wat kleur kunnen
gebruiken". Hollaar zegt verder
dat het exposeren eigenlijk niet
veel om het lijf heeft: afwisseling
brengen in de keuze van exposan
ten en het een en ander aan bevei
liging doen.
Zorg
Relativeren past bij deze puffende,
omvangrijke en goedlachse ex-
ambtenaar, want even later blijkt
toch hoe vaak hij op stap is voor de
galerie en met hoeveel zorg hij de
exposities inricht „Tegenwoordig
ga ik het liefst eerst zelf bij de kun
stenaar kijken, want een plaatje
zegt vaak zo weinig. Op andere
tentoonstellingen zie ik ook veel
interessante dingen". Kunstlief
hebbers kunnen Cor Hollaar dan
ook ver van Schiedam signaleren,
op zoek naar geschikte exposan
ten.
Toen Gemeenteziekenhuis en No-
letstichting fuseerden, kreeg de
kunstcommissie drie expositie
ruimten. Eén in de polikliniek aan
de BK-laan, één in de gang en één
in de kantine van de oude Nolet-
stichting. „Exposeren moet je met
zorg doen. Op zaterdagmorgen is
er niemand in de poli en kan ik
rustig zo'n tentoonstelling inrich
ten".
Meestal schilderijen in de poli, ke
ramiek in de vitrines en foto's in de
gang. Hollaar heeft weliswaar een
belangrijke vinger in de pap, maar
eens in de zes weken geeft ook een
kunstcommissie van het zieken
huis zijn fiat aan zijn keuze.
Opgevrolijkt
Tot aan het eind van deze maand
hangen in de polikliniek dieren-
schilderijen van de Schiedamse
kunstenaar Ton Tilman. „Dank
baar werk is dat. De mensen zien
direct wat het voorstelt. Het is dan
misschien wel huiskamerkunst,
maar het is wel populair". Aan de
Stadhouderslaan hangen de kunst
zinnige natuurfoto's van Gerard
Spoor en die liggen al iets moeilij
ker bij het publiek.
Iri het ziekenhuis exposeren is vol
gens Hollaar altijd plezierig. „Zie
ke mensen worden er een beetje
door opgevrolijkt en het personeel
hoeft niet jéar in, jaar uit tegen de
zelfde dingen aan te kijken. Ik
weet niet hoe het in andere steden
gaat, maar in Schiedam is er altijd
veel animo voor kunst. En niet al
leen in het museum, maar ook in
het ziekenhuis".
Cor Hollaar
bij de dleren-
schilderijenln
de polikliniek:
'Geen
onderscheid
tussen
amateurs en
profes
sionelen'.
fer. De kasten met de ezelsoortjes
vonden gretig aftrek. „Een ont
werp groeit heel langzaam", zegt ze
bescheiden. „Het liefst werk ik on
der druk. Ik heb een stok achter de
deur nodig".
De moeder van twee opgroeiende
kinderen („echt handenbinder-
tnes") ontwerpt tussen de bedrijven
door. „Daarom ook kan ik niet zeg
gen: ik heb geen inspiratie, ik doe
nu niets. Alleen 's avonds kruip ik
achter dé tekentafel. Dan pas heb
ik er de tijd voor. Inspiratie of
niet".
Enthousiast
De meubelhandel heeft zich en
thousiast getoond over het ont
werp van Marian Harent. Toch
timmert de Vlaardingse niet echt
aan de weg. Bezoekt geen party's
en doet ook niet mee aan wedstrij
den, „Door mee te doen aan wed
strijden en allerlei recepties af te
lopen werkje wel aan je naamsbe
kendheid, maar ik heb daar geen
behoefte aan. Misschien ben ik op
dat punt wel te bescheiden. En ach,
ik heb het druk genoeg, dus waar
om zou ik?"
New Reflex siert inmiddels de
toonzalen van de meubelwinkels
in heel Nederland. In Vlaardingen
is de kast te bewonderen bij De
Winter <Xr De Lange aan de Paral
lelweg. „Het is een. redelijk revolu
tionair ontwerp", aldus Leen van
Bree, „De laatste jaren is er een
ontwikkeling ingezet, waarin jon
ge mensen steeds vaker kiezen
voor modern. Die trend is zich nu
enigszins aan het wijzigen. Of jon
geren keren terug naar een wat ro
mantischer inrichting met eiken
en messing, of er wordt gekozen
voor een nog strakkere inrichting.
New Reflex sluit bij die laatste ont
wikkeling uitstekend aan".
De kleur zwart is daar mede debet
aan. Leen van Bree: „Ongeveer 86
procent van de afnemers kiest
voor een zwarte kast. Zwart is mo
menteel dé kleur. Kijk maar eens
naar bankstellen. Het is bijna alle
maal zwart wat de winkels uit-
voor namaak is Leen van
Bree niet. Het ontwerp van Marian
Harent is een gedeponeerd han
delsmerk, maar imitaties kom je
overal tegen. „Daar heb ik ook niet
zo'n moeite mee", stelt Marian Ha
rent. „Als het ontwerp klaar is, is
het werk voor mij gedaan. Ik be
moei er dan niet meer mee. Het is
eigenlijk wel een eer als ze je werk
proberen te imiteren. Ik zie het
maar als een stukje erkenning. Een
teken dat er vraag is naar het pro-
dukt".
door CHRIS W0ERTS
Vlaardingen Marian Harent
heeft nu een dressoir ontwor
pen, waarvan ze zegt: „Dat zou
ik wel bij mij thuis in de huis
kamer wiUen hebben".
Spontaan komt het uit de mond
van de meubelontwerpster. „Vaak
ben je bij het ontwerpen gebonden
aan de opdrachtgever. Je eigen
denkbeelden verwerk je er na-
"tuurlijk altijd in, maar een produkt
moet wel verkopen. Een prachtig
ontwerp is mooi, maar als het niet
verkoopt heb je er niets aan", aldus
de Vlaardingse ontwerpster.
Leen van Bree, van Bree's New
World, vroeg haar ongeveer een
jaar geleden een modern dressoir
te ontwerpen. Strak van uiterlijk,
een produkt dat in de smaak moest
vallen bij de echte modernisten.
Marian Harent is daarin uitste
kend geslaagd. Een dressoir ook
met éen artistiek foefje: de hoge,
smalle deuren die in één vlak
schuiven. „Iedere verjaardag heb
je een andere kast", steekt Leen
van Bree zijn bewondering niet
onder stoelen of banken. New Ref
lex heeft het ontwerp.
Marian Harent is in de kleine we
reld van ontwerpers zeker geen
onbekende. Haar eerste creatie.
Base Line, was direct een voltref-
Frans Hoogendijk is na zijn neder
laag minder teleurgesteld, dan hij
had verwacht.
