'De Block gaat zijn boekj e te buiten' Zonnehuis houdt soos voor de taaigestoorden SPALAND DONKERE WOLK BOVEN REGROTINGSMARATHON SCHIEDAM VLAARDINOS DAGBLAD SCHIEflAMSE COIIRAN1 NIEUWE WATERWEG COURANT Masker houdt herfst buiten Gemeentebelangen boos over intimidatie Welzijn laat zich niet meer uitkleden Afasiepatiënt mag niet verdrinken in eenzaamheid Vlucht uit Hebron Delegatie raakt verzeild in rellen Goudriaan haalt zijn neus op voor miljoenen Geen heilsoldaat Schuivende glaspanelen Zenders uit de lucht Zou zo'n master warmzlfn? 'i Is allicht beschutting tegen de gure herfstwind, dus de kinderen van Jeugdland lieten zich graag beschilderen tijdens alle vakantie-activiteiten in de open iucht. Op het pro gramma stonden maar weinig evenementen, die zich afspeelden binnen vier muren, bij een kacheltje of verwarming of 20, Het was echt bibberen gebla zen. Maar het was geen bibberen uit angst voor zo'n spookachtige verschijning, 't was bibberdebibber van de kou. Nee, de geschilderde doodskopies wa ren helemaal niet griezelig, want iedereen kon zien dat er lieve jongens en meisjes achter schuilgingen. s Kijk maar hoe gewillig dit meisje zich faat schminken door die aardige juffrouw. Het Jeugdland-tafereeltje S speelde zich af op het schoolplein van De Klinker in Schiedam-Woudhoek. 2 Vlaardingen Het Vlaardings welzijnswerk hangt voor 1990 weer een bezuiniging van 334.000 gulden boven het hoofd. De gemeente heeft met die kor ting, die vermoedelijk op 1 janu ari volgend jaar ingaat, nog geen rekening willen houden in het welzijnsprogramma 1989. Het geld zal moeilijk op korte ter mijn te vinden zijn. Het welzijnswerk Iaat zich nog maar nauwelijks verder uitkle den, schrijven burgemeester en wethouders in een brief aan de gemeenteraad. Er is al zoveel be zuinigd in die sector. Vorig jaar lag er ook al een bezuinigingsop dracht van 263.500. De afasie-soos. Soms begrijpen lotgenoten elkaar wat beter. door MAR! TIMMERMANS Vlaardingen Hoe voelt een Nederlander zich, die plotseling in China komt te staan? Hij spreekt de taal niet, de mensen verstaan hem niet en het geschrevene kan hij niet lezen. Een zaam en buitengesloten kruipt hij weg. Tegen wil en dank verliest hij alle contact met mensen om hem heen. Joost van den Vondel zei heel bon dig: wat eenzaam leeft, is levend dood. Ten gevolge van ongevallen of beroertes zinken vijftienduizend Nederlanders weg in een isole ment. Ieder jaar neemt hun aan tal met nog ongeveer 650 toe. Afasie heet de aandoening. Afa sie komt zelden alleen voor: meestal gaat het gepaard met ziektes, verlammingen en inva liditeit. Het hersengedeefte, dat de taai vaardigheid regelt, is oneindig veel ingewikkelder dan de meest geavanceerde computer. Woordenschat, grammatica en zinsbou-w stellen mensen in staat een oneindig aantal boodschap pen uit te zenden en te ontvan gen. Een storing in dit hersenge- deelte bemoeilijkt de communi catie en kan haar zelfs onmoge lijk maken. Er zijn verschillende vormen van afasie. De relatie tussen be grippen en woorden kan weg vallen, zodat de communicatie vaag en onduikelijk wordt. Dat, eh.„ ding„. waarin je, eh... din gen opbergt (een kast). Een vol gende categorie patiënten kent maar één zin en wil daarmee al les zeggen. Zoals een liedje kan blijven rondzingen en alle ande re gedachten onmogelijk maakt. Er zijn afasiepa tiénten die een eigen taal spreken en in de me ning verkeren dat iedereen die kent. Soms ook hoort de patiënt zichzelf fouten maken, maar kan die niet zelf verbeteren. Het gevolg is in alle gevallen hetzelfde. Mensen, die juist door hun andere handicaps al extra behoefte hebben aan contact, vereenzamen. In hun onmacht laten familie, vrienden en ver zorgers het afweten. Hun ogen zien machteloos toe hoe ik ver drink in eenzaamheid, staat er in een gelegenheidsgedicht Soos In Vlaardingen en omstreken wonen ook afasiepatiënten. Sommigen wonen in een ver pleeghuis, andere komen daar alleen voor behandeling en weer anderen wonen thuis. In het Zonnehuis bestaat een sociëteit voor deze mensen. Drie mede werkers hebben daar het intia- tief voor genomen. Sectorhoofd Aat GelderbJom, activiteitenbe geleidster Eohaja Lie en logope diste Anneke van Mansum. „Er bestaan een heleboel metho des om met afasiepatiënteh te communiceren en die nemen meestai veel tijd in beslag. Je kunt het eigenlijk alleen maar hebben over heel concrete en heel nabije dingen", zegt Anne ke van Mansum. „Soms sta ik in de therapie ook voor een muur. Als mensen niet verder komen dan één onbegrijpelijk woord. Maar met veel moeite is er wat vooruitgang. Buiten de therapie hebben mensen natuurlijk ook behoefte aan contacten". In de Afasiesoos komen taalge- stoorde mensen uit het Water weggebied bij elkaar. Iedere tweede en vierde donderdag van de maand van half elf tot half twee wordt met partners en vrij willigers een gezellige middag gehouden. „Soms begrijpen lot genoten elkaar wèl. Gebaren of klanken, die voor anderen onbe grijpelijk zijn, komen in zo'n ge zelschap wel over. Bovendien lijkt het me erg goed als partners van afasiepatiënten ervaringen kunnen uitwisselen". Tijdens de soosmiddagen kun nen de deelnemers zonodig met %vat hulp een kaartje leggen. Zij knutselen, doen aan ^bloem schikken, kijken naar films of dia's of doen een spelletje. Om half een gebruiken zij een geza menlijke broodmaaltijd. De kos ten bedragen ƒ2,60 per middag. Anneke: „Het voornaamste doel is mensen uit hun isolement ha len. Soms is dat heel moeilijk, maar het is heel dankbaar werk. Je moei je altijd bedenken dat af- asiepatiënten beslist niet gek zijn of 20. In hun eigen hoofd staan de dingen wel degelijk goed. op een rijtje". Schiedam Gemeentebe langen Schiedam heeft boos gereageerd op een schrijven van directeur gemeentewer ken Harm-Gustave de Block, waarin deze de ontruiming van enkele woningen in de Lange Kerkstraat gelast. Volgens De Block moeten de huizen op 1 april 1989 leeg worden opgeleverd, om de bouw van een ABC-winkel- complex mogelijk te maken. Wout Jeronimus van de politie ke partij-zonder-raadsleden vindt de brief rijkelijk voorba rig, en vindt dat het schrijven to taal voorbijgaat aan de wettelij ke rechten aie huurders hebben. „Wij hebben met de architect van het complex gesproken. Die vertelde dat hij zich op de plan nen oriënteert. Bouwtekeningen zijn er dus nog niet", aldus Jero nimus. „Als het bouwplan er is, dan moet dat eerst nog worden ingediend voor een bouwver gunning. Verder bestaat er nog steeds geen nieuw bestemmings plan voor dit deel van de Lange Kerkstraat. Volgens ons is het dus wel erg voorbarig om een ontruimingper 1 april 1989 tege lasten". Vreemder nog dan het voorbari ge karakter vindt Gemeentebe langen de strekking van de brief. In de brief van 11 oktober jongstleden wordt gesteld dat het ontruimen van de betreffende panden is aangenomen rond 1 april 1989. „Volgens ons is hier sprake van pure intimidatie'*, al dus Wout Jeronimus. „De ge middelde leeftijd van de bewo ners ligt ruim boven de zeventig. De gemeente denkt natuurlijk: die krijgen we er wel gemakke lijk uit. Ja, maar dat gaat zomaar niet", voegt medebestuurlid Jan Hagendoorn toe. Gemeentebelangen neemt het gemeentewerken kwalijk dat de brief geen woord aan de huur rechten wijdt „Men zegt niet de huur op, men zegt ge woon dat de mensen weg moeten. Als de huur wordt opgezegd, kunnen mensen recht doen gelden op huurbescherming. Als mensen willen, kunnen ze nog zeker drie iaar blijven zitten. Het is natuur lijk een kwalijke zaak, dat de ge meente met geen woord rept over de mogelijkheden die huur ders hebben". Volgens Jan Hagendoorn gaat C A Nederland over deze zaak contact opnemen met het ge meentebestuur. „Men liet mij weten dat de gemeentelijke me thode om de huizen leeg te krij gen de hunne niet is. Maar de grootwinkelbedrijven kunnen erdoor de Schiedammer natuur lijk wel op worden aangespro ken". Sommige bedreigde huurders bekijken nu al de mogelijkheden die de huurwet biedt. Als de be woners van huurwoningen in het bedreigde gebied inderdaad op hun rechten gaan staan, kan de bouw van het ABC-complex forse vertraging oplopen. VRIJDAG 21 OKTOBER 1 PAGINA 13 Jeruzalem De Viaardingse delegafie is gisteren in paniek uit Hebron gevlucht, nadat de bus was bekogeld en een steen de achterruit had verbrijzeld. Niemand raakte gewond, maar de schrik zat er goed in. De angst om verzeild te raken in een confrontatie tussen Pales- tijnen en het Israëlische leger was de hele dag voelbaar. De kans dat de delegatie inder daad in een schietpartij terecht zou komen was verre van denkbeeldig. De spanning in Hebron was te snijden. De slechte verstandhouding tus sen de Arabische bevolking en joodse kolonisten had de dag te voren het kookpunt bereikt. Drie Arabieren werden ge dood, toen een legertruck op hun auto inreed. Volgens inwo ners van Hebron gebeurde dat uit wraak voor een aanslag in het zuiden van Libanon, waar bij zeven Israëli's het leven verloren. De rouwplechtigheid in de moskee was in volle gang toen de delegatie in Hebron arri veerde. Een grote menigte grimmige Arabieren had zich verzameld in het centrum, dat door nerveuze en zwaar bewa pende troepen voor het ver keer was afgezet. Soldaten hielden de bus verschillende keren aan en adviseerden het gezelschap ogenblikkelijk te verdwijnen. Niet iedereen wil de die raad opvolgen. De Pale stijnse gids Salim herinnerde de Vlaardingers eraan dat zij waren gekomen voor the real thing en dat het dus niet aan ging de benen te nemen. Van iet compromis om het verloop van de rellen vanaf een hoog gelegen punt gade te slaan iwam niets terecht. Tijdens de rit door de buiten wijken stuitte de delegatie overal op militairen en vijandi ge Arabieren, die de inzitten den van de bus wegens de af wijkende nummerplaat hiel den voor joodse kolonisten. Om misverstanden te voorkomen sloeg de chauffeur zijn hatta om. maar ondanks die Pale stijnse sjaal en ondanks de V- tekens die Jef van Hooydonk maakte naar iedere Arabier die hij maar zag suisde al snel de eerste steen door de luch t. Bij de Palestijnen in de bus was intussen irritatie ontstaan over de aanwezigheid van een cor respondente van het weekblad Hervormd Nederland. Zij maakte de excursie op eigen initiatief mee en corrigeerde zo nu en dan ongevraagd de uitleg van de gidsen. „Wie is die juf frouw eigenlijk", vroeg een ze nuwachtige delegatieleider John Ranshuijsen. Heeft ie mand wel gecontroleerd of ze een perskaart heeft?" Verwarring Door de spanning en het eigen machtig optreden van Salim was Ranshuijsen de greep op de situatie volledig kwijt. En hij was niet de enige die in ver warring verkeerde. Doelloos toerde de bus door de heuvels rond Hebron. Niemand durfde de bezichtiging van de joodse nederzetting Kirjat Arba aan en Salim was spontaan het adres van een te bezoeken Palestijnse notabei vergeten. Een Arabisch jongetje dat de weg kon wijzen weigerde in te slappen. Het gesprek werd ab rupt afgebroken toen militai ren op het dorpsplein versche nen. „Wie is dié vent nou weer", vroeg Ranshuijsen bij terug komst in Hebron. Daar stapte een oudere man in om te getui gen over het verkeersongeluk van de vorige dag. Hij had nau welijks zijn relaas gedaan of soldaten omringden de bus en loerden argwanend naar bin nen. „Camera's weg", siste ie mand, „als ze wat vragen zijn we toeristen". De militairen stelden geen lastige vragen. John Ranshuijsen in één van de weinige vertederende mo menten tijdens de reis door Is raël. Het gezelschap moest gewoon opkrassen. Besluiteloos werd koers gezet naar een parkeerplaats. „Ik wil nou weieens weten wat we aan het doen zijn", brieste Rans huijsen en zijn gezag herwin- nend beval hij, dat niemand de bus'mocht verlaten. Hij had het nog niet gezegd of er doemden opnieuw militairen op, vrien delijke soldaten die best een praatje wijden maken. Salim vroeg poeslief hoe het voelde om kinderen dood te schieten. Als dat al gebeurt is het geen opzet, zei Mosbe, de leider van het groepje, verle gen, Gewoon aardige jongens meende Jan Bulva. „Zij zitten ook geweldig met deze situatie in hun maag", sprak Remi Pop- pe op zijn cassetterecorder in. De bus zette zich weer in bewe ging. In de verte was de begra fenisstoet te zien. Een deel van de menigte begon opeens te rennen. Weg, weg, gilde Saiim. De bus draaide een smalle straat in waar van de andere kant een open vrachtauto met wild zwaaiende Palestijnen vol gas kwam aanrijden. De chauf feur scheurde bliksemsnel een zijstraat in. Fotograaf Roel Dijkstra dook naar de vloer, een steen verbrijzelde de ach terruit, iedereen zocht dek king. „We zijn ingesloten. Voor ons bet lsraelische leger, achter ons de Tntivada", rapporteerde Remi Poppe kalm in zijn cas sette-apparaat, „Ik heb glas scherven in mijn haar", zei George Herders. Even later be- -riukce de bus de grote weg. Tiet veur 'n pafke, meende Poppe. Hij tastte naar zijn sigaretten en alie rokers volgden dadelijk zijn voorbeeld. Vlaardingen Hoeveel geld er ook te verdienen valt aan bebouwing van de Broekpol der, dat mag de gemeente er niet toe verleiden het in de laatste jaren aangelegde bos te kappenDat schrijft wethou der Bas Goudriaan in de laatst verschenen Achterban, waar hij enige regels wijdt aan het nut van de boom. „Zekerde komende tien jaar, en war mij betreft voor de ko mende honderd jaar", schrijft de PvdA-wethouder in zijn partijblad, mager niet ge bouwd worden in de Broek polder. Op andere plaatsen in de stad kunnen de komende tien jaar nog zeker tweedui zend woningen worden ge bouwd, denkt Goudriaan. En over tien jaar, vermoedt hij, zal de gemeen te druk zijn met renovatie en vervangende nieuwbouw. Goudriaan beweert, dat het gemakkelijk is om uit te reke nen hoeveel geld bebouwing van de Broekpolder kan ople veren: „10,20, 30 miljoen gul den, misschien wel 80". Vol gens de wethouder dringt on der de mensheid echter 'lang zaamaan' het besef door, „dat wij er niet voor de natuur zijn, maar de natuur voor ons". Ben besef dat er volgens de wethouder toe leidt, dat wij meer het belang van de na tuur gaan inzienAls die er voor ons is, zal het wel be langrijkzijn. Dus de gemeen te kan die miljoenen guldens maar beter vergeten, want voor die guldens zou een stuk je aangelegde natuur moeten sneuvelen. De wethouder besluit zijn ar tikel in Achterban met een aaneenschakeling van state ments: Bomen kunnen- niet praten, wat ons wel gegeven is. Wat zij wel kunnen is het produceren van zuurstof wat voor ons functioneren onont beerlijk is en wat niet in geld is uitte drukken". Schiedam Alle zonnige woorden van wethouder Aad Wiegman ten spijt („financieel is Schiedam uit het dal gekropen") doemen aan de horizon donkere wolken op. Maandag vangt de Schiedamse gemeenteraad aan met een drie avonden durende begrotingsbehandeling, en de partijen zijn van elkaar zeer be nieuwd welke visies men op het gifvraagstuk in Spaland zal los laten. Spaland zou wel eens een belangrijk deel van de mara thonzitting kunnen beheersen, verwachten politieke insiders. Maandag is het eerst de beurt aan de fractieleiders voor hun algemene beschouwingen, en dinsdagavond kunnen burge meester en wethouders van re pliek dienen. De slotavond is op donderdag: d.-»n komen de frac tieleiders en en W ieder in tweede instanrie aan de beurt. Naar verwachting zaj die avond ook goedkeuring worden ge hecht aan de gemeentebegroting en de meerjarenbegroting 1989- 1993- In de verschillende raadscom missies is men gedurende de voorbereiding op de begrotings marathon zeer mild geweest, eerder vriendelijk dan terug houdend. Gelet op de woorden van Wiegman, dat alles goed gaat met Schiedam, is er dan ook weinig zwaar geschut te ver wachten. Er zijn enkele ver plichte nummertjes de ont wikkeling van het Stadserf en het toeristisch klimaat in Schie dam maar verder zal alles pais en vree zijn, is de algemene ver wachting. Alles? Spaland kan nog wel eens diep snijden in het fluweel, waarmee de grotere partijen een afspiegelingscollege lijken voor te bereiden. Anders dan in de landelijke politiek gaan de drie grote partijen in Schiedam in toenemende kameraadschappe- lijkheïd met elkaar om, maar volgens klein links mag dat er niet toe leiden dat elk minpuntje dan maar met de mante] derlief- de wordt bedekt Spaland is zo'n minpunt. Klein links is verbijs terd, dat noch de coalitiepartijen PvdA en WD noch de CDA'ers zichmengden in de discussie met B en W overdegifproblematiek. Volgende week zal Spaland on vermijdelijk aan de orde komen. Toch vinden D66, de CPN en de PSP/PPR dan een afzonderlijk raadsdebat gerechtvaardigd. Spaland moet niet als een tussen doortje worden afgedaan omdat toevallig de begroting aan de orde komt, zeggen zij. Schiedam Kapiteine J.J. de Heer van het Leger des Heils in Schiedam wordt sinds dinsdag steeds lastig gevallen met de vraag, wie toch die heilsoldaat was die op de Broersvest slaags raakte met een voorbijganger. Dat was geen heilsoldaat, dat was een Jehova's Getuige, moet zij dan zeggen. Dat mevrouw De Heer die vraag steeds moet be antwoorden, vindt zijn oorzaak in bet feit, dat wij in een bericht in onze krant van dinsdag 'heil soldaat' schreven, in plaats van 'Jehova's getuige'. Een vergis sing, waarvoor ott2e excuses. Vlaardingen Als scherven ge luk brengen, moet de werkne mer van de glashandel, die gis termorgen zijn lading verloor, wel stikken van het geluk. De man kon op de Burgemeester Pruissingel nog juist een aanrij ding met een bestelbusje voorko- men, maar door het harde rem men begonnen de glasplaten op zijn auto te schuiven. Zesentwin tig ruiten vielen in scherven op de straat De chauffeur van de tlaswager» en zijn bijrijder heb- en zelfde scherven opgeveegd. Vlaardingen De radiocontro ledienst en de afdeling bijzonde re wetten van de politie hebben gisteravond op twee plaatsen in Vlaardingen een illegale zender uit de lucht gehaald. In huizen aan de Madoerastraat en de Va- ieriusstraat werd zendappara tuur in beslag genomen. Tegen de eigenaren is proces-verbaal opgemaakt.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1988 | | pagina 1