waterweg;
m
9 In het begin
dacht ik,
waar hen ik
aan begonnen
De 'turbotaal' van Gert-Jan Bunt
het wa a i
a t
SPORT
Waai eens
Jos Brink geeft Apollo Toneel toestemming 'Een nieuwe dood' te spelen
'Met louter eigen spelers hadden we dit niveau nooit kunnen halen'
wonen
Rotterdams Nieuwsblad
vrijdag 15 maart 1991
Schoolvoetbal
Verschillende basisscholen uit Schiedam-Noord
oaan zich door middel van trainingen voorbereiden
op het school voetbal toernooi, dat in de paasvakantie
wordt gespeeld. Dankzij het initiatief van de jeugd-
en aktiviteitencommissie van de voetbalvereniging
ppSC trainen de jongens- en meisjes teams op de
woensdagen 20 en 27 maart op het terrein van de
derde kiasser.
Anti-racisme
Het migrantenopbouwwerk, de stichting Maat
schappelijk Werk, wijkcentrum de Erker en bureau
voorlichting organiseren ter gelegenheid van de in
ternationale anti-racismedag een interculturele
avond, die op donderdag 21 maart in de Erker wordt
gehouden.
In 196"? hebben de Verenigde Naties alle lidstaten
opgeroepen om de 21e maart in ere te houden als in
ternationale dag ter bestrijding van rassendiscrimi
natie Die datum werd gekozen omdat op die dag in
de Zuidafrikaanse plaats Sharpeville negenenzestig
geweldloos demonstrerenden vrouwen, mannen en
kinderen werden doodgeschoten.
In het gebouw aan de Jan van Avennestraat worden
twee mini-tentoonstellingen gehouden met als on
derwerp andere culturen. Na de opening van deze
tentoonstellingen, die overigens tot en met 5 april te
bezichtigen zijn, wordt de fum 'Aardbeientaart met
slagroom' vertoond. Deze film heeft als onderwerp
discriminatie en zal na de vertoning worden bespro-
peavond wordt opgeluisterd met een wervelend
[treden van de Spaanse dansgroep Triana-y-ole en
exotische band Tropical Steel.
Gedurende de
Üe bibliotheken en in het
avond kan men gratis proeven van allerlei hapjes uit
andere landen. De toegang is gratis
wijzen zijn af te halen bij alle bibliotl
Migrantencentrum aan deParkweg 195.
Vrijwilligster gezocht
Het Onderwijsvoorrangsgebied zoekt voor de on
langs in de wijk Nieuw land gevestigde Interculture
le Peuteropvang een vrijwilligster die kinderen van
alle nationaliteiten tussen de tweeëneenhalf en vier
jaar bezighoudt.
Momenteel ziin er twee groepen, waarbij elke groep
voor de helft Nederlandstalig en de rest van de peu
ters anderstalig is. Elke groep vertoeft twee ochten
den per week in de opvang. De begeleiding wordt
verzorgd door een beroepskracht die zowel Turksta-
ligen als Nederlands sprekenden in hun moedertaal
aankan spreken, en een vrijwilligster.
Omdat de onbetaalde kracht niet meer inzetbaar is
zoekt het OVG met spoed een persoon die goed kan
omgaan met kleine kinderen en tot de zomermaan
den twee of vier ochtenden per week inzetbaar is.
Gelntereseerden kunnen kontakt opnemen met
Hanneke Vossen, telefoon 4732177.
Ruilbeurs
Dienstencentrum De 4 Molens houdt zondag 24
paart vanaf 13.30 uur een ruilbeurs voor jong en
oud. Mensen die munten, postzegels, prentbrief
kaarten, sigarenbandjes en stripboeken willen uit
wisselen hebben gratis toegang en kunnen kosteloos
hun ruilmiddelen laten taxeren.
Dansmiddag
De aktiviteiten van dienstencentrum de Woudhoek
biedt de liefhebbers van stijldansen zondagmiddag
de mogelijkheid foxtrots, eha-cha-cha's en Engelse
walsen te dansen. Aanvang van de gratis toeganke
lijke maandelijkse dansmiddag is 14.00 uur. Omdat
het dienstencentrum rookvrij is kunnen ook men
sen die gauw last hebben van benauwdheid zich
probleemloos op de vloer aan het Heijennansplein
35begeven.
Suriname
Inderaaand maart staat KJuphuis Oost aan de Gali-
leïstraat elke woensdagmiddag voor de kinderen In
het teken van Suriname. Voor slechts drie kwartjes
kunnen de kleintjes tussen zes en tien jaar woensdag
20 maart de aktiviteiten meemaken. Ze kunnen zich
bezighouden met het in elkaar zetten van een bouw
plaat van een Surinaamse woning, het versieren
van aankleed pop pen en het bakken van bananen-
chips. IK alterkleinsten van vier tot en met zes jaar
kunnen kleurplaten en originele Surinaamse mu
ziek maken.
jVLAARDINGEN
Dierenweide
Voor de bewoners vaq het Zonnehuis gaat donder
dag 21 maart, de eerste dag van de lente, een lang ge
koesterde wens in vervulling. Om 14.30 uur wordt
de dierenweide officieel geopend door één van de
bewoners, die de naam van de verblijfplaats voor
het kleinvee zal onthullen. De dieren die deze weide
zullen gaan bevolken zijn voorlopig enige dwerg-
geitjes en een toom kippen. Later zal veestapel'
worden uitgebreid met konijnen en schapen. De aie-
renbehuizing is dusdanig geconstrueerd dat het ook
toegankelijk is voor rolstoelers.
door NATHALIE LANS
Schiedam Apolio heeft gisteren
zijn rol van buitenbeentje in de
Schiedamse toneelwereld nog eens
bevestigd met een opzienbarende
première. Apollo Toneel zette dit
maal Jos Brinks toneelstuk 'Een
nieuwe dood' op de planken. Het
Schiedamse amateurgezelschap is
sinds 1986 de eerste toneelgroep
waaraan de schrijver de regie heeft
toevertrouwd.
Het door Brink in 1985 uitgebrachte
stuk vertelt het stervensproces van
een Aids-patiënt. Een 36-jarige ho
mofiel krijgt de dodelijke ziekte en
komt in het ziekenhuis terecht.
Van zijn vriend en behandelend
arts krijgt hij veel steun. Maar de
moeder van de Aids-patiënt sluit
zich op als ze geconfronteerd wordt
met de ziekte van haar zoon. Uit
eindelijk gaat ze op aandringen van
de arts naar het ziekenhuis om haar
zoon, die al in een terminale fase
verkeert, op te zoeken.
Een kolfje naar de hand van Apol
lo, dat anders dan de meeste ama
teurgezelschappen bij voorkeur
'moeilijke' stukken speelt. Maar er
moest heel wat afgepraat worden
voordat de Schiedammers met
Brinks teksten aan de slag konden.
In 1985 werd 'Een nieuwe dood'
zestig keer opgevoerd. Na de televi
siebewerking in '86 werd het stuk
niet meer gespeeld De reden daar
voor is dat de schrijver het stuk niet
wilde vrij geven. „Jos Brink vond
het onderwerp te gevoelig liggen.
Hij is bang dat er met het stulc ge
knoeid wordt als het door iedereen
gespeeld kan worden", legt Thom
Maes. productieleider bij het Schie
damse amateurtoneel, uit.
Debuut
De Schiedamse toneelgroep vond
echter dat het stuk 'schreeuwde om
gespeeld te worden' en legde zich
niet neer bij het oordeel van de au
teur. De spelers van Apollo Toneel
hadden het stuk al lang op hun top
tien-lijst staan en Peter van Leeu- „De spelers van
wen, een toneelspeler die vroeger
bij Apollo speelde, wilde juist met
dit stuk zijn debuut als regisseur
maken.
Hij besloot om met Apollo Toneel
samen te werken en schreef de be
kende presentator en quizmaster
een brief met de vraag of hij hem
toestemming wilde geven om het
stuk te regisseren. Jos Brink ging
niet direct akkoord maar vroeg Pe
ter van Leeuwen waarom zijn inte
resse naar dit stuk uitgingen hoe hij
het wilde regisseren.
Het feit, dat Peter weinig regie-er
varing bleek te hebben was geen
bezwaar. Zijn visie op het onder
werp Aids zorgde ervoor dat Jos
Brink overstag ging. „Juist omdat
ik nog een blanco regisseur ben,
vertrouwde hij mij de regie van
'Een nieuwe dood' toe", zegt Peter
van Leeuwen.
En zo begonnen de repetities. Van
Leeuwen selecteerde uit de vijftien
spelers die Apollo Toneel telt, vier
mensen die naar zijn idee de rollen
het best konden vertolken. Eerst
sprak hij met de vier acteurs over
de onderwerpen die een dominante
rol in het stuk spelen.
„We hebben het niet alleen over de
Aids-problematiek gehad. Ook ver
schillende aspecten van het katho
lieke geloof zijn ter sprake geko
men. De spelers moeten van alle
achtergronden op de hoogte zijn
voordat zij zo'n gevoelig stuk kun
nen gaan instuderen", legt de regis
seur uit
Sentiment
Peter van Leeuwen vond het regis
seren van het stuk beslist geen ge
makkelijke opgave. „In het begin
dacht ik: O God, waar ben ik aan
begonnen? Het is echt een moeilijk
onderwerp dat veel vergt van ae
spelers".
De regisseur vindt dat de acteurs de
afgelopen tijd duidelijk hebben be
wezen dat de vereniging met het
stuk niet te hoog heeft gegrepen.
zan Apollo Toneel zijn
Thom Maes en
Peter van Leeu
wen tijdens een
repetitie van
Een nieuwe
dood: 'Onze pre
tentie gaat ver
der dan: als tan-
t je Bet je en ome
Koos het maar
naar hun zin
hebben'. Foto
Fotobureau
Roel Dijkstra,
erg ambitieus. Het is een groep die
het zichzelf zeker niet makkelijk
maakt. Tijdens de oefenavonden
heb ik wel eens moeten roepen
'stop!', omdat de spelers zo in het to
neelspel zaten dat ze zelfs aangesla
gen raakten".
Hoewel Jos Brink ervan uit ging
dat een onervaren regisseur weinig
zou sleutelen aan zijn productie,
heeft Peter van Leeuwen wel wat
wijzigingen aangebracht „In de
eerste plaats kloppen de gegevens
die in 1985 bekend waren over Aids
niet met die van nu. Het stuk moet
natuurlijk een afspiegeling zijn van
deze tijd en daarom moet die nieu
we informatie over de ziekte in het
stuk verwerkt zijn".
„Bovendien", vervolgt hij, „heb Lk
in overleg met de schrijver wel wat
sentimentele scènes veranderd of
weggelaten. Jos is heel sentimen-
teelTVoor mij hoeft dat melodrama
tische niet zo. Een beetje sentiment
IK w
kan, maar het spel moet puur blij
ven".
Toneeltrucjes
De regisseur houdt van 'puur' to
neel. Dat betekent dat hij ook mu
ziek- en lichteffecten heeft verme
den. Productieleider Thom Maes is
het net als de spelers van Apollo To
neel eens met de visie van de regis
seur. „Het spel moet niet vals wor
den door allerlei toneel trucjes. De
aandacht van het spel mag niet
weggehaald worden door indrin
gend licht of door muziek".
Ook het decor mag volgens Thom
Maes niet storen. „Het decor moet
één geheel zijn met het spel dat
wordt gespeeld. Wij denken dat we
erin geslaagd ziin een decor te ma
ken aat past bij het geheel van 'Een
nieuwe dood'. We hebben ons daar
om ook voor de Kluitprijs inge
schreven".
Die prijs wordt jaarlijks door de
Rotterdamse Kunststichting uitge
reikt aan de amateurvereniging die
er het best in is geslaagd het decor
zo passend mogelijk bij de inhoud
van het stuk maken. De prijs heeft
zijn naam te danken aan de Tduit-
jes' waarmee een decor wordt vast
gemaakt
Engelenbak
De Schiedamse toneelgroep houdt
duidelijk niet van half werk. „We
willen ons spiegelen aan goed pro
fessioneel werk. Onze pretentie
gaat verder dan van 'Ach, als tante
Botje en ome Koos maar plezier
hebben", zegt Thom Maes. „Dat is
ook de reden waarom we vaak
spraakmakende stukken spelen".
„Ja", voegt Peter van Leeuwen
daar aan toe, „Apollo Toneel is een
groep die ambitieus is en stukken
speelt die nog niet zo uitgekauwd
zijn".
Het amateurgezelschap wil kritisch
bekeken worden. Omdat de spelers
eraan toe zijn, hebben Thom Maes
en Peter van Leeuwen aan het Ne
derlands Centrum voor Amateur
Theater gevraagd of een jury tij
dens de première van 'Een nieuwe
dood' de talenten van de spelers
wilde beoordelen.
„De jury heeft toegezegd te komen
en daar zijn we heel blij mee", zegt
de productieleider, „Deze jury
houdt ieder jaar een strenge lande
lijke selectie en bepaalt vervolgens
wie er in theater de Engelenbak
mogen optreden. Een optreden in
dat Amsterdagise theater is een
hele eer, want het is het hoogste dat
ie als amateurgroep kan bereiken",
besluit productieleider Thom Maes,
Na gisteravond is in Theater de
Teerstoof te Schiedam om 20.30
uur Een nieuwe dood ook van
daag te zien, evenais op 18
maart. De toegangskaarten kos
ten ƒ12,50 en zijn op werkdagen
telefonisch te reserveren via de
kassa van Theater de Teerstooi.
door OONA1D BAX
Maassluis - In het
lang niet door ie
dereen gewaar
deerde vreemde
lingenlegioen ver
tolkt uitgerekend
de autochtoon de
rol van onder
schatte waterdra
ger.
voor een
avontuurlijk
Skandinavisch
woonadvies
met natuurlijk
grenen
meubelen
nn BBB eaaaa
Eunn nmnnaon
vlaardingen
010-4343685
markt 57
Robert van den Broecke,
Peter Van Duyl, Nico
Voogt, René van Zijl en
Gert-Jan Bunt, als 'De
vijf van Maassluis' syno
niem voor de échte in
breng in het overdonde
rende succes van Excel
sior, herbergen nu een
maal niet de attractiviteit
die een lange wachttijd
voor de kassa rechtvaar
digt.
De degelijke doelman, de
twee nuchtere verdedi
gers en het tweetal stu
wende middenvelders
vallen echter precies in
het pulletje bij oefen-
meester Eric Gudde. De
voormalig bikkelaar, die
in zijn actieve loopbaan
nimmer acht sloeg op een
rondvliegend lichaams
deel meer of minder,
heeft met zijn spelopvat
ting nooit verbloemd dat
de kwaliteiten van het in
dividu onder alle omstan
digheden in dienst
moeten staan van het col
lectief.
Langzaam maar zeker
ontgroeit Gert-Jan Bunt
de bijkans verstikkende
anonimiteit De 23-jarige
student bedrijfs-econo-
mie, wiens 'overdrive' z'n
wellicht belangrijkste
wapen is, is echter geens
zins tevreden over z'n ei
gen prestaties. Hij wijt dat
grotendeels aan z'n per
trimester intensiever
wordende opleiding, die
hem zelfs tot in de kleine
uurtjes van een broodno
dige nachtrust beroofde.
„Vroeger", zegt hij, „kon
ik me helemaal op het
voetballen richten. Ik
heb nu een andere le
venswijze".
Bunt, voor wie naast
Gudde ook Elly Wieg-
mann, de aantrekkelijke
pupillen-secretaris van
Excelsior M, een zwak
heeft vanwege zijn club
verbondenheid, vormt
niettemin een niet weg te
denken schakel in het
Maassluise succesver
haal, dat veel weg heeft
van de met Oscar-nomi
naties overladen speel
film 'Dances with wolves'
van hoofdrolspeler-regis
seur Kevin Costner.
Want, zoals de rolprent
geruime tijd nodig heeft
om de essentie van het
verhaal te kunnen door
gronden, zo hebben ook
M een lange periode ver
bruikt alvorens de weg
naar de top was voorzien
van een stevig funda
ment
Buitenlanders
Dat daarbij gebruik
wordt gemaakt van een
flink contingent 'buiten
landers' deert Bunt totaal
niet Terwijl zelfs in de
bestuurskamer sommige
beleidsbepalers hun twij
fels hebben over deze
aanpak, meent Bunt dat
Excelsior nooit de huidi
ge klassering had kunnen
bereiken zonder deze ex
terne steun. „Wat je ook
doet, het is toch nooit
goed", bromt Bunt „Je
hoort oudere Maasslui-
zers wel eens zeggen dat
ze liever met eigen jon
gens in de derde klasse
spelen. Het is gewoon zo
dat we dit niveau nooit
met louter eigen spelers
hadden kunnen halen. Ik
geloof nooit dat die sup
porters het leuk zouden
vinden als we anoniem in
de derde klasse bleven
hangen".
„Ik denk", vervolgt Bunt,
„dat we het goed doen. Ik
durf er m'n hand voor in
het vuur te steken dat de
spelers niet worden be
taald. Het zou ook verve
lend zijn als de jongens
van buiten wel wat kre
gen toegestopt en de ech
te Excelsior-leden niets.
Natuurlijk hebben we het
geluk gehad dat die ge
haalde spelers stuk voor
stuk een positieve instel
ling hebten en dat zij al
aan een redelijk niveau
gewend waren. Faust
van der Meer en Jaco van
der Hoeven, die er dit sei
zoen zijn begekomen, zijn
perfecte jongens. We
hebben een leuke groep,
voor wie iedereen bereid
is iets extra's te doen".
Voor Gert-Jan Bunt
komt de koppositie in de
eerste klasse B niet als
een donderslag bij helde
re hemel. In tegenstelling
tot Peter van Duyl en
Ron Berveling steekt hij
nu eens niet de loftrom
pet over de benadering
van Eric Gudde (Bunt:
'Een belangrijke factor,
maar niet de belangrijk
ste'), maar meent hij dat
de uitgeblanceerde sa
menstelling van de groep
debet is aan de lans ver
beide opkomst. „De per
fecte sfeer, de bereidheid
om een stapje harder te
lopen, het niet op elkaar
kankeren, die zaken tel
len zwaar mee. Vroeger
telden de persoonlijke ge
voelens meer, was er
sprake van karakters die
botsten".
Zelfverzekerd
Waarna Bunt ruiterlijk
toegeeft dat een aantal
vondsten van Gudde wel
degelijk van wezenlijk
belang is geweest. „Het
was een goede greep om
van Edwin Berveling een
voorstopper te maken,
zowel voor Edwin zelf als
„voor de Ploeg. JRemco
Gert-Jan Bunt: „Op de
training kun je goed
merken dat Eric Gudde
vroeger een beperkte
voetballer is geweest.
Er is een flink aantal
technische dingen dat
hij beter niet zelf kan
voordoen". Foto Peter
Stephen Molkenboer.
Jansen als laatste man is
ook een openbaring. Ik
heb zelden iemand op die
positie gezien die zo zelf
verzekerd is. Ik denk dat
ons middenveld zeker
qua loopvermogen het
beste is van de hele eerste
klasse. En een voorhoede
met Ron Berveling, Rob
en Faust van der Meer
heeft alles dat nodig is:
beweeglijk, snel, kop-
sterk en doelgericht".
„Over andere trainers
kan ik niet oordelen, om
dat ik alleen Eric Gudde
heb .meegemaakt. Hij is
natuurlijk wel degene die
mij bij Excelsior heeft ge
bracht Zijn oefenstof en
zijn bezieling vormen z'n
grootste kracht En, niet
onbelangrijk, hij is eer
lijk". En stiekem glimla
chend: „Op dé training
kun je goed merken dat
Gudde vroeger een be
perkte voetballer is ge
weest. Er is een flink aan
tal technische dingen dat
hij beter niet zelf kan
voordoen".
„Er is nog genoeg te ver
beteren. Ik vind dat er
nog meer eenheid in
moet komen, vooral in
sta ndaar d -situaties.
Daaraan kan Gudde's
manier van trainen zeker
meewerken. We moeten
nu zelf het spel maken,
dus moeten we beter op
de helft van de tegen
stander kunnen voetbal
len. Excelsior gokt nog
steeds op de counter, on
bewust eigenlijk. Het is
ook zo dat die counter een
heel sterk wapen is, dus
zou je wel gek zijn als je
daarvan geen gebruik
maakte. Gelukkig zitten
er genoeg varianten in
ons spel. We hebben al
leen een beetje veel straf
schoppen tegen gehad
voor een koploper.
Meestal krijg je ze juist
mee als je bovenaan
staat".
Kritisch
De inbreng van Bunt
wordt door de eigen en
bijzonder kritische aan
hang regelmatig over het
hoofd gezien. De aan de
linker kant op alle posi
ties inzetbare 'omnivoor'
weet zelf als geen ander
dat de schoonheidsprijs
aan hem niet is besteed.
Pas als de 'turbo' wordt
aangezet en Bunt vrien
delijk lachend z'n directe
opponent voor de zoveel
ste keer z'n hielen laat
zien om vervolgens een
zalig wegdraaiende voor
zet los te laten, oogst hij
de waardering die hem
op grond van z'n kwali
teiten al eerder had
moeten doen toekomen.
Zoals Richard Witschge
bij Ajax Bryan Roy beter
Iaat spelen, zo functio
neert Rob van der Meer
in Maassluis bij de gratie
van Bunt Dat bleek met
name vlak na de winter
stop in de uitwedstrijd te
gen Rozenburg, toen
Bunt een half uur voor
tijd werd ingezet en Rob
van der Meer zich
prompt weer als een vis
in het water voelde. „We
hebben", grinnikt Bunt,
„samen een naam opge
bouwd als de befaamde
linker kant van Excel
sior. We voelen elkaar
uitstekend aan. Ik weet
hoe ik Rob moet aanspe
len, diep of in de voeten".
Hij heeft lang moeten
snakken naar erkenning.
De thuiswedstrijd tegen
Noordwijk drie seizoenen
geleden, waarin Bunt er
in slaagde alle verwach
tingen volledig in te los
sen, is in zijn plakboek
voorzien van een gouden
randje. „Toen ben ik echt
doorgebroken, als links
half. Vanaf dat moment
kreeg ik meer aandacht
en ging ik steeds beter
spelen. Het eerste jaar
moest ik op m'n tenen lo
pen en oogde m'n spel
niet echt soepel. In het
tweede seizoen speelde ik
hangend op links en
werd ik hooguit drie keer
per wedstrijd aange
speeld. Dat is ook m'n
minste seizoen geweest".
Opvallen
„Ik probeer altijd in het
belang van de ploeg te
spelen. Dat zal ook een
van de redenen zijn
waarom ik nooit opval en
waarom veel mensen het
nooit in mij hebben zien
zitten. Als ik voor m'n ge
voel niet best draai, zal ik
verdedigend toch altijd
een voldoende scoren.
Het zal me ook nooit
overkomen dat ik door
een tegenstander word
uitgespeeld. Ik merk aan
m'n spel dat ik volwassen
word. Op de plaats waar
ik nu, sta wordt m'n zelf
vertrouwen steeds groter.
Dat heeft ook te maken
met de mensen met wie
ik al een jaar of drie sa
menspeel. En ik weet ook
dat ik nog niet aan m'n
maximum zit. Het kan
nog beter!"
23-jarige leeftijd is
Bunt inmiddels tot de
conclusie gekomen dat
een loopbaan als (semi-
)prof niet voor hem is'
weggelegd. Hij wordt nog
steeds regelmatig ge
volgd door tal van scouts,
maar om de een of andere
mysterieuze reden is er
nog altijd geen betaalde
club geweest die de gok
wilde nemen. „In de
riep ik al uit dat ik
jeugd riep
later prof
later prof wilden worden.
Nog steeds trouwens. Ik
durf niet te zeggen of ik
er goed genopeg voor
ben. Ik weet bij voor
beeld niet wat het voor
mij zou betekenen als ik
vier, vijf keer per week
moet trainen. Ik reken
nu nergens meer op".
Dat bondscoach Ron
Groenedwoud hem niet
goed genoeg achtte voor
een plaatsje m het Neder
lands amateurelftal, zit
BUnt echter nog steeds
niet lekker, „Een keer",
zegt hij, „heb ik er te-
genaa gezeten. Moesten
we met 37 spelers een se
lectiewedstrijd spelen. Ik
deed het niet goed en niet
slecht. Later kreeg ik een
simpel briefje dat ik niet
was geselecteerd en dat
ze me veel succes toewen
sten bij m'n club. Ik viel
af, maar jongens die lan
ge tijd niet hadden ge
speeld, zaten er wel bij. Ik
zou mezelf belazeren als
ik zeg zo'n selectie niet
leuk te vinden. De ambi- f|
tie is er nog steeds. Nu dat fj
kleine beetje geluk nog".
Zelfkritiek ]j
Tegelijkertijd weet Bunt r
dat z'n prestaties naar een
hoger peil moeten, wil hij
zich weer in de KNVB- l
kijker kunnen spelen, j
„Ik ben niet echt tevre-
den over mezelf", is de
zelfkritiek gelukkig in
redelijke mate aanwezig.
„De eerste acht wedstrij
den van dit seizoen wa
ren voor mijn doen rond
uit matig. Ik speelde on
opvallend en de extra
dingen, doorgaan naar de
achterlijn en een voorzet
geven, lukten van geen
kant. Thuis tegen NSVV
ging het eindelijk wat be
ter. In de winterstop heb
ik een knieblessure ge
had. Ik heb nu het gevoel
dat ik langzaam maar ze
ker weer in m'n ritme
kom".
