Waterweg
15
Amateurkunst wil beheer Schuurkerk
File op de Maasdijk is bijna traditie
'Overdracht zou gemeente Maassluis geld besparen'
Vakantiegevoel zorgt voor ontspannen sfeer op strand
Bezorging'
Snelheid
Open dag Schiespoor
Woningbeheer milieubewust
Reddingsbrigade zoekt jeugd
Wethouder opent speelinstuif
Vlaardingen
Maassluis
Verbijstering
«Sfppss?.
010 4004.444
r-
Rotterdams Dagblad
Vrijdag 16 augustus 1991.
RW
Vijftig kilometer is er gewoon de
maximumsnelheid voor auto's.
De weg leent zich ook niet voor
schikking in de rij van straten
met een beperking tot dertig ki
lometer.
Volgens het plaatselijke ver-
keersveiligheidsplan wordt wel
uitbreiding van die reeks in
Vlaardingen nagestreefd. Maar
de door mij bedoelde weg komt
hier niet voor in aanmerking.
Ze is belegd met razendsnel as
falt, telt twee rijbanen, die door
een heuse middenberm zijn ge
scheiden en bovendien elk be
staand uit twee rijstroken met
markeerlijnen er tussen. Fiet
sers hebben er door bosschages
afgeschermde rijwielpaden en
voetgangers komen er niet
Automobilisten verplaatsen
zich dan ook gewoonlijk over
deze Burgemeester Heusdens-
laan in een veel hoger tempo
dan het aangegeven maximum
van vijftig kilometer. Zeker tus
sen het Kolpabad en de even
eens van stoplichten voorziene
kruising met de Holysingel. Ze
ventig kilometer rijden bete
kent hier je niet aanpassen aan
het verkeer.
Logisch dus dat als de stoplich
ten een keer niet werken op de
kruisingen aanrijdingen plaats
vinden.
Afgelopen week echter heerste
er onverwacht rust en discipli
ne. Met een snelheid van min
der dan dertig kilometer be
woog zich een rij auto's in de
richting van het centrum. Op
beide stroken hielden de zich
daar anders voortjakkerende
autobezitters in bedwang.
Een snoepie van een hondje
trad op als snelheidsremmer.
Het dier was van het rechte
voetpad en zijn baasje geraakt
en holde voor de wagens uit tot
het vlak voor de kruising met de
Westlandseweg met een sprong
zijwaarts zich in veiligheid stel
de. Een andere aanpassing aan
het verkeer.
BEN VAN HAREN
Met de Schiespoordag in het clubhuis wordt zater
dag 24 augustus het seizoen van de modelspoorvere
niging officieel geopend. Iedere liefhebber van mini-
atuurtreinen en modelspoorbanen kan die dag een
kijkje komen nemen aan de Westerkade, waar de
met een recreatiegebied vernieuwde spoorbaan kan
worden bezichtigd. Tevens kan men er terecht om
kleine reparaties te laten uitvoeren en allerlei onder
delen en complete treintjes te ruilen. De open dag
duurt van tien tot vier uur. De toegangsprijs be
draagt voor volwassenen een gulden en kinderen be
talen twee kwartjes.
Hoe, wat en wanneer, daarover moet nog worden ge
praat, maar het voornemen ligt er: Gemeentelijk Wo
ningbeheer gaat een eigen milieubeleid voeren. De
grootste huisbaas van Schiedam gaat daarvoor, en
voor zover bekend als eerste sociale verhuurder in
Nederland, een stappenplan opstellen.
Woningbeheer heeft de afgelopen jaren al het een en
ander gedaan aan milieubehoud. Het bedrijf heeft
geëxperimenteerd met energiezuinige installaties
en complete energiezuinige woningen en ook wer
den af en toe milieuvriendelijke bouwmaterialen ge
bruikt. In de toekomst moet milieubewustzijn de
normale gedragslijn worden bij Woningbeheer. Het
stappenplan is bedoeld om dat bewustzijn gaande
weg bij te-brengen-bij alle medewerkers (en huur
ders!. v
Vlaardingen
De Vlaardingse Reddingsbrigade zit te springen om
jeugdleden, De laatste jaren doet zich een dalende
tendens voor in het aantal jongeren dat zich aan
meldt en dat betekent dat de doorstroming naar de
duikgroep (voor oudere leden) gaandeweg stagneert.
Een zorgwekkende situatie.
Jeugdtrainer Eric Hamerslag kan de terugloop niet
goed verklaren. De vereniging bestaat al een kleine
dertig jaar en heeft daarmee bewezen in een behoef
te te voorzien. Waarom die behoefte nu inzakt is Ha
merslag niet duidelijk. „Misschien willen jongeren
zich niet meer zo binden aan een vereniging. Mis
schien gaan ze liever surfen of rollerskaten." Hamer
slag wijst er op dat veel watersportverenigingen in
Vlaardingen met hetzelfde euvel kampen: ook daar
is sprake van ledenverlies.
Bij de reddingsbrigade kunnen jongeren vanaf een
jaar of zeven diploma's en brevetten voor reddend
zwemmen halen. Aan beginnelingen wordt ook les
gegeven in elementair zwemmen. Snorkelen zit ook
in het lespakket. De jeugdafdeling is bedoeld voor
jongens en meisjes tot 14 jaar. Als zij hun brevet heb
ben gehaald, kunnen ze over naar de duikgroep. Wie
belangstelling heeft kan elke woensdagavond tus
sen zes en zeven uur een kijkje nemen bij de trainin
gen in het Kolpabad. Maandagavond wordt gelest in
hetHolybad, tussen half zes en zeven uur.
Er is voorlopig geen limiet gesteld aan het aantal
nieuwe aanmeldingen. Plaats genoeg, maakt Eric
Hamerslag duidelijk: „Als er straks 30 of 40 jongeren
op de stoep staan, zijn ze allemaal welkom."
De jaarlijks terugkerende speelinstuif voor kinde
ren van vijf tot en met twaalf jaar wordt maandag ge
opend door wethouders L. Timmermans. Om tien
uur geeft hij in het ontmoetingscentrum Koningshof
het startsein voor het traditionele vakantiefeest. Tot
en met 29 augustus kunnen de kinderen dagelijks m
de Koningshof terecht om mee te doen aan de vele
activiteiten die door de ruim dertig medewerkers
worden georganiseerd. Een toegangskaartje voor de
instuif, die dagelijks van 19,09 tot 12.30 uur en 13.30
tot 16.00 uur is geopend, kost twee gulden en is de
hele dag geldig.
Zorgt de brandweer op vrijdag 23 augustus als het
weer het toelaat voor de nodige waterpret, tijdens de
slotdag op vrijdag 29 augustus kunnen de kinderen
zich amuseren op een immens springkussen. Alleen
op de slotdag kunnen de kinderen tussen de middag
overblijven maar moeten dan wel zelf een lunchpak
ket meenemen. Kaartjes voor die dag kosten drie
gulden.
Agenda
Zaterdag 17 augustus
Wandelconcert Rob Theissen, Grote Kerk, 12.45
zaterdag lï augustus
Nostalgische kermis Steendijkpolder.
Spoorgwegenwandeltocht (10 en 30 km), NS-sta-
tion, 08.00 uur.
Kindervlooienmarkt Steendijkpolder, 09.00 uur.
maandag 19 augustus
♦Kinderspeelinstuif(t/m donderdag), 10.00 uur.
Door Peter de Lange
Maassluis - Wij. Piet de Groot is de laatste
tijd regelmatig gestruikeld over dat woord.
„Die wij, wie zijn dat? Is dat de gemeente
raad? De afdeling welzijn op het stadhuis?
Wij willen dit en dat, zeggen ze. Maar onze
stichting heeft toch net zo goed wat te wil
len?"
Wat De Groot en zijn stichting Muziek Thea
ter willen, is duidelijk. Het beheer over de
Schuurkerk, hetMaassluise mini-theater aan
de Schuurhof. Wat de gemeente Maassluis -
eigenaar en exploitant van het theatertje -
wil, is helemaal niet duidelijk.
Piet de Groot
bij de Schuur
kerk, waar hij
honderd
Maassluise
amateurkun
stenaars wil
ondertoren-
gen: 'Wij rijn
geen gymver
eniging.'
Foto Fbtobureau
Roel Dijkstra.
Op papier heet het dat Schuur
kerk geprivatiseerd moet wor
den. Maar de motieven voor dat
voornemen zijn duister. En zo
lang het waarom niet is opgehel
derd, valt over het hoe eigenlijk
niet goed te praten. Piet de Groot
heeft het geprobeerd Hij kwam
van een koude kennis thuis.
Afgelopen voorjaar las De Groot
in De Schakel, het huis-aan-huis-
blad dat hij zelf uitgeeft, dat de
gemeente een andere beheers
vorm wilde voor de Schuurkerk.
Het sleutelwoord was: privatise
ring. De Groot trok een voor de
hand liggende conclusie. Het
stadsbestuur wilde af van het ver
lieslijdende theater en overwoog
het over te doen aan een particu
lier.
De Groot waagde er een briefje
aan. Hij schreef dat zijn stichting
het beheer wel wilde overnemen.
De Schuurkerk zou een ideaal on
derkomen zijn voor de drie vere
nigingen die bij de stichting Mu
ziek Theater zijn aangesloten: de
Christelijke Jongerenvereniging
(CJV), zanggroep De Regenboog
en toneelclub Schater. Behalve
eigen uitvoeringen, zouden deze
gezelschappen ook gewone to
neel- en filmvoorstellingen kun
nen organiseren, schreef De
Groot.
Op het stadhuis nam men beleefd
kenftiS'V»itdëfé,blhhheft:,Na,eeh
gesprek met ambtenaren van de
afdeling Welzijn kreeg Piet de
Groot te horen dat de stukken op
de gebruikelijke manier zouden
worden behandeld. Ze zouden
worden voorgelegd aan de cultu
rele raad en de raadscommissie.
Vorige week, nog voordat welke
commissie ook zijn zegje had ge
daan, las De Groot tot zijn verbij
stering in de krant dat zijn plan
was afgewezen.
Achteraf begrijpt hij het wel: op
het stadhuis heeft iemand voor
zijn beurt gesproken, „De ambte
naren van de afdeling Welzijn zijn
in feite de beheerders van de
Schuurkerk. Die positie willen ze
niet kwijt, misschien willen ze
zelfs helemaal niet privatiseren."
Piet de Groot vindt het veelzeg
gend dat de-jongste gemeentelij
ke plannen uitgaan van een thea-
tercoordmator in gemeente
dienst.
Komt dat idee er door, dan is het
voor De Groot een raadsel wat de
term privatiseren in dit geval in
houdt In plaats van geld te be
sparen op de Schuurkerk, zet de
gemeente er een extra ambtenaar
neer. En van het beoogde beheer
door een particulier komt dan
niets terecht.
Uit de krant heeft Piet de Groot
begrepen dat de gemeente zijn
stichting geen geschikte kandi
daat vindt omdat die slechts een
beperkt programma kan bieden.
De gemeente zou de circa 50 voor
stellingen die jaarlijks in de
Schuurkerk plaatsvinden willen
uitbreiden, De Groot vindt het
huidige aanbod al aan de ruime
kant.
„De gemeente heeft een heel an
dere opvatting over de functie
van de Schuurkerk dan wij," zegt
De Groot, „De gemeente be
schouwt het als een publieksthea-
ter, je kunt er naar de film, naar
een toneelvoorstelling met be
roepsacteurs en daarnaast mag
ook de amateurkunst er uitvoe
ringen geven. Wij gaan uit van
een omgekeerde situatie, wij zien
de Schuurkerk in de eerste plaats
als het onderkomen van plaatse
lijke amateurgezelschappen, die
ook beroepsvoorstellingen orga
niseren."
Dat is, vanuit de gemeentelijke
doelstellingen geredeneerd, een
nogal revolutionaire opyatting.
Piet de Groot beseft dat heel
goed..Maar," zegt hij, „ik wil wel
eens weten of de gemeenteraad
wel zo gelukkig is met de manier
waarop de Schuurkerk nu draait.
Ze zijn er nu tien jaar mee bezig,
en kennelijk gaat het niet alle
maal even geweldig, anders zou
er geen plan voor privatisering op
tafel liggen - wat dat dan ook
moge inhouden. Veel voorstellin
gen worden slecht of nauwelijks
bezocht, er moet veel geld bij.
Ook het werk van de ambtenaren
die zich met het theater bezighou
den moet worden betaald."
Als de Schuurkerk wordt overge
dragen aan de amateurkunst le
vert dat de gemeente Maassluis
een forse besparing op, heeft De
Groot becijferd. Ambtenaren
kunnen hun kostbare tijd aan an
dere zaken besteden, het aantal
beroepsvoor stellingen vermin
dert en dus ook de subsidie daar-
op, en bovendien kan de gemeen!
te huurpenningen gaan ïrmen
van de vaste gebruikers
De stichting Muziek Theater zou
het in de Schuurkerk grotendeels
zonder financiële steun van de
gemeente kunnen klaren, verze
kert Piet de Groot „Wij zijn
wend onze eigen boontjes te dop.
pen. We hebben al heel wat voor
stellingen gegeven in Maassluis
en maar hoogst zelden subsidié
aangevraagd. We zouden in de
Schuurkerk ook zeker niet te
werk gaan op de manier zoals nu
gebeurt, dus voorstellingen orga
niseren en dan aan het einde van
het jaar maar zien hoe groot het
tekort is."
'Prematuuri
De Groots stichting zou ook om
praktische redenen zeer verguld
zijn met het beheer van het mini
theater. De dne verenigingen
waarvan de stichting de 'paraplu'
is, repeteren nu nog m het CJV
gebouw Sursum Corda aan de Fe-
nacoliuslaan. Dat gebouw
echter al een tijdje te koop 1
het een nieuwe eigenaar, danaj
de amateurkunstenaars - in to
taal zo'n honderd mannen en
vrouwen - dakloos. De Groot
vindt trouwens dat zijn stichting
die de afgelopen twee jaar met tal
loze uitvoeringen zijn bestaans
recht voldoende heeft bewezen,
eindelijk recht heeft op een vol
waardig onderkomen. „Wij ajn
cultureel op een interessante ma
nier bezig, we zijn geen gymvere
niging"
De afdeling welzijn, die vorige
week geen moeite had De Groots
voorstel als onbruikbaar van de
hand te wijzen, weigert nu ieder
commentaar op het onderwerp
Schuurkerk. De ambtelijke zegs
man wil zelfs niet ingaan op de
motieven van de gemeente om de
Schuurkerk te privatiseren ABe
mededelingen in deze kwestie
worden 'prematuur' geacht. De
enige feitelijke mededeling is
De Groots voorstel binnenkort ib
verschillende commissies wordt,
behandeld.
Door Maijoke van der Wilk
's-Gravenzande -- Langs de
Noordzeekust van het Westland
wordt de zon niet alleen begroet
met vrolijke gezichten en opge
ruimde humeuren, maar ook met
pure aanbidding. Zo groot moge
lijke oppervlakten huid worden
er aan blootgesteld als de tempe
ratuur dat maar enigszins toelaat.
Kampioenen op dit gebied zijn de
bevolkers van de naaktstranden.
Daar hebben ook de laatste stuk
jes textiel het moeten afleggen te
gen de genietingen van zonne
stralen en frisse buitenlucht. Een
van de naaktstranden is Vluch-
tenburg tussen 's-Gravenzande
en Hoek van Holland. Zeventien
jaar geleden werd het voor het
eerst opengesteld. Het is er
schoon en rustig. Naturisten zijn
in de regel heel gedisciplineerd,
ze zullen geen afval achterlaten,
behalve in de daartoe bestemde
bakken.
Helemaal alleen maar rozegeur
en maneschijn - of zonneschijn
in dit geval - is het hier toch ook
niet. Men heeft wel wat last van
bij voorbeeld de zogenaamde
'lantaarnpalen', mensen die van
uit de duinen als voyeurs het
strand bespieden. „Je moet er ei
genlijk niet naar kijken," zegt
Jean-Paul, zelf al jaren egaal
bruin en op en top naturist. „Ik ga
zelf nooit de duinen in, daar voel
ik mij niet prettig." Het is al jaren
een doom in het oog van de nor
male naturisten dat de duinen
open zijn. Het trekt een bepaalde
groep aan die verder met het
bloot lopen 'als zodanig' niets te
maken hebben.
Op het naakstrand is iedereen gelijk. Foto Richaru Hogween
Dat het naaktzonnen voor ieder
een is, bewijst een zonnige mid
dag op het strand van Vluchten-
burg. Gezinnen met kleine kinde
ren, ouderen, jongeren alles ligt
net als op het reguliere strand
door elkaar. De meesten zijn
prachtig bruin. Slechts hier en
daar is een nieuweling te bespeu
ren.
„Je voelt je hier helemaal vrij," al
dus Jean-Paul, „alleen als ik naar
het strandpaviljoen loop, doe ik
even iets aan. Het is zo lastig als
je geen zak hebt voor je porte
monnee". Van schaamtegevoe
lens is niets te merken op het
naaktstrand. Een ieder die er ligt,
is die fase al lang voorbij en stoort
zich ook niet aan een ander. Natu
rist zijn geeft wat gemeenschap
pelijks. „Het is net als in het zie
kenhuis, waar iedereen een pyja
ma draagt, daar voel je je ook ge
lijk en dat schept een band."
De overgang naar het 'gewone'
strand is overigens niet een nie
mandsland waar voorbij men zich
angstvallig zedig in hooggesloten
zwempakken hyst. Ook al is men
maar een dagje naar het strand,
het vakantiegevoel zorgt voor een
ontspannen, menslievende stem
ming. Vooral op drukke zondagen
is de saamhorigheid groot. Ieder
een is tegelijk op hetzelfde idee
gekomen en men stoort zich dan
ook niet te zeer aan de mensen
massa. Sterker zelfs, men lijkt de
massa op te zoeken.
In een dorpje als Ter Heijde arri
veren de eerste strandliefhebbers
op een zonnige zomerzondag al
om een uur of tien. De parkeer
plaatsen zijn een half uur later al
allemaal bezet. Niet lang daarna
is er ook in de smalle straatjes in
de buurt geen plekje meer te vin
den.
Het strand stroomt langzaam vol.
Het is ideaal weer, geen wolkje
aan de lucht en een zacht zee-
briesje. Voor de strandpaviljoens
is de werkdag nog veel vroeger
begonnen. Eindelijk weer eens
een heerlijke zomerzondag; een
garantie voor een goede dagom
zet. Het is frappant dat de men
sen het liefste dicht tegen elkaar
willen zitten, terwijl het strand
toch groot genoeg is.
Direct naast c' strandopgang en
in de nabijheid van de strandpa
viljoens is het mudjevol. Terwijl
een paar honderd meter slechts
een handjevol mensen zit. Hele
maal onbegrijpelijk is het niet dat
de mensen niet zover lopen, wan
neer je ziet wat de strandgasten
allemaal meesjouwen; koelboxen,
strandstoelen, parasols, wind
schermen en nog veel meer
Bij iedere strandopgang kan dit
verschijnsel worden waargeno
men. Bij de oogluikend toegesta
ne illegale strandopgang Arends-
duin, tussen Ter Heijde en 's-Gra
venzande, zowel als bij Duindijk
ofwel 'De Bank'. Bij Duindijk
staat de grote reddingspost van
de 's-Gravenzandse EHBO- en
brigade. De heer G. den Harder
zwaait daar de scepter. Al ruim
veertig jaar zet hij zich in voor de
reddingsbrigade en deze nestor
heeft duidelijk veel ervanng.
„Verloren kinderen," aldus 'ome'
Maassluis - Al jaren is het routi
ne; een traditie welhaast. Elke
zonnige dag staat een kilometers
lange rij auto's op de Maasdijk, 's
Ochtens heen naar het strand van
Hoek van Holland en 's middags
weer terug, richting Rotterdam.
Gemiddeld staat het verkeer op
de Maasdijk op drukke dagen
ruim zes kilometer vast. Vooral in
de weekends is het raak op de
smalle verbindingsweg tussen de
brede A20 en Hoek van Holland.
De politie ziet geer» mogelijkheid
om iets tegen de files te onderne
men. „Voor de strandgangers
hoort het stilstaan kennelijk bij
het dagje uit. Ze komen tenmin
ste iedere keer weer terug," aldus
een laconieke woordvoerder van
de politie in Naaldwijk, die toe
zicht houdt op de Maasdijk.
Een mogelijkheid de files op de
dijk om te leiden, is er niet, er zijn
geen alternatieve routes naar het
strand. „Er zijn eigenlijk geen ge
schikte wegen om veel autover
keer naar Hoek van Holland te
leiden. En als het al zou kunnen,
zou het weinig zin hebben, dan
staat het verkeer gewoon ergens
anders vast," zegt de Naaldwijkse
politie.
Automobilisten denken soms de
files te mijden door via kruispunt
Westerfee en 's-Gravenzande te
rijden. Maar ook op deze wegen
zijn lange rijen wachtende auto's
geen uitzondering meer. De Gal-
geweg staat op zondagmorgen en
-avond vaak mudvol.
Gevaarlijk
De lange files maken Hoek van
Holland, Maasdijk en 's-Graven
zande echter niet onbereikbaar
voor ambulances. In spoedgeval
len komen de ziekenwagens niet
vast te staan, maar rijden zij over
sluipwegen langs de Maasdijk.
Via een alternatieve route, die
zorgvuldig geheim wordt gehou
den, kunnen de ambulances toch
snel ter plaatse zijn om zieken en
gewonden op te halen.
In de traditionele file op de Maas
dijk gebeuren zelden grote auto
ongelukken. „De snelheid is laag.
Als de auto's stilstaan, is er hele
maal geen gevaar. Af en toe vindt
een kcp-staartbotsing plaats,
maar de meeste automobilisten
regelen de schade onderling," al
dus de politie. „Wij hebben er am-
pei weikddii."
De situatie op de Maasdijk is de
laatste jaren zelfs een stuk veili
ger geworden, vindt de politie.
„Tegenwoordig zijn er verkeers
lichten, waardoor voetgangers en
fietsers de Maasdijk kunnen
oversteken. Vroeger kon men de
Maasdijk niet over, als er weer
eens een file stond."
Een echte oplossing voor de zo
merse files is niet voorhanden.
Badgasten zouden de trein of de
fiets kunnen pakken. „We wach
ten nog steeds op het doortrek
ken van de rijksweg A 20 langs de
Nieuwe Waterweg naar Hoek van
Holland. Dan wordt het pas weer
rustig op de Maasdijk."
Gijs, „komen nu het meesü
voor." De moeder van wie hel
zoontje al een half uur zoek is, is
nog niet in paniek. Toch wont
even duidelijk het signalemen'
opgenomen en alvast een uitkijk
met een verrekijker opgesteld
Tevens zoekt men telefonisch
contact met de nabijgelegen pos
ten om uit te kijken naar de weg
loper.
„Ze lopen soms een heel eind ver
der dan je denkt," aldus Den Har
der. Via de mobilofoon heeft mei
contact met de boten en de auto's
Vooral de snelle boten zijn onmis
baar met deze dagen. Gelukkig u
de zee nu heel rustig, zodat mei
goed toezicht kan houden. De
reddi' igsbrigade in 's-Gravenzan
de br staat uit ongeveer 160 perso
nen, De reddingsbrigade op hri
stran/- is op drukke dagen zo'n3S
man <n vrouw sterk. Ze lopen bu
toerbeurt wacht.
Iedereen beschikt over
EHBO-chploma, Op drukke da
gen zoals nu is de EHBO-postook
bemand, maar op minder dnikke
dagen is alleen de reddings'
de op deze post. Ondertussen is
het jongetje gevonden, hij wordt
door een mevrouw binnenge
bracht. De witte vlag met
blauwe vraagteken wordt gehft
sen en men blaast een aantal tnj
len op de toeter. Al snel wordt lid
kind door zijn moeder opgehaald
De witte vlag met het blauwt
vraagteken is een international
vlag, die overal op stranden wordt
gebruikt om aan te geven dat a
een kind gevonden is.
We zijn weer terug op Vluchten-
burg, wellicht het populairste van
de Westlandse stranden. Het we
melt er van de mensen. Tot in het
water staan de mensen dicht op
elkaar. Op het strand ligt
een twintigtal catamarans. Oven
gen s wel een dure liefhebbenl
een catamaran vertegenwoordigt
al gauw een waarde van twintig
duizend gulden. Dan is het toef
een stuk voordeliger om gewo*®
op het strand te liggen bruint'
ken. En het allergoedkoopst*^
neer daar geen badmode aan
pas komt.
8cI voor nabezorgd
op iruundsg t/m vij'te;
Ysnl&OO-lS.OO au
Op zaterdag tot 18.00 a»r.
Y
'd
,o
f
i
r
rt
R
lyP
ti
6
k
- o
