15
'Wij zien de treinen in de file staan1
Uitzicht
'Op mijn begrafenis
moet er champagne
worden geschonken'
tiiMÜ
Het
Reünie Spieringshoek
Langer verlof
Steun voor Orpheus
Opvoedcursus ouders
Verkadesingel veiliger
Bridge voor ouderen
Oriëntatiecursus voor
herintredende vrouwen
Geld voor klokkestoel
mmm
Schiedamse wijnhandelaar Jan van Harmeien 40 jaar in het vak
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 21 januari 1992
Oud-leerlingen van scholengemeenschap Spierings
hoek die graag weer eens hun oude klasgenoten wil
len ontmoeten, krijgen daartoe zaterdag 1 februari
de gelegenheid want dan houdt de schoolleiding een
reünie die om 20.00 uur begint. Belangstellenden
moeten zich aanmelden door storting van 15 gulden
op gironummer 656144 tnv S. G. Spieringshoek te
Schiedam onder vermelding van jaar van vertrek,
I. naam en opleiding.
Ambtenaren die in verwachting zijn, krijgen vanaf
heden langer zwangerschapsverlof. In 1990 werd de
duur van het verlof van twaalf weken gewijzigd in
veertien weken en dit jaar mogen de zwangere vrou
wen zestien weken thuis blijven. Eveneens is er be
paald dat het zwangerschapsverlof flexibel kan wor-
den opgenomen vanaf zes of vier weken voor de ver-
moedelijke bevallingsdatum.
Als tegemoetkoming in de financiering van het ope
nings- en slotconcert ter gelegenheid van het 125-ja-
rig jubileum heeft het Anjerfonds Zuid-Holland het
Koninklijk Schiedams Mannenkoor Orpheus een
.J. bijdrage van 5000 gulden toegekend.
Kinderen opvoeden kan heel leuk zijn, maar soms
ook erg moeilijk. Ouders stuiten altijd wel een keer
op problemen met het kind of de kinderen. De Stich
ting Maatschappelijk Werk Schiedam biedt in derge
lijke gevallen uitkomst.
Voör ouders van kinderen tussen twee en zeventien
jaar die andere manieren willen ontdekken om met
hun kinderen om te gaan, geeft de stichting de cur
sus 'vaardigheden voor ouders'.
Deze twaalf lessen tellende cursus biedt een aantal
effectieve manieren om met kleine en grote proble
men bij het opvoeden om te gaan en wordt wekelijks
op woensdagavond van 19.30 tot 21.30 uur gegeven,
te beginnen op 12 februari.
Deelnemen kost 35 gulden exclusief het begeleiden
de boek a 32,50 gulden. Belangstellenden dienen
zich snel aan te melden want er zijn nog slechts en
kele plaatsen vrij.
Voor inlichtingen of aanmeldingen belt men de
Stichting Maatschappelijk Werk. Broersveid 142,
tel.: 4731033.
Vlaardingen
Om de verkeersonveilige situatie voor met name de
schooljeugd op de Burgemeester Verkadesingel uit
de wereld te heipen, moet er worden overgegaan tot
de aanleg van een zebrapad. De oversteekplaats m-
clusief een verkeerseiland moet ter hoogte van de
iyBethelkerk worden gerealiseerd. Dat heeft het colle*
ge van B W voorgesteld naar aanleiding van reac
ties van de Vogelbuurtbewoners in Ambacht. Met de
aanleg van de oversteekplaats is een bedrag van
20.000 gulden gemoeid.
In wijkcentrum de Telderzijn sinds kort enkele en
thousiaste mensen bezig met het organiseren van
een bvidgemiddag .voor ouderen. Iedereen die het
kaartspel graag speelt of er meer over te weten wil
komen, is elke dinsdag van half twee tot half vijf wel
kom. Deelnemers betalen 2,50 gulden per middag en
op de laatste bridge-middag, eind mei, wordt de com
petitie afgesloten met prijzen voor iedereen. Geïnte
resseerden kunnen voor meer informatie bellen naar
de Telder (4348993).
Maassluis
Vrouwen die weer op zoek zijn naar een betaalde
baan kunnen zich door middel van de cursus banen-
en beroepenoriëntatie richten op de arbeidsmarkt.
De cursus is tot stand gekomen door de Stichting Be
roepseducatie Niéuwe Waterweg in samenwerking
met de Vrouw- en Werkwinkel in Maassluis, telt ne
gentien bijeenkomsten en enkele excursies en start
op maandagochtend 10 februari in het Maassluise
Educatief Centrum. In de cursus wordt aandacht ge
schonken aan de facetten van weerwerken. Ook sol
liciteren komt aan de orde. De kosten bedragen 45
gulden en kinderopvang kan worden geregeld.
Geïnteresseerd vrouwen uit Maassluis, Vlaardingen,
Schiedam en Hoek van Holland kunnen telefonisch
informatie vragen en zich aanmelden bij de Vrouw
en Werkwinkel in Spijkenisse (01880-14252) of de
S.B.N.W. te Schiedam (010-4261555).
Burgemeester Van Es krijgt donderdag een cheque
van 10,000 gulden, bestemd voor de restauratie van
de klokkestoel van de Grote Kerk. Het geld is ge
schonken door de Maassluise Lions Club. De leden
van die club hebben in december Franse wijn en
houten blokken voor de open haard verkocht om
geld in te zamelen. Burgemeester Van Es neemt het
bedrag in ontvangst als voorzitter van de commissie
van aanbeveling en advies voor de kerkrestauratie.
Agenda
dinsdag 21 januari
Informatie-avond over verkeersregels, basisschool
Groenoord. Peter van Anrooylaan 1,20.00 uur.
Dialezing houtzwammen KNNV. De Boshoek
Bachplein, 20.00 uur.
woensdag 22 januari
Holleboilebeer (kinderprogramma). Passagethea
ter, 14.00 uur.
VLAARDINGEN
woensdag 22 januari
Platvoet en z'n vriendjes (jeugdfilm), Stadsgehoor
zaal. 14.00 uur,
maassluis
dinsdag 21 januari
Postzegelruilbeurs, Koningshof, 19.00 uur.
Bingo, Koningshof, 20.00 uur.
Jan en Annie Teeuw
wonen 14-hooginde
Heijermansflat in Schiedam,
Door Peter de Lange
Foto Gerrit de Heus
„Auto's die in de file staan, dat is
niets bijzonders. Dat zie je overal.
Wij hebben een uniek uitzicht.
Wij zien tussen Schiedam en
Delft de treinen in de file staan,
soms vijf achter elkaar.
Je kan tot ver in de omtrek zien
wat er gebeurt. Je kijkt een heel
eind weg, naar Rotterdam. Delft
en Zoelermeer. Bij heel helder
weer zelfs tot de zendmast van
IJssclstein. Je staat versteld van
do bedrijvigheid in dit gebied.
Van de drukte op de Al3, hoeveel
vliegtuigen er landen op Zestien-
hoven.
Die bedrijvigheid is voor ons het
aantrekkelijke van dit uitzicht.
Ja, die vliegtuigen maken wel-
eens lawaai. Maar niet allemaal,
alleen van die grote straalmoto
ren heb je hinder. En soms krijg
je de schrik van je leven. Laatst
kwam ér een toestel recht op ons
af. Wij zeiden tegen elkaar: die
neemt beslist een stuk van de flat
mee. De kopjes stonden te schud
den op tafel. Gelukkig liep hef
goed af. Hij ging er rakelings
overheen.
We hebben 54 jaar in Bijdorp ge
woond. Daar waren we gewend te
gen een muurtje aan te kijken.
Dit is precies het tegenovergcstel-
de. Het is even wennen; want je
ziet nu pas wat er in de loop der ja
ren is veranderd. Onvoorstelbaar
gewoon. Wie had ooit kunnen
denken dat er een groot politiebu
reau in Bijdorp zou staan, en dat
ze er een ziekenhuis gingen
bouwen? Vroeger stond er niks,
en als je naar Schiedam moest
liep je langs een kale weg. Dat
was nog koud ook.
Kethel -was in die tijd ook niet
meer eeri öaffëen'klein gemeen
schapje. Eén pèar boerderijen,
daar had je het mee gehad. De
rest was weiland. Nu staan er hui
zen en bedrijven. Zie je die witte
gebouwen daar in verte, in dat in
dustriegebied? Daar hebben wij
nog een tui n; géHad-,
Als je dé oüdé'Mtüatie hebt ge
kend blijft dé hang naar vroeger
voortdurend door je hoofd spelen.
Die nieuwbouw is natuurlijk no
dig. Maar aantrekkelijk? Het is
een vlek in je herinnering. Je
weel niet watje er mee aan moet.
Terwijl je van de oude huizen in
Kethel precies weet wie er wonen.
Of gewoond hebben. Daar woont
de dokter, daar de pastoor, in dat
huis vroeger de hoofdonderwij
zer. En in die boerderij werden de
koninginnefeesten gevierd.
De omgeving spreekt lotje. Alles
is historie voor je. Ieder gebouw,
iedere straathoek. Je zit aan het
raam en opeens' herinner je je
weer hoe je in de crisistijd naar
Honselersdijk werd gestuurd om
te gaan werken. Je wist niet eens
waar het lag, Honselersdijk. Maar
je ging. Op de fiets, in weer en
wind. Om half zes 's ochtends de
deur uit, om bij achten 's avonds
weer thuis. Als je daaraan terugd
enkt besef je dat er veel meer is
veranderd dan alleen het uit
zicht."
Redactie
Waterweg:
Jan Booister
Ben van
Haren
Peter de
Lange
Sander
Sonnemans
Carel van der
Velden
Brede Haven
straat 6
3131BC
Vlaardingen
Postbus 4008
3130 KA
Vlaardingen
Telefoon
4343229,
4352066,
4350557
Telefax
4349754
Sportredac
tie:
Donald Bax
Telefoon
4345209
DoorSander Sonnemans
Schiedam - „Wijn, dal drink je
niet zomaar. Dat ruik je, dat proef
je en dat laatje over je tong rollen.
Wijn zorgt voor gezelligheid en is
in gezelschap altijd wel even het
onderwerp van gesprek. Of je nu
met z'n tweetjes bent of met een
hele groep. Na de eerste slok wor
den het bouquet en de afdronk
besproken."
Alcohol heeft in het leven van
Schiedammer Jan van Harmeien
en nagenoeg zijn hele familie al
tijd een voorname rol ingenomen.
En dat doet het nog steeds. Niet
dat de fles er altijd op tafel stond.
Dat niet. Maar geschonken wordt
er door de Van Harmei ens en aan
verwanten al sinds jaar en dag. Is
het niet in de horeca-branche dan
wel in de slijterij en wijnhandel.
De 69-jarige Jan is er zo eentje uil
de Van Harmelen-clan die met ge
distilleerd en alcoholische dran
ken zijn boterham verdient en die
nog goed kan beleggen ook.
„Maar," wil hij nadrukkelijk
kwijt, „daar is hard voor gewerkt.
En ik heb het klaarblijkelijk goed
gedaan want met omzetdalingen
heb ik nooit te maken gehad. De
omzet stijgt alleen maar. Ieder
jaar weer. Het is dus een goede
branche waar ik destijds voor heb
gekozen, want gedronken wordt
er altijd. Bij ieder trouwtje en bij
ieder rouvvtje. Ik draag de zaak
straks met een gerust hart over
aan mijn zoon."
Zijn ogen glimmen achter de stijl
volle bril, „Het slijtersvak,'' ver
zekert hij, ,.is een mooi vak. De
mensen die bij mij in de zaak ko
men zijn allemaal vrolijk. Mis
schien zijn ze zo gehumeurd
omdat ze een feestje in het voor
uitzicht hebben en zich daar al op
verheugen."
Dan komt hij op zijn geliefkoosde
stokpaardje. „De wijnhandel, en
dat is waar ik me al snel in specia
liseerde, is nog mooier" aldus de
vitale zestiger. „Ik ben gek van
Wijn. Als ik visite krijg moet ik in
de gaten houden dat ik een fles je
never in huis haal, want ik drink
dat spul niet en heb het dus ook
niet in de koelkast staan. Als het
helemaal niet anders kan drink ik
wel eens een biertje.
Toen ik veertig jaar geleden de
deuren van mijn slijterijtje aan de
Oranjestraat opende, werd ik voor
gek versleten. Hoe ik op zon punt
een zaak kon beginnen. Nou. je
ziet het. Vroeger stonden hier vier
pandjes waarin een kapper, een
hoedenzaak en daartusssen twee
kledingzaken van Ruseier zaten.
Nadat ik me eenmaal had toege
legd op de handel in wijn heb ik
die pandjes gekocht en er één gro
te zaak van gemaakt. Dat was vijf
tien jaar geleden. En dan te be
denken dat ik vroeger eerst met
het idee in mijn kop heb gelopen
een café te beginnen."
Ca ré-virus
Gek was dat niet want alcohol zit
de Van Harmeiens in het bloed.
In figuurlijke zin dan wel te ver
slaan. Vanaf het moment dat
moeder Marie nabij sportpark
Harga de deuren van café Sport
opende, raakte nagenoeg iedere
nakomeling besmet met het. café
virus. Behalve Gé ('hij ging de
vloeren in') en Sjaan ('zij heeft
niets met horeca te maken") tra
den de andere zonen Piet en Aad
in de voetsporen van hun moeder
en ook de. dochters Annie e,n Ton
hielden de familietraditie in ere.
De nazaten, die de horeca-kant op
gingen. zijn niet bepaald op de
vingers van één hand te tellen. En
Jan was eigenlijk ook een buiten
beentje, want hij koos tenslotte
voor een slijterij.
„Mijn moeder," legt Jan zijn keu
ze uit, „was een zakenvrouwtje.
Ze wist wat werken in de horeca
betekende en liep zelfs op haar
tachtigste nog mee in café Thalia
van mijn broer Aad. Ze heeft het
imago van de familie bepaald,
maar toch zag ik hel in een slijte
rij meer zitten dan in een café. 's
Zondags vrij en 's avonds om zes
uur klaar. Begrijp je?
Toen ik eenmaal vijfjaar aan de
Oranjestraat zat ben ik me gaan
specialiseren in wijn, Vroeger was
het oude jenever wat de klok
sloeg. Daarna werd het vieux en
nu is het de wijn tl ie nog altijd aan
populariteit wint. En omdat je
moet weten wat je verkoopt ging
ik om de week naar wijnproeverij
en en twee keer per jaar naar
Frankrijk. Natuurlijk heb ik wel
een vakdiploma maar ik heb me
zelf pas echt bekwaamd door die
tripjes naar Frankrijk.
Als je het 'neussie' pakt, moet je
gelijk weten welke wijnsoort je in
hel glas hebt. Op champagnege-
bied heb ik daar al heel wat voor
onderscheidingen gekregen. Ja,
ik ben echt gek op dat spulAls ik
word begraven moet cr na afloop
champagne worden geschonken.
Alleen maar champagne. Als je
een goed leven hebt gehad, moet
je dat ook goed afsluiten. Zo zie ik
dat."
Met de nodige werklust cn ontzet
tend veel plezier bouwde Jan van
Harmeien zijn zaak op tot wat het
nu is en met gepaste trots geeft
hij dan ook een rondleiding door
het pand dat veel groter is dan de
voorgevel doet vermoeden. Het
onlangs gerestaureerde gebouw
behelst een enorme opslagruim
te, een indrukwekkende koelcel
en een wijn zolder waar een beetje
vrij n ken nor steil van achterover
slaat.
Alles ligt er picabeilo bij. Zo ook
het kantoortje dat momenteel
nog door de komende en gaande
man wordt gedeeld. „Je kan zeker
wel zien welk bureau van mijn
zoon is," wijst Jan lachend naar
de wanordelijke stapels nota's en
bestellijsten op de werkplek van
zoon Frank.
„Ja, nu ben ik nog veel op de zaak
te vinden," vertelt vader Jan ter-
Jan van
Harmeten van
slijterij en
wijnhandel
Oranje in de
door hem
geliefkoosde
omgeving:
tussen de
wijnen. Zoon
Frank staat
klaar om de
zaak voort te
zetten als pa
het definief
voorgezien
houdt. Foto
Gerrit de Heus/Roel
Oijkslra.
wijl hij door middel van een blik
op de monitor zijn winkel in de
smiezen houdt. „Maar als het
straks zomer is, laat ik Frank al
leen. Dan ben ik weg. Lekker
cricket kijken of zelf een potje
spelen. Aan de andere kant moet
ik er soms niet aan denken mijn
klanten te moeten missen. Met
velen van hen heb ik toch een bij
zondere band opgebouwd. Iedere
fles wijn die hier de deur uitgaat,
wordt voorzien van een stickertje
met onze naam erop. Degene die
een bij ons gekochte fles cadeau
krijgt weet dus altijd waar 'ie zo'n
zelfde fles kan halen.
Nooit geef ik iemand zomaar een
fles wijn mee om met een verjaar
dag aan iemand tc geven. Eerst
wil ik iets meer over de persoon
die 'm krijgt, weten. Dan weet je
al welke richting je uit moet. Je
gelooft het misschien niet, maar
ik heb ooit wel eens klant in de
zaak gehad die helemaal uit het
Gelderse Cuijk kwam omdat hij
de wijn die hij voor zijn verjaar
dag had gekregen, nergens an
ders kon krijgen. Mooi toch. zo'n
klantenkring!?"
Slijterij en wijnhandel Oranje
mag dan door Jan van Harmeien
opgebouwd zijn lot een begrip,
het cachet dat de zaak uitstraalt
moet op het conto van zijn vrouw
worden geschreven, „Mijn
vrouw." zwaait hij met zijn arm
richting etalage, „geeft het fijne
aan de zaak. Frank en ik werken,
maar zij zorgt voor de details. Ze
richt de hele winkel in en kleedt
'm aan. Daar kan ze heel secuur in
zijn. Ze deelt ook eerder een
standje uit aan Frank dan ik. Ach,
met z'n drieën werken we hier
met ontzettend veel plezier.
Eigenlijk is het een familiebe
drijfje. En dat zal het altijd blijven
ook. Evenals café de Unie blijft de
wijnhandel in de familie. De Unie
wordt door mijn broer Aad en mij
al jaren verpacht maar het café
verkopen willen we en doen we
niet." Wijn. Dat is waar het bij Jan
van Harmeien om draait. Zijn
zoon Frank, vinoloog inmiddels,
laat de voorkeur voorlopig nog
even uit gaan naar de buitenland
se bieren. Tachtig soorten staan
er in de schappen van de karakte
ristieke winkel en van elk biertje
kent Frank de bijzonderheden.
Voor vragen op w1 moet
je bij zijn vader
Engeltjes
„Er wordt nogal gezegd dat
we duurder zijn dan anderen",
kan Jan er wel om lachen, ..maar
dat is absoluut niet waar. We heb
ben ook een wijntje van 6.95 gul
den. Maar hoe fijner de wijn, hoe
duurder 'ie wordt. Bier is voor
jongelingen. Dat spui gooi je zo
achterover. Wordt iemand wat ou
der en rustiger, dan gaat 'ie van
zelf over op wijn. En als je een
maal een goede wijn hebt gedron
ken, zoek je een nog verfijndere
smaak. Hoe beter de wijn. hoe
duurder de wijn en hoe slechter
dan een goedkopere wijn weer
smaakt. Hier," pakt hij een van de
ruim zeshonderd sporten wijn die
hij op voorraad heeft, „de duurste
wijn die ik in huis heb. Een Nuits-
Saint-Georges Ier Cru Clos de
Thoney. Kost 137Ó gulden per
fles. Wie dat koopt? Een zaken
man die voor een bijzondere gele
genheid goed voor de dag wil ko
men. Het is natuurlijk wel een
wijntje. Alsof er twee engeltjes op
een tandem'over je tong fietsen!"