15 m Uitzicht 'De kerk praat met me, vraagt om verbetering' 'Files? Ik zie dan dat het verkeer gewoon voorbij raast Bewoners Fabristraat eisen snel restauratie •n,J Barpersoneel gezocht Bonzai-voorjaarsshow Schiedam-Noord-Oost onder de loep Afslanken in Kluphuis Icarus-beurs op 8ste Fietslessen gestaakt Twee mannen voor één vrouw Inwonertal daalt SgJIlglSl Hel Restaurator van Grote Kerk geniet van zijn werk BFABER Rotterdams Dagblad Dinsdag 4 februari 1992 In Kluphuis Oost aan de Galileïstraat 86 zit men dringend verlegen om vrijwilligers die op maandag- of dinsdagavond de bar willen runnen. Die avonden verden er allerlei cursussen gegeven en is de hobby club actief. Mensen die de bezoekers van het ont moetingscentrum van een drankje willen voorzien kunnen zich telefonisch (4735435) aanmelden bij Kluphuis Oost. China's Bonsai Centre houdt in de eerste week van februari een voorjaarsshow aan de Fokkerstraat 510 [n Schiedam. Tijdens deze show worden de nieuwe Bonsai-bomen geëxposeerd. Iedereen die deze bomen wil bewonderen kan vanaf vrijdag 7 februari tussen 9.00 uur en 16.00 uur gratis naar binnen. En daarna elke zaterdag van 9.00 tot 15.00 uur. Voor meer informatie telefoon: 4052233. In de grote zaal van wijkcentrum de Blauwe Brug vindt vanavond een informatiebijeenkomst plaats over de structuurschets voor het gebied Schiedam- Noord-Oost. In de structuurschets zijn de hoofdlij nen van de verdere ruimtelijke ontwikkeling van dit gebied beschreven en de bewoners die daar belang stelling voor hebben kunnen vanaf20.00 uur hun re acties ventileren. Wie de avond niet kan bezoeken en toch kennis wil nemen van de plannen kan terecht bij de Dienst gemeentewerken in het stadskantoor. Ket Kluphuis Oost start dinsdag 11 februari met de afslank-cursus Weet-wat-je-eet. Deze zal worden be geleid door een diëtiste die advies en voorlichting geeft over hoe gezond kan worden afgevallen. De .ciirsus duurt drie maanden en loopt tot 12 mei. De avonden beginnen om 19.00 uur en is elke dinsdag avond. Gratis is één en ander allerminst. Er moet ƒ40,- worden betaald om alle avonden bij te kunnen wonen. Mensen met een Rotterdampas zijn goedko per uit. Zij betalen ƒ28,-. Opgeven bij Kluphuis Oost, telefoon: 4735435. Vlaardingen De Vogelvereniging Icarus houdt haar maandelijkse vogelbeurs in februari op de 8ste. Er kunnen op de beurs vogels worden ge- en verkocht en er kunnen wetenswaardigheden worden uitgewisseld. De beurs, die plaatsvindt in het wijkgebouw van de ver eniging De Indische Buurt aan de Floreslaan 41, be gint om 10.00 uur en duurt tot 15.00 uur. Voor meer informatie staat mevrouw Klee-Jetten klaar, tel.: 4748885 Buurthuis De Haven heeft de fietslessen aan buiten landse vrouwen voorlopig gestaakt. Het buurthuis beschikt niet meer over voldoende vrijwilligers om de beginnende fietsers te begeleiden. In de afgelopen drieëneenhalf jaar hebben tientallen Turkse en Marokkaanse vrouwen dankzij De Haven de kunst van het wielrijden geleerd. Dal vergrootte hun mobiliteit, maar ook hun gevoel van zelfstandig heid. De Haven wil dan ook graag doorgaan met deze activiteit. Maar daar zijn wel hulpkrachten voor no dig. Wie belangstelling heeft kan bellen met De Ha ven, telefoon 4344539 (vragen naar Erica). Twee mannen moeten in de Viaardingse ambtenarij 1 één vrouw vervangen. In verband met de benoeming 'van Trees van Miltenburg tot gemeentesecretaris zijn Theo Bouwens en Wim Boot aangezocht om haar 1 \verk (tijdelijk) over te nemen. Mevrouw Van Milten burg was directeur van de sociale dienst (wordt Boot, thans adjunct-directeur) en directeur van de Ge meentelijke Krediet Bank (wordt Bouwens, thans administrateur). Dc benoeming is tijdelijk in verband met de reorga nisaties binnen het Viaardingse ambtenarenappa raat. Maassluis Maassluis telt minder inwoners dan in 1990, 39 om precies te zijn. Begin 1991 bedroeg het inwonersaan tal exact 33.233. Vorig jaar zijn er 436 geboorten en 252 overlijdensaangiften binnengekomen. 1316 Mensen zijn uit Maassluis vertrokken en er zijn 1039 mensen in deze stad gaan wonen. In het vorige jaar zijn er 127 huwelijken en 42 echtscheidingen vol trokken. Agenda SCHIEDAM dinsdag 4 februari Informatie-avond over verkeersregels, basisschool de Klinker, Warmoezenierstraat 38,20.00 uur. woensdag 5 februari Lunchconcert, Stedelijk Museum, 12.30 uur. Theater Spoenk (kindertheater), Passagetheater, 14.00 uur. Stennis met Dennis (toneel), Passage, 20.15 uur. Info-avond coniferen, KNNV, De Boshoek Bach- plein, 20.00 uur. Schoolschaakkampioenschap, bovenzaal sporthal Margriet, 13.00 uur. Willem Woelwater (popdichter), De Tender, 22.00 uur. VLAARDINGEN woensdag 5 februari Jeugdtoneel De Zwarte Hand, Stadsgehoorzaal, 15.00. MAASSLUIS dinsdag 4 februari Bingo. Koningshof, 20.00 uur. woensdag 5 februari Bruidsshow Van Rossuro, Koningshof, 20.00 uur. Commissie bodemondei zoek Steendijkpolder, Ko ningshof. 20.00 uur. J -w 55,. Frans Feddema woont op de tiende etage van een flat aan de Johan Braakensiekstraat. Vanuit zijn woning kijkt hij uit op de A20, diverse spoorwe gen en de trambaan en hij overziet heel Schiedam. Door Sander Sonnemans Foto Gerrit de Heus „De mensen die hier voor het eerst op visite komen, staan altijd eerst een tijdje naar buiten te kij ken. Eigenlijk is het hier net een drieluik. Vanuit de keuken zie ik snelverkeer, treinen en vliegtui gen voorbij komen. Ais ik op het batkon sta, kijk ik tot aan Hoek van Holland en vanaf de galerij heb ik het uitzicht over de rest van Schiedam. Bij helder weer zie ik ook Rijswijk liggen. Ik kan heel Schiedam overzien. Dat kan natuurlijk niet iedereen zeggen. Het uitzicht dat ik hier heb, is boeiender dan datgene wat er op de televisie komt. Het komt dan ook veelvuldig voor dal ik 's avonds langdurig naar buiten sta te kijken. De rijksweg is met al die lichtjes dan net een landingsbaan. Over dag is het een en al bedrijvigheid waarmee ik word geconfronteerd als ik naar buiten kijk. Alle soor ten van vervoer zie ik beneden aan me voorbijgaan. Enkele maanden geleden zag ik ineens een oude stoomtrein voorbij ko men. Man, als je hoorde wat een pestherrie dat ding maakte om vooruit te komen! De flats waar ik aan de voorkant op kijk, kunnen mij niet boeien. Het zijn net blok kendozen met mozaïekjes. Je ziet er nooit iets gebeuren. Mijn uitzicht op de rijksweg heeft ook zo z'n voordelen. Als ik 's och tends zie dat er een file staat, haast ik me niet en blijf nog even zitten met een bakkie koffie voor dat ik de deur uitga. Met Drieber gen kan je trouwens best lachen. Soms hoor ik bij de verkeersinfor matie op de radio dat er op de A20 tussen Rotterdam en Vlaardingen een file staat. En als ik dan naar buiten kijk zie ik dat het verkeer gewoon voorbij raast. Toen ik hier pas woonde had ik best wel last van hoogtevrees. Vooral ais het hard waait gaat het hier flink tekeer. Maar met die enorme onweersbui in de afgelo pen zomer heb ik op het balkon echt zitten genieten. Hel onweer de die avond verschrikkelijk en de ene na de andere lichtflits trok aan mij voorbij. Ik zette een pas send muziekje op, schonk een ba- cardi-cola in en ging er buiten echt voor zitten. Een fantastisch schouwspel was het. Het leek wel een laser-show. Dat was echt kicken! Gelukkig is die vreselijke Bols-si- lo eindelijk tegen de vlakte ge gaan. Dat ding irriteerde mij ma teloos. Iedere dag dat ik dat obsta kel kleiner zag worden genoot ik ervan. Nu zie ik tenminste alle vier de Schiedamse molens weer. De kranen die in de verte aan de Nieuwe Waterweg staan, maken me altijd nieuwsgierig. Als ik zie dat er een hele hoge bij is geko men, stap ik op mijn fiets en ga kijken wat ze er aan het doen zijn. Het lijkt allemaal veel dichterbij dan het in werkelijk is, want laatst moest ik meer dan ander half uur fietsen voordat ik op de juiste plek was." DoorWessel Penning Maassluis - In zijn bezieling en betrokkenheid met de Grote Kerk zegt restaurator Pieter de Ruiter af en toe zeer opvallende dingen.,Mijn hart staat open voor deze kerk. De kerk praat met me en vraagt om verbetering. En daar ben ik dus heel intens mee bezig." Rond Kerstmis zou de restauratie weieens voltooid kunnen zijn. Het geeft reden tot wat gemengde gevoelens bij de Delftenaar. „Ik ben me alvast psychisch aan het voorbereiden op het einde van dit werk.*' Want De Ruiter houdt van de Grote Kerk en zal 'm dus gaan missen. Bijna alles weet hij inmiddels over de geschiedenis van de kerk en de Maassluise visserij. Via be zoeken aan visserij musea in de regio is hij aan zijn kennis geko men. Noodzakelijk voor het werk dat hij doet, vindt hij. Want De Ruiter buigt zich inmiddels voor het tweede jaar dagelijks over de vele wandborden van de kerk. Hij restaureert - samen met een leerling - de zo belangrijke de tails in de met zoveel kunst ver sierde kerk. Een aannemer houdt zich met het grotere buiten- en binnenwerk van de restauratie bezig. Om die reden is de kerk buiten en binnen onherkenbaar. Buiten staan de steigers tot hoog tegen de kerk op. Binnen zijn de kerkbanken en preekstoel afgeplakt met plastic en zijn de vele eeuwenoude gra ven bedekt met allerlei bouwma teriaal. Een aantal wandborden is van de muur gehaald. Sinds enkele weken staat het zo waardevolle visserijbord - een prachtig bord met een schilderij en enkele Godvrezende teksten uit de zeventiende eeuw - onder De Ruiters behandeling. In het daglicht is enig resultaat nauwe lijks waar te nemen. Maar als hij zijn werkkamer in de kerk ver duistert en een blauw licht op steekt, valt een groot verschil tus sen het gerestaureerde- en niet- gerestaureerde deel op. De Ruiter beschrijft zijn werkwijze: „Ik maak vooral schoon totdat ik heel dichtbij de oorspronkelijke schil dering ben." Op dat moment is hij dan wel al een aantal vernislagen en overschilderingen verder. Maar dan, hij drukt zijn vinger te gen het schilderij. „Ik heb nu 1649 vast." Moeder Het oorspronkelijke werk pro beert hij zoveel als mogelijk te be naderen. Maar hij gaat nooit te ver. De Ruiter: „Soms schilder ik wat kleine dingetjes opnieuw in. Een kaal of versleten plekje bij voorbeeld. Maar niet te veel na tuurlijk. Van het oorspronkelijke kunstwerk moet je afblijven als van je moeder." In het jaar 1649 voltooide de schil der Abraham van Beieren zijn schilderij, na een opdracht van vier Maassluise vissers, die het kunstwerk - een gezicht op zee met de Maassluise vissersboten zichtbaar - op hun beurt weer aan de kerk schonken. De Ruiter weet het allemaal. Hij simuleert een discussie tussen de schilder en de vissers. Samenvattend zegt hij daarna: „De vissers hebben de schilder nog verteld over allerlei details van de visserij." Het schil derij ging deel uitmaken van het visserijbord. De Godvrezende teksten daarop fascineren De Ruiter. „Uit deze typisch Hollands-das- sisistische kerk spreekt natuur lijk ue rijkdom van ueMaassiuise visserij, maar nog veel belangrij ker was die afhankelijkheid van Gods genade. Van het weer en de wind, van de goddelijke voorzie ningen dus. Je ontkomt niet aan die boodschap. Je wordt hier wer kelijk naar het altaar gedrongen. Van zo'n sfeer geniet ik. Dat vind ik in meer kerken. Dit zijn centra van religie, hier hebben mensen Restaurateur Pieter de Ruiter'Dit werk is pure passie. Het is als met een mooie vrouw. Daar kan je ook niet afblijven.' Foto Roel Dijkstra door de eeuwen heen gelachen en geweend. Ja, ik houd van die die pere betekenis." Bevrediging Graag kiest De Ruiter daarom voor opdrachten in kerken. Na 1971 - toen hij na de kunstacade mie eerst huisschilder werd - deed hij al restauratiewerk in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, het Kabinet van de Koningin in Den Haag en in een Barokkerk (anno 1721) in het Limburgse. Vooral die iaatste klus bracht veei bevre diging. „Het duurde vijf jaar lang en soms waren we daar met vijf tien man bezig." De Ruiter geniet van zijn werk, dat is wel duidelijk. Als hij door de kerk loopt, beschrijft hij al het moois. De wandborden., de galm- borden en de kansel. Over alles heeft hij een verhaal. Het moet prettig zijn van je hobby je werk te kunnen maken. De Ruiter: „Een hobby? Dit is geen hobby. Van een hobby kan je soms afblij ven. Dit werk is pure passie. Het is als met een mooie vrouw. Daar kan je ook niet afblijven." Carina H. v. Kooi] y| showroom: erkend Oosthavenkaöe 14 Vlaaroingen W 4343213 dfc Door Carel van der Velden Schiedam - De bewoners van de Fabristraat hebben genoeg van het schier oneindige gekissebis tussen de gemeente en de Wo ningbouwvereniging Schiedam over de restauratie van hun hui zen. „De maat is vol," liet een strijdvaardige bewoner J. Nijs dreigend weten. Met acht buren was hij gisterochtend tot verras sing van directielid Pieter van der Hulle het kantoor van de woning bouwvereniging binnengestapt. De bewoners eisten een zo spoe dig mogelijke start van de renova tie van hun huizen. Vooraf was het bezoek aangekon digd als een bezettingsactie, maar eenmaal binnen bleken de bewo ners het diplomatieke overleg toch te preferen boven harde maatregelen, „ledereen mag zien wat we hier komen doen," grapte een lid van de delegatie bij het be treden van de hal. Op die plek gingen de bewoners gewillig in op de suggestie van de toegesnelde Van der Hulle om de zaak onder het genot van een kopje koffie in de directiekamer uit te praten. Het gevaar voor eventuele be drijfsschade nam Van der Hulle met dit voorstel direct weg, maar in een tweeëneenhalf uur durend gesprek kreeg hij wel alle opge kropte grieven van de bewoners over zich heen. Zij noemden het schandalig dat er na drie jaar overleg nog steeds geen uitzicht is op restauratie van de vieren twintig panden. „Jullie laten de boel gewoon verpauperen," meende mevrouw Hendriks, sinds 61 jaar woonachtig in de straat. „En dat allemaal in de hoop dat wij weggaan. Het enige dat jullie willen is de boel slopen." Conflict Van der Hulle ontkende, al zullen de bewoners een eventuele be houd van het oudste volkshuis vestingscomplex van Schiedam zeker niet in de eerste plaats aan hun verhuurder te danken heb ben. Ook gisteren gaf de woning bouwvereniging te kennen, dat renovatie in haar ogen niet het be lang van de volkshuisvesting dient. „Zelfs als er flinke subsi dies komen zouden jullie na een Sioog niveau-renovatie een huur van tussen de 550 en 600 gulden moeten gaan betalen. Gezien de grootte en de kwaliteit van de wo ningen is dat eigenlijk niet ver antwoord." Dit standpunt van de woning bouwvereniging heeft geleid tot een felle aanvaring met wethou der Adri Reijnhout (stadsvernieu wing) Volgens hem moet het mo gelijk zijn dat de woningbouwver eniging haar huisjes opknapt. Naast drie ton gemeentesubsidie komt het project mogelijk in aan merking voor subsidie van de Eu ropese Commissie. Volgens Reijnhout. die de panden onder tussen op de monumentenlijst heeft laten plaatsen, is hiermee tegemoet gekomen aan de be drijfseconomische bedenkingen van de woningbouwvereniging. Het meningsverschil heeft er toe geleid, dat de beslissing over de restauratie opnieuw is uitgesteld. „Waarom vragen jullie niet wat wij willen?", vroeg mevrouw Le- enderts. „Eerst zeggen jullie hoe het moet en dan mogen wij er eens naar kijken. Wij zijn al tevre den als de huizen goed worden opgeknapt. Maar ondanks drie jaar praten is er nog nooit een concreet renovatieplan gepresen teerd," voegde de heer Nijs er aan toe. „Dat is allemaal voor niets ge weest." Verpaupering Volgens Van der Hulle ligt de zaak minder eenvoudig dan de bewoners stellen. „Als verhuur der hebben wij ook belangen. Misschien nemen jullie ondanks een flinke huurverhoging nog ge noegen met eenzelfde huis. Maar ook op de langere termijn moeten de huizen verhuurbaar blijven. Tegenwoordig stelt men andere eisen aan woningen." Door de plaatsing op de monumentenlijst is de sloop van de uit 1908 date rende woningen vrijwel onmoge lijk gemaakt. Ondanks de beden kingen van de woningbouwver eniging bekijkt een gemeentelij ke technische commissie op dit moment de haalbaarheid de tech nische aspecten van een restaura tie. Wie de opdracht voor renova tie gaat geven, is voorlopig een vraag. „Mies is mogelijk als de politiek aangeeft dat de straat moet worden behouden," gaf Van der Hulle aan. ..Maar dat zult u moeten afwachten." Geduld heb ben de bewoners van de Fabris traat echter al lang niet meer. Drie jaar geleden ketste een aan staande restauratie af op de be langen van oudere bewoners. Vol gens bewoner J. Nijs kunnen de resterende bewoners niet langer wachten. „Een man van tachtig woont nu tussen zes lege huizen. Dat is toch schunnig. De poorten brokkelen af en de tuinen zijn een wildernis. De woningbouwvereni ging doet al vijftien jaar niets meer aan deze huizen. Er moet nu echt snel iets gebeuren."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1992 | | pagina 1