15
m
Uitzicht
'De kerk praat met me,
vraagt om verbetering'
'Files? Ik zie dan dat het verkeer gewoon voorbij raast
Bewoners Fabristraat eisen snel restauratie
•n,J
Barpersoneel gezocht
Bonzai-voorjaarsshow
Schiedam-Noord-Oost
onder de loep
Afslanken in Kluphuis
Icarus-beurs op 8ste
Fietslessen gestaakt
Twee mannen
voor één vrouw
Inwonertal daalt
SgJIlglSl
Hel
Restaurator van Grote Kerk geniet van zijn werk
BFABER
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 4 februari 1992
In Kluphuis Oost aan de Galileïstraat 86 zit men
dringend verlegen om vrijwilligers die op maandag-
of dinsdagavond de bar willen runnen. Die avonden
verden er allerlei cursussen gegeven en is de hobby
club actief. Mensen die de bezoekers van het ont
moetingscentrum van een drankje willen voorzien
kunnen zich telefonisch (4735435) aanmelden bij
Kluphuis Oost.
China's Bonsai Centre houdt in de eerste week van
februari een voorjaarsshow aan de Fokkerstraat 510
[n Schiedam. Tijdens deze show worden de nieuwe
Bonsai-bomen geëxposeerd. Iedereen die deze
bomen wil bewonderen kan vanaf vrijdag 7 februari
tussen 9.00 uur en 16.00 uur gratis naar binnen. En
daarna elke zaterdag van 9.00 tot 15.00 uur. Voor
meer informatie telefoon: 4052233.
In de grote zaal van wijkcentrum de Blauwe Brug
vindt vanavond een informatiebijeenkomst plaats
over de structuurschets voor het gebied Schiedam-
Noord-Oost. In de structuurschets zijn de hoofdlij
nen van de verdere ruimtelijke ontwikkeling van dit
gebied beschreven en de bewoners die daar belang
stelling voor hebben kunnen vanaf20.00 uur hun re
acties ventileren. Wie de avond niet kan bezoeken en
toch kennis wil nemen van de plannen kan terecht
bij de Dienst gemeentewerken in het stadskantoor.
Ket Kluphuis Oost start dinsdag 11 februari met de
afslank-cursus Weet-wat-je-eet. Deze zal worden be
geleid door een diëtiste die advies en voorlichting
geeft over hoe gezond kan worden afgevallen. De
.ciirsus duurt drie maanden en loopt tot 12 mei. De
avonden beginnen om 19.00 uur en is elke dinsdag
avond. Gratis is één en ander allerminst. Er moet
ƒ40,- worden betaald om alle avonden bij te kunnen
wonen. Mensen met een Rotterdampas zijn goedko
per uit. Zij betalen ƒ28,-. Opgeven bij Kluphuis Oost,
telefoon: 4735435.
Vlaardingen
De Vogelvereniging Icarus houdt haar maandelijkse
vogelbeurs in februari op de 8ste. Er kunnen op de
beurs vogels worden ge- en verkocht en er kunnen
wetenswaardigheden worden uitgewisseld. De
beurs, die plaatsvindt in het wijkgebouw van de ver
eniging De Indische Buurt aan de Floreslaan 41, be
gint om 10.00 uur en duurt tot 15.00 uur. Voor meer
informatie staat mevrouw Klee-Jetten klaar, tel.:
4748885
Buurthuis De Haven heeft de fietslessen aan buiten
landse vrouwen voorlopig gestaakt. Het buurthuis
beschikt niet meer over voldoende vrijwilligers om
de beginnende fietsers te begeleiden.
In de afgelopen drieëneenhalf jaar hebben tientallen
Turkse en Marokkaanse vrouwen dankzij De Haven
de kunst van het wielrijden geleerd. Dal vergrootte
hun mobiliteit, maar ook hun gevoel van zelfstandig
heid. De Haven wil dan ook graag doorgaan met deze
activiteit. Maar daar zijn wel hulpkrachten voor no
dig. Wie belangstelling heeft kan bellen met De Ha
ven, telefoon 4344539 (vragen naar Erica).
Twee mannen moeten in de Viaardingse ambtenarij
1 één vrouw vervangen. In verband met de benoeming
'van Trees van Miltenburg tot gemeentesecretaris
zijn Theo Bouwens en Wim Boot aangezocht om haar
1 \verk (tijdelijk) over te nemen. Mevrouw Van Milten
burg was directeur van de sociale dienst (wordt Boot,
thans adjunct-directeur) en directeur van de Ge
meentelijke Krediet Bank (wordt Bouwens, thans
administrateur).
Dc benoeming is tijdelijk in verband met de reorga
nisaties binnen het Viaardingse ambtenarenappa
raat.
Maassluis
Maassluis telt minder inwoners dan in 1990, 39 om
precies te zijn. Begin 1991 bedroeg het inwonersaan
tal exact 33.233. Vorig jaar zijn er 436 geboorten en
252 overlijdensaangiften binnengekomen. 1316
Mensen zijn uit Maassluis vertrokken en er zijn 1039
mensen in deze stad gaan wonen. In het vorige jaar
zijn er 127 huwelijken en 42 echtscheidingen vol
trokken.
Agenda
SCHIEDAM
dinsdag 4 februari
Informatie-avond over verkeersregels, basisschool
de Klinker, Warmoezenierstraat 38,20.00 uur.
woensdag 5 februari
Lunchconcert, Stedelijk Museum, 12.30 uur.
Theater Spoenk (kindertheater), Passagetheater,
14.00 uur.
Stennis met Dennis (toneel), Passage, 20.15 uur.
Info-avond coniferen, KNNV, De Boshoek Bach-
plein, 20.00 uur.
Schoolschaakkampioenschap, bovenzaal sporthal
Margriet, 13.00 uur.
Willem Woelwater (popdichter), De Tender, 22.00
uur.
VLAARDINGEN
woensdag 5 februari
Jeugdtoneel De Zwarte Hand, Stadsgehoorzaal,
15.00.
MAASSLUIS
dinsdag 4 februari
Bingo. Koningshof, 20.00 uur.
woensdag 5 februari
Bruidsshow Van Rossuro, Koningshof, 20.00 uur.
Commissie bodemondei zoek Steendijkpolder, Ko
ningshof. 20.00 uur.
J -w 55,.
Frans Feddema woont op de
tiende etage van een flat aan
de Johan Braakensiekstraat.
Vanuit zijn woning kijkt hij uit
op de A20, diverse spoorwe
gen en de trambaan en hij
overziet heel Schiedam.
Door Sander Sonnemans
Foto Gerrit de Heus
„De mensen die hier voor het
eerst op visite komen, staan altijd
eerst een tijdje naar buiten te kij
ken. Eigenlijk is het hier net een
drieluik. Vanuit de keuken zie ik
snelverkeer, treinen en vliegtui
gen voorbij komen. Ais ik op het
batkon sta, kijk ik tot aan Hoek
van Holland en vanaf de galerij
heb ik het uitzicht over de rest
van Schiedam. Bij helder weer zie
ik ook Rijswijk liggen. Ik kan
heel Schiedam overzien. Dat kan
natuurlijk niet iedereen zeggen.
Het uitzicht dat ik hier heb, is
boeiender dan datgene wat er op
de televisie komt. Het komt dan
ook veelvuldig voor dal ik 's
avonds langdurig naar buiten sta
te kijken.
De rijksweg is met al die lichtjes
dan net een landingsbaan. Over
dag is het een en al bedrijvigheid
waarmee ik word geconfronteerd
als ik naar buiten kijk. Alle soor
ten van vervoer zie ik beneden
aan me voorbijgaan. Enkele
maanden geleden zag ik ineens
een oude stoomtrein voorbij ko
men. Man, als je hoorde wat een
pestherrie dat ding maakte om
vooruit te komen! De flats waar ik
aan de voorkant op kijk, kunnen
mij niet boeien. Het zijn net blok
kendozen met mozaïekjes. Je ziet
er nooit iets gebeuren.
Mijn uitzicht op de rijksweg heeft
ook zo z'n voordelen. Als ik 's och
tends zie dat er een file staat,
haast ik me niet en blijf nog even
zitten met een bakkie koffie voor
dat ik de deur uitga. Met Drieber
gen kan je trouwens best lachen.
Soms hoor ik bij de verkeersinfor
matie op de radio dat er op de A20
tussen Rotterdam en Vlaardingen
een file staat. En als ik dan naar
buiten kijk zie ik dat het verkeer
gewoon voorbij raast.
Toen ik hier pas woonde had ik
best wel last van hoogtevrees.
Vooral ais het hard waait gaat het
hier flink tekeer. Maar met die
enorme onweersbui in de afgelo
pen zomer heb ik op het balkon
echt zitten genieten. Hel onweer
de die avond verschrikkelijk en
de ene na de andere lichtflits trok
aan mij voorbij. Ik zette een pas
send muziekje op, schonk een ba-
cardi-cola in en ging er buiten
echt voor zitten. Een fantastisch
schouwspel was het. Het leek wel
een laser-show. Dat was echt
kicken!
Gelukkig is die vreselijke Bols-si-
lo eindelijk tegen de vlakte ge
gaan. Dat ding irriteerde mij ma
teloos. Iedere dag dat ik dat obsta
kel kleiner zag worden genoot ik
ervan. Nu zie ik tenminste alle
vier de Schiedamse molens weer.
De kranen die in de verte aan de
Nieuwe Waterweg staan, maken
me altijd nieuwsgierig. Als ik zie
dat er een hele hoge bij is geko
men, stap ik op mijn fiets en ga
kijken wat ze er aan het doen zijn.
Het lijkt allemaal veel dichterbij
dan het in werkelijk is, want
laatst moest ik meer dan ander
half uur fietsen voordat ik op de
juiste plek was."
DoorWessel Penning
Maassluis - In zijn bezieling en betrokkenheid met de Grote
Kerk zegt restaurator Pieter de Ruiter af en toe zeer opvallende
dingen.,Mijn hart staat open voor deze kerk. De kerk praat met
me en vraagt om verbetering. En daar ben ik dus heel intens
mee bezig."
Rond Kerstmis zou de restauratie
weieens voltooid kunnen zijn.
Het geeft reden tot wat gemengde
gevoelens bij de Delftenaar. „Ik
ben me alvast psychisch aan het
voorbereiden op het einde van dit
werk.*' Want De Ruiter houdt van
de Grote Kerk en zal 'm dus gaan
missen.
Bijna alles weet hij inmiddels
over de geschiedenis van de kerk
en de Maassluise visserij. Via be
zoeken aan visserij musea in de
regio is hij aan zijn kennis geko
men. Noodzakelijk voor het werk
dat hij doet, vindt hij. Want De
Ruiter buigt zich inmiddels voor
het tweede jaar dagelijks over de
vele wandborden van de kerk. Hij
restaureert - samen met een
leerling - de zo belangrijke de
tails in de met zoveel kunst ver
sierde kerk.
Een aannemer houdt zich met het
grotere buiten- en binnenwerk
van de restauratie bezig. Om die
reden is de kerk buiten en binnen
onherkenbaar. Buiten staan de
steigers tot hoog tegen de kerk
op. Binnen zijn de kerkbanken en
preekstoel afgeplakt met plastic
en zijn de vele eeuwenoude gra
ven bedekt met allerlei bouwma
teriaal. Een aantal wandborden is
van de muur gehaald.
Sinds enkele weken staat het zo
waardevolle visserijbord - een
prachtig bord met een schilderij
en enkele Godvrezende teksten
uit de zeventiende eeuw - onder
De Ruiters behandeling. In het
daglicht is enig resultaat nauwe
lijks waar te nemen. Maar als hij
zijn werkkamer in de kerk ver
duistert en een blauw licht op
steekt, valt een groot verschil tus
sen het gerestaureerde- en niet-
gerestaureerde deel op. De Ruiter
beschrijft zijn werkwijze: „Ik
maak vooral schoon totdat ik heel
dichtbij de oorspronkelijke schil
dering ben." Op dat moment is hij
dan wel al een aantal vernislagen
en overschilderingen verder.
Maar dan, hij drukt zijn vinger te
gen het schilderij. „Ik heb nu
1649 vast."
Moeder
Het oorspronkelijke werk pro
beert hij zoveel als mogelijk te be
naderen. Maar hij gaat nooit te
ver. De Ruiter: „Soms schilder ik
wat kleine dingetjes opnieuw in.
Een kaal of versleten plekje bij
voorbeeld. Maar niet te veel na
tuurlijk. Van het oorspronkelijke
kunstwerk moet je afblijven als
van je moeder."
In het jaar 1649 voltooide de schil
der Abraham van Beieren zijn
schilderij, na een opdracht van
vier Maassluise vissers, die het
kunstwerk - een gezicht op zee
met de Maassluise vissersboten
zichtbaar - op hun beurt weer
aan de kerk schonken. De Ruiter
weet het allemaal. Hij simuleert
een discussie tussen de schilder
en de vissers. Samenvattend zegt
hij daarna: „De vissers hebben de
schilder nog verteld over allerlei
details van de visserij." Het schil
derij ging deel uitmaken van het
visserijbord. De Godvrezende
teksten daarop fascineren De
Ruiter.
„Uit deze typisch Hollands-das-
sisistische kerk spreekt natuur
lijk ue rijkdom van ueMaassiuise
visserij, maar nog veel belangrij
ker was die afhankelijkheid van
Gods genade. Van het weer en de
wind, van de goddelijke voorzie
ningen dus. Je ontkomt niet aan
die boodschap. Je wordt hier wer
kelijk naar het altaar gedrongen.
Van zo'n sfeer geniet ik. Dat vind
ik in meer kerken. Dit zijn centra
van religie, hier hebben mensen
Restaurateur Pieter de Ruiter'Dit werk is pure passie. Het is als met een mooie vrouw. Daar kan je
ook niet afblijven.' Foto Roel Dijkstra
door de eeuwen heen gelachen en
geweend. Ja, ik houd van die die
pere betekenis."
Bevrediging
Graag kiest De Ruiter daarom
voor opdrachten in kerken. Na
1971 - toen hij na de kunstacade
mie eerst huisschilder werd -
deed hij al restauratiewerk in de
Nieuwe Kerk te Amsterdam, het
Kabinet van de Koningin in Den
Haag en in een Barokkerk (anno
1721) in het Limburgse. Vooral
die iaatste klus bracht veei bevre
diging. „Het duurde vijf jaar lang
en soms waren we daar met vijf
tien man bezig."
De Ruiter geniet van zijn werk,
dat is wel duidelijk. Als hij door
de kerk loopt, beschrijft hij al het
moois. De wandborden., de galm-
borden en de kansel. Over alles
heeft hij een verhaal. Het moet
prettig zijn van je hobby je werk
te kunnen maken. De Ruiter:
„Een hobby? Dit is geen hobby.
Van een hobby kan je soms afblij
ven. Dit werk is pure passie. Het
is als met een mooie vrouw. Daar
kan je ook niet afblijven."
Carina
H. v. Kooi] y|
showroom: erkend
Oosthavenkaöe 14
Vlaaroingen W
4343213 dfc
Door Carel van der Velden
Schiedam - De bewoners van de
Fabristraat hebben genoeg van
het schier oneindige gekissebis
tussen de gemeente en de Wo
ningbouwvereniging Schiedam
over de restauratie van hun hui
zen. „De maat is vol," liet een
strijdvaardige bewoner J. Nijs
dreigend weten. Met acht buren
was hij gisterochtend tot verras
sing van directielid Pieter van der
Hulle het kantoor van de woning
bouwvereniging binnengestapt.
De bewoners eisten een zo spoe
dig mogelijke start van de renova
tie van hun huizen.
Vooraf was het bezoek aangekon
digd als een bezettingsactie, maar
eenmaal binnen bleken de bewo
ners het diplomatieke overleg
toch te preferen boven harde
maatregelen, „ledereen mag zien
wat we hier komen doen," grapte
een lid van de delegatie bij het be
treden van de hal. Op die plek
gingen de bewoners gewillig in op
de suggestie van de toegesnelde
Van der Hulle om de zaak onder
het genot van een kopje koffie in
de directiekamer uit te praten.
Het gevaar voor eventuele be
drijfsschade nam Van der Hulle
met dit voorstel direct weg, maar
in een tweeëneenhalf uur durend
gesprek kreeg hij wel alle opge
kropte grieven van de bewoners
over zich heen. Zij noemden het
schandalig dat er na drie jaar
overleg nog steeds geen uitzicht
is op restauratie van de vieren
twintig panden. „Jullie laten de
boel gewoon verpauperen,"
meende mevrouw Hendriks,
sinds 61 jaar woonachtig in de
straat. „En dat allemaal in de
hoop dat wij weggaan. Het enige
dat jullie willen is de boel slopen."
Conflict
Van der Hulle ontkende, al zullen
de bewoners een eventuele be
houd van het oudste volkshuis
vestingscomplex van Schiedam
zeker niet in de eerste plaats aan
hun verhuurder te danken heb
ben. Ook gisteren gaf de woning
bouwvereniging te kennen, dat
renovatie in haar ogen niet het be
lang van de volkshuisvesting
dient. „Zelfs als er flinke subsi
dies komen zouden jullie na een
Sioog niveau-renovatie een huur
van tussen de 550 en 600 gulden
moeten gaan betalen. Gezien de
grootte en de kwaliteit van de wo
ningen is dat eigenlijk niet ver
antwoord."
Dit standpunt van de woning
bouwvereniging heeft geleid tot
een felle aanvaring met wethou
der Adri Reijnhout (stadsvernieu
wing) Volgens hem moet het mo
gelijk zijn dat de woningbouwver
eniging haar huisjes opknapt.
Naast drie ton gemeentesubsidie
komt het project mogelijk in aan
merking voor subsidie van de Eu
ropese Commissie. Volgens
Reijnhout. die de panden onder
tussen op de monumentenlijst
heeft laten plaatsen, is hiermee
tegemoet gekomen aan de be
drijfseconomische bedenkingen
van de woningbouwvereniging.
Het meningsverschil heeft er toe
geleid, dat de beslissing over de
restauratie opnieuw is uitgesteld.
„Waarom vragen jullie niet wat
wij willen?", vroeg mevrouw Le-
enderts. „Eerst zeggen jullie hoe
het moet en dan mogen wij er
eens naar kijken. Wij zijn al tevre
den als de huizen goed worden
opgeknapt. Maar ondanks drie
jaar praten is er nog nooit een
concreet renovatieplan gepresen
teerd," voegde de heer Nijs er aan
toe. „Dat is allemaal voor niets ge
weest."
Verpaupering
Volgens Van der Hulle ligt de
zaak minder eenvoudig dan de
bewoners stellen. „Als verhuur
der hebben wij ook belangen.
Misschien nemen jullie ondanks
een flinke huurverhoging nog ge
noegen met eenzelfde huis. Maar
ook op de langere termijn moeten
de huizen verhuurbaar blijven.
Tegenwoordig stelt men andere
eisen aan woningen." Door de
plaatsing op de monumentenlijst
is de sloop van de uit 1908 date
rende woningen vrijwel onmoge
lijk gemaakt. Ondanks de beden
kingen van de woningbouwver
eniging bekijkt een gemeentelij
ke technische commissie op dit
moment de haalbaarheid de tech
nische aspecten van een restaura
tie. Wie de opdracht voor renova
tie gaat geven, is voorlopig een
vraag. „Mies is mogelijk als de
politiek aangeeft dat de straat
moet worden behouden," gaf Van
der Hulle aan. ..Maar dat zult u
moeten afwachten." Geduld heb
ben de bewoners van de Fabris
traat echter al lang niet meer.
Drie jaar geleden ketste een aan
staande restauratie af op de be
langen van oudere bewoners. Vol
gens bewoner J. Nijs kunnen de
resterende bewoners niet langer
wachten. „Een man van tachtig
woont nu tussen zes lege huizen.
Dat is toch schunnig. De poorten
brokkelen af en de tuinen zijn een
wildernis. De woningbouwvereni
ging doet al vijftien jaar niets
meer aan deze huizen. Er moet nu
echt snel iets gebeuren."