13
Politie Vlaardingen zwemt in gevonden voorwerpen
Atlantikwall maakte De Hoek onneembare vesting
één kwartje!
HOOFD
ADMINISTRATIE m/v
wmmmêmmmsms'
i mm mM
I' -
Mcnijoiii c^,e,n
TRANSPORT TRADING BOON BV fi
'Er is hier zelfs een keer een
kunstbeen binnen gebracht'
BioBox (4)
Krant
niet
bezorgd?
«B83M
igr
WÊÊÈSmÊSmm
Rotterdams Dagblad
Vrijdag 21 augustus 1992
Door Sander Sonncmans
Vlaardingen - Vraag op de politiebureaus in Schiedam. Vlaar
dingen en Maassluis aan de betrokken medewerkers naar de
top drie van gevonden voorwerpen en eensgezind luidt het ant
woord dat de onbetwiste koppositie wordt ingenomen door
huis- en autosleutels. Op een goede tweede plaats komen de
portemonnees, gevolgd door juwelen die de gedeelde derde
plaats innemen met betaalpasjes en abonnemer.tsbewijzen.
De vondsten worden keurig gere
gistreerd en het is dat daar tegen
woordig computers voor worden
gebruikt, anders zou het aanleg
gen van het gevonden voorwer-
pen-bcstand onherroepelijk gi
gantisch in de papieren lopen.
Ondanks het gebruik van de ver
fijnde apparatuur heeft het poli-
tie-personecl er een behoorlijke
taak aan om alleen al de op het
bureau ingeleverde voorwerpen
vast te leggen.
Van de als vermist opgegeven
voorwerpen wordt daarom bij de
politie van Vlaardingen en
Schiedam al niet eens meer een
lijst aangelegd. „Dat is echt niet
te doen. Dan komen we niet meer
aan het andere werk toe." klinkt
het daar aan de balie. De politie
Maassluis daarentegen heeft wél
een bestand van zowel de aangif
ten van vermissingen als de bin
nengebrachte voorwerpen
„Zo gauw we een aangifte van een
vermissing krijgen, kijken we in
het bestand van gevonden voor
werpen of er iets in zit dat er op
lijktvertelt Wendy de Jongste,
receptioniste van het politiebu
reau in Maassluis. ..Hebben we
het idee dat het gemiste voorwerp
bij ons aanwezig is, dan zoeken
we het op en bellen de vermoede
lijke eigenaar."
Aangifte verplicht
Met de invoering van de Boeken
3. 5.6 en (een gedeelte van) 7 van
hot Nieuw Burgerlijk Wetboek op
1 januari van dit jaar is de rege
ling op het gebied van de gevon
den voorwerpen fundamenteel
veranderd. De wijzigingen hou
den onder meer in dat de vinder
van een 'onbeheerde zaak' ver
plicht is aangifte te doen. Na de
aangifte is de vinder vrij of hij de
vondst op het politiebureau in be
waring geeft of mee naar huis
neemt. Wanneer de eigenaar zich
niet meldt, wordt de vinder een
jaar na zijn vondst eigenaar van
het voorwerp en kan de oorspron
kelijke eigenaar geen aanspraak
meer maken op zijn verloren ei
gendom.
Heeft de vinder zijn vondst op het
bureau in bewaring gegeven, dan
moet hij zelf in de gaten houden
wanneer hij het zich toe mag eige
nen. Hij moet zich dan binnen
een maand na het verstrijken van
hel jaar melden op het bureau.
Gebeurt, dat niet. dan wordt het
voorwerp verkocht, weggegeven
of vernietigd.
In vele gevallen komen zowel de
eigenaar als de vinder van het ge
vonden voorwerp niet opdagen.
Daardoor is op het bureau in
Maassluis het aantal sleutels
enorm gegroeid, puilt de bak met
portemonnees uit en ligt een keur
aar. juwelen en horloges opgesla
gen in het archief. Ook tassen,
kleding en wieldoppen zijn in
aanzienlijke hoeveelheden voor
radig.
„De mensen zijn kennelijk te lui
om hun eigendommen op te ha
len." heeft de Maassluise het idee.
„Portemonnees en rijbewijzen
zijn in de regel weer snel terug bij
de eigenaar, maar we hebben
eens iemand gehad die zijn porte
monnee met daarin een aantal
pasjes en 200 gulden gewoon niet
kwam ophalen. Ook niet na een
tweede telefoontje. Een tijdje ge
leden werd hier zelfs een hond
binnen gebracht. Dat beest heeft
de hele dag bij ons gelegen,
omdat zijn baasje geen tijd zei te
hebben om 'm op te halen. Zo ligt
hier ook een al een tijdje een disc-
man zonder dat iemand er zich
voor heeft gemeld. Sleutels is een
verhaal apart. Die worden bijna
helemaal niet meer opgehaald."
Het arsenaal gevonden voonver-
De receptio
nistes van het
Maassluise
politiebureau
Wendy de
r* Jongste en
Miranda
Groen tonen
een deel van
de schat aan
gevonden
voorwerpen.
Wieldoppen,
bromfïetshel-
men, kleding
en sleutels in
overvloed.
Ook een bont
jas en een
kunstgebit
worden niet
afgehaald.
Foto Roel Dijkstra
pen is in Maassluis zeer gevari
eerd. In het 'rommelhok' bevin
den zich naast een serie cd's ook
tassen vol met kleding waaronder
een bontjas, een aanzienlijke hoe
veelheid schoolboeken, klapstoe-
len en bromfietshelmen. Ergens
in een doos moet ook nog een
kunstgebit liggen.
..Die hebben wij ook." zegt één
van de drie baliemedewerksters
van het bureau in Schiedam waar
evenals in Maassluis de aangiften
aan de balie worden verwerkt.
„Protheses krijgen wc vjak. Er is
zelfs een keer een kunstbeen bin
nengebracht," lacht ze.
Schiedam steekt wat betreft het
aantal in de maand juli gevonden
sleutels '104) ver boven Vlaardin
gen (74) en Maassluis uOl uit.
maar wint het ook op het gebied
van eigenaardige vondsten. De
baliemedewerksters van het bu
reau aan het Bijdorpplein hebben
er duidelijk schik in als ze enkele
'bizarre' zaken uit de kaartenbak
vissen.
„Laatst nog werden hier zes zak
jes hasj gebracht." vertelt een van
hen. „Gevonden bij het huisvuil
op straat. En wat dacht je van een
set SM-attri buten compleet met
handboeien'.' Hebben we ook bin
nen gekregen. Er is zelfs eens ie
mand geweest die een tas met in-
brokersspullen kwam brengen.
Die tas was vermoedelijk achter
gelaten door een inbreker die op
de vlucht was geslagen."
Raadsel
Ook op hel politiebureau in Vlaar
dingen verbaast men zich erover
dat veel van de enorme hoeveel
heid gevonden voorwerpen nooit
wordt afgehaald. In de opslag
ruimte van de afdeling Gevonden
Voorwerpen liggen talloze siera
den en horloges keurig geordend
in de laatjes te flonkeren. ..De
mooiste sieraden liggen hier,"
zegt Fabie Torsy die de voorraad
vondsten beheert. „De eigenaren
denken waarschijnlijk dat hun
fraaie sieraden toch niet worden
teruggebracht. Ook brillen en
portemonnees hebben we hier in
overvloed. Dat is mij een raadsel."
Met grote verbijstering lees ik in
uw krant de artikelen over de Bio
Box. Zoals laatst het stuk over de
heOi De Jong. die kosten koppelt
aan milieuproblematiek. Die heb
ben we nog niet gehad.
Vele regeringen buigen zich over
het milieuprobleem. Iedereen
was het erover eens dat een beier
milieu geld gaat kosten, maai" dat
hoeft in een welvarend land als
Nederland geen probleem te zijn.
zo bleek uit opiniepeilingen. Er
werden oplossingen gezocht en
de vervuiler moest betalen.
Dit klinkt heel logisch. We kun
nen onze tkleinkinderen niet on
ze rotzooi laten opruimen. Vlaar
dingen wilde zeker niet achter
blijven, volgde het voorbeeld van
vele gemeenten en besloot over te
gaan lot het ophalen van geschei
den afval. Dit was een goed idee.
Moet de knip werkelijk openge
trokken worden, dan is het ineens
niemands probleem.
Zou de heer De Jong klagen over
containers zelf. dan heb ik daar
vrede mee, want het is niet watje
noemt toparchitectuur. De heer
De Jong ziet zich ook al graven
onder de sneeuw met zijn BioBox
in zijn armen. Je lacht je toch
slap. Hij vergeel even dat de volle
vuilniszak minstens vijf keer
meer weegt dan dc BioBox, maar
hoorde u toen iemand klagen
over uitglijden? Nee. toen klaag
den we alleen maar over het mi
lieu. Toen vonden we het zo'n fijn
gezicht als dc zakken openge
scheurd op de stoep lagen. Voor
de heer De Jong is dit blijkbaar
een probleem voor de toekomst,
voor zijn (kleinkinderen, als hij
begraven ligt onderzijn BioBox.
M. van der Have, Vlaardingen
Bel OIO - 4004,444 en
't komt in de bus!
Niet een inwoner van Hoek van Holland, maar een
Middelburger heeft de historie van de bunkerbouw en het
ontstaan van de Atlantik Wall in de Hoek geboekstaafd.
Onder detiteCFestung Hoek van Holland, een pa rel van de
Atlantik Wall aan de Nieuwe Waterweg' heeft Hans
Sakkers zeer minutieus alle gegevens over de
onneembare muur, de bunkers aan de kust, in het
achterland, op Rozenburg en de tankgrachten in de
omgeving vastgelegd.
Naast tal van namen van bekende en beruchte Duitsers
die Hoek van Holland in de Tweede Wereldoorlog
bezochten, heeft Sakkers vooral aandacht geschonken
aan de bunkers zelf. De verschillende doelen van de
bunkers, plattegronden en allerlei details zijn in het 84
pagina's feilende boek op A4-formaat opgenomen. Ook
zijn veel unieke foto's afgedrukt. Sakkers heeft in Duitse
en Nederlandse archieven zijn gegevens verzameld.
De schrijver heeft met hulp van sponsors het boek ïn
eigen beheer uitgegeven. Het is gedrukt bij Drukkerij
Meulenberg in Middelburg en kost ƒ29,50.
Belangstellenden kunnen het bestellen bij Hans
Sakkers, Prinsen hove 130,4336 HE Middelburg.
Dooi' Leen van Ooijcn
Hoek van Holland - Het verhaal
gaat clat de eerste Duitse officier
die in 1940 in Hoek van Holland
arriveerde naar de overkant van
de Nieuwe Waterweg wees en con
stateerde dat Engeland binnen
handbereik lag. „Daar zullen we
ook binnen twee dagen voet aan
land zetten", zei hij optimistisch.
Op dat moment waren zijn land
genoten al aanwezig op wal toen
nog het vogeleiland De Beer was,
een onlosmakelijk deel van Hoek
van Holland. In de jaren '60 en *70
veranderde het in het huidige,
immense Europoort-havencom
plex.
Toen pas verdween in Hoek .van
Holland en op Rozenburg gelei
delijk de Atlantikwall, een beton
nen muur met duizenden bun
kers die tijdens de Tweede We
reldoorlog de hele Westcuropesc
kust moest beschermen tegen in
vasies van de geallieerde legers.
De Atlantikwall had in eerste in
stantie ook een offensieve func
tie. Ze moest dienen als basis voor
dc grootscheepse invasie in Enge
land, na het voorbereidende werk
van de Luftwaffe.
Voordat de Duitsers Nederland
binnenvielen, was Hoek van Hol
land al een verdedigingswerk van
het Nederlandse leger. De kustar-
til lerie beschikte er over vier bat
terijen, twee op de noordelijke oe
ver en twee op het eiland Rozen
burg, Ze werden op 10 mei 1940
niet ingezet tegen een verwachte
aanval uit zee. Kust batterij en en
1 Steviger Briljanter Glanzender
A 4*1 77"\4Ar\/'M lf Wnkelcerfrum Oaslerhci Rone'dati-AlenandetDOloet leleioor. QiC-4553428
aHeen in augustus en september
het fort werden ingezet tegen
Duitse luchtlandingstroepen, die
eigenlijk per ongeluk waren ge
land in de omgeving van het Sta-
elduinsebos.
Luchtaanvallen
Nadat was gebleken dat de inva
sie in Engeland minder gemakke
lijk was dan verondersteld, werd
in december 1941 een begin ge
maakt met dc aanleg van de Ncue
Westwall, later omgedoopt tot At
lantikwall. Hoek van Holland
werd in staat van verdediging ge
bracht tegen aanvallen vanuit
zee. Maar ook werd rekening ge
houden met luchtaanvallen en
zelfs een aanval vanuit hel ach
terland werd niet uitgesloten ge
acht.
Langs de landzijde, de Nieuwe
Waterweg en de Noordzeekust
werd in eerste instantie een prik
keldraadversperring aange
bracht. Binnen dit gebied werden
in hoog tempo tientallen bunkers
gebouwd voor personeel, mitrail
leurs en anti-tankgeschut. De
bunkers hadden een wanddikte
die varieerde van 80 tot 150 centi
meter, afhankelijk van het doel
waarvoor zij bestemd waren. In
juni 1942 werd bovendien nog een
tankgracht rond Hoek van Hol
land aangelegd, omdat bij een in
val de tanks gemakkelijk door
weilanden en polders zouden
kunnen binnenvallen.
In de herfst van 1942 kreeg Hoek
van Holland dc status van Vertei-
digungsbereich. Dat betekende
dat ook het eiland Rozenburg in
volledige staat
van paraatheid
werd gebracht,
op dezelfde ma
nier als op de
noordelijke oe
ver was ge
beurd.
Mijnen
Rond het hele
gebied werd nog
een extra tank
gracht gegraven
in een straal van
•enkele kilome
ters. Het strand
van Hoek van
Holland werd
volkomen afge
grendeld door
betonnen palen.
Aan een aantal
daarvan waren
mijnen beves
tigd. Deze mijnen maakten alleen
na de oorlog slachtoffers. Eén
mijn, die niet was gelokaliseerd,
ontplofte tijdens opruimings
werkzaamheden. Daarbij kwa
men drie mensen om het leven.
Ook na 1942 gingen de Duitsers
door met het bouwen van bun
kers in allerlei vormen. Sommige
van de verdedigingswerken wer
den aan de buitenzijde voorzien
van een steenlaag of van beschil
deringen. waardoor ze op gewone
woonhuizen leken. Vooral ten be
hoeve van eventuele gewonden
waren er tal van voorzieningen.
Al in het eerste programma van
de bunkerbouw werd op beide oe
vers van dc Nieuwe Waterweg een
bunker voor de gewonden-verzor-
ging gebouwd. In het kernwerk
Hoek van Holland was uiteinde
lijk plaats voor 161 gewonden.
Daarnaast was er de mogelijkheid
om in het Fort Maasmond nog
eens 65 gewonden onder te bren
gen.
Dit fort, aan het begin van de
eeuw gebouwd voor het Neder
landse leger, werd door de Duit
sers niet meer als zodanig ge
bruikt en gedeeltelijk ontman
teld. Wel was het in 1944 de groot
ste proviand opslagplaats van de
Duitsers. Voor de bezetting ten
noorden van de Nieuwe Waterweg
was er altijd voor 26 dagen voed
sel voor 3000 man en voor twee
maal zoveel mensen voldoende
bakkers voor raad voor 26 dagen.
VI's en V2's
Het openhouden van de Nieuwe
Waterweg was voor de Duitsers
van groot belang, omdat veel ge
bruik werd gemaakt van de haven
van Rotterdam. Daar waren 49
transportschepen en 98 omge
bouwde lanaingsboten gestatio
neerd.
Bovendien vormde de Nieuwe
Waterweg een belangrijke uit
valsbasis voor de snelle offensie
ve Duitse torpedoboten. Bij
Poortershaven, tussen Hoek van
Holland en Maassluis, werden 16
bassins overdekt met gewapend
beton. In ieder bassin konden
twee Schnellboote worden afge
meerd.
De Duitsers beschikten tijdens de
Tweede Wereldoorlog over een
prille vorm van radar. Die werd in
Hoek van Holland door de marine
gebruikt voor het vroegtijdig
waarnemen van vijandelijk sche
pen of vliegtuigen. De experi
menten met de radar waren vrij
onschuldig.
Iets anders waren de proeven van
de Duitsers met de eerste raket
ten. De VI en later de V2 kregen
in Hoek van Holland een lan-
ceerinrichting. De bedoeling was
om de raketten richting Engeland
te sturen. Vooral Londen zou het
moeten ontgelden. Inderdaad be
reikte een aantal van deze projec
tielen de Britse hoofdstad. Maar
veel meer vielen in zee en explo
deerden daar of zonken naar de
bodem. Een aantal VI- en V2-ra-
ketten verliet niet eens de basis,
doordat ze Ier plekke ontploften.
Andere vielen in of rond Hoek
van Holland neer cn veroorzaak
ten daar veel schade. Zo werd de
rooms-katholieke kerk door een
VI dusdanig beschadigd, dat het
gebouw veranderde in een ruïne.
In die periode woonden in Hoek
van Holland nog maar weinig
Eén van de onderdelen van de Atlantikwall was het fort in Hoek van Holland, Foto Niels va
burgers. Eind 1942 besloten de
Duitsers dat iedereen die niet
dringend nodig was. uit Hoek van
Holland moest worden geëvacu
eerd. Sommigen vonden een wo
ning in het Westland, velen ver
trokken naar Rotterdam. Met na
me het pas gebouwde tuindorp
De Vaan word een Hoekse encla
ve in de Maasstad.
Toen in 1945 de Duitsers waren
vertrokken, was Hoek van Hol
land onherkenbaar. Ilele wijken
(de Oude Hoek en de Pannen-
buurt) waren gesloopt. Ook was
het Tweede Zand werk geheel ver
dwenen om het schootsveld voor
de Duitsers vrij te maken.
van der Hoeven
De bunkers zijn voor het grootste
deel verdwenen. Gesloopt, of on
der het zand begraven zodat ze nu
dienst doen als ondersteuning
voor de duinen. Een aantal is be
houden gebleven en er gaan
stemmen op om ze te bewaren als
monumenten.
gevestigd te Hoek van Holland, Kulkweg 102, zoekt op korte termijn een ali-round
7TB maakt deel uit van de TRANSPORT TRADING GROUP, welke thans bestaat uit
acht werkmaatschappijen, die alle actief zijn binnen het beroepsgoederenvervoer
over de weg, met elk een eigen accent.
De totale groep heeft circa 375 eenheden op de weg, met 250 medewerkers en is
financieel gezond. Verdere groei wordt voorzien.
Uiteraard zoeken wij een duizendpoot. Wij vinden branchekennis een pre doch is
niet vereist. Belangrijker vinden wij een SPD-niveau, ruime ervaring met automati
sering, uitstekende contactuele vaardigheden en enthousiasme.
Primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden zijn geheel in overeenstemming met
de zwaarte van de functie.
Gaarne uw schriftelijke sollicitatie met CV richten aan:
Drs. T. S. Vonk RA, Postbus 6, 3150 AA Hoek van Holland, tel. 01747-82044.
