Cuifuur 19 Napalm Death: 'Er komt altijd een band die harder speelt' opz'n voordeligst toch Mondriaan als kiele kiele in het Schiedams Museum Geerlings koninkrijk is veel te klein HBF-fllms in Cannes Opvolger voor Vos mmmm. J Rotterdams Dagblad Dinsdag 10 mei 1994 Door Jacob Haagsma Rotterdam - Wie voor het eerst 'Scum' of'From enslavement to obliteration' hoorde, zal dat niet gauw vergeten zijn. Want dit ging wel erg ver: een wervelwind aan geluid, razendsnelle riffs, ultrakorte nummers, ongeëvenaarde tempo's en zang? En die teksten! Woest gin gen ze tekeer tegen multinationals en andere zaken die een betere wereld in de weg staan. Was het nu speed- metal, hardcore of klereherrie? Geen van drieën dus: Napalm Death was de vaak nagevolgde grondlegger van een nieuwe stijl, de grindcore. Bij nadere beluistering bleek het trouwens helemaal niet zulk rich tingloos lawaai te zijn. Er lagen wel degelijk doordachte structu ren aan ten grondslag. Muziek over de steeds harder en extremer wordende wereld om ons heen. Muziek om de generatiekloof net even wijder te maken. Terwijl vele andere bands zich op dat grindcore-geluid stortten, ging Napalm Death zoetjesaan verder. Wat de toenmalige bezet ting niet overleefde: slechts bas sist Shane Embury is gebleven, anderen zetten groepen op ais Carcass. Cathedral. Scorn en Go- dflesh. „Er zijn nogal wat mensen vertrokken," beaamt de forse Em bury, ringetje in de neus en goed gemutst. „Maar we hebben nu een stabiele bezetting, we houden het al drie jaar en twee albums met zijn vijven vol." Behalve Embury is slechts zanger Rotterdam - Het filmfestival van Cannes heeft dit jaar vijf films ge selecteerd die tot stand zijn geko men met financiële steun van het aan het International Film Festi val Rotterdam gelieerde Hubert Bals FGnds (HBF). Het festival heeft er geen moeite mee dat hierdoor de wereldpre mières aan Rotterdam voorbij gaan. Het belang van de films en filmmakers staat voorop en deze films moeten juist alle kans krij gen om internationaal te worden opgemerkt. Daarom worden ze ook in januari in Rotterdam ver toond. Het betreft de films: 'Neak Sr e/ Les gens de la Riziere' van Rithy Panh. Cambodja. 'Les silences du palais' van Moufida Tlatli, Tune sië. 'Bab-el Qued City' van Merzak Allouache, Algerije. 'Xi- me\ van Sana na N'Hada, Gui- nee-Bissau. 'Sin Compassion' van Francisco Lombardi. Peru. Barney Greemvay uit Engeland afkomstig: drummer Danny Her- rera en de gitaristen Mitch Harris en Jesse Pintado zijn Amerika nen. Zware bevalling Na de vorige, reguliere cd 'Utopia banished', waarop dc groep deels teruggreep op het nietsontziende oudere werk maar tegelijkertijd meer geavanceerd, technischer musiceerde, was 'Fear, emtiness. despair' een zware bevalling. „We wilden iets anders, zonder ons ou de geluid helemaal achter ons te laten. We hebben wat geëxperi menteerd met gitaargeluiden en ook met tempo's. Want we vonden 'Utopia banished' een goede plaat, maar de meeste nummers waren wel erg snel. Dus uiteinde lijk speelden we helemaal niet zo veel van die plaat, wat toch de be doeling is van zo'n toernee, omdat onze oudere nummers ook al zo idioot snel zijn. We hebben nu meer nadruk gelegd op het ritme, want we willen het publiek wel graag zien bewegen. Als ze dat niet doen raken we paranoïde, zo van: vinden ze ons eigenlijk wel leuk?" De meeste Napalm Death-leden waren in de afgelopen jaren wel betrokken bij allerlei losse projec ten. Shane assisteerde gitarist Mitch Harris met diens nogal in dustriële Meathook Seed2Dpro- ject en speelde goeddeels in zijn eendje, als Blood fi'om the Soul. een plaat vol. „Het was heel voor spelbaar geweest om binnen Na palm Death ook met samples en industriële invloeden te gaan werken, maar we besloten om dat buiten de band te doen. We zijn al lemaal 24 uur per dag met muziek bezig, dan moet je je ook eens met andere stijlen bezig kunnen hou den." Zo'n titel: 'Fear, emptiness, despair', door Shane geplukt van een affiche dat de verlossing door het geloof predikte. Die liegt er niet om. net zo min als de teksten, waarin al evenmin een vrolijke wereld geschilderd wordt. Na palm Death is niet meer zo uitge sproken politiek als vroeger, toen afkortingen van multinationals als vieze drieletterwoorden wer den uitgespuugd, maar het gaat nog altijd over de dingen die ons omringen. „Ik heb mijn hele leven in Bir mingham gewoond, maar ik word niet vrolijk van wat ik om me heen zie. Werkloosheid, maar ook mensen die zich vreugdeloos naar hun vervelende baantje slepen. Er is in vijftien jaar geen bal ver anderd. ondanks alle beloftes. Daar kunnen we ons flink nijdig om maken. In zekere zin zijn we gelukkig, als muzikanten. Maar dat soort dingen geeft ons wel stof om over te zingen." „We zijn niet meer zo fanatiek be zig met zaken als multinationals en het Animal Liberation Front als vroeger: Barney is de enige 'hardcore'-vegetariër momenteel. We willen niet preken: het gaat ons erom dat mensen voor zich zelf gaan denken. We willen reac ties uitlokken. Als iemand het niet met ons eens is. is dat prima: dan heeft hij in ieder geval een ei gen mening. Ik wil graag iets overbrengen, iets delen met de fans. Ik kwam eens een jongen te gen die 'Contemptuous' op zijn jasje had geschreven, een titel van onze vorige cd. Omdat dat nummer hem iets over het leven zei. Kijk. als ik zoiets meemaak is mijn dag weer goed." Napalm Death: 'We willen niet preken, we willen reacties uitlokken'. Napalm Death heeft voor de lang durige opnames voor 'Fear, emti ness. despair' een tijdje vrijaf ge nomen na langdurig en fanatiek te hebben getoerd. Door de Ver enigde Staten, Canada, Europa, het Oostblok (Napalm Death was de laatste buitenlandse band die in de Sovjet-Unie toerde voor het uiteenvallen van het voormalige wereldrijk) en Zuid-Afrika. „Een interessante ervaring," zo herin nert Shane zich dat land. „Je ziet heel duidelijk de wil tot verande ringen, zeker bij de jongeren." Het zijn dus harde en verwarren de tijden. Een van de manieren om dit tijdperk te lijf te gaan. is harde, extreme muziek maken, als een reflectie van de tijdgeest. Is er eigenlijk een limiet aan deze extremiteiten? ,.Ik denk van niet. Er zal altijd een band komen die harder speelt." Napalm Death, vanavond in Nighttown. DoorHanGeurts Rotterdam - Op tafel: stapels boe ken, brood en dikke chocolade pasta. Nog voor de voorstelling begonnen is werpt Leonce al een boterham tegen een van de maag delijk witte muren. Hij blijft plak ken. Verveling is een belangrijk thema uit Leonce en Lena van George Büchner. Het stuk is een pastiche op het koningsschap en schetst de perikelen van een koninkrijk dat zo groot is als een ui: alle gren zen kan men zien door het hoofd in de juiste richting te draaien. Erik-Ward Geerlings regisseerde de pas afgestudeerde acteurs van het gezelschap Dood Paard. Bo vendien vraagt hij iedere voor stelling een andere Hollandse 'to- neelkoning' uit het versplinterde Hollandse theaterwereldje om de rol van koning te spelen. De enige voorstelling die men naar ver wachting zonder prominent van het type Gerardjan Rijnders en Hans Croiset kan zien is vermoe delijk de (enige) try-out die gister avond plaatsvond. Een veronderstelling die niet wordt geloochenstraft. Een kolde riek kaalhoofdig mannetje dat normaal gesproken voor licht- technicus doorgaat speelt de rol van koning en steekt met zijn ac teerprestatie de rest van het ge zelschap moeiteloos naar de kroon. Met het tekstboek in zijn hand vertelt hij op volstrekt na tuurlijke wjjze dat hij wat ver geetachtig is, dat hij blij is voor zijn onderdanen dat er weer een huwelijk op komst is, enzovoorts. Je leeft allemachtig met hem De rest doet wat meer aan toneel spelen en dat is nogal een beroerd gezicht. Geerlings is als regisseur finaal de draad kwijt na een tijd redelijk op dreef te zijn geweest. Zelden heb ik zo'n versplinterde, oorzalk noch gevolg bevattende toneelvoorstelling gezien, zelden was het koninkrijk op het podium betekenislozen Nu moet ik toege ven dat de prachtige vertolking van Hollandia onlangs in een ou de fabriekshal me nog vers in het geheugen zit. Daar werd Büeh- ners verveling poëzie. Hier is ver veling gewoon verveling en dat is iets wat heel erg wordt als een voorstelling lang duurt. De' vele prominenten wordt dan ook van harte succes toegewenst en dat de regeerperiode over hun tot drie witte wanden verschrom pelde koninkrijkje maar vrucht baar zijn mag. Vanavond de eer aan de Rotterdamse grootvorst Peter de Baan. 'Leonce en Lena' van Georg Büchner door Dood Paard. Re gie: Erik-Ward Geerlings. Ge zien: gisteravond in de Schouw- burg. Herhaling: vanavond. Den Haag - Aram Adriaar.se (39). artistiek leider van De Paarden kathedraal, vertrekt naar het Haagse gezelschap De Appel waar hij met Aus Greidanus Erik Vos gaat opvolgen die vandaag 65 is geworden. De benoemingen gaan 1 januari 1997 in, maar vanaf komend seizoen werken beiden al deels voor De Appel. Vos had sinds de oprichting in '71 de artis tieke leiding in het Appeltheater. Door Dolf Welling Schiedam - Ons lopende jaar staat in het teken van Mondriaan omdat die een halve eeuw gele den is overleden. De organisatie van de herdenking van de schil der is toevertrouwd aan Frits Becht, een t manager die ver knocht is'aan kunst en die verza melt. Hij bezit ook enkele colla ges van Jiri Kolar. Deze Tsjech die van zijn land veel te verduren heeft gehad en die Fransman is geworden, heeft in zijn werk meermalen afbeeidingen van een Mondriaan gebruikt.. Vandaar dat zijn collages nu in de expositie reeks van het Mondriaanjaar zijn opgenomen. De tentoonstelling is zorgvuldig ingericht in drie zalen van het Schiedams Museum. In de eerste zaal hebben alle colla ges betrekking op Mondriaan, veelal in combinatie met een an dere kunstenaar. Deze schilder streefde naar een zo helder moge lijke weergave van een universele harmonie. Hij begon met land schapjes, maar zijn werk werd steeds abstracter.- Tenslotte be paalde hjj zich tot drie kleuren en zwarte lijnen. Eindeloos bleef hij deze elementen tegen elkaar af wegen. Dat maakte zijn collega Theo van Doesburg kriebelig. Dc resultaten hebben sommige schil ders tot reactiesgeprikkeld. Lucassen bijvoorbeeld schilderde op een wit vlak in een Mondri- aneske compositie een. vogeltje. Volgens de Schiedamse catalogus 15.-) is Kolars Mondriaanreeks als een hulde aan de kunstenaar bedoeld. Het is niet waarschijn lijk dat Mondriaan dit werk als een eerbetoon opgevat zou heb ben. Op de afbeelding van enkele abstracte werkjes laat Koiar de zwarte lijn uitlopen in een zwart lint dat slap van het vlak afhangt. In enkele andere gevallen heeft hij de voor Mondriaan essentiële primaire kleuren rood, blauw en geel vervangen door fletse tinten. Het is alsof hij daarmee een wens vervult van Menno ter Braak. De ze bewonderaar van de schilder A.C.Willink vond dat Mondriaan theedoek:dessms ontwierp. In 'Politicus zonder partij' schreef hij: 'Ik wil mij zelfs met Mondriaan amuseren, al maakt hij het mij wel zeer moeilijk; er is geen enkele reden, waarom ik die rechthoekige ernst ernstig tege moet zou-ü;gden en bejegenen met het gezicht, dat Mondriaan van mij verlangt; Mondriaan als 'kiele kiele'. om met Bolland te spreken....ziedaar een Mondriaan, die mij bijzonder aan trekt!' Baantjes De nu 80-jarige Kolar had als jon gen verschillende baantjes. Ei genlijk wilde hij drukker worden, maar al vroeg koos hij voor de dichtkunst. In Praag ging hij bij een uitgeverij werken. Ook ver taalde hij buitenlandse poëzie waaronder 'The waste land' van Thomas Eliot. Na dat werk heeft zich volgens hem de dichtkunst niet verder ontwikkeld. Daarom zocht hij naar nieuwe uitdruk kingsmogelijkheden, Hij experi menteerde net als velen vóór en - na hem met het woordbeeld. Zo kwam hij in de beeldende kunst terecht. Hij gold al als de belang rijkste levende dichter in zijn land, toen hij in de jaren zestig met beeldend werk internatio naal beroemd werd. Zjjn oeuvre bestaat voornamelijk uit collages: knip- en plakwerk met als materiaal gedrukte tek sten en beschikbare reprodukties van kunstwerken. Zijn verbale begaafdheid bracht hij sedertdien vooral tot uiting in de termen die hij voor zijn methoden bedacht: chiasmage, muchlage, intercolla- ge, confrontage. rollage en zo meer. Een rollage bestaat uit in- strookjes van gelijke breedte ge knipte plaatjes. Strookjes van twee verschillende plaaljes plakt hij alternerend naast elkaar. Zo ontstaat een vermenging van bij voorbeeld een Picasso met een Mondriaan. Dikwijls tekent het werk zich af tegen een onder grond die is samengesteld uit kriskras over en naast elkaar ge plakte snippers van met woorden "bedrukt papier. De woorden hef fen dan alleen nog maar een grij stoon aan, vergelijkbaar met de ruis van het verkeer. In twee museumzalen wordt een door Kolar zelf samengestelde bloemlezing uit zijn oeuvre ge toond. Kolar heeft veel variaties bedacht en zowel geestige als raadselachtige combinaties. Niet temin valt het na enige tijd moei lijk om de collages de aandacht te geven die ze vergen. Het is vooral de methodiek die men opmerkt en die heeft net wat te veel kunst- nijverigs. Wap Prenten van Hans Wap behoren op exposities van grafiek steevast tot de best verkochten. Ze doen het krachtig aan de wand en heb ben een klinkklare voorstelling die tot dusver een ietwat vertel lend karakter had. In zijn nieuwe werk in galerie De Studio is het de vorm die de betekenis van het blad bepaalt. Ook partijen die dui delijk als vogel of vis herkenbaar zijn fungeren in de eerste plaats als abstracte vorm. Over de ma nier waarop de soms wel 140 cm brede bladen zijn gemaakt is in de galerie een duidelijke beschrij ving van drs. Bram van Waarden- berg verkrijgbaar. Er blijkt uit dat de zeer grote for maten niet op de pers konden. Het drukvlak van linoleum, dat veelal uit enkele delen is samen gevoegd, wordt ingeinkt en dan bedekt met het blad papier waar met een lepel druk op wordt uit geoefend - zoals dat ook bij de tra ditionele Japanse prentkunst ge bruikelijk was. De zwart-witte af druk wordt vervolgens inge kleurd. Naar zulke prenten zijn dan weer zeefdrukken gemaakt. Jiri Kolar, Schiedams Museum, t/m 5 juni. Di t/m za 11-17; zon- en feestd. 12.30-17 uur. Hans Wap. Galerie 'De Studio', Schilder- straat 34A, t/m 22 mei. Woe t/m zo 12-17. Baby Club- Katoenen pakje mei bloemenprint. 62-86 Young Canda. Printset: T-shirt met bermuda. 86-122 2-Deltg: T-shirt met glitterprint. 86-122 "I O 128-152 15,- Palomino. Uni short. 92-122 2^7 Ribtricot bodystocking met veter. 128-152 Honey. Jeansshort met rafels. 1 Jinglers. Boxershort. 128-152

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1994 | | pagina 1