ftk- Knuttels keuze 'Uit de Boekenkast' Seatrade moet het hebben van zuinige klanten Frustratie over uitblijven van de sanering laatste Riversidewoning Dordtse schrijft recensies van kinderboeken voor de schoolkrant Celstraf geëist voor stelen van damwandproftelen Kinderen vieren carnaval Omwonenden klagen bij rechter over overlast squashcentrum Vrouwen beroofd van veel geld Dansen in Middelhuyse Rotterdams Dagblad Zaterdag 17 februari 1996 Den Haag Rechter mr. H Beek huis van de Raad van State moest gisteren de opgewonden buurman van het squashcentrum aan de Burgemeester de Jonghka- de, Maassluizenaar N. R. Elema, herhaaldelijk tot de orde roepen. Zijn medestander, mevrouw Ba- rendreeht, kreeg zelfs te horen dat ze de zaal kon verlaten als ze haar mond niet hield. Elema be streed bij de Afdeling bestuurs rechtspraak dc hinderwetvergun ning die b en w van Maassluis in 1993 aan Topsquash hebben afge geven. Maar de bewoner van de Burgemeester de Jonghkade be sefte heel goed dat hij vooral zat 'na te kaarten', zoals hij zelf zei. Zijn woongenot en dat van andere buurtbewoners is immers al defi nitief achteruit gegaan sinds de opening van het squashcentrum op 9 april 1Ö93. Voor Elema, die met drie andere bewoners van de Burgemeester de Jonghkade de verleende vergunning aanvecht, vond de zitting van gisteren een goede gelegenheid om de par keeroverlast in de buurt aan de or de te stellen. Zoals overtreding van het parkeerverbod dat voor zijn deur geldt: „Ze parkeren voor mijn raam. En ik kan klagen wat ik wil, maar er gebeurt niets." Ele ma had juist aan rechter Beek huis uitgelegd dat politie en ge meente niet meer met elkaar sa menwerken. „De politie zegt te gen me dat ze niet de akkefietjes van de gemeente willen oplossen en de verantwoordelijke man bij de gemeente zegt dat ik naar de politie moet gaan. Wat moet de burger dan nogr' Volgens het gemeentebestuur van Maassluis overdrijft Elema. Er is voldoende parkeerruimte in de buurt en bij de veerpont. Maar bezoekers van het squashcen trum proberen natuurlijk eerst zo dichtbij mogelijk een parkeer plaats te vinden. Volgens Top squash wordt er overigens veel vuldig op de loswal geparkeerd. De gemeente gedoogt dit, waar door in de buurt geen parkeerpro blemen zijn. De Adviseur Beroepen Milieube heer (ABM), een belangrijke advi seur van de Raad van State, vindt dat de bezwaren over parkeerhin- der en andere overlast van het squashcentrum niet gegrond zijn. De uitspraak van de Raad van State worden over enkele weken verwacht. Den Haag Tegen een 43-jarige inwoner van Schiedam, die in 1994 grote partijen damwandpro fielen stal, is gisteren voor de rechtbank in Den Haag een jaar gevangenisstraf geeist. Daarnaast moet de man van de officier van justitie de 335.000 gulden in de rijkskas storten, die de wanden hem opgeleverd zouden hebben. De man, die indertijd schulden had uit een eerder bedrijf, zocht in 1994 naar een manier om weer boven Jan te komen. „Het was toentertijd gewoon een rage, het stelen van damwandprofielen," zei hij tegen de rechter. Gestoken in een net pak, njdend in een knappe lease-auto, bestel de hij vrachtauto's met chauffeur, die de damwandprofielen, meest al naast wegen en vaarten gele gen, voor hem moesten vervoe ren. Op 20 juli 1994 begonnen de mannen al voor zes uur 's mor gens in Nieuwerkerk aan den IJs- sel met het opladen van de profie len. Omdat bij de eigenaar ervan een tip over de diefstal was bin nengekomen, pakte de postende politie de chauffeurs op. De Schiedammer had zich tijdig uit de voeten gemaakt, De twee volgende keren, in Sehijndel en Veghel, lukte de diefstal wel. In totaal werd 282 ton aan profielen vervoerd naar ijzer handelaars, die de gestolen spul len kochten. Bij de ijzerhandel werden de chauffeurs, die niet wisten dat het om diefstal ging, contant uitbetaald. Volgens de officier heeft de Schiedammer 335.000 gulden aan de illegale handel verdiend. De man zelf houdt het op ruim een ton. De rechtbank doet over der tien dagen uitspraak. Leonardus, de stadsprins van Brandersgat, was natuurlijk van de partij. Warm lopend voor een ongetwijfeld druk weekeinde. Maar het carnaval op de openbare basisschool De Klinker draaide gistermiddag uiteraard toch vooral om de kinderen. De kleuters vierden hun feestje in de school, driehonderd andere leerlingen gingen in een kleurige en vooral lawaaiige optocht van de Warmoezenïerstraat naar het wijkcentrum Blauwe Brug, waar het grootste kindercarnaval van Schiedam werd gevierd. Foto Roel Dijkstra Schiedam Twee 25-jarige vrou wen zijn gisterochtend rond 9.20 uur in het centrum van Schiedam overvalllen. De twee vrouwen uit Spijkenisse en Ridderkerk waren met een linnen tas, gevuld met enkele duizenden guldens, op weg van een winkel in huishoude lijke artikelen aan de de Lange Kerkstraat naar een bank aan het Broersvest. Op de hoek Korte Sin- Vlaardingen In Zaal Middelhuy se in Vlaardingen wordt zondag een dansmiddag gehouden. De muzikale omlijsting wordt ver zorgd door orkest It's Marvellous, bekend van de wervelende Sha dow Show. De organisatie is in handen van The Happy Club. Zaal Middelhuyse is gevestigd aan de Koninginnelaan 403. De toegang tot de dansvloer bedraagt 7,50 per persoon. De aanvang is 13.30 uur. Iedere achttiende bezoeker heeft recht op gratis entree. Dit is een cadeautje van The Happy Club, die deze dansmiddag voor de achttiende keer heeft georga niseerd. gelstraat/Broersvest sloeg de overvaller één van de meisjes met een hondenketting en ging er met de tas vandoor. De ongeveer 20-jarige man rende via de Korte Singelstraat de Sin gel op. Daar is hij spoorloos ver dwenen. De Schiedamse politie is direct na de overval een groot buurtonderzoek begonnen. Dit heeft tot nog toe niet zoveel opge leverd. Wel is bekend geworden dat een ongeveer 50-jarige vrouw met blond haar en gekleed in een rose jas vlakbij de plaats van de overval heeft gestaan. De Schiedamse politie is op zoek naar die vrouw, die mogelijk als getuige kan dienen. Het signalement van de overval ler luidt: ongeveer 1.70 meter lang, donker krullend haar en een licht getint gezicht. Tijdens de overval droeg de man een zwart leren jas met op de achterkant een rode opdruk, een blauwe spij kerbroek en sportschoenen. Ver der had hij een blauw/groene pet op. De politie is opzoek naar getui gen. Ook als iemand de blauwe linnentas heeft gevonden waarin de vrouwen het geld vervoerden, kan hij of zij contact opnemen met de politie. Het telefoonnum mer is 010-4494499. Door Liesbeth Okkerse Dordrecht Ongeveer twaalf vierkante meter in de Dordtse binnenstad, in de Vleeshouwersstraat waar de bedrijvigheid de afgelopen jaren nieuw leven werd ingeblazen. Bijna geruis loos ging Elseline Knuttel (40) mee in de vaart der volkeren: zij richtte er eind maart vorig jaar twee-hoog-achter haar uit geverij op: De Inktvis. In eerste instantie Voor al uw kinder boekrecensies'. Inmiddels bereikt 'Knuttels Keu ze' rond de 12.000 kinderen van wie het merendeel in Zuid-Hol land woont. Voor de werving van abonnees schreef de uitgever in de provincie 1500 scholen aan. Ook instellingen als schoolbege leidingsdiensten en bibliotheken kregen bericht van het initiatief. De Inktvis werd speciaal voor 'Uit de Boekenkast' opgericht. Twee jaar geleden rondde Knuttel de Knuttel, in deeltijd hoofd van een faculteitsmediatheek van de Ho geschool Rotterdam, geeft sinds afgelopen herfst de kwartaalru briek 'Uit de Boekenkast' voor ba sisscholen uit. Scholen verwerven met een abonnement, dat rond de veertig gulden per jaar kost, het kopieerrecht voor hun school krant. Vier keer vijf recensies op een A4, steeds een selectie uit on geveer vijftig titels. opleidingen 'bureauredactie en uitgeverij' af om voor uitgevers te kunnen gaan werken. Ze besloot haar plan voor de kinderboeken pagina zelf uit te voeren. „Ik dacht gelijk: dit is een goed idee." Dankzij subsidie van onder meer de Stichting Lezen van het minis terie van OCW verschijnt volgen de week het lentenummer, num mer drie. „Ik vind niet dat kinderen per se moeten lezen. Annie Schmidt zei: 'Je hebt leeskmderen en leefkin* deren'. Kinderen moeten doen wat ze willen. Maar stel dat ze van lezen houden en nooit een boek onder ogen krijgen; het is leuk als ze op het spoor worden gezet." Blijkbaar is dereeensiemarkt nog niet verzadigd. „Je hebt natuur lijk altijd een groep ouders die op de hoogte is tloor dagbladen en door het aanbod in boekhandels. Maar in plaatselijke kranten staat nooit een kinderboek. In landelij ke kranten wordt niet op leeftijd geselecteerd en informatieve boe ken worden zelden gerecen seerd." Knuttel zorgt ervoor dat op haar pagina voor alle leeftijdsgroepen een boek wordt besproken. Zo staat er in de lente-uitgave een prentenboek voor jonge kleuters, een ABC-boek voor de oudste kleuters, een informatief boek voor kinderen vanaf zes jaar, een ontroerend leesboek voor kinde ren vanaf negen jaar en een 'ad- venture game op papier1 voor tien jaar en ouder. Een van de selectiecriteria is de toegankelijkheid van de boeken. „Geen vreselijk moeilijke, die er mooi uitzien. Ik kreeg een prach tig boek opgestuurd over kunst, met de vraag of het in 'mijn' boe kenkast mocht Omdat het vooral voor kinderen is die wel eens in een museum komen, heb ik er mets meegedaan." In een aantal besprekingen vijst zij de volwassen lezer erop dat een boek geschikt is om vóór te lezen. „Het is een misverstand dat ou ders met voorlezen moeten stop pen als de kinderen zelf kunnen lezen," zegt de uitgever. „Het is gewoon heel gezellig." Veelbelovend Het effect van dit soort werk is moeilijk te meten, erkent ze. Dat geldt ook voor de kinderboeken pagina. Maar de reacties die ze kreeg, zijn veelbelovend. „Een Nederlandse school in Damascus heeft sinds kort een abonnement, een oma uit Zwolle is geabon neerd omdat ze het leuk vindt voor de kleinkinderen. Een boek handel in Oud-Gastel betaalt voor drie basisscholen, in die plaats." Er zijn scholen die afzien van een abonnement omdat ze het te duur vinden. „Sommigen zeggen: krijg je vier keer zo'n velletje. Maar ja, je hebt wel een vaste boekenru briek," zegt Knuttel. „Zelf kun je het er niet voor doen. Het kost scholen veel te veel tijd." 'Leesbevordering' blijft voorlopig het uitgangspunt van Knuttels uitgaven. „Ik heb wel andere plannen, voor 'ooit'. Ik droom er wel van een kinderboek uit te ge ven. Ik sluit niets uit." Een ver huizing naar een grotere ruimte is voorlopig niet aan de orde. „Ja, als het bestseller na bestseller wordt. Dan wordt het anders." Aan de voortuin van de woning van de familie Hofman aan de IJs- seldijk 187 in Krimpen aan den IJssel is al drie jaar niets gedaan. Noodgedwongen, want het liefst zouden ze dc boel meteen opknap pen, waardoor hun turn in de buurt niet meer zo uit de toon valt. Het verbod om de tuin op te knappen, hangt samen met de sanering van de naastgelegen Riversidewoning. Zolang dat niet is gebeurd mag de familie niets aan de voorkant doen. Maar daar wachten 2e nu al drie jaar op. De frustratie over het gebrek aan actie van de provincie en de DCMR Milieudienst Rijnmond is groot bij Leny Hofman, maar over verhuizen heeft zij nog geen seconde nagedacht. „Dit is echt ons droomhuis. Als ik binnen zit, is er niets aan de hand, maar als ik dan weer naar buiten loop en die rotzooi naast ons zie... Door Desiree van der Jagt Krimpen aan den IJssel Nog een maand is de familie Hofman be reid te wachten of de provincie met een definitieve oplossing komt voor de sanering van de laatste Riversidewoning. Als er voor eind maart niets gebeurt, stapt de familie naar de rechter om alsnog maatregelen af te dwingen. „Toen wij dit huis koch ten, is ons beloofd dat nog datzelf de jaar de sanering zou plaatsheb ben. Maar tot op de dag van van daag is er nog helemaal niets ge beurd," vertelt Hofman. Al meer dan twee jaar maakt Leny Hofman zich druk over de sane ring. Alle betrokken instanties hebben haar inmiddels meerma len aan de lijn gehad. „Ik heb ze echt gek gebeld. Op allerlei ma nieren heb ik ze benaderd. Vrien delijk, boos. Het helpt allemaal niets. Niemand geeft garanties en eigenlijk heb ik er helemaal geen geloof meer in. Als een rechter hier 20U komen kijken, ziet ie meteen wat wij bedoelen." De familie Hofman kocht drie jaar geleden de Riversidewoning. Het complex kwam in de jaren tachtig in opspraak toen bleek dat de du re dijkwoningen met uitzicht op de Hoilandsche IJssel op gifgrond waren gebouwd. De huizen wer den door het rijk opgekocht en de grond onder de huizen werd schoongemaakt. De sanering moest bij het hoekhuis op IJs- seldijk 285 worden gestaakt toen bleek dat de naastgelegen woning in het water dreigde te zakken. „De grond onder dat laatste huis is wel schoongemaakt. Het gaat nu alleen nog maar om het wegha len van de vervuiling tussen het hoekhuis en de woning die daar naast ligt," verteit Hofman. Inmiddels zijn alle woningen ver kocht, op één na. Het hoekhuis Alle betrok ken instan ties hebben Leny Hofman inmiddels meermalen aan de lijn ge- Ik heb ze echt gek gebeld, up al lerlei manie ren heb ik ze benaderd. Vriendelijk boos. Het helpt alle maal niets, vertelt ze. Foto Peter MoiKenboer naast de familie Hofman. Dat staat nu al jaran leeg en de buren hebben daar ontzettend last van. „Rondom het huis stond een groot hek tot aan onze tuin. Dat mochten we niet weghalen, maar ik woon toch niet in een dieren tuin," zegt ze. Het hek werd door de buren toch weggehaald en dat leverde weer een ander probleem op. De bezorgers gooiden bladen in de lege woning en die stapel werd zo hoog dat nieuw materiaal niet meer door de brievenbus kon. „Met een stok hebben we toen de kranten door de brievenbus naar binnen gesehoven." Ook de tuin aan de waterkant is een doom in het oog van de bu ren. „Wij wieden een paar keer per jaar het onkruid in die tuin. Toen we het huis kochten, stond het gras tot halverwege de schuif pui. Dan kun je zelf wel een leuke tuin aanleggen, maar dat onkruid dwarrelt toch over." En dan heeft Hofman het nog niet eens gehad over het mos dat via het balkon ook naar hun woning komt. „De bomen groeien gewoon door het balkon heen," zegt ze verontwaar digd. „Met een hogedrukreiniger maken we het van tijd tot tijd weer schoon, maar de ergenis groeit en groeit." De eigenaar van de woning doet volgens Hofman absoluut niets aan het huis. „Dat staat daar echt te verloederen, terwijl er ontzet tend veel belangstelling voor is. We hebben al ettelijke keren men sen aan de deur gehad, die vroegen of het huis te koop is." Het slechte onderhoud heeft ook directe gevolgen gehad voor de buren. In het hoekhuis was de rio lering verzakt waardoor de sta- kelder van de familie Hofman on der liep. „We hebben door de stank echt alle deuren open moe ten zetten. Iedereen kon hier toen gewoon binnenlopen. Het was in het weekeinde dus van de DCMR konden we niemand bereiken. Zelf hebben we een ruitje uit de woning gehaald om te kijken wat er nu aan de handwas." Eén dag later werd de DCMR ge beld. „Daar werd verteld dat de desbetreffende persoon nog niet op kantoor was. Uiteindelijk heb ik hem toen thuis gebeld. Hij wil de helemaal niet aan de telefoon komen. Zyn vrouw zei dat ik hem maar op kantoor moest bellen. Toen ben ik echt uit mijn vel ge sprongen." Het uitblijven van maatregelen, de gebrekkige voorlichting, alle loze beloftes en de overlast maken Hofman weer kwaad. „Ik heb hier echt nachten niet van kunnen sla pen. De woordvoerder van de DCMR heeft verteld dat het geld voor de sar nring er gewoon is. Ie dereen zeg .at dit niet kan, maar waarom wordt er dan niets aan ge daan?" De rechter is volgens Hof man nog de enige die haar kan helpen. „Niemand doet iets: de provincie niet, de DCMR niet en ook de gemeente Krimpen niet. Het lijkt wei of ze gewoon niet wil len beginnen." Hellevoetsluis—Enig idee hoeveel water er is gemoeid met een ge middelde douche? Al gauw een li ter of tachtig, uitgaand van een douchepartijtje van een minuut of zeven en een normale douchekop, die elke minuut twaalf liter water naar buiten spuit. Voor alle duide lijkheid: dat zijn dus acht grote emmers water. Enig idee om hoe veel water het gaat als de gewone douchekop wordt vervangen door een goede spaardouehe? De helft. Zo vreemd is het dus niet dat steeds meer Nederlanders kiezen voor zo'n spaarzame douchekop. We staan niet voor niets bekend als een zuinig volk. En het scheelt niet alleen in het waterverbruik, maar het is ook gunstig voor de energierekening, want er zullen maar weinig mensen zijn die warm lopen voor een koude douche. Al die liters water moeten dus ook nog eens verwarmd wor den en hoe minder water wordt gebruikt, hoe minder water warm hoeft te worden gemaakt. Onder meer door het toenemende gebruik van waterbesparende douchekoppen is het waterge bruik in ons land de afgelopen ja ren beetje bij beetje gedaald. Was er in 1992 sprake van 13 procent zuinige douchekoppen, vorig jaar was dat percentage al gestegen tot 33. Eén op de drie douchekoppen is dus een zuinig type. En een he leboel van die spaardouches heb ben vanuit Hellevoetsluis hun weg naar de rest van Nederland gevonden. Daar is namelijk - in een woonhuis - Seatrade geves tigd, de importeur van onder meer de Best Saver, de meest ver kochte spaardouehe in Neder land. Directeur van de sanitaire groot handel is Ina van Duijn, een van Inavan Duijn, directeur van de Hellevoetse sanitaire groothandel Seatrade, importeertde meest verkochte spaardouchekop van Nederland. Foto Fox de twee personeelsleden van Seatrade. Elf jaar geleden zette ze de eerste voorzichtige stappen in dc wereld van de spaardouche koppen. „Eigenlijk bij stom toe val," vertelt de Hellevoetse. „Ik werkte indertijd in de elektroni sche beveiliging, iets totaal an ders." Een kennis zocht iemand als vertegenwoordiger voor de Be nelux van het Noorse Microplast, de fabrikant van de Best Saver. Toen Van Duijn zei zo gauw nie mand te weten, kreeg ze prompt de '.Taag voorgeschoteld of het dan niet iets voor haar was. Ze twjjfelde in eerste instantie, maar ging overstag nadat ze een tijdje een spaardouehe had gepro beerd. „We hadden in die tijd nog een elektrische boiler," De eerste twee gezinsleden die 's ochtends onder de douche gingen -door- gaans man* en dochterlief- had den geen problemen, maar bij de volgende die aan de beurt was, Van Duijn zelf, was de warmwa terketel leeg. „Nummer drie had meestal koud water." Na montage van de Noorse douchekop was dat over: na twee douches was er nog ruim voldoende warm water voor handen. En dat was niet de enige goede graadmeter voor de bespa rende werking van de Best Saver. „Ik kon het ook heel duidelijk zien aan de afrekening van het GEB." Van Duijn was overtuigd. „Ik was er wel enthousiast over. Niet eens zozeer uit idealisme of om finan ciële redenen, maar puur uit prak tisch oogpunt." Ze besloot het im porteurschap op zich te nemen. De vraag was toen hoe ze het nieu we produkt onder de aandacht kon brengen. „Je moet iets doen dat mensen er niet meer omheen kunnen." Op advies van haar man liet ze de Best Saver, samen met een aantal andere, veel verkochte douchekoppen, testen door TNO. De'Noorse douche kwam als zui nigste uit de vergelijkende test, „TNO was ook sceptisch, maar in het gunstigste geval bleek de Best Saver een besparing van 66 pro cent op te leveren. Dan moet je trouwens wel een hoge waterdruk hebben. Veelal is dat in Neder land niet het geval; hier in Helle voetsluis moet je zaterdagoch tend meehuilen onder de douche om nat te worden." Dan heb je dat TNO-onderzoek, maar hoe ga je dan verder? Ina van Duijn: „Een vriend met een reclamebureau zorgde voor een persbericht. Na twee dagen kwam al het eerste telefoontje van een landelijk ochtendblad, dat een halve pagina aan de Best Sa ver wijdde. De redactie werd over stelpt met telefoontjes van lezers die wilden weten waar die zuinige douche te koop was." Ook andere bladen besteedden aandacht aan de douchekop die Van Duijn im porteerde en van het een kwam het ander. „Door alle publikaties kwam er vanuit de installatiewe reld vraag naar. En echt, je staat er versteld van wat er afgedoucht wordt. Ik schat dat er alleen in Ne derland al iets van 800.000 Best Savers zijn verkocht." In het begin verkocht Van Duijn vooral veel douches aan instellin gen voor geestelijke gezondheids zorg, zoals Hemesseroord in Mïd- delhamis. „Recreatieparken heb ben 'm in de meeste bungalows zitten." Waterleidingbedrijven in troduceerden speciale acties, waarbij de waterbesparende douchekop tegen gereduceerde prijs werd aangeboden. ïn Neder land waren de resultaten wisse lend, maar een actie in België was een groot succes: in zes weken tijd werden 45.000 douches verkocht, op 100.000 potentiële klanten. En zelfs zonder korting verdient de Best Saver zich snel terug. „Ik denk dat een gemiddeld gezin 'm er in een half jaar uit heeft." Er zyn inmiddels veel meer spaar douches op de markt gekomen. Zo verkoopt Van Duijn nu ook de Multi Shower, ontworpen door de man die ook de Best Saver be dacht, maar dan met een verstel bare straal. „Daar schijnt ie tien jaar aan te hebben gewerkt. Je moet 'm open zagen om te zien hoe bijzonder ie is. De 'nozzle' is zo'n stukje precisiewerk, dat wordtin Zwitserland gemaakt bij de fabriek waar ook Rolex-horlo- ges worden gemaakt." Na elf jaar is Ina van Duijn echter nog steeds zeer te spreken over het eerste en meest verkochte produkt uit het assortiment van Seatrade. „Ik neem er vaak een mee als ik op vakantie ga. Je staat er van te kijken in hoeveel hotel kamers slechte douchekoppen zitten. Als ik ergens langere tijd zit, dan schroef ik 'm er gewoon op."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1996 | | pagina 1