ftk-
Knuttels keuze 'Uit de Boekenkast'
Seatrade moet het hebben van zuinige klanten
Frustratie over
uitblijven van de
sanering laatste
Riversidewoning
Dordtse schrijft recensies van kinderboeken voor de schoolkrant
Celstraf geëist voor stelen
van damwandproftelen
Kinderen vieren carnaval
Omwonenden klagen bij rechter
over overlast squashcentrum
Vrouwen beroofd van veel geld
Dansen in
Middelhuyse
Rotterdams Dagblad
Zaterdag 17 februari 1996
Den Haag Rechter mr. H Beek
huis van de Raad van State moest
gisteren de opgewonden
buurman van het squashcentrum
aan de Burgemeester de Jonghka-
de, Maassluizenaar N. R. Elema,
herhaaldelijk tot de orde roepen.
Zijn medestander, mevrouw Ba-
rendreeht, kreeg zelfs te horen
dat ze de zaal kon verlaten als ze
haar mond niet hield. Elema be
streed bij de Afdeling bestuurs
rechtspraak dc hinderwetvergun
ning die b en w van Maassluis in
1993 aan Topsquash hebben afge
geven. Maar de bewoner van de
Burgemeester de Jonghkade be
sefte heel goed dat hij vooral zat
'na te kaarten', zoals hij zelf zei.
Zijn woongenot en dat van andere
buurtbewoners is immers al defi
nitief achteruit gegaan sinds de
opening van het squashcentrum
op 9 april 1Ö93. Voor Elema, die
met drie andere bewoners van de
Burgemeester de Jonghkade de
verleende vergunning aanvecht,
vond de zitting van gisteren een
goede gelegenheid om de par
keeroverlast in de buurt aan de or
de te stellen. Zoals overtreding
van het parkeerverbod dat voor
zijn deur geldt: „Ze parkeren voor
mijn raam. En ik kan klagen wat
ik wil, maar er gebeurt niets." Ele
ma had juist aan rechter Beek
huis uitgelegd dat politie en ge
meente niet meer met elkaar sa
menwerken. „De politie zegt te
gen me dat ze niet de akkefietjes
van de gemeente willen oplossen
en de verantwoordelijke man bij
de gemeente zegt dat ik naar de
politie moet gaan. Wat moet de
burger dan nogr'
Volgens het gemeentebestuur
van Maassluis overdrijft Elema.
Er is voldoende parkeerruimte in
de buurt en bij de veerpont. Maar
bezoekers van het squashcen
trum proberen natuurlijk eerst zo
dichtbij mogelijk een parkeer
plaats te vinden. Volgens Top
squash wordt er overigens veel
vuldig op de loswal geparkeerd.
De gemeente gedoogt dit, waar
door in de buurt geen parkeerpro
blemen zijn.
De Adviseur Beroepen Milieube
heer (ABM), een belangrijke advi
seur van de Raad van State, vindt
dat de bezwaren over parkeerhin-
der en andere overlast van het
squashcentrum niet gegrond zijn.
De uitspraak van de Raad van
State worden over enkele weken
verwacht.
Den Haag Tegen een 43-jarige
inwoner van Schiedam, die in
1994 grote partijen damwandpro
fielen stal, is gisteren voor de
rechtbank in Den Haag een jaar
gevangenisstraf geeist. Daarnaast
moet de man van de officier van
justitie de 335.000 gulden in de
rijkskas storten, die de wanden
hem opgeleverd zouden hebben.
De man, die indertijd schulden
had uit een eerder bedrijf, zocht
in 1994 naar een manier om weer
boven Jan te komen. „Het was
toentertijd gewoon een rage, het
stelen van damwandprofielen,"
zei hij tegen de rechter.
Gestoken in een net pak, njdend
in een knappe lease-auto, bestel
de hij vrachtauto's met chauffeur,
die de damwandprofielen, meest
al naast wegen en vaarten gele
gen, voor hem moesten vervoe
ren. Op 20 juli 1994 begonnen de
mannen al voor zes uur 's mor
gens in Nieuwerkerk aan den IJs-
sel met het opladen van de profie
len. Omdat bij de eigenaar ervan
een tip over de diefstal was bin
nengekomen, pakte de postende
politie de chauffeurs op. De
Schiedammer had zich tijdig uit
de voeten gemaakt,
De twee volgende keren, in
Sehijndel en Veghel, lukte de
diefstal wel. In totaal werd 282 ton
aan profielen vervoerd naar ijzer
handelaars, die de gestolen spul
len kochten. Bij de ijzerhandel
werden de chauffeurs, die niet
wisten dat het om diefstal ging,
contant uitbetaald.
Volgens de officier heeft de
Schiedammer 335.000 gulden aan
de illegale handel verdiend. De
man zelf houdt het op ruim een
ton. De rechtbank doet over der
tien dagen uitspraak.
Leonardus, de stadsprins van Brandersgat, was natuurlijk van
de partij. Warm lopend voor een ongetwijfeld druk weekeinde.
Maar het carnaval op de openbare basisschool De Klinker
draaide gistermiddag uiteraard toch vooral om de kinderen. De
kleuters vierden hun feestje in de school, driehonderd andere
leerlingen gingen in een kleurige en vooral lawaaiige optocht
van de Warmoezenïerstraat naar het wijkcentrum Blauwe Brug,
waar het grootste kindercarnaval van Schiedam werd gevierd.
Foto Roel Dijkstra
Schiedam Twee 25-jarige vrou
wen zijn gisterochtend rond 9.20
uur in het centrum van Schiedam
overvalllen. De twee vrouwen uit
Spijkenisse en Ridderkerk waren
met een linnen tas, gevuld met
enkele duizenden guldens, op
weg van een winkel in huishoude
lijke artikelen aan de de Lange
Kerkstraat naar een bank aan het
Broersvest. Op de hoek Korte Sin-
Vlaardingen In Zaal Middelhuy
se in Vlaardingen wordt zondag
een dansmiddag gehouden. De
muzikale omlijsting wordt ver
zorgd door orkest It's Marvellous,
bekend van de wervelende Sha
dow Show. De organisatie is in
handen van The Happy Club. Zaal
Middelhuyse is gevestigd aan de
Koninginnelaan 403. De toegang
tot de dansvloer bedraagt 7,50
per persoon. De aanvang is 13.30
uur. Iedere achttiende bezoeker
heeft recht op gratis entree. Dit is
een cadeautje van The Happy
Club, die deze dansmiddag voor
de achttiende keer heeft georga
niseerd.
gelstraat/Broersvest sloeg de
overvaller één van de meisjes met
een hondenketting en ging er met
de tas vandoor.
De ongeveer 20-jarige man rende
via de Korte Singelstraat de Sin
gel op. Daar is hij spoorloos ver
dwenen. De Schiedamse politie is
direct na de overval een groot
buurtonderzoek begonnen. Dit
heeft tot nog toe niet zoveel opge
leverd. Wel is bekend geworden
dat een ongeveer 50-jarige vrouw
met blond haar en gekleed in een
rose jas vlakbij de plaats van de
overval heeft gestaan. De
Schiedamse politie is op zoek
naar die vrouw, die mogelijk als
getuige kan dienen.
Het signalement van de overval
ler luidt: ongeveer 1.70 meter
lang, donker krullend haar en een
licht getint gezicht. Tijdens de
overval droeg de man een zwart
leren jas met op de achterkant
een rode opdruk, een blauwe spij
kerbroek en sportschoenen. Ver
der had hij een blauw/groene pet
op.
De politie is opzoek naar getui
gen. Ook als iemand de blauwe
linnentas heeft gevonden waarin
de vrouwen het geld vervoerden,
kan hij of zij contact opnemen
met de politie. Het telefoonnum
mer is 010-4494499.
Door Liesbeth Okkerse
Dordrecht Ongeveer twaalf vierkante meter in de Dordtse
binnenstad, in de Vleeshouwersstraat waar de bedrijvigheid
de afgelopen jaren nieuw leven werd ingeblazen. Bijna geruis
loos ging Elseline Knuttel (40) mee in de vaart der volkeren:
zij richtte er eind maart vorig jaar twee-hoog-achter haar uit
geverij op: De Inktvis. In eerste instantie Voor al uw kinder
boekrecensies'.
Inmiddels bereikt 'Knuttels Keu
ze' rond de 12.000 kinderen van
wie het merendeel in Zuid-Hol
land woont. Voor de werving van
abonnees schreef de uitgever in
de provincie 1500 scholen aan.
Ook instellingen als schoolbege
leidingsdiensten en bibliotheken
kregen bericht van het initiatief.
De Inktvis werd speciaal voor 'Uit
de Boekenkast' opgericht. Twee
jaar geleden rondde Knuttel de
Knuttel, in deeltijd hoofd van een
faculteitsmediatheek van de Ho
geschool Rotterdam, geeft sinds
afgelopen herfst de kwartaalru
briek 'Uit de Boekenkast' voor ba
sisscholen uit. Scholen verwerven
met een abonnement, dat rond de
veertig gulden per jaar kost, het
kopieerrecht voor hun school
krant. Vier keer vijf recensies op
een A4, steeds een selectie uit on
geveer vijftig titels.
opleidingen 'bureauredactie en
uitgeverij' af om voor uitgevers te
kunnen gaan werken. Ze besloot
haar plan voor de kinderboeken
pagina zelf uit te voeren. „Ik
dacht gelijk: dit is een goed idee."
Dankzij subsidie van onder meer
de Stichting Lezen van het minis
terie van OCW verschijnt volgen
de week het lentenummer, num
mer drie.
„Ik vind niet dat kinderen per se
moeten lezen. Annie Schmidt zei:
'Je hebt leeskmderen en leefkin*
deren'. Kinderen moeten doen
wat ze willen. Maar stel dat ze van
lezen houden en nooit een boek
onder ogen krijgen; het is leuk als
ze op het spoor worden gezet."
Blijkbaar is dereeensiemarkt nog
niet verzadigd. „Je hebt natuur
lijk altijd een groep ouders die op
de hoogte is tloor dagbladen en
door het aanbod in boekhandels.
Maar in plaatselijke kranten staat
nooit een kinderboek. In landelij
ke kranten wordt niet op leeftijd
geselecteerd en informatieve boe
ken worden zelden gerecen
seerd."
Knuttel zorgt ervoor dat op haar
pagina voor alle leeftijdsgroepen
een boek wordt besproken. Zo
staat er in de lente-uitgave een
prentenboek voor jonge kleuters,
een ABC-boek voor de oudste
kleuters, een informatief boek
voor kinderen vanaf zes jaar, een
ontroerend leesboek voor kinde
ren vanaf negen jaar en een 'ad-
venture game op papier1 voor tien
jaar en ouder.
Een van de selectiecriteria is de
toegankelijkheid van de boeken.
„Geen vreselijk moeilijke, die er
mooi uitzien. Ik kreeg een prach
tig boek opgestuurd over kunst,
met de vraag of het in 'mijn' boe
kenkast mocht Omdat het vooral
voor kinderen is die wel eens in
een museum komen, heb ik er
mets meegedaan."
In een aantal besprekingen vijst
zij de volwassen lezer erop dat een
boek geschikt is om vóór te lezen.
„Het is een misverstand dat ou
ders met voorlezen moeten stop
pen als de kinderen zelf kunnen
lezen," zegt de uitgever. „Het is
gewoon heel gezellig."
Veelbelovend
Het effect van dit soort werk is
moeilijk te meten, erkent ze. Dat
geldt ook voor de kinderboeken
pagina. Maar de reacties die ze
kreeg, zijn veelbelovend. „Een
Nederlandse school in Damascus
heeft sinds kort een abonnement,
een oma uit Zwolle is geabon
neerd omdat ze het leuk vindt
voor de kleinkinderen. Een boek
handel in Oud-Gastel betaalt voor
drie basisscholen, in die plaats."
Er zijn scholen die afzien van een
abonnement omdat ze het te duur
vinden. „Sommigen zeggen: krijg
je vier keer zo'n velletje. Maar ja,
je hebt wel een vaste boekenru
briek," zegt Knuttel. „Zelf kun je
het er niet voor doen. Het kost
scholen veel te veel tijd."
'Leesbevordering' blijft voorlopig
het uitgangspunt van Knuttels
uitgaven. „Ik heb wel andere
plannen, voor 'ooit'. Ik droom er
wel van een kinderboek uit te ge
ven. Ik sluit niets uit." Een ver
huizing naar een grotere ruimte is
voorlopig niet aan de orde. „Ja, als
het bestseller na bestseller wordt.
Dan wordt het anders."
Aan de voortuin van de woning van de familie Hofman aan de IJs-
seldijk 187 in Krimpen aan den IJssel is al drie jaar niets gedaan.
Noodgedwongen, want het liefst zouden ze dc boel meteen opknap
pen, waardoor hun turn in de buurt niet meer zo uit de toon valt. Het
verbod om de tuin op te knappen, hangt samen met de sanering van
de naastgelegen Riversidewoning. Zolang dat niet is gebeurd mag de
familie niets aan de voorkant doen. Maar daar wachten 2e nu al drie
jaar op. De frustratie over het gebrek aan actie van de provincie en de
DCMR Milieudienst Rijnmond is groot bij Leny Hofman, maar over
verhuizen heeft zij nog geen seconde nagedacht. „Dit is echt ons
droomhuis. Als ik binnen zit, is er niets aan de hand, maar als ik dan
weer naar buiten loop en die rotzooi naast ons zie...
Door Desiree van der Jagt
Krimpen aan den IJssel Nog een
maand is de familie Hofman be
reid te wachten of de provincie
met een definitieve oplossing
komt voor de sanering van de
laatste Riversidewoning. Als er
voor eind maart niets gebeurt,
stapt de familie naar de rechter
om alsnog maatregelen af te
dwingen. „Toen wij dit huis koch
ten, is ons beloofd dat nog datzelf
de jaar de sanering zou plaatsheb
ben. Maar tot op de dag van van
daag is er nog helemaal niets ge
beurd," vertelt Hofman.
Al meer dan twee jaar maakt Leny
Hofman zich druk over de sane
ring. Alle betrokken instanties
hebben haar inmiddels meerma
len aan de lijn gehad. „Ik heb ze
echt gek gebeld. Op allerlei ma
nieren heb ik ze benaderd. Vrien
delijk, boos. Het helpt allemaal
niets. Niemand geeft garanties en
eigenlijk heb ik er helemaal geen
geloof meer in. Als een rechter
hier 20U komen kijken, ziet ie
meteen wat wij bedoelen."
De familie Hofman kocht drie jaar
geleden de Riversidewoning. Het
complex kwam in de jaren tachtig
in opspraak toen bleek dat de du
re dijkwoningen met uitzicht op
de Hoilandsche IJssel op gifgrond
waren gebouwd. De huizen wer
den door het rijk opgekocht en de
grond onder de huizen werd
schoongemaakt. De sanering
moest bij het hoekhuis op IJs-
seldijk 285 worden gestaakt toen
bleek dat de naastgelegen woning
in het water dreigde te zakken.
„De grond onder dat laatste huis
is wel schoongemaakt. Het gaat
nu alleen nog maar om het wegha
len van de vervuiling tussen het
hoekhuis en de woning die daar
naast ligt," verteit Hofman.
Inmiddels zijn alle woningen ver
kocht, op één na. Het hoekhuis
Alle betrok
ken instan
ties hebben
Leny Hofman
inmiddels
meermalen
aan de lijn ge-
Ik heb
ze echt gek
gebeld, up al
lerlei manie
ren heb ik ze
benaderd.
Vriendelijk
boos. Het
helpt alle
maal niets,
vertelt ze. Foto
Peter MoiKenboer
naast de familie Hofman. Dat
staat nu al jaran leeg en de buren
hebben daar ontzettend last van.
„Rondom het huis stond een
groot hek tot aan onze tuin. Dat
mochten we niet weghalen, maar
ik woon toch niet in een dieren
tuin," zegt ze. Het hek werd door
de buren toch weggehaald en dat
leverde weer een ander probleem
op. De bezorgers gooiden bladen
in de lege woning en die stapel
werd zo hoog dat nieuw materiaal
niet meer door de brievenbus kon.
„Met een stok hebben we toen de
kranten door de brievenbus naar
binnen gesehoven."
Ook de tuin aan de waterkant is
een doom in het oog van de bu
ren. „Wij wieden een paar keer
per jaar het onkruid in die tuin.
Toen we het huis kochten, stond
het gras tot halverwege de schuif
pui. Dan kun je zelf wel een leuke
tuin aanleggen, maar dat onkruid
dwarrelt toch over." En dan heeft
Hofman het nog niet eens gehad
over het mos dat via het balkon
ook naar hun woning komt. „De
bomen groeien gewoon door het
balkon heen," zegt ze verontwaar
digd. „Met een hogedrukreiniger
maken we het van tijd tot tijd
weer schoon, maar de ergenis
groeit en groeit."
De eigenaar van de woning doet
volgens Hofman absoluut niets
aan het huis. „Dat staat daar echt
te verloederen, terwijl er ontzet
tend veel belangstelling voor is.
We hebben al ettelijke keren men
sen aan de deur gehad, die
vroegen of het huis te koop is."
Het slechte onderhoud heeft ook
directe gevolgen gehad voor de
buren. In het hoekhuis was de rio
lering verzakt waardoor de sta-
kelder van de familie Hofman on
der liep. „We hebben door de
stank echt alle deuren open moe
ten zetten. Iedereen kon hier toen
gewoon binnenlopen. Het was in
het weekeinde dus van de DCMR
konden we niemand bereiken.
Zelf hebben we een ruitje uit de
woning gehaald om te kijken wat
er nu aan de handwas."
Eén dag later werd de DCMR ge
beld. „Daar werd verteld dat de
desbetreffende persoon nog niet
op kantoor was. Uiteindelijk heb
ik hem toen thuis gebeld. Hij wil
de helemaal niet aan de telefoon
komen. Zyn vrouw zei dat ik hem
maar op kantoor moest bellen.
Toen ben ik echt uit mijn vel ge
sprongen."
Het uitblijven van maatregelen,
de gebrekkige voorlichting, alle
loze beloftes en de overlast maken
Hofman weer kwaad. „Ik heb hier
echt nachten niet van kunnen sla
pen. De woordvoerder van de
DCMR heeft verteld dat het geld
voor de sar nring er gewoon is. Ie
dereen zeg .at dit niet kan, maar
waarom wordt er dan niets aan ge
daan?" De rechter is volgens Hof
man nog de enige die haar kan
helpen. „Niemand doet iets: de
provincie niet, de DCMR niet en
ook de gemeente Krimpen niet.
Het lijkt wei of ze gewoon niet wil
len beginnen."
Hellevoetsluis—Enig idee hoeveel
water er is gemoeid met een ge
middelde douche? Al gauw een li
ter of tachtig, uitgaand van een
douchepartijtje van een minuut of
zeven en een normale douchekop,
die elke minuut twaalf liter water
naar buiten spuit. Voor alle duide
lijkheid: dat zijn dus acht grote
emmers water. Enig idee om hoe
veel water het gaat als de gewone
douchekop wordt vervangen door
een goede spaardouehe? De helft.
Zo vreemd is het dus niet dat
steeds meer Nederlanders kiezen
voor zo'n spaarzame douchekop.
We staan niet voor niets bekend
als een zuinig volk. En het scheelt
niet alleen in het waterverbruik,
maar het is ook gunstig voor de
energierekening, want er zullen
maar weinig mensen zijn die
warm lopen voor een koude
douche. Al die liters water moeten
dus ook nog eens verwarmd wor
den en hoe minder water wordt
gebruikt, hoe minder water warm
hoeft te worden gemaakt.
Onder meer door het toenemende
gebruik van waterbesparende
douchekoppen is het waterge
bruik in ons land de afgelopen ja
ren beetje bij beetje gedaald. Was
er in 1992 sprake van 13 procent
zuinige douchekoppen, vorig jaar
was dat percentage al gestegen tot
33. Eén op de drie douchekoppen
is dus een zuinig type. En een he
leboel van die spaardouches heb
ben vanuit Hellevoetsluis hun
weg naar de rest van Nederland
gevonden. Daar is namelijk - in
een woonhuis - Seatrade geves
tigd, de importeur van onder
meer de Best Saver, de meest ver
kochte spaardouehe in Neder
land.
Directeur van de sanitaire groot
handel is Ina van Duijn, een van
Inavan Duijn, directeur van de Hellevoetse sanitaire groothandel Seatrade, importeertde meest
verkochte spaardouchekop van Nederland. Foto Fox
de twee personeelsleden van
Seatrade. Elf jaar geleden zette ze
de eerste voorzichtige stappen in
dc wereld van de spaardouche
koppen. „Eigenlijk bij stom toe
val," vertelt de Hellevoetse. „Ik
werkte indertijd in de elektroni
sche beveiliging, iets totaal an
ders." Een kennis zocht iemand
als vertegenwoordiger voor de Be
nelux van het Noorse Microplast,
de fabrikant van de Best Saver.
Toen Van Duijn zei zo gauw nie
mand te weten, kreeg ze prompt
de '.Taag voorgeschoteld of het
dan niet iets voor haar was.
Ze twjjfelde in eerste instantie,
maar ging overstag nadat ze een
tijdje een spaardouehe had gepro
beerd. „We hadden in die tijd nog
een elektrische boiler," De eerste
twee gezinsleden die 's ochtends
onder de douche gingen -door-
gaans man* en dochterlief- had
den geen problemen, maar bij de
volgende die aan de beurt was,
Van Duijn zelf, was de warmwa
terketel leeg. „Nummer drie had
meestal koud water." Na montage
van de Noorse douchekop was dat
over: na twee douches was er nog
ruim voldoende warm water voor
handen. En dat was niet de enige
goede graadmeter voor de bespa
rende werking van de Best Saver.
„Ik kon het ook heel duidelijk
zien aan de afrekening van het
GEB."
Van Duijn was overtuigd. „Ik was
er wel enthousiast over. Niet eens
zozeer uit idealisme of om finan
ciële redenen, maar puur uit prak
tisch oogpunt." Ze besloot het im
porteurschap op zich te nemen.
De vraag was toen hoe ze het nieu
we produkt onder de aandacht
kon brengen. „Je moet iets doen
dat mensen er niet meer omheen
kunnen." Op advies van haar man
liet ze de Best Saver, samen met
een aantal andere, veel verkochte
douchekoppen, testen door TNO.
De'Noorse douche kwam als zui
nigste uit de vergelijkende test,
„TNO was ook sceptisch, maar in
het gunstigste geval bleek de Best
Saver een besparing van 66 pro
cent op te leveren. Dan moet je
trouwens wel een hoge waterdruk
hebben. Veelal is dat in Neder
land niet het geval; hier in Helle
voetsluis moet je zaterdagoch
tend meehuilen onder de douche
om nat te worden."
Dan heb je dat TNO-onderzoek,
maar hoe ga je dan verder?
Ina van Duijn: „Een vriend met
een reclamebureau zorgde voor
een persbericht. Na twee dagen
kwam al het eerste telefoontje van
een landelijk ochtendblad, dat
een halve pagina aan de Best Sa
ver wijdde. De redactie werd over
stelpt met telefoontjes van lezers
die wilden weten waar die zuinige
douche te koop was." Ook andere
bladen besteedden aandacht aan
de douchekop die Van Duijn im
porteerde en van het een kwam
het ander. „Door alle publikaties
kwam er vanuit de installatiewe
reld vraag naar. En echt, je staat
er versteld van wat er afgedoucht
wordt. Ik schat dat er alleen in Ne
derland al iets van 800.000 Best
Savers zijn verkocht."
In het begin verkocht Van Duijn
vooral veel douches aan instellin
gen voor geestelijke gezondheids
zorg, zoals Hemesseroord in Mïd-
delhamis. „Recreatieparken heb
ben 'm in de meeste bungalows
zitten." Waterleidingbedrijven in
troduceerden speciale acties,
waarbij de waterbesparende
douchekop tegen gereduceerde
prijs werd aangeboden. ïn Neder
land waren de resultaten wisse
lend, maar een actie in België was
een groot succes: in zes weken tijd
werden 45.000 douches verkocht,
op 100.000 potentiële klanten. En
zelfs zonder korting verdient de
Best Saver zich snel terug. „Ik
denk dat een gemiddeld gezin 'm
er in een half jaar uit heeft."
Er zyn inmiddels veel meer spaar
douches op de markt gekomen.
Zo verkoopt Van Duijn nu ook de
Multi Shower, ontworpen door de
man die ook de Best Saver be
dacht, maar dan met een verstel
bare straal. „Daar schijnt ie tien
jaar aan te hebben gewerkt. Je
moet 'm open zagen om te zien
hoe bijzonder ie is. De 'nozzle' is
zo'n stukje precisiewerk, dat
wordtin Zwitserland gemaakt bij
de fabriek waar ook Rolex-horlo-
ges worden gemaakt."
Na elf jaar is Ina van Duijn echter
nog steeds zeer te spreken over
het eerste en meest verkochte
produkt uit het assortiment van
Seatrade. „Ik neem er vaak een
mee als ik op vakantie ga. Je staat
er van te kijken in hoeveel hotel
kamers slechte douchekoppen
zitten. Als ik ergens langere tijd
zit, dan schroef ik 'm er gewoon
op."