is niet altijd even leuk
Van Gaal in
zijn kuif gepikt
Museeuw aangewezen winnaar in door Mapei gedomineerde honderdjarige
m m
De Vlaeminck:
'Ik zou me
generen zo een
zege te halen'
mmmm.
I
Kroontjespen
Rotterdams Dagblad
Maandag 15 april 1996
Door Peter Ouwerkerk
Roiibaix De valse scena
rio's brandden bij menigeen
in de handen. Johan Mu
seeuw móest natuurlijk win
nen. Maar hoe vaak was
Parijs-Roubaix ai niet anders
gelopen dan voorspeld of
voorzien?
Hoeveel smakelijke anekdo
tes waren daarover niet ver
zameld in het geschiedenis
boek van de honderdjarige?
Niet dat Museeuw zijn konin-
ginne-kïassieker werd mis
gund. Maar als iemand nu
eens door het draaiboek van
de logica zou durven heen-
breken...
Op tien kilometer van de piste in
Roubaix reed Museeuw voor een
tweede keer lek. In de volgauto
brak paniek uit, er werd met deu
ren gesmeten, er klonk geluid van
brekend glas, een toeschouwer
werd half omvergereden.'
Wie kwaad wilde zien zég het op
dat moment ook: de serviele
dienst van Museeuws 'sledehon
den', Andrea Tafi en Gianluea
Bortolami, dreigde zowaar te gaan
haperen...
De twee Italianen wachtten uit-
eindelijk toch op de aangewezen
winnaar, maar Museeuw moest
druk gebarend de patron spelen
op 2|jn fiets.- En ook onderling le
ken Tafi en T3orto' verre van ka
meraden tot in den dood.
Wie zou proberen wie te flikken?
Profwielersport is immers zelden
een abc. Zou Johan Museeuw, te
gen alle stalorders in, door zijn ei
gen. ploegmaats in het pak war-
Roubaix Alles was Mapei,
zondagnamiddag in Roubaix.
Maar 'Monsieur Paris-Rou-
baix', Roger de Vlaeminck
(vier zeges), maakte er geen
geheim van dat hèm'een ont
knoping als deze maar matig
kón bekoren.
„Natuurlijk ligt Museeuw er
niet wakker van, spreekt later
ook niemand er meer ovérX
maar ik zou zoniet witten wire
..'nen. Zonder er zelfs voor te
hoeven sprinten..; Ik zou me
generen?'.
De Vlaeminck vindt dat je op
déze manier een topkoers als
Parijs-Roubaix niet mag afslui
ten. Maar hij kent de Oorzaak:
,vDe2e ploeg is veelte sterk.
Het is tevergelijken' 'met de
ploeg-Merckx uit mijn tijd. Of
toen Moser en ik nog voor de
zelfde sponsor reden. Ook een
te grote macht Daarom ben ik
weggegaan."
„Dit moet echt uit elkaar. Dit is
niet goed voor de wielersport.
Ik had destijds ook bij Merckx
kurinen gaan rijden, maar ik
had daar geen zin in. Het was
mijn eer te na geschenken te
krijgen. Ik won liever minder
koersen, maar dan wel als éch
te tegenstander van mijn riva
len."
Mapei-ploegleider Patrick Lef
evere rangschikte 'De Vlae-
mincks kritiek onder de noe
mer 'dwaze afgunst'. „Bortola
mi én Tafi beseffen dat eriets
hogers dan Mapei niet bestaat
En ze kunnen er vanop aan,
dat ook zij weer een keer vóór:
iets groots aan de beurt ko-
men."
Het zou niet zo ver komen, de lo-
gicazou zegevieren.
Zomaar op kop
Met vier waren ze op 90 km van
Roubaix zomaar ineens op kop ge-'
komen. Vier renners uit één en
dezelfde ploeg. Een grotere over
macht is in het klassieke wielren
nen zelden, nee eigenlijk nooit
vertoond. Superieur zelfs aan de
Gewiss-troika van 29*94 in de
Waalse Pijl, met Argentin, Furlan
en Berzin in het eerste rijtuig/di
rect na de tweede beklimming
van de Muur van Hoei.
Drie toen, een Mapei-kwartet nu.
Maar nadat Franco Ballerini had
moeten afrekenen met een vierde
lekke band, hij de snelle Stefano
Zanini niet kon lostijden, maar
het gaatjepp de drie vooraan wel
zag slinken van twee minuten
naar één, kreeg Ballerini de op
dracht zich te schikken in de rol
van bewaker; hy werd gévangéne
van zijn eigen ploeg.
Wat overigens weinig beter was
Het drietal van Mapei/GBtrotseert de keien en hetstoftijdens het eeuwfeest van Parijs-Roubaix Johan Museeuw, de kopman diemoestwlnnenvan zijn bazen .geeft het
tempo aan. FotocorVos
dan de 'triplette' die Tafi en Bor
tolami voor Museeuw geacht wer
den te besturen. Museeuw, die
zondag Vlaanderen door botte
pech uit zijn handen zag glippen,
die woensdag de sprint in Wevel-
gem aantrok voor Tom Steels, en
nu die 'revanche' kwam halen in
de stoffige hel
De ambities van Museeuw kwa
men al aan de oppervlakte toen
hij toevalligerwijs mee voorop
raakte in een (te) vroege vlucht
met ploegmaat Peeters, Zabel en
Desbiens. „Het was nooit de be
doeling lang wegte bleven, maar
het pakte dusdanig goed uit, dat
ik op een rustige manier vooruit
over de eerste kasseien kon rij
den,".:
De aanval op zone 11, bij War-
haing, was evenmin van tevoren
gepland.. „Wie niet verrast wit
worden moet zorgen voorop te
zyn in Parijs-Roubaix," zei Mu
seeuw. „Toen ik omkeek zag ik al
leen maar ploegmaats... Toen heb
ik maar besloten vol door te
gaan?'.
Alhoewel, vol.. „Ik heb mijn werk
gedaan, maar ook altijd op reser
ves gereden. Tafi en Bortolami
deden het meest in de vlucht Al
leen de laatste drie kasseistroken
heb ik aDes gegeven."
De bazen
Museeuw wist toen al dat de keu-
len. Eigenaar Giorgio Squinzi had
vanuit Milaan naar de GSM-tele-
foon gegrepen en Mapei-ploeglei
der Patrick Lefevere willen opdra
gen de zege aan Museeuw te gun
nen. Lefevere kon of wilde dat
niet bevestigen.
Hy pakte zyn zaktelefoon en
showde het aan zijn gehoor: „In
alle hektiek van het laatste uur is
de antenne afgebroken... Ik kon
niet meer gebeld worden. Ik heb
alleen met Fabbri (de assistent
ploegleider, red.) overlegd, en de
keuze was niet moeilijk: Mu
seeuwwinnaar?'
Waarom hij, en waarom niet af-
sprintèn? „Het is een luxe pro
bleem. Maar iedereen dié de
koers kent zou dezelfde keuze
hebben gemaakt. Zelfs als Balleri
ni er nog bij had gezeten was .het
zö gegaan, veel moeilijker \vas de
keuze voorde, 'tweede plaats. Tafi
wilde per se tweede worden,
omdat zijn vrouw op het punt
staat te bevallen. Maar ook Borto
lami eiste die plaats op. Hy voelt
zich een betere renner, heeft nog
al wat problemen gekend, is een
tijd ziek geweest, is van onder nul
moeten terugkomen, Ik gunde
hem de één na beste ereplaats?'
Woord
Johan Museeuw zei geen ogen
blik bang te zijn geweest dat het
ererondje op de baan van Roubaix
anders zou uitpakken dan als ver
zien in het 'logische draaiboek',
„De Mapeis zijn mannen van hun
woord, en dat hebben 2e gehou
den. Zoals ze dat ook van my ge
wend zijn? Je ziet, zoiets krijg je
terug?';'';'
Museeuw nam gedecideerd de lei
ding op de laatste kasseien - in
de sloürilometer speciaal aange
legd op de'Espacé Charles Crupe-
landt, vernoemd naar de enige
echte Roubaiser winnaar van de
klassieker en draaide als eerste
de wielerbaan op. Zoals een win
naar betaamt
Vlaanderen had vorige zondag
een Italiaan moeten dulden, maar
de tienduizenden langs de kant
kregen nu de triomf waarop ze
hadden ingezet: van de sterkste
klassieke renner van het moment,
Johan Museeuw. De 47ste Belg in
de geschiedenis van 'Roubaix*.
Er werd dus niet gesprint, de slot-
ronde was een ereronde. Drie
acrobatische Mapei-atleten, die
op de streep een soort référance
kwamen maken. Armen breeduit,
een royaal bedankgebaar vanMu-
seeuw aan zijn beide helpers.
„Dit is een demonstratie van de
heste renners uit de beste ploeg in
de wedstrijd die hun het best
ligt," sprak Lefevere.
Mapeïssimo
Mapeïssimo, heette het vorig jaar
toen Museeuw, Bortolami en Tafi
de Italiaanse 'schlemiel' Ballerini
op voorbeeldigewijze aan de
hoofdkei van Parijs-Roubaix had
den geholpen. Een editie, die toen
ook volledig werd beheerst door
Parijs-Roubaix. Derde wedstrijd weicldb«ker: Museeuw (Bei) 262km 6.03,00 (gem. 43,31
km/u),2.Borto!ami(Ita),3.Tafi(Ita),4.Zamiü(Ita)2.43,5.Ballermi(Ita).8,T^niü(Oék)5.30,7.
Holm (Den),8, Ekimov(Rus), 9. Moreau (Fra), 10. MHesi (Ita), 11. Peetere (Rel) 7.01,12. Hoff
man (Ned), 13. Bettin 0ta)7.1ü, 14, Guesdon (Fra), 15.Loda CIla),30.Knaven7.45,32.Van Bon,
43, Van Steen, 11.22,52, De Jongh 17.12,55. Mulders,56.en laatste Wauters(Bel). 184 renners
vertrokken. Vierhouten kwam buiten de tijd binnen.
Stand WB individueel: 1-Museeuw 87 put, 2 .Bartoii (Ita) 55,3.Ba!d ato'Ita) 51,4, Colombo (Ita)
50,5.Gontsjenkov(Oek)47l6.TsjnüJ40,7.Zanini38,8.BortoIami35,9.Ekijnt3v32,l0.Coppo-
lillo (Ita) 25,25. Hoffman, Pianegonda (Ita) 5.
Stand WB ploegen: 1Mapei (Ita) 28 pnt, 2. MG (Ita) 24,3. Festi na(And) 17,7. Rabobank, Ge
wiss (Ita), Gan (Pra) 9,11. TVM 6.
de ploeg Mapei/GB: één, drie, tien
en veertien. Maar, het kan dus
nóg beter. Maxima Mapeïssimo!
Er sprongen gisteren tegen vy ven
drie dolblije, grote, blauwe kleu
ters op het podium van 'le een-
tenaire', en het scheelde maai- een
schouder of Ballerini was ook nog
vierde geweest
Eén, twee? drie èri' vijf.
Toch blijft het jammer dat er niet
iemand uit het scenario is ge
sprongen. Dan had er misschien
een smetje aan de ditmaal gouden
kassei gekleefd. Maar dan was de
ontknoping van 'Ie centenaire'
nóg historischer geweest
i BoionioenUjtdelkjoJiT korter':
te dureri. Zo mbói is fefto.
BisfetSalKr SiKSbiii, mDe
.ra&uer^titêifebj'gmtdósi';
rplé2Kr;je$zwónffyettfêeilcë:-]
Wielrenner Danny Nélissen id
■Aktaéef;-:.;-,.-;.
,lAiax-zal-iruj rmü'pmser-
Tmiwens,ikzoutne eroóknooit
opvï'ngémck imlen. Diartim
««rfedffiiritoiitcitiusseii/ira.
sU^menRóiteriaiji-Mtiat
belrejtèov PSV-nogeerdervi
ucïtmerfemf korium.
Feytnnord-. pits Bern ik tay
soo in Panorama.
.Vónff.' jaar wen Penny
HarttaièayënScb'ttiePippenop
hstBetinyléintdaihadNikege-
.-regeii';Hebben;m,se ontmoet
~Zeajji^t;tióor/tMtigS£ckie-'
Arrierikas.'ri-wtftie fivjh-Jïve-
1 etrio."
Patrick Huivert bNieuwe
Revu. f
y. ".V:)i.'v
- „Rhiwijheerstè^^
in 1989vm ik nièteevs.instaat
tedouekèrL" Ornrnjnteriéh te
■\bewgm,'moest ifcze n«ït nrijn
handen wtrekken:jk:1<on,: me
nietvooroverbmgeiCIk kon niet
-eens'mijn hd«n-«wawii.'Ohfle-
::hofli3k";~ Vï?«-"4; :Vj.vv?' >?.'-;r
Franco'Baflerml in het NRC
JkhebgeenihroeQi^geenran-.
- cune. Ik kóóp bïïdé-Qtventefr
zode van de broers Verhoek ook
-geux)onw^^^^^jms<-
ïiappelmiwdèj^dWtyü&S
WdaTÖmtifaf-THe broers zijn
ook mrnr meegesleept 'in - een -.
j-Sdièldsrê&ter Dick Jol in W
.Louis van Gaal. Foto anp
De eerste vraag was zaterdag
avond van Louis van Gaal zelf.
„Stelt u nog wel prijs op een ana
lyse van mij?" Hij was in zijn kuif
gepikt. Opnieuw. Nu was de be
langenvereniging van de sport
journalisten over de schreef ge
gaan. Schandalig vond hij het
Zaterdag bleek opnieuw dat het
niet helemaal goed zit tussen de
technisch directeur van Ajax en
de buitenwereld. Van Gaal had
moeite met „een deel van" de me
dia cn met het publiek. „Sonny Si-
looy," scandeerden de fans nadat
de bal wat ongelukkig op de hak
van Reiziger afketste.
Wat de toeschouwers betreft: ,,Die
zouden moeten zien hoe moeilijk
de jongens het hebben. Ze zijn op,
proberen zich desondanks over
het dode punt te knokken. Dan is
het niet leuk dat het publiek na
een kwartier al om litmanen
roept (op de bank). Ze hebben ook
een jaar lang geroepen dat ik
moest oprotten. En Cruijff moest
komen. Dat was ook niet leuk?'
Met de media is het ook niet alty d
even leuk. Deze week ontving
Van Gaal een brief van de belan
genorganisatie NSP. „Steeds va
ker worden persconferenties van
Ajax ontsierd door ordinaire
scheldpartijen, waamn verslag
gevers het doelwit vormen," was
de strekking.
Mischien had hij het wel niet hele
maal goed aangepakt, vorige
week, toen hy losbrandde bij een
'domme' vraag. „Maar ik heb nog
nooit iemand uitgescholden, zoals
wordt beweerd. Evenmin ben ik
door het bestuur op het matje ge
roepen, zoals is gesuggereerd.
Van Praag heeft hooguit gezegd,
'Louis, is dit nu wel zo verstan
dig'. Dan zeg ik: het was ook niet
zo verstandig. Maar ik ben wie ik
ben. Ik kookte van binnen."
Van Gaal werd verweten een grote
mond („Ben jij doof of zo") te heb
ben gehad tegen Dick van den
Polder, de nestor van de sport
journalistiek. Van Gaal: „Hij zat
veertig jaar in de sportjournalis
tiek Maar ook al zit hij er vijftig
jaar in, dat wil nog niet zeggen dat
hy een goede sportjournalist is..."
Van Gaais slotwoord was ook dui
delijk. „Ik heb wel dat aureool van
altijd gelijk hebben over me. Ik
maak echter ook fouten. Maar
sportjournalisten meer."
Afgelopen woensdag had in de
Kuip de reünie plaats van oud
profs van Feyenoord. Een dag eer
der stapte Ben Wijnstekers de
Brasserie van het Maasgebouw
binnen, waar op dat moment toe
vallig een groot aantal mensen in
een rolstoel zaten te eten. Wijnste
kers, met een stalen gezicht: „Ver
rek, ik dacht dat die reünie van
Feyenoordspelers morgen zou
zyn..?'
Fred Blankemeijer, belast met
veiligheidszaken bij Feyenoord?
besloot gistermiddag in Deventer
voor de wedstrijd tegen Go Ahead
Eagles buiten de poorten van het
stadion de aanwezige Feyenoord-
supporters te bezoeken. Blanke
meijer vindt het vervelend dat
een aantal fans teleurgesteld
heeft gereageerd op het feit dat zij
hun kaartje hebben terugver-
kocht aan Feyenoord en vervol
gens hoorden dat de Weense poli
tie hen niet in het stadion zal wei
geren. Toen de 'senior-manager'
na wat gesprekken wilde terugke
ren in het stadion, werd hij
prompt teruggesmeten in de me
nigte. De security herkende hem
niet als een official van Feyenoord
en zelfs zijn kaart maakte geen in
druk. Toen hij na veel vijven en
zessen door de hekken mocht,
werd de manager ook nog uitge
breid gefouilleerd.
Wim van Hanegem heeft in
Saudi-Arabië de play-offs bereikt.
Met zijn ciub Al-Hilal strijdt hij tot
eind mei om het landskampioen
schap. In het sportprogramma
van Radio Rijnmond^ waar de
oud-trainer van Feyenoord zater
dag werd geïnterviewd, bevestig
de Van Hanegem dat hij een aan
bieding van een grote Engelse
club op zak heeft. Dé Kromme
heeft de mogelijkheid Om na de
zomer in Saudi-Arabië te blijven,
waar hij het zelf goed naar zy n zin
heeft. Een beslissing óver zijn toe-
komstheefthy echter nog nietge-
Bij NAC is voetballer Maarten
Atmodikoro werkzaam in de de
fensie. Van Defensie is hij afkerig.
Aan weinig was tijdens het duel
met FC Twente te merken dat een
rechter in Arnhem morgen uit
spraak doet over Atmodikoro, die
militaire dienst weigert. Zeven
maanden celstraf is tegen hem ge-
eist.
Fred Blankemeijer, terugin de rij. 'Bent u official van Feyenoord?' Foto cees Kuiper/Rotterdams Dagblad j
IN DE TIJD dat 'we naar Rome
gingen', Wim van Est in een ra
vijn stortte en Geertje Wiele-
ma weer eens een record zwom,
doopte een verslaggever zijn
kroontjespen nog in de inkt. Als-
ie klaar was met zijn verslag pak
te hij de telefoon. Een stenograaf
aan de andere kant van de lijn tik
te de voorgelezen tekst vervol
gens consciëntieus op de schrijf
machine uit.
Dat gaat nu anders.
Tegenwoordig moetje beschik
ken over kabeltjes, piugjes, nip-
peltjes, stakkertjes en een mo
dem, die naar gelang de telefoon
veelal zijn aan te sluiten op 2oweI
het toestel als op de portable com
puter.
Als dat volgens de bijsluiter alle
maal klopt, dan is het een fluitje
van een cent Aan de hand van de
gebruiksaanwijzing voer je aller
lei codes in, druk op wat toetsen
en simsalabim: „Bericht is opge
slagen onder nummer zoveei,"
krijg je dan als een godswonder
op het beeldscherm ten antwoord.
Maar o wee als het draadje niet op
de telefoon past.
Dan heb je een probleem.
Met allerlei technische, mij ge
souffleerde foefjes, probeerde ik
onlangs ietwat geforceerd verbin
ding tot stand te brengen, maar ik
gaf het op toen ik plotseling de be
waking van het ministerie van
Economische Zaken aan mijn
computer had hangen. En daar, zo
werd mij alras duidelijk, zaten ze
niette wachten op een reportage
over Feyenoord.
„Tik in ATDT, dan een sterretje,
een komma en druk op Enter.
Vervolgens toets je het telefoon
nummer in en sluit af met control
C," werd me door een techneut
geduldig uitgelegd.
Maar wat ik ook intikte, verbin
ding met de moedercomputer op
de krant bleef u:L „No carrier,"
kreeg ik steeds als boodschap te
rug.
„Probeer dan eens..."
Ook mislukt,
„En ais je nou eens..?'
De receptionist van het hotel bood
spontaan zijn hulp aan, alsook de
bewaker van de telefooncentrale
en op het laatst stond zelfs de
werk-Ter gewapend met poets-
doek en een bus vim over myn
schouder mee te gluren naar iets,
waarvan ik deed of ik er verstand
van had, terwijl ik in mijn rug
voelde dat zij op dezelfde manier
meekeek.
,Het zit 'm in de centrale van het
hotel?' kwam de receptionist tot.
de conclusie. De polen of zoiets
waren precies in tegenstelling tot
wat de portable vereiste, „Maar
als je die polen eruit haalt én
omdraait, krijg je verbinding."
Nou had ik toevallig net geen
steeksleuteltje drie bij me, omdat
ik niet de gewoonte heb mijn ge
reedschapskist mee te sjouwen op
reportage. En aangezien, zijn
dienst erop zat, zou de centralist
zijn opvolger uitleggen waar de
kink in de kabel zat.
Die heeft hij nooit gevonden.
Na een vluchtige blik van 'geen
beginnen aan' beende ook hij de
kamer uit.
Als je nou eens,..," probeerde
een te hulp geschoten collega, die
veel handiger dan ik vertelde nog
nooit problemen te hebben gehad
met het doorzenden van zijn stuk
ken. Maar na twee uur stoeien gaf
ook hij het op. Hij begreep er niets
Laat staan ik.
Met zweet in mijn handen pro
beerde ik nog met een sierlijke
worp de portable tot andere ge
dachten te dwingen, „Tik in Telix
voor communicatie," luidde het
commando, dat bij landing op het
scherm tevoorschijn was geko
men. Maar dat had ik al driehon
derd keer gedaan.
Ten einde raad heb ik de telefoon
gepakt en mijn verhaal voorgele
zen aan een uitgeputte collega als
ware het geschreven met een
kroontjespen.
Mocht er vrijdag geen verslag van
Rapid Wien-Féyenoord in de
krant staan, dan weet u waar het
aanligt.
I
