14
«1
-i
'Als we de leefkwaliteit willen
verbeteren móeten we verkopen'
Verdachte Iglo-zaak door bank geïnformeerd over onderzoek
perken aan een beter
'klimaat' in de regio
Knobbelzwanen 'overaomeren' bij Nieuwe Waterweg
Van der Tak vraagt om
strengere milieuwetten
Meer smokkelaars van
kameleons gearresteerd
Voor veertig kinderen
geen plaats op school
Dader in Hoogvliet doodde
meisje 'uit angst voor geest'
WBR-directeur Erkens: investeren in eigen gebieden, niet in Vinex-weilanden
Man overvallen
I
Rotterdams Dagblad
Vrijdag 14 juni 1996
Rotterdam De 18-jarige ver
dachte, die maandagavond in
Hoogvliet een 13-jarige meisje
heeft neergestoken, heeft ge-
1 "handel d in een vlaag van ver-
étandsverbijstering. De man
-^éeft tegenover de politie ver-
--Klaard dat hij in de woning aan
uQe Saffraanstraat in de West-
-^JTunt een geestesverschijning
£,,%reeg die hem aanvieL Daarna
sff&ok de 18-jarige man een mes
stak een groot aantal malen,
Toen hij uit zijn roes ontwaakte,
bleek hij het meisje vermoord te
^hebben.
"De man werd dinsdagochtend
'-'-yan zijn bed gelicht in zijn huis
in Rotterdam-Noord. Hij was
'sinds enkele weken goad be
dvriend met het meisje, met wie
hü op maandagavond iets wilde
uitpraten, Dit gebeurde in de
woning van een vriend van de
'dader aan de Saf&aanstraat De
- verdachte had hiervoor toestem
ming van de vriend'die niet
thuis was ophet moment van de
moord.
Volgens de politie heeft de dader
last van een gespleten persoon-
Ijjkbeid. Hij zou aan Voodoo-
achtige' praktijken doen. „Hij
leefde in een droomwereld," al
dus een woordvoerder van de
politie. „Hij wilde bij een Antilli
aanse groepering horen De
verdachte heeft een Nederland
se moeder en een vader die af
komstig is uit het Middellandse
Zee-gebied, Hij wordt vandaag
yoorgeleid.
Het slachtoffertje woonde zelf
ook in de wijk Westpunt Zij had
enkele weken een liefdesrelatie
met de dader. Volgens de politie
zijn er geen aanwijzingen dat de
dader het meisje tegen haar zin
seksueel heeft gebruikt Het is
niet de eerste keer dat er in
Hoogvliet een 'voodoo-moord'
plaatsvindt. In september 1982
werd mevrouw L. Ehagaloe ver
moord in haar woning aan de
Koolvisweg in Hoogvliet
De daders geloofden heilig in de
voodoo-kunsten van hun op
drachtgeefster en voelden zich
gedwongen om de moordop-
dracht uit te voeren. Andere ge
ruchtmakende moorden die te
maken hebben met zwarte ma
gie en duiveluitdrijving zijn de
zaken Korhaanstraat (april 1980)
en Multatulistraat (augustus
Rotterdam Een regionaal Plat
form Hinder Veiligheid gaat de
komende twee jaar van gedachten
wisselen o*'.r de relatie tussen
wonen en werken in het westelijk
deel van de Rijnmond. Dertig be
woners, ondernemers en bestuur-
ders zijn bij elkaar gebracht om
*op een andere, inventieve manier
aan de orde stellen hoe het woon-
en werkklimaat aangenamer kan
worden.
Deelnemers aan het platform zijn
onder meer fabrieksdirecteuren
als S. Lak (EMO), J, Zwinkels (Ak-
zo Nobel) en M, de Haas (Elf
Atochem), ambtenaren en be
stuurders van de-provincie Zuid-
'HobfinëAeWUteigemeente-Retier-
dam, de ZuidhoUagdse-Milieufe-
deratie en omwonendeniivan! de
'Botlek, Europoort en de Maas
vlakte, In een vrije uitwisseling
van kennis, ervaring en beleving
hoopt platformvoorzitter G. Brou
wer tot interessante discussies te
komen.
Op de eerste bijeenkomst moest
gedeputeerde Brouwer weliswaar
verstek laten gaan, maar zijn be
doeling is dat de deelnemende be
woners, ondernemers en bestuur
ders elkaar zo veel nuttige tips en
Door John Bunte
Rotterdam Of hij in die eerste vier maanden al een duidelij
ke visie heeft ontwikkeld en een beeld heeft gekregen van
wat er binnen het Woningbedrijf Rotterdam zou moeten ver
anderen? Frans Erkens gaat er eens goed voor zitten. 'Geef
me de tijd me in te werken' schuwde hij begin februari bij zijn
indiensttreding als WBR-directeur nog de publiciteit. „Want
ik heb geen zin in alleen wat obligate praat. Ik moet wel het
idee hebben dat ik iets te melde/i heb." En dat heeft hij nu.
Drs. Frans Erkens (50 jaar), geto- districten," vertelt hij. „Ik wilde
gen in Den Haag, maar sinds eni
ge tijd in Delft woonachtig, was de
afgelopen vijf jaar werkzaam als
plaatsvervangend directeur-gene
raal bij de Rijksgebouwendienst.
Daarvoor fungeerde hij als mana
gement-consultant bij adviesbu
reau Twijnstra Gudde. 'Head
hunters' benaderden hem voor de
functie van voorzitter van bestuur
en directie van het Woning Be
drijf Rotterdam (WBR), de groot
ste huisbaas van de stad met in to
taal zo'n 37.000 woningen in bezit.
„Een paar maanden voor ik offi
cieel in dienst trad ben ik al be
gonnen met een rondje langs alle
meteen de materie en Je proble
men van de mensen eren ken
nen. Wat mij opviel w is de des
kundigheid en de maa'schappe
lijke betrokkenheid van de WBR-
medewerkers jegens de huurders.
Het was heel plezierig d&t mee te
maken. Zonder die inzet is het on
mogelijk om de klant goed te be
dienen. Ik heb me ook voorgeno
men om minimaal twee keer per
jaar by alle districten een dag op
werkbezoek te gaan. Wat zijn hun
ervaringen met de huurders en
welke problemen komen zij te
gen? Ik wil daar steeds van op de
hoogte blijven"
De eerste maanden hebben hem
duidelijk gemaakt dat de situatie
in de volkshuisvestingswereld
verre van rooskleurig is. Door de
bruteringsoperatie van de rijks
overheid zitten de meeste wo
ningcorporaties niet bijster goed
bij kas. Erkens: „Ik denk dat cor
poraties het zwaar zullen krijgen.
Als ik naar onzelf kijk zie ik een
algemene bedrijfsreserve van niet
meer dan vijftien miljoen gulden.
Daar kun je dus,geen gekke din
gen mee doen. Het geld zal alleen
worden aangewend voor zaken
die we erg belangrijk vinden."
In de eerste verkenningen voor
het beleidsplan van het WBR voor
de periode tot 2001 is aangegeven
waar de prioriteiten zouden moe
ten komen te liggen. Erkens: „En
dan gaat het mij om drie speer
punten: verhuurbaarheid, leef
baarheid en anti-segregatie. Daar
bij is het van groot belang dat de
kwaliteit is gewaarborgd. Op deel-
wijkniveau moet worden bekeken
waar verbeteringen noodzakelijk
zijn. Extra plantenbakken zijn
prima, zoals dat ook voor alles
geldt dat rond het opzoomeren ge
beurt, maar moetje niet nog meer
willen doen? We hebben een be
langrijke sociale funciie en zijn
die extra inspanningen aan de ge
meenschap gewoon verschul
digd."
Het WBR zal, als het aan Erkens
ligt, alle aandacht richten op het
bestaande bezit. „Het kan leuk
zijn om deel te nemen aan allerlei
Vinex-locaties buiten ons eigen
gebied, maar dat kan alleen wan
neer je zo goed in de slappe was
zit dat je het ook gemakkelijk
kunt betalen." Het betekent ove
rigens niet dat het WBR helemaal
de handen aftrekt van nieuw-
bouw-complexen. „Wielewaal is
bijvoorbeeld een binnenstede
lijke Vinex-locatie, die nadrukke-
lij k binnen ons gebied valt. We zit
ten daar al en dus zal daar nieuw
bouw plaats kunnen vinden. An
ders gezegd: wij kiezen voor in
vesteringen in de kwaliteit van
het huidige bezit in plaats van in
Vmex-weüanden."
Erkens verwacht dat de investe
ringen die in de periode tot 2001
informatie kunnen geven, dat op
den duur iedereen in de Rotter
damse regio er wel bij vaart.
Het reglunctai platform is niet ge
houden aan politieke agenda's en
formele afspraken tussen over
heid en bedrijfsleven, maar zal
vooral gericht zijn op communica
tie, zodat er ooit een situatie ont
staat waarin begrip en vertrou
wen het met recht kunnen van
nen van angst en onzekerheid.
„De technologie is inmiddels zo
verbeterd en aangepast dat je be
paald niet meer kunt zeggen dat
milieumaatregelen een sluitpost
op de begroting zijn. Voor de
meeste grote bedrijven ,in dit ge-^
bied is het .inmiddels «prioriteit*^
nummer één-Daajomkun je zelfs
zeggen dat we ernaar toegroeien
dat je beter in de Rijnmond kunt
wonen, met z'n strenge eisen, dan
in een omgeving met kleinschali
ge industrie die misschien meer
overlast geeft," was één van de op
merkingen op de eerste bijeen
komst. In de komende twee jaar
zal uitvoerig aan de orde komen
of dat inderdaad de beleving van
de meeste inwoners in de Rijn
mond is.
Zie ook pagina Opinie
m
Knobbelzwanen inde buurt van de stormvloedkering in dé Nieuwe Waterweg. Foto jaap Razoma/Rotteruams pagwad
Rotterdam Milieuwethouder
■jX^'an der Tak gaat volgende week
ïuj.het ministerie van VROM aan
gingen op aanscherping van mi
lieuwetten om chemische opslag-
Bedrijven in de Rotterdamse ha
ven sneller te kunnen aanpakken.
Van der Tak wil een harder beleid
naar bedrijven die zich niet aan
de regels houden, zegt hy naar
aanleiding van de situatie bij CMI
aan de Keilestraat Daar brak in
februari brand uit, waarbij een
grote hoeveelheid dioxine in de
lucht is gekomen.
"Wethouder Van der Tak wil zowel
met het ministerie van VROM als
met justitie komen tot een effec
tieve methode om de milieuveilig
heid te kunnen handhaven. Vol
gens zijn woordvoerster lopen de
wettelijke kaders thans niet syn
chroon en is alleen al daarom een
betere afstemming nodig.
Mogelijk komt in het overleg vol
gende week ter sprake dat de
DCMR Milieudienst Rijnmond en
de Milieudienst van Gemeente
werken Rotterdam meer capaci
teit moeten krijgen om hun be
voegdheden volop te kunnen uit
oefenen.
Rotterdam De politie in Rotter
dam heeft deze week nog vijf han
delaren in kameleons aangehou
den. Zij maken deel uit van een
srhokkellijn van deze beschermde
l tussen Madagaskar en
ptëaenand.
'Afgelopen ze
Ügelopen zaterdag hield de poli-
i töi al een 43-jarig echtpaar en een
3fe-jarige man aan. In de Rotter
damse woning van het echtpaar
werden honderden levende ka
meleons en andere repüelen aan
getroffen.
De vijf mensen die later zijn opge
pakt komen uit Leerdam, Rijs
wijk, Sliedrecht, Barendrecht en
4 Wognum. Bij een aantal verdach
ten trof de politie nog meer kame
leons aan.
IDe zaterdag opgepakte 36-jarige
>man smokkelde de diertjes per
vliegtuig uit Madagaskar. HÖ
;maakte meerdere vluchten naar
'.Parijs en verstopte de beestjes in
;een grote doos die hij als handba-
.gage kon meenemen. „Op sommi-
'ge vluchten is het heel normaal
■dat mensen grote dozen mogen
meenemen in de cabine. Meestal
-gaat het dan om televisietoestel
len. of magnetrons," aldus een
woordvoerder van de regiopolitie
Rotterdam-Rijnmond.
De man koos voor Parijs als eind
bestemming, omdat hij volgens
de woordvoerder wist dat de Alge
mene Inspectiedienst van het mi
nisterie van Landbouw op
Schiphol streng controleert. Van
Parijs reed de man per auto naar
Nederland.
Het Rotterdamse echtpaar ver
kocht de kameleons aan handela
ren en particulieren in Nederland,
België, Duitsland en Engeland.
De andere opgepakte handelaren
hadden de dieren in huis en wa
ren ook betrokken bij de verkoop.
Voor gewone kameleons kregen
2ij een paar honderd gulden.
Zeldzamer soorten leverden een
paar duizend gulden op.
Het onderzoek naar de smokkel
en handel ip kameleons begon al
in oktober 1995. De politie werkte
daarbij samen met de Algemene
Inspectiedienst en Justitie. Deze
samenwerking vloeit voort uit een
overeenkomst die de drie partijen
ondertekenden in 1994 om de ille
gale verkoop en smokkel van be
schermde planten en dieren te
gen te gaan.
Door Rein Wolters j
Roek van Holland Duizenden
'knobbelzwanen zijn de afgelo
pen wéken neergestreken op de
kilometerslange oevers langs de
Nieuwe Waterweg. Zowel aan de
- iuid- als de noordkant zwemmen,
dé dieren in omvangrijke kolo~'
nies. Het zijn voornamelijk een-
tot tweejarige zwanen afkomstig
uit Engeland, Nederland en De
nemarken. Ze 'overzomeren'
vooral in hel geueëliê vaïi het ka
naal tussen Vlaardingen en Hoek
van Holland. De dieren scharre
len graag tussen het steenslag
dat bij eb boven water komt en
rijkelijk is aangegroeid met
draadalg, een geliefd kostje voor
de knobbelzwaan.
„Voor zwanen dus een heerlijke
pleisterplaats," beaamt Koos van
Donk, beheerder van het voge-
lasiel Karei Schot in Rotterdam
en toezichthouder van Vogelbe-
scherming Nederland. „Deknöb-
belzwanenpopulatie is de laatste -
jaren -enorm toegenomen," be
vestigt hij. „Was er'eerst sprake
van enige honderden dieren, nu
- zijn. het er al duizenden. Een tel-
ling houden is schier onmogelijk
dat de dieren dnistrèeks augus
tus, weer vertrekken/,>Doorgaans
naar de plek waar ze zijn-gebo
ren,"-weet hij-van onderzoeken
naar het gedrag van zwanen.
";Tot voor kort werd ook aangeno-"
mén dat -zwanen een
Heel geliefd zijn de afwateringS;
zoals bij .de Van Brienehboxd-
brug, de Beneluxtunnel en'het
wegencircuit byHJsselmonde,
- Ridderkerk ,en .Ba^ïidrechn
Juist die vyvéra.rijnwoörizwav
vormen voor het leven, maar één nêiy hoé'gek -hét,temidden van/;
door Engélseh verricht onder- de verkeersdrukte ook lijkt, een
Sierlijk t
Naast een warm gevoel over de
toename van de sierlijke water
dier eiy voelt Van Donk ook angst
voor juist nu een olie- of andere
morsing in het water. „Dan. is het
zoek geeftéen andere uitkomst.
../"-Tin Donk: ^Zwanen zijn beslist
nl e£ monogaam/ Ze doen wel de-
gélqk aan partnerruil Wel komt
hét voor dat een mannetje, dat
1 zijn partner heeft verloren, nog
oase van rust Er komt geen
méns en evenmin een hond Bo
vendien -"r/mt de begroeiingpre-
des hef voedsel dat een zwaan
nodig heeft en lekker vindt
En: „Het probleem ontstaat als
leed niet te overzien, dan sterven bouwt en op haar blijft wachten.
twee jaar achtereen een. nest de jongen van het nesLgaarfeir
honderden, wellicht duizenden
dieren en zijn we misschien weer
terug by af."
De zwanen die zich ophoudeh
langs de Nieuwe Waterweg zijn
dit jaar-niet tot broeden geko
men. „Nog te jong,'' verklaart
Van Donk laconiek. Hij verwacht
Maar daarna volgt, het .dier zijn.,
instinct en gaat heus weer op dé
vrijerstoer."' t
De toename van de zwanenkoh
nie geeft Van Donk ook zorgen
op een ander front, „want de die
ren zoeken in Nederland graag
rustige plekken om té nestelen.
proberen .te vïïegém.? Vorig "jaar
zijn in die fase drie jonge zwanen
bij de Van Brienenoord-comcor
"doodgereden.' Dat1 proberen we
nu te voorkomen door duidelijke
afspraken met Rijkswaterstaat*
En niet alleen voor de veiligheid
yan zwaan,,maar zéker ook voor*
die van de automobilist" -
moeten worden gedaan circa vijf
honderd miljoen gulden zullen
vergen. „Dus is er een inspanning
nodig om dat geld zelf te vinden.
Als je een dubbeltje wilt uitgeven,
dan moetje dat eerst in bezit heb
ben. Je kunt daar steeds de maxi
male huurverhogingen voor door
voeren, maar wij denken heel na
drukkelijk aan iets anders: de ver
koop van woningen aan bestaan
de huurders. Ome voorkeur gaat
uit naar de maatschappelijk ge
bonden eigendom-constructie."
Volgens dat systeem krijgen ko
pers wanneer zij de woning willen
verlaten het eigen geld terug en
kan het WBR eventueel besluiten,
al naar gelang de financiële situ
atie op dat moment, de huizen op
nieuw in de verhuur te gooien.
Verkoop biedt volgens de direc
teur, naast het gewin op korte ter
mijn voor de corporatie, ook ande
re belangrijke voordelen. Het ei
gen woningbezit wordt bevorderd
en mensen met een hoger inko
men zijn wellicht eerder bereid in
een oude wijk te blijven wonen.
Dat is goed voor de anti-segrega
tie -het tegengaan van sociale
scheidingen - en kan bovendien,
doordat het voorzieningen aan
trekt, een economische impuls
voor het gebied opleveren.
Het geld dat vrijkomt door de ver
koop van woningen wordt geïn
vesteerd in de leefbaarheid in dat
gebied. Dat kan gebeuren door
het verbeteren van de kwaliteit
van de woningen, maar ook door
aanpassingen aan de directe
woonomgeving. Het opschroeven
van de kwaliteit van een aantal
huizen is volgens Erkens geen
overbodige luxe. „Je kunt je soms
afvragen of de voorzieningen in
die huizen nog wel v<m deze tijd
zijn. Dus moet je daar iets aan
doen. Anders gaat het ten koste
van de verhuurbaarheid. Als je
naar de prognoses kijkt dan
dreigt op termijn toch leegstand.
En dat willen we als het even kan
voorkomen."
Belangstelling
Gedetailleerde plannen om de
leefkwaliteit te verbeteren zijn er
nog nauwelijks. „Wat er verder
kan gebeuren 721 de tijd leren.
Want Ieefbaa-heid is een eld dat
nog lang niet is uitgekristalli
seerd." Het aantal te verkopen
WBR-directeur Erkens: 'Extra
plantenbakken zijn prima,
maar moetje niet meer willen
doen?' Foto Niels van der Hoeven/
Rotterdams Dagblad
woningen zal mede worden be
paald door de verlangde investe
ringen in dat gebied. „Maar,"
schat hij in, „bet zullen er eerder
een paar duizend dan een paar
honderd zijn. Daarbij is het ook de
vraag of de panden geschikt zijn,
het in het beeld van de wyk past
en of er voldoende belangstelling
is. Dat zal de komende tijd moe
ten blijken."
Erkens is optimistisch. „Ik hoop
dat de animo groot is. Al zal veel
afhangen van de ontwikkeling
van de huren. Blijven die fors stij
gen dan zullen mensen snellefr in
de verleiding komen om te gaan
kopen." Als het aan de woningbe
drijf-directeur ligt zullen zijn
huurders in de toekomst echter
met minder forse stijgingen wor
den geconfronteerd. „Het was nu
5,5 procent. Ik wil onder de 5 en
liefst zo ver mogelijk." Het WBR
wil ook andere partijen betrekken
bij het verbeteren van de woon
omgeving. „Wanneer wij bereid
zijn daar vijfhonderd miljoen voor
vrij te maken zal ik zonder enige
schroom op rijksoverheid en de
gemeente afstappen met het ver-
ziek ook een financiële inspan
ning op zich te nemen," kondigt
de directeur aan. „Het lieft op fif
ty fifty-basis. Waar daar is men er
toch ook alles aan gelegen om de
leefbaarheid te verbeteren? Het is
een gemeenschappelijk doel,
waarbij wij bereid zijn het voor-
touwte nemen. We zullen niet alle
problemen in de wijken kunnen
oplossen, maar we kunnen wel
een bijdrage leveren."
Rotterdam Zeker veertig leer
plichtige kinderen in de leeftijd
van 8 tot en met 16 jaar gaan in
Rotterdam niet naar school. Het
gaat om kinderen met leerproble
men, voor wie geen plaats blijkt in
het speciaal onderwijs. Dat komt
door wachtlijsten voor toela
tingstesten en op de scholen zelf.
Dit blijkt uit antwoorden van het
college van b en w op vragen van
raadslid Chr. van Heumen (SP),
Aanleiding waren klachten van de
ouders van de 11-jarige Steven
Brown uit Schiedam. Deze jongen
was na een verblij f van drie jaar in
een pedologisch instituut geïndi
ceerd voor MLK-onderwijs. Zijn
ouders slaagden er echter niet in
hun zoon op een voor hem ge
schikte school geplaatst te krij
gen. Steven, die aan een stuitbe-
valling een lichte hersenbescha
diging (MBD) heeft overgehou
den en hyperactief is, heeft een
jaar geen onderwijs gevolgd. In
middels is hij ais gastleeriing ge
plaatst op een school voor moei
lijk lerende kinderen 'In
Schiedam.
RotterdamEen 72-jarige man is
gisteravond in de Blokmakers-
straat in Rotterdam beroofd. De
man werd van achteren beetge
pakt en tegen de grond geduwd.
De overvaller griste daarbij de
portemonnee van het slachtoffer
uit diens zak. In de portemonnee
zat een bedrag van enkele hon
derden guldens. Op de Heer
Bokelweg is vannacht een-25-jari-
ge vrouw voor haar woning door
een onbekende man met een mes
bedreigd. De vtouw moest haar
portemornee, met daarin eer be
drag van vijftien gulden, afgeven.
Op 27 oktober vorig j'aar had in een loods aan de Schaardijk ia de Rot-
terdanse wijk Kralingseveer een begin gemaakt moeten worden met
het uit- en ompakken van 1991 plakken coci Jie met een totaal ge
wicht van duizend kilogram. De partij was verpakt in de dubbele bo
dems van dozen grote garnalen die afkomstig waren uit Ecuador. Zo
ver kwam het niet, omdat de door de politie aan de twee containers
bevestigdse peilzenders ontdekt werden. Niettemin werden nog de
zelfde dag tien verdachten in de kraag gevat. Alle betrokkenen hou-
den bij hoog en bij laag vol onschuldig te zijn. Gisteren verbrak hoofd
verdachte Hans G. (45) de stilte. Hij zei het slachtoffer te zijn gewor
den van een waarschijnlijk Colombiaanse organisatie die zonder dat
hy het wist de cocaine met een straatwaarde van honderd miljoen
gulden in de verpakking van de garnalen had weggestopt
hoogte gebracht door bankinstel
lingen waarmee hij zaken deed in
Nederland, Belgie en op de Ne
derlandse Antillen.
De indruk dat de CRI G. en de an
dere verdachten al langer op de
korrel had, wordt versterkt door
de aanhouding van Peter V. (39) in
januan vorig jaar. Toen V. werd
gearresteerd, was hij in het bezit
van een kleine hoeveelheid verdo
vende middelen, een vuurwapen
en honderdtachtigduizend gul
den aan contant geld. Voor justitie
had dat ruimschoots voldoende
Door Donald Bax
RotterdamHans G. was gewaar
schuwd. Al ruim voor de hoofd
verdachte in de Iglo-zaak door de
politie werd opgepakt, wist hij dat
de Divisie Centrale Recherche In
formatie (CRI) bijzonder veel be
langstelling toonde voor zijn han
del en wandel. De gewezen Krim-
penaar, die zich in de loop van
1994 samen met zijn echtgenote
en mede-verdachte Riet (45) op de
Nederlandse Antillen had geves
tigd, was van die interesse op de
moeten zijn om V. voor een lange
re periode in bewaring te laten
stellen. Dat gebeurde niet, waar
schijnlijk omdat daardoor aan de
jacht op G. flinke zo niet onher
stelbare schade zou worden toege
bracht
Na de vrij plotselinge terugdraai
ing van alle speelfilmachtige vei
ligheidsmaatregelen, had G. ken
nelijk meer vertrouwen in de Ne
derlandse rechtsstaat gekregen.
Mede op advies van zijn knorrige
raadsman mr. G. J. Hubers wilde
de verdachte de rechtbank best
het een en ander uitleggen over
de partij diep gevroren garnalen
waarm later de enorme hoeveel
heid cocaine was aangetroffen.
Volgens G. kwam het er kort ge
zegd op neer dat hij nimmer had
bevroed dat zijn legitieme handel
doorspekt had kunnen zyn met
deze contrabande.
G. was via een vriend - een van
de twee in Suriname verblijvende
getuigen die door de verdediging
ook als verdachte worden aange
merkt - in contact gekomen met
ene José. Deze vertegenwoordig
de een firma uit Ecuador en bood
namens dat bedrijf grote garnalen
te koop aan. Omdat G. al eerder
wegers handel in verdovende
middelen was veroordeeld, waak
te hjj er naar eigen zeggen na
drukkelijk voor om opnieuw met
dat verderfelijke circuit te worden
geconfronteerd. Pogingen om die
zending te controleren, hepen
evenwel op niets uit.
Een goede Colombiaanse vriend
had G, de zekerheid gegeven dat
het wel goed zat met de leveran
cier van de garnalen. ,Jk geloof
nog steeds dat die vriend honderd
procent betrouwbaar is," sprak G,
eigenaar-directeur van de han
delsonderneming AS.N (Antillen
Suriname Nederland). „Ik wil u
jchter gesloten deuren vertellen
noe lit denk dat ailes in elkaar zat.
Anders breng ik hem in grote
moeilijkheden en maak ik hem
kwetsbaar voor de Colombianen
die achter de levering van de coea-
me zitten." Rechtbank-president
mr. L C.P Goossens legde dit
verzoek naast zich neer, omdat hij
sowieso in de openbaarheid een
samenvatting van het besprokene
had moeten geven.
De rechtbank hield hem onder
wijl in verhaalvorm tal van verkla
ringen voor waaruit moest blijken
dat G. wel degelijk weet had ge-
bad van de aanwezigheid van de
cocaine. Het intensieve telefoon
verkeer tussen de verdachten,
van wie het merendeel kantoor
hield in hetzelfde gebouw in de
Krimpense Stormpolder als de
hoofdverdachte, voerde als een
rode draad door de door de recht
bank geschetste ontwikkelingen.
En daar, zo liet de plotseling felle
G. een flinke bries opsteken, zat
hem nu net de kneep.
„Want," zei G., „ik wist al een hele
tijd dat we werden geobserveerd
en afgeluisterd." Waarop de rech
ter zijn fotografische kennis van
het dossier etaleerde door de door
de banken afgegeven waarschu
wing aan te halen. „Daar zakt dus
wel mijn broek van af," bromde
mr. Goossens, „Maar ja, u was
hun klant, hè?" Op die laatste op-
dan wel aanmerking ging G. niet
in.Als ik nu echt met duizend ki
logram cocaïne bezig was en u
weet dat ik wist dat men mij in de
gaten hield," hield hij de rechter
voor, „denkt u dan echt dat ik
open en bloot door de telefoon
over m'n handel zou praten?"
Op verzoek van de verdediging
liet de rechtbank de dozen zien
waarin de garnalen waren verpakt
en de dubbele bodems van die do
zen waarin de cocaine was verbor
gen. De ter completering van het
dossier bewaarde plak cocaïne
wordt opnieuw onderzocht door
het Gerechtelijk Laboratorium in
Rijswijk. „Cocaïne heeft een ei
genkeurmerk," legde mr. Hubers
uit. „Door dat onderzoek kan vast
gesteld worden of de cocaïne uit
Ecuador komt of van het Medel-
lïn- of Cah-kartel in Colombia.
Volgens justitie komt deze coca-
ine van het Cali-kartel. Blijkt dat
niet zo te zijn, dan is er een pro
bleem."
