16
Politie ook beoordeeld op bekeuringen
i
Ruim zevenhonderd lopers voor Roparun
'Sparta' helpt straatschoffies Rio weer kind worden
Twee koren zingen de
stormvloedkering dicht
Orthoptist ziet ook de
risico's van licht loensen
Goed voor het alert houden van agenten en normbesef van burgers
Nieuwe dekenaat Zuid-Holland
Buurtbeheer
zonder grenzen
Rotterdams Dagblad
W 7
1 f ^Ts%r 4'
Dinsdag 6 mei 1997
Hoek van Holland Aan beide
'zy den van de Nieuwe Waterweg
- zal komende zaterdag een gi
gantisch koor de officiële inge
bruikstelling van de storm
vloedkering begeleiden. Op de
noordoever, waar koningin Bea
trix ten overstaan van enkele
honderden genodigden die offi
ciële handeling zal verrichten,
zingt dan het duizend man
vrouw sterke Delta-koor. Op de
zuidoever wordt een koor ge
vormd van vrijwilligers.
Belangstellenden voor de offi
ciële ingebruikstelling van de
stormvloedkering in de Nieuwe
Waterweg kunnen alleen op de
zuidoever, de landtong bij Ro
zenburg, terecht. Gratis pendel
bussen verzorgen het transport
vanuit Spijkenisse (metrosta
tion Spykenisse-centrum), Rot-
terdam-Zuidplein en Rozenburg
(pont vanuit Maasluis). Wie met
de trein naar Hoek van Holland
réist kan met een speciale pen
delboot op de landtong worden
Koningin Beatrix verricht de of
ficiële .'openingshandeling' om
16,40 uur. Op een teken van de
koningin worden dan, voor het
eerst tegelijkertijd, de twee ke
ringdeuren uitgevaren. De ke
ring gaat niet helemaal dicht,
want beide deuren'zullennietop
de bodem van de Nieuwe Water
weg worden afgezonken.
Op de landtong is zaterdag een
is een Delta-markt, er is horeca,
erzijn kleine attracties en er is
het grote vliegerfeest waarmee
in- voorgaande jaren het
Wie in-,het vrijwilligexskoór wil
meezingen moetzich al om 14.30
uur melden voor de repetitie on
der leiding van dirigent Mirjam
Sies. Gezongen wordt een spe
ciaal vervaardigde Delta Pot
pourri; een arrangement van be
kende Nederlandse liederen als
Ketelbinkie, Mijn Nederland en
Waar de blanke top de duinen.
Alle genodigden reizen zater
dagmiddag met een speciale
trein naar Hoek van Holland.
Ter hoogte van de bouwplaats
van de stormvloedkering is een
tijdelijk stationnetje gemaakt.
Daar stopt ook de koninklijke
trein waarmee koningin Beatrix
naar Hoek van Holland reist
De NOS verzorgt zaterdag een
directe uitzending waarin de of
ficiële ingebruikname door ko
ningin Beatrix te zien is. De uit
zending, op Nederland 2, begint
om 15.30 uur en duurt tot 17.25
uur. Presentator Joop van Zijl
ontvangt in een studio bij de
stormvloedkering diverse gas
ten die gaan vertellen over on
der meer de bouw en de econo
mische consequenties voor de
scheepvaart. Verslaggever Tim
Dekkers heeft een reportage ge
maakt over de bouw van de
stormvloedkering en hij kijkt te
rug naar 1953» het jaar van de
Watersnoodramp, dat heeft ge
leid tot de Delta-werken.
Tijdens 'de uitzending wordt
overgeschakeld naar verslag
geefster Aldith Hunkar in Ma-
durodam. Daar staat een groot
schaalmodel van de kering -
het grootste bouwwerk in de mi
niatuurstad-waarvan de deu
ren gelijktijdig zullen sluiten
met die van.de echte kering in
Hoek van Bolland.
Rotterdam Een tikje loensen
heet sexy te zijn. Maar zo'n zwoele
oogopslag kan er wel voor zorgen
dat een kind op den duur aan een
oog blind wordt. Het gebeurt nog
te vaak dat huis- en schoolartsen
loensende ogen bij kinderen niet
serieus nemen, zegt orthoptiste
Christine Kingma, verbonden aan
het Oogziekenhuis Rotterdam.
'Het trekt vanzelf wel weer bij',
wordtdangedacht.
Het is evenwel van groot belang
dat loensende kinderen naar de
orthoptist worden gestuurd. Het
loensende oog loopt namelijk gro
te kans 'lui' te worden, omdat het
goede oog de taken overneemt om
niet dubbel te zien. Gevolg is dat
de oogzenuw van het loensoog
niet meer wordt gebruikt. In het
ergste geval volgt blindheid aan
De huisartsen, ook wel de 'poort
wachters' van de gezondheids
zorg genoemd, mogen hun patiën
ten met de invoering van de wet
BIG rechtstreeks doorsturen naar
een orthoptist. Vroeger werd de
patiënt altijd eerst naar de oogarts
gestuurd, die hem of haar weer
doorverwees naar de orthoptist.
Dal 'doorverwijstraject' is dus
korter geworden, maar daar wordt
nog niet optimaal gebruik van ge
maakt, vindt de Nederlandse Ver
eniging van Orthoptislen, die dit
jaar 40 jaar aan de weg timmert.
De circa driehonderd orthoptis-
ten, behorend tot de zogenoemde
paramedici, zouden graag zien
dat hun beroep in de toekomst
meer bekendheid krijgt.
Oogheelkunde komt in de oplei
ding tot huisarts slechts zijde
lings aan de orde. Dat is jammer,
vindt Kingma. Want vaak zijn va
ge klachten als hoofdpijn en dub
bel zien aan het einde van de dag
een aanwijzing dat er iets mis is
met de stand van de ogen. Die af
wijkingen kunnen op hun beurt
weer symptomen zijn van andere
kwalen. Een tumor kan bijvoor
beeld zo op de oogspieren druk
ken dat die het oog scheef trek
ken.
Volwassenen
De othoptist onderzoekt en be
handelt deze oogstandsafwykin-
gen en afwijkingen aan de samen
werking tussen de ogen. Naar
schatting vier tot vijf procent van
de bevolking heeft last van scheel
zien. De patiënten zijn meestal
jonge kinderen. Ook komen
steeds vaker volwassenen naar de
orthoptist, --zegt Kingma. Een
slachtoffer van. een zeer ernstig
verkeersongeluk bijvoorbeeld,
kan door de verbeterde medische
kennis in leven blijven. Maar hij
kampt vaak met naweeën. Een ge
broken oogkas bijvoorbeeld kan
scheel zien veroorzaken.
Bij de behandeling van kinderen
mei schele ogen geldt; hoe eerder
die begint, hoe meer succes kan
worden geboekt. Een door scheel
heid veroorzaakt lui oog kan tot
het achtste levensjaar goed wor
den behandeld. Daarna wordt het
veel moeilijker en is een zeer in
tensieve training nodig. „Je ziet
regelmatig dat artsen zeggen: het
kind kijkt wat zwoel, maar dat
trekt nog wel bjj. Maar zo'n kind
krijgt vaak een hartstikke lui
oog," zegt Kingma. „En dat terwijl
de moeder van zo'n kind altijd al
heeft gezegd dat er iets mis is
Het luie oog wordt behandeld met
de bekende pleister op het goede
oog, zonodig gepaard gaande met
een bril. Ook maakt men tegen
woordig gebruik van oogdrup
pels, die het zicht van het goede
oog vertroebelen. Het luie oog
moet daardoor werken om goed te
kunnen zien.
Wanneer beide ogen weer even
scherp zien, kan tot een operatie
van het schele oog worden overge
gaan. De orthoptist bepaalt hoe
veel het oog afwijkt en overlegt
dan met de oogarts welke spieren
moeten worden geopereerd om de
ogen rechtte krijgen.
De behandeling van volwassenen
die al hun hele leven scheel zien,
is wat problematischer. Vaak
wordt om cosmetische redenen
tot een operatie besloten. „De risi
co's van. de operatie zelf zijn vrij
laag," zegt Kingma. „Maar die
ogen die staan ai heel lang in die
stand. Als het ene oog dan opeens
weer recht staat, kan het zijn dat
de heisenen zich niet of heel
moeizaam aanpassen. De patiënt
gaat dubbel zien. De hersenen
trekken het oog dan vaak zelf
weer scheef. Daar moetje de men
sen wel voor waarschuwen."
Rotterdam Het bestuur van het
bisdom Rotterdam heeft een reor
ganisatie doorgevoerd 'met het
oog op de toekomst van de kerk
die om krachtenbundeling
vraagt'. Mgr. A. H. van Luyn sdb.
bisschop van Rotterdam heeft in
dat kader per 1 mei het dekenaat
Zuid-Holland-Zuid opgericht. Ge
lijktijdig heeft hij de dekenaten
Dordrecht en Zuidhollandse Ei
landen opgeheven. Het nieuwe
dekenaat is de eerste in een rij
van zes dekenaten-nieuwe-stijl,
waaruit het bisdom Rotterdam
(de provincie Zuid-Holland) uit
eindelijk zal bestaan.
Van de dekenaten-nieuwe-stijl
wordt verwacht dat zij de paro
chies krachtig ondersteunen. Dit
kunnen zijn doen door pastores te
begeleiden en bijvoorbeeld de
vorming van vrijwilligers aan te
pakken.
Drs. J. D. J. Kraus is door de bis
schop van Rotterdam benoemd
tot deken van het nieuwe deke
naat Zuid-Holland-Zuid. Kraus,
die al deken van de oude dekena
ten was, wordt 11 mei door bis
schop Van Luyn in Dordrecht ge
ïnstalleerd.
Rotterdam Rotterdamse politieagenten die te weinig bekeu
ringen uitschrijven krijgen dat op hun brood bij de jaarlijkse
beoordeling van hun functioneren. Dit blijkt uit antwoorden
van het college van burgemeester en wethouders op vragen
van het raadslid M. van Grunsven {Rotterdams Belang).
Agenten worden geacht per jaar keuring per dienst van acht uur.
ongeveer 300 bekeuringen te ge
ven voor verkeersovertredingen,
kleine milieu-overtredingen en
openbare-orde-overtredingen.
Dat komt neer op ongeveer 1,5 be-
Afwjj kingen daarvan, zowel naar
beneden als naar boven, worden
in functioneringsgesprekken aan
de orde gesteld en kunnen de per
soneelsbeoordeling negatief beïn
vloeden. Burgemeester en wet
houders wijzen erop dal zij geen
zeggenschap hebben over deze
gang van zaken, al staan ze er po
sitief tegenover. De verantwoor
delijkheid hiervoor rust bij het
openbaar ministerie, die baas is
over de opsporing van strafbare
feiten door de politie.
Geldgebrek
Het gebruik om vooraf het aantal
uit te schrijven bekeuringen min
of meer vast te leggen is enkele ja
ren geleden ontstaan onder voor
malig justitieminister Hirsch Bal-
lin. Die kampte met geldgebrek
en boekte toen tientallen miljoe
nen extra inkomsten uit bekeu
ringen m. Zijn opvolger Sorgdra-
ger vond het fout om gaten in de
begroting rechtstreeks te koppe
len aan het het opvoeren van het
aantal bekeuringen. Maar ook zij
kampt met geldgebrek en heeft
het gebruik gehandhaafd.
Tegenwoordig wordt als motive
ring echter met meer het geldte
kort van justitie gebruikt. Gezegd
wordt nu dat het vooraf vaststel
len van het aantal bekeuringen de
politie alert houdt om ook te let
ten op kleine overtredingen. Ais
de aandacht daarvoor zou verslap
pen, veslapt ook het normbesef
van de burger.
Door Ralph Rozema
Rio de Janeiro Een tropische
stortbui verstoort ruw het voetbal
partijtje op de boerderij 'Shalom'
voor ex-straatkinderen in Brazi
lië. De kinderen stuiven naar bin
nen. In de woonkamer zitten en
kele meisjes te knutselen, de tele
visie staat zachtjes aan.
Gilson (14) schudt de druppels
van zich af. Driejaar woont hij nu
op de boerderij. Jeugdhulpverle-
ner en ex-Rotterdammer Robert
Smits trof hem volkomen ver
waarloosd op straat in Rio de Jan
eiro aan. Als Gilson even later
over zijn straatleven vertelt, ziet
hij de beelden in een flits voorbij
trekken; de met vuurwapens
schietende agenten, de straatkin
deren op de vlucht.
„Het leven op straat was een
nachtmerrie. We zaten voortdu
rend in angst." Eenmaal op de
boerderij knapte Gilson snel op,
„De boerderij heeft mijn leven
veranderd," zegt hij beslist.
Vanaf Rio de Janeiro is het drie
uur rijden naar 'Shlaom'. Dwars
door de bergen, langs glooiende
weilanden en door stukken regen
woud. Diep in het binnenland
gaat de asfaltweg over in een
zandpad. De bus schommelt tus
sen de gaten in de weg heen en
weer. De boerderij ligt in een fris
groene vallei. „De kinderen kun
nen hier naar hartelust ravotten,"
zegt begeleider Luis (20), terwijl
we tussen de vier wooneenheden
doorlopen.
De door Robert Smits in Rio opge
richte stichting Remer -Portu
gees voor schuilplaats - heeft tal
van successen geboekt. Dankzij
het project hebben tientallen
straatkinderen de stap naar een
ander leven kunnen zetten.
Vertrouwen
Medewerkers van Remer zoeken
de kinderen op straat op. „Je reali
seert je niet hoeveel moeite het
soms kost het vertrouwen van de
kinderen te winnen," zegt Mareil-
le, een Nederlandse vrijwilligster
die, na een hbo-studie in de jeugd
hulpverlening, een jaar met de
kinderen op straat werkt.
De straatkinderen kunnen in Rio
terecht in een huis voor tijdelijke
opvang, Medewerkers van het op
vanghuis zoeken dan contact met
de ouders. Als het kan, gaan de
kinderen daarna thuis of bij fami
lie wonen. De overigen kunnen
voor langere tijd op de boerderij
terecht. In het nabijgelegen dorp
Robert Smits In een van de sloppenwijken In Rio de Janeiro, waar hij de stichting Remer heeft opgericht. Foto Raw Rozema
Pequeri gaan de kinderen naar
school.
In hun kamer op de boerderij
'Shalom1 spelen Jo en Bruno een
spel. Paula (13), een donker meis
je met olijke ogen, is aan het bor
duren. Op straat leefde 2e in een
groepje van zes kinderen. „We
vroegen mensen op het Centraal
Station in Rio om geld, maar we
kregen bijna niets," vertelt ze.
Om de honger te vergeten snoof
ze lijm en gebruikte marihuana.
„Niemand gaf ons eten, totdat de
mensen van Remer kwamen." 's
Nachts sliep ze op het trottoir.
„We waren voortdurend bang,
omdat we wisten dat de politie
soms kinderen vermoordde. ïk
heb hun dode lichamen gezien."
Op de boerderij komt ze tot rust.
Ze gaat met plezier naar haar
nieuwe school. „Ze is een van de
besten in haar klas," vertelt Ro
bert later met enige trots.
Het goede nieuws uit Rio is dat
het aantal straatkinderen daalt.
Steeds meer organisaties zorgen
voor opvang en scholing. Maar de
nieuwste trend in Rio is dat steeds
vaker jonge kinderen door drugs
bendes worden geronseld. Kleine
kamikazen worden ze genoemd:
kinderen met automatische gewe
ren die voor niets en niemand
bang rijn.
Ze verrichten klusjes voor de ben
de, brengen pakketjes cocaïne
rond of bewaken het illegale ver
kooppunt. Volgens cijfers van de
politie zijn in Rio tweeduizend
minderjarigen binnen drugsben
des actief. Daarom zijn volgens
Smits activiteiten in de arme slop
penwijken nodig, „Daarmee kun
je kinderen van de straat houden
en ze voor de drugsbendes behoe
den."
Eind jaren tachtig begon Robert
Smits met het geven van sportles
sen in de sloppenwijken, In de
krottenwijk Morro da Providen-
cia, gelegen op een steile heuvel
in hartje Rio, richtte hij de voet
balclub Sparta op, met een knip
oog naar de Maasstad, waar hij
zelf vandaan komt. De voetbal
club heeft tal van toernooien ge
wonnen. „En belangrijker: we
hebben de kinderen een zinvolle
besteding gegeven," lacht Robert.
Het loopt tegen de avond als trai
ner Pedro José Braneo van Sparta
door de smalle straatjes van de
wijk Motto da Providencia om
hoog klimt. Vanuit een café klinkt
snelle Braziliaanse dansmuziek.
Bovenop de heuvel, naast een
kerkje, spelen kinderen van Spar
ta een partijtje voetbal. Behendig
en snel schieten ze voorbij. Mar-
cio (14) toont trots het shirt van
zijn lievelingsclub: Flamengo, de
topclub uit Rio en de grote favo
rietbij de kinderen.
In het eenvoudige clubhuis legt
Pedro foto's op tafel: wedstrijden
en andere uitstapjes met de krot
tenwijkkinderen, naar het strand
of het zwembad. Trots toont hij de
gewonnen bekers. „De mooiste?
Van het toernooi dat we hier heb
ben gehouden," zegt Pedro zon
der aarzeling.
Moorden
„Met de jeugdteams van andere
krottenwijken, zoals Mangueira,
Rocinha, Vidigal." Dan wijst hij
naar een foto met Adilson van
twaalf jaar. Een kleine jongen,
bruin, vrolijke oogjes. Hij is ver
moord door jongens uit de drugs
handel. „Het gebeurt elk jaar wel
een keer," verzucht Pedro.
De kinderen die voor een drugs
bende klusjes opknappen, lopen
de grootste risico's. Bij schoten
wisselingen tussen de bende en
de politie komen ook kinderen
om het leven.
„Wij zien dat ze op steeds jongere
leeftijd beginnen," zegt Robert.
Hij wil naast de voetbalclub Spar
ta daarom ook beroepscurssussen
voor de kinderen in de wijk gaan
opzetten. „Zodat ze de verleiding
van de drugsbendes weerstaan en
tegelijkertijd een vak leren waar
ze mee verder kunnen."
Robert heeft kinderen zien op
bloeien. „Je ziet ze eerst verwaar
loosd op straat, vol agressie. Op de
boerderij of de dub kunnen ze
weer kind zijn. Je ziet ze spelen en
weer plezier tn het leven krygen.
Dan weet ik: ook voor al die ande
re kinderen is er hoop."
Nadere informatie over het werk
van de stichting Remer is ver
krijgbaar bij de stichting Help
mij Leven, Grote Beer 50, 2665
WN Bleiswijk, tel 010-5216055.
DoorLeonie van der Meer
Rotterdam—Twee miljoen gulden
voor kankerpatiënten. Dat zou de
opbrengst moeten worden van de
zesde editie van Roparun. Het
bleek een roddel te zijn. „We heb
ben vorig jaar natuurlijk ruim een
miljoen opgehaald en automa
tisch denken mensen dan, dat we
dat bedrag willen verdubbelen,"
zegt Thea van der Noord, van de
Stichting Roparun. „We willen ge
woon zoveel mogelijk ophalen."
Roparun (Rotterdam-Parijs-Run)
is de langste non-stop estaffete-
loop in de wereld. 89 teams met
elk acht lopers proberen 7 mei 'zo
veel mogelijk' geld in te zamelen.
Daar moeten ze 517 kilometer
voor hardlopen met als beginpunt
de Miillerpier in Rotterdam en als
finish de buitenwijk Dugny in
Parijs. Tot twee jaar geleden lie
pen de deelnemers naar de Eiffel-
toren, maar vanwege de groei van
het aantal teams is dat nu te ge
vaarlijk. „Uren lang rennen er
dan deelnemers door Parijs en dat
is niet te doen. We eindigen nu
dus in een buitenwijk, maar de af
stand blijft hetzelfde, want we
hebben een lus in het parcours
Thea van der
Noord van de
Stichting Ro
parun is druk
bezig met de
laatste voor
bereidingen
voor de zes
de editie van
non-stop es-
wereld. Foto
Rotterdams
oagfMü
Zes jaar geleden werd dus de eer
ste Roparun gelopen om geld in te
zamelen voor kankerpatiënten.
Een bungelow in de Ardennen en
een project thuiszorg voor termi
nale kankerpatiëntjes in het
Sophia Kinderziekenhuis 2ijn
voorbeelden van waar het geld
naar toe gaat. Dit jaar is het geld
bestemd voor twee Franse zieken
huizen, het IJsselland ziekenhuis,
de dr. Daniel den Hoedkliniek en
het Sophia Kinderziekenhuis. „Er
is ook geld voor een bungelow in
Nederland voor kankerpatiën
ten," zegt Van der Noord.
Vorig jaar is een recordbedrag van
1,25 miljoen gulden opgehaald.
Alle teams strijden voor een zo'n
hoog mogelijk bedrag.Als eerste
over de finish is minder belang-
ryk dan het hoogste bedrag ha
len," lacht Van der Noord. Vorig
jaar waren die winnaars de For-
tuna Runners uit Vlaardingen. Zij
hadden een opbrengst van 70.000
gulden. Ook dit jaar zijn ze weer
van de partij.
Het team dat vorig jaar na ruin
dertig uur als eerste over de finish
kwam. was 'Rotterdam Atletiek'.
Dit jaar lopen ze onder de naam
Tattoo BOB Pleinwegpioeg'.
Door hun sponsor Tattoo BOB
zullen ze in ieder geval de op
brengst van vorig jaar overtref
fen. Tienduizend gulden haalden
ze binnen en dat bedrag wordt nu
doorTattoo BOB geschonken. „Of
we het kunnen verdubbelen weet
ik niet," zegt Erwin Suvaal, één
van de begeleiders. „Er zitten een
hoop kosten in de voorzieningen,
zoals de auto, begeleiding en
eten." Het hoogste bedrag zal er
dan voor dit team niet inzitten,
'maar dan op zijn minst als eerste
over de finish', luidt het credo.
„Zo'n beetje elke bakker in Rot
terdam is al benaderd voor Ropa
run en de grote bedrijven lopen
allemaal zelf mee. We lopen na
tuurlijk voor het goede doel. maar
op het sportieve vlak hopen we
toch de beste te zijn."
Het evenement, dat net als de
Rotterdam Marathon grote be
kendheid draagt, heeft de Konin
klijke Landmacht als één van de
hoofdsponsors. Enkele mannen
van de landmacht lopen ook mee.
Mensen van de Luchtmobiele Bri
gade tonen hun kunsten tijdens
de opening van Roparun. Zij zul
len, samen met generaal Karsing
dc Euromast beklimmen en één
voor één via een touw afdalen
naar de Müllerpier. Daar krijgt
voormalig sportvrouw Nelly
Cooman een seintje om klokslag
12.00 uur het groene licht te geven
voor de start van de Roparun.
De 89 teams rennen met elk 15 be
geleiders in een lange presta
tieloop door Rotterdam. In een
lange stoet lopen ze langs de dr.
Daniel den Hoedkliniek naar de
Rotterdamse Oldegaarde, waar
om 12.45 uur de herstart zal
plaatsvinden. „Dan begint het.
Het eerste team verwachten we
donderdag om ongeveer 19.00 uur
in Parijs. De laatste loper zal de
volgende middag aankomen,"
vertelt Van der Noord.
Veel mensen hebben de organisa
tor al gevraagd, waarom de esta
fette niet van Parijs naar Rotter
dam loopt. „Dat vergt een hele
hoop tijd. Het is natuurlijk wel
leuker, als de teams in Rotterdam
eindigen en ik wil niet zeggen dat
dat in de toekomst ook niet ge
beurt. Maar nu is dat niet te doen
- het transport naar Parijs en de
organisatie van een feest in Rot
terdam. Het zijn allemaal vrijwil
ligers die aan de loop meewerken.
Maar ik sluit voor volgend jaar
niks uit."
Op 7 mei begint voor velen de ech
te inzamelactie pas. maar van te
voren zijn verschillende teams al
begonnen met geld ophalen. Een
voorbeeld is hei Bike- en Beta-
team. Zij hebben op 12 april een
benefietconcert gegeven in party
centrum Spes Bona aan de Bree-
weg. „Ik weet niet hoeveel er op
gehaald is. Er worden wel bedra
gen genoemd, maar die geloof ik
pas als ik het zwart op wit zie." De
slotmanifestatie vindt op 24 mei
plaats. Dan pas wordt bekend hoe
veel ervoor de kankerpatiënten is
ingezameld. En of de twee mil
joen is gehaald, roddel of niet.
De Coolsii
Het was een verademing, hoe
Hans Simons op 1 mei aan het
wijk-en buurtbeheer een interna
tionale betekenis toekende.
De Rotterdamse PvdA-wcthouder
gaf op de Hogeschool Rotterdam
Omstreken een intellectuele
impuls aan het beleid van 'wijkge
richt werken'. Simons zei dat de
aandacht voor buurtbeheer en
een mondiale oriëntatie elkaar
niet uitsluiten. Het kan elkaar
juist aanvullen, zoals individuali
sering - in de goede zin van het
woord - en internationalisering
ook hand m hand kunnen gaan.
Het was wel eens nodig dat een
prominent politicus de grenzen
van het wijk- en buurtbeheer ver
legde tot voorbij de evenaar en de
180°-meridiaan. Want onterecht,
maarte vaak. wordt in cynische
kringen geringschattend gedaan
over kleinschalige activiteiten,
bijvoorbeeld hetopzoomeren.
Johan Janssens van het stedelijk
bureau Opzoomer Mee maakte er
onlangs gewag van hoe hij een
paar jaar geleden weerstanden
moest overwinnen by lieden die
'straatje vegen' te min vonden als
actievorm. Maar nu het opzoome-
ren is uitgegroeid tot een straat-
aanpak die veel meer omvat dan
schoonhouden en opfleuren en nu
ook de sociale samenhang blijkt
te bevorderen, raken steeds meer
beleidsmakers en -uitvoerders
overtuigd dat het een fantastische
sociale investering is.
De kracht schuilt in de metho
diek; initiatief wordt beloond
(premie op actie) en dat maakt
mensen enthousiast. Het op-
zoomeren borduurt voort op de
boodschap van de sociale vernieu
wing datje niet te veel stil moet
staan bij problemen, maar dat je
moet kijken naar kansen en mo
gelijkheden. Als je daar ruim
baan aan geeft, is het neveneffect
dat menig probleem 'vanzelf tot
een oplossing komt. In tientallen
straten werken buurtbewoners
samen aan verbetering van hun
woonomgeving. Al die successen
op het micro-niveau van de straat
geven het opzoomeren een di
mensie die tot ver over de lands
grenzen belangstelling scoort; de
macro-functie van buurtwerk.
Simons gaf op de Dag van de Ar
beid een verdienstelijke aanzet
tot een bredere visie op het belang
van kieinschaligewerkverbanden
in een wereldwijd perspectief.
Hij leek erop uit de scepsis over
wijkgericht werken te doorbre
ken. Simons noemde de overeen
komsten tussen buurtwerk in
Rotterdam, Nairobi en Bangla
desh 'opmerkelijk', zodanig dat
hij er een inspiratiebron in ziet tot
internationale solidariteit.
Simons: „We leven in een para
doxale situatie. Enerzijds hebben
we het over de mondialisering
van de economie, anderzijds trek
ken wc daaruit niet de gepaste
conclusies voor de wereldwijde
verhouding tussen het rijke noor
den en het arme zuiden."
Hy sprak op de HR O en had
ook studenten onder zijn gehoor.
Omdat jongeren vgak meer op de
wereld zijn gefocust dan op hun
woonomgeving, gaf Simons een
voorbeeld van de relatie tussen
wijk- en buurtbeheer en de globa
lisering van de samenleving. Hij
kwam met het initiatief van een
inwoner van Bangladesh, die - na
de neus te hebben gestoten bij de
banken - zelf een bank begon om
kansarme mensen lage kredieten
te geven om een beter bestaan op
te bouwen: een steunverlening,
die zo'n succes is dat er intussen
duizenden dorpen in Bangladesh
mee geholpen zijn. Simons: „Ook
in ons lokale bestuur in Rotter
dam willen we initiatieven stimu
leren waardoor individuen zich
ontplooien en zorgen dat ze uit
hun achterstandssituatie komen.
Karakteristiek is er een relatie
tussen de problemen op wijk- en
buurtniveau en de sociale vraag
stukken overal in de wereld."
Zaterdag kwam het bericht dat de
Braziliaanse pedagoog en andra-
googPaulo Freire op 75-jarige
leeftijd in Sao Paulo is overleden.
Freire is met volwasseneneduca
tie en alfabetisering op kleine
schaal zo baanbrekend geweest,
dat hij internationale faam ge
noot Zijn 'pedagogie van de on
derdrukten' koppelde taalonder
wijs aan politieke bewustwording:
nog altijd een uitgekiende metho
de om in elke wijk ter wereld toe
te passen, ook in Rotterdam! De
methodiek gaat namelijk uit van
de beleving van de mensen zelf.
Pau to Freire was een opzoome-
raar van de volksontwikkeling.
