12
Rotterdam
Vraagtekens bij hulp
aan lastige huurders
Muntgeld blijft aorlopig nodig bij parkeren
Chinezen op bres voor maatschappelijk werkster Juk Chan
Masterclass kampt met luxeprobleem
HSL: 'Het kostte zweet en tranen,
maar bloed zal er niet vloeien'
SpiceGirls
bij film-
première
Corporaties: niet onze verantwoordelijkheid;
Meijer: leefbaarheid is kerntaak verhuurder
- - -
clubs zoeken we naar alternatieve
mogelijkheden. We hopen daarbij
direct definitieve locaties te kun
nen vinden. Twee keer moeten
verhuizen is natuurlijk onwense
lijk." De plannenmakers laten
vooral hun ogen vallen op de om
geving van Hifiegersberg en
Schïebroek.
Betaalchaos dreigt door oorlog
tussen automatenfabrikanten
Gerry Adams
komt naar EUR
Rotterdams Dagblad
Donderdag 6 november 1997
Rotterdam Woningbouwverenigingen lijken niet meer zo
Jaappig op het meefinaneieren van project Stoeprand, Pat pro
ject probeert overlast gevende huurders weer op het rechte
spoor te krijgen'. De corporaties, die een gulden per woning
zouden moeten betalen, trekken hun verantwoordelijkheid
pj.j de hulpverlening aan probleemhuurders in twijfel.
.«De grens ligt in de kwaliteiten
van de corporatie," aldus L Broe-
ye van STZ Woningbouwcorpora
tie (Stichting Tuinstad Zuid) gis
teren tijdens een congres over de
ze huurdersproblemen. „Hulpver
lening is geen taak van de ver
huurder. Als de 'mogelijkheden
voor de corporatie op zyn, dan ligt
(te verantwoordelijkheid bij de
hulpverleners. En is er geen
plicht tot woningverschaffing.
Ook elders zijn vraagtekens gezet
bij de noodzaak van dit project.
„De deelgemeente Noord heeft
het zogenoemde zorgnetwerk al,
waarin allerlei hulpverlenende in
stanties zijn vertegenwoordigd,"
vertelde voorzitter T. Eikenbroek
van deze deelraad. „Dit netwerk
wordt al als preventieve maatre
gel ingeschakeld. En het blijkt dat
het lokale netwerk vaak wordt in
geschakeld in plaats van Stoep
rand."
Wethouder H. Meijer (volkshuis
vesting en stadsvernieuwing) be
strijdt het standpunt van de cor
poratie. „Ook de leefbaarheid van
de wjjk behoort tot de kerntaken
van de verhuurder. Het zijn zijn
wooncomplexen die daar staan,
hij is net zo goed verantwoorde
lijk. Zoals ook de gemeente en
deelgemeenten zich hiermee
moeten bemoeien."
Daarin zit het venijn, want'aan de
verantwoordelijkheid kleeft uiter
aard een geldelijke consequentie.
Meijer meent dat de noodzaak en
nut van Stoeprand onomstotelijk
bewezen moet worden en zo ook
andere mogelijkheden, zoals de
lokale zorgnetwerken, bekeken
moeten worden. „Maar," zegt
Meijer, „als je niet zonder dit pro
ject kunt, moeten alle deelge
meenten meedoen en -financie
ren, alsook de corporaties."
Het Centrum voor Dienstverle
ning, de Stoeprandhulpverlener,
zegt dat dit voor sommige geval
len het enige redmiddel is: Want
Stoeprand gaat op zoek naar de
wil van de overlastgevende huur
der. De corporatie geeft het op als
de huurder niet meer wil, alhoe
wel eenlang voortraject aan voor
af gegaan is. Uitzetting is dan de
volgende stap.
Klanten
Stoeprand komt net vóór die laat
ste stap. Als de begeleiding slaagt,
krijgt de huurder een normaal
huurcontract Faalt het dan vindt
alsnog huisuitzetting plaats. En
deze zogenaamde vuilnisbakklan
ten vinden via allerlei omwegen
alsnog de hulpverlening, maar de
problemen zijn dan meestal gro
ter geworden. Het eindrapport
over Stoeprand wordt nog voor
het ebde van het jaar verwacht.
Stoeprand startte in 1992 op klein
schalig niveau in Kraiingen. Drie
jaar later is het project naar de he
le stad uitgebreid.
Het aantal uitzichtloze probleem
gevallen lijkt mee te vallen. Tot
oktober dit jaar zijn er 110 aan
meldingen gedaan. Alleen de wo
ningcorporaties mogen bewoners
inschrijven voor dit project; iets
dat als een manco wordt aange
merkt.
Francois Hebei, directeur van Magnum Photos In Parijs, schets zijn gehoor in het Nederlands Foto
Instituut de'problemen waarmee de World Press Photo Joop Swart Masterclass dit Jaar te maken
«reeg. Foto Niels van der HoeverVRotterdams Dagblad
Rotterdam De fotografie-mas-
tarclass die de afgelopen dagen is
gehouden in het Nederlands Foto
Instituut heeft een luxeprobleem
opgeleverd. In het instituut aan
de Witte de Withstraat in Rotter
dam zou een groep ervaren foto
grafen en fotoredacteuren twaalf
jonge fotografen uit elf verschil
lende landen tijdens een intensie
ve uitwisseling les geven. „Maar
de kwaliteit van de studenten was
zo goed, dat af en toe was ondui
delijk wie nu eigenlijk leerling
was en wie leraar," zo schetste
Frangois Hebei, directeur van
Magnum Photos in Parijs, het
'probleem'gisteren.
Hebei heeft de expositie samen
gesteld van het werk datde twaalf
fotografen hadden gemaakt rond
het thema Vriendschap'. De foto
essays van deze voor de World
Press Photo Joop Swart Master
class geselecteerde fotografen
hebben de afgelopen dagen ge
diend als werkmateriaal voor de
uitwisseling tussen 'masters' en
studenten.
De voor de masterclass gebruikte
foto's,-die nog tot 5 december te
den zijn in het Foto Instituut, ma
ken duidelijk dat Hebei niet over
drijft: het thema heeft de fotogra
fen geprikkeld tot mooie reporta
ges -grofkorrelig zwart-wit tot
opvallend warm in kleur- over
de meest uiteenlopende vormen
van vriendschap.
Dokwerkers in Liverpool, een ka
tholieke jongerenontmoeting in
Frankrijk, twee vrienden -één
deels verlamd- op vakantie in
Thailand, verkennerskampen in
Italië, 'Cabbagetown' in Atlanta
(Georgia), het Kroatische stelVIto
en Iva, het leven in het ernstig
vervuilde Mexico Stad en dat van
twee Zulu-vrouwen - weduwen
yan dezelfde man, de terugkeer
naar geboortestad XFan, het
eroensleven van verstandelijk ge
handicapten, een beeld van men
sen die contactadvertenties heb
ben geplaatst en het gevoel van
vriendschap tijdens de begrafenis
van prinses Diana.
Ip het Nederlands Foto Instituut
is vanaf komende zaterdag meer
documentaire fotografie te zien.
Gastcurator Herman Hoeneveld
heeft een expositie samengesteld
over actuele, gezichtsbepalende
fotografie in zes landelijke Neder
landse dagbladen. De tentoonstel
ling laat niet alleen het orginele
werk zien van twaalf fotografen,
maar ook de wijze waarop dat uit
eindelijk in hun kranten terecht
is gekomen. De officiële opening
wordt zaterdag om 16.00 uur ver
richt door prof. drs. HA Locke-
feer, hoogleraar journalistiek aan
de Rijksuniversiteit Groningen
(en oud-hoofdredacteur van de
Volkskrant). De zaterdag daarop
is er in het NET een seminar met
als titel 'Fotojournalist: aangebo
ren of aangeleerd? Opleiding:
noodzaak of onzin?'
Door Rutger Kerstiens
Rotterdam De ongeveer zestig
oudere Chinezen van het woon
complex Kafook Mansion (Chi
nees voor 'meer geluk hebben') in
de Graaf Florisstraat in het Nieu
we Westen dreigen met ingang
van de komende maand zonder
maatschappelijk werkster te zit
ten. En dat is volgens Ky Chan,
een verontruste dochter van een
bejaarde uit het complex, 'een re
gelrechte ramp'.
De Chinese bewoners steunen -
niemand uitgezonderd- volle
dig op hun maatschappelijkwerk-
ster Juk Chan. De vrouw staat bij
Mathenesser Bogerd voor twintig
werkuren per week op de loon
lijst, maar moet worden wegbe-
zuinigd. Dochter Ky is enorm be
zorgd over de gevolgen die dat zal
hebben voor de bewoners van het
voormalige schoolcomplex. „De
mensen hebben nauwelijks of he
lemaal geen kermis van de Neder
landse taal en leven daardoor in
een isolement. Chan is voor hen
een soort brug van een eiland
waarop ze gevangen zitten. Als zij
weggaat, heeft dat dramatische
gevolgen."
De maatschappelijk werkster is
het daar volledig mee eens. Ze
maakt in het complex weken van
dertig uur of meer omdat de hoe
veelheid werk daar nu eenmaal
om vraagt. Afspraken met de.
huisarts, een bezoek aan het zie
kenhuis, de GGD of de fysiothera
peut, vrijwel al het contact met de
niet-Chinese samenleving gaat
via Juk. „Ik ben een soort moeder
voor zestig ouderen. Die brug
functie mag niet verdwijnen, dan
vallen ze in een diep gat Heel
simpele zaken als het lezen van
de post lukt ze al niet. Zo kunnen
ze bijvoorbeeld een geadresseer
de reclamefolder niet eens onder
scheiden van een belastingenve-
loppe. Ik neem iedere ochtend al
le post met ze door."
De moeder van Ky ziet de toe-
De Chinese bewoners van het wooncomplex Kafook Mansion zouden ernstig gedupeerd worden wanneer hun maatschappelijk werk-
ster Juk Chan zou worden wegbezulnigd. foto Fred Emst/corVos
komst niet al te somber in omdat
ze er blind op vertrouwt dat haar
dochter haar wel komt helpen.
Maar daar mag ze niet 2onder
meer van uitgaan, vindt Ky.
Volgens Juk Chan hebben de be
woners al verschillende malen
gesmeekt of ze wil blijven. „Deze
maand werk ik nog twaalf uur,
volgende maand is het afgelopen.
Mijn baas plaatst me over. Dat zeg
ik telkens maar weer. Ik kan er
ook niets aan doen."
Niet minder bezorgd is zorgmana
ger R. de Groot van de Mathenes
ser Bogerd. „Er moet inderdaad
snel een oplossing komen. Juk
kost ons vijftigduizend gulden
per j aar maar daarvoor krijgen we
geen geld van de overheid. Met
het weghalen van de maatschap
pelijk werkster hopen we de ernst
van de situatie duidelijk te maken
bij de verantwoordelijke instan
ties die niet willen bijdragen in de
kosten."
De Groot zoekt de oorzaak van al
le problemen in een denkfout bij
het opzetten van Kafook Mansion,
„Niemand heeft nagedacht over
de zorg en opvang die de mensen
dachten te kunnen vinden in het
complex Om dat probleem op te
vangen hebben wij een maat
schappelijk werkster in dienst ge
nomen in de wetenschap dat So
ciale Zaken dat zou vergoeden.
Maar plotseling is SoZaWe erg op
de regels gaan ziten, heeft be
paald dat dit een grensgeval is en
heeft vervolgens onze aanvraag
afgewezen." Met een ingelaste
vergadering, morgen in het woon
complex, wil De Groot het ge
strande schip weer vlot trekken.
De Mathenesser Bogerd heeft on
der meer de gemeente, de deelge
meente, de huisbaas en SoZaWe
uitgenodigd om tot een overeen
komst te komen. De overeen
komst moet er een zijn voor drie
jaar, zo wil De Groot.
Door Gert Onnink
Rotterdam De kaait waarop de
jongste plannen voor de Hoge
snelheidslijn (HSL) staan ingete
kend, is nog maar net binnen op
het Rotterdamse stadhuis. We
zien daarop een dikke lijn, het
spoor inclusief tijdelijke werk
ruimte, die circa honderd meter
breed wordt. Ook prijken op de
kaart met het zogeheten ontwerp-
tracébesluit gekleurde vlekken.
De gedeeltes betreffen de sport
velden en de volkstuintjes die
voor het spoor moeten wijken.
„We proberen die vlekken natuur
lijk zo klein mogelijk te houden,"
zegt ir. G. van Veggel, projectlei
der Ruimtelijke Ordening van de
gemeentelijke dienst Stedebouw
en Volkshuisvesting (dS+V). Hij
treedt op als woordvoerder van
wethouder J.C. Kombrink, die op
dit moment door Europa vliegt
om overal steun te vergaren voor
de kandidatuur van Rotterdam
als Culturele Hoofdstad,
Om de schade van de HSL te be
perken is de dS+V in nauw over
leg met de Nederlandse Spoorwe
gen, de ministeries van Verkeer
en Waterstaat en VROM, het Ont
wikkelingsbedrijf Rotterdam
(OBR) en de dienst Recreatie Rot
terdam (dRR), „Voor de sport-
Lijstje
De pen van Van Veggel gaat lang
zaam over de nieuwe HSL-kaart.
Het lijstje van sportterreinen die
in Rotterdam-Noord door het
spoor worden geraakt, is impo
sant. Het begint bij het Centraal
Station met het tennisveld van de
Nederlandse Spoorwegen zelf aan
de Diergaardesingel, vervolgens
het sportterrein van het Marnix
Gymnasium en het veld van vrij
etijdsvereniging De Spits.
Aan de Daltonlaan zijn dat de ter
reinen van de paintballclub en de
scouting en de tennis- en voetbal
complexen van Unilever en Ned-
lloyd. Het veld van voetbalvereni
ging Germinal wordt geraakt,
maar wellicht kan samen met de
buren AVS en Noorderkwartier
naar een oplossing worden ge
zocht. De grootste klappen krij
gen de terreinen van voetbalver
eniging Xerxes en hockeyclub
Rotterdam. Hun complex wordt
door de HSL geheel bedekt.
Ook tennisvereniging TOEG en
honk- en softbalclub Orioles val
len daaronder, bij ragbyvereni-
ging Rotterdam is dat nog niet he
lemaal zeker. Tot slot moeten aan
de Zwarteweg in Schiebroek de
terreinen van de scouting, de hon-
denvereniging en de invaliden-
boogschuttersclub voor de HSL
wijken.
De spooiplannen hebben ook ge
volgen voor de volkstuintjes, wijst
Van Veggel op de kaart. Van de
complexen van Streven naar Ver
betering, Tot Nut en Genoegen,
Eigen Hof en Helpt Elkander zul
len circa veertig tuintjes weg moe
ten voor de HSL.
„We gaan proberen deze mensen
intern te laten verhuizen, vaak
komen er tuintjes leeg. We hopen
dat het lukt." De Rotterdamse
Volkstuindersbond houdt volgen
de week zaterdag 15 november
een vergadering waar deze kwes
tie aan de orde zal worden gesteld.
Wringen
De planning van het projectbu
reau HSL is 'heel krap', geeft Van
Veggel direct toe. „Het wordt
wringen, toch ben ik optimistisch
gestemd." De bouw van het spoor
moet al in 2000 beginnen, zo is de
bedoeling. Vanaf het jaar 2005
kunnen de snelle treinen dan van
en naar Amsterdam en Parijs
gaan rijden, met Rotterdam Cen
traal Station als een van de
stopplaatsen.
De ambtenaar stelt vast dat er te
gen de HSL minder verzet is gere
zen dan tegen de Betuwelijn, „Dat
komt omdat veel grond al eigen
dom is van de gemeente Rotter
dam, we hebben nu met minder
particulieren te maken. Het heeft
alles bij elkaar veel zweet en tra
nen gekost, maar bloed zal er niet
vloeien," vat Van Veggel samen.
Op het ontwerp-tracébesluit voor
de HSL dat vanaf morgen ter in
zage ligt, kunnen belanghebben
den nog vier weken lang reage
ren. Voor deze mensen worden op
dinsdag 2 december hoorzittin
gen gehouden in Bleiswijk en in
Heerjansdam. De plannen liggen
tot en met vrijdag 5 december ter
inzage in het stadhuis en andere
gemeentehuizen, bij de deelge
meenten, bij het kantoor van de
dS+V aan het Marconiplein en in
de bibliotheken.
De HSL-plannen brengen ook
met zich dat in Rotterdam zeker
drie nieuwe bestemmingsplan
nen moeten worden gemaakt.
Van Veggel verwacht dat hij voor
stellen dient te maken voor Hille-
gersberg-Schiebroek, Overschie
en Noord. De bestemmingsplan
nen voor Feijenoord en IJssel-
monde hoeven niet te worden
aangepast, omdat in Feijenoord
de snelle treinen over het be
staande spoor rijden en in IJssel-
monde bij de Betuwelijn-plannen
al rekening is gehouden met de
HSL-voorstellen. Het is de bedoe
ling dat het kabinet volgend jaar
april het zogenoemde traeébesluit
vaststelt. Burgers kunnen daarna
tegen dit definitieve aanlegplan
nog zes weken in beroep bij de
Raad van State.
Door Peter de Lange
Rotterdam De introductie van
elektronisch betalen aan de par
keerautomaten in Rotterdam
dreigt vertraging op te lopen. Het
Parkeerhedrijf Rotterdam (PBR)
is ontevreden over de techniek
waarmee de 'elektronische kwart
jes' worden geïnd De verwerking
van deze gegevens kost meer tijd
en geld dan PBR-directeur G.C.
Schopman had verwacht. Schop,
man is 'niet enthousiast' over de
aangeboden apparatuur.
Het PBR hoopt ondanks deze te
genslag dat de eerste betaalauto
maten voor chipkaarten nog voor
het eind van dit jaar op straat
staan, zoals de bedoeling was.
Maar volgens de leveranciers van
de apparatuur vergt de ontwikke
ling van snellere software min
stens een half jaar. Verder is het
maar de vraag of die apparatuur
wel geschikt is voor Rotterdam.
'Volgens Schopman hebben de fa
brikanten ten onrechte de indruk
gewekt dat het 'afstorten' van het
elektronisch geïnde geld een
fluitje van een cent is. „Het beeld
wat wij opvingen was dat van een
monteur die met een soort lees-
kaart langs de automaten liep en
daarmee de bits en bytes inzamel
de, Dat blijkt in de praktijk dus
niet zo simpel te kunnen."
Verbaasd
Taxa Meters Centrale, een van de
twee leveranders van de Rotter
damse apparatuur, reageert ver
baasd op Schopmans bezwaren.
Het Amsterdamse bedrijf maakt
duidelijk dat het inzamelen van
de gegevens met een handcompu
ter aan iedere automaat a' - der-
Iijk voorlopig het enig bruikbare
systeem is. Voor dit 'ophaalsys-
teem', dat in Arnhem op beschei
den schaal is beproefd, ontving
TMC onlangs een goedkeurings
certificaat.
De tweede mogelijkheid om het
elektronische geld te innen, is ie
dere automaat uitrusten met een
telefoonlijn. Een centrale compu
ter kan de data dan on line opvra
gen en doorsturen naar de bank.
Het besturingsprogramma voor
zo'n volledig geautomatiseerde
gegevensverwerking moet echter
nog worden ontwikkeld. „Het
wordt medio volgend jaar voordat
dat klaar is," meldt TMC.
Bewering
Overigens kijkt het Amsterdamse
bedrijf op van Schopmans bewe
ring dat de handmatige inzame
ling tijdrovend zou zijn. Gemid
deld heeft de ophaler met zijn
handcomputer, waaraan een
GSM-telefoon is gekoppeld, per
automaat niet meer nodig dan één
minuut. „De duur hangt een beet
je af van het aantal transacties. De
verwerking van achthonderd
elektronische betalingen duurt
langer dan die van één."
Rotterdams tv.-- n leverancier
van parkeeraut ...tutten, Neder
land Haarlem, reageert al even
verwonderd. Een zegsman: „De
gemeente Rotterdam wil geen
verbinding over vaste telefoonlij
nen, omdat daarvoor de hele stad
moet worden opengegraven. Blijft
over een off-line verbinding. Dat
betekent hoe dan ook dat er een
man de straat op moet om met een
handcomputer alle automaten
langs te lopen. Dat kost nu een
maaltijd."
Nederland Haarlem heeft
soortgelijk ophaalsysteem
wikkeld als TMC. Het enige v
schil is dat er geen mobiele tele
foon aan te pas komt. De elektro
nisch gestorte kwartjes worden
volgens deze methode verzameld
Omdat de vijfhonderd Rotter
damse parkeerautomaten voor de
helft bij TMC zijn gemaakt en
voor de andere helft by Nederland
Haarlem, is de gemeente Rotter
dam wel verplicht de inzame
lingssystemen van beide fabri
kanten aan te schaffen. Eén me
thode aankopen gaat niet, want de
apparatuur van de twee fabrikan
ten is onderling niet uitwissel
baar. „Ie concurrent en wy zijn
gezworen vijanden," aldus de
zegsman van Nederland Haarlem.
Rotterdam moet de gegevens uit
de parkeerautomaten straks dus
op twee verschillende manieren
op een collectie-kaart, die aan het
slot van iedere inzamelingsdag
wordt geleegd op de centrale com
puter. Tijdrovend, maar volgens
de fabrikant altijd nog goedkoper
dan het systeem van TMC, omdat
er geen dure belminuten over een
GSM-telefoon nodig zijn.
Nederland Haarlem schat dat er
circa dertig seconden nodig zijn
om een automaat te legen. „Dat
lykt met veel, maar als het slecht
weer is, heb je er na drie automa
ten schoon genoeg van." Ander
tijdsaspect is dat het parkeerhe
drijf verplicht is de automaten mi
nimaal eenmaal per week te le
gen. Dat eisen de banken om hun
betalingen veiligte stellen.
verzamelen, alvorens die te kun
nen doorsluizen naar de banken.
Is dat niet inefficiënt en vergroot
dat niet de kans op fouten? Waar
om maakt Rotterdam eigenlijk
niet gebruik van één soort par
keerautomaten?
De directeur van het Parkeer Be
drijf Rotterdam legt de schuld
van alle ongemakken geheel bij
de fabrikanten. „Het is mjj een
raadsel waqrum er geen stan
daard mningstechnïek wordt ont
wikkeld. Zeker als ik daarbij reke
ning houd met het feit dat de be
taalautomaten in de garages van
weer andere leveranciers zijn.
Een standaard zou in het belang
zijn van de hele branche. Ik ga
daar zeker met banken en leve
ranciers over in de slag."
Dat Rotterdam gebruik maakt
van meerdere merken automaten
heeft volgens Schopman te ma
ken met Europese regelgeving.
„Gelet op de omvang van het in
vesteringsbedrag moesten wij
openbaar aanbesteden. Op basis
van prijs-prestatie is bij verschil
lende aanbestedingen de op
dracht aan twee leveranciers ge
gund."
Schopman is ondanks alle handi
caps overtuigd van het succes van
elektronisch betalen. Hij streeft al
sinds de oprichting van het par
keerhedrijf in 1994 een systeem
na waarbij niet contanten aan de
automaat wordt betaald. De voor
delen zijn evident: de klant hoeft
niet te zoeken naar muntgeld en
de meters worden niet meer ver
nield door dieven en vandalen.
Na het mislukken van de Prisma
Card (op magneet-basis), zette
Schopman zijn kaarten op de
chipper en de chipknip, de elek
tronische betaalkaarten van res
pectievelijk de Postbank en de
handelsbanken. De Prisma Card
vindt hij nog steeds 'een heel aar
dig systeem'.
„Maar toen begin '96 de hele chip
technologie in een versnelling
raakte, zag het ernaar uit dat de
elektronische portemonnee snel
gemeengoed zou worden in heel
Nederland, De Prisma Card had
het nadeel dat je er alleen in Rot
terdam mee terecht kon.
Wij hel toen de strategische
keuze gemaakt verder te gaan
met de chipknip. Tijd om de kat
uit de boom te kijken was er niet,
we moesten 120 nieuwe parkeer
automaten aanschaffen en de
vraag was voor welk betaalsys
teem die geschikt gemaakt moes
ten worden. Dat werd dus de chip.
Ik steun die keuze nog steeds. Ik
ben ervan overtuigd dat het
slechts een kwestie van tijd is
voordat heel Nederland ermee be
taalt."
Het parkeerbedrijf Arnhem, dat al
twee jaar op beperkte schaal expe
rimenteert met de chipknip, ge
looft onvoorwaardelijk in het suc
ces van elektronisch betalen. In
de garages gebruikt twaalf pro
cent van de parkeerders de chip
knip, bij de automaten op straat
zo'n acht procent.
„Dat is behoorlijk, want nog lang
niet iedereen heeft zo'n kaart. Als
de klanten van de Postbank
straks mee gaan chippen, zitten
we al gauw op vijfentwintig pro
cent Het is absoluut een groeien
de markt"
Voorwaarde is dan wel, zo wordt
in Arnhem gesteld, dat de inzame
ling van elektronisch parkeergeld
efficiënt is geregeld. „In ons geval
gaat het om een experiment met
enkele tientallen automaten, het
is geen bezwaar om die te laten le
gen door "and met een hand
computer een grote stad als
Rotterdam met enkele honderden
meters ligt dat natuurlijk heel an
ders."
^Rotte™i,-^-De,razend popu-
rilaira Spicë Girlv-vandaag in.
1 Aboy' voor 'de uitreiking van
(te;"MTV,"Awards, "broeken
Botterdam op 17 december op-
nieuw, voor - de Nederlandse
^prémière-van, hunfüm Spice
s'world Ttie. Movie, De film is.,
een- dag later-in heel .Neder-
laiidteziéri." 1
:.Spicewörld' is een komedie
3Moyer ëèn^week uit'het leven
'van Emma," Geri, Victoria,'Mei
B. en MeiC. Ook. onder ande
ren Roger Moore en* Claire
Rushbrook (Secrets en Lies)
doen aan deze film over *gfrl
power" mee.
Rotterdam—Sinn-Femleider Ger
ry Adams komt op 19 november
naar de Erasmus Universiteit in
Rotterdam. De voorman van de
politieke tak van het Ierse Repu
blikeinse Leger bezoekt de uni
versiteit op uitnodiging van de
Economische faculteitsvereni
ging. Adams zal een toespraak
houden voor Rotterdamse studen
ten. Hij geeft dan zijn visie op de
rol van Sinn Fein en de internatio
nale gemeenschap in het vredes
proces in Noord-Ieriand.
