12
Botterdam
Politie wil kosten door nepbommen verhalen
Renovatie buitenbad Albrandswaard valt ruim een miljoen duurder uit
Aantal bezwaren tegen
stadsgevangenis in
Hoogvliet valt mee
Politie wil 'grapjassen' financieel aanpakken; daders wacht verder strafzaak
Buurt nauwelijks van invloed op crimineel gedrag jongeren
Dijkzigt na overlijden van
patiënt: verantwoordelijk,
maar niet nalatig geweest
Delftenaar CD-
iijsttrekker
in Rotterdam
Rotterdams Dagblad
Donderdag 11 december 1997
Rotterdam Tegen de komst van
de stadsgevangenis in Hoogvliet
zijn uitieindeÖjk veertien be-
- zwaarsehriften ingediend.
Daar kunnen er nog 25 bijkomen:
dat aantal is op het stadhuis inge
diend en niet bij de dienst Stede-
bouw en Volkshuisvesting (dS +V)
De gemeente Rotterdam noemt
die hoeveelheid „niet buitenspo
rig veel".
De gemeente probeert zo snel mo
gelijk op de bezwaren te reageren
en hoopt, als er tenminste geen
gebruik wordt gemaakt van ande
re bezwaar- en beroepsmogelijk
heden, in april of mei van het vol
gendjaar met de bouw te kunnen
beginnen.
„Dat hangt allemaal af van de
aard van de bezwaren, die we nog
moeten catalogiseren en natuur
lijk beantwoorden. Mensen krij
gen waarschijnlijk begin volgend
jaar gelegenheid om hun vragen
toe te lichten. Dan pas kunnen we
bekijken of de bezwaren de wijzi
ging van het bestemmingsplan
kunnen tegenhouden. Maar het is
nu nog te vroeg om daarover na te
denken," aldus woordvoerder
Schultz van de dS+V,
Onveiligheid
De bedenkingen tegen de peni
tentiaire inrichting richtten zich
vooral op gevoelens van onveilig
heid en te verwachten waardever
mindering van de hulzen. In juli
1996 besloot minister van Justitie
W. Sorgdrager tot de bouw van de
stadsgevangenis in Rotterdam.
De cellen zjjn in de eerste plaats
bestemd voor daders van kleine
criminaliteit, die een korte straf
moeten uitzitten. Later liet de mi
nister weten in dit complex ook
verslaafden te willen onderbren
gen.
Van de geplande 192 cellen ko
men er 72 beschikbaar om crimi-
ninele drugsverslaafden te laten
afkicken. Onder meer dit experi
mentele project stuitte op veel be
zwaren bij de deelgemeente
Hoogvliet en om die reden nam de
gemeente Rotterdam de bevoegd
heid voor deze zaak af van de
deelgemeente.
De gevangenis moet verschijnen
naast de nieuwbouwwijk Tussen
water, .tegemoetkoming aan
de bewoners heeft de gemeente
het plan tussen de gevangenis en
de woningen een 'buffer' van kan
toren aan te leggen. Ook daarvoor
is een wijziging van het bestem
mingsplan nodig. Dat gewijzigde
plan lag tot 4 december ter inzage
op het gemeentehuis; tot die da
tum konden bezwaren worden in
gediend.
C. D. Mahn uit Hoogvliet zorgde
er voor dat er ongeveer vijfen
twintig bezwaren bij de gemeente
binnenkwamen. Hij maakte
buurtbewoners erop attent dat zij
hun bedenkingen nu officieel bij
de gemeente konden inleveren.
.Afgelopen vrydag bleek uit een
telling dat er maar veertien bin
nengekomen zijn, terwijl ik er
woensdag persoonlijk vijfentwin
tig heb ingeleverd. Vandaag ga ik
eens informeren waar ze gebleven
zijn."
Uit een onafhankelijk toetsing
door drie makelaars is gebleken
dat de huizen in de nieuwbouw
wijk Tussenwater niet in waarde
zuilen verminderen. Mahn
spreekt dit tegen: „Ik heb ook een
makelaar in de arm genomen en
die beweerde dat onze huizen
door de komst van een gevange
nis al snel tien- tot vijftienduizend
gulden mind waard zullen zijn."
Ook de manwr waarop bewoners
op de hoogte zijn gesteld, staat
hem tegen. „Tussenwater is een
vrij nieuwe wijk, waar nog steeds
hard wordt gebouwd. Pas toen de
eerste mensen hun koopcontract
Rotterdam De Delftenaar
G. J. A. van der Spek is gekozen
tot lijsttrekker van de Centrum
Democraten in Rotterdam. Van
der Spek is nu leider van de twee-
mansfractie van de CD in ge
meenteraad van Delft Het andere
CD-raadslid is zijn zuster. Van der
Spek volgt in Rotterdam W. van
Ginnike op die er na vier jaar de
brui aan geeft. Van der Spek lijkt
verrast over de vraag of hij van
plan is om in Rotterdam te komen
wonen. Eerst antwoordt hij: „Ik
woon al in Rotterdam."
Vraag: „Hoe kunt u dan in de ge
meenteraad van Delft zitten?"
Van der Spek: „Ik sta alleen maar
in Rotterdam ingeschreven. En
ook in Delft. Ik heb twee wonin
gen." Vraag: „Maar dat kan toch
niet?" Van der Spek: „£h, mijn
vriendin woont al in Rotterdam.
Zodra ik in Rotterdam word geko
zen, ga ik er wonen."
Van der Spek schitterde in Delft
veelal door afwezigheid.
hadden ondertekend, werden zij
op de hoogte gesteld. Toen was al
veel langer bekend dat de gevan
genis erzou komen. Dat valt jena-
tuurlijk rauw op je dak. Waarom
komt de stadsgevangenis niet op
de Maasvlakte, vraag ik mii af. Er
werden onder meer twee criteria
gesteld voor de bouw. Ten eerste
moest het gebouw met het open
baar vervoer bereikbaar zijn. Dat
is pas het geval in 2001, met de
aanleg van een nieuw metrosta
tion. De inrichting is in 1999 al
klaar. Het lijkt mij dat de Maas
vlakte ook bereikbaar gemaakt
kan worden. Daarnaast moest er
direct bouwgrond beschikbaar
zijn. Op de Maasvlakte is dat na
tuurlijk ook het geval," aldus een
geïrriteerde Mahn.
Rotterdam Plaatsers van nep-bommen zijn gewaarschuwd.
Als we ze te pakken krijgen, zullen we de kosten via de civie
le weg op hen verhalen," zegt de woordvoerder van de regio
politie Rotterdam-Rijnmond. De politie heeft de buik meer
dan vol van alle 'grapjassen' die, geïnspireerd door de echte
bom die vorige week donderdag werd geplaatst op het Mathe-
nesserplein, nepbommen plaatsen of valse bommeldingen
doen.
In nog geen week tijd werd het
korps geconfronteerd met zes
nepbommen: één in het metrosta
tion Eendrachtspiein, twee in
Kralingen, één bij de Rijnhaven,
één in metrostation Marconiplein
en één in Schiedam. „Per keer,"
rekent de politiewoordvoerder
voor, „kost zo'n grapje de politie
vijf uur." Maal twintig (medewer
kers) is honderd uur maal vijftig
gulden (bruto uurloon) is vijfdui
zend gulden per valse melding.
De politie zal niet alleen proberen
om die schade te verhalen op de
daders. Ook wacht de grappenma
kers nog een strafzaak, waarbij de
officier van justitie enkele jaren
cel kan eisen.
De daders zijn allen nog op vrije
voeten. De politie heeft een speci
aal team samengesteld van re
chercheurs die jagen op de ma
kers van nepbommen. De politie
wil niet veel kwijt over deze zaak.
.Maar we denken niet dat het om
één man gaat," onthult de woord
voerder wel. „We gaan ervan uit
dat het een aantal malloten of idi
oten betreft."
Ook de RET is zwaar gedupeerd
door de makers van de nepbom
men. „In geld kunnen we dat niet
uitdrukken," verklaart een
woordvoerster. „Maar onze scha
de is dat we niet hebben kunnen
rijden."
Zondag lag de metro op Een
drachtspiein er anderhalf uur uit,
maandag kon er drie kwartier niet
gereden worden bij de Rijnhaven..
Gisteren lag de metro bij Marco
niplein er een uur uit. De RET
hoefde daarvoor geen extra perso
neel in te zetten.
„Maar het kostte ons wel passa
giers," zegt de woordvoerster.
„Mensen moeten ander vervoer
kiezen of ze blijven thuis. En dan
hebben we het nog niet eens over
de kosten van in de imagosfeer.
Die zijn niet te becijferen,"
Akkefietje
De politie in Breda had vorig jaar
nog zo'n akkefietje. Op 21 oktober
1996 werd de politie in de West-
Brabantse stad 's ochtends gebeid
door iemand aan de Johan Willem
Frisolaan in de wijk Ginniken.
Deze man durfde niet in zijn auto
te stappen, omdat daar een ver
dacht pakketje aan was bevestigd.
„We hebben toen strobalen laten
aanrukken en een gedeelte van
de flat ontruimd," legt een woord
voerder van het korps uit. Eerst
werd er een bomverkenner van de
politie op afgestuurd, later kwam
er iemandbij van het Explosieven
Opruimings Commando.
Alles bleek op een grap ie berus
ten. „Het ging om twee vrienden
die eikaar voortdurend verrasten
met allerlei geintjes," legt de
woordvoerder uit Die mensen
konden hartstikke goed met ei
kaar opschieten, maar dat geintje
is verkeerd uitgepakt. Toen cbe
man hoorde wat voor commotie
hij had veroorzaakt, belde hu zelf
op. Wij hebben met die man ge
praat. Uiteindelijk hebben we af
gezien vaneen schadeclaim."
Strafrechtelijk werd de Bredan-
aar wel aangepakt. De rechtbank
veroordeelde hem tot een boete
van vierhonderd gulden wegens
overtreding van artikel 142, lidl
van het Wetboek van Strafrecht
(valse melding).
Een andere Bredase valse melder
werd harder aangepakt door de
politie. Deze lolbroek deed een
melding van een verzonnen
moord. Hem werd een tweedui
zend gulden in rekening ge
bracht. Hij heeft dat geld inmid
dels betaald.
Criminoloog Ben Rovers in zijn werkkamer, met fraai zicht op Rotterdam, in zijn proefschrift weerlegt hij voor de Maasstad de stelling dat de buurt van Invloed Is op
Jeugdcriminaliteit. Foto Jaap Rwems/Rotterdams Dagblad
Vaak wordt beweerd dat de
buurt waarin jeugd opgroeit me
de oorzaak is van crimineel ge
drag van jongeren. Criminoloog
Ben Rovers weerlegt deze popu
laire stelling in zijn proefschrift
'De buurt een broeinest?' Van
daag promoveert hij op dit on
derwerp waarvoor hij onderzoek
verrichtte in Rotterdam. Dat tie
ners uit Spangen veel eerder in
aanraking komen met justitie
dap leeftijdgenoten uit Hilie-
gersberg heeft volgens Rovers
niet zozeer te maken met buurt-
kenmerken als geringe sociale
controle en verpaupering maar
veeleer met de bevolkingssa
menstelling.
Door Paul Smits
Rotterdam Iedereen die de film
Flodder heeft gezien, weet het:
van de door welzijnswerker Sja-
kie bedachte proef om deze slon
zige, criminele familie in een vil
lawijk neer te planten is weinig te
recht gekomen. De familie is on
verdroten voortgegaan met het
overtreden van allerlei fatsoens
regels en wetten.
Het proefschrift van Ben Rovers
(33) toont min of meer deze 'Flod
der-theorie' aan. Volgens deze cri
minoloog van de Erasmus Univer
siteit Rotterdam is de buurt als
oorzaak van crimineel gedrag on
der jongeren nauwelijks van be
lang. Hij doet deze uitspraak na
gebruik te hebben gemaakt van
verdachtenregistraties bij de poli
tie en een enquête onder vierdui
zend jongeren in de Maasstad.
De vergelijking met de familie
Flodder kan Rovers' goedkeuring
wegdragen. „Zo'n contrast tussen
individuele bewoners en de buurt,
daar draait 't inderdaad om."
Vanuit zijn werkkamer in de
hoogbouw van het Rrasmuscom-
plex Woudestein heeft Rovers een
prachtig zicht op de stad met zijn
'skyline' en de kronkelende Maas.
Het hele gebied is zijn werkter
rein, want hij heeft voor zijn pro
motie alle zestig buurten die Rot
terdam rijk is onderzocht.
„Mijn onderzoek vloeit voort uit
eerder onderzoek dat ik op ver
zoek van de gemeente, de politie
en Binnenlandse Zaken in Rotter
dam heb verricht," zegt Rovers.
„Het ging er toen om criminaliteit
in de wijken te onderzoeken. Van
het een is het ander gekomen."
Een grote stad als Rotterdam
heeft zijn probleembuurten.
Buurten waar armoede heerst en
de sociale controle gering is, ver
schijnselen die samen gaan met
een opeenstapeling van sociale
problemen, waaronder jeugdcri
minaliteit, Rovers: „Het is com
mon sense om de relatie tussen de
ze buurtkenmerken en jeugdcri
minaliteit te interpreteren als oor
zaak en gevolg: de 'slechte' buurt
als broeinest waar jongeren voor
galg en rad opgroeien. Vooral in
buitenlands onderzoek wordt er
vanuit gegaan dat de buurt in die
zin invloed heeft. Maar tot nu toe
zijn er weinig gegevens over indi
viduen bekend."
Er zijn voornamelijk conclusies
getrokken op basis van totaalcij
fers voor een bepaalde buurt in
eerder onderzoek. Rovers heeft
verder kunnen graven, met be
hulp van de politie. „Ik heb ge
werkt met verdachtenregistraties.
Daar is tot op heden weinig ge
bruik van gemaakt." Aan de hand
van deze gegevens en interviews
onder jongeren heeft Rovers ont
dekt dat de veronderstelde relatie
tussen buurt en crimineel gedrag
schijnbaar is, te maken heeft met
andere factoren.
„Het verschil in criminaliteit ftjS.
sen bepaalde wijken wordt ver
oorzaakt door de verschillen in
bevolkingssamenstelling: arm bij
arm, rijk bij rijk," licht Rovers toe.
Ook heeft de criminoloog beke
ken of jongeren met vergelijkbare
achtergrondkenmerken in diver
se buurten van elkaar verschillen
wat betreft delicten. Mocht dat
het geval wezen, dan zou er dus
toch sprake van buurtinvloed.
Maar ook deze stelling heeft Ro
vers kunnen weerleggen. „De
buurt heeft zijn sociale betekenis
verloren. Het veronderstelt con
tact, maar dat hebben mensen
nauwelijks. Wat ook komt door de
grote mobiliteit."
Succes
Het wetenschappelijke succes
van zijn proefschrift is volgens
Rovers gelegen in het aantonen
van het belang van individuele
gegevens als men over buurten
praat Maar ook beleidsmakers
kunnen met deze kennis hun
voordeel doen. Rovers: „De laat
ste jaren is veel aandacht geko
men voor veiligheid en criminali
teit op buurtniveau. Dit is onder
meer terug te zien in de buurtge
richte aanpak van politie en justi
tie en in de formulering van pre
ventiebeleid voor buurten. Het is
echter niet altijd even duidelijk
wat in dit beleid de relevantie van
het buurtniveau is,"
Voor de Rotterdamse situatie ver
taald, zou je dus de vraag kunnen
stellen of opzoomeren ook bij
draagt aan het terugdringen van
de jeugdcriminaliteit. Rovers is
voorzichtig om dit standpunt te
beamen. Niet alleen omdat hij in
de eerste plaats wetenschapper is
en geen beleidsmaker. „Ook moet
je uitkijken met dat soort conclu
sies, omdat het negatief klinkt
Want een buurt kan er wel op
vooruit gaan door opzoomeren."
In 'De buurt een broeinest?' wordt
ingegaan op de bevolkingssamen
stelling die verantwoordelijk is
voor de mate van criminaliteit
Vooral het volk dat ergens woont,
bepaalt de mate waarin een buurt
als crimineel te boek staat. Ro
vers: „De samenstelling van de
bevolking kan op haar beurt wor
den herleid tot fysieke kenmer
ken van de buurt, zoals het wo
ningaanbod, de geografische lig
ging en de aanwezigheid van
voorzieningen. Aldus kan bijvoor
beeld de samenhang tussen ge
brek aan sociale cohesie in een
buurt en de mate waarin jongeren
delicten plegen worden terugge
voerd op de eenzijdige samenstel
ling van het woningaanbod."
Wil beleid dus effect sorteren, dan
zullen politici moeten beseffen
hoe oorzaak en gevolg in elkaar
zitten. Rovers noemt in dit ver
band de stadsvernieuwing die in
de jaren '70 is ingezet „Toen had
men dat niet zo goed in de peiling
en ontstond er een eenzijdig wo
ningaanbod."
Zelf woont de onderzoeker ook in
de Maasstad, 'op Zuid' zoals het in
goed Rotterdams heet. „Een
volksbuurt, in de middenmoot,"
zegt Rovers. En hem schiet in
eens iets te binnen over een op
merkelijke bevinding.
„De sociale scheidslijn tussen
noord en zuid in Rotterdam zie je
ook terug in mijn onderzoek. Het
blijkt dat jonge criminelen uit
Zuid hun daden vooral plegen op
Zuid en dat zelfde geldt voor leef
tijdgenoten in het noorden. De
Nieuwe Maas houdt jeugddelin
quenten tegen."
I Het Dijkzigtzieton-
huis acht zich -reranlwKffeteUpt
voor de dood van een patiënt op
18 november als gevolg 'ran de
vefceranemieltte, een infectie
met bacteriën die zich hadden
ontwikkeld in de wanowaterid-
ding vsn het dekenhots.
Ito van verwijtbaar tondelen
of nalatigheid xan de kant van
het ziekenhuis is geen sprake,
vindt de toóeridoog prof. dr.
HA.Vöhn!gh,hoofdvar»deae-
katfiiddJKÏéaisei» dienst van
het Academisch Ziekenhuis
Rotterdam. -Dal mi betekenen
dat we voer®' aantoonbaar foute
keuzes hsdöen gemaakt Bn
daarvan i»geen sprake?- --dm
Verbnigh. Dat vtodt sok <fcvu-
specüe-voto de GetaBdheldV
xcrg. ito rieft geen onderzoek iri
naar de toedracht, „vaat die H
wed duidelijk", aides een woord-
voeider van de inapectaerFsmi-;
Mates van het atadttef&c tob
ben int ».g toe voorzover.be-
tendgeénochadeclaims Inge-
'fflend of juridische prodeeöups
aaj®»kjH#fien. rv
Longontsteking
De veteranenziekte antieent
ha» naam aan een gebeurtenis
in de Verenigde Staten in 1983.
In Philadelphia was toen een
grote bijeenkomst voor oorlogs
veteranen. In een hotel liepen
dentallen hunner tongontete-
ktog op en stiervet Aanvanke
lijk dacht men dat de aircondi
tioning in het hotel iets te ma
ken tod met de verbreiding
van feyerantwoordetajte -en tot,
dammbekende- bacterie. Tte ja
ren later werd duidelijk dat de
bacterie - unaiddets LegtoneUï-
bacterie genaamd- uitstekend
gedijt te mnsmimystmos
OTÉcb vermeerdert bij «est tem
peratuur tossende 40 tan 48 gra
den. Bij een watertempaataur
boven de 60 graden twrdt de
bacterie 'gedood. Jfense». met
eenvermindeKleweerstand-to-
als in ziekenhuizen-tobber, een
verhoogde kans de infectie op te
lopen. Maar bij.een zeer hoge
concentratie bacteriën rijn ook
geronde mensen niet veilig.
Zestiggraden
In HBS was saved bekend over
de infectie, die toen inmiddels
ook in Nederland tot enkele de
den had geleid, dat de Gezond
heidsraad richtlijnen en advie
zen oitvaaKi®fe,SHi"rainie ad.
viezen aan ziekenhuizen was om
bet mrmwstesysteem zo af te
stellen dat tot water aan het tap-
punt minimaal zestig graden is.
Indien een (verouderd) systeem
daar met toe in staat was, moest
één keer in de maand bet sys
teem zo heet worden opgestookt
(tot aan eververhittiög) dat
eventueel ontstane bacterieën
dan dood zouden gaart,
get Dijkzigt Ziekenhuis, met
een wannwatereysteem uit de
jaren zestig dat onvodoende ca
paciteit had en heeft om continu
een hoge temperatuur te hand
haven, nam naar aanleiding van
dat advies in 1986 direct al het
besluit tot maandelijkse extra
verhitting van het sytSeem.
LegtoneUa-bacteiiën
Tot september vorig jaar ging
men aam mee door. Toen bleek
opeens bii een periodieke con
trole dat deze methode toch niet
goed genoeg werkte. Er Heken
zich iegioneila-bsttterien in de
leidingen te ontwikkelen. Hoe
wel er geen sprake was van be
smet geraakte patiënten,besloot
de DijSszigl-dmctie tot een in
vestering van ruim een half mil
joen gulden la vernieuwing van
het ïssnnwatereysteem zodat
het water permanent beven de
testis: graden Iran blijven. Ir af-
wachtfe dsarvns werd als Hde-
Ijjke Boodopfewmg extra ven
vmimingsamniratour Ujge-
piaatfr ;J T
Y'eitaikfng'f' 5T
Dit jaar echter bi eek die noodop
lossing tot verkalking van appa
ratuur te leiden, bovendien be
stond de Vuees dat het water te
heet zou kunnen worden en lei
dingen konden knappen. „We
moesten toen kiezen uit twee
kwaden," zegt Verbrugh, Of de
extra noodvowarming handha
ven, met het risico van leiding
breuken, of terugkeren naar het
oude system: één keer per
maand extra opwarmen, met het
ristico dat er te veel legionelia-
bacteriën ontstaan.
Gékozen werd voor het laatste,
met naariater bleek fatale gevol
gen voor de op 18 "november
overleden patiënt Die kampte
met een meer dan gemiddeld
verminderde weerstand en was
dus extra vatbaar voor de infec
tie,
Noodsysteem
AI oplö november werd ontdekt
dat de patiënt de veteranenziek
te had opgeiopen. Onmiddellijk
is toen bet het noodsysteem
met risico op leidingbreuken)
weer ingeschakeld. Eind decem
ber wordt het definitieve, nieu
we verwarmingssytsteem in ge
bruik genomen.
Eerder dit jaar hebben in ver
schillende andere ziekenhuizen
en verpleeghuizen patiënten de
veteranenziekte opgeiopen. Al
die patiënten hebben de infectie
overleefd In een onbekend ge
bleven ziekenhuis was in stnjd
met het advies van de gezond
heidsraad uit bezuinigingsover-
wegingen de temperatuur van
het warmwatersysteem te laag
afgesteld op 45 graden, precies
de temperatuur waarin de le-
gkmella-b&cterie gedijt Tegen
dat ziekenhuis is de inspectie
wel opgetreden.
Door Yvonne Keunen
Albrandswaard De renovatie van het zwem- en
recreatiebad Albrandswaard in Rhoon gaat ruim
drie miljoen gulden kosten. Dat is dik een mil
joen nicer dan was voorzien.
Oorzaak van deze misser in de begroting is onder
meer de betonrot die door Sportfondsen Neder
land (SFN). die zich over de renovatie heeft gebo
gen, niet is opgemerkt. De overschrijding zal
worden opgevangen door de toegangsprijs voor
het buitenbad fors te verhogen.
Eind vorig jaar stemde het algemeen bestuur van
het natuur- en recreatieschap Usselmonde, dat
het 's zomers drukbezochte openluchtbad aan de
Havendam beheert, nog in met een investering
van twee miljoen gulden voor de renovatie. De
opknapbeurt is nodig om het bad aan alle moder
ne eisen op gebied van hygiëne, veiligheid en mi
lieu te laten voldoen.
Het begrote bedrag was gebaseerd op een onder
hoek van SFN. Deze instelling blijkt zich echier
uitsluitend te hebben bezig gehouden met de
noodzakelijke aanpassingen van leidingen, fil
ters en pompen en met een aantal verfraaiingen
van het zwemcompiex. SFN heeft het achterstal
lige onderhoud aan het zwembad wegens beton
rot, naar nu blijkt, echter niet in de berekeningen
meegenomen.
Ook is het gebouwtje voor de kassa en het perso
neel buiten beschouwing gelaten, evenals de ver
plichte EHBO- en chemicaliënopslag en de ach
terstand in onderhoud van de struiken en bomen
rond de uitgestrekte ligweiden. Het feit dat de re
novatie dik een miljoen gulden meer gaat kosten,
stelde het recreatieschap aanvankelijk voor een
dilemma: toch opknappen, uitstel van renovatie
of het bouwen van een compleet nieuw zwembad.
Uiteindelijk is voor de eerste optie gekozen om
dat de beheerder het zwembad het komend voor
jaar weer wil openstellen voor publiek. „Het is
erg jammer wat er gebeurd is. Je kunt je afvragen
of je niet eerder had kunnen en moeten weten
dat er sprake is van betonrot," zegt voorzitter
H.B. van der Goot van het recreatieschap.„Maar
we moeten door de aire appel heenbijten."
Hoewel een meerderheid van het algemeen be
stuur van het recreatieschap gistermiddag mor
rend akkoord ging met het extra krediet van een
miljoen gulden, hebben veel algemeen bestuur
ders desondanks sympathie voor het voorstel van
dagelijks bestuurder A. Abee om een heel nieuw
zwembad te bouwen.
,Jk vind het vreemd dat die mogelijkheid niet is
bekeken. Een nieuw bad betekent weliswaar een
grotere investering, maar dat verdient zich op de
langere termijn ruim terug. Dat zou je in ieder ge
val moeten afwegen. Drie miljoen gulden voor re
novatie vind ik niet verantwoord," vindt Abee.
Wel drong een meerderheid van het algemeen
bestuur er eensgezind bij voorzitter Van der Goot
op aan om de voorgenomen verhoging van de toe
gangsprijs van zes gulden naar 7,50 te herzien-
Alleen al omdat de gemeente Barendrecht op
korte afstand, in de nieuwe wijk Camisselande,
een gloednieuw zwemcompiex gaat neerzetten.
Weliswaar betreft het een binnenbad, maar het is
wel een complex dat veel meer luxe zal bieden en
waar de toegangsprijs lager zal zijn.
Algemeen bestuurder D. Vermaat wees daar
naast op zwemfanaten met een smalle beurs. „In
het buitenbad van Albrandswaard komen 's zo
mers veel mensen die het zich niet kunnen ver
oorloven om op vakantie te gaan. Ik heb bezwaar
tegen een verhoging van de toegangsprijs met 25
procent. Voor mensen met een laag inkomen is
het op die manier niet meer te betalen om met
het gezin een dagje naar het zwembad te gaan,"
meent Vermaat.
