25
Vrouwelijke kunstenaar moet
nog steeds charmant zijn
Handsome SSome opnieuw slap verder
Uit de
kunst
Garcia Lorca brengt de twee tot elkaar
Subtiele humor en
Mozart- verwijzingen
Jan Willem Loot naar
Concertgebouworkest
Vroeg Yes-docuiii ent
Bliss
fel' i
AELBRECHT
Minwpiiiifs Ciniiinsl
I
Rotterdams Dagblad
I F. A.-
.A,
Vrijdag 16 januari 1998
Charley Toorop, in
haar atelier in Ber
gen aan het werk
aan het schilderij
'Stilleven met fles
sen, vruchten, bord
en glazen', 1951. Ar-
cnieTfotoGPD
Door Frangoise Ledeboer
Bergen —Als iemand geen last heeft
van kunsthistorische eenkennig
heid is het Brandt Corstius zelf: als
directeur van het Museum voor Mo
derne Kunst in Arnhem is zij mis
schien wel Nederlands bekendste
promotor van 'vrouwenkunst'. En
als voorzitter van de Stichting Josi-
ne de Bruyn Kops zet zij zich al vele
jaren in voor verbetering van de po
sitie van vrouwelijke kunstenaars.
Het was deze stichting die het initia
tief nam voor 'Tentoongesteld!' en
er met bevlogen overredingskracht
in slaagde musea in het hele land
onder deze noemer te verenigen. Ac
tuele aanleiding was de herdenking
van de Nationale Tentoonstelling
van Vrouwenarbeid, in juli 3898 in
Den Haag georganiseerd ter gele
genheid van de kroning van prinses
Wilhelmina. De getoonde beroepen
liepen uiteen van turfsteekster tot
koekjesinpakster en van naaister en
strijkster tot telefoniste en onder
wijzeres. Een klein gedeelte van de
expositie was gewijd aan kunstena
ressen en toonde werk van onder
meer de zusters Thérèse en Georgi-
ne Schwartze.
In Museum Beelden aan Zee in
Scheveningen is nog tot eind maart
een tentoonstelling te zien van vrou
wen die deze eeuw hun brood ver
dienden of verdienen als beeld
houwster. Het vakmanschap van
Charlotte van Pallandt behoeft in
brede kring geen toelichting meer,
maar wie het schitterende museum
in de verpeste badplaats bezoekt,
treft er ook prachtig werk aan van
onder anderen Fioen Blaisse, Nel
van Lith en Maja van Hall.
"Vrouwen in Beeld' opende al in de
cember; de opening van vorige week
in Bergen markeerde de officiële
start van de tentoonstellingsreeks
in 1998. In Museum Kranenburgh.
staat daar de komende maanden het
werk van Charley Toorop (1891-
1955) centraal. Vanuit haar Bergen
se huis 'De Vlerken' schilderde
Toorop een oeuvre bij elkaar waar
mee ook zij een gevestigde reputatie
in de Nederlandse kunstgeschiede
nis verwierf. Ondanks haar grote be
kendheid weet de tentoonstelling
toch tê verrassen omdat er ook een
aantal onbekende werken wordt ge
toond.
Poffertjeskraam
Zo kreeg het museum vorig jaar van
een particulier een zelfportret met
haar zoons Edgar en John uit 1918
dat tot nu toe alleen nog maar in
Kranenburgh werd geëxposeerd.
Haar portret van Merit, Jet en Sas-
kia Jelgersma uit 1935 was zelfs nog
nooit in het openbaar te zien en een
tekening van een poffertjeskraam
in Middelburg uit datzelfde jaar
werd verloren gewaand. Altijd aar
dig om te zien zijn bovendien per
soonlijke bezittingen als haar sjaal,
palet en wandelstok met dierenkop.
In de vitrine met deze voorwerpen
ligt ook een foto waarop Toorop aan
de wandel is met haar vriendin, de
kunstenares Else Berg (1877-1942).
Op deze expositie wordt de herinne
ring aan Berg teruggehaald met on
der meer een mooi portret van een
joodse jongen en een sfeervolle im
pressie van 'De Hofvijver te Ber
gen'Er is ook werk te zien van Toor-
ops leerlingen Beli Blok (1904-1995)
en Elisabeth Rietveld (1913), doch
ter van Gerrit. Rietvelds werk is on
verwacht charmerend: ze schilderde
met losse toets een prachtig portret
van haar vijf dochters en imponeert
met een stilleven met felgekleurde
vruchten, een bloem en een Maria-
beeldje.
Brandt Corstius wees in haar ope
ningstoespraak terecht op de vaar
digheid die Toorop had in wattegen-
woordig zo modieus 'netwerken'
heet. Ze organiseerde in 'De Vler
ken' talrijke feesten en etentjes
waarbij befaamde kunstenaars als
Piet Mondriaan en Pyke Koch en ge
renommeerde kunsthandelaren
maar al te graag aanwezig waren.
Als kunstenaressen het netwerken
la Toorop beter zouden beheersen,
zou hen dat volgens Brandt Corstius
geen windeieren leggen.
Ze benadrukte dat „de combinatie
van huishoudelijke zorg en werken
in een ander vak nog steeds proble
matisch is," maar beklemtoonde
toch vooral dat „onze ideeën over
vrouw zijn en vrouwelijkheid, onze
normen over het vrouwelijk uiter
lijk en vrouwelijk gedrag in conflict
komen met de eisen die het vak van
kunstenaar aan vrouwen stelt".
Overall
Zwart-wit gesMd: als zelfs Brandt
Corstius al even moet slikken bij
een 'absoluut niet damesachtige' fo
to van Toorop, is het niet moeilijk te
bedenken hoe minder geëmanci
peerde types nog steeds aankijken
tegen vrouwen 'na een dag werken
in verf en klei, met vieze handen en
vuile schorten op koude ateliers'.
Elders in Museum Kranenburgh ligt
een fotootje van Maria J. van Ever-
dingen (1913-1985), die zich voor het
maken van een beeld van oud-pre
mier Gerbrandy in Sneek hulde in
een tot onder de kin dichtgeknoopte
overall. Ze droeg ook een hoofd
doekje dat ze stevig had dichtge
knoopt. Niets damesachtigs meer
aan, dat klopt, maar waarschijnlijk
kon dat Van Everdingen helemaal
niets schelen. Dat ze daarin de afge
lopen eeuw niet alleen stond, blijkt
uit de voorraad aan 'vrouwenkunst'
waaruit de 22 musea dit jaar on
danks alle tegenwerking rijkelijk
hebben kunnen putten.
De expositie in Museum Kranen
burgh (Hoflaan 26, Bergen NH)
duurt t/m 19 april, dinsdag t/m zon
dag en op feestdagen 13.00 tot 17.00
uur. De expositie 'Vrouwen in
Beeld' in Museum Beelden aan Zee
(Harteveldstraat 1, Scheveningen)
duurt t/m 29 maart, dinsdag t/m
zondag 11.00 tot 17.00 uur.
n-rbn n MOfl
Door Louis Du Moulin
Rotterdam Al wel behoorlijk be
kend, .zeker regionaal, maar nog
zoekend naar de juiste vaste grond
onder de voeten. Handsome 3Some
hoopt dat eigen plekje te kunnen
veroveren met behulp van het net
verschenen mini-album 'Cute Gi
rls'. Vast staat in elk geval dat het
Rotterdamse triprocktrio z'n ziel en
zaligheid heeft gestoken in het in-'
derdaad in alle opzichten fraai ver
zorgde visitekaartje.
„Per slot van rekening moetje op
vallen temidden van de stapels cd's
die overal op de bureaus binnenko
men. Behalve dat we enorm veel
energie hebben gestoken in het
hoesontwerp, hebben we gekozen
voor een afwijkend formaat. Boven
dien is ons geluid harder dan het ge
middelde," verwoordt drummer/
zanger Marcel (van As, 27) de op
'Hilversum' gerichte verleidings
strategie, die moet leiden tot een ri
ant platencontract voor het sinds
1994 actieve drietal.
Voornoemde kanskaart (met vier
zelfgeschreven nummers) is uitge
komen bij het 'kleine' Move Records
dat aan het door Simone Roerade
aangevoerde Hips al de (promotie-)
handen vol heeft. 'Cute Grrls' werd
ook vooral mogelijk gemaakt dank
zij de 8500 gulden die Handsome
3Some in de wacht sleepte als win
naar van de Tempo Team Havenpop
'97. Behalve als introductie-troef te
genover platenbonzen is het mu-
ziekschijfje bedoeld om de gestaag
groeiende fanschare iets in handen
Drie knap eigenwijze Rotterdammers verenigd
als Handsome 3Somo: vanaf links bassist-zan
ger Matto, zangeres-gitarist Arjo en drummer-
zanger Marcel. Foto Move Records
te geven. „Er is een heleboel men
sen die ons al een hele tijd volgen en
die maar bleven vragen naar onze
platenplannen. Ook vanwege hen
hebben we besloten niet langer te
wachten, maar onze energie en poen
te steken in deze mini-cd," bekent
zangeres-gitariste Aijo (Klingens,
28). Zij, beïnvloed door met name
Rickie Lee Jor.es, Pearl Jam en
Björk, is verantwoordelijk voor alle
composities van de als coverband
begonnen alternatievelingen.
Colin Thurston
In eerste instantie zou Handsome
3Some zich in de studio laten leiden
door de doorgewinterde Britse pro
ducer Colin Thurston, die op grond
van een beluisterde demotape wel
oren had naar een gezamenlijk pro
ject „Die man reageerde zo enthou
siast en zonder te weten waar wij
vandaan kwamen, dus dat leek ons
een goed teken," blikt bassist-zan
ger Matto (Kranenburg, 30) desge
vraagd terug. „Bovendien zou de
koppeling van zijn naam, die in vak
kringen onmiddellijk associaties op
roept met David Bowie en Talk
Talk, ons in Engeland waarschijn
lijk meteen uit de grauwe massa
hebben getild. In plaats van het zo
veelste bandje en dan nog niet eens
van eigen bodem, hadden we er als
nieuwe ontdekking van Thurston
kunnen worden gelanceerd. Maar
helaas, het klikte niet tussen hem
en ons. Van beide kanten bleven de
ideeën te ver uit elkaar liggen. Je
kan dan wel op zijn spoor gaan zit
ten en je dan misschien sneller in de
kijker spelen, maar muzikaal word
je daar natuurlijk niet veel wijzer
van. Dus hebben we na twee dagen
gezegd dat we toch liever ons eigen
plan trokken."
Helemaal nutteloos was dat misluk
te experiment nou ook weer niet,
weet Arjo. „Door onze ervaringen
met Thurston zijn we er wel achter
gekomen hoezeer we eigenlijk bof
ten met de producer van onze eerste
proefbandjes, Rein Ouwehand, die
wel steeds helemaal op onze golf
lengte had gezeten. Die was sowieso
steeds op de achtergrond aanwezig
gebleven en kon gelukkig zo in
springen. Binnen Handsome 3Some
kun je hem inmiddels ook beschou
wen als het vierde bandlid, dat op
het podium toevallig onzichtbaar
is."
Meer uitdagingen
Alhoewel, even later nemen de 'drie
knapperds' ('De groepsnaam heeft
geen diepere betekenis dan dat die
lekker bekt') graag terug op die toe
gekende positie. De creatieve char
me van Handsome 3Some in verge
lijking met eerdere 'groepslevens' is
immers de kernachtige bezetting,
vinden ze stuk voor stuk. „Doordat
je maar met zo weinig instrumenten
te maken hebt, stuit je al snel op
enorme uitdagingen met een be-
paald gegeven aan de slag te gaan.
Bovendien krijg je live niet de kans
om achterover te gaan leunen, je
moet er wel voortdurend tegenaan,"
zegt Marcel, onder verwijzing naar
andere 'powertrioV zoals ooit The
Police. „Praktisch is er verder het
voordeel dat je weinig tijd nodig
hebt om elkaar te bereiken en om tot
beslissingen te komen."
Nog een piuspunt van de H3S' com
pactheid: de inkomstendeling.
Deels op basis van een rap groeien
de live-reputatie vorige maand
bevestigd met de toekenning van de
Muziek In Beweging Award 1997
deels doordat drie goedkoper kun
nen zijn dan meer, kan het trio al le
ven van de muziek. De eerlijkheid
gebiedt wel te zeggen dat Handso
me 3Some daartoe af en toe wel
moet teruggrijpen op optredens als
cover-attractie. Niettemin zijn Arjo,
Marcel en Matto er heilig van over
tuigd dat, ondanks alle sombere ge
luiden van collega's en concertpro
motors, in het vaderlandse clubcir
cuit nog altijd normaal een boter
ham te verdienen valt. Eerstge
noemde: „Er is door de opkomst van
de dance-scene de afgelopen jaren
wel het een en ander veranderd,
maar als je kijkt naar de populariteit
van festivals Pinkpop en Lowlands,
dan maak je mij niet wijs dat er niet
meer voldoende potentieel zou zijn
voor Nederlands bands. Er zijn er
toch ook een heleboel die, nadat ze
eenmaal zijn doorgebroken, jaren
blijven meedraaien?"
Marcel: „We zijn ervan overtuigd
dat, en dat is misschien het typisch
Rotterdamse in ons, je er met kei
hard werken kan komen. Vanuit de
ze stad is het wellicht alleen wat
moeilijker, omdat er geen echt plat
form is voor rockbands zoals wij.
Den Haag heeft haar Koninginnen-
ach, in Amsterdam heb je de Uit
markt en wat heeft Rotterdam? Ja,
Metropolis, maar dat mikt niet op
het lokale aanbod. Hetzelfde geldt
voor Nighttown en Rotown, Natuur
lijk begrijpen we best dat de pro
grammeurs daar gaan voor exclu
sief, dat is hun goed recht, maar de
bands uit de regio schieten er niets
mee op
Handsome 3Some speelt op 30 ja
nuari in Plan C
Adverteren In deze rubriek,
belVa!entinav/d Kooi
010-4004261
fax: 010-4004459
liA- galerie
MICHEL VAN OVERBEEKE
bronzen beelden, ttscn.'
glas en schilderijen
Door Henk van den Boom
Barcelona De Spaanse koning
Juan Carlos is vandaag in Fuente
Vaqueros om persoonlijk het jaar
van Federico Garcia Lorca te ope
nen. In dit Andalusische dorpje on
der de rook van Granada werd hon
derd jaar geleden Spanjes grootste
dichter geboren, die later een sym
bool zou worden van het verscheur
de Spanje. In 1936, kort na het uit
breken van de Spaanse burgeroor
log werd hij op 38-jarige leeftijd door
Franco-aanhangers gefusilleerd.
De eerste jaren na de burgeroorlog
was Lorca verboden lectuur. Een
paar door de censuur geselecteerde
bloemlezingen devalueerden de
dichter tot een zeer middelmatige
schrijver. Pas in 1954, toen zijn vol
ledige werken werden uitgegeven,
konden de Spanjaarden echt kennis
maken met 'hun dichter'. Lorca is
altijd de lieveling van links geble
ven, maar mede vanwege zijn grote
internationale roem heeft de conser
vatieve regering van Aznar alles uit
de kast gehaald om de ïang verguis
de dichter het eerherstel te geven
dat hem toekomt.
Een zware Lorca-commissie, uitge
rust met enkele tientallen miljoe
nen guldens heeft door het gehele
land Lorca-projecten opgezet, die
vanavond met een openingsconcert
in het geboortedorp van de dichter
van start gaan. Centraal staat een
expositie over zijn leven en werk,
die door het hele land trekt. In alle
grote steden worden toneelstukken
van hem opgevoerd en er zal zelfs
een verfilming worden gemaakt van
zijn toneelstuk Viaje a la Luna (Reis
naar de Maan), een tekst die nog
niet zo lang geleden in een of andere
garage werd gevonden. Er is een
tweede film in de maak over de pe
riode van Lorca in New York, waar
hij in 1929 enkele maanden ver
bleef.
Een bus met 45 acteurs trekt dit jaar
door Spanje om gedichten, teksten
en liederen van hem ten gehore te
brengen. Eind dit jaar komt in Gra
nada een musical over Lorca op de
planken met de zangeres Ana Beien
in de hoofdrol. De theatergroep Co-
lor Flamenco uit Granada gaat Lor-
ca's meest bekende toneelstuk Yer-
ma opvoeren in samenwerking met
jongeren uit Poligono Norte, een
volkswijk in Granada. In het stuk
wordt gezongen en gedanst. Na de
Spaanse toemee zal het stuk ook in
Nederland te zien zijn
Door zijn dramatische dood en zijn
sociaal bewogen literatuur wordt
Lorca door een breed publiek aanbe
den en heeft hij iets van een marte
laar gekregen Zelfs de VWs heb
ben zich van hem meester gemaakt
Er zijn overlevings- en wandeltoch
ten uitgezet langs plaatsen waar Fe
derico zijn inspiratie zou hebben op
gedaan. Zelfs het jaarlijkse popcon
cert Esparrago Rock 98 staat dit
keer in het teken van de dichter-to-
neelschrijver. Buiten Spanje krijgt
Lorca al bijna evenveel aandacht In
Zuid-Amerika, de VS, Japan, Frank
rijk en Duitsland brengen theater
groepen stukken van hem op de
planken.
Naast schrijver was Federico Garcia
Lorca een verdienstelijk musicus en
schilder. Hy was de oudste zoon in
een gezin van vier kinderen. Zijn
zuster Isabel (87) is de enige van de
vier die nog leeft. In ccn interview
met El Pais zegt 2e dat ze haar eigen
herinneringen levend houdt door de
boeken van haar broer te lezen. „Zo
was ik allang vergeten dat we jas
mijn in onze tuin hadden. Door de
woorden van Federico ruik ik ze
weer. Mijn herinneringen aan mijn
broer zijn vol geur en pijn."
Door Willem Jan Keizer
Rotterdam - Het festival Confronta
ties in Zaal de Unie kent alweer de
zevende jaargang. Steeds weer wor
den diverse tegengestelde stromin
gen aan elkaar gepaard. Calliope
Tsoupaki werd woensdagavond ge
koppeld aan haar favoriete compo
nist Claudio Monteverdi, vanavond
ontmoet de Siowaak Uros Rojko Jo
hannes Brahms, morgen het tweetal
Morton Feldman en Beat Furrer.
Gisteravond demonstreerde Steven
Mackey zyn verwantschap met Mo
zart.
De fluitiste Eleonore Pameyer reik
te Mackey een bruikbaar idee aan:
zij stelde voor om het de aanvulling
te laten schrijven op de vier fluit-
kwartetten van Mozart zodat dit
oeuvre nu een heel concert kan vul
len aangezien de kwartetten alleen
te kort zijn hiervoor. Mackey
schreef een stuk in vijf op eikaar
voortbordurende delen die om en
om met de Mozart-kwartetten die
nen -te worden uitgevoerd. Het ge
heel ging er volgens Mackey uitzien
als een rivier met Mozart-eilandjes
erin; de titel 'Humble River' was ge
boren. De prelude is een wonderlijk
zacht spel. De fluit, viool, altviool en
cello (bespeeld door Marijke van
Kooten, Edith van Moergastel en
Doris Hochseheid) worden zo zacht
bespeeld dat er slechts natuurtonen
te horen zyn. Toch wMackey er
een patroon m aan ie brengen dat
direct met Mozart in verband te
brengen valt, zonder dat sprake is
van een letterlijk citaat of een stijlci
taat
Het eerste deel is een duo tussen vi
ool en altviool met dempers. Elkaar
speels aanvullend ontstaan er korte
melodïeen die ook weer een klassie
ke ondergrond kennen; de slotfrase-
ring is geheel in stijl. Het tweede
deel opent in dezelfde instrumenta
tie doch de cello neemt al snel aan
hel spel deel. Met de fluit als gezel
schap ontstaat een spe! van wisse
lende noten. Zo bouwt 'Humble Ri
ver' zichzelf op tot een swingend
slotdeel waar al syncoperend jazz en
pop om de hoek gluren. Het werk
eindigt zoals het begon, een compo
sitorische truc die altijd werkt. Deze
frase wordt nog even opgerekt met
zoemende ghssandi die ineens met
een slinger naar het eind glijden.
Mackey componeerde hiermee een
interessant werk vol subtiele humor
en kleine verwijzingen, dat ook de
moeite van het beluisteren lijkt zon
der te fungeren als omlystmg van
Mozart's fluitkwarietten. Gunstig
voer dit nieuwe stuk is dat Eleonore
Pameyer dit voorlopig vast op het
repertoire houdt; al teveel muziek is
na de eerste uitvoering ervan in een
donkere iade - of erger: de prullen
bak-beland.
Zaal de Unie: Festival Confronta
ties 7; werken van Mozart en Mac
key. Gehoord; gisteravond. Festi
val loopt tot en met zaterdagavond.
Door Aad van derVen
Amsterdam Het Koninklijk Con
certgebouworkest (KCO) krygt een
ervaren muziekmanager, die gedu
rende 27 jaar diverse orkesten heeft
geleid. En juist by het KCO, waar
van hij met ingang van 1 mei alge
meen directeur is, betreedt Jan Wil-
lem Loot (54) een terrein, dat hem al
zeer vertrouwd is.
In dezelfde functie bij het Neder
lands Phiiharmoniseh Orkest had
hij vele jaren intensief contact met
het beroemdste orkest van ons land.
Dat was ook noodzakelijk, aange
zien beide orkesten in dezelfde zaal,
het Concertgebouw, spelen,
Loot: „Er is altijd een goed collegiaal
contact geweest wanneer het op het
vaststellen van data voor concerten
en repetities ging. En vooral in de
laatste jaren stemden we het reper
toire ook zoveel mogelijk op elkaar
af. Wij hebben elkaar nooit als con
currenten beschouwd. Dat komt ook
omdat beide orkesten hun eigen pu
bliek hebben."
„Hoewel het Concertgebouworkest
een ander soort organisatie is zal ik
de meeste problemen ongetwijfeld
herkennen. Maar natuurlijk zijn er
ook specifieke aspecten, zoals de re
putatie van het KCO in, het buiten
land. Presentatie van het orkest op
de belangrijkste buitenlandse podia
is noodzakelijk." Hij heeft het ge
voel, dat hij een gezond bedrijf bin
nenstapt. „Het Concertgebouwor
kest genereert meer eigen inkom
sten dan het Nederlands Phiiharmo
niseh Orkest en kan zich meer per
mitteren dankzij sponsoring. Dat
brengt ook een bepaalde verant
woordelijkheid met zich mee. Beide
orkesten hebben bepaalde financië
le wensen. Dan spreken we onder
meer over de salarissen van de mu
sici. Dat ligt nogal gecompliceerd,
heb ik moeten vaststellen."
De benoeming van Jan-Willem Loot
markeert een verandering in het be
leid van het Concertgebouworkest.
Als algemeen directeur krijgt hij zo
wel zakelijk als artistiek de eindver
antwoordelijkheid.
Voorheen hadden een zakelijk en
een artistiek directeur in gelijk
waardige posities de leiding bij het
KCO.
De manager Jan-WiUem Loot heeft
de muziek niet in de steek gelaten.
Hij speelt nog vaak cello, onder
meer in een pianotrio. „Het is goed
datje in dit vak contact met een in
strument hebt Ik heb het gevoel dat
ik mede daardoor musici vrij goed
begrijp. Ais er iemand met een or
kestpartij op me af stapt en zegt 'dat
is toch werkelijk niet te spelen', sta
ik tenminste niet met mijn mond
vol tanden."
artiest
Yes
album
'Something's
Coming" (The
BBC-
recordings
1969 -1970)
I a b a I
Pilot/Bertus
d u u
95:39 min.
i --M-. V
f l'\
THE BBC RECOROINQS 1O69-1Q70
De symfonische dinosaurus Yes maakt er qua releases een potje van. Had
den we onlangs de dubbelaar 'Keys To Ascension 2', kort daarop zag in een
nieuwe iine-up de cd 'Open Your Eyes' het licht. En of het niet op kan, ligt nu
alweer album nummer drie in de winkel. Uit historisch perspectief is dit ab
soluut de aardigste van de 'trilogie'. 'Something's Coming' is een dubbel-cd
waarop BBC-opnamen prijken van voor de tijd dat Yes officieel debuteerde.
Op rudimentaire nummers die later vrijwel allemaal in gepolijster vorm te
rugkeerden op de albums *Yes' en 'Time And A Word' horen we al de com
plexe structuren en voorliefde voor bombastische klanken die zo kenmer
kend werden voor de supërformatie. De dramatiek in de bewerking van het
Beatles-nummer 'Every Little Thing' is onthutsend mooi en ook de twee ver
sies van Stephen Stills 'Everydays' verraden in hun ingewikkelde verschui
vingen al de klasse van Yes. In de bijdragen van zanger Jon Anderson en bas
sist Chris Squire is de kenmerkende sound nog het duidelijkst herkenbaar.
Dankzij Tonny Kaye (orgel) en Peter Banks (gitaar) schiet de vroege Yes eeh-
tertoch ook regelmatig heel andere richtingen in. Kaye kopieert min of meer
het geluid van The Nice en Banks profileert zich als hardrocker. Ais docu
ment is deze vroege proeve van bekwaamheid echter veel geslaagder dan de
vaak weinig geïnspireerde herhalingsoefeningen van de laatste jaren.
JoopBreedveld
