14
Rotterdam
'Inkrimpen sociale dienst onzalig plan'
I
Levensecht oefenen in revalidatietuin Zuiderziekenhuis
Zorgketen vermindert wachttijden en kosten gezondheidszorg
Vliegende herten, niet
aan de jagers ontkomen
Akkoord 'vliegveldbomen'
'•^èrdyfërién^. -
Vakbonden verwerpen bezuiniging; werkdruk en ziekteverzuim al te hoog
Schiehoven/Wilgenplas en
Sint Franciscus tekenen
psamenwerkingsverband
ap V
Stankklachten
Stena nog niet
'Veiligheidsgolf
net als bij
opzoomeren in
Rotterdam'
Verkeer vast
Auto op lijn 7
Rotterdams Dagblad
Woensdag 15 juli 1998
Hij droomde er al van toen hij zes jaar jong was: een fietstocht rond de
wereld. Rotterdammer Marco Mout was als kind al gek van fietsen en
is dat altijd gebleven. Halverwege het jaar 1997 vertrok hij om zijn
droom waar te maken. In het Rotterdams Dagblad doet hij daarvan
verslag. Vandaag aflevering 19/29.
Bill en Louise zagen mij op mijn
stoffige fiets omhoog ploeteren.
„Waar gaat deze weg heen?"
vroeg ik de vriendelijke farmers.
„In ieder geval over ons land naar
de bergen, maar waarom stop je
niet even om hier te eten? Na ons
huis is er niks meer, alleen bush
en bergen."
Het leek me een zeer goed aan
bod, ik moest hoe dan ook ergens
stoppen om de bagage van de fiets
in de rugzak te pakken. Dan wilde
ik zes dagen een kaart en kom
pastrekking door de Ranges ma
ken.
Om half twaalf's avonds zaten we
nog aan de keukentafel en had
Louise de lekkerste dingen op ta
fel gezet. Bill had een voorstel:
laat je fiets hier en ga mee herten
jagen in de bush. Sorry, vegetari
sche dierenliefhebbers, maar dit
sprak me wel aan,
Om 4.00 uur vertrokken we, Bill,
twee anderen en ik. De krakende
terreinwagen bracht ons naar zes
honderd meter hoogte. Met gewe
ren, bepakking en kaart klommen
we naar de eerste top. Vandaar af
was het nog zo'n zes kilometer
Downhill door vette bush naar
waar de herten zouden kunnen
zitten.
Na possum- en zwijnenjacht was
dit nieuw voor mij. Herten zijn
ooit in Nieuw Zeeland geïntrodu
ceerd en brachten de natuurlijke
balans veel schade toe. Alleen
door bejaging kan verdere ecolo
gische schade beperkt blijven.
Klinkt zoiets in Nederland als een
enorm pro-jachtpraatje, hier in
Nieuw Zeeland gelden andere re
gels.
Volgens Bill hadden we geluk. In
het groene woud was het windstil
en het regende zachtjes,
'Beng!' Rob, een van de jagers,
had beet na ruim twee uur totaal
verkleumd onder een zeiltje te
hebben gelegen. Nog dampend
lag het reusachtige hert tegen een
boom, het schot had onmiddellijk
doel getroffen.
In de bek zaten nog wat bladeren
die het dier net van de boom had
gestript. Na een lange dag hadden
we vijf herten geschoten. Hun lo
caties werden op gedetailleerde
kaarten ingetekend want het was
uitgesloten dat we de ruim 180 ki
lo zware dieren op onze rug door
de bush konden slepen.
Toen begon het zware werk. Met
banden werden de dieren vastge
maakt aan een haak. De radio
werd ingeschakeld en de eerste
posities werden doorgegeven. Om
15.30 uur verscheen, hoog boven
ons eerste dode hert, de helicop
ter.
Frank praatte de piloot naar een
positie recht boven ons. Via de ra
dio hoorde ik de vlieger vloeken
dat hij alleen maar 'bloody bush'
zag. Maar even later zakte door
een opening in het bladerdak toch
de haak van een lange staalkabel.
Alles ging zeer secuur in zijn
werk.
Het hert hing, met geknakte nek,
in de banden. Het gevaarlijkste
kwam nu. De heli. moest het dode
dier omhoog hijsen, zonder dat
het zou gaan slingeren en vast zou
raken in de boomtakken. Zou dat
gebeuren, dan zou de heli te plet
ter kunnen slaan.
We stonden rond het dier en met
leidraden manoevreerden we het
door de opening omhoog. Zo snel
Frank de piloot het 'all clear' had
gegeven, verdween de chopper
over de berg.
Wij gingen inmiddels naar het
volgende dier. Na twintig minu
ten was de heli ook daar. We had
den een klein vuurtje met veel
natte bladeren, dus de piloot kon
zich even richten op de rook voor
hij het met de rotorbladen weg
blies.
Net voor donker was het laatste
hert weg. Wij bouwden een bivak
en roosterden onze sausages. De
heli had de herten naar een boer
gebracht die ze in zijn koelcel be
waarde. De dieren moeten eerst
nog cp allerlei besmettelijke ziek
ten gecontroleerd worden.
Een groot respect heb ik gekregen
voor de helicopterpiloten die dit
extreem gevaarlijke werk doen.
Ik ben dan ook nog steeds ont
daan van het nieuws dat vorige
week de heli is neergestort in de
range.
De piloten zijn beiden zwaarge
wond en het heeft uren geduurd
voordat reddingsteams het werk
konden bereiken. Ik las het in de
krant.
RotterdamMet een ruime meer
derheid heeft de deelraad van Hü-
legersberg-Schiebroek gisteren
ingestemd met het convenant
over de 'vliegveldbomen'. Tussen
de Coolsingel en de deelgemeente
worden nu afspraken gemaakt
over de aanpak van 3500 te hoge
bomen rond Rotterdam Airport.
Op basis van de veiligheidseisen
in het Verdrag van Chicago wordt
de komende jaren bekeken of de
bomen, die het vliegverkeer hin-
- Rotterdam^^De DCÏÏR MiA
*- lieudienst Rijnmond heeft in
dé maand- juni- 669Machten
o\^rVStankj;b^engekregen. f
Dat zijh;erhynahoridejd min-
rig jaarfin de'eerétëhélït van
<üt jahH^ rérrm!totaal-tolÖN
stankklachtéri birmengeko-,.
men; iri 1997 kreeg "de DCMR
in de eerste,zes maanden 4237
stankklachtéri/
In* juin kwamen'er'nog steeds
veelklachten binnen over
stank van uitlaatgassen van de
snelle veerboot Stena Discove
ry. Op l9 mei heeft Stena aan
vullende maatregelen geno
men tegen de voortdurende
stankverspreiding van de Ste
pna Discovery. De ontgeurings-
installatie op twee van de vier
uitlaatpijpen van dé veerboten
is echter nog niet volledig ge
automatiseerd' en by grote
windsnelheden kan het nood
zakelijk zijn om de twee grote
turbines te gebruiken die nog
niet van een ontgeuringsin-
stalMtezdjn voorzien.
deren, gekapt dan wel gesnoeid
moeten worden. Ter compensatie
van de gekapte bomen wordt in
overleg met bewoners en milieu
organisaties een herinrichtings
plan opgesteld.
Momenteel wordt druk onderhan
deld over de vraag wie de kosten
voor de herinrichting zal betalen.
De gemeente Rotterdam neemt in
ieder geval de kosten voor de
planvorming op zich.
De deelgemeente wil graag dat de
Coolsingel ook het grootste deel
van de kosten voor het kappen en
de herinrichting financiert. Maar
de gemeente wil daarover nog
geen toezeggingen doen.
Door Peter de Lange
Rotterdam De vakbonden AbvaKabo en CFO verzetten zich
tegen het voornemen om het personeelsbestand van de dienst
Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SoZaWe) met 320 men
sen uit te dunnen. De bonden bestempelen deze door burge
meester en wethouders voorgestelde bezuinigingsmaatregel
als 'onzalig' en 'zeer verontrustend'.
De bonden slaagden er gister
avond in een spoedoverleg met de
wethouders S. van der Tak (socia
le zaken) en S. Korthuis (financi
en) niet in, het gemeentebestuur
op andere gedachten te brengen.
Wel werd overeengekomen dat
SoZaWe-directeur M. Masthoff
eind augustus aan de bonden zal
uitleggen op welke gronden hij
een personeelsreductie van ruim
300 medewerkers baseert.
De bonden vinden dit aantal voor
lopig zeer willekeurig. Zij bekla
gen zich er verder over dat zij op
geen enkele manier vooraf zijn
betrokken bij de plannen om de
sociale dienst af te slanken. „We
hebben het voornemen in de
krant moeten lezen. Dat is geen
procedure die de schoonheids
prijs verdient," aldus CFO-be-
stuurder M. van der Ror.
De AbvaKabo noemt Masthoffs
plan 'volstrekt idioot'. Juist de so
ciale dienst kan een inkrimping
niet hebben, meent de ambtena
renbond. Als het gemeentebe
stuur wil dat de Rotterdamse soci
ale dienst zijn werk goed doet,
dan moet de gemeente daar ook
wat voor over hebben, stelt de Ab
vaKabo.
Onzekerheid
Het personeel van de sociale
dienst, reeds vorige week op de
hoogte gesteld van de plannen,
reageert verschillend. Sommigen
zijn geschokt, anderen gelaten.
Weer anderen zijn opgelucht dat
er geen ontslagen vallen. Ook
heerst er onzekerheid, omdat pas
over enkele maanden duidelijk
zal zijn welke functies niet langer
zullen worden vervuld.
De werkdruk bij de sociale dienst
is hoog, het ziekteverzuim is er
het hoogste van alle gemeentelij
ke diensten. Op het hoofdkantoor
ligt het op tien procent, op de kan
toren in de wijken op twaalf pro
cent en in sommige districten
zelfs nog hoger.
Desondanks kunnen er volgens
de directie ruim driehonderd van
de meer dan vijftienhonderd full
time arbeidsplaatsen verdwijnen.
„SoZaWe heeft qua personeelsbe
zetting vooral de laatste twee ja
ren te ruim in zyn jasje gezeten,"
aldus de woordvoerder van de di
rectie.
Voor het opvullen van leemtes in
de bezetting en het uitvoeren van
extra taken was de sociale dienst
gewend grote aantallen uitzend
krachten in te huren. Dat is met
ingang van deze week niet meer
toegestaan. Al het werk moet wor
den gedaan door het eigen perso
neel. Volgens de directie hoeft dat
geen problemen op te leveren.
„Het cliëntenbestand daalt met
circa duizend per jaar, er komt
een nieuw computersysteem dat
efficiënter werken mogelijk
maakt en we verwachten dat de
vorig jaar explosief gestegen
vraag naar bijzondere bijstand
weer gaat afnemen. De piek is er
af," aldus de SoZaWe-woordvoer-
der.
'Noodzakelijk'
J. M. de Jonge, onlangs vertrok
ken als interim-directeur bij So
ZaWe, is niet verrast door de voor
genomen personeelsverminde
ring. „Het is voor mij geen echt
nieuws, en ik denk ook voor de
medewerkers niet. Iedereen weet
dat er dingen schorten. Bij de so
ciale dienst werken meer mensen
dan met een efficiente werkwijze
nodig is," aldus De Jonge.
Onder De Jonges bewind liepen
de tekorten bij SoZaWe op tot 28
miljoen gulden. Maar De Jonge
beschouwt de door zijn opvolger
aangekondigde maatregel niet als
een c -ectie achteraf op zijn be
leid zie dit niet als een botte
bezuinigingsmaatregel. Als ik
nog een tijdje was gebleven, had
ik een soortgelijke ingreep moe
ten plegen. Daar waren geen an
dere getallen uitgekomen,'zegt
hy.
Voor De Jonge is de afslankopera-
tie slechts een getalsmatige verta
ling van het rapport van prof. A.
van der Zwan, die dit voorjaar in
opdracht van het gemeentebe
stuur de sociale dienst doorlichtte
en zich kritisch uitliet over de
doelmatigheid van de werkwijze
bij SoZaWe.
Divosa, de organisatie waarin de
directeuren van sociale diensten
in Nederland samenwerken, wil
niet ingaan op de vraag of een per
soneelsreductie de meest voor de
hand liggende ingreep is bij een
ondoelmatig werkende sociale
dienst. „Dit is een typisch Rotter
damse aangelegenheid en zeker
geen landelijke trend. We geven
er liever geen commentaar op."
In Vakblad, het maandblad van
SoZaWe, wordt gesteld dat de so
ciale dienst vooral rust nodig
heeft. De politiek heeft de dienst
de laatste jaren met een groot aan
tal taken overladen, en telkens
weer andere prioriteiten gesteld.
De ene keer kreeg fraudebestrij
ding voorrang, de volgende keer
armoedebestrijding. De sfeer die
daardoor ontstond was er een van
alle hens aan dek. De gewenste
rust kan volgens het blad wellicht
het best worden bereikt door be
paalde taken van de sociale dienst
af te stoten en te privatiseren.
Hoe het met behulp van een rotator loopt op een grindpad in plaats van op een gladde vloer, kunnen patiënten ervaren in de nieuwe revalidatietuin. Foto Nieisvan der Hoeven/
Rotterdams Dagblad
Rotterdam Een pad met straat
tegels, grind en schelpjes, een hel
ling. een stoeprand. Allemaal za
ken die je op straat tegenkomt,
maar niet in de gladde zaal van de
revalidatieafdelmg van een zie
kenhuis.
Een grote wens van de fysiothera
peuten in het Zuiderziekenhuis
was de aanleg van een revalidatie
tuin waar patiënten 'levensecht'
kunnen oefenen voordat ze weer
met stok, rolator, prothese of rol
stoel de straat op gaan.
De Hoeksche Waardse Stepvrien-
den 't Jeugdsentiment wisten vo
rig jaar zoveel geld bij elkaar te
steppen dat de oefenplek kon
worden aangelegd in een beschut
hoekje nabij de ingang aan de
Dordtsestraatweg. Gisteren werd
de tuin officieel overgedragen aan
R. Ramaker, voorzitter van de
Raad van Bestuur.
In de tuin is ook een met aarde ge
vulde bak op poten te vinden, zo
dat mensen in een rolstoel kun
nen ervaren dat ze in hun situatie
ook kunnen tuinieren. De patiën
ten met ergotherapie kunnen hier
Van de 20.000 gulden die de onge
veer honderd deelnemers vorig
jaar opbrachten, zijn verder spe
len voor de patiënten aangeschaft
en speciale instructiepoppen voor
de kinderafdeling. De volgende
tocht van 't Jeugdsentiment staat
op de agenda voor 5 september.
De opbrengst van deze rit gaat
naar een ballenbak in de wacht
ruimte van de polikliniek voor de
kinderen die met hun ouders het
ziekenhuis bezoeken.
Door Canis Zijlmans
Rotterdam In het Sint Francis-
cus Gasthuis (SFG) is gistermid
dag een overeenkomst tussen het
ziekenhuis en het zorg- en ver
pleeghuis Schiehoven/Wilgenplas
van de verpleeghuiscluster Stich
ting De Stromen getekend, die
moet zorgen voor kortere wacht
tijden voor ziekenhuisopname en
lagere kosten voor de gezond
heidszorg.
..Met het tekenen van de overeen
komst voor deze zorgketen, willen
we vooral een situatie openbaar
maken, die al enige tijd bestond,"
legt SFG-directeur dr. A. G. Rijn-
Ijes uit. Al enige tijd ondergaat
een geselecteerde groep zieken
huispatiënten het laatste deel van
de behandeling in het Schie-
broekse verpleeghuis. Gevolg: de
behandelcapaciteit in het zieken
huis neemt toe, bedden komen
eerder vrij en de totale opname
duur wordt bekort. Voorpatiënten
met een heupprothese daalde de
in het ziekenhuis doorgebrachte
tijd zelfs van 24 naar 9 dagen.
Op verschillende afdelingen in
het SFG kampt men met ellenlan
ge wachtlijsten. „Nu," stelt Rijn-
tjes vast, „gelden voor orthopedie
en oogheelkunde wachttijden van
drie maanden. Voor neurologie is
dat twee maanden. Een wachttijd
van enkele weken voor niet acute
gevallen noem ik nog acceptabel.
In het belang van de patiënt moet
er wat veranderen."
Jaarlijks wen
den zich
280.000 patiën
ten voor poli
klinische be
handeling tol
het SFG en in
de 600 zieken
huisbedden
worden ieder
jaar 17.500 mensen voor kortere of
langere tyd opgenomen. Zo'n 250
orthopedie-, long-, hart en urolo-
giepatinten worden na verwijzing
door de ziekenhuisarts nu gedeel
telijk behandeld m het verpleeg
huis. Al zeven dagen na de opera
tie in het SFG beginnen patiënten
met een heupprothese in Schieho
ven/Wllgenplas met de revalida
tie.
„De dan nog nodige verpleegkun
dige zorgbestaat uit werkzaamhe
den," zegt dr. T. Keuzenkamp, di
recteur van Schiehoven/Wilgen-
plas, „waarvoor verpleeghuizen
beter zijn toegerust dan zieken
huizen. Ik denk dan aan het bie
den van hulp bij specifieke revali
datie en algemene dagelijkse le
vensverrichtingen en psycho-so-
dale begeleiding. Door de samen
werking tussen beide zorginstel
lingen is de kwaliteit van de zorg
en dienstverlening beter af te
stemmen op de behoefte van de
patiënt. In het verpleeghuis krij
ger. de patiënten meer privacy en
aandacht. Bovendien is het er niet
zo hectisch als in het ziekenhuis."
Eerder moesten patiënten soms
maanden nutteloos wachten in
het ziekenhuis tot er in een ver
pleeghuis plaats was. „Dit leidde
vaak tot verstijving en een verde
re achteruitgang van de conditie
van de patiënt," zegt SFG-direc
teur Rijntjes. Nu kan een geselec
teerde groep patiënten zeven da
gen na de operatie direct uitzie
ken in het verpleeghuis. In Schie
hoven/Wilgenplas houdt men
twintig van de
212 verpleeg
huisbedden
hiervoor gere
serveerd. Als
de 'leegloop'
vanuit het ver
pleeghuis
stagneert blij
ven de patiën
ten weer langer in het ziekenhuis.
Directeur Keuzenkamp van
Schiehoven/Wilgenplas erkent,
dat door de zorgketen de toch al
niet geringe wachttijden voor op
name in 'zijn' verpleeghuis nog
langer zullen worden. „Voor de in
dividuele patiënt, die hier op een
plek wacht, is dat natuurlijk zo,"
stelt hij vast.Anderzijds biedt de
samenwerking zo'n stuk zorgver-
betering, dat veel meer mensen
geholpen zijn. Door je te richten
op een snel ontslag uit het ver
pleeghuis door al in een vroeg sta
dium met streefdata te werken is
het mogelijk ook de opnameduur
in het verpleeghuis te bekorten.
Hierdoor komen uiteindelijk
meer mensen in aanmerking voor
revalidatie.
Op het gebied van medicijnver
strekking, laboratoriumwerk en
ro"ntgenfotografie werkt het SFG
al langer samen met een zestal
verpleeghuizen van De Stromen,
Sinds het project twee jaar gele
den startte is de gemiddelde op
nameduur in het SFG voor men
sen met een heupprothese afge
nomen met 60 procent. Na negen
dagen ziekenhuis is nog slechts
twee weken verblijf in Schieho
ven/Wilgenplas nodig, voordat
men naar huis of een zorg- of ver
pleegtehuis van eigen keuze gaat.
Transmuraal
De behandelend ziekenhuisarts
blijft zich met de behandeling en
begeleiding van de patient bezig
houden en stelt met de verpleeg
huisarts een behandelschema op.
Het heen en weer bellen en schrij
ven van briefjes tussen verschil
lende artsen bij overplaatsing van
ziekenhuis naar verpleeghuis
hoort met de komst van het 'trans
mural' zorgpakket tot het verle
den. Het informatiepakket met
patiëntgegevens is voor fysiothe
rapeuten, verplegers en artsen
overal in te zien. Verplegend per
soneel van Schiehoven/Wilgen
plas is bijgeschoold in het SFG
om de nodige verpleeghandelin-
gen te kunnen verrichten en daar
is bovendien 24 uur per dag een
'help-desk' bereikbaar.
Om de zorgketen van de grond te
krijgen moesten schotten in de
gezondheidszorg op het gebied
van indicatiestelling en financie
ring worden geslecht De zieken
huisarts kan nu doorverwijzen
naar het verpleeghuis, waarna de
afdeling Sociaal Medische Zorg
van de Gemeentelijke Gezond
heidsdienst (GGD) de indicatie
stelling achteraf toetst. Het tijde
lijk verblijf in het verpleeghuis
vergoedt de ziektekostenverzeke
raar.
Door Kor Kegel
RotterdamIn navolging van het
opzoomeren moet er door heel
Rotterdam heen één grote veilig
heidsbeweging komen, waarbij de
gemeente, de politie, wijkbewo
ners en andere instellingen inten
sief samenwerken. Dat is de
hoofddoelstelling van CDA-wet-
houder Van der Tak, die gister
avond kennismaakte met de be-
wonersgroep Bever.
Bever is een afkorting van Beter
Veilig Rotterdam. De werkgroep
bestaat uit een dozijn Rotterdam
mers, die betrokken raakten bij
de debatten met het gemeentebe
stuur over de toekomstvisie Koers
2005. Van der Tak had de hele
avond met de bewoners willen
doorpraten, maar een spoedover
leg met de vakbonden over het
schrappen van banen bij de dienst
Sociale Zaken en Werkgelegen
heid maakte dat de wethouder
slechts een half uurtje de tyd had.
Maar in die korte tijdsspanne wil
de Van der Tak er geen misver
stand over laten bestaan dat hij
Bever keihard nodig heeft. De ad
viezen van de bewonersgroep zijn
al leidraad geweest in het college
programma, betoogde hij.
Het gaat hierbij onder meer om
fijnmazige politiezorg, 'ander
blauw' op straat, justitie in de
buurt, goed ingerichte openbare
ruimte, voldoende opvang voor
verslaafden in alle wyken, conti
nue bewaking bij het openbaar
vervoer en preventief jeugdbe
leid. Van der Tak zei dat de Rot
terdammers momenteel het rap
portcijfer 5,9 geven aan veilig
heid, maar dat het in 2002 opge
trokken zou moeten zijn naar een
dikke 7.
Hij wil dat met de wijkorganisa-
ties bereiken. Het wijk- en buurt
beheer heeft door het opzoomeren
een belangrijke impuls gekregen,
die elders in Nederland ongeëve
naard is. en Van der Tak ambieert
een dergelijke „golf die over de
stad heen spoelt" voor het streven
naar veiligheid.
Daarom hecht hij grote waarde
aan een initiatief als Bever, zei
hij. Maar de werkgroep liet zich
door die vleiende woorden niet in
pakken. Voorzitter W. Sprangers
vindt dat er intensiever moet wor
den gesproken over een andere
werkwijze van de politie, zodat de
wijken op maat worden bediend
en de belangrijkste irritaties van
de bewoners worden weggeno
men.
Ook wil Bever inspraak bij de se
lectie van drie wijken, waar justi
tie een buurtpost wil openen. Van
der Tak noemde dat overleg van
zelfsprekend, Hij toonde zich be
reid de komende periode over alle
vorderingen en 'meetpunten'
nauw met Bever van gedachten te
wisselen. Veiligheidsaviseur T.
Peters en projectleider integrale
veiligheid A. van der Krogt zullen
hierbij assisteren.
Maar Bever kan wel versterking
gebruiken, aldus voorzitter
Sprangers. Na een enthousiast be
gin in 1 996 is er natuurlijk verloop
geweest, enkele vacatures zijn
weer vervuld, voornamelijk door
mensen die via het opzoomeren
actief zijn geworden. En nu zou
Bever graag met meer Rotter
dammers in contact komen.
„Maar we zijn geen actiegroep,"
zegt hij. „We kiezen niet voor het
actiemodel, maar voor een actief
model." De leden zijn afkomstig
uit verschillende wijken, waarvan
sommige betrekkelijk veilig zijn.
Maar omdat de onveiligheid een
stedelijk probleem is, denken ze
toch mee.
Een woordvoerster: „Ik heb kin
deren en die wil ik goed opvoe
den. Maar de overheid laat steeds
meer toe. Je brommer opvoeren,
zonder licht rijden, door rood - het
mag allemaal, je wordt er met
voor bekeurd. Wat moet ik dan te
gen mijn kinderen zeggen? We
zitten op een glijdende schaal."
Rotterdam In Rotterdam-Zuid
heeft het verkeer vanochtend en
kele uren last gehad van forse op
stoppingen. Vooral op de toevoer
wegen naar de Maastunnel moes
ten automobilisten geduld heb
ben. De vertragingen werden ver
oorzaakt door werkzaamheden
aan het Rochussenplein, aan de
noordkant van de tunnel. Daar
door stokte de verkeersafvoer uit
de tunnel.
Rotterdam Op de West-Kruiska
de is vanochtend even na acht uur
een auto op een tram van fijn 7 ge
botst. Het tramverkeer in de rich
ting van Spangen stond daardoor
een half uur stil. Op een gegeven
moment stonden er acht trams
achter elkaar te wachten op de
West-Kruiskade.
