12 Sluiting drugspanden zorgt geregeld voor verrassingen 8 Charlois tegen komst van containerbedrijf Soms levert ingrijpen juist meer overlast op, meldt evaluatie Albeda College leidt pompbediendes op in bijna echt tankstation Ziekenhuis en universiteit bundelen kennis in EMCR Professor On-Off laat robot Switch zelfs dansen Resten Spitfire Millenniumtest apparatuur in zorginstellingen is essentieel AVR aan de slag in Den Haag Valpartij in Botlek Conducteur vermoedelijk slachtoffer van ongeval RW RRV RZ Donderdag 8 oktober 1998 Rotterdam De sluiting van overlastgevende drugspan den zet gemeente, deelge meente en politie nogal eens voor verrassingen. In de praktijk blijkt de nieuwe wet Victoria dan geen antwoord tc hebben op alle problemen. Dat blijkt uit 'Victoria in Rot terdam', een bundeling van de ervaringen met het slui ten van overlastgevende drugspanden in de Rotter damse deelgemeente Delfs- haven. Het boekwerkje is vanochtend op het Rotterdamse stadhuis door lo co-burgemeester Simons gepre senteerd. Het eerste exemplaar overhandigde hij aan kamerlid P. van Heemst. De PvdA'er staat, sa men met de huidige minister van Justitie B. Korthals, aan de wieg van de uitbreiding van de Ge meentewet waardoor de burge meester tot sluiting van drug- spanden kan overgaan. Soms levert sluiting van een drugspand meer overlast op dan dat het wegneemt, leert de prak tijk. Zo werd de gemeente het af gelopen jaar tijdens een sluiting geconfronteerd met een gezin dat het huis met dealers deelde. Een echtpaar woonde met vier kinde ren in één kamer en deelde de keuken en de douche met de an dere bewoners. Het gezin had echter part noch deel aan de overlast die de ver slaafde huisgenoten veroorzaak ten. Deburgemeester bemiddelde voor een ander huis. Een verrassing was ook een over lastgevend drugspand dat in bezit was bij negen eigenaren, onder wie ook de twee verslaafde bewo ners. Alle negen lagen behoorlijk met elkaar overhoop. Voor de bur gemeester was dat reden om tot sluiting over te gaan omdat ge zien de ruzies een oplossing niet bepaald voor de hand lag. En ook was er een huisbaas die op het eerste gezicht leek mee te werken door zijn overlastgevende huurders dezelfde dag nog uit zijn pand te zetten. Vervolgens ver huurde hij zijn pand aan enkele vuurwapengevaarlijke lieden, die nog erger bleken dan de vorige. De buurt kwam in opstand. Er volgde een spoedsluiting. Vaak ook blijken mensen op adressen te wonen terwijl ze daar helemaal niet staan ingeschre ven. „En hoe ga je daar mee om? Of een pand dat opeens uitgebrand blijkt te zijn. Moet je dat nog slui ten? zijn vragen die gemeente ambtenaar A. Littooij in het boek je stelt. „Dat zijn kwesties die je in de praktijk moet zien op te los sen," stelt hij vast. Waar wel al meteen goed in werd voorzien, was bewoners de moge lijkheid te bieden om te klagen. De deelgemeente Delfshaven koos voor een centraal Meldpunt Drugsoverlast, dat ook de moge lijkheid biedt anoniem te klagen. Dat is nodig want veel bewoners durven hun mond niet open te doen uit angst voor represailles. Voorwaarden De medewerkers van het meld punt zijn bovendien actief in het benaderen van mensen die ooit hebben geklaagd over overlast. Er zijn maar weinig melders die hun grieven telkens opnieuw doorge ven. En aanhoudende overlast is juist een van de voorwaarden om een pand te mogen sluiten Maar ook het Meldpunt heeft zo zijn inschattingsfouten. Zo wer den in de begintijd nog wel eens overlastgevende huurders uitge nodigd voor een gesprek. Daar heeft nog nooit iemand op gerea geerd. En in veel gevallen blijken huur ders die op een adres staan inge schreven er helemaal niet te wo nen. Zelfs de eigenaar weet niet altijd wie er in zijn huis verblijft. Soms vraagt een huisbaas zelfs wel eens aan de medewerkers van het meldpunt of zy misschien we ten wie er in hun pand woont. Veel eigenaren van overlastge vende drugspanden voelen zich helemaal niet verantwoordelijk voor hun huurders. De hoge huur opbrengst vinden ze meestal inte ressanter dan de overlast die de buurt ondervindt. Het lijkt er overigens op dat de lakse houding van eigenaren langzaam aan het veranderen is door alle sluitingen. Rotterdam - Het testen van com putergestuurde apparatuur is in zorginstellingen van essentieel belang. Wanneer één apparaat het na de eeuwwisseling Iaat afweten, kan dat grote gevolgen hebben. Dat is de conclusie die kan wor den getrokken uit een onderzoek dat het Hartcentrum in Rotter dam heeft gehouden op verzoek van de Inspectie Gezondheids zorg van het minsterie van VWS. Het overgrote deel van de hulp middelen in het centrum is, na eventueel handmatig ingrijpen, millenniumbestendig. Elf procent van de honderd geteste apparaten niet. Eén daarvan is van vitaal be lang voor de continuïteit van de zorg. Instellingen moeten de appara tuur zelf testen, aldus de oncL*- zoekers. Dat kan de risico's eh de kosten van het millenniumpro bleem inzichtelijk maken. Geen enkele instelling kan zonder te testen op voorhand aantonen dat belangrijke apparatuur ook na de eeuwwisseling föed blijft funetio- Aanpassing van de apparatuur kost het Hartcentrum naar schat ting 200.000 gulden. Dat is relatief weinig omdat een deel van de ap paraten al onlangs vervangen is door moderne, millenniumbe stendige apparatuur. In andere zorginstellingen kunnen de kos ten aanzienlijk hoger zijn. Rotterdam De Afvalverwerking Rijnmond wordt actief in Den Haag. Morgen wordt een intentie- verldaring getekend om de pre- ve~':-; en hergebruik van afval binnen die gemeente voort te zet ten en te bevorderen. Dat doet de AVR-Overheid, on derdeel van Afvalverwerking Rijnmond (AVR) samen met de Haagse kringloopbedrijven OA SE, Parade en de Stichting Her- Gebruik Centrum dr. Schroeder van der Kolk (HGC). Alle partijen verklaren gezamen lijk preventie en hergebruik van huishoudelijk afval te zullen sti muleren door voorlichting en ver betering van inzamel en -verwer kingssystemen. De verwachting is dat door de samenwerking meer herbruikbaar afval uit de verbrandingsovens gehouden wordt. Door de reparatie en verkoop van dit herbruikbare afval vinden meer mensen met een achter stand op de arbeidsmarkt een baan en dalen de totale kosten voor het verwerken van afval, al dus de AVR. HGC, Parade en OASE zijn werk gelegenheidsprojecten voor men sen die kampen met een achter stand op de arbeidsmarkt, zoals langdurig werklozen, ex-psychia trische patiënten en ex-gedeti neerden. De ongeveer 26C mede werkers zorgen voor de inzame ling, bewerking, reparatie en ver koop van onder meer witgoed, bruingoed en meubels. Rotterdam Een 44-jarige Duit ser is gistermiddag bij een onge luk op het terrein van een bedrijf aan de EIbeweg in de Botlek ern stig gewond geraakt. Hij liep op het dak van een produktiegebouw en gleed vermoedelijk uit. Het slachtoffer viel eerst door een doorzichtige golfplaat heen en kwam vijf meter lager op een sta len bordes terecht. Door Bemadette Neelissen Rotterdam Een blikjeskoelkast, een sigarettendisp^y, snoepuit- sfallingen, flessen motorolie en koelvloeistof, een koffie-auto- maat, kassa's, zelfs een benzine pomp. Het leslokaal van het Albe- da College aan de Haastrecht straat ziet eruit als een echt tank station: ideaal voor de oefeningen tussen klant en bediende. Het lokaal vormt de basis van twee bijzondere opleidingen - Me dewerker Tankstation en Eerste Verkoper Tankstation- die half oktober bij Albeda van start gaan. Anja Lourens is sinds een jaar teamleider bij de basisopleiding. Ze stond voor het eerst achter de balie van een tankstation toen ze moest 'proefdraaien' voor deze baan. Maar dat was ook het minst belangrijke. Hoofdzaak was dat ze goed kon coachen, en dat kan ze ook: ze heeft haar sporen ver diend in personeelswerk, maat schappelijk werk en onderwijs. Haar opleiding is in trek: „Shell, Es so en Texaco bellen ons vaak: 'Hé, heb je nog wat voor me?' Ze doen zelf wel interne opleidingen, maar dit als. schoolopleiding is uniek. En onderschat het niet: het is best zwaar. Vooral voor onze doelgroep: mensen die -soms lang - werkloos 2ijn, herintreden de vrouwen, mensen die gedeelte lijk arbeidsongeschikt zijn. Die moeten opnieuw wennen aan dis cipline, afspraken maken, plan nen. Op tijd komen is soms al moeilijk." „Om dit werk goed te doen moet je een soort schaap met vijf poten zijn. Je moet schoonmaken, be stellen, aanvullen, klanten hel pen, de wc boenen, ramen zemen, soms heb je er zelfs een halve su permarkt bij. Of kroketten, ballen gehakt, verse broodjes. Daarbij moet je goed gemotiveerd zijn, goed Nederlands spreken, goed kunnen rekenen, zeer servicege richt zijn en goed met geld om kunnen gaan. Om nog maar niet te spreken van de steeds verande rende eisen van milieu- en ARBO- wet. Als een klant buiten uitglijdt in een plas olie ofzo ben jij aan sprakelijk." De basisopleiding Medewerker Anja Lourens in haar 'pompstation': 'AI met al geeft dit lokaal een heel echt sfeertje.' Foto cees Kuiper/Rotterdams Dagblad Tankstation wordt gegeven in sa menwerking met het Arbeidsbu reau en het Innovam, het lande lijk opleidingscentrum van de vervoersbranehe. De opleiding tot medewerker tankstation duurt in totaal veertig weken. De eerste twintig weken gaat de cursist drie dagen naar school, de laatste twintig gaat hij drie tot vier dagen per week op stage en volgt nog maar één dag school. De cursus is zeer in trek bij herin treders, wao'ers en wv/ers omdat het Innovam bij gebleken ge schiktheid een baangarantie geeft. Lourens: „Vorig jaar was v,nze oudste deelnemer 52 jaar. Nou, die hebben we aan een baan geholpen. Dat vind ik nou het leu ke van dit werk: mensen die 5,6,7 jaar zonder baan zitten weer aan het werk helpen." Ze doet dat dan ook met al haar inzet. „Als een cursist niet komt opdagen en zich ook niet heeft ziekgemeld, bel ik op om te vra gen wat er aan de hand is. Ik pro beer zoveel mogelijk te helpen in probleemsituaties. Ik probeer be drijven te vinden die bij de leer ling passen: ieder bedrijf heeft z'n eigen cultuurtje. Niet iedereen past in een snel, flitsend bedrijf. Gelukkig zijn er ook nog de buurt- pompjes. Een harde werkgever, daar moet je maar net tegenkun- nen." 'Doorrij ders' De cursisten krijgen hun diploma niet cadeau. Ze moeten bijvoor beeld een enorme lap motorvoer tuigentechniek leren. Lourens vindt dat strikt genomen niet noodzakelijk: „Je wordt per slot van rekening geen monteur, maar pompbediende. En een pompbe diende mag eigenlijk niet eens achter zijn balie weg. Je moet wél de verschillende automerken kennen, want je hebt helaas ook 'door rijders'. En je moet iets afwe ten van bijvoorbeeld wielen, ban den en lampen, maar hoe een mo tor in eikaar zit.? Ik vind het zelf een heel zwaar onderwerp." In het lokaal kan flink worden ge oefend, maar de werkelijkheid is altijd anders. Alleen al het feit dat er uit de pomp in het lokaal lucht komt in plaats van benzine. Of dat er met nepgeld, dat heel raar aan voelt, gewerkt wordt. Of de kassa: „In Nederland be staan zoveel verschillende kassa systemen. Wij hebben er hier vijf staan. Gaat iemand bijvoorbeeld bij BP op stage, dan krijgt-ie les op het BP-systeem, Maar dan nog. "Soms klaagt een bedrijfsleider wel eens tegen me: 'Goh, die en die kan niet met de kassa over weg.' Dan zeg ik: ,Ja, hallo, ze moeten er eerst routine in krij gen.' Maar al met al geeft dit lo kaal een heel echt sfeertje. En daar ben ik ontzettend trots op. Je moet alleen niet van de uitgestal de etenswaren eten. Da's allemaal spul dat allang over de uiterste verkoopdatum heen is. Die sprit sen hier lopen zo'n beetje weg." De basisopleiding telt gemiddeld zo'n dertig procent uitvallers. Dat vindt Lourens niet gek. „De eer ste weken vallen ze om van moe heid Kunnen ze het echt niet aan, dan probeer ik samen met hen een andere oplossing te vinden, in een andere branche. Van de ze ventig procent die het haalt komt vrijwel iedereen aan de bak. Het afgelopen cursusjaar hadden we zelfs honderd procent den." Rotterdam Erasmus Universi tair Medisch Centrum Rotterdam. Kortweg EMCR. Het wordt de term die de komende jaren bij ie dereen van de Erasmus Universi teit Rotterdam (EUR), haar facul teit der geneeskunde en gezond heidswetenschappen (FGG) en het Academisch Ziekenhuis Rot terdam (AZR) voor in de mond moet liggen. Want deze drie instellingen heb ben gisteren met elkaar afgespro ken dat zij gedrieen willen komen tot de vorming van het EMCR, met. één bestuur, één beleid en één beheer. Door kennis en kun de van het ziekenhuis en faculteit te bundelen wordt de wetenschap dichter bij het bed van de patiënt, gebracht en die moet er beter van worden. Echt direct zal de patient het niet merken als het EMCR is opge richt, gaven de vertegenwoordi gers van de drie instellingen gis teren toe. De arts en verpleegkun digen aan het bed blijven hetzelf de. „De patiënt krijgt ook dan nog steeds een infuus in zijn arm," legde prof. dr. C. D. A. Verwoerd, decaan bij de faculteit, gisteren uit. „Maar het gaat we! om wat er in het infuus zit. Dat is verbeterd. De winst van het EMCR zit dan ook in het verbeteren en introdu ceren van methoden en diagnos tiek van behandeling." EUR-voorzitter dr. H. J. van der Molen vulde aan: .Als ze het in het AZR niet meer weten, dan is dat erg, want daarna zijn er geen betere mogelijkheden," prees hij de kennis van het AZR waaronder het Sophia Kinderziekenhuis, Dijkzigt Ziekenhuis en Daniel den Hoedkliniek vallen. Beleidsplan Met voorzitter drs. L. M. J. L. Lo- dewiek van het AZR in hun mid den tekenden de drie heren giste ren de intentieverklaring om te komen tot het EMCR. Opgewekt en eensgezind, zelfs met één pen. De afspraak is dat er halverwege volgend jaar een gezamenlijk-be leidsplan op tafel moet liggen, waarna in de volgende twee jaar de verschillende onderdelen bij elkaar kunnen worden gevoegd. Om alles zonder veel problemen te laten verlopen, worden ver schillende projectgroepen samen gesteld die allemaal op bepaalde onderdelen voorbereidend werk doen. Ook al lijkt het nu vooral op een bestuurlijke samenwerking, het doel is dat de patient er beter van wordt, konden de heren gisteren niet vaak genoeg zeggen. De inte gratie is dan ook vooral ingegeven door efficiëncyverbeteringen niet door bezuinigingen. „Het is een kwaliteitsoperatie. Met dezelfde mensen en midde len willen we meer doen," schets te Lodewick. Hij gaf bovendien toe dat het AZR er alles aan wil doen om als zie kenhuis bij de top te blijven en de kennisvoorsprong uit te breiden. Met de oprichting van het EMCR wordt de kans daarop vergroot. Voordat het kennis en kunde-cen- trum kan beginnen, moeten aller lei zaken, die nu nog verschillend zyn bij het AZR en de FGG, op één lijn worden gebracht. Zoals de CAO's. Verwoerd: „Nu is het nog zo dat op een werkvloer twee mensen staan waarvan de één op de loon lijst van het ziekenhuis staat en de ander door de universiteit wordt betaald. Ze hebben dezelf de opleiding, doen hetzelfde werk, maar worden volgens ver schillende CAO's beloond." Ook de geldstromen vanuit de mi nisteries van Onderwijs en Volks gezondheid moeten gelijkgetrok ken worden. Verder wordt onder zocht waar het EMCR wordt ge huisvest. In ieder geval op het huidige ziekenhuisterrein, maar de piek is afhankelijk van de nieuwbouwdiscussie die momen teel binnen het AZR wordt ge voerd. Van der Molen n ïlvast een schot voor de boeg ,*je huidige koningin en haar voorgangsters hebben allemaal ooit een onder deel geopend. Koning Willem- Alexander zal het nieuwe cen trum moeten openen om die tradi- tie in ere te houden." Rotterdam Het dagelijks be stuur van de deelgemeente Char lois voelt weinig voor de voorge nomen vestiging van het contai neroverslagbedrijf Tor Line op Pier 3 aan de oostzijde van de Waalhaven. Al binnen enkele jaren, zo luidt de verwachting, zal de vestiging 24 uur per dag in bedrijf zijn. Tor Li ne zou - in het kader van het gro testedenbeleid - bij voorrang werkgelegenheid bieden aan in woners van Charlois. Het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam heeft dit schrifte lijk onder de aandacht van Char lois gebracht; de procedure voor het verlenen van een milieuver gunning is in gang gezet. Charlois' dagelijks bestuurder D. J. Schrijer beweert dat de deel gemeente formeel nooit is geïn- Rotterdam Techniek leeft. En robot Switch is daar het levende bewijs van. Althans, dat zegt hij zelf: „Ik ben zo blij. Ik kan alles. Ik voel alles. Ik ben zelfs een beet je verliefd op dat meisje daar." Robot Switch is onderdeel van het project Techniek Leeft!' Dit pro ject is op initiatief van de over heid opgezet om kinderen al op jonge leeftijd meer met techniek bezig te laten zijn, in de hoop dat Rotterdam De vliegtuigres- ten die begin deze week in de 8ste Petroleumhaven, bij de Maasvlakte, zijn gevonden, wijzen erop dat de wrakstuk ken van een Spitfire zijn. Die conclusie trekt de Koninklijke Landmacht na bestudering van de door baggeraars om- hooggehaalde neuswiel, num merplaten en cooler. Het vlieg tuig moet in '42T43 naar bene den zijn gehaald. Luchtoor logsdocumentalist Hans On derwater veronderstelde aan vankelijk dat de resten van een Thunderbolt, een eenmo- torig Amerikaans toestel, af- komstigwaren. ze dan later voor een technisch beroep zullen kiezen. Vanwege het saaie imago van techniek zijn steeds minder leer lingen geneigd een technische richting op te gaan. Het project richt zich dan ook niet op de feite lijke kant van techniek, maar meer op de praktische en leuke kant ervan. De professor On-Off en zijn robot Switch reizen alle ba sisscholen af die zich hebben op gegeven voor het project. In Rot terdam zijn dat er al vijftig, onge veer een derde van het totale aan tal basischolen. Gisteren werd door wethouder E. Kuijper van Onderwijs en Jeugd zaken in het Nationaal Onderwijs Centrum in Rotterdam het start sein gegeven voor de eerste les techniek, gegeven door professor On-Off. Een klas van basisschool De Notenkraker uit Hoogvliet was overgekomen als proefkonijnen. On-Off laat de kinderen telkens de werking van een nieuw appa raat zien en uiteindelijk zetten de kinderen samen met de professor de robot in elkaar. Robot Switch is één brok levende techniek. Hij kan rijden, hij kan bewegen, hij kan praten En dat is de moraal van de les: techniek leeft. Met zijn 'geboorte' komt er een einde aan de les. Maar niet na dat hij nog even de hand van alk- kinderen heeft geschud, en met het meisje van ?^n dromen heeft gedanst. Want dansen kan hij ook. In het Nationaa» Onderwijs Centrum in Rotterdam maakten professor On-Off en de robot Switch scholieren duidelijk dattechniek wel degelijk leuk kan zijn. Foto Cees Kuiper/Rotterdams Dagblad formeerd over deze bestemming van Pier 3. „Bovendien is het wel de slechtste plek die je maar kunt bedenken voor een container- overslagbedrijf, direct aan de rand van een woongebied." Op nog geen honderd meter afstand, van Pier 3 bevindt zich het Schulpplein met onder meer het zorg- en wooncentrum Wae- lestein. Charlois legt zich in geen geval zonder slag of stoot bij het besluit neer, hoewel Pier 3 niet tot het grondgebied van de deelgemeen te behoort. Schrijer: „Gelet op de situering van de inrichting en de gevoeligheid met betrekking tot geluidsbelasting is een zorgvuldi ge toets gewenst." Charlois vertrouwt op voorhand niet op de uitkomst van een on derzoek door de milieudienst DC- MR. Men verdenkt deze dienst van betrokkenheid. Daarom heeft Charlois een extern bureau in arm genomen voor het verrichten van een onafhankelijk onderzoek. Afgelopen maandag is het afge rond, maar resultaat is nog niet bekend. Van de uitkomst zal het afhangen of Charlois opdracht geeft voor een aanvullend onder zoek. Vooruitlopend op goedkeu ring door de deelgemeenteraad, heeft het dagelijks bestuur tien duizend gulden uitgetrokken om het onderzoek te betalen. Utrecht De 36-jarige Rotter damse treinconducteur die dins dag is overleden nadat hij zwaar gewond op het baanvak Voorseho- ten-Leiden was aangetroffen, is waarschijnlijk slachtoffer gewor den van een ongeval. Het Open baar Ministerie in Den Haag heeft geen aanwijzingen gevonden voor een misdrijf. „Railnet en de Pp^rwegpol'he zullen hun verdere onderzoek daarom richten op het achterha len van de oorzaak. Het meest aannemelijk lijkt het dat de ach terste deur van de treinwagon open is blijven staan, waardoor de conducteur naar buiten is geval len," zegt hij. Rechercheurs heb ben inmiddels getuigen gehoord, maar deze gespreken met trein- passagiers geven echter geen zicht op de oorzaak van het onge val, aldus de NS-woordvoerder,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1998 | | pagina 2