pizza s
ii J ohn
d e Wolf
Voetballer begint
horecacarrière als
eigenaar van
'betere Italiaan'
Donderdag 8 oktober 1998
Zijn ervaring in de horeca bestond voorals
nog uit het bezoeken van etablissementen
die er ruime sluitingstijden op nahouden.
In de nadagen van zijn carrière als voetbal
prof heeft het leven van de 35-Jarlge John
de Wolf echter een andere wending geno
men. Overdag staat de verdediger van Hel
mond Sport op het veld, 's avonds Is hij te
vinden in zijn eigen horecabedrijf. In te
genstelling tot veel van zijn generatiege
noten heeft de oud-Feyenoorder en oud-
Spartaan niet gekozen voor het exploite
ren van een kroeg of discotheek, maar
voor een restaurant met zo ongeveer het
mooiste uitzicht op de skyline van Rotter
dam. John de Wolf, voetballer en eigenaar
van ristorante Buona Sera. Ofwel hoe een
jongen van de gestampte pot verliefd
wordt op la cucina Italians.
Bij Buona Se
ra eet je m
een dromerig
decorge
rechten as
cannelloni al
fomo, risotto
mare en spl
gola al
Alicia Mac-
kiewiz, een
van de vaste
gezichten in
Buona Sera
Misschien
komt het er
nogvandatik
de mode n
ga. Aan net
eind van het
seizoen be
slis ik of ik
nog een jaar
tje doorga
met voetbal
of dat ik iets
anders ga
De keuken is
niet het do
mein van
JohndeWolf-
blj wijze van
hoge uitzon
dering assls
teert hij zijn
uit Sicilië af
komstige
chef-kok.
Door Ellen Scholtens
Als mensen aan hem wagen hnp
zijn restaurant eruit ziet, is John
de Wolfs vaste antwoord: „Er zit
geen bar in." Alsof hij daarmee
een eerste, grove schifting wil ma
ken.
Want hij mag dan een jongen van
de gestampte pot zijn, voor zijn
eerste horecavontuur heeft hij
zijn keuze laten vallen op de 'bete
re Italiaan'.
In ristorante Buona Sera - pal aan
de Maas tussen Tropicana en Wil
lemsbrug - vind je geen pizza's op
de kaart en ontbreken de gebrui
kelijke flessen met druipkaarsen.
In een dromeng decor van Alma
Tadema-achtige muurschilderin
gen, elegante stoelen en weelderi
ge boeketten op een minstens zo
weelderige tafel eet je gerechten
als huisgemaakte cannelloni al
fomo, risotto ai frutti di mare en
spigola al griglia.
Met zijn weerbarstige blonde ma
nen die zich schuil houden in een
practische staart en zijn ijzig blau
we ogen zou je hem niet snel
plaatsen als eigenaar van een Ita
liaans specialiteitenrestaurant.
Maar daar zit hij wel als kersverse
horecaondernemer - achter een
rijtje olijfbomen, aan een glaasje
asti spumante, 'want daar merk je
niet zoveel van als je er iets te veel
van drinkt'.
Begon een vorige generatie voet
ballers een sport- danwel sigaren
zaak als ze waren uitgespeeld, te
genwoordig verbinden de helden
van het veld hun naam aan een
café of discotheek.
John de Wolf heeft bewust voor de
restaurantwereld gekozen.
„Want," zegt hjj, „als je iets be
gint, moet je wel aanwezig zijn."
Een nachtzaak is volgens hem
niet te combineren met zijn voet
balcarrière 'en je moet natuurlijk
wel aan je gezin denken...'
De grote vraag is waarom de oud
speler van Feyenoord en Sparta
voor de horeca heeft gekozen en
met voor de mode waarmee hij
meer raakvlakken lijkt te hebben.
Bovendien kan zijn vrouw aardig
uit de voeten in de keuken (In-
grids zuurkool metworst krijgt al
le lof). Met andere woorden: de
voetballer is niet uit pure nood
zaak een restaurant begonnen.
De Wolf, terwijl hij een keuze
maakt uit enkele voorgerechten
of antipasti: „Het was makkelij
ker om hienn te stappen dan een
kledingwinkel te beginnen - het is
bovendien niet 20'n goede tijd
voor de mode. Ik at hier al regel
matig omdat het restaurant van
een vriend was en ik vond het he
lemaal het einde. Er hangt een ge
weldige sfeer - of je hier nu met
z'n vieren of met z'n tweetjes
naartoe gaat. Bovendien kende ik
het personeel en is het restaurant
vorig jaar september op indruk
wekkende wijze verbouwd. Ai is
het uitzicht misschien nog het be
langrijkst, want er zijn maar wei
nig andere zaken die zo dicht bij
het water liggen."
Maar de mode blijft trekken.
„Misschien komt het er daar nog
van. Aan het eind van het seizoen
beslis ik of ik nog een jaartje door
ga met voetbal of dat ik iets an
ders ga doen. Ook mijn vrouw zou
wel een eigen zaakje willen heb
ben. misschien met kinderkle
ding. Maar ik zou net zo goed de
pr voor een of ander sportmerk
kunnen gaan doen..."
Een trainersfunctie zegt De Wolf
alleen te ambiëren bij de jeugd,
hoewel hij wel als assistent bij een
club zou willen werken. „Maar als
coach bi] het betaald voetbal: ik
zou er niet aan moeten denken!"
- Omdat je dan het goede voor
beeld moet geven?
Zonder een &piei té vertrekken:
„Dat moet je als voetballer ook!"
Hoe een jongen van de gestampte
pot besluit om la cucina Itakana
te gaan promoten, kan De Wolf
met helemaal duidelijk maken.
Hij is maar één keer met zijn ou
ders m Italië geweest toen hij
twaalf was, maar daarvan is hem
niets culinairs bijgebleven Toch
denkt hij als horecaondernemer
kans van slagen te hebben, \vant
dit restaurant ligt me na aan het
hart'
Een vriend van hem die gezellig
even een vorkje komt meeprik-
ken, kan dat beamen: „Als John
zijn zinnen op iets heeft gezet,
dan is hij daar heel fanatiek in.
Dat is net zo met de Italiaanse
keuken; hij leest erover en hy is
van plan Italiaanse les te nemen.
Hij is een pietje precies - zoals-ie
met alles is."
De Wolf knikt: „Ik eet zelf hier
vaak met familie en vrienden. Dat
is allesbehalve ontspannend,
want ik let overal op Maar ik heb
mezelf voorgenomen me met met
alles te bemoeien: de keuken is
niet myn domein en ook van de
bediening heb ik weinig kaas ge
geten. Ik bewaak meer de grote
lijnen."
De Wolf vergelijkt het runnen van
een restaurant - hoe kan hy an
ders met voetbal: „Soms hadden
we speiers in het elftal waai v «ui ik
niet 20'n hoge pet ophad - tótdat
ze er een keer met waren. Dat
merkte ik hier ook toen een van
myn personeelsleden met vakan
tie was."
Zelfheeft hij weinig gelegenheid
om gas terug te nemen. Vijf dagen
in de week njdt hij naar Helmond
waar hy om half twaalf aanwezig
moet zijn voor de training. Om
kwart voor zeven 's avonds is hij
terug in Schiedam om even te
eten en vervolgens 'langs de zaak'
te gaan waar hy bekenden verwel
komt en nieuwe gezichten pro
beert te onthouden in zijn rol van
restauranthouder. Feyenoord-
supporters zijn volgens hem net
zo welkom als degenen die min
der in voetbal zijn geïnteresseerd,
al vraagt hij zich af of het type
keuken dat Buona Sera voert bij
die eerste groep zal aanslaan.
„Het publiek selecteert zich van
zelf."
Ambitie
Of die dubbele baan is op te bren
gen? Schouderophalend: .Anders
zou ik het niet meer doen. Ik rij el
ke dag drie-vierhonderd kilome
ter dus de ambitie is er nog. Ik
heb nog elke keer de pest in ais we
verliezen. Als het slecht gaat met
Helmond Sport, gaat het slecht
met mij."
Het enige dat volgens hem bij
Buona Sera voor verbetering vat
baar is, is de belangstelling van
het publiek. Hoe goed de keuken
ook is en hoe fantastisch het uit
zicht ook is, te weinig mensen zijn
nog bekend met het restaurant.
Het verkeer raast er voorbij en al
zou Buona Sera voor de vele ma
rathonlopers op de Maasboule
vard het ideale adres moeten zijn
om koolhydraten te stapelen, ook
zij lopen hard voorbij.
De Wolf: „Ik heb er weinig rucht
baarheid aan gegeven dat ik een
restaurant ben begonnen, want ik
wil eerst dat alles perfect is. Daar
om zijn we ook nog niet geopend
voor de lunch, pas in januari den
ken we dat te doen. Eerst moet het
's avonds goed op de rails staan."
Hoewel hij deze week een af
spraak heeft met Harry Vermee-
gen die in zijn tv-programma on
getwijfeld aandacht zal besteden
aan De Wolfs nieuwe werkkring,
zegt hij vooral te mikken op mond
tot mond reclame. „Dat werkt het
best. Want ik weet zeker: als men
sen één keer zyn geweest, blijven
ze komen."
„Het is hier niet van hap-sük-
weg," vat de horecaondernemer
samen. „Het gaat er bij ons heel
relaxed aan toe: je gaat écht uit
eten, waardoor het ongemerkt op
eens twaalf uur is. Er wordt je ook
niets opgedrongen en er wordt
niet, zoals in veel zaken het geval
is, voortdurend je glas bijgesehon-
ken."
Testikels
Hoe mooi en verzorgd zijn restau
rant er ook uitziet, volgens De
Wolf gaat het er uiteindelijk om
'wat er op je bord ligt'.Alles kan:
er kwamen hier laatst twee men
sen die vroegen of we ook bijzon
dere dingen maken, want ze had
den tijdens hun vakantie in Sardi
nië schapenkop en testikels gege-
ten."
Zelf heeft De Wolf andere voor
keuren, waardoor de vraag zich
opdringt of hij behalve met de Ita
liaanse ook nog affiniteit heeft
met andere type keukens - de Is-
realische bijvoorbeeld? De Wolf
schatert het nu uit, ook al heeft hy
van de Israëlische club waar hy
een blauwe maandag heeft ge
speeld, nog steeds geld tegoed:
„In het begin at ik daar couscous
en heel veel groente en fruit, maar
op het laatst alleen pizza. Uit
nood: want ik had geen cent meer.
Maai' om antwoord te geven op je
vraag: ik hou ook van de Indone
sische en de Japanse keuken,
vooral omdat ik het leuk vind dat
zc alles voor je neus klaarmaken."
De Italiaanse keuken van Buona
Sera onderscheidt zich volgens
De Wolf omdat er puur en eerlijk
wordt gekookt, gebruik makend
van de beste ingrediënten. „Daar
door is het hier met spotgoed
koop, maar je krijgt wel waar voor
je geld. Jazeker, ook voor met-
voetballers is het te betalen..."
Ristorante Buona Sera, Ooster
kade 119, tel. 4145026 is van dins
dag tot en met zondag vanaf
17.00 uur geopend (keuken sluit
om 22.30 uur).
•I
