9
T
Bijt de politiek door
na de Bijlmer-enquête?
Amerika's kanonneerbootdiplomatie loopt vast
Een sigaar uit eigen doos
Koerden (3)
Koerden (4)
V olksgezondheid
f
Willem
Rotterdams Dagblad
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 23 februari 1999
Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358
Ook iets op uw hart? Schrijf naar: hoofdredactie
Rot terdams Dagblad, postbus 2999,3000 CZ Rotter
dam (E-mail: digitaal® rotterdamsdagblad.nl).
Houd het kort, lange brieven hebben weinig kans
op plaatsing. En: één onderwerp per brief.
Vermeld altijd uw achternaam, voorletter(s), adres
en telefoonnummer (onder uw brief in de krant ko
men alleen naam en woonplaats).
Brieven op rijm, anonieme brieven, oproepen (voor
acties e.d.) stencils, brieven die door anderen als
discriminerend c.q. beledigend kunnen worden er
varen en 'open brieven' worden niet opgenomen.
Plaatsing betekent niet dat het Rotterdams Dag
blad uw mening deelt.
In een mij toegezonden folder biedt KPN Telecom een
korting aan voor de drie meest gebruikte telefoon
nummers. Het gaat om een korting van tien procent
van de kosten van deze drie nummers.
De meeste consumenten zuilen 'hoera' roepen, maar
wie verder leest bemerkt dat men om voor deze kor
ting in aanmerking te komen eerst tien gulden entree
moet betalen. Onder protest heb ik hieraan meege
daan.
Ik heb met KPN gebeld om mijn kritiek te uiten, maar
aan de telefoon reageerde men met een 'een en ander
is vrijwillig'.
Ikben van meningdat deze'aanbieding' een sigaar uit
eigen doos is.
J. Mahie, Rotterdam-Hoogvliet
De Europese Unie die zich zo druk maakt om de ver
schrikkingen in voormalig Joegoslavië, heeft met
haar passiviteit van de afgelopen maanden weer laten
zien met twee maten te meten.
Geen enkel begrip bracht zij op voor het Koerdische
volk, dat al tientallen jaren wordt onderdrukt. Tot de
PKK in actie kwam, mochten Koerden hun eigen taal
niet spreken en werden rij aangeduid als 'berg-Tur-
ken'. Om maar een paar voorbeelden te noemen.
Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog toen groot
Turkije uiteen viel, werd de Koerden een eigen land
beloofd, maar tot op heden is die belofte niet nageko
men.
Wat het Koerdische volk van de Turkse staat mag ver
wachten, voorspelt weinig goeds. E^evit, nota bene
een socialist, heeftal laten weten, dat er by het proces
tegen Ócalan geen internationale waarnemers wor
den toegelaten.
In Turkije is nog steeds geen persvrijheid, zitten jour
nalisten gevangen en worden de mensenrechten op
grote schaal geschonden. Elk volk heeft recht op zijn
eigen identiteit en vrijheid.
Sinds de oudheid verzetten volken zich tegen onder
drukking en uitbuiting.
Alle aanvoerders werden terroristen genoemd, belas
terd en verantwoordelijk gesteld voor dedoden.dieby
hun gerechtvaardigde strijd vielen.
Ocalan wist, dat hij zijn leven op het spelzette, toen hij
zijn strijd begon. Daarom houdt het Koerdische volk
van hem. Maar met zijn gevangenneming eindigt de
strijd niet. Ze zou wei eens veel gewelddadiger vor
men kunnen gaan aannemen. Regeren is vooruitzien,
maar de Europese Unie was weer eens kortzichtig be
zig door geen politiek asiel te verlenen.
Financiëlebelangenkwamenopdeeersteplaatsende
Europese regeringsleiders hadden er geen benul van,
welke gevoelens er leefden onder het onderdrukte
Koerdische volk. Wat nu?
Nelly Soetens, Rotterdam
Reeds in het begin van de onderdrukking in 1940-1945
ging mijn vader by het verzet. Dat beschrijft Ben Lau
rens ook inzyn boek over zijn Rotterdamseoorlogs-en
jeugdjaren. Met mijn vader zijn vele Nederlanders in
het verzet gegaan.
Er werd geen asiel aangevraagd in by voorbeeld Ame
rika, Het verzet werd in eigen land gepleegd. Mijn
moeder bleef in doodsangst achter met drie kleine
hongerige kinderen.
Misschien hebben onze ouders het wel foutgedaanen
hadden zij inderdaad massaal asiel moeten aanvragen
buiten West-Europa enjn die landen moeten gaan de
monstreren met alle gevolgen vandien.
Misschien had de oorlog dan korter geduurd en waren
er minder mensen gemarteld en gesneuveld.
Of waren onze ouders juist dapper omzoin het hol van
de leeuwte blijven voor eigen land te vechten. Wie het
weet, mag het zeggen.
Wat ik weet is, dat ik van alle bezettingen, demonstra
ties en vernielingen die niet in het eigen land plaats
vinden een laf smaakje in mijn mond kryg.
J.P. van der Lee, Rotterdam
De show die minister Borst van Volksgezondheid
heeft opgevoerd, waarin zij de apothekers tot de orde
roept om de medicijnen goedkoperaan depatiëntente
leveren, heeft tot nu toe nog niet veel resultaat gehad.
Ik merk er althans nog niet van en dat vind ik al metal
een kwalijke zaak.
Wat wel opvalt is het volgende. De ziekenfondspremie
is van zes procent opgejaagd naar 7,5 procent. Samen
moeten wij nu 68 gulden meerziekenfondspremiebe
talen plus nog twee keer veertien gulden aan nomina
le premie meer.
Bij elkaar opgeteld komt dit alles neer op 96 gulden
meer premie per maand, dat wil zeggen 1152 gulden
per jaar. En om dat te kunnen betalen hebben we er
dan negentien gulden schoon bij gekregen via de
AOW.
Mevrouw Borst heeft mooi praten. Ze kan nu wel ver
tellen dat de honderd gulden eigen bijdrage van de
baan ismaar we zyn erwel even duizend gulden inin-
komen op achteruit gegaan.
Ik begrijp dat dit alle? gebeurt tot genoegen van de
zorgverzekeraars, want deze club kan er ook wat van
(kijk maar naar de hoogte van de nominale premie).
Wij AOW'ers met een klein pensioen worden echter
uitgekleed tot op het bot!
L Maarleveld, Vlaardingen
Tekening
Theo Gootjes
Door Maurice Wilbrink
De Bijlmer-enquête geeft een ont
hullende blik op het functioneren
van de ambtenarij en de politieke
aansturing door ministers. Amb
tenaren hebben op belangrijke
momenten hun eigen verantwoor
delijkheid op z'n allersmalst uit
gelegd. Diensten werkten langs
elkaar heen, van kruisbestuiving
was nauwelijks sprake.
Ministeries zochten elkaar niet op
om tot een bredere aanpak te ko
men en nieuwe vragen, bijvoor
beeld over de mogelijke relatie
tussen lading van het ramptoestel
en de volksgezondheid, te beant
woorden. Ministers joegen hun ei
gen ambtelijk apparaat niet op om
de allesomvattende waarheid te
achterhalen over oorzaak en ge
volg van de ramp. Bewindslieden
bleken ook niet of nauwelijks ont
vankelijk voor de roep uit de sa
menleving om het Bijlmeronder-
zoek uit te breiden naar gezond
heidsaspecten. Ze verscholen zich
achter de onwil van hun ambtelij
ke diensten om nieuwe elemen
ten in hun onderzoeken te betrek
ken. Minister Jorritsma voelde er
inderdaad „verdomd weinig
voor", zo zei ze in 1996 in de Twee
de Kamer. Maar het Bijlmerdos
sier wilde maar niet dicht en legt
nu steeds nadrukkelijker bloot
hoe ministers en hun ambtelijke
diensten hebben gefaald.
Het kan niet anders dan dat de en
quêtecommissie conclusies zal
trekken die politiek zeer schade
lijk zijn voor met name minister
Jorritsma (nu Economische Za
ken, in het vorig kabinet op Ver
keer) en ook Borst (sinds 1994 op
Volksgezondheid). De vraag is
niet zozeer of deze bewindslieden
de Tweede Kamer essentiële in
formatie hebben onthouden, al of
niet door toedoen van hun ambte
naren. Waar het om gaat is of zij
wel voldoende hebben onderno
men om de Bijlmerramp te door
gronden.
Het kan niet anders dan dat de parlementaire enquêtecommissie conclusies zal trekken die politiek zeer schadelijk zijn voorniet
nameminister Jorritsma (links) en ook voor Borst (rechts). De vraag isof deze bewindslieden die terugkeerden in hettweede kabinet
Kok, voldoende hebben ondernomen om de Bijlmerramp te doorgronden. ArchieffotoANP/Raymond Rutting
Het antwoord moet, zoveel is wel
duidelijk, negatief zijn. Veelzeg
gend was bijvoorbeeld de vorige
week getuigenis van de voormalig
directeur-generaal Rijkslucht
vaartdienst Weck. Daaruit valt op
te maken dat Jorritsma heeft toe
gestaan dat haar departement
zich geheel afsloot voor de kwes
tie van de volksgezondheid. Borst
op haar beurt heeft haar eigen mi
nisterie jarenlang laten toekijken,
het zocht geen contact met Ver
keer en Waterstaat.
Het feit dat een door de Tweede
Kamer ingestelde commissie nu
meer over de lading van de ramp-
Boeing heeft achterhaald dan de
regering met al haar diplomatieke
en ambtelijke middelen, is ook
veelzeggend. Premier Kok en zijn
ministers van Buitenlandse Za
ken hebben sinds 1996 onvol
doende druk op Israël gezet om
openheid van zaken gegeven.
Ook dat past in het beeld van een
overheid die niet ten koste van al
les de waarheid wenste te achter
halen over een ramp, waarbij tien
tallen mensen stierven en vele an
deren wellicht grote gezondheids
risico's liepen.
Deze enquête moet straks tot een
goede politieke afsluiting komen.
Dat er veel nieuwe feiten boven
tafel zyn gekomen, is verheugend
maar niet genoeg. De onwil en het
onvermogen van de overheid om
haar grote bureaucratische appa
raat zo in te zetten dat de waar
heid en de burgers worden ge
diend, moet doorbroken worden,
De Tweede Kamer, die de Bijlme
renquête instelde, krijgt de kans
een belangrijke stap verder te
gaan. Ze kan ministers aanpak
ken die ervoor verantwoordelijk
waren dat de overheid zes jaar
lang op allerlei manieren faalde
inzake de Bijlmemasleep. De be
windslieden kunnen ook zelf de
consequenties trekken. In het
meest vergaande geval valt het
hele kabinet erover. De Bylmer-
onthulüngen van de afgelopen
weken geven alle aanleiding tot
een vertrouwenscrisis tussen bur
gers en bestuurders. In dat licht is
een kabinetscrisis helemaal niet
vreemd.
Vanmiddag om drie uur verstrijkt het ul
timatum aan Serviërs en Albanezen. De
NAVO heeft de Serviërs gedreigd met een
bombardement als zij spelbrekers zijn.
Maar nu D-Day nadert, worden Europese
politici aangevreten door aarzeling.
Door Cees van Zweeden
Moegestreden kwam Madeleine Albright
zondagavond het kasteel van Rambouillet
uit en verzuchtte: „We hebben nooit gezegd
dat we de Serviërs gingen bombarderen als
de Albanezen ook 'nee' zeiden" (tegen het
vredesplan).
Twee dagen had de Amerikaanse minister
van Buitenlandse Zaken op hen ingepraat,
maar zonder succes. De Albanezen weiger
den de hun aangeboden kluif, die in hun
opinie van alle vlees was ontdaan.
Daarmee hadden de betrokken NAVO-lan-
den (Amerika, Engeland, Frankrijk, Duits
land en Italië) een fors probleem. Hoe wa
ren bombardementen op het weerspannige
Servië nog te rechtvaardigen als niet alleen
de Serviërs het vredesplan verwierpen,
maar ook de Albanezen?
Het was echter een probleem dat sommi
gen van Albrights collega's niet slecht uit
kwam.
Naarmate het ultimatum aan de Seryiërs
en Albanezen dichterbij kwam, nam ook
het gevoel van onbehagen binnen de NAVO
toe over een mogelijk bombardement. Een
Duitse minister vroeg zich af hoe een straf
expeditie tegen Servië te rechtvaardigen
was als NAVO-bondgenoot Turkije de vrije
hand kreeg bij het neerslaan van de Koer
den, die hetzelfde nastreven als de Albane
zen in Servië. „Ik ben er niet zeker van dat
wij in staat zijn die dubbele moraal te recht
vaardigen," zei hij.
Militair-technisch zou een bombardement
een peulenschil zijn. aldus de deskundi
gen. De Joegoslavische luchtmacht omvat
80 gevechtsvliegtuigen, waaronder 15 ge
avanceerde MiG's-29. „Maar het is niet ze
ker of die allemaal nog operationeel zijn,"
zei Peter Ferdinand van het Londense Roy
al Institute of International Affairs. „MiG's
waren altijd berucht om hun motorische eu
vels."
Bij een aanval zouden kruisraketten en
voor radar onzichtbare F-117 vliegtuigen
eerst het Joegoslavische luchtafweerge
schut uitschakelen, waarna een armada
van ruim 400 bommenwerpers ruïnes zou
den maken van radarposten, commando
centra en bases van het leger. „Maar de po
litie- en legereenheden die verantwoorde
lijk zijn voor de repressie, zijn moeilijk te
raken," zei Ferdinand. „Tanks kun je altijd
in een bos verbergen."
Een aanval op Servië zou nauwelijks mili
tair effect sorteren, maar politieke bijwer
kingen hebben waarvan de gevolgen moei
lijk zijn te voorspellen. Het zou de eerste
keer zijn dat de NAVO een soeverein land
bombardeert dat geen enkel buurland heeft
aangevallen en dit alles aan de vooravond
van de 50ste verjaardag van het bondge
nootschap.
Niet alleen de Russen zyn tegen iedere
strafexpeditie, ook Frankrijk en Italië heb
ben bedenkingen. Beide landen zwichtten
vorige maand voor de kanonneerbootdiplo
matie van mevrouw Albright, maar het is
duidelijk dat ze minder schietgraag zijn
dan Amerika. „Wat we tot het bittere einde
moeten zien te voorkomen, is een militaire
interventie," zei de Italiaanse ministerDini
afgelopen zaterdag.
Deze tweespalt tussen Amerikanen en Eu
ropeanen gaat terug naar de burgeroorlog
in Bosnië, die de Europese Unie jarenlang
middels een wapenembargo poogde te smo
ren. Amerika, dat uiteindelijk de Serviers
naar de onderhandelingstafel bombardeer
de, zei dat meteen militair ingrijpen de oor
log veel eerder ten einde.gebracht had kun
nen worden. Daarbij gingen de Amerika
nen gerieflijk voorbij aan de realiteit op het
slagveld. Het is onzeker of de Serviërs aan
het begin van de oorlog, toen ze nog aan de
winnende hand waren, zich door een lucht
aanval tot concessies hadden laten dwin
gen.
Albright stuitte in Rambouillet op de onver
zettelijkheid van de Serviërs, die weigeren
om NAVO-troepen toezicht te laten houden
op de naleving van een akkoord. De Ser
viërs, die met hun 1300 tanks gehakt kun
nen maken van de opstandelingen, lijken
niet rijp voor die concessie. Als de Albane
zen dinsdag zwichten en de blauwdruk
voor autonomie alsnog accepteren, kan de
NAVO weinig anders dan Servië bombarde
ren. Wekenlang daarmee dreigen en dan
dat dreigement vervolgens niet uitvoeren,
lijdt tot een permanent verlies aan geloof
waardigheid.
Maar veel Europese politici zouden ge
mengde gevoelens hebben bij een aanval
op een neutraal land, dat bovendien het
door hen voorgestelde autonomieplan heeft
aanvaard. Zij zouden de Albanezen zeer
dankbaar zijn als zij hun verzet tegen dit
plan handhaven.
Daartegenover staat dat er dan ook geen in
ternationale troepenmacht naar Kosovo
komt. Zodat Milosevic gewoon zijn gang
kan biyven gaan in de provincie. En dat is
het minst prettige uitzicht van al.
Door prof. dr. G.P. Hoefnagels
Zo'n tien keer per jaar komt
hij langs. Op de fiets. Vijf
jaar geleden nog met een
vergrote bagagedrager, maar in
middels heeft Willem een houten
bak met wielen achter zij n fiets ge
monteerd,.. Er is nog een verande
ring. Vroeger belde hij aan. Ik deed
hem open en als ik zijn gezonde ronde kop zag, een
beetje kaal al, maar de rest lekker kort geknipt, dacht
ik altijd aan oud-collega-Kamerlid Willem Vermeend.
Net zo'n ronde kop. Ook een grage fietser. Een fiets is
voor hem een aftrekpost. 'Goed voor het milieu' zei
Willem, Vermeend dus.
Tegenwoordig komt onze Willem, die er niet naar uit
ziet dat hij ooit aan een aftrekpost heeft gedacht, ach
terom. „Ik vind 't wel," zegt Willem als hij me tegen
komt en loopt direct door naar het schuurtje waar de
oude kranten liggen. Alle gezinsleden, tot en met
kleinkinderen, zijn er op getraind: de oude kranten in
het schuurtje. 'Goed voor het milieu' hebben ze ge
leerd. „En voor devoetbalclub!" roepende kinderen in
koor. De voetbalclub bestaat uiteen paar jeugdelftal-
len, acht tot twaalf jaar, die nog zonder rammen en
vloeken mogen verliezen, De club leeft op oude kran
ten. En er zal, zegt mijn kennersoog, hooguit één van
de voetballertjes ooïthogerop komen. Maarzedraven,
hebben plezier en zijn gezond.
Willem komt, onder iedere arm een stapel oude kran
ten, uit het schuurtje en roept: „bedankt hoor." Een
brede grijns maakt zijn kop nog ronder.
Nu is er weer een verandering. Die komt van boven.
Van de staat. Dankzij een Nijmeegse belastingambte
naar is aan deze gelukkige cyclus een eind gekomen.
De staat is er niet voor ons geluk en vriendelijker kon
hij het niet maken. Dat ophalen van oude kranten,
vond de Nijmeegse belastingambtenaar,is klinkklare
belastingontduiking.
GekdatikernieteerderaanhadgedachtAlsgragebe-
lastingbetaler ha d ik er toch zelf op moeten komen. Ik
voel me medeplichtig, had Willemnooitin datschuur-
tje mogen laten. Al die opgehaalde oude kranten wor
den voor geld hergebruikt. Geld voor de school, de
sport en het milieu. Geld waar de staat niets van zou
krijgen? Onbestaanbaar. Fraude!
Die belastingambtenaar heeft groot gelijk. Hoe heeft
de staat dit euvel zo lang kunnen laten doorrotten.
Scholen, voetbalclubs, sportclubs, allemaal criminele
organisaties. Ik zal het Willem eerlijk zeggen: „Wil
lem, 'tis zonde dat ik't zeg, maarjebentlid van een cri
minele organisatie. Ik ontzeg je ontzeg je de toegang
tothetschuurtje, je mag hier niet meer komen. Ik heb
nog jonge kleinkinderen en die laat ik riet met misda
digers omgaan."
Ik wacht nog even op die andere Willem, Vermeend
dus, of hij de actie van zijn Nijmneegse belastingin
specteur goedkeurt of afkeurt. Destijds heeft hij in de
Kamer voorgestelddat de conducteurs op de trein niet
gratismogen reizen. 'Loonin natura' moetwordenby-
geteld. Ik meen dat de andere woordvoerders van Fi
nanciën dat ook vonden, want die zitten,er niet zo erg
voor de burger, maar vooral voor de overheid. En als
dat niet zo mocht zijn, moeten ze die indruk niet ma
ken.
Er zijn trouwens nog veel meer naden in de samenle
ving waar de staat verstek laat gaan. Even iemand
naar huis ryden is belastingdiefstal van een taxirit
(plus BTW). Met je vrouw naar bed gaan? Stel je voor
dat iedereen datgaatdoen, dan is de staat toch mooi de
winstbelasting van deprostitutiebedrijvenkwijt(pIus
BTW). Jeautoïaten staan terwijl de benzineprijs netis
gestegen en de olieprijs gezakt, stel je voor.
Zei daar iemand dat de overheid die onrendabele Be
tuwelijn moet laten vallen? Juist omdat ieonrendabel
is, zal de overheid meer belastinggeld nodig hebben.
Vandaar de oude kranten. Die belastinginspecteur zit
niet voor niks aan de Betuwelijn.
Ik lees zojuist dat politie en justitie de kleinere jon
gens gaan aanpakken.
Als Willem nu die oude kranten fiscaliseert, dan zit er
toch lijn in het kabinetsbeleid. Oude kranten, je moet
er niet aan denken. Dag Willem.
(Prof. dr. G.P. Hoefnagels is emeritus-hoogleraar aan
de Erasinus Üniversiteit Rotterdam en oud-lid van de
Eerste Kamer der Staten-Generaal)
Opgericht 2 april 1991
Uit de statuten:
Het Rotterdams Dagblad is een onafhankelijke regionale
krant, zonder binding met enige levensbeschouwelijke
organisatie, politieke partij of belangengroepering. De
krant stelt zich ten doel door middel van berichtgeving In
woord en beeld, analyse en ach tergrondartikelen haar
lezers zo actueel, objectief en veelzijdig mogelijke
informatie te verschaffen.
Hoofdredactie:J.Prinsen LP. Pronk.
Chef Central Desk: FJ. Eckhardt.
Eindredactie Vormgeving: R.LJ. van Zeelst (chef),
W.M.J. Broesder, RJ.A. Dochy,C.W.Hengstmengel, G.A.
Putkamer, F.D. Schouten, M. Schreuder, R.K. Timmer, mr.
J.H. Vente, P.C. van Zwienen.
Stadsredactie Rotterdam: J.S. Boolster (chef), J„ de
Bruijn, K. Kegel,Y. Keunen,W.A. Kloppert, P. de Lange, mr.
J.P.W.E. van der Leur (plv.chef), mr. P. Louwerse, drs.
B.H.L Maandag, A.A. van der Mee, B.M J.H. Neelissen,
M.E. Nijboer, drs. W. Penning, M.M .A. Potters, drs. P.M.C.
Smits, T.H.Tibboel, j.A. Waltmans-van Eek, R. Walters.
N!euwsdienst/Binnen/buitenland:B.V. Verkade (chef), N.
Atiei, Th. den Boer, J.H.P. Geurens, S J. van Item, A.M J.
van Oosten (opinie), drs. P. Otte, A. Provoost (Z&Z), A.
Rrethof, P. Slavenburg, JJ.C. Spanjersberg, C. van der
Velden
Cultuur Leven: MJ.F. Maas (chef). c 'JIJ. Baks,
P.J.T. van Eijkelenburg, LG. Du Mou' -en,
A.M.A. Veelenturf, G.E. Scholtens.
Economie: N.P. de Vries (chef), A, Ba.- v.Bulter,D.
van der Jagt.G.B. Onnink, J.C. Roodenuuig, M.LW.
Thissen.
Sport: P. Ouwerkerk (chef), S.G. Bootsma, W.D. Dijkstra,
M. van der Kraan, P. Ocks, J.Th. Reismann (plv.chef), LS.
van Schellebeek.
illustratie: F. van Someren (chef), J.A. Christiaanse, J.W.
Dorst, D.D. Fabery de Jonge, N. van der Hoeven, C. Kuiper,
J. Rozema, A.P.G. Spruijt, 1.1. Vilders.
Informatiebeheer G J. van den Hil (chef), drs. HJ.Borsje,
H. Grootenhuijs, E. Lagerwerf.
Editie Voome-Putten: C.G. Buitendijk (chef), A. Bevaart
(sport), A. Hoogerwerf, RJ.A. Leijssenaar.S.deViiegh.EJ.
Wendt, H.P. de Wit
Editie Waterweg: J.H. Bunte (chef) W.B. Boerop (sport), E
Comelisse, M.O.S. Floor, B.P. van Haren, D.G.Q.P.
Hermans, J. van Klaveren, M.M. Olsthoom, A.H.M.
Sonnemans
Editie IJssel en Lek: M.E. Verwaaijen (chef), A.de Koning,
A.W.L Rooijakkers, D.C.M. van VUmmeren.
Editie Regio Zuid: C.H. Soeters (chef), P.M.H. Blonk, WJ.
Hulsman (sport), F. v.d. Krol, A.C.P.H. Lfieuwe, EJ.
Okkerse, A.l. Rubio,
Secreta ri aat hoofd redactie: JA. Du rivouC. van den Berg
Eindredactie Rotterdams DagbladTV: M. de Jong (chef)
H. Andriesse, F.S. Hilbrands, J.H. Latijnhouwers, SJ.
Latijnhouwers, A.M.M. Simons.
Deze podiumpagina bevat analyses en meningen van
redacteuren, gastschrijvers en lezers. Hetcommentaarop
pagina 3 vertolkt de mening van de krant.
