14
Rotterdam
Politie trekt verloven
in tijdens EURO 2000
Bij eeuwwisseling
minder patiënten
in ziekenhuizen
'Hoe leg ik mijn demente moeder uit dat ze nog een jaar moet wachten?'
De Reiger wordt paradepaardje van Croosboot
raas
Jackie Chans loflied op architectuur Rotterdam
Zwemtocht Feyenoord-fans
wordt Kampioenstiuik
^Vachten minder chloortreinen
Maand lang inzet van 79.000 mensuren per dag
Vooruitgang in
de grote steden
Dinsdag 20 april 1999 1
Demente ouderen dood door gebrek aan zorg. Twee deskundigen van
de Bavo RNO-groep, belast met de zorg aan dementerenden, kwamen
twee weken geleden met dit onthutsende nieuws naar buiten. Op de
Vrachtlijsten voor verpleeghuizen staan 160 mensen „die gisteren al
opgenomen hadden moeten worden".
Het nieuws heeft inmiddels ook in de Rotterdamse gemeenteraad
voor beroering gezorgd. Maar wat betekent het in praktijk? De Rot
terdamse Coby Berkhof zorgt al jaren voor haar moeder, die lijdt aan
de ziekte van Alzheimer. Nu staat moeder Bcttie, na een jaar lang leu
ren langs allerlei instanties, op de juiste wachtlijst en moet ze nóg een
jaar wachten op een plaats in een verpleeghuis.
Rotterdam Ongeveer zes jaar
geleden merkte Coby Berkhof dat
haar toen 72-jarige moeder slech
ter voor zichzelf ging zorgen. Het
bleken de voortekenen van de
mentie, veroorzaakt door de ziek
te van Alzheimer. „Een glijdende
schaal, waarin je langzaam mee
groeit vertelt Berkhof, „en waar
in de omvang van mijn zorg voor
haar groeide, groeide en groeide."
Haar moeder is inmiddels zo ang
stig en in de war dat ze 's nachts
de straat op gaat Het water staat
Coby Berkhof aan de lippen.
„Mijn moeder is op haar twaalfde
het huis uitgegaan om dienst
meisje te worden in een villa in
Kralingen. Tot haar zeventigste
heeft ze gewerkt als huishoudelij
ke hulp bij mensen thuis. Mijn va
der was alcoholist. Je kunt je een
beeld vormen van de gezinssitua
tie in de jaren vijftig en zestig.
Maar mijn moeder heeft een ge
zond lijf. Ze is nooit in een zieken
huis opgenomen geweest en heeft
nauwelijks van andere zorgvoor
zieningen gebruik gemaakt Ze
heeft alleen maar gesappeld om
rond te komen. Aan het werken
voor anderen ontleende ze voor
een groot deel haar zelfrespect."
„Het begon ermee dat ze geen
boodschappen meer ging doen,
het huis niet meer schoon maak
te, haar kleding niet meer waste,
de huur niet meer betaalde, haar
spullen kwijt raakte en ga zo maar
door. Wij hebben die zaken van
haar overgenomen en gedurende
een aantal jaren leek het allemaal
goed te gaan."
De moeder van Coby woont, sinds
haar vader achttien jaar geleden
overleed, alleen. Samen met de
thuiszorg schipperde Berkhof in
de zorg. Maar anderhalfjaar gele
den ging haar moeder achteruit
Wanen en achterdocht werden
steeds sterker en maakten haar
ongelukkig, angstig en boos. „Je
kon haar moeilijk bereiken en we
merkten dat haar plezier in het le
ven sterk verminderde. We reali
seerden ons dat opname noodza
kelijk zou worden. In wat voor in
stelling wisten we als leek niet. In
april 1998 zijn we begonnen met
indicatieprocedures."
Procedure
Een lange weg volgde. De .huis
arts vond haar nog goed genoeg
voor opname in een verzorgings
huis. Berkhof vroeg deze indica
tie dan ook aan. Na een procedure
van enkele maanden volgde in
september 1998 een atvhjzing:
men vond de psychiatrische pro
blematiek van dien aard dat moe
der Bettie niet geschikt werd be
vonden vooreen verzorgingshuis.
Terug naar af. Een afspraak op de
afdeling geriatrie van ziekenhuis
Dijkzigt volgde eind november.
De uitslag luidde half januari: de
ziekte van Alzheimer. Begin fe
bruari voerde Coby het eerste in-
dicatiegesprek met Riagg Oude
ren voor opname op de afdeling
psychiatrische geriatrie in een
verpleeghuis. Na een hoop tele
foontjes werd ze begin april van
dit jaar op de wachtlijst van ver
pleeghuis Antonius geplaatst;
nummer 28 op een lijst van dertig.
Wachttijd ongeveer een jaar. Zelfs
voor de dagopvang bestaat een
wachtlijst van vier maanden.
„Het heeft dus een jaar geduurd
voordat mijn moeder eindelijk op
de juiste wachtlijst stond. En nu
moet ze nóg een jaar op opname
wachten. Intussen staat de de
mentie niet stil Integendeel. Ze
gaat per week, zelfs per dag ach
teruit. Myn moeder kan bijna
niets meer zelf. Als je een boter
ham voor haar neus zet, komt ze
niet op het idee dat ze die op moet
eten. Ze poept in de douche in
plaats van op het toilet. Met aan-
en uitkleden en naar bed gaan
moet ze worden geholpen. Ze gaat
aangekleed met televisie en lich
ten aan op bed liggen wachten tot
er iemand komt. Ze weet niet wat
er een uur geleden is gebeurd en
wat er het komende uur gebeuren
gaat."
Verdrietig
„Maar het ergste van alles vind ik
dat ze zo verdrietig is omdat ze al
leen is. Ze is dag en nacht bang.
Ze zegt het zelf. Ik wil niet meer
alleen zijn. Ze huilt vaak als ik
bel, of als ik wegga als ik bij haar
ben geweest"
„De laatste maanden kom ik min
stens twee keer per dag bij haar:
oveidag en 's avonds om haar te
knuffelen en in bed te stoppen.
Sinds een week is dat niet meer
voldoende. Ze gaat steeds haar
huis uit. Ze wil weg. Op zoek naar
mij of haar echte huis. Sinds twee
dagen gaat ze ook 's nachts de
straat op. De thuishulp vindt haar
dan buiten."
Coby Berkhof maakt zich zorgen,
want haar moeder woont vlak bij
een hectisch verkeersplein. Wan
neer ze de doktersdienst belt,
krijgt ze het advies een kopje thee
te zetten voor haar moeder. „Zij
weten niet dat ik er al duizenden
heb gezet. Komen doen ze niet. Ze
verwijzen me naar het Riagg en
dat wijst weer op de wachtlijst."
De thuiszorg, meent Berkhof,
doet haar best, Hulp by het aan
kleden, uitkleden, medicatie,
avondboterham. De zorg is mini
maal, maar goed geregeld. „Mijn
moeder lijdt en wordt langzaam
helemaal onbereikbaar. Dat doet
pyn. Maar die pijn moet ik weg
stoppen omdat ik iedere dag van
af zeven uur _s ochtends tot sa-
vonds laat bezig ben met zorgen,
bellen, schema's maken, andere
mensen inschakelen, smeken om
meer zorg, wassen, sleutels in jas
zak naaien en ga zo maar door."
Veilig
„Maar ik wil het allerliefst dat ze
zich weer een beetje veilig en fijn
kan voelen. Gelukkig durf ik al
niet eens meer in de mond te ne
men. We proberen ook om zoveel
mogelijk leuke dingen met haar
te doen. Naar de marathon, een
wandelingetje, naar het zondag
ochtendconcert in De Doelen."
„In Rotterdam heeft iedereen de
mond vol van kwaliteit van leven.
Waar is de kwaliteit van mijn
moeders leven? Ze lijdt aan een
ongeneeslijke ziekte met dodelij
ke afloop, waarvan het belangrijk
ste-kenmerk is: de grote angst die
ze elke dag doormaakt. Een angst
die elke minuut van haar leven
beheerst,"
De zorg in Rotterdam schiet te
kort, vindt Coby. Want zorg bete
kent meer dan hulp bij het aan- en
uitkleden. Zorg en kwaliteit van
leven betekent ook voor demente
renden dat ze niet jaren moeten
wachten op een veilige plek om de
laatste fase van het leven door te
brengen.
„Die plek is er. Ik ben er met haar
gaan kijken. Mag ik hier echt
gaan wonen, vroeg ze. Maar hoe
leg ik uit dat ze nog een jaar moet
wachten terwijl haar begrip van
tijd de reikwijdte van een minuut
niet te boven gaat? Ik vergelijk
het wel eens met iemand die ern
stig lichamelijk letsel oploopt. Die
laten we toch ook niet een jaar
langs de kant van de weg liggen?"
De namen zijn omwUe van de pri
vacy gefingeerd.
Voorzitter DirkAa Ij van stichting De C oosbootblj de voor 100.000gulden grondig verbouwde en aangepaste rondvaartboot De Rei
ger. 'Het is een eenmalig risico, maar we hebben daardoor wel een goede zomer nodig.' Foto Peter de Jong/cor vos
Rotterdam Drie nieuwe tante,
motoren gereviseerd en een
brandblusinstallatie ingebouwd,
de nieuwste Croosboot De Reiger
heeft al snel een tweede opknap
beurt gehad. Deze aanpassingen
moesten plaatsvinden, omdat het
schip niet meer onder de Duitse
scheepvaartinspectie va»t, maar
onder de Nederlandse. Én die
stelt hogere eisen. „Maar anders
hadden we het ook gedaan," ver
zekert de 58-jarige D. Aajj van
stichting De Croosboot. „Het was
nodig." Het seizoen gaat weer van
start voor de toeristische attrac
ties in Rotterdam. Ook voor de
rondvaartboten. Stichting De
Croosboot vaart sinds zaterdag
weer zes dagen in de week met
Nieuwerk^k aan den Ussel
-Het
leek een perfecte manier om het
kampioenschap van Feyenosrd te
vieren: zwemmend de Nieuwe
Maas over. Maar het Gemeentelij
ke Havenbedrijf vindt de tocht te
gevaarlijk en vooral de kosten van
een miljoen gulden te hoog. Initi
atiefnemer "Willem Bezemer uit
Nieuwerkerk aan den Ussel heeft
zijn plan daarom veranderd, en
wil het nu houden bij een Kampi
oensduik. Die staat voorlopig ge
pland voor 28 april, de woensdag
nadat de titel is behaald.
Zwemmend de Nieuwe Maas
oversteken wordt sterk afgera
den, zo laat het Gemeentelijke
Havenbedrijf weten in een reactie
op het plan van de Feyenoord-fan.
Bezemer wilde met zo veel moge
lijk mensen van de Kralingse Es-
ch naar De Kuip zwemmen.
Volgens het Havenbedrijf is zo'n
zwemtocht gevaarlijk. Bovendien
moet het scheepvaartverkeer er
voor worden stilgelegd, wat weer
tot enorme kosten zou leiden.
„Veel mensen hebben al gebeld,
omdat ze mee willen zwemmen,"
zegt de nog altijd enthousiaste
Bezemer. „We houden het nu bij
een duik in De Maas. Daarna
zwemmen we zo ver als we kun
nen, zonder het scheepvaartver
keer in gevaar te brengen en dus
zonder extra kosten. Ik denk dat
er zo ook nog veel meer mensen
mee zullen doen. Zo kan ook het
goede doel dus worden onder
steund. Iedereen die mee wil
zwemmen betaalt tien gulden
voor het Ronald McDonaldFonds.
Dat is toch hartstikke mooi?"
Den Haag—De poging van de mi
lieubeweging om snel het aantal
chloortransporten in Nederland
te verminderen is mislukt. Dat
blijkt uit een beslissing die de
Raad van State gisteren openbaar
heeft gemaakt.
Vooral de nachtelijke chloortrei
nen, naar Akzo Nobel in de Rot
terdamse Botlek, zyn de milieu
beweging een doom in het oog.
Reden voor Greenpeace, Natuur
Milieu en de Zuidhollandse Mi
lieufederatie om de Raad van Sta
te te vragen het aantal chloortrei
nen, snel te verminderen.
Volgens de milieubeweging is
chloor niet alleen gevaarlijk voor
het milieu, maar bij spoorongeval-
len of lekkage ook een
voor de directe omgeving.
Eerder heeft de provincie Zuid-
Holland aan Akzo Nobel een uit
breidingsvergunning gegeven.
Met deze uitbreiding hoopt het
bedrijf aan de toenemende vraag
naar chloor te voldoen, waardoor
minder chloortreinen van de
Twente-vestiging naar Rotterdam
hoeven te rijden,
ïn de uitspraak volgt de Raad van
Statedeze redenering. Niet alleen
is de milieubeweging te laat met
de bezwaren tegen de nieuwe ver
gunning, want deze is inmiddels
definitief goedgekeurd. Maar de
uitbreiding van Akzo Nobel zal op
termijn ook het aantal chloor
transporten verminderen, aldus
de Raad van State.
drie boten naar de Rottemeren en
Delfshaven. Waaronder De Rei
ger, die het paradepaardje moet
worden van de stichting.
April vorig jaar werd de van oor
sprong Duitse bóót al feestelijk
gedoopt. HeA vaartuig was opge
knapt tot eer. rheepje dat van al
le gemakken was voorzien. Dat
De Reiger opnieuw is opgeknapt
voor maar liefst 100.000 gulden,
heeft volgens vooizitter Dirk Aajj
niets te maken met onvolledig
heid van de werkzaamheden in
1998.
„Vorig jaar hadden we gewoon
geen tijd," zegt hij. „Daarom is in
het voorgaande jaar besloten ons
te beperken tot wat noodzakelijk
heden om ermee te kunnen va
ren. Van oktober tot vorige week
hebben we de boot de grote beurt
gegeven die hij nodig had."
Dat de kosten van de verbouwin
gen en aanpassingen hoog zijn,
weet de oud-machinist maar al te
goed. „Het is dan ook een eenma
lig risico. Het valt te hopen dat de
zomer ons goed gezind is, want
een goede zomer is gewoon nodig.
Anders hebben we een pro
bleem."
Gevolgen voor de consument heb
ben de maatregelen niet, verze
kert de voorzitter van de stich
ting. „De toegangsprijzen kunnen
niet omhoog. Puur omdat we het
initiatief tien jaar geleden hebben
opgezet met het idee dat we ook
bereikbaar moeten zijn voor de
mensen met een kleine beurs. Ie
dereen moet ervan kunnen genie
ten."
Rotterdam Hoeveel politiemensen ingezet moeten worden
tijdens EURO 2000 is nog niet te zeggen, maar duidelijk is al
wel dat personeel van het korps Rotterdam-Rijnmond tijdens
de Europese Kampioenschappen voetbal van volgend jaar
slechts bij hoge uitzondering vrij kan nemen. „Het zal bijzon
der moeilijk worden om -in elke geval waar het executief
personeel betreft - in de periode van 5 juni tot 7 juli 2000 ver
lof te nemen," schrijft korpschef B. Lutken in een brief aan al
le districtschefs en hoofden van regionale diensten.
Lutken baseert zijn verwachting naast de Kuip ook een bezoek zul-
op het projectplan EURO 2000 dat
politiemensen speciaal voor het
voetbalevenement hebben opge
steld. Daarin wordt ten tijde van
het voetbalkampioenschap uitge
gaan van een inzet van 79.000
mensuren per etmaal. Dat is on
der meer inclusief de inzet van de
Mobiele Eenheid, de recherche,
'een speciale regionale meldka
mer die 24 uur per dag bereikbaar
is en een vliegende brigade v vb
155 agenten die inzetbaar is in de
hele regie.
Want hoewel er in totaal vijf -
naar verwachting uitverkochte
en risicolvolle - wedstrijden in de
Rotterdamse Kuip plaatsvinden,
zal extra politie-inzet lang niet al
leen nodig rijn rond het Feyen-
oord-stadion. Op de elf dagen van
het toernooi, dat niet in de Maas
stad wordt gespeeld, worden door
de gemeente in de stad ook elf
evenementen gehouden om de
supporters te vermaken.
Verder wordt er vanuit gegaan dat
veel supporters van het EURO
200Q meteen hun zomervakantie
maken. Dat betekent dat veel
voetballiefhebbers zullen uitzwer
men naai notels en campings die
vooral aan de kust liggen. De poli
tie Rijnmond verwacht dan ook
vooral in de districten De Eilan
den (Oostvoome, Rockanje en
Ouddorp' Waterweg (Hoek van
Holland) een enorme toeloop van
dagjesmensen en kampeerders.
Maar ook in Rotterdam wordt ge
rekend op veel dagjesmensen die
len brengen aan bekende attrac
ties zoals de Spido, de Euromast
of diergaarde Blydoip.
By mooi weer verwacht de politie
dat de terrassen in dè stad zullen
uitpuilen en er wordt rekening
mee gehouden dat tijdens de Rot
terdamse wedstrijden honderden,
zo niet duizenden, supporters ver
maakt moeten woiden omdat zijn
geen kaartje konden krijgen.
Verder wordt gerekend op veel
drukte op de (snel)wegen, omdat
heel wat supporters zich naar ver
wachting op één plek stationeren
om vervolgens wedstrijden in ver
schillende Belgische en Neder
landse steden te bezoeken. De
grootste afstand, die tussen de
speelsteden te maken is, bedraagt
immers nog geen driehonderd ki
lometer.
Rotterdam Ziekenhuizen in de
Rynmond zijn van plan rond de
eeuwwisseling minder patiënten
op te nemen. De maatregel loopt
vooruit op het verwachte millen
niumprobleem. Inmiddels ligt bij
de meeste ziekenhuizen een
noodscenario klaar of is dat prak
tisch gereed. De directies zijn
over het algemeen optimistisch
gestemd over -loop van de
eeuwwisselir
Het wordt c uyker om te
gen het eind van het jaar terecht
te komen in het ziekenhuis. Voor
spoedeisende gevallen is in ieder
geval plek, maar bij de meeste zie
kenhuizen wordt geprobeerd om
de zalen zo leeg mogelijk te hou
den. Dit om problemen te voorko
men, is de veel gehoorde toelich
ting.
„We proberen niet al te vol te
Door Marc Floor
Rotterdam De hoogbouw van
Nationale Nederlanden-flat is het
hoofdkwartier van de NAVO, het
Nedlloyd-gebouw aan de Boom
pjes dat van de CIA, en de 'Koop-
goot' is een Zuid-Afrikaanse win
kelstraat. In Jackie Chans lang
verwachte film Who am I' is Rot
terdam naast de Aziatische super
ster de belangrijkste hoofdrolspe
ler.
Jackie Chan raakte tijdens een
bezoek aan het International Film
Festival Rotterdam twee jaar ge
leden zo verslingerd aan de stad,
dat hij besloot er zyn volgende
film op te nemen. Het resultaat is
de actiefilm Who am I', die al
sinds enige tijd in Azië draait en
na Chans succesvolle vuurproef
'Rush Hour' vanaf 20 mei ook in
de Nederlandse bioscopen te zien
zal zijn.
Who am F is een film volgens de
typische Jackie Chan-formule.
Een simpel verhaaltje dient als
kapstok voor dc acrobatische ca
priolen van de Hongkongse ster,
die, na een mislukte poging de op
volger van Bruce Lee te worden,
op het Aziatische continent de ab
solute sterstatus heeft verworven
met zijn zelf uitgevonden slap
stick-martial artsfilms.
Chan is in Who am V een com
mando van de internationale
strijdkrachten, die tijdens een
missie in Zuid-Afnka zijn geheu
gen verliest. Een woestijnvolk
lapt hem op en geeft hem de naam
die hij na uit zijn coma te zijn ge
raakt zo vaak roept: Whoami'
CWiebenik'). De rest van de film
gaat Chan op zoek naar zijn ware
identiteit en naar de oorzaak van
zijn geheugenverlies, die uiter
aard zijn oorsprong in een crimi
neel complot heeft.
Die zoektocht speelt zich gedu
rende het eerste deel van de film
af in Zuid-Afrika en wordt in het
tweede deel voortgezet in Rotter
dam. Maar Chan was blijkbaar zo
gecharmeerd van de Maasstad,
dat hij het Zuid-Afrikaanse deel al
rijkelijk doorspekt met allerlei
Rotterdamse locaties.
Zo belandt hij bij een achtervol
ging per auto zo maar in de Koop-
goot, om na »en P331 honderd me
ter de kranen van een weer au
thentieke Zuid-Afrikaanse markt
omver te rijden.
Voor de film is wat dat betreft een
huzarenstukje op de montageta
fel geleverd, want iemand die
nooit in Rotterdam is geweest, zal
de Nederlandse stadsbeelden niet
snel uit het Zuid-Afrikaanse deel
weten te halen. Het past bij de
grillen van Jackie Chan, die als
groot-aandeelhouder van de pro
ductiemaatschappij Golden Har
vest een film volledig naar zijn
hand kan zetten.
Vandaar dat tijdens het schieten
van Who am F in Rotterdam het
script voortdurend moest worden
bijgesteld: Chan ging in de pauzes
tussen de takes steevast aan de
wandel, en propte iedere stadsto-
catie die zkh in zyn bewondering
mocht verheugen vervolgens ge
woon in het filmverhaal.
Who am I' is dan ook een loflied
op de Rotterdamse architectuur
geworden. Bijna alle in het oog
springende bouwwerken hebben
de film gehaald: van de Nationale
Nederlanden-toren tot het Ned-
Uoyd-gebouw, van de kubuswo
ningen tot hst Maastheater en
van de Willemsbrug tot de Eras-
musbrug.
Maar nog veel meer Nederlandse
elementen konden de Aziatische
filmster bekoren. Niet alleen
geeft een batterij Nederlandse
soap- en sitcórasterren gestalte
aan belangrijke filmpersonages,
ook beweegt Chan zich voort op
een ligfiets en slaat hij met een
partij oer-Hollandse klompen de
schurken van zich af.
Als actiefilm is Who am I' op zich
weinig bijzonder. Het verhaal
stijgt niet uit boven dat van een
gemiddelde aflevering van het A-
teara, de acteerprestaties zyn van
bedroevend niveau, en de clichés
niet van de lucht Jackie Chan
heeft zijn eigen logica, die zyn
films de diepgang van een stripal
bum meegeeft.
Wat de films van Chan, inclusief
Who am F, toch zo aardig maakt
om naar te kijken, is het prachtige
vecht- en stuntwerk. De choreo
grafie van de karatestènes is zo
als altijd weer adembenemend en
Chan kan met geboeide handen
nog leniger prestaties leveren dan
een chimpansee.
De beelden van de filmster die op
de vlucht voor een leeuw in twee
seconden in de top van een tien
meter hoge boom klimt wil je
graag nog eens zien.
Daarbij is de film voor Rotterdam
mers een feest van herkenning,
die waarschijnlijk tijdens dó
plaatselijke vertoning voor ru
moerige bioscoopzalen zal zorgen.
Who am F zal in ieder geval draai
en in Rotterdam en Den Haag, en
waarschijnlijk ook in Amsterdam.
En wat Jackie Chan betreft, daar
zijn we in Rotterdam nog niet van
af.
De filmster heeft in ruil voor l
gratis medewerking van het Ne
derlandse leger aan zyn film be
loofd naar de stad terug te keren
indien zijn medewerking aan lief
dadigheidsacties wordt gevraagd.
zijn," zegt directeur J. Versloot
van het Hcazia-ziekenhuis in Rot
terdam. „Wat uitstelbaar is, zal
uitgesteld worden. Een operatie
bijvoorbeeld die maanden tevo
ren gepland kan worden, zal niet
worden uitgevoerd rond de eeuw
wisseling."
Versloot voegt er uitdrukkelijk
aan toe dat alles in overleg zal ge
beuren met de patiënt. Hij is
hoopvol gestemd over het verloop
van de eeuwwisseling. Het noods
cenario ligt er in ieder geval. „De
tests die we met de apparatuur
hebben gedaan zyn allemaal vlek
keloos verlopen. Nogniet één pro
cent waardoor we ons zorgen zou
den moeten maken. Ik denk dat
het wel goed komt"
Op 21 april vindt ertussen alle zie
kenhuizen in de regio Rynmond
overleg plaats. Dan zal wederom
gesproken worden over het mille-
niumprobleem.
De maatregelen worden nauw-
keurig met elkaar besprokenzegt
D. J, F. M. van Oostrum, directeur
zorg van het Sint Clara-zieken-
huis in Rotterdam. „Het beleid
wordt afgestemd. In ieder geval
zal ieder ziekenhuis tijdens de
feestelijke gebeurtenis aan het
eind van dit jaar open zijn. We
spreken goed af welke ziekenhui
zen in de regio's Ryrimond-Zuid
en Noord voor extra opvang kun
nen zorgen," aldus Van Oostrum.
Opname
Niet voor ieder ziekenhuis staat al
vast dat er minder patiënten op
genomen worden, al is het wel
waarschijnlijk- Directeur L. van
Atteveld van het Ruwaard van
Putten-ziekenhuis in Spijkenisse;
„Het is nog niet officieel besloten,
maar de verwachting is dat de niet
acute zorg zal worden beperkt"
D. Roza, directeur van het IJssel-
land-ziekenhuis, kan nog geen
uitsluitsel geven, maar denkt wel
dat het dezelfde richting op zal
gaan als bij de meeste andere zie
kenhuizen. „We hebben het voor
deel dat de mensen zelf toch ook
in deze tijd thuis willen zijn bij de
familie. Tijdens Kerst en nieuw-
- hebben ziekenhuizen het al
ueirekkelyk rustig. Maar we zul
len waarschijnlijk wel maatrege
len nemen om het aantal bedden
dat bezet is, zo laag mogelijk te
houden."
Er is geen reden voor zelfvoldaan
heid, schrijft Peter Laman in een
tussenrapportage over het grote-
stedenbeleid in Rotterdam. Er
gaan veel zaken goed, maar...
te veel mensen profiteren nog
niet van de positieve ontwikkelin
gen. De veiligheid op straat
schijnt iets te verbeteren, maar
straatrovers domineren nog
steeds de persberichten van de
politie.
En toch - de overlast door crimi
naliteit neemt iets af, er is een ver
schuiving. Overlast door rumoeri
ge jongeren wordt nu een groter
probleem gevonden. Daar moet
met een uitgekiende wijkaanpak
iets aan te doen zijn. Op een aan
tal pleinen in Rotterdam merkje
dat 't lukt dankzij nauwe samen
werking tussen scholen, welzijns
werk, politie en omwonenden.
Het grote-stedenbeleid is niet
zonder succes. De werkgelegen
heid groeit en zelfs veel harder
dan gedacht werd, Rotterdam
loopt nota bene zyn achterstand
in ten opzichte van de landelijke
ontwikkelingen. Vooral in Hoog
vliet-Noord en Bospolder-Tussen
dijken wordt voortgang geboekt
met economie en arbeid. En er is,
evenals in het Oude Noorden, Hil-
lesluis en Oud-Charlois, een ster
ke daling van het schoolverzuim.
Dat wil zeggen, er staan nu meer
leerplichtige jongeren ingeschre
ven. De spijbelaars zijn tenminste
bekend. Kennelijk was er een si
tuatie dat de instanties er onvol
doende zicht op hadden. Nu de re
gistratie verbeterd is, blijkt echter
dat het probleem vooral in Hoog
vliet en Charlois groter is dan ver
ondersteld werd. Er zyn hardnek
kige spijbelaars en ze schroeven
het verzuimpercentage flink op.
Dat lijkt eventjes een achteruit-
gang, maar dat is betrekkelijk.
Er is nog een pluspuntje. I
meente Rotterdam merkt dat er
bij bewoners en ondernemers in
de vijf wijken, waarvoor het grote-
stedenbeleid geldt, een zekere te
vredenheid is ontstaan overzicht-
bare verbeteringen, vooral in
Nieuw-Engeland (Hoogvliet) en
het Oude Noorden. Nu is het ern
stig de vraat of dat voor tien on
dernemers geldt of voor honderd,
duizend zullen het er zeker niet
zijn, en massa's wijkbewoners
merken mets van stedenbeleid,
dus de betrokkenheid moet niet
overdreven worden. Toch is de in
teresse in de vijf wijken hoger dan
het Rotterdamse gemiddelde.
Om nog even positief te blijven:
by de wijkaanpak zullen meer
geldstromen worden gebundeld,
waardoor meedenkende burgers
beter zicht krijgen op diï moge
lijkheden met stedelijke vernieu
wing, wykeconomie en sociaal in
vesteren. De kansen kunnen vol
gens Laman beter worden benut
Maar wees voorzichtig, waar
schuwt hij. De Rotterdamse pro
jectleider GSB ziet nog veel groe
pen aan de zijlen staan. „Het is
bovendien te vroeg om te spreken
van een structurele verbetering,
zeker nu het economische kli
maat aan het omslaan is," aldus
Laman.
Zijn tussenrapport zal zeker voor
wijkactivisten, opzoomeraars, be
trokken ambtenaren en opbouw
werkers opbeurend zijn. Prettig
om te weten dat er in de grote stad
nog dingen goed kunnen gaan en
datje het allemaal niet voorniets
doet Problemen kunnen blijk-
baar overwonnen worden. Maar
endat staat niet in het rapport -1
er is beslist ook kritiek mogelijk.
In de gemeenteraad van Rotter
dam bleken Els Hellwig (CDA) en
Bert Cremers (PvdA) zich grote r
zorgen te maken, of de regering
wel met voldoende middelen voor
sociaal beleid over de brug komt,
In december 1998 tekenden de
vier grote steden een stuk, dat er
op neerkomt dat ze samen met de
rijksoverheid doorgaan met het
grote-stedenbeleid. Later dit jaar
zullen alle 'grote steden', ook
Schiedam en Dordrecht, conve-
nanten sluiten over de tweede fa
se van het stedelijk herstelbeleid.
Maar in de betrokken steden be
ginnen ze knap zenuwachtig te
worden. Het departement van
grote-stedenminister Rogier van
Boxtel stelt niet geringe eisen. Zo
moeten er stadsvisies tot 2Ö1Ö met
heldere plannen op tafelkomen.
Ondertussen doen enkele minis
ters te weinig om hun departe
menten duidelijk te maken dat de
grote steden prioriteit moeten
krijgen. Van Boxtel heeft veel
zendingswerk te verrichten. Over
de afloop zijn de gemeentebestu
ren nog allesbehalve gerust
